Αθήνα 2.3.2006, 13:09
Το νομοσχέδιο για την ανάπτυξη Επιχειρηματικών Πάρκων, που θα αντικαταστήσει το νόμο 2545/1997 για τις Βιομηχανικές και Επιχειρηματικές περιοχές (ΒΕΠΕ), έδωσε πριν από λίγο στην δημοσιότητα το υπουργείο Ανάπτυξης (παρατίθεται παρακάτω).

Το νομοσχέδιο, που τίθεται σε δημόσια διαβούλευση, αποσκοπεί αφενός στην προσέλκυση νέων επενδυτικών σχεδίων και τη διεύρυνση του ενδιαφέροντος νέων φορέων, κυρίως από την ιδιωτική πρωτοβουλία, για την ανάπτυξη Επιχειρηματικών Πάρκων (ΕΠ) και αφετέρου στη βελτίωση των επιχειρηματικών υποδομών, σε συνδυασμό με τη μείωση της γραφειοκρατίας και την εξυγίανση υφιστάμενων βιομηχανικών συγκεντρώσεων.

Η νομοθετική αυτή παρέμβαση είναι απολύτως αναγκαία αφού η τελευταία νομοθετική ρύθμιση (ν. 2545/97) που αφορούσε στη δημιουργία, οργάνωση και λειτουργία των ΒΕΠΕ, έγινε πριν από σχεδόν μια δεκαετία. Έκτοτε διαπιστώθηκαν σοβαρές αδυναμίες και δυσλειτουργίες, καθώς και ελλείψεις του σχετικού θεσμικού πλαισίου.

Το νομοσχέδιο απεστάλη στα αρμόδια υπουργεία, στην ΕΝΑΕ, στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις, στα Επιμελητήρια, στην ΚΕΔΚΕ, στον ΣΕΒ, στον ΣΒΒΕ, στην ΕΕΤ, ενώ είναι διαθέσιμο σε κάθε ενδιαφερόμενο μέσα από την ιστοσελίδα της ΓΓΒ (www.ggb.gr). Οι σχετικές παρατηρήσεις θα αποσταλούν μέχρι την Παρασκευή 31 Μαρτίου 2006, στη Διεύθυνση Χωροθεσίας & Περιβάλλοντος της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας, Μεσογείων 119, Τ.Κ. 10192, Αθήνα (fax: 210-6965943, e-mail: gr1ggb@ypan.gr).

Για τη διαμόρφωση του τελικού κείμενου του νομοσχεδίου ελήφθησαν υπόψη:
1. Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο (ν.2545/97 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, ΠΔ και υπουργικές αποφάσεις που εκδόθηκαν σε εφαρμογή του),
2. Η εμπειρία από την εφαρμογή του και οι τάσεις διεθνώς,
3. Ο πρόσφατος νόμος για τα εμπορευματικά κέντρα του υπουργείου Μεταφορών,
4. Οι απόψεις ενδιαφερόμενων φορέων, όπως κατά καιρούς έχουν εκφραστεί,
5. Η σύγχρονη απαίτηση για ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας με ταυτόχρονη προστασία του περιβάλλοντος κ.λπ.

Στόχοι
Οι κύριοι στόχοι και οι σημαντικότερες καινοτομίες του νέου νομοσχεδίου είναι:
- Η δημιουργία νέων σύγχρονων λειτουργικών χώρων υποδοχής επιχειρηματικών δραστηριοτήτων με συγκεκριμένα και σαφή πλεονεκτήματα, ώστε να ενισχύεται η ανταγωνιστικότητα των αντίστοιχων επιχειρήσεων.
- Η προσέλκυση επενδυτικών σχεδίων για την ανάπτυξη Επιχειρηματικών Πάρκων(ΕΠ), που θα μπορούν να επιδοτηθούν από τον αναπτυξιακό νόμο ή το ΕΠΑΝ.
- Η διεύρυνση των δυνατοτήτων για ανάπτυξη διαφόρων τύπων Επιχειρηματικών Πάρκων από πολλούς φορείς: τράπεζες, κατασκευαστικές εταιρίες, όμιλοι επιχειρήσεων κλπ.
- Η παροχή ολόκληρης σειράς από πλεονεκτήματα στους δυνητικούς επενδυτές (λιγότερες άδειες, δυνατότητα επιχορήγησης κλπ) και
- Η δυνατότητα διεύρυνσης των τύπων επιχειρήσεων που μπορεί να υποδεχτεί ένα ΕΠ και πέραν της μεταποίησης.
- Η περιβαλλοντική και οργανωτική εξυγίανση άτυπων βιομηχανικών συγκεντρώσεων.
- Η βελτίωση και ουσιαστική αναβάθμιση των επιχειρηματικών υποδομών.

Τα κύρια σημεία του είναι τα εξής:
1. Καθιερώνεται ξεκάθαρη ορολογία που απηχεί τις σύγχρονες τάσεις και ταιριάζει στις σημερινές ανάγκες. Καθιερώνεται σαν όρος και σαν έννοια το Επιχειρηματικό Πάρκο αντί της Βιομηχανικής Περιοχής ή του Βιοτεχνικού Πάρκου αντανακλώντας τη μετακίνηση από τα στενότερα όρια της μεταποίησης σε ευρύτερες επιχειρηματικές δομές. Εισάγονται οι όροι ανάπτυξη και εκμετάλλευση ΕΠ, ξεκαθαρίζουν οι όροι διοίκηση και διαχείριση, αποσαφηνίζονται τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις όλων των εμπλεκομένων φορέων.

2. Η δημιουργία ενός ΕΠ παίρνει το χαρακτήρα επενδυτικού σχεδίου, με αυξημένα όμως κοινωνικά οφέλη, άρα και με αυξημένη ενίσχυση και προστασία από τους κρατικούς πόρους και θεσμούς.

3. Απλοποιείται η διαδικασία εγκρίσεων και παρακολούθησης των έργων. Επίσης, καταργούνται διαδικασίες που καθιστούσαν ανενεργό το νόμο 2545/1997 και η πείρα απέδειξε ότι είναι ανεφάρμοστες, όπως η οργάνωση πάρκων επί γης που δεν ανήκει στον επενδυτή, η σύσταση ανώνυμης εταιρείας για τη διαχείριση των ΕΠ κλπ. Διευκολύνεται ο επενδυτής, ώστε σταδιακά και αφού εξασφαλίζει συγκεκριμένες προϋποθέσεις, να προβαίνει σε δαπάνες για μελέτες και έργα.

4. Απλοποιείται στο μέγιστο βαθμό η διαδικασία και οι άδειες για εγκατάσταση επιχειρήσεων εντός ΕΠ, ώστε να γίνει πράξη η απαίτηση για ελεύθερη επιχειρηματική δράση μέσα σε καθορισμένα πλαίσια. Ενδεικτικά, εντός ΕΠ δεν απαιτείται Προκαταρτική Περιβαλλοντική Εκτίμηση, άδεια εγκατάστασης, άδεια διάθεσης υγρών αποβλήτων. Για τη χαμηλή όχληση, που περιλαμβάνει το μεγάλο αριθμό των επιχειρήσεων, η έγκριση περιβαλλοντικών όρων συγχωνεύεται με την άδεια λειτουργίας, ενώ για τα επαγγελματικά εργαστήρια προβλέπεται ότι δεν απαιτείται καμία απολύτως άδεια. Αντίθετα δυσχεραίνεται η εγκατάσταση μονάδων μέσης και υψηλής όχλησης εκτός ΕΠ ή άλλων οργανωμένων χώρων υποδοχής επιχειρήσεων.

5. Ενισχύεται η διοίκηση-διαχείριση ΕΠ που προικίζεται με σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και ευθύνες. Ουσιαστικά, θα πρόκειται για αυτοδιαχείριση του πάρκου μέσα σε συγκεκριμένα όμως πλαίσια, ώστε η απαλλαγή από άδειες και εγκρίσεις να συμβαδίσει με πιο αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος.

6. Προβλέπεται διαδικασία μεταβίβασης της διαχείρισης, αλλά και των κοινωφελών υποδομών στις εγκατεστημένες επιχειρήσεις. Επίσης, συμπεριλήφθηκε η δυνατότητα μεταβίβασης της διαχείρισης των ΒΙΠΕ στους οικείους ΟΤΑ.

7. Για τις εξωτερικές υποδομές αφενός προβλέπεται να λαμβάνονται υπόψη στη μελέτη βιωσιμότητας ως κόστος και αφετέρου προβλέπεται ο τρόπος υλοποίησής τους.

8. Για τις άτυπες βιομηχανικές συγκεντρώσεις καθορίζεται ειδική διαδικασία περιβαλλοντικής εξυγίανσης, με δίκαιο επιμερισμό του κόστους, ώστε να αναβαθμίζονται οι υποδομές χωρίς να πλήττεται η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και να τηρείται η γενική αρχή «Ο ρυπαίνων πληρώνει». Παράλληλα, οι επιχειρήσεις έχουν το δικαίωμα να εφαρμόσουν τις διατάξεις του νόμου και να οριστεί ο χώρος τους σαν ΕΠ, με την ευνοϊκή ρύθμιση ότι στους κοινόχρηστους χώρους υπολογίζονται και δρόμοι, πλατείες κλπ που ήδη χρησιμοποιούνται ως τέτοιοι.

9. Ειδικά για την Αττική θεσπίζονται και πολεοδομικά πλεονεκτήματα για περιοχές που θα υποστούν περιβαλλοντική εξυγίανση.

10. Προβλέπονται επιχορηγήσεις για τη δημιουργία υποδομών σε EΠ και θεσπίζονται

Το πλήρες κείμενο του νομοσχεδίου είναι το εξής:

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
Ανάπτυξη Επιχειρηματικών Πάρκων

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2006

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Ίδρυση και λειτουργία Επιχειρηματικού Πάρκου
Άρθρο 1. Σκοπός
1. Για την επιχειρηματική ανάπτυξη και οικονομική πρόοδο της χώρας, καθώς και την υλοποίηση του ενιαίου χωροταξικού σχεδιασμού, την προστασία του περιβάλλοντος και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών μπορούν να οργανώνονται Επιχειρηματικά Πάρκα, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου.
2. Η ανάπτυξη Επιχειρηματικών Πάρκων γίνεται για λόγους δημόσιας ωφέλειας και αποσκοπεί:
α) στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της απασχόλησης,
β) στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των εγκατεστημένων επιχειρήσεων, γ) στην περιφερειακή ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος στα πλαίσια της αειφόρου ανάπτυξης και
δ) στη βελτίωση των υποδομών, ιδιαίτερα, σε περιοχές που παρουσιάζουν προβλήματα αναπτυξιακής υστέρησης και περιβαλλοντικής υποβάθμισης.

Άρθρο 2 . Ορισμοί
1. Επιχειρηματικό Πάρκο (ΕΠ) είναι ένα οργανικά ολοκληρωμένο σύνολο δομών, υπηρεσιών και υποδομών που ιδρύεται και λειτουργεί για την υποστήριξη των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του άρθρου 3 του παρόντος νόμου. Τα επιχειρηματικά πάρκα διακρίνονται στους παρακάτω Τύπους:
Επιχειρηματικό Πάρκο Τύπου Α: είναι ο χώρος που καθορίζεται, οριοθετείται, πολεοδομείται και οργανώνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, για να λειτουργήσει ως χώρος υποδοχής επιχειρήσεων κάθε είδους και δραστηριοτήτων του ν. 3325/2005 (ΦΕΚ Α’ 68) κάθε βαθμού όχλησης.
Επιχειρηματικό Πάρκο Τύπου Β: είναι ο χώρος που καθορίζεται, οριοθετείται, πολεοδομείται και οργανώνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, για να λειτουργήσει ως χώρος υποδοχής επιχειρήσεων κάθε είδους και δραστηριοτήτων του ν. 3325/2005 μέσης και χαμηλής όχλησης.
Επιχειρηματικό Πάρκο Τύπου Γ: είναι ο χώρος που καθορίζεται, οριοθετείται, πολεοδομείται και οργανώνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, για να λειτουργήσει ως χώρος υποδοχής επιχειρήσεων κάθε είδους και δραστηριοτήτων του ν. 3325/2005 χαμηλής όχλησης.
Επιχειρηματικό Πάρκο Ειδικού Τύπου : είναι ο χώρος που καθορίζεται, οριοθετείται και πολεοδομείται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, για να λειτουργήσει ως χώρος υποδοχής επιχειρήσεων συγκεκριμένων μόνο κλάδων δραστηριοτήτων. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται και οι Τεχνοπόλεις.
Τεχνόπολη είναι ο χώρος, στον οποίο εγκαθίστανται βιομηχανίες νέας και υψηλής τεχνολογίας, ερευνητικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες, καθώς και επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών. Οι χώροι αυτοί χαρακτηρίζονται από υψηλή ποιότητα περιβάλλοντος και μπορούν να περιλαμβάνουν οικιστικά συγκροτήματα, στα οποία ενσωματώνονται οι αναγκαίες αστικές λειτουργίες.
2. Επιχειρηματικό Σχέδιο : το σύνολο των μελετών που απαιτούνται για την ίδρυση, τη λειτουργία και την εκμετάλλευση Επιχειρηματικού Πάρκου, με τις οποίες τεκμηριώνονται η σκοπιμότητα και η βιωσιμότητά του, η συμβατότητα του συγκεκριμένου Τύπου Επιχειρηματικού Πάρκου με την προστασία του περιβάλλοντος και την επιλογή της θέσης ανάπτυξης αυτού.
3. Εταιρία ανάπτυξης επιχειρηματικού πάρκου (ΕΑΕΠ) : το νομικό πρόσωπο που έχει τη μορφή ανώνυμης εταιρίας του ν. 2190/1920 (ΦΕΚ Α’ 37) όπως ισχύει, το οποίο αναλαμβάνει τη σύνταξη και υλοποίηση του Επιχειρηματικού Σχεδίου και τη διοίκηση και διαχείριση του Επιχειρηματικού Πάρκου μέχρι τη μεταβίβασή τους σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου.
4. Χωροθετημένος χώρος υποδοχής επιχειρήσεων : η έκταση ή η περιοχή που προσδιορίζεται σύμφωνα με τις κατευθύνσεις γενικών ή ειδικών πλαισίων χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης ή περιφερειακών πλαισίων χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης του ν. 2742/1999 (ΦΕΚ Α’ 207), ή ρυθμιστικών σχεδίων του άρθρου 2 του ν. 2508/1997 (ΦΕΚ Α’ 124) ή, γενικότερα, σύμφωνα με τα πλαίσια και τις κατευθύνσεις της χωροταξικής πολιτικής, στον οποίο αναπτύσσονται τα Επιχειρηματικά Πάρκα. Χωροθετημένους χώρους υποδοχής επιχειρήσεων αποτελούν και οι περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί, από ειδικές πολεοδομικές διατάξεις, ως περιοχές όπου επιτρέπεται η εγκατάσταση δραστηριοτήτων του παρόντος νόμου είτε, ειδικότερα, ως περιοχές οχλουσών επαγγελματικών εγκαταστάσεων (ή ΕΟ) ή μη οχλουσών επαγγελματικών εγκαταστάσεων (ή ΕΜ) ή που έχουν θεσμοθετηθεί στα πλαίσια των Ζ.Ο.Ε. ή των Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Παραγωγικών Δραστηριοτήτων (ΠΟΑΠΔ).
5. Οργανωμένοι χώροι υποδοχής μεταποιητικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων : οι χωροθετημένοι χώροι που έχουν οργανωθεί ή θα οργανωθούν για την υποδοχή τέτοιων δραστηριοτήτων και περιλαμβάνουν ΒΙΠΕ που οργανώθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4458/1965 (ΦΕΚ Α’ 33), ΒΙΠΕ, ΒΙΠΑ, ΒΙΟΠΑ, Τεχνοπόλεις και άλλες μορφές Βιομηχανικών και Επιχειρηματικών Περιοχών (ΒΕΠΕ) που οργανώθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2545/1997 (ΦΕΚ Α’ 254), καθώς και τα Επιχειρηματικά Πάρκα που οργανώνονται ή θα οργανωθούν σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου.
6. Ως δραστηριότητες υψηλής, μέσης και χαμηλής όχλησης, κατά την έννοια του παρόντος, νοούνται οι αναφερόμενες στα άρθρα 3 και 4 του ν. 1650/1986 (ΦΕΚ 160 Α’), όπως ισχύει, και στις κανονιστικές πράξεις που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότηση αυτού.
7. Εκμετάλλευση Επιχειρηματικού Πάρκου : η αξιοποίηση του σύμφωνα με το Επιχειρηματικό Σχέδιο, που περιλαμβάνει και την εκ μέρους της Εταιρίας Ανάπτυξης Επιχειρηματικού Πάρκου πώληση, μίσθωση, χρηματοδοτική μίσθωση ή δωρεά ακινήτου όπως αναφέρεται στο εδάφιο 13 του παρόντος άρθρου ή, εν γένει, οποιαδήποτε ενοχική σύμβαση παραχωρήσεως της χρήσεως ακινήτων προς επιχειρηματική αξιοποίηση.
8. Διοίκηση και διαχείριση Επιχειρηματικού Πάρκου : το σύνολο των ενεργειών που σχετίζονται με τη λειτουργία του, τη συντήρηση των υποδομών και την παροχή υπηρεσιών, όπως, λεπτομερώς, περιγράφονται στον Κανονισμό Λειτουργίας του Επιχειρηματικού Πάρκου.
9. Κανονισμός Λειτουργίας : ο καθορισμός των όρων λειτουργίας και χρήσης των υφιστάμενων υποδομών και των παρεχόμενων υπηρεσιών, των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των εγκατεστημένων επιχειρήσεων, των τελών που θα επιβάλλονται για την κάλυψη των εξόδων διοίκησης και διαχείρισης και των απαιτούμενων συμπληρωματικών υποδομών και εγκαταστάσεων, ώστε να διασφαλίζεται η εύρυθμη λειτουργία του, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις, υπό τις οποίες χορηγήθηκε η έγκριση ανάπτυξης του Επιχειρηματικού Πάρκου.
10. Ως διασφάλιση έκτασης νοείται η κυριότητα ή η σύμβαση 30ετούς τουλάχιστον μίσθωσης ή παραχώρησης, εν γένει, ή σχετικό προσύμφωνο βέβαιης χρονολογίας ή η συμμετοχή ιδιοκτητών γης στο μετοχικό κεφάλαιο της ΕΑΕΠ.
11. Έργα υποδομής : τα δίκτυα οδοποιίας, ύδρευσης, αποχέτευσης, όμβριων, τα τηλεπικοινωνιακά ή ευρυζωνικά δίκτυα, τα δίκτυα ηλεκτροφωτισμού, το δίκτυο φυσικού αερίου, έργα σύνδεσης δικτύων, η Μονάδα Καθαρισμού Αποβλήτων, έργα διαμόρφωσης τοπίου, έργα διαμόρφωσης περιβάλλοντος χώρου καθώς και άλλα, κατά περίπτωση, έργα που προορίζονται για την εξυπηρέτηση βασικών λειτουργιών των εγκατεστημένων επιχειρήσεων ή για την προστασία του περιβάλλοντος.
12. Κοινόχρηστοι χώροι : οι χώροι πρασίνου, οι χώροι πλατειών, οι χώροι στάθμευσης, οι δρόμοι, τα πεζοδρόμια και οι χώροι εγκατάστασης των έργων υποδομής.
13. Κοινωφελείς χώροι ή εγκαταστάσεις : τα γήπεδα ή τα κτίρια ή ο εξοπλισμός που προορίζονται για την εξυπηρέτηση της λειτουργίας των επιχειρήσεων και των εργαζομένων, όπως κτίριο διοίκησης, πυροσβεστικός σταθμός, παιδικοί σταθμοί, εστιατόρια, ξενοδοχεία, εκθετήρια προϊόντων, χώροι για διοργάνωση παρουσιάσεων ή συνεδρίων, χώροι ειδικά διαμορφωμένοι για επαγγελματική κατάρτιση των εργαζομένων ή για άλλους εκπαιδευτικούς σκοπούς, χώροι ή εγκαταστάσεις για ποιοτικό έλεγχο προϊόντων ή για άλλες παρεμφερείς δραστηριότητες.
14. Αναγκαστικός Συνεταιρισμός ΕΠ : Ένωση των εγκατεστημένων επιχειρήσεων που αναλαμβάνει τη διοίκηση και διαχείριση του Επιχειρηματικού Πάρκου προς επιδίωξη της εύρυθμης λειτουργίας και περαιτέρω ανάπτυξης του Επιχειρηματικού Πάρκου και συστήνεται σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του παρόντος νόμου.

Άρθρο 3. Επιτρεπόμενες δραστηριότητες
Στα Επιχειρηματικά Πάρκα εγκαθίστανται και λειτουργούν :
α) Επιχειρηματικές δραστηριότητες του δευτερογενούς τομέα σύμφωνα με τον Τύπο του Επιχειρηματικού Πάρκου και δραστηριότητες του τριτογενούς τομέα,
β) Πολιτιστικού και θεματικού χαρακτήρα δραστηριότητες σε ειδικού τύπου θεματικά πάρκα,
γ) Κέντρα καινοτομίας
δ) Ερευνητικά κέντρα και εργαστήρια που σχετίζονται με εφαρμοσμένη βιομηχανική, ενεργειακή, μεταλλευτική έρευνα, κέντρα τεχνολογικής υποστήριξης των επιχειρήσεων και των εργαζομένων, εργαστήρια παροχής υπηρεσιών ποιότητας ή και υψηλής τεχνολογίας, καθώς και εγκαταστάσεις που συνδέονται ή αξιοποιούν τα αποτελέσματα των εργασιών των ερευνητικών κέντρων ή των εργαστηρίων και σχολές τεχνικής κατεύθυνσης,
ε) ‘’Θερμοκοιτίδες’’ επιχειρήσεων, δηλαδή οργανωμένοι χώροι όπου εγκαθίστανται επιχειρήσεις και τους παρέχονται υπηρεσίες οργάνωσης, λογισμικού, τεχνικής υποστήριξης, σχεδιασμού προϊόντων, τεχνογνωσίας και άλλων υπηρεσιών που είναι απαραίτητες για τη λειτουργία της επιχείρησης,
στ) Δραστηριότητες υποστηρικτικές ή υποβοηθητικές της λειτουργίας των επιχειρήσεων του Επιχειρηματικού Πάρκου, καθώς και παραρτήματα, υποσταθμοί ή υπηρεσιακές μονάδες δημοσίων υπηρεσιών, Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, κοινωφελών οργανισμών και χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί.

Άρθρο 4. Χώροι οργάνωσης Επιχειρηματικών Πάρκων
1. Η ανάπτυξη των Επιχειρηματικών Πάρκων επιτρέπεται σε χωροθετημένους χώρους υποδοχής επιχειρήσεων, των οποίων τα γενικά και ειδικά χαρακτηριστικά, όπως και της ευρύτερης περιοχής, εξυπηρετούν τους σκοπούς του Επιχειρηματικού Πάρκου και η μορφολογία του εδάφους είναι κατάλληλη για την υποδοχή των επιχειρήσεων και δραστηριοτήτων του συγκεκριμένου Τύπου Επιχειρηματικού Πάρκου.
2. Απαγορεύεται η οργάνωση Επιχειρηματικών πάρκων εντός ζώνης προστασίας αρχαιολογικών χώρων, εντός δασών ή δασικών εκτάσεων, τόπων ιδιαίτερου φυσικού κάλλους ή προστατευόμενων από τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας για την πολιτιστική κληρονομιά και το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον, όπως αυτά ορίζονται από τις οικείες διατάξεις, και, γενικά, σε χώρους ή θέσεις όπου, από άλλες διατάξεις, απαγορεύονται οι αντίστοιχες χρήσεις του Τύπου του Επιχειρηματικού Πάρκου.
3. Εάν, σε χωροθετημένους χώρους υποδοχής επιχειρήσεων, όπου αναπτύσσονται Επιχειρηματικά Πάρκα, περικλείονται νησίδες δασικής έκτασης, αυτές μπορούν να αξιοποιηθούν για τη διέλευση ή τη δημιουργία κοινόχρηστων δικτύων χωρίς τη δυνατότητα ανέγερσης οικοδομής επ’ αυτών και μόνο εάν αυτό επιβάλλεται από λειτουργικούς λόγους. Σε κάθε περίπτωση εξασφαλίζεται η διατήρηση της συνολικής έκτασης του πρασίνου και προβλέπονται στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων τρόποι αποκατάστασης, όπου απαιτείται.
4. Ο χώρος οργάνωσης του Επιχειρηματικού Πάρκου είναι χώρος που προορίζεται, αποκλειστικά, για την εξυπηρέτηση των σκοπών ανάπτυξης του Επιχειρηματικού Πάρκου και οι υποδομές του, κοινόχρηστες και μη, απαγορεύεται να χρησιμοποιούνται από οποιονδήποτε τρίτο, χωρίς την άδεια του ασκούντος τη διοίκηση και διαχείριση του Επιχειρηματικού Πάρκου.

Άρθρο 5. Εταιρία Ανάπτυξης Επιχειρηματικού Πάρκου (ΕΑΕΠ)
1. Η πρωτοβουλία ανάπτυξης Επιχειρηματικού Πάρκου ανήκει στην Εταιρία
Ανάπτυξης Επιχειρηματικού Πάρκου (ΕΑΕΠ), η οποία πρέπει να έχει απαραίτητα τη νομική μορφή της ανώνυμης εταιρίας σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2190/1920 (ΦΕΚ Α’ 37).
2. Σκοπός της Εταιρίας, σύμφωνα με το καταστατικό της, είναι η ανάπτυξη Επιχειρηματικού Πάρκου και η ανάπτυξη των δραστηριοτήτων του άρθρου 3 του παρόντος νόμου.
3. Στο μετοχικό κεφάλαιο της ΕΑΕΠ μπορούν να μετέχουν φυσικά ή νομικά πρόσωπα του ιδιωτικού τομέα, νομικά πρόσωπα του δημόσιου τομέα, όπως αυτός οριοθετείται με την παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 2190/1994 (ΦΕΚ Α’ 28), Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, νομαρχιακές ή δημοτικές ή κοινοτικές επιχειρήσεις, συνεταιρισμοί, επιμελητήρια, καθώς και ενώσεις, σύνδεσμοι ή κοινοπραξίες αυτών.
4. Το Μετοχικό Κεφάλαιο της ΕΑΕΠ ανέρχεται τουλάχιστον στο είκοσι τοις εκατό (20%) της αξίας του συνολικού αρχικού προϋπολογισμού του έργου, συμπεριλαμβανομένης της αξίας της γης, της οποίας την κυριότητα έχει η ΕΑΕΠ. Από το Μετοχικό Κεφάλαιο το ήμισυ τουλάχιστον πρέπει να είναι καταβεβλημένο σε μετρητά.
5. Η ΕΑΕΠ έχει τεχνική και οικονομική συγκρότηση κατάλληλη για την υλοποίηση του έργου, η οποία αποδεικνύεται από την πλήρωση των προϋποθέσεων της παραγράφου 4β του άρθρου 6 του παρόντος νόμου.
6. Η ΕΑΕΠ είναι υπεύθυνη για τη σύνταξη του Επιχειρηματικού Σχεδίου, για τη συγκέντρωση και προώθηση των απαραίτητων στοιχείων στις αρμόδιες αρχές, για τη λήψη των σχετικών εγκρίσεων και την υλοποίηση του Επιχειρηματικού Σχεδίου. Η ΕΑΕΠ είναι υπεύθυνη έναντι των αρχών, αξιοποιεί και εκμεταλλεύεται, επιχειρηματικά, το Επιχειρηματικό Πάρκο.

Άρθρο 6. Προϋποθέσεις ίδρυσης
1. Για την ίδρυση του Επιχειρηματικού Πάρκου υποβάλλεται στη Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας του Υπουργείου Ανάπτυξης αίτηση από την ΕΑΕΠ που συνοδεύεται:
α) από τεχνοοικονομική μελέτη σκοπιμότητας-βιωσιμότητας και
β) από μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που εκπονείται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.
2. Με τις μελέτες της προηγούμενης παραγράφου τεκμηριώνεται η συμβατότητα των χρήσεων του Επιχειρηματικού Πάρκου με τις ισχύουσες χωροταξικές ρυθμίσεις, η καταλληλότητα της συγκεκριμένης έκτασης για την εξυπηρέτηση των σκοπών του Επιχειρηματικού Πάρκου, η τήρηση των προϋποθέσεων του παρόντος νόμου, η σκοπιμότητα και βιωσιμότητα της επένδυσης, στις οποίες λαμβάνεται υπόψη και το κόστος των απαιτούμενων πρόσθετων εξωτερικών υποδομών, η αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, τόσο κατά το στάδιο της κατασκευής των έργων όσο και κατά το στάδιο της λειτουργίας του Επιχειρηματικού Πάρκου, η τεχνική και οικονομική ικανότητα της ΕΑΕΠ να υλοποιήσει το Επιχειρηματικό σχέδιο, καθώς και η συμβολή του έργου στην τοπική και εθνική οικονομία.
3. Η ΕΑΕΠ μπορεί να υποβάλλει την αίτηση και όταν βρίσκεται στο στάδιο της σύστασής της (εταιρία υπό σύσταση).
4. Με τη Μελέτη σκοπιμότητας-βιωσιμότητας :
α) Αποδεικνύεται η σκοπιμότητα ανάπτυξης και η βιωσιμότητα του Επιχειρηματικού Πάρκου.
β) Αποδεικνύεται η ικανότητα της ΕΑΕΠ να υλοποιήσει το επενδυτικό σχέδιο και συγκεκριμένα:
ι) Η δυνατότητα καταβολής του μετοχικού κεφαλαίου σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 5 και η προσκόμιση στοιχείων που τεκμηριώνουν την εξασφάλιση της συνολικής χρηματοδότησης της επένδυσης,
ιι) Η διασφάλιση, τουλάχιστον, στο ογδόντα τοις εκατό (80 %) της κατάλληλης έκτασης που θα καταλάβει το Επιχειρηματικό Πάρκο. Η εδαφική αυτή έκταση μπορεί να ανήκει ολικά ή μερικά στην ΕΑΕΠ ή να περιέλθει σε αυτή δυνάμει απαλλοτρίωσης ή να ανήκει σε τρίτους ιδιοκτήτες που επιθυμούν να αποτελέσουν τα ακίνητά τους τμήμα του Επιχειρηματικού Πάρκου.
γ) Συνυποβάλλεται σχέδιο τεχνικής οργάνωσης του Επιχειρηματικού Πάρκου, όπου καταγράφονται:
ι) η κατ’ αρχήν πολεοδομική οργάνωση της περιοχής,
ιι) γενικό σχέδιο διάταξης και περιγραφής των έργων υποδομής, των κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων του Επιχειρηματικού Πάρκου,
ιιι) αρχική εκτίμηση του προϋπολογισμού των σχετικών έργων,
ιν) ενδεικτικά, η χωροταξική κατανομή των δραστηριοτήτων του Επιχειρηματικού Πάρκου με στόχο την διάταξή τους κατά τομείς δραστηριοτήτων, ώστε η ανάπτυξη της μιας δραστηριότητας να μην εμποδίζει ή να μην παρενοχλεί την ανάπτυξη της άλλης, να ευνοείται η δημιουργία και η αξιοποίηση κοινόχρηστων ή κοινωφελών υποδομών και η συνεργασία και δικτύωση των επιχειρήσεων.
δ) Προσκομίζονται σχετικοί χάρτες, στους οποίους καταγράφονται οι τρόποι προσπέλασης στις εξωτερικές υποδομές και τα πρόσθετα εξωτερικά έργα, όπου απαιτείται η κατασκευή τους, η αρχική εκτίμηση του φυσικού μεγέθους και του προϋπολογισμού των έργων αυτών. Το κόστος των εξωτερικών υποδομών συνεκτιμάται κατά την τεκμηρίωση της βιωσιμότητας του έργου.
5. Με την αίτηση συνυποβάλλεται Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, που εκπονείται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, στο πλαίσιο της οποίας εξετάζονται οι κυκλοφοριακές επιπτώσεις τόσο κατά το στάδιο της κατασκευής όσο και κατά το στάδιο λειτουργίας του Επιχειρηματικού Πάρκου.
6. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και του κατά περίπτωση συναρμόδιου Υπουργού, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εξειδικεύονται και προσδιορίζονται λεπτομερώς:
α. Οι τεχνικές και οικονομικές προϋποθέσεις που θα πρέπει να πληροί η ΕΑΕΠ, καθώς και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και έγγραφα που πρέπει να προσκομίζει για την απόδειξη αυτών.
β. Ο τύπος και το περιεχόμενο της αίτησης της υποψήφιας ΕΑΕΠ .
γ. Τα απαραίτητα στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνουν οι μελέτες σκοπιμότητας και βιωσιμότητας που υποβάλλονται από τις ΕΑΕΠ.
δ. Ο ειδικότερος προσδιορισμός των κριτηρίων επιλογής της προτεινόμενης θέσης του Επιχειρηματικού Πάρκου, όπως κλήσεις εδάφους, αποστάσεις από άλλες υφιστάμενες χρήσεις.
ε. Τα παράβολα που συνοδεύουν την αίτηση και τη μελέτη σκοπιμότητας και οικονομικής βιωσιμότητας.
στ. Οι προδιαγραφές των Επιχειρηματικών Πάρκων Τύπου Α , Β , Γ και Ειδικού Τύπου.
ζ. Κάθε άλλη λεπτομέρεια που είναι αναγκαία για την εφαρμογή αυτού του άρθρου.

Άρθρο 7. Έγκριση Επιχειρηματικού Πάρκου
1. Η ΕΑΕΠ, η θέση, η έκταση, τα όρια και τα έργα του Επιχειρηματικού Πάρκου με τον εκτιμώμενο προϋπολογισμό τους και η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων εγκρίνονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων 'Εργων και του, κατά περίπτωση, συναρμόδιου Υπουργού που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ύστερα από γνώμη του κατά τόπο αρμόδιου Νομαρχιακού Συμβουλίου. Για τα Επιχειρηματικά Πάρκα που ιδρύονται στα όρια του ρυθμιστικού σχεδίου Αθήνας και Θεσσαλονίκης απαιτείται, επιπλέον και, η γνώμη των Οργανισμών Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας και Θεσσαλονίκης, αντίστοιχα. Το ίδιο ισχύει και για κάθε άλλη περιοχή, όπου λειτουργεί αντίστοιχος Οργανισμός. Η προθεσμία για τη γνωμοδότηση του Νομαρχιακού Συμβουλίου και του αρμόδιου Οργανισμού είναι σαράντα (40) ημέρες από την υποβολή της σχετικής αίτησης προς αυτούς. Αν παρέλθει άπρακτη η ανωτέρω προθεσμία, η υπουργική απόφαση εκδίδεται χωρίς τις γνωμοδοτήσεις αυτές, αμέσως μετά την παρέλευση της προθεσμίας.
2. Εάν στο Επιχειρηματικό Σχέδιο περιλαμβάνεται έκταση που καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 2971/2001(ΦΕΚ Α’ 285), η διαδικασία παραχώρησης χρήσης αιγιαλού και παραλίας γίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Εμπορικής Ναυτιλίας. Η απόφαση με την οποία καθορίζονται οι όροι παραχώρησης εκδίδεται με πρωτοβουλία της ΕΑΕΠ. Για την εκτέλεση των έργων στον αιγιαλό ή στην παραλία εφαρμόζονται οι διατάξεις του ν. 2971/2001.
3. Στα Επιχειρηματικά Πάρκα ή σε τμήματα αυτών μπορεί με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης να συνιστώνται Ελεύθερες Ζώνες ή να αναγνωρίζονται Ελεύθερες Αποθήκες ή Τελωνειακές Αποθήκες ή Χώροι Προσωρινής Αποθήκευσης, η ίδρυση και λειτουργία των οποίων διέπεται από τις ισχύουσες κοινοτικές και εθνικές τελωνειακές διατάξεις.
4. Για την έγκριση ανάπτυξης Επιχειρηματικού Πάρκου λαμβάνονται υπόψη :
α. Η τήρηση των προϋποθέσεων του παρόντος νόμου και, ειδικότερα, των άρθρων 4,5 και 6 αυτού,
β. Η σκοπιμότητα και βιωσιμότητα του έργου και η συμβολή του στην τοπική και εθνική οικονομία,
γ. Το κόστος και οι τεχνικές δυσχέρειες για την έγκαιρη ολοκλήρωση των απαιτούμενων εξωτερικών υποδομών.
5. Η απόφαση ανάπτυξης Επιχειρηματικού Πάρκου ορίζει, ειδικότερα, τα εξής:
α. Η θέση, η έκταση και τα όρια του Επιχειρηματικού Πάρκου με αναφορά σε τοπογραφικό διάγραμμα κλίμακας 1:5.000 και 1:10.000 με συντεταγμένες κορυφών.
β. Ο τύπος του Επιχειρηματικού Πάρκου και οι κατηγορίες επιχειρήσεων και δραστηριοτήτων που επιτρέπεται να εγκατασταθούν .
γ. Τα προβλεπόμενα έργα υποδομής, συμπεριλαμβανομένων των κοινόχρηστων και κοινωφελών έργων, καθώς και ο εκτιμώμενος προϋπολογισμός τους.
δ. Το χρονοδιάγραμμα ίδρυσης του Επιχειρηματικού Πάρκου.
ε. Οι ειδικότεροι όροι και τα ειδικότερα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος από την ίδρυση και τη λειτουργία του Επιχειρηματικού Πάρκου.
6. Μετά την έκδοση της απόφασης για την έγκριση ανάπτυξης και μέχρι την έκδοση της απόφασης έγκρισης επιχορήγησης του Επιχειρηματικού Πάρκου αναστέλλεται η έκδοση οικοδομικών αδειών και η εκτέλεση οικοδομικών εργασιών μέσα στα όρια του Επιχειρηματικού Πάρκου με την επιφύλαξη της παραγράφου 5 του άρθρου 20 .
7. Η απόφαση έγκρισης ανάπτυξης του Επιχειρηματικού Πάρκου επέχει θέση έγκρισης Προκαταρκτικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης και Αξιολόγησης (ΠΠΕΑ) κατά τις διατάξεις του ν. 1650/1986, όπως ισχύει και των κανονιστικών αποφάσεων που εξεδόθησαν σε εφαρμογή αυτού, όπως ισχύουν κάθε φορά, τόσο για το Επιχειρηματικό Πάρκο όσο και για την εγκατάσταση ή επέκταση σε αυτά μεταποιητικών και λοιπών επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων και υπηρεσιών.
8. Η μεταβολή της έκτασης και των ορίων του Επιχειρηματικού Πάρκου μετά την έγκριση ανάπτυξής του επιτρέπεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, σύμφωνα με τη διαδικασία των άρθρων 6, 7, 8 και 10 του παρόντος νόμου, με την προϋπόθεση ότι η χρήση γης δεν απαγορεύει την ανάπτυξη του Επιχειρηματικού Πάρκου.
Για επεκτάσεις ή τροποποιήσεις που αφορούν εκτάσεις γης συνολικά μικρότερες από το δεκαπέντε τοις εκατό (15 %) της αρχικής έκτασης δεν απαιτείται η εκ νέου προσκόμιση των μελετών και στοιχείων που αναφέρονται στο άρθρο 6, αλλά απαιτείται μόνο η τοπογραφική αποτύπωση της έκτασης και η τεκμηρίωση με τα αντίστοιχα στοιχεία και δικαιολογητικά ότι και για το νέο χώρο πληρούνται οι προϋποθέσεις του παρόντος νόμου και η χρήση γης είναι συμβατή με την ανάπτυξη του Επιχειρηματικού Πάρκου.

Άρθρο 8. Εξασφάλιση έκτασης
1. Εφόσον η ΕΑΕΠ έχει διασφαλίσει το ογδόντα τοις εκατό (80%) της έκτασης που θα καταλάβει το Επιχειρηματικό Πάρκο και της χορηγηθεί η έγκριση ανάπτυξης του Επιχειρηματικού Πάρκου, για το υπόλοιπο είκοσι τοις εκατό (20%) της συνολικής έκτασης που ανήκει σε τρίτους πλην της ΕΑΕΠ κατόχους γης μπορεί :
α) είτε να επέρχεται συμφωνία, η οποία περιβάλλεται τον τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου, μεταξύ των κατόχων της γης και της ΕΑΕΠ για την ανάπτυξη του Επιχειρηματικού Πάρκου στα πλαίσια του παρόντος νόμου. Στην περίπτωση αυτή οι κάτοχοι της γης συμμετέχουν στον προϋπολογισμό ανάπτυξης του Επιχειρηματικού Πάρκου ανάλογα με τη γη που κατέχουν και παραλαμβάνουν αντίστοιχα πολεοδομημένη γη,
β) είτε, σε αντίθετη περίπτωση, απαλλοτριώνεται η έκταση γης μέχρι το 20% της συνολικής έκτασης, η οποία είναι απαραίτητη για τη λειτουργία του Επιχειρηματικού Πάρκου, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2882/2001 υπέρ και με δαπάνες της ΕΑΕΠ.
2. Επιτρέπεται η λειτουργία υφιστάμενων δραστηριοτήτων εντός της έκτασης του Επιχειρηματικού Πάρκου, οι οποίες εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 3, με την προϋπόθεση είτε ότι θα μετέχουν στο μετοχικό κεφάλαιο της ΕΑΕΠ με ποσοστό, τουλάχιστον, ανάλογο της αξίας της έκτασης που κατέχουν είτε ότι θα συμμετέχουν στη διαδικασία πολεοδόμησης του Επιχειρηματικού Πάρκου. Οι επιχειρήσεις αυτές οφείλουν να συμμορφωθούν με τους όρους του κανονιστικού πλαισίου και του Κανονισμού Λειτουργίας του Επιχειρηματικού Πάρκου.

Άρθρο 9. Πολεοδόμηση των Επιχειρηματικών Πάρκων
1. Μετά την απόφαση ανάπτυξης τα Επιχειρηματικά Πάρκα πολεοδομούνται. Προς το σκοπό αυτό καταρτίζεται από την ΕΑΕΠ πολεοδομική μελέτη με βάση οριζοντιογραφία και υψομετρικό τοπογραφικό και κτηματογραφικό διάγραμμα. Η πολεοδομική μελέτη πρέπει να περιλαμβάνει το πολεοδομικό- ρυμοτομικό σχέδιο, τον πολεοδομικό κανονισμό, έκθεση που περιγράφει και αιτιολογεί τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, τους όρους δόμησης, τις χρήσεις γης και τους σχετικούς περιορισμούς ή απαγορεύσεις ή υποχρεώσεις και κάθε άλλη ρύθμιση που επιβάλλεται από πολεοδομικούς λόγους.
2. Οι προδιαγραφές των πολεοδομικών μελετών, οι όροι δόμησης για κάθε Τύπο Επιχειρηματικού Πάρκου και κάθε σχετική λεπτομέρεια καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Σε κάθε περίπτωση τηρούνται τα παρακάτω όρια :
Συντελεστής κάλυψης μέχρι 60%
Συντελεστής δόμησης μέχρι 1.6
Ελάχιστο εμβαδόν γηπέδων 1000 τ.μ. για Επιχειρηματικά Πάρκα Τύπου Α και Τύπου Β και 500 τ.μ. για τους υπόλοιπους Τύπους ΕΠ.
Ελάχιστο ποσοστό πρασίνου 5%
Ελάχιστο ποσοστό κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων 30% υπολογιζόμενο επί της συνολικής επιφάνειας του Επιχειρηματικού Πάρκου. Στο ποσοστό αυτό περιλαμβάνονται χώροι εντός του Επιχειρηματικού Πάρκου με ήδη διαμορφωμένη τέτοια χρήση. Από το ποσοστό των κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων τουλάχιστον ποσοστό 5% θα αφορά χώρους πρασίνου και 5% χώρους για κοινωφελείς εγκαταστάσεις και κτίρια . Ο συντελεστής κάλυψης για τα κοινωφελή κτίρια δεν θα ξεπερνάει το 50%.
Στην ίδια απόφαση καθορίζονται τα στοιχεία που πρέπει να υποβληθούν για τη διαπίστωση των παραπάνω προϋποθέσεων, ο τύπος και το περιεχόμενο των μελετών και των λοιπών στοιχείων, τα παράβολα και το ύψος αυτών, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.
3. Η πολεοδομική μελέτη εγκρίνεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας ύστερα από γνώμη του Περιφερειακού Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος. Η εφαρμογή της πολεοδομικής μελέτης πραγματοποιείται με την κατάρτιση από την ΕΑΕΠ πράξης εφαρμογής που εγκρίνεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας.
4. Οι ιδιοκτήτες των ακινήτων (οικοπέδων, αγροτεμαχίων και λοιπών εκτάσεων) που βρίσκονται μέσα στα όρια του Επιχειρηματικού Πάρκου και εντάσσονται στο πολεοδομικό σχέδιο οφείλουν να συμμετάσχουν στις δαπάνες για τη δημιουργία των κοινόχρηστων χώρων και των έργων υποδομής με εισφορές σε γη και σε χρήμα.
5. Η εισφορά σε γη αποτελείται από ποσοστό επιφάνειας κάθε ιδιοκτησίας πριν από την πολεοδόμησή της, το οποίο ανέρχεται σε τριάντα τοις εκατό (30%) της αρχικής έκτασης της ιδιοκτησίας, ανεξάρτητα από το μέγεθός τους. Σε περίπτωση εξ αδιαιρέτου συνιδιοκτησίας, τα ποσοστά εισφοράς σε γη εφαρμόζονται στο εμβαδόν που αντιστοιχεί στο ιδανικό μερίδιο κάθε συνιδιοκτήτη, όπως έχει διαμορφωθεί κατά την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης έγκρισης ανάπτυξης του Επιχειρηματικού Πάρκου. Ως εμβαδόν ιδιοκτησίας για τον υπολογισμό της εισφοράς σε γη θεωρούνται τα εμβαδά που έχουν οι ιδιοκτήτες κατά την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης έγκρισης ανάπτυξης του Επιχειρηματικού Πάρκου. Σε εισφορά σε γη υποχρεούνται και οι ιδιοκτησίες που ανήκουν στο Δημόσιο, τους ΟΤΑ ή άλλα νομικά πρόσωπα του δημόσιου τομέα. Οι κοινόχρηστοι χώροι, που υφίστανται μέσα στα Επιχειρηματικά Πάρκα κατά την ημερομηνία έγκρισης της ανάπτυξής του, συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμό της εισφοράς σε γη των ιδιοκτητών, με εξαίρεση τους δρόμους του δημοτικού, κοινοτικού, επαρχιακού ή εθνικού οδικού δικτύου και τους χώρους που ανήκουν στο Δημόσιο ή τους ΟΤΑ . Τα εδαφικά τμήματα που προέρχονται από εισφορά σε γη διατίθενται για τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων μέσα στα Επιχειρηματικά Πάρκα, για τη δημιουργία περιμετρικής ζώνης πρασίνου και για άλλους κοινόχρηστους χώρους και εγκαταστάσεις μέσα στο Επιχειρηματικό Πάρκο.
6. Η εισφορά σε χρήμα υπολογίζεται στο εμβαδόν της ιδιοκτησίας, όπως αυτή διαμορφώνεται με την πράξη εφαρμογής και ανέρχεται στο δέκα οκτώ τοις εκατό της αξίας που έχει αυτή κατά το χρόνο της έγκρισης της πράξης εφαρμογής. Η εισφορά αυτή βεβαιώνεται από την αρμόδια υπηρεσία, εισπράττεται σε έξι εξαμηνιαίες δόσεις και αποδίδεται στην ΕΑΕΠ για την υλοποίηση των κοινοχρήστων χώρων και των έργων υποδομής.
7. Σε περίπτωση αδυναμίας εισφοράς σε χρήμα, ο ιδιοκτήτης υποχρεούται σε αντίστοιχη εισφορά γης. Σε περίπτωση που τα οικόπεδα προέρχονται από μετατροπή χρηματικής εισφοράς σε εισφορά σε γη πλεονάζουν, τότε η ΕΑΕΠ μπορεί να χρησιμοποιεί τη γη αυτή για τις χρήσεις που επιτρέπονται στο Επιχειρηματικό Πάρκο ή να την εκποιεί ή να παραχωρεί τη χρήση της. Επίσης σε περίπτωση που κριθεί από την αρμόδια υπηρεσία ότι η εισφορά σε γη πρέπει να ληφθεί από μη ρυμοτομούμενο τμήμα ιδιοκτησίας, πλην όμως το τμήμα αυτό δεν είναι αξιοποιήσιμο πολεοδομικά ή δεν προβλέπεται από την πολεοδομική μελέτη ή η αφαίρεσή του είναι φανερά επιζήμια για την ιδιοκτησία, μπορεί να μετατρέπεται σε ισάξια εισφορά σε χρήμα που διατίθεται αποκλειστικά για τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων ή έργων υποδομής στο Επιχειρηματικό Πάρκο.
8. Μόλις η ΕΑΕΠ καταρτίσει την πολεοδομική μελέτη και την πράξη εφαρμογής έχει υποχρέωση να τις δημοσιοποιήσει. Ενστάσεις κατά της υπό έγκριση πολεοδομικής μελέτης ή της πράξης εφαρμογής υποβάλλονται στο Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας, ο οποίος αποφασίζει επ’ αυτών πριν από την έγκριση. Η διαδικασία δημοσιοποίησης της πολεοδομικής μελέτης και της πράξης εφαρμογής, υποβολής και εκδίκασης των ενστάσεων, οι σχετικές προθεσμίες και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια ρυθμίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων.
9. Μέχρι την έκδοση της απόφασης επιχορήγησης των Επιχειρηματικών Πάρκων οι εκτάσεις που προέρχονται από εισφορές σε γη περιέρχονται προσωρινά στην κατοχή της ΕΑΕΠ, προκειμένου να δημιουργηθούν οι κοινόχρηστοι χώροι καθώς και κτίρια και κάθε είδους εγκαταστάσεις που κρίνονται αναγκαίες για τη λειτουργία του Επιχειρηματικού Πάρκου.

Άρθρο 10. Τελική Απόφαση Έγκρισης - Επιχορήγησης έργων υποδομής Επιχειρηματικών Πάρκων
1. Η τελική απόφαση έγκρισης του Επιχειρηματικού Πάρκου παρέχεται με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Η απόφαση εκδίδεται ύστερα από γνωμοδότηση της επταμελούς επιτροπής του άρθρου 11. Σε περίπτωση επιχορήγησης, στην ίδια απόφαση καθορίζονται το ύψος των επιλέξιμων δαπανών και το ποσοστό επιχορήγησης. Για έργα που χρηματοδοτούνται από Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα (Π.Ε.Π.) στη Γνωμοδοτική Επιτροπή μπορεί να παρίσταται ένας εκπρόσωπος της οικείας Περιφέρειας που ορίζεται από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας. Η ΕΑΕΠ για να λάβει την έγκριση επιχορήγησης του Επιχειρηματικού Πάρκου πρέπει να πληροί τις παρακάτω προϋποθέσεις:
α) Να έχει συστήσει την ανώνυμη εταιρία,
β) Να έχει διασφαλίσει τελεσίδικα το 100% της γης σύμφωνα με το άρθρο 8,
γ) Να προσκομίσει εγκεκριμένη πολεοδομική μελέτη,
δ) Να έχει εκπονήσει όλες τις τεχνικές μελέτες των έργων υποδομής, στις οποίες ενσωματώνονται, επίσης, προμελέτες των απαιτούμενων έργων εξωτερικής υποδομής,
ε) Να υποβάλλει τις μελέτες και τα στοιχεία της έγκρισης ανάπτυξης του Επιχειρηματικού Πάρκου επικαιροποιημένα, εφόσον υπάρχουν αλλαγές,
στ) Να έχει εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση των έργων,
ζ) Να υποβάλει προς έγκριση σχέδιο Κανονισμού Λειτουργίας του Επιχειρηματικού Πάρκου,
η) Να καταθέσει εγγυητική επιστολή ύψους 2% του προϋπολογισμού της επένδυσης, η οποία επιστρέφεται μετά την ολοκλήρωση των έργων υποδομής. Σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης των έργων υποδομής η εγγυητική επιστολή επιστρέφεται μόνο μετά τη διαπίστωση από τα αρμόδια όργανα ελέγχου ότι αποκαταστάθηκε πλήρως το τοπίο. Σε διαφορετική περίπτωση η εγγύηση καταπίπτει υπέρ του Δημοσίου.
2. Η υποβολή των απαραίτητων στοιχείων και δικαιολογητικών γίνεται εντός προθεσμίας δύο (2) ετών από την έγκριση ανάπτυξης του Επιχειρηματικού Πάρκου. Η προθεσμία αυτή μπορεί να παρατείνεται μέχρι έξι (6) μήνες με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, κατόπιν αιτιολογημένης αίτησης της Εταιρίας Ανάπτυξης Επιχειρηματικού Πάρκου, εφόσον έχουν προχωρήσει και εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθούν, εντός της προθεσμίας παράτασης, οι ενέργειες που απαιτούνται για την τελική έγκριση. Εάν παρέλθει άπρακτη η παραπάνω προθεσμία, ανακαλείται αυτοδικαίως η απόφαση ανάπτυξης του Επιχειρηματικού Πάρκου.

Άρθρο 11. Γνωμοδοτική Επιτροπή
Για την έκδοση της απόφασης επιχορήγησης των Επιχειρηματικών Πάρκων συγκροτείται επταμελής γνωμοδοτική επιτροπή που εισηγείται το ύψος των επιλέξιμων δαπανών, το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης του έργου και το ποσοστό επιχορήγησης της επένδυσης και κάθε άλλη συναφή πρόταση για την έκδοση της απόφαση επιχορήγησης.
Η σύνθεση, η συγκρότηση, οι αρμοδιότητες και τα διαδικαστικά θέματα λειτουργίας της επταμελούς γνωμοδοτικής επιτροπής καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης. Το ύψος της αμοιβής των μελών της επιτροπής και των οργάνων ελέγχου καθορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 9 του άρθρου 38 του ν. 3325/2005 (ΦΕΚ Α’ 68).

Άρθρο 12. Επιλέξιμες δαπάνες
1. Οι επιλέξιμες δαπάνες για την ανάπτυξη των Επιχειρηματικών Πάρκων αφορούν :
α) στην εκπόνηση μελετών και σχεδίων υποδομών,
β) στην κατασκευή έργων υποδομής,
γ) στην κατασκευή κοινόχρηστων και κοινωφελών υποδομών και εγκαταστάσεων και στη διαμόρφωση περιβάλλοντος χώρου,
δ) στις ηλεκτρομηχανολογικές και λοιπές εγκαταστάσεις και στον μηχανολογικό εξοπλισμό για κοινές υπηρεσίες των Επιχειρηματικών Πάρκων,
ε) τον εξοπλισμό ηλεκτρονικής διαχείρισης των υποδομών, τις διευκολύνσεις στη χρησιμοποίηση νέων σύγχρονων τεχνολογικών υποδομών επικοινωνιών και πληροφορικής,
στ) δαπάνες σύνδεσης με δίκτυα ηλεκτρισμού, τηλεπικοινωνιών και φυσικού αερίου,
ζ) δαπάνες για την επίβλεψη και διοίκηση του έργου και
η) απόκτηση γης μέχρι 10% του κόστους των τεχνικών έργων.
Οι παραπάνω δαπάνες μπορούν να επιχορηγούνται από το Υπουργείο Ανάπτυξης από πιστώσεις που προέρχονται είτε από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων είτε από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακών Ενισχύσεων (Ε.Τ.Π.Α.). Εάν η πηγή επιχορήγησης προέρχεται από κοινοτικούς πόρους, ως τελικός δικαιούχος ορίζεται το Υπουργείο Ανάπτυξης.
2. Η δημόσια επιχορήγηση υπολογίζεται επί του εγκεκριμένου προϋπολογισμού του επενδυτικού σχεδίου και μπορεί να καλύψει ποσοστό, μέχρι το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο, που προβλέπεται από το χάρτη περιφερειακών ενισχύσεων, που έχει εγκριθεί για την Ελλάδα. Ειδικότερα, για την κάθε περιφέρεια της χώρας, το ανώτατο ποσοστό είναι αυτό που προβλέπεται ανά περιοχή στο Παράρτημα Α του παρόντος νόμου.
Η ίδια συμμετοχή δεν μπορεί να είναι κατώτερη του 25% του επενδυτικού σχεδίου.
Μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου το ύψος των επιλέξιμων δαπανών που εγκρίθηκαν προς επιχορήγηση μπορεί να διαφοροποιείται, όμως στην περίπτωση αυτή, η αύξηση του προϋπολογισμού δεν μπορεί να ξεπεράσει τον αρχικό προϋπολογισμό σε ποσοστό ανώτερο του δέκα τοις εκατό (10%).
4. Με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης καθορίζονται τα κριτήρια αξιολόγησης, η διαδικασία της επιχορήγησης, η διαδικασία ελέγχου της πορείας εκτέλεσης των επιχορηγούμενων έργων, οι όροι και η διαδικασία εκταμίευσης της επιχορήγησης, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια που αφορά στη χρηματοδότηση των Επιχειρηματικών Πάρκων.