Αθήνα 25.7.2006, 17:54
Tο νομοσχέδιο για τον ιαματικό τουρισμό, που κατέθεσε σήμερα στην Βουλή η υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης κ. Φάνη Πάλλη Πετραλιά, παρουσιάζει η Proslipsis.

Όπως δήλωσε η υπουργός, με το νομοσχέδιο ξεκινάει μια σειρά νομοθετικών πρωτοβουλιών για την ανάπτυξη των νέων μορφών τουρισμού, τον εκσυγχρονισμό των δομών και την ποιοτική αναβάθμιση του ελληνικού τουρισμού. Αναφερόμενη στο περιεχόμενό του είπε ότι ρυθμίζει θέματα ιδιοκτησίας, χρήσης και διαχείρισης όλων των ιαματικών πηγών της χώρας, δημιουργείται, για πρώτη φορά, μητρώο ιαματικών πηγών και θεσμοθετείται ουσιαστικά το πλαίσιο για την ανάπτυξη των υποδομών και ποικίλων τουριστικών μονάδων που σχετίζονται με τις ιαματικές πηγές. Παράλληλα, πρόσθεσε ότι περιορίζεται η γραφειοκρατία στη χορήγηση σημάτων λειτουργίας τουριστικών μονάδων.

Τα πιο σημαντικά σημεία του νομοσχεδίου, που παρουσιάζεται παρακάτω, μαζί με την αιτιολογική έκθεση, είναι τα εξής:
- Η κυριότητα όλων των πηγών περιέρχεται στον ΕΟΤ.
- Επιτρέπεται η απαλλοτρίωση κτημάτων ή γειτονικών των ιαματικών πηγών κτημάτων υπέρ του Ε.Ο.Τ.
- Ρυθμίζεται η διανομή και η διαχείριση των ιαματικών υδάτων.
- Ρυθμίζεται το πλαίσιο της λειτουργίας των SPA.
- Δίνεται η δυνατότητα τόσο στους ΟΤΑ όσο και στους ιδιώτες που διαχειρίζονται ιαματικές πηγές να προσαρμοσθούν στις νέες ρυθμίσεις.

Με τις υπόλοιπες διατάξεις:
- Καταργούνται γραφειοκρατικές διαδικασίες και απλοποιείται ο τρόπος χορήγησης σημάτων σε τουριστικές μονάδες.
- Δίνεται η δυνατότητα μακροχρόνιας μίσθωσης ακινήτων και εκτάσεων της Εκκλησίας.
- Συντονίζονται κεντρικά οι διαφημιστικές εκστρατείες όλων των περιφερειών και των νομαρχιακών και των τοπικών αυτοδιοικήσεων.
- Επιλύονται πολεοδομικά ζητήματα πολλών τουριστικών μονάδων.
- Καθίστανται αυστηρότερες οι ποινές για την «άγρα πελατών».
- Επεκτείνεται ο χαρακτηρισμός «τουριστική επιχείρηση» σε σειρά νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.
- Δίδεται η δυνατότητα εγκατάστασης σχοινοδιαδρόμων (λιφτ) σε δυσπρόσιτες περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος.
- Ρυθμίζονται διάφορα χρονίζοντα προβλήματα των φορέων του τουρισμού, όπως του ΟΤΕΚ, της ΕΤΑ, του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου κλπ.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της αιτιολογικής έκθεσης και του σχεδίου νόμου για «τον ιαματικό τουρισμό και λοιπές διατάξεις».

***    ***    ***

ΣΧΕΔΙΟ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ
Επί του Νομοσχεδίου «Ανάπτυξη Ιαματικού Τουρισμού και λοιπές διατάξεις»

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΙΑΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Η Ελλάδα λόγω της γεωλογικής συστάσεως του υπεδάφους της είναι χώρα πλούσια σε ιαματικούς φυσικούς πόρους (ιαματικές πηγές, ιαματικά αέρια, ιαματικοί πηλοί).
Πολλές από τις ιαματικές πηγές της Ελλάδας είναι γνωστές από την αρχαιότητα. Η μακροχρόνια χρήση των περισσοτέρων ιαματικών πηγών επιβεβαιώνει την ευεργετική επίδρασή τους στην ανθρώπινη υγεία και ευεξία.
Οι κυριότερες και πιο γνωστές ιαματικές πηγές αξιοποιήθηκαν σε κάποιο βαθμό από τον Ε.Ο.Τ ή την τοπική αυτοδιοίκηση, ενώ υπήρξε και περιορισμένη συμβολή ιδιωτών. Οι υφιστάμενες εγκαταστάσεις αξιοποίησης ιαματικών πηγών απευθύνονται κατά κύριο λόγο σε πάσχοντες από διάφορες ασθένειες και πρακτικά περιορίζονται στην προσφορά υπηρεσιών λουτροθεραπείας.
Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι ο σημαντικός πλούτος της χώρας σε ιαματικούς φυσικούς πόρους δεν είναι αξιοποιημένος, κυρίως λόγω της έλλειψης επαρκούς και σύγχρονου θεσμικού πλαισίου αλλά και καταλλήλων υποδομών και εγκαταστάσεων. Παρατηρείται το φαινόμενο οι λουτροπόλεις να έχουν τουριστική κίνηση σε ορισμένες μόνο εποχές του χρόνου (κυρίως το καλοκαίρι), η οποία κατά κύριο λόγο αποτελείται από άτομα ηλικιωμένα που αναζητούν υπηρεσίες λουτροθεραπείας μέσω των ασφαλιστικών τους ταμείων.
Οι ιδιωτικές επενδύσεις (λίγες σχετικά) που ακολούθησαν τις σύγχρονες διεθνείς τάσεις δεν περιορίζονται στην προσφορά κλασσικών υπηρεσιών λουτροθεραπείας, αλλά συνδυάζουν την αξιοποίηση ιαματικών φυσικών πόρων και του θαλάσσιου νερού με υψηλού επιπέδου υπηρεσίες αναζωογόνησης, τα λεγόμενα «spa». Οι υπηρεσίες αυτές προσφέρονται όλο το χρόνο και γνωρίζουν διεθνώς μία άνθηση, αφού προσελκύουν όχι μόνο τους ηλικιωμένους πάσχοντες αλλά τουρίστες υψηλών εισοδημάτων που συνδυάζουν την άνετη διαμονή σε υψηλού επιπέδου τουριστικές εγκαταστάσεις με τις δυνατότητες υπηρεσιών αναζωογόνησης και ευεξίας που προσφέρονται κυρίως με τη χρήση ιαματικών φυσικών πόρων.
Ο ιαματικός τουρισμός εμφανίζει σημαντική ανάπτυξη σε όλο τον αναπτυγμένο κόσμο και φαίνεται να αποτελεί πλέον ιδιαίτερο κλάδο τουρισμού υψηλού επιπέδου, όπου σημαντικός παράγων ανάπτυξης είναι η χρησιμοποίηση ιαματικών φυσικών πόρων ή του θαλασσινού νερού.
Η Ελλάδα, ως χώρα που διαθέτει σημαντικούς και υψηλής ποιότητος ιαματικούς φυσικούς πόρους, δεν έχει μέχρι σήμερα αξιόλογη θέση στις χώρες που είναι διεθνώς γνωστές για την προσφορά υπηρεσιών ιαματικού τουρισμού, λόγω της έλλειψης αντιστοίχων επενδύσεων. Τα περιθώρια ανάπτυξης του ελληνικού ιαματικού τουρισμού καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους είναι σημαντικά.
Με το παρόν νομοσχέδιο επιδιώκεται αφ’ ενός μεν ο εκσυγχρονισμός της υφιστάμενης νομοθεσίας για τις ιαματικές πηγές και αφ’ ετέρου η θέσπιση σύγχρονου θεσμικού πλαισίου αξιοποίησης των ιαματικών φυσικών πόρων της χώρας.
Αναγκαία προϋπόθεση για την ανάπτυξη του ιαματικού τουρισμού στην Ελλάδα αποτελεί η προσέλκυση επενδύσεων για τουριστικές εγκαταστάσεις υψηλού επιπέδου, οι οποίες θα μπορούν να προσφέρουν όχι μόνο υπηρεσίες λουτροθεραπείας αλλά ολοκληρωμένες υπηρεσίες ιαματικού τουρισμού και αναζωογόνησης σε συνδυασμό και με ειδικευμένες υπηρεσίες φυσικής αποκατάστασης και προετοιμασίας αθλητών και κέντρα αποκατάστασης υγείας.
Στο νομοσχέδιο προβλέπεται ειδικώς η ανάπτυξη τουριστικών υπηρεσιών με κύριο χαρακτηριστικό τη χρήση θερμαινόμενου θαλασσινού νερού σε συνδυασμό και με ιαματικούς φυσικούς πόρους (κέντρα θαλασσοθεραπείας) καθώς και η παροχή υπηρεσιών αναζωογόνησης και ευεξίας σε ειδικές εγκαταστάσεις με χρήση ιαματικών φυσικών πόρων (κέντρα αναζωογόνησης).
Στο νομοσχέδιο προβλέπεται ότι όλες οι εγκαταστάσεις ιαματικού τουρισμού, θαλασσοθεραπείας και αναζωογόνησης λειτουργούν κατόπιν αδείας του ΕΟΤ και πρέπει να πληρούν τις ειδικές προδιαγραφές που καθορίζει ο ΕΟΤ. Έτσι διασφαλίζεται η υψηλή ποιότητα παροχής υπηρεσιών ιαματικού τουρισμού, θαλασσοθεραπείας και αναζωογόνησης και θεσπίζεται ενιαίο σύστημα ελέγχου με σκοπό την προστασία του καταναλωτή.
Η διασφάλιση της υψηλής ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών ιαματικού τουρισμού αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την ανάπτυξη αυτού του τουριστικού κλάδου και την προσέλκυση ιαματικού τουρισμού από το εξωτερικό.
Σε αντίθεση με την υφιστάμενη νομοθεσία, οι ρυθμίσεις του προτεινόμενου νομοσχεδίου δεν περιορίζονται στις ιαματικές πηγές αλλά περιλαμβάνουν κάθε μορφής φυσικούς πόρους που εμφανίζουν ιαματικές ιδιότητες, όπως ιαματικούς πηλούς, ατμούς, αέρια κ.λ.π.
Προκειμένου να οργανωθεί η καταγραφή όλων των υφιστάμενων ιαματικών πόρων της χώρας με ενιαίο σύγχρονο σύστημα και σύμφωνα με τις σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους, ώστε να καταστεί δυνατή η αξιοποίησή τους και η προσέλκυση επενδύσεων με βάση ακριβή επιστημονικά δεδομένα, αναθεωρείται η διαδικασία αναγνώρισης των ιαματικών φυσικών πόρων και εισάγεται η ίδρυση και λειτουργία Εθνικού Μητρώου Ιαματικών Φυσικών Πόρων.
Η προστασία των ιαματικών φυσικών πόρων τίθεται σε επιστημονική βάση. Το υφιστάμενο σύστημα προστασίας εκκινεί από την επιστημονικώς ατελή προστασία της αναβλύζουσας ιαματικής πηγής και εκτείνεται στην επιφάνεια του εδάφους περιμετρικά της πηγής. Η αποτελεσματική προστασία των ιαματικών φυσικών πόρων επιβάλλει προστασία ανάλογη με τα ειδικότερα υδρογεωλογικά χαρακτηριστικά κάθε περιοχής, στην οποία εμφανίζονται ιαματικοί φυσικοί πόροι.
Η Επιτροπή Προστασίας των Ιαματικών Φυσικών Πόρων αναβαθμίζεται με τη συμμετοχή ειδικών επιστημόνων. Πρόκειται για συλλογικό όργανο με κύριο χαρακτηριστικό τον τεχνοκρατικό χαρακτήρα του.
Διατηρείται το υφιστάμενο σύστημα προστασίας των ιαματικών πηγών (φυσικών πόρων) στο μέτρο που δεν αντίκειται σε νέες ρυθμίσεις. Βελτιώνεται το σύστημα προσωρινής προστασίας των ιαματικών φυσικών πόρων.
Παρέχεται η δυνατότητα στον ΕΟΤ ή στο Ελληνικό Δημόσιο να προβούν σε απαλλοτριώσεις ιδιωτικών ακινήτων και όσης εκτάσεως απαιτείται για την αποτελεσματική προστασία των υφισταμένων ιαματικών φυσικών πόρων.
Επίσης είναι δυνατή η απαλλοτρίωση ιδιωτικών εκτάσεων προκειμένου να εξασφαλιστεί η δυνατότητα τουριστικής ανάπτυξης με προσέλκυση επενδύσεων.
Υπάρχει πρόβλεψη για τη διαχείριση όλων των υφισταμένων και μελλοντικών φυσικών πόρων από τον ΕΟΤ, ο οποίος αναλαμβάνει και την προστασία και τον έλεγχο των αντιστοίχων εγκαταστάσεων.
Με το παρόν νομοσχέδιο εισάγεται καινοτομία όσον αφορά τη διαχείριση των ιαματικών φυσικών πόρων, η οποία ανατίθεται στον ΕΟΤ.
Όταν υπάρχουν επαρκείς ποσότητες ιαματικών φυσικών πόρων είναι δυνατή η διάθεση και διανομή ιαματικών φυσικών πόρων σε περισσότερες εγκαταστάσεις.
Σκοπός είναι η ανάπτυξη συνθηκών ανταγωνισμού και η άρση του μονοπωλίου της εκμετάλλευσης των ιαματικών φυσικών πόρων.
Προβλέπεται η δυνατότητα του ΕΟΤ να αναθέτει σε τρίτους είτε τη διαχείριση είτε τη διανομή ιαματικών φυσικών πόρων.
Η παραχώρηση της εκμετάλλευσης ιαματικών φυσικών πόρων και εκτάσεων ή εγκαταστάσεων του ΕΟΤ προβλέπεται ρητά, γίνεται με προκήρυξη δημόσιου διαγωνισμού και προϋποθέτει εκ μέρους του αναδόχου πραγματοποίηση επενδύσεων για την παροχή υπηρεσιών ιαματικού τουρισμού με αντάλλαγμα.
Στις μεταβατικές διατάξεις διατηρείται το υφιστάμενο σύστημα προστασίας των ιαματικών φυσικών πόρων, μέχρι να τεθούν σε εφαρμογή νέα, επιστημονικώς αρτιότερα μέτρα προστασίας.
Υφιστάμενες παραχωρήσεις ιαματικών πηγών σε ΟΤΑ, διατηρούνται ή παρατείνονται για δέκα χρόνια μετά τη δημοσίευση του νόμου. Όμως και οι ΟΤΑ καθώς και τα πρόσωπα που έχουν μισθώσεις ιαματικές πηγές και εγκαταστάσεις από τους ΟΤΑ, οφείλουν να προσαρμοστούν με τις διατάξεις του παρόντος νόμου και να λάβουν άδειες λειτουργίας.
Στις περιπτώσεις που οι ΟΤΑ έχουν συμμορφωθεί με τις διατάξεις του παρόντος νόμου έχουν δικαίωμα να ζητήσουν την παραχώρηση των ιαματικών φυσικών πόρων που ήδη εκμεταλλεύονται για χρονικό διάστημα δέκα ακόμα χρόνων χωρίς διαγωνισμό. Για τις νέες αυτές παραχωρήσεις προς ΟΤΑ θα συνάπτονται συμβάσεις με όρους ανάλογους με τις αντίστοιχες συμβάσεις ιδιωτών, οι οποίοι θα αναλαμβάνουν την εκμετάλλευση κατόπιν διαγωνισμού.

Ειδικότερα:

Κεφάλαιο Α΄
Ιαματικοί Φυσικοί Πόροι - Χρήσεις (Άρθρα 1-3)
Στο πρώτο κεφάλαιο το νομοσχέδιο ξεκαθαρίζει σημαντικά θέματα ορισμών (άρθρο 1), καθορίζει το πεδίο εφαρμογής του νόμου (άρθρο 2) και ρυθμίζει την προτεραιότητα στις χρήσεις των ιαματικών φυσικών πόρων (άρθρο 3).

Άρθρο 1
Ορισμοί
Στο άρθρο αυτό το νομοσχέδιο παραθέτει τους σημαντικότερους ορισμούς που επαναλαμβάνονται σε επόμενες διατάξεις.
Η μέθοδος διατύπωσης ορισμών σε νομοθετικά κείμενα είναι συνηθισμένη, ιδίως όταν οι διατάξεις του νόμου αφορούν νέα θέματα που ρυθμίζονται για πρώτη φορά, όπως στο προκείμενο νομοσχέδιο.
Ο νόμος ξεκινά από την έννοια της ιαματικής πηγής και των ιαματικών φυσικών πόρων. Με τους φυσικούς πόρους γενικά ασχολούνται άλλα νομοθετήματα, όπως π.χ. ο ν. 1475/1984 για την «Αξιοποίηση του γεωθερμικού δυναμικού» (ΦΕΚ 131 Α΄/ 11.09.1984), ο μεταλλευτικός Κώδικας (ν.δ. 210/1973, ΦΕΚ 277 Α΄/1973). Αποφύγαμε τον ορισμό των φυσικών πόρων, δεδομένου ότι αντικείμενο του συγκεκριμένου νομοσχεδίου είναι οι ιαματικοί φυσικοί πόροι, δηλ. φυσικοί πόροι, οι οποίοι ενδεικτικώς αναφέρονται (φυσικά νερά, ατμοί, φυσικά αέρια, πηλοί) που έχουν ιαματικές ιδιότητες.
Οι ορισμοί δεν καλύπτουν την περίπτωση του εμφιαλωμένου νερού που δεν έχει ιαματικές ιδιότητες.

Άρθρο 2
Πεδίο Εφαρμογής
Ο νόμος έχει εφαρμογή στις περιπτώσεις χρήσης ή άλλης αξιοποίησης αναγνωρισμένων ιαματικών φυσικών πόρων.
Εκτός πεδίου εφαρμογής του νόμου αυτού βρίσκονται η έρευνα και η εκμετάλλευση του γεωθερμικού δυναμικού της χώρας, οι οποίες ρυθμίζονται από άλλες διατάξεις.

Άρθρο 3
Χρήση ιαματικών φυσικών πόρων
Ορίζεται στο νόμο ότι οι ιαματικοί φυσικοί πόροι αξιοποιούνται στην περιοχή που εμφανίζονται. Με τη ρύθμιση αυτή, αφ’ ενός μεν λαμβάνεται πρόνοια για την ενίσχυση των λουτροπόλεων, αφ’ ετέρου αποφεύγεται η εξαπάτηση του κοινού, αφού δεν τίθεται θέμα ιαματικού τουρισμού σε περιοχές που δεν έχουν ιαματικές πηγές.
Λαμβάνεται πρόνοια ώστε οι υπάρχοντες ιαματικοί φυσικοί πόροι να διατίθενται κατά προτεραιότητα για τις ανάγκες των μονάδων ιαματικής θεραπείας, των κέντρων ιαματικού τουρισμού και εν συνεχεία των κέντρων θαλασσοθεραπείας και των κέντρων αναζωογόνησης και στη συνέχεια για άλλες χρήσεις.
Έτσι τίθεται ο κανόνας, ότι οι ιαματικοί φυσικοί πόροι διατίθενται πρώτα για όσους κάνουν χρήση για λόγους υγείας και ακολουθούν οι άλλες χρήσεις.
Καινοτομία αποτελεί η ρύθμιση κατά την οποία επιτρέπεται η αξιοποίηση της γεωθερμικής ενέργειας των ιαματικών φυσικών πόρων, όπου αυτό είναι δυνατό.

Κεφάλαιο Β΄
Αναγνώριση - Κυριότητα- Μητρώο ιαματικών φυσικών πόρων (Άρθρα 4-8)
Άρθρο 4
Διαδικασία Αναγνώρισης
Η διαδικασία αναγνώρισης φυσικών πόρων ως ιαματικών, μπορεί να κινηθεί, είτε με πρωτοβουλία ιδιωτών, δηλαδή του κυρίου ή επικαρπωτή ή μισθωτή του ακινήτου επί του οποίου αναβλύζει ή αντλείται ο φυσικός πόρος, είτε με πρωτοβουλία των κατά τόπο αρμόδιων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ), είτε αυτεπαγγέλτως από τον ΕΟΤ.
Η διαδικασία ξεκινά με αίτηση του ενδιαφερομένου, η οποία πρέπει να συνοδεύεται με τα σχετικά δικαιολογητικά.

Άρθρο 5
Αναγνώριση Ιαματικών φυσικών πόρων-Κατάργηση διακρίσεων
Ο νόμος επιβάλλει την τυπική αναγνώριση των ιαματικών φυσικών πόρων με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως μετά από σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Προστασίας Ιαματικών Φυσικών Πόρων και πρόταση του ΕΟΤ .
Η αναγνώριση φυσικών πόρων ως ιαματικών πρέπει να στηρίζεται σε επιστημονικά δεδομένα, τα οποία αναφέρονται στην απόφαση της αναγνώρισης.
Σε αντίθεση με το παρελθόν η απόφαση της αναγνώρισης στηρίζεται πλέον σε ακριβή τοπογραφικά δεδομένα, μεγάλης πρακτικής σημασίας για τον ακριβή προσδιορισμό των ζωνών προστασίας των ιαματικών φυσικών πόρων.
Η υφιστάμενη νομοθεσία προβλέπει τη διάκριση των ιαματικών πηγών σε τοπικής και τουριστικής σημασίας. Ουσιαστικώς η διάκριση αυτή γίνεται με βάση το ασταθές κριτήριο του αριθμού των λουομένων. Σήμερα δε συντρέχει λόγος διατήρησης της διάκρισης αυτής. Σκοπός του νόμου είναι η ανάπτυξη όλων των ιαματικών πηγών και λοιπών φυσικών πόρων της χώρας και η αξιοποίησή τους με υπηρεσίες ιαματικού τουρισμού σε όλη τη διάρκεια του έτους.

Άρθρο 6
Κυριότητα ιαματικών φυσικών πόρων
Η κυριότητα των αναγνωρισμένων ιαματικών φυσικών πόρων, που ανήκει στο Δημόσιο, περιέρχεται αυτοδικαίως στον ΕΟΤ. Η κυριότητα των ιαματικών φυσικών πόρων, που αναγνωρίζονται μετά την ισχύ του νόμου αυτού, σε όποια μορφή και αν ευρίσκονται, ανήκει στον ΕΟΤ, εκτός αν αυτοί ευρίσκονται σε κοινόχρηστους χώρους αιγιαλού και παραλίας που ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο οπότε ο ΕΟΤ έχει μόνο τη χρήση και εκμετάλλευση αυτών.
Με τη ρύθμιση αυτή αποσαφηνίζεται το ιδιοκτησιακό καθεστώς και αυτομάτως ο ΕΟΤ διαθέτει την προστασία του κυρίου σύμφωνα με τις διατάξεις του ιδιωτικού δικαίου.
Επειδή η παλιότερη νομοθεσία φαίνεται να αναγνωρίζει δικαιώματα κυριότητας των ιαματικών φυσικών πόρων στους κυρίους των ακινήτων, επί των οποίων αναβλύζουν ιαματικές πηγές, περιελήφθη η διάταξη ότι από το νόμο δε θίγονται τυχόν νομίμως κτηθέντα δικαιώματα ιδιωτών, που υφίσταντο πριν από την 01.01.1920.
Στην πραγματικότητα θα πρόκειται για ελάχιστες περιπτώσεις, αφού ο πρώτος νόμος περί ιαματικών πηγών αναγνώριζε παρόμοια ιδιωτικά δικαιώματα μόνο σε ιαματικές πηγές που είχαν αναγνωριστεί πριν την 01.01.1920.
Σε κάθε περίπτωση ιαματικοί φυσικοί πόροι που αναβλύζουν ή αντλούνται με τεχνικό έργο, από την 01.1.1920 και μετά, ανήκουν στο Δημόσιο, και ήδη από την ισχύ του παρόντος νόμου στον ΕΟΤ.

Άρθρο 7
Μητρώο Ιαματικών Φυσικών πόρων και πηγών
Η ακριβής καταγραφή όλων των επιστημονικών δεδομένων που αφορούν ιαματικούς φυσικούς πόρους αποτελεί αυτονόητη προϋπόθεση για την αξιοποίησή τους, την προστασία τους αλλά και το σχεδιασμό της ανάπτυξης του ιαματικού τουρισμού της χώρας. Αυτός ο σκοπός επιδιώκεται με την ίδρυση εθνικού μητρώου ιαματικών φυσικών πόρων.
Ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να αντλήσει από το μητρώο όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για τους αναγνωρισμένους ιαματικούς φυσικούς πόρους της χώρας, ενώ προβλέπεται η διαρκής ενημέρωση του μητρώου με στοιχεία και επιστημονικά δεδομένα για κάθε ιαματικό φυσικό πόρο.
Υπάρχει πραγματική ανάγκη καταγραφής όλων των υφισταμένων ιαματικών φυσικών πόρων, διότι σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν ανεπαρκή ή τελείως ανεπίκαιρα στοιχεία. Σε άλλο άρθρο ρυθμίζεται η υποχρέωση όσων διοικούν ή εκμεταλλεύονται ιαματικούς φυσικούς πόρους να προβούν στην καταχώρηση όλων των στοιχείων που διαθέτουν στο μητρώο, ώστε το συντομότερο δυνατό να δημιουργηθεί μία πρώτη βάση δεδομένων και πληροφοριών.

Άρθρο 8
Άρση της αναγνώρισης ιαματικών φυσικών πόρων
Η άρση της αναγνώρισης ιαματικών φυσικών πόρων γίνεται μόνο σε περιπτώσεις που μεταβληθούν τα φυσικά, χημικά, βιολογικά ή άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά του φυσικού πόρου και εκλείψουν οι ιαματικές του ιδιότητες ή υπάρχει κίνδυνος για τη δημόσια υγεία.
Η άρση της αναγνώρισης γίνεται με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης μετά από σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Προστασίας των Ιαματικών Φυσικών Πόρων και εισήγηση του ΕΟΤ.
Η δημοσίευση της απόφασης για την άρση της αναγνώρισης επιφέρει αυτοδικαίως την ανάκληση όλων των διοικητικών αδειών λειτουργίας όλων των εγκαταστάσεων που χρησιμοποιούν το φυσικό πόρο. Προς αποφυγή παραπλάνησης του κοινού απαγορεύεται η χρήση του όρου «ιαματικός» από εγκαταστάσεις στις οποίες γινόταν χρήση του συγκεκριμένου φυσικού πόρου.

Κεφάλαιο Γ΄
Προστασία Ιαματικών Φυσικών Πόρων (Άρθρα 9-12)
Άρθρο 9
Προστασία ιαματικών φυσικών πόρων
Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού αποσαφηνίζεται πλήρως ότι αρμόδια αρχή για την προστασία των ιαματικών φυσικών πόρων είναι ο ΕΟΤ.
Προβλέπεται ειδικώς ότι με προεδρικό διάταγμα είναι δυνατόν να καθορίζονται γενικά μέτρα προστασίας, που θα έχουν εφαρμογή σε όλους του ιαματικούς φυσικούς πόρους. Σκοπός της διάταξης είναι η εξουσιοδότηση για τη θέσπιση ενός πλέγματος γενικών μέτρων προστασίας, το οποίο θα υποχρεώνει όλη τη διοίκηση, ιδίως όμως το χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, που δεν πρέπει να αναιρεί ή να παραβλάπτει τα μέτρα προστασίας των ιαματικών φυσικών πόρων. Η σύνταξη υδρογεωλογικών μελετών και η γνώμη της Επιτροπής Προστασίας των ιαματικών φυσικών πόρων αποτελούν πλέον προϋποθέσεις για τη νόμιμη χωροταξική και πολεοδομική δραστηριότητα της διοίκησης στις περιοχές ιαματικών φυσικών πόρων.
Ειδική ρύθμιση προβλέπεται και για τις υφιστάμενες ή επιτρεπόμενες χρήσεις της γης στις ζώνες προστασίας των ιαματικών φυσικών πόρων.
Παρέχεται στους Υπουργούς Τουριστικής Ανάπτυξης και ΠΕΧΩΔΕ η εξουσιοδότηση για τη λήψη ειδικών μέτρων προστασίας συγκεκριμένων ιαματικών φυσικών πόρων μετά από γνώμη της Επιτροπής Προστασίας και απόφαση του ΕΟΤ.
Σε περίπτωση που οι φυσικοί πόροι εμπίπτουν σε κοινόχρηστους χώρους αιγιαλού παραλίας, αρμόδιος για την προστασία αυτών είναι ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών.

Άρθρο 10
Επιτροπή Προστασίας Ιαματικών Φυσικών Πόρων
Η Επιτροπή Προστασίας Ιαματικών Πηγών, η οποία προβλεπόταν από το ν. 4844/1930 επιτέλεσε σημαντικό έργο μέχρι σήμερα. Με το παρόν νομοσχέδιο η Επιτροπή αναβαθμίζεται. Αποτελεί συλλογικό όργανο που εντάσσεται στον ΕΟΤ, επικουρείται από μόνιμη γραμματεία και επιστημονικό προσωπικό που διαθέτει ο ΕΟΤ, εμπλουτίζεται με τη συμμετοχή νέων μελών και συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης.
Ο νόμος αποβλέπει στον τεχνοκρατικό χαρακτήρα της Επιτροπής και στον καλύτερο δυνατό συντονισμό φορέων δημοσίας διοίκησης που εμπλέκονται στην εκμετάλλευση και προστασία των ιαματικών φυσικών πόρων.
Προβλέπεται ρητώς η δυνατότητα της Επιτροπής να συνεργάζεται με πανεπιστημιακά ή τεχνολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα και ερευνητικά κέντρα της Ελλάδας ή του εξωτερικού, καθώς και με εξειδικευμένους επιστήμονες.

Άρθρο 11
Λήψη άμεσων μέτρων προστασίας
Ο νόμος παρέχει την αρμοδιότητα στον Yπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης να επιβάλλει με απόφασή του άμεσα μέτρα προστασίας των ιαματικών φυσικών πόρων, εντός των υφιστάμενων ζωνών προστασίας όταν πιθανολογείται κίνδυνος. Παρέχεται ευρεία αρμοδιότητα στον Yπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης με σκοπό να επιτευχθεί κατά τρόπο αποτελεσματικό η αποτροπή επικείμενων κινδύνων για τους αναγνωρισμένους ιαματικούς φυσικούς πόρους. Επίσης με κοινή απόφαση των Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ και Τουριστικής Ανάπτυξης και τυχόν άλλου συναρμόδιου Υπουργού λαμβάνονται μέτρα άμεσης προστασίας και σε περιοχές που βρίσκονται εκτός της υφιστάμενης ζώνης προστασίας.
Αντίβαρο για την ευρεία προαναφερόμενη αρμοδιότητα του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης αποτελεί ο χρονικός περιορισμός των σχετικών αποφάσεων, που δεν μπορούν να εκτείνονται πέραν των έξι μηνών, με δυνατότητα παρατάσεως για ένα ακόμα εξάμηνο.

Άρθρο 12
Απαλλοτριώσεις- Παραχωρήσεις
Ο νόμος παρέχει στο Δημόσιο και τον ΕΟΤ τη δυνατότητα να κηρύσσουν αναγκαστικές απαλλοτριώσεις των ακινήτων που αναβλύζουν ή αντλούνται ιαματικοί φυσικοί πόροι, των ακινήτων που είναι αναγκαία για την αποτελεσματική προστασία ή διασφάλιση της αειφορίας των ιαματικών φυσικών πόρων ή την τουριστική αξιοποίηση αυτών.
Ειδικώς προβλέπεται ότι το Δημόσιο δύναται να μεταβιβάζει ή να παραχωρεί κατά χρήση στον ΕΟΤ εκτάσεις που βρίσκονται σε περιοχές ιαματικών φυσικών πόρων προκειμένου να διασφαλιστεί η προστασία ή η τουριστική ανάπτυξη αυτών.
Ανάλογες ρυθμίσεις προβλέπονται ειδικώς και για εκτάσεις που ανήκουν κατά κυριότητα σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Η διάταξη αποσκοπεί στη διευκόλυνση της αποτελεσματικής προστασίας των ιαματικών φυσικών πόρων όσο και στην τουριστική αξιοποίηση αυτών.

Κεφάλαιο Δ΄
Διαχείριση Ιαματικών Φυσικών Πόρων
Άρθρο 13
Διαχείριση ιαματικών φυσικών πόρων
Η διαχείριση των ιαματικών φυσικών πόρων ανατίθεται στον ΕΟΤ και περιλαμβάνει κάθε είδους αξιοποίηση αυτών.
Ο ΕΟΤ μπορεί να προβαίνει στη διάθεση ιαματικών φυσικών πόρων σε τρίτους έναντι ανταλλάγματος, το οποίο αποτελεί έσοδο του Ελληνικού Δημοσίου. Με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης καθορίζονται η διαδικασία και οι όροι ανάθεσης της διαχείρισης των ιαματικών φυσικών πόρων σε τρίτους.
Η διαχείριση των ιαματικών φυσικών πόρων δεν μπορεί να γίνεται κατά τρόπο που αναιρεί τη σειρά προτεραιότητας στη χρήση τους. Προηγείται η χρήση για λόγους υγείας, ακολουθεί η χρήση για λόγους ανάπτυξης ιαματικού τουρισμού και ακολουθούν άλλες χρήσεις.

Άρθρο 14
Διανομή ιαματικών φυσικών πόρων
Με το άρθρο αυτό, όπως ισχύει στις χώρες που έχουν ανεπτυγμένο ιαματικό τουρισμό, εισάγεται η δυνατότητα του ΕΟΤ να διανέμει τους υφιστάμενους ιαματικούς φυσικούς πόρους που βρίσκονται σε ποσοτική επάρκεια σε περισσότερες εγκαταστάσεις. Μέχρι σήμερα, με εξαίρεση την Αιδηψό, οι παραχωρήσεις της εκμετάλλευσης των υφιστάμενων ιαματικών φυσικών πόρων γίνεται με καθεστώς τοπικού μονοπωλίου.
Όπου υπάρχει δυνατότητα να οργανωθεί σύστημα διανομής ιαματικών φυσικών πόρων, ο ΕΟΤ ή άλλος διανομέας θα αναλάβει την κατασκευή και συντήρηση δικτύου διανομής σε περισσότερες εγκαταστάσεις, ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες ανταγωνισμού με την προσέλκυση νέων επενδύσεων και τη λειτουργία νέων εγκαταστάσεων ιαματικού τουρισμού. Στις περιπτώσεις που είναι αναγκαία η διέλευση δικτύου διανομής από ιδιωτικά ακίνητα δύναται να κηρύσσεται απαλλοτρίωση ή να συνιστάται δουλεία υπέρ και με δαπάνες του ΕΟΤ.
Ο φορέας διανομής δεν πρέπει να είναι και χρήστης, ώστε να εξασφαλίζεται η αντικειμενικότητα και η τήρηση του νόμου στο σύστημα διανομής.
Εξουσιοδοτείται ο Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης να ρυθμίσει με απόφασή του τις λεπτομέρειες για τα κριτήρια διανομής, τις προδιαγραφές εγκατάστασης και λειτουργίας των αναγκαίων δικτύων διανομής αλλά και του τρόπου υπολογισμού του τιμολογίου για την αγορά των ποσοτήτων ιαματικών φυσικών πόρων από τους χρήστες προς τον ΕΟΤ και την καταβολή της αμοιβής του διανομέα.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στις περιπτώσεις διανομής ιαματικών φυσικών πόρων οι λήπτες αποκτούν κυριότητα των διατιθέμενων σε αυτούς ιαματικών φυσικών πόρων. Επομένως το σύστημα τιμολόγησης θα πρέπει πρακτικά να προσανατολιστεί στις διατιθέμενες ποσότητες, σε συνδυασμό με το είδος και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του διατιθέμενου ιαματικού φυσικού πόρου, του κόστους άντλησης, διανομής και προστασίας.
Όπου δεν υπάρχει σύστημα διανομής λόγω ποσοτικής ανεπάρκειας του ιαματικού φυσικού πόρου, η τιμολόγηση μπορεί να αφίσταται ποσοτικών κριτηρίων.

Άρθρο 15
Παραχωρήσεις σε τρίτους
Προβλέπεται ρητώς η δυνατότητα του ΕΟΤ να προβαίνει σε παραχωρήσεις της εκμετάλλευσης των ιαματικών φυσικών πόρων σε τρίτους έναντι ανταλλάγματος το οποίο αποτελεί έσοδο του Ελληνικού Δημοσίου.
Οι τρίτοι δεν αποκτούν κυριότητα επί των ιαματικών φυσικών πόρων ή των παραχωρούμενων εκτάσεων ή εγκαταστάσεων του ΕΟΤ αλλά απλώς δικαίωμα χρήσης και εκμετάλλευσης, δηλαδή δικαίωμα είσπραξης ανταλλάγματος από τους χρήστες των εγκαταστάσεων.
Όταν υπάρχει ποσοτική επάρκεια του ιαματικού φυσικού πόρου η παραχώρηση της εκμετάλλευσης δε γίνεται κατά τρόπο μονοπωλιακό σε ένα μόνο παραχωρησιούχο, αλλά μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερους.
Οι παραχωρησιούχοι θα αναδεικνύονται σε κάθε περίπτωση με δημόσιο διαγωνισμό. Οι υποψήφιοι ανάδοχοι θα πρέπει να προβαίνουν σε επενδύσεις και να αναλαμβάνουν το κόστος συντήρησης και λειτουργίας τυχόν παραχωρούμενων εγκαταστάσεων.
Εξουσιοδοτείται ο Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης και στις περιπτώσεις κοινόχρηστων χώρων αιγιαλού παραλίας και ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, για τη ρύθμιση των βασικών όρων των διακηρύξεων για την παραχώρηση ιαματικών φυσικών πόρων.

Κεφάλαιο Ε΄
Άδειες εγκαταστάσεων ιαματικού τουρισμού (Άρθρα 16-17)
Άρθρο 16
Προδιαγραφές Εγκαταστάσεων
Μονάδες ιαματικής θεραπείας, κέντρα ιαματικού τουρισμού, κέντρα θαλασσοθεραπείας και κέντρα αναζωογόνησης πρέπει να πληρούν τις τεχνικές προδιαγραφές που ορίζει ο ΕΟΤ με απόφασή του, η οποία εγκρίνεται από τον Υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης. Αυτό ισχύει τόσο για τις εγκαταστάσεις που θα ιδρυθούν μετά την ισχύ του νόμου όσο και τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις αλλά και για τις αιτήσεις επεκτάσεων και μετατροπών.
Οι εγκαταστάσεις ιαματικού τουρισμού κατατάσσονται σε κατηγορίες, ανάλογα με τα κριτήρια που εξουσιοδοτείται να καθορίσει ο ΕΟΤ με απόφασή του, η οποία εγκρίνεται από τον Υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης.

Άρθρο 17
Ειδικό Σήμα λειτουργίας
Όλες οι εγκαταστάσεις απαιτείται να εφοδιάζονται με το ειδικό σήμα λειτουργίας που χορηγεί ο ΕΟΤ.
Και οι υφιστάμενες επιχειρήσεις υποχρεούνται να εφοδιαστούν με το ειδικό σήμα λειτουργίας εντός ενός έτους από τη δημοσίευση του νόμου.
Εξουσιοδοτείται ο Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης να καθορίσει τα απαιτούμενα δικαιολογητικά που πρέπει να υποβληθούν στον ΕΟΤ για τη χορήγηση του ειδικού σήματος λειτουργίας.

Κεφάλαιο ΣΤ΄
Έλεγχοι εγκαταστάσεων - Κυρώσεις (Άρθρα 18- 19)
Άρθρο 18
Έλεγχος επιχειρήσεων ιαματικού τουρισμού
Η αρμοδιότητα επιθεωρήσεως και διενέργειας ελέγχων σε όλες τις επιχειρήσεις που λειτουργούν μονάδες ιαματικής θεραπείας, κέντρα ιαματικού τουρισμού, κέντρα θαλασσοθεραπείας και κέντρα αναζωογόνησης ανατίθεται στον ΕΟΤ.
Για τις παραβάσεις των υπόχρεων προβλέπονται κυρώσεις που εξειδικεύονται με προεδρικό διάταγμα.

Άρθρο 19
Κυρώσεις
Στο άρθρο αυτό προβλέπονται διάφορες παραβάσεις και εξουσιοδοτούνται οι Υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών και Τουριστικής Ανάπτυξης να ορίσουν το ύψος των επιβαλλόμενων ανά παράβαση προστίμων, τα οποία αποτελούν έσοδα του ελληνικού δημοσίου.

Κεφάλαιο Ζ΄
Μεταβατικές και Τελικές διατάξεις (Άρθρα 20-23)
Άρθρο 20
Υφιστάμενη προστασία ιαματικών πηγών
Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού αποσκοπείται η μεταβατική διατήρηση όλων των μέτρων προστασίας των ιαματικών φυσικών πόρων που προβλέπονται από την υφιστάμενη νομοθεσία. Έτσι δε δημιουργείται κενό μέχρις ότου ολοκληρωθούν οι αναγκαίες επιστημονικές μελέτες, οι οποίες θα αποτελέσουν τη βάση για το νέο σύστημα προστασίας με γενικά και ειδικά (κατά περίπτωση) μέτρα και τον ακριβή καθορισμό των ζωνών προστασίας ανά περίπτωση.

Άρθρο 21
Διάρκεια υφιστάμενων παραχωρήσεων και συμβάσεων
Προϋπόθεση για την επιδιωκόμενη ανάπτυξη είναι η διασφάλιση και προστασία των υφιστάμενων ιαματικών φυσικών πόρων καθώς και η δημιουργία προϋποθέσεων για επενδύσεις σε υπηρεσίες υψηλής ποιότητας. Όλοι οι ιαματικοί φυσικοί πόροι αντιμετωπίζονται με ενιαίο σύστημα και ενιαία κριτήρια.
Παραχωρήσεις της εκμετάλλευσης ιαματικών πηγών σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης ανεξάρτητα από τον τρόπο που έχουν λάβει χώρα, διατηρούνται σε ισχύ για δέκα χρόνια μετά τη δημοσίευση του νόμου, έστω και αν η διάρκεια της παραχώρησης είναι μεγαλύτερη.
Παραχωρήσεις προς ΟΤΑ, η διάρκεια των οποίων έχει ήδη λήξει, παρατείνονται από το χρόνο λήξεως και μέχρι δέκα χρόνια από τη δημοσίευση του νόμου.
Μετά την πάροδο δεκαετίας από τη δημοσίευση του νόμου είναι δυνατή η σύναψη συμβάσεων παραχώρησης των ιαματικών φυσικών πόρων στους ΟΤΑ για χρονική διάρκεια όχι μεγαλύτερη των δέκα ετών χωρίς διαγωνισμό, με όρους ανάλογους με εκείνους των λοιπών ιδιωτών παραχωρησιούχων υπό την προϋπόθεση ότι οι ΟΤΑ θα έχουν στο μεταξύ συμμορφωθεί με τους όρους του νόμου αυτού και των εκτελεστικών κανονιστικών πράξεων.
Με τον τρόπο αυτό παρέχεται στους ΟΤΑ μακρά μεταβατική περίοδος (συνολικώς είκοσι ετών) ώστε να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του νέου νόμου και να διατηρήσουν την εκμετάλλευση ιαματικών φυσικών πόρων. Μετά την πάροδο αυτού του χρόνου ( 20 χρόνια μετά τη δημοσίευση του νόμου) οι ΟΤΑ μπορούν επί ίσοις όροις με τους ιδιώτες να αναλαμβάνουν την εκμετάλλευση ιαματικών φυσικών πόρων.
Ιαματικές πηγές τουριστικής σημασίας που βρίσκονται υπό τη διαχείριση της εταιρείας «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ Α.Ε.» παραμένουν στη διοίκηση και διαχείριση αυτής. Με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης δύναται να ανατεθεί η διαχείριση και πάλι στον ΕΟΤ.
Συμβάσεις που συνήψε ο ΕΟΤ ή η Ε.Τ.Α ΑΕ με τρίτους και αφορούν την εκμετάλλευση ιαματικών φυσικών πόρων διατηρούνται σε ισχύ μέχρι τη λήξη του συμβατικού χρόνου, υπό την προϋπόθεση ότι οι ιδιώτες θα συμμορφωθούν με τις διατάξεις των άρθρων 22 και 23 του παρόντος νόμου, η μη τήρηση των οποίων αποτελεί λόγο καταγγελίας.
Με τις διατάξεις αυτές καθορίζονται τα απώτατα χρονικά όρια, μετά τα οποία η διοίκηση και εκμετάλλευση όλων των ιαματικών πηγών της χώρας θα περιέλθει στον Ε.Ο.Τ.

Άρθρο 22
Αναγνώριση Υφιστάμενων ιαματικών πηγών - Καταχώριση στο Μητρώο
Με το άρθρο αυτό επιβάλλεται σε όποιον διοικεί ή εκμεταλλεύεται ή διαχειρίζεται ιαματικούς φυσικούς πόρους η υποχρέωση προσαρμογής στις διατάξεις του παρόντος νόμου και των εκτελεστικών αυτού κανονιστικών πράξεων εντός τριετίας από τη δημοσίευση του νόμου.
Επιβάλλεται επίσης η υποχρέωση υποβολής νέων αιτήσεων για την αναγνώριση των υφιστάμενων ιαματικών φυσικών πόρων με βάση τις διατάξεις του νόμου καθώς και η καταχώρηση στο Μητρώο όλων των υφισταμένων στοιχείων και πληροφοριών που αφορούν το συγκεκριμένο ιαματικό φυσικό πόρο.
Η παράλειψη εμπρόθεσμης συμμόρφωσης με τις ανωτέρω υποχρεώσεις σημαίνει αυτοδίκαιη λύση της έννομης σχέσης, δυνάμει της οποίας ο υπόχρεος έχει την εκμετάλλευση του ιαματικού φυσικού πόρου.

Άρθρο 23
Υφιστάμενες εγκαταστάσεις
Όλες οι υφιστάμενες εγκαταστάσεις πρέπει να προσαρμοστούν στις διατάξεις του νόμου και των εκτελεστικών κανονιστικών πράξεων που θα εκδοθούν εντός τριετίας από τη δημοσίευση του νόμου.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 24
Διεύρυνση σύνθεσης Εθνικού Συμβουλίου Τουρισμού
Με την προτεινόμενη ρύθμιση διευρύνεται η σύνθεση του Εθνικού Συμβουλίου Τουρισμού με αποκλειστικό σκοπό τη δυνατότητα συμμετοχής σε αυτό -πέραν των βασικών συλλογικών φορέων του τουρισμού- και εκπροσώπων από το ευρύτερο φάσμα των δραστηριοποιούμενων στην τουριστική βιομηχανία καθώς και εκπροσώπων της επιστημονικής κοινότητας.

Άρθρο 25
1. Το σύνολο των οργανικών θέσεων του μόνιμου προσωπικού του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης, όπως αυτές κατανέμονται κατά βαθμούς και κλάδους στην παράγραφο 4 του άρθρου 16 του π.δ 149/19-08-2005 (ΦΕΚ 211 Α΄ / 22-08-2005) «Οργανισμός Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης», ανέρχονται σε 285 και συγκεκριμένα στην ΠΕ κατηγορία 122, στην ΤΕ 54, στη ΔΕ 79 και στην ΥΕ 30.
Το προσωπικό όμως τούτο δεν επαρκεί για τη στελέχωση των οργανικών μονάδων της Κεντρικής Υπηρεσίας και των Υπηρεσιών Εξωτερικού του Υπουργείου, για την άσκηση των αρμοδιοτήτων του και την εύρυθμη λειτουργία του.
Σημειώνεται ότι το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης είναι νεοσύστατο Υπουργείο και προκειμένου να καταστεί περισσότερο ευέλικτο και αποτελεσματικό στον καθοριστικής σημασίας, για την εθνική μας οικονομία, τομέα του τουρισμού, κρίνεται αναγκαία η σύσταση σαράντα έξι (46) νέων οργανικών θέσεων μονίμου προσωπικού ώστε να καλυφθούν άμεσα οι αυξημένες ανάγκες του σε διοικητικό προσωπικό.
Κρίνεται επίσης αναγκαία η σύσταση δυο (2) θέσεων ελεγκτών ιατρών ειδικότητας παθολόγου ή γενικής ιατρικής με τριετή θητεία, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 60 του Ν. 1943/1991, για τις ανάγκες του προσωπικού του Υπουργείου.
2. Με τη διάταξη αυτή ρυθμίζεται το θέμα της έλλειψης νομικού καθεστώτος για την πρόσληψη του προσωπικού των περιπτώσεων α, γ και δ της παραγράφου 7 του π.δ 149/2005. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Τουριστικής Ανάπτυξης καθορίζονται οι αποδοχές των προσλαμβανομένων για την κάλυψη των θέσεων που προβλέπονται στις περίπτωσης γ΄ και δ΄ της παρ. 7 του άρθρου 16 του π.δ 149/05 (211 Α) περί Οργανισμού του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης.
3. Η προθεσμία υποβολής αιτήσεων για μετάταξη ή μεταφορά υπαλλήλων στο Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης της περίπτωσης στ’ της παρ. 5 του άρθρου 8 του ν. 3270/2004 (ΦΕΚ 187 Α’), η οποία λήγει στις 11.10.2006, παρατείνεται μέχρι 31.12.06.
4. Με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης δύναται να συνιστώνται επιτροπές για την κατάρτιση και επεξεργασία σχεδίων νόμων, κανονιστικών προεδρικών διαταγμάτων και υπουργικών αποφάσεων καθώς και για τον καθορισμό προδιαγραφών τουριστικών προϊόντων και εγκαταστάσεων. Η αμοιβή των μελών των ως άνω επιτροπών και των γραμματέων καθορίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Τουριστικής Ανάπτυξης.

Άρθρο 26
Απαλλαγή του Ελληνικού Δημοσίου από κρατήσεις ή εισφορές και μείωση δικαιωμάτων συμβολαιογράφων και υποθηκοφυλάκων
Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 29 και επόμενα του ν.2160/1993 (118 Α') στις περιπτώσεις που στη χερσαία ζώνη χωροθετημένου τουριστικού λιμένα περιλαμβάνεται ακίνητο του φορέα διαχείρισης του τουριστικού λιμένα, συνάπτεται μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου (Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης) και του φορέα διαχείρισης συμβόλαιο μεταβίβασης του ακινήτου αυτού στο Δημόσιο και σύμβαση παραχώρησης από αυτό της χρήσης (μακροχρόνιας) και εκμετάλλευσης του τουριστικού λιμένα στο φορέα διαχείρισης, έναντι ανταλλάγματος, ο οποίος φορέας διαχείρισης αναλαμβάνει να κατασκευάσει τα αναγκαία για τη λειτουργία του τουριστικού λιμένα έργα (επένδυση). Από την έναρξη ισχύος του ν. 2160/1993 μέχρι σήμερα έχουν συναφθεί συμβολαιογραφικά αρκετές συμβάσεις μεταβίβασης ακινήτου και παραχώρησης της χρήσης και εκμετάλλευσης των τουριστικών λιμένων μεταξύ του Δημοσίου και Ο.Τ.Α ή άλλα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου για τη δημιουργία τουριστικών λιμένων σε διάφορα μέρη της χώρας, χωρίς το Δημόσιο να κληθεί να καταβάλει κανενός είδους τέλος, δικαίωμα, εισφορά ή αμοιβή. Για πρώτη φορά το Ταμείο Νομικών, έξη (6) μήνες μετά την υπογραφή της σύμβασης μεταξύ του Δημοσίου και του Δήμου Ροδίων (2003), για τη δημιουργία του τουριστικού λιμένα Ρόδου, αξιώνει δικαιώματα του Ταμείου ανερχόμενα σε ποσοστό 1,30% επί της αξίας του αντικειμένου της σύμβασης (τόσο επί της αξίας του μεταβιβαζόμενου ακινήτου, όσο και επί του συνολικού ανταλλάγματος όλων των ετών της παραχώρησης, αλλά και επί του συνολικού κόστους της επένδυσης που θα εκτελέσει ο φορέας διαχείρισης) καθώς και 9% επί της αμοιβής της συμβολαιογράφου, με αποτέλεσμα τα αιτούμενα ποσά να είναι υπερβολικά και να καθίστανται προβληματικές οι σχετικές επενδύσεις, δεδομένου μάλιστα ότι οι Ο.Τ.Α έχουν υποκειμενική απαλλαγή από τα δικαιώματα του Ταμείου Νομικών (άρθρο 304 του π.δ. 410/1995). Συνεπώς όταν φορέας διαχείρισης είναι ένας Ο.Τ.Α, είναι πολύ πιθανόν το Δημόσιο να υποχρεώνεται στην καταβολή όλων των δικαιωμάτων αυτών αφού δεν τυγχάνει σχετικής απαλλαγής όπως οι Ο.Τ.Α. Με την προτεινόμενη ρύθμιση επιδιώκεται, προς άρση οποιασδήποτε αμφισβήτησης, η απαλλαγή του Δημοσίου από οποιαδήποτε κράτηση, εισφορά ή δικαίωμα υπέρ οποιουδήποτε νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή ασφαλιστικού οργανισμού ή τρίτου για συμβάσεις, εμπράγματες ή ενοχικές, που καταρτίζει με οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, με συμβολαιογραφικό ή ιδιωτικό έγγραφο, για δημιουργία τουριστικών λιμένων, σύμφωνα με τα άρθρα 29 και επόμενα του ν. 2160/1993 (Α' 118), ώστε να καθίσταται δυνατή η εκτέλεση τέτοιων επενδύσεων που είναι απαραίτητες για τον τουρισμό και την τουριστική ανάπτυξη της χώρας, καθώς επίσης η μείωση των αμοιβών των συμβολαιογράφων, υποθηκοφυλάκων, για τις συμβάσεις αυτές, στο 10% αυτών, δεδομένου ότι αυτές, λόγω του μεγάλου αντικειμένου των συμβάσεων αυτών, είναι υπερβολικές και επιβαρύνουν υπέρμετρα την τουριστική επένδυση. Σημειώνεται ότι ανάλογες απαλλαγές και μάλιστα αντικειμενικές υπέρ των σχετικών συμβάσεων, προβλέπονται για τις μακροχρόνιες συμβάσεις μίσθωσης ακινήτων και επιχειρηματικών μονάδων του ΕOΤ, των οποίων τη διοίκηση και εκμετάλλευση έχει η Εταιρία Τουριστικής Ανάπτυξης Α.Ε., καθώς και ακινήτων που διαχειρίζεται η Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου (άρθρο 6 παρ.Ι7 του ν. 2160/1993, όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 3 του άρθρου 39 του ν. 3105/2003 (Α' 29), για τις μισθώσεις ιαματικών πηγών τουριστικής σημασίας που τελούν υπό τη διοίκηση και διαχείριση της Εταιρίας Τουριστικής Ανάπτυξης Α.Ε. (άρθρο 4 παρ. 10 ν. 3139/2003), κ.α.
Με την παράγραφο 2 επιδιώκεται η οριστική ρύθμιση τυχόν εκκρεμοτήτων από δικαιώματα, κρατήσεις, εισφορές, αμοιβές κλπ, από τέτοιες συμβάσεις που καταρτίστηκαν με το Δημόσιο από την έναρξη ισχύος του ν. 2160/1993 μέχρι την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου, ορίζοντας ότι τυχόν οφειλόμενα από το Δημόσιο, για την παραπάνω αιτία απoσβέvvυνται, τυχόν δε καταβληθέντα δεν αναζητούνται.

Άρθρο 27
Τουριστικά Τρένα
Με την προτεινόμενη διάταξη εξειδικεύονται αφ’ ενός τα κριτήρια προσδιορισμού των γεωγραφικών περιοχών κυκλοφορίας, οι προϋποθέσεις θέσης σε κυκλοφορία του τουριστικού τρένου και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά ταξινόμησης και αφετέρου επιδιώκεται η αντιμετώπιση της έλλειψης νομοθετικής εξουσιοδότησης για την επιβολή κυρώσεων για παραβάσεις των προϋποθέσεων κυκλοφορίας καθώς και των ειδικότερων όρων λειτουργίας των τουριστικών τρένων.

Άρθρο 28
Με την προτεινόμενη ρύθμιση τροποποιείται η διάταξη της παραγράφου 32 του άρθρου 10 του ν. 3207/2003 και δίνεται η δυνατότητα ξενάγησης χωρίς αμοιβή σε μόνιμους αρχαιολόγους του Υπουργείου Πολιτισμού σε επίσημους προσκεκλημένους και αντιπροσωπείες που επισκέπτονται τη χώρα στο πλαίσιο των διεθνών σχέσεων. Επίσης επιτρέπεται η ξενάγηση σε φοιτητές, σπουδαστές και μαθητές σχολείων από τους συνοδεύοντες εκπαιδευτικούς.

Άρθρο 29
Εκμισθώσεις ακινήτων της Εκκλησίας
Με τη διάταξη της παραγράφου 17 του άρθρου 6 του ν.2160/1993 (Α Ί 18), όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 3 του άρθρου 39 του ν. 3105/2003 (Α' 29), επιτρέπεται η μακροχρόνια μίσθωση ακινήτων ή επιχειρηματικών μονάδων ιδιοκτησίας του ΕΟΤ, των οποίων η διοίκηση και διαχείριση έχει ανατεθεί στην Εταιρία Τουριστικής Ανάπτυξης Α.Ε. καθώς και ακινήτων που διαχειρίζεται η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου για διάρκεια μέχρι 99 χρόνια, κατά παρέκκλιση από τις διατάξεις του άρθρου 610 του Αστικού Κώδικα. Η σύμβαση αυτή απαλλάσσεται από κάθε φόρο, τέλος ή δικαίωμα του Δημοσίου ή τρίτων, τα δε δικαιώματα και οι αμοιβές των συμβολαιογράφων, δικηγόρων, δικαστικών επιμελητών και υποθηκοφυλάκων για τη σύμβαση και κάθε άλλη πράξη για την πραγμάτωση αυτής περιορίζονται στο 10% αυτών.
Η Εκκλησία της Ελλάδος, η Εκκλησία της Κρήτης και οι Ιερές Μονές, έχουν στην ιδιοκτησία τους μεγάλες εκτάσεις, κατάλληλες για τουριστική εκμετάλλευση υψηλών απαιτήσεων, οι οποίες όμως παραμένουν ανεκμετάλλευτες και εκτός τουριστικής αξιοποίησης. Προκειμένου δε οι εκτάσεις αυτές να μπορέσουν να αξιοποιηθούν τουριστικά, κρίνεται απαραίτητο οι παραπάνω ρυθμίσεις της παραγράφου 17 του άρθρου 6 του ν.2160/1993, να ισχύουν και στις μακροχρόνιες μισθώσεις των ακινήτων αυτών της Εκκλησίας της Ελλάδος και των Ιερών Μονών, για τουριστικούς σκοπούς, ως κίνητρο για την ένταξη αυτών στην τουριστική οικονομία με προφανή τα οφέλη της οικονομίας γενικότερα. Έτσι με την προτεινόμενη διάταξη προστίθεται εδάφιο στην παράγραφο 17 του άρθρου 6 του ν. 2160/1993 ώστε οι διατάξεις του πρώτου και του τρίτου εδαφίου της παραγράφου αυτής να εφαρμόζονται και για μακροχρόνιες μισθώσεις για τουριστικούς σκοπούς ακινήτων της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Εκκλησίας της Κρήτης, των Ιερών Μητροπόλεων της Δωδεκανήσου, των Ιερών Μονών και λοιπών Εκκλησιαστικών Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου των παραπάνω, των Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Εκκλησίας της Κρήτης, των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους, των Πατριαρχικών Μονών στη Θεσσαλονίκη, στη Χαλκιδική και στην Πάτμο.

Άρθρο 30
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1 παραγρ. 1 και 9 του ν. 3270/2004 (ΦΕΚ Α 187) στις αρμοδιότητες του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης ανήκουν, μεταξύ των άλλων, ο προγραμματισμός και η χάραξη της τουριστικής πολιτικής, ο σχεδιασμός της τουριστικής ανάπτυξης στο πλαίσιο της γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής ως και των απαιτούμενων μέτρων εφαρμογής και ο σχεδιασμός του προγράμματος τουριστικής προβολής της χώρας ή περιοχών αυτής στο εσωτερικό και εξωτερικό. Περαιτέρω, με τις διατάξεις των παραγράφων 6 και 13 του ίδιου άρθρου 1, προβλέπεται η συνεργασία του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης με τα συναρμόδια Υπουργεία και με τους Ο.Τ.Α., τους κρατικούς και άλλους φορείς, με σκοπό το συντονισμό των δράσεων και την εναρμόνιση των πολιτικών που επηρεάζουν τον τουρισμό. Ωστόσο, στη πράξη διαπιστώθηκε ότι σε πολλές περιπτώσεις σχεδιάζονται και υλοποιούνται και από άλλους φορείς του Δημοσίου, πλην του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης και του ΕΟΤ καθώς επίσης από τις Περιφέρειες, τους Οργανισμούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τις θυγατρικές τους εταιρείες και γενικά από φορείς του ευρύτερου δημόσιου Τομέα, προγράμματα και δραστηριότητες (συμμετοχή σε εκθέσεις στη χώρα μας και στο εξωτερικό, καταχωρήσεις στον τύπο και εκδόσεις διαφόρων εντύπων, διαφημίσεις δια των Μέσων μαζικής ενημέρωσης κλπ) που στόχο έχουν την τουριστική διαφήμιση και προβολή, κυρίως διαφόρων περιοχών της χώρας. Οι διαφημιστικές όμως δραστηριότητες και ενέργειες αυτές επιχειρούνται από τον καθένα από τους παραπάνω φορείς μεμονωμένα και χωρίς τον απαιτούμενο συντονισμό μεταξύ τους αλλά και πολλές φορές με τρόπο ατελή, οφειλόμενο στην έλλειψη οργάνωσης ή πείρας και κυρίως χωρίς να τελούν σε εναρμόνιση προς το γενικό σχεδιασμό και τους στόχους του προγράμματος τουριστικής διαφήμισης της χώρας και των περιοχών της , που σύμφωνα με τις προπαρατεθείσες διατάξεις, καταρτίζει κατ’ αποκλειστική αρμοδιότητα το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης σε συνεργασία με το Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού. Όμως με τις παραπάνω ενέργειες η τουριστική πολιτική της χώρας ως προς τον τομέα της διαφήμισής της εμφανίζεται διασπασμένη ως προς τους επιδιωκόμενους στόχους της και επί πλέον οι στόχοι αυτοί δεν εξυπηρετούνται και δεν επιτυγχάνονται τα ανάλογα οφέλη για τους φορείς που επιχειρούν τις παραπάνω ενέργειες.
Με την προτεινόμενη διάταξη επιδιώκεται η εναρμόνιση όλων των παραπάνω προγραμμάτων και εν γένει δραστηριοτήτων φορέων του Δημοσίου, των Ο.Τ.Α. και γενικά του ευρύτερου δημόσιου τομέα, προς το γενικότερο πρόγραμμα και σχεδιασμό της τουριστικής προβολής της χώρας και των περιοχών της που καταρτίζει το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης με τον ΕΟΤ και η οποία εναρμόνιση εξασφαλίζεται μέσω της παροχής της σύμφωνης γνώμης του εν λόγω Υπουργείου προς τους ως άνω φορείς, που υποχρεούνται να τη ζητούν, προκειμένου να προβούν στην υλοποίηση των παραπάνω ενεργειών τους.

Άρθρο 31
Ρυθμίσεις για τα όργανα της διοίκησης του ΕΟΤ
Με το άρθρο αυτό προτείνεται η συμπλήρωση της παραγράφου 5 του άρθρου 4 του ν. 3270/2004 δια της προσθήκης στοιχείων (ε), (στ) και (ζ) με τις διατάξεις των οποίων θεσμοθετούνται οι παροχές δικαστικής πληρεξουσιότητας αρμοδίων οργάνων της διοίκησης του ΕΟΤ προς τους δικηγόρους για τη διεκπεραίωση των δικαστικών υποθέσεων του Οργανισμού.
Μετά την παράγραφο 5 του άρθρου 4 του ν. 3270/2004 προστίθενται αντίστοιχα παράγραφοι 5 Α και 5 Β για τη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων του Προέδρου και του Γενικού Γραμματέα ΕΟΤ προς τους προϊστάμενους Γενικών Δ/νσεων και Προϊσταμένους Δ/νσεων των Υπηρεσιών, για την ταχύτερη διεκπεραίωση των θεμάτων του ΕΟΤ και τον καθορισμό των αποδοχών του Προέδρου και των αποζημιώσεων των λοιπών μελών του Διοικητικού Συμβουλίου.

Άρθρο 32
Ρυθμίσεις για τις Περιφερειακές Υπηρεσίες Τουρισμού( ΠΥΤ)
Με την παράγραφο 1 του άρθρου αυτού προτείνεται η συμπλήρωση του άρθρου 4 του ν. 3270/2004 δια της προσθήκης παραγράφου υπό στοιχείο 6Α. Με τις διατάξεις της παραγράφου αυτής ρυθμίζονται θέματα τα οποία ανέκυψαν ύστερα από τη μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων επί θεμάτων τουρισμού από τις Διευθύνσεις Τουρισμού των Περιφερειών στις Περιφερειακές Υπηρεσίες Τουρισμού ( ΠΥΤ) οι οποίες ιδρύθηκαν με το ν. 3270/2004 και αφορούν την έγκριση σχεδίων, χορήγηση ειδικού σήματος λειτουργίας, ελέγχους, έκδοση αποφάσεων επιβολής προστίμων κλπ.
Με την παράγραφο 2 επανέρχεται σε ισχύ το δικαίωμα αναστολής εκτέλεσης της διοικητικής κύρωσης κατά τουριστικών επιχειρήσεων μετά την υποβολή της προσφυγής.
Με την παράγραφο 3 του άρθρου αυτού ρυθμίζονται θέματα σχετικά με τη μεταφορά πόρων, τις εγγυήσεις, την υπεράσπιση δικαστικών και εξώδικων υποθέσεων του ΕΟΤ στην επαρχία κ.λπ. Πέραν των ανωτέρω με τις διατάξεις της περίπτωσης ζ) της παραγράφου αυτής συνιστάται στον ΕΟΤ Διεύθυνση Συντονισμού των Περιφερειακών Υπηρεσιών με σκοπό το συντονισμό των ΠΥΤ και την ταχύτερη διεκπεραίωση των υποθέσεων των πολιτών. Οι αρμοδιότητες της Διεύθυνσης αυτής θα καθορισθούν με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, εντός του πλαισίου της υφιστάμενης νομοθεσίας. Τέλος με τις διατάξεις της περίπτωσης η) της παραγράφου αυτής παρέχεται η δυνατότητα στους υπαλλήλους - μόνιμους και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου - που υπηρετούσαν στις Διευθύνσεις Τουρισμού των Περιφερειών κατά τον χρόνο (31.12.05) κατάργησης αυτών με τις διατάξεις του άρθρου 4 παρ.6 του ν. 3270/04, να μεταταχθούν ή να μεταφερθούν αντίστοιχα στον ΕΟΤ μετά από αίτησή τους και κατά παρέκκλιση των κειμένων διατάξεων με κοινή απόφαση των Υπουργών Τουριστικής Ανάπτυξης και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.

Άρθρο 33
Ρύθμιση θεμάτων Κεντρικής Υπηρεσίας του ΕΟΤ
Με το άρθρο αυτό προτείνεται η συμπλήρωση της ισχύουσας νομοθεσίας για την άσκηση του έργου του ΕΟΤ.
Ποιο συγκεκριμένα με την παρ. 1 του άρθρου αυτού, αντικαθίσταται η περίπτωση α) της παρ. 1 του άρθρου 4 του ν. 3270/2004 και παρέχεται έτσι η δυνατότητα στον ΕΟΤ να ερευνά την τουριστική αγορά, να μελετά την ανταγωνιστικότητα, να ενεργεί έρευνες, να συντάσσει μελέτες και να καταρτίζει προγράμματα διαφήμισης, δημοσίων σχέσεων και τουριστικών εκδηλώσεων καθώς και προγράμματα συμπαραγωγής και συνδιαφήμισης στην αλλοδαπή και ημεδαπή από κοινού με άλλους φορείς και φυσικά πρόσωπα, ώστε να επιτυγχάνεται καλύτερη διαφήμιση του τουριστικού προϊόντος.
Με την παρ. 2 του άρθρου αυτού, προστίθεται παρ. 1 Α στο άρθρο 4 του ν. 3270/2004 .
Με τις διατάξεις της παραγράφου αυτής, με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, δύναται να συσταθεί στον ΕΟΤ Διεύθυνση Επιθεωρήσεως ώστε να διενεργηθούν οι απαραίτητοι έλεγχοι στις Τουριστικές Επιχειρήσεις. Η Διεύθυνση αυτή θα καταργηθεί μετά τη δημοσίευση του οργανισμού του ΕΟΤ.
Με τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου αυτού συμπληρώνεται η ισχύουσα νομοθεσία του ΕΟΤ, που αφορά την ακίνητη περιουσία αυτού και παρέχεται έτσι η δυνατότητα στον ΕΟΤ, προκειμένου να στεγάσει τις υπηρεσίες αυτού, να προβαίνει σε οικοδόμηση κτιρίων με το σύστημα της αντιπαροχής και με βάση την υφιστάμενη νομοθεσία.
Η συμπλήρωση αυτή κρίνεται απαραίτητη, ώστε να αποκτήσει ο ΕΟΤ, άνευ ουδεμίας δαπάνης χώρους για τη στέγαση υπηρεσιών του.
Με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου αυτού επεκτείνεται η καταβολή του επιδόματος του άρθρου 15 του ν. 3016/2002 (ΦΕΚ 110/Α/2002), στο μετακλητό και με έμμισθη εντολή προσωπικό που υπηρετεί στον ΕΟΤ.

Άρθρο 34
Χορήγηση Ειδικού Σήματος Λειτουργίας τουριστικών καταλυμάτων
Η χορήγηση του ειδικού σήματος λειτουργίας των τουριστικών καταλυμάτων προβλέπεται στις διατάξεις της παρ. 5 άρθρο 3 του ν. 2160 /93 και στις Υπουργικές Αποφάσεις που έχουν εκδοθεί κατ΄ εξουσιοδότηση της προαναφερόμενης διάταξης καθώς επίσης και στις λοιπές Αποφάσεις που εκδόθηκαν μεταγενέστερα και αποτελούν προϋπόθεση για την έκδοση του Σήματος λειτουργίας.
Με την προτεινόμενη διάταξη επιδιώκεται η απλούστευση και μείωση των δικαιολογητικών για τη χορήγηση του σήματος λειτουργίας των τουριστικών καταλυμάτων.

Άρθρο 35
Ένταξη των οργανωμένων τουριστικών κατασκηνώσεων με ή χωρίς οικίσκους στα Κύρια Ξενοδοχειακά Καταλύματα
Με την προτεινόμενη διάταξη επιδιώκεται η αναβάθμιση των επιχειρήσεων «ΚΑΜΠΙΝΓΚ» αφ΄ ενός με την ένταξή τους στα κύρια καταλύματα και αφ΄ ετέρου με την εισαγωγή και καθιέρωση αυστηρών προδιαγραφών (τεχνικών και λειτουργικών), των οποίων η συνδρομή θα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη λειτουργίας τους και την κατάταξή τους σε κατηγορίες αστέρων.

Άρθρο 36
Με την προτεινόμενη μεταβατική διάταξη επιδιώκεται η επείγουσα αντιμετώπιση του προβλήματος λειτουργίας των τουριστικών επιχειρήσεων κυρίων και βοηθητικών καταλυμάτων, που λειτουργούν σήμερα, χωρίς το ειδικό σήμα λειτουργίας, για διάφορους λόγους.
Επειδή η σχετική διαδικασία κατάταξης των ανωτέρω επιχειρήσεων σε αστέρια και κλειδιά, σύμφωνα με τις διατάξεις των π.δ 43/2002 ( ΦΕΚ 43 Α) και 337/2000 (ΦΕΚ 281 Α) αντίστοιχα, δεν ολοκληρώθηκε, υπάρχει σημαντικό πρόβλημα νόμιμης λειτουργίας για μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων.
Προκειμένου να αποφευχθεί σειρά προβλημάτων σε μία περίοδο που καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια για την ανάκαμψη της τουριστικής κίνησης της χώρας μετά τη συνεχή μείωση των προηγούμενων ετών και προκειμένου να καταστεί δυνατή η αδειοδότηση των επιχειρήσεων κύριων και βοηθητικών καταλυμάτων με το ενιαίο σύστημα που προβλέπεται στο π.δ 43/2002 και 337/2000 αντίστοιχα, είναι απαραίτητη η εξασφάλιση της λειτουργίας των Τουριστικών Επιχειρήσεων και παροχή του αναγκαίου χρόνου για την υποβολή και τον έλεγχο των δικαιολογητικών, που απαιτούνται για τη χορήγηση των νέων σημάτων λειτουργίας.
Προς αποφυγή περαιτέρω γραφειοκρατικών εμπλοκών και περαιτέρω σύγχυσης στο θεσμικό πλαίσιο, που ίσχυε μέχρι σήμερα, η ρύθμιση είναι γενική και θα εφαρμοσθεί αποκλειστικά για κάθε περίπτωση, μόνη δε προϋπόθεση τίθεται η ύπαρξη σε ισχύ πιστοποιητικού πυρασφάλειας, η διαπίστωση μη ύπαρξης προβλήματος δομικής, αντισεισμικής ή στατικής επάρκειας των κτιρίων, η επάρκεια των υφισταμένων εγκαταστάσεων διάθεσης υγρών αποβλήτων και η υποβολή αίτησης για περιβαλλοντική αδειοδότηση.
Παράλληλα, με τη ρύθμιση της παραγράφου 3, επιδιώκεται η απλούστευση των διαδικασιών για τη βελτίωση των λειτουργικών και τεχνικών προδιαγραφών που προβλέπουν τα π.δ 43/2002 (ΦΕΚ 43 Α’) και 337/2000(ΦΕΚ 281 Α) για την κατάταξη των τουριστικών καταλυμάτων σε αστέρια και κλειδιά αντίστοιχα, ώστε αυτές να εναρμονιστούν με τα σημερινά δεδομένα τόσο της εγχώριας, όσο και της διεθνούς ζήτησης.

Άρθρο 37
Με την παρούσα διάταξη δίνεται η δυνατότητα στη Συνομοσπονδία Επιχειρηματιών Ενοικιαζομένων Δωματίων / Διαμερισμάτων Ελλάδος να προμηθεύει τους επιχειρηματίες του κλάδου, ανεξάρτητα αν είναι εγγεγραμμένα μέλη των τοπικών συλλόγων ή των Ομοσπονδιών, με τα εγκεκριμένα έντυπα δηλώσεων τιμών και τους τιμοκαταλόγους και να θεωρεί τους τιμοκαταλόγους.

Άρθρο 38
Ρυθμίσεις θεμάτων Οργανισμού Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης
Με την παράγραφο 1 του άρθρου 5 του ν. 3105/2003 (ΦΕΚ 29 Α) προβλέπεται η σύνθεση του επταμελούς Δ.Σ. του Οργανισμού Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΤΕΚ) που είναι Ν.Π.Δ.Δ. Με τη διάταξη του στοιχείου γ΄ αυτής ορίζεται ότι τα τρία μέλη του προτείνονται από το Εθνικό Συμβούλιο Τουρισμού και εκπροσωπούν το Κράτος, τους εργοδότες και τους εργαζόμενους αντίστοιχα. Η διάταξη αυτή δημιουργεί πολλά προβλήματα, γιατί:
α. Το Εθνικό Συμβούλιο Τουρισμού σπανίως ανταποκρίνεται.
β. Δεν προβλέπεται με ποια αρμοδιότητα και με ποιες διαδικασίες αυτό το Συμβούλιο ορίζει εκπροσώπους του Κράτους, των εργοδοτών και των εργαζομένων.
γ . Είναι αόριστο και εντελώς ασαφές ποιών εργοδοτών και εργαζομένων εκπροσώπους ορίζει, αφού ειδικά για τους εργαζομένους του ΟΤΕΚ την εκπροσώπηση προβλέπει το στοιχείο δ΄ της διάταξης. Ακόμα με τις ακολουθούσες διατάξεις της παραγράφου αυτής, δημιουργείται πρόβλημα τόσο με τις υποδείξεις μελών του Δ.Σ. όσο και τη συγκρότηση του Συμβουλίου, με αποτέλεσμα εκ των πραγμάτων πλέον, η σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου να γίνεται ευθέως από τον αρμόδιο Υπουργό, χωρίς να τηρείται η προβλεπόμενη διαδικασία ή όπου ετηρήθη αυτή, έστω και μερικώς, να συγκροτείται ένα ανομοιογενές Σώμα, άσχετο κατά κανόνα με το αντικείμενο του ΟΤΕΚ και αναποτελεσματικό για την ομαλή και αποδοτική λειτουργία του Οργανισμού αυτού.
Κατόπιν των ανωτέρω προκύπτει επιτακτική ανάγκη ρύθμισης της περίπτωσης αυτής κατά διαφορετικό τρόπο.
Με τη διάταξη του άρθρου αυτού προτείνεται η αντικατάσταση ολοκλήρου της παράγραφο 1 του άρθρου 5 του ν. 3105/2003 (ΦΕΚ 29 Α) με άλλη απλούστερη και πλέον λειτουργική.

Άρθρο 39
Ρύθμιση θεμάτων Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ι.Ε.Κ) του ΟΤΕΚ
Κρίνεται απαραίτητη η ρύθμιση θεμάτων των Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ι.Ε.Κ) σχετικά με το ύψος των διδάκτρων, τη μετατροπή, συγχώνευση ή κατάργηση ειδικοτήτων, τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις των εκπαιδευτών, καθώς και θέματα οργάνωσης και λειτουργίας και κανονισμού κατάρτισης, διότι τα παραπάνω ζητήματα δεν αντιμετωπίζονται με τις διατάξεις του ν.3105/2003.

Άρθρο 40
Κάλυψη εξόδων εκπαιδευτικών εκδρομών του ΟΤΕΚ
Στο άρθρο 13 παρ.1, του Κανονισμού Λειτουργίας των Σχολών Ξεναγών (Τ/7662/17-10-02 ΚΥΑ), αναφέρεται ότι στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα των Σχολών Ξεναγών, περιλαμβάνεται και η πρακτική άσκηση - εκπαιδευτικές εκδρομές.
Με την ΚΥΑ 2/49774/0022/27-10-03, καθορίζεται η αμοιβή ωρομισθίων καθηγητών και συνεργατών καθηγητών των Σχολών Ξεναγών του ΟΤΕΚ.
Mε την παρ. 13 του άρθρου 8 του ν.3270/04 «Αρμοδιότητες του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης και θέματα Τουρισμού» ρυθμίστηκε, όπως τα έξοδα διαμονής των σπουδαστών βαρύνουν τον ΟΤΕΚ. και η εκτός έδρας αποζημίωση, σε ποσοστό 80% των αντίστοιχων ποσών που προβλέπεται για τους υπαλλήλους της κατηγορίας IV στο άρθρο 4 του ν .2685/99.
Πλην όμως προέκυψαν νέα δεδομένα μετά από απαίτηση της Διαχειριστικής Αρχής του ΕΠΑΝ, αφού το πρόγραμμα είναι συγχρηματοδοτούμενο από το Γ΄ ΚΠΣ και για το λόγο αυτό είναι αναγκαίο να γίνει νέα διατύπωση της σχετικής τροπολογίας.

Άρθρο 41
Κατά την πρώτη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 11 ν. 3105/2003, το ειδικό εκλεκτορικό σώμα που θα επιλέξει τους Καθηγητές όλων των βαθμίδων των Ανώτερων Σχολών Ρόδου και Αγίου Νικολάου του ΟΤΕΚ, θα είναι επταμελές, θα απαρτίζεται από μέλη ΔΕΠ των ΑΕΙ ή ΕΠ των ΤΕΙ και θα συγκροτηθεί με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης.
Επειδή η όλη διαδικασία θα απαιτήσει ικανό χρόνο συνεδριάσεων και συνεχή παρουσία των ορισθέντων μελών στον ΟΤΕΚ, η δε εργασία αυτή ανάγεται σε κύκλο καθηκόντων πέραν του συνήθους που επιτελούν στα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα που υπηρετούν, προτείνεται και κρίνεται αναγκαία η καθιέρωση με ΚΥΑ, αμοιβής για τις υπηρεσίες που θα παρέχουν, δεδομένου ότι ο νομοθέτης, κατά την έκδοση του ν. 3105/03, δεν είχε λάβει υπόψη την παράμετρο αυτή.
Η δαπάνη της εν λόγω αμοιβής θα βαρύνει τον τακτικό προϋπολογισμό του ΟΤΕΚ.

Άρθρο 42
Πρόσβαση αποφοίτων Ανωτέρων Σχολών Τουριστικής Εκπαίδευσης (Α.Σ.Τ.Ε.) στην Ανωτάτη Εκπαίδευση
Σύμφωνα με ν. 3105/03 αρθ. 20 παρ.6 «Με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις για την εγγραφή των αποφοίτων των Ανωτέρων Σχολών Τουριστικής Εκπαίδευσης στο τέταρτο έτος τμημάτων Σχολών Ανώτατης Εκπαίδευσης». Η ρύθμιση αυτή καταργήθηκε με το ν. 3149/2003 και έτσι δεν υπάρχει πρόβλεψη για τη δυνατότητα πρόσβασης των αποφοίτων των τριετούς φοίτησης ΑΣΤΕ στην Ανώτατη εκπαίδευση και συγκεκριμένα στα ΤΕΙ.

Άρθρο 43
Το ειδικό επίδομα του άρθρου 15 του ν.3016/2002 (ΦΕΚ 110/Α) που χορηγείται στους υπαλλήλους του ΕΟΤ επεκτείνεται και στο μόνιμο, στο με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου διοικητικό προσωπικό του ΟΤΕΚ, στο με έμμισθη εντολή προσωπικό αυτού , καθώς και στο αποσπασμένο στον ΟΤΕΚ διοικητικό προσωπικό πάσης κατηγορίας, ανεξάρτητα από το φορέα που μισθοδοτείται.

Άρθρο 44
Τροποποίηση διατάξεων που αφορούν στο Ξ.Ε.Ε.
1. Με την παράγραφο 1 του άρθρου αυτού επιδιώκεται η ρύθμιση καταβολής των καθυστερούμενων μηνιαίων εισφορών προς το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο της Ελλάδος.
Όπως έχει κριθεί νομολογιακώς (απόφ. Σ.τ.Ε 764/1975) οι προς το Ξ.Ε.Ε εισφορές δεν είναι ασφαλιστικές και επομένως δεν έχουν εφαρμογή εν προκειμένω οι ρυθμίσεις που θεσμοθετήθηκαν με τη διάταξη του άρθρου 17 παρ. 13 του νόμου 3144/2003 (ΦΕΚ 111/Α).
Ήδη, για τη διευκόλυνση των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων - μελών του Ξ.Ε.Ε, πολλές από τις οποίες οφείλουν σημαντικά ποσά από καθυστερούμενες εισφορές, επιβάλλεται να δοθεί σε αυτές η δυνατότητα καταβολής είτε εφάπαξ με έκπτωση σε ποσοστό 80% επί των προσθέτων επιβαρύνσεων είτε σε 40 μηνιαίες δόσεις με έκπτωση σε ποσοστό 50% επί των προσθέτων επιβαρύνσεων. Παράλληλα θα δοθεί και προς το Ξ.Ε.Ε η δυνατότητα είσπραξης σημαντικών εσόδων απαραιτήτων για την αντιμετώπιση των συνεχώς αυξανόμενων υποχρεώσεων του, λαμβανομένου υπόψη ότι τα μόνα έσοδα του Οργανισμού αποτελούν οι εισφορές των μελών του.
2. Με την παράγραφο 2 γίνεται ρύθμιση του τρόπου καταβολής των υπέρ του Ξ.Ε.Ε, εκάστοτε τρεχουσών για κάθε ημερολογιακό έτος, εισφορών των μελών του.
3. Με την παράγραφο 3 γίνεται ρύθμιση ώστε οι υπέρ του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος τρέχουσες εισφορές κάθε ημερολογιακού έτους να πληρώνονται ατόκως μέχρι 31 Δεκεμβρίου του ιδίου έτους.
4. Με την παράγραφο 4 αυξάνεται το ελάχιστο όριο μηνιαίας εισφοράς προς το Ξ.Ε.Ε και ειδικότερα:
α) Με τις ήδη ισχύουσες διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 2 εδάφιο πρώτο του Νόμου 881/1979, το ελάχιστο όριο μηνιαίας εισφοράς προς το Ξ.Ε.Ε είναι, για τα ξενοδοχεία, ποσό που αντιστοιχεί σε 20 κλίνες.
β) Δεδομένου ότι το ως άνω ελάχιστο όριο μηνιαίας εισφοράς (με βάση το οποίο υπολογίζεται και το κατώτατο όριο κλινών για τον καθορισμό των μηνιαίων παροχών του Τ.Π.Ξ), είναι πολύ χαμηλό και, σε τελευταία ανάλυση, αποβαίνει σε βάρος των δικαιούχων του Τ.Π.Ξ, των οποίων ο αριθμός των κλινών υπολείπεται του εν λόγω ελαχίστου ορίου, κρίνεται απαραίτητη η αύξηση του ορίου αυτού, προκειμένου η εισφορά να αντιστοιχεί σε 30 κλίνες και έτσι η ελάχιστη μηνιαία παροχή υπολογιζόμενη με βάση τις 30 κλίνες να βελτιωθεί επ’ ωφελεία των χαμηλοσυνταξιούχων του Τ.Π.Ξ.

Άρθρο 45
Με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου δίνεται η δυνατότητα στο Ξ.Ε.Ε, να εγκρίνει τους διακριτικούς τίτλους των κύριων τουριστικών καταλυμάτων. Ήδη το Ξ.Ε.Ε τηρεί δημόσιο βιβλίο τίτλων ξενοδοχείων βάσει των διατάξεων του Β.Δ της 27/11-7/12/1937 (άρθρα 3 και 4), η δε εγγραφή του τίτλου στο εν λόγω βιβλίο αποτελεί προϋπόθεση της προστασίας του. Έτσι και η έγκριση των τίτλων κατ΄ εφαρμογή του ως άνω Β.Δ/τος θα πρέπει να γίνεται από το Ξ.Ε.Ε.
Με την παράγραφο 2 του παρόντος, δίνεται η αρμοδιότητα στο Ξ.Ε.Ε να εγκρίνει τις δηλούμενες τιμές των ξενοδοχείων, κατ΄ εφαρμογή των οικείων Υ.Α περί τιμών ξενοδοχείων και να θεωρεί τις οικείες πινακίδες.
Τούτο καθίσταται εύκολο, δοθέντος ότι ήδη όλη η σχετική διαδικασία πραγματοποιείται με ευθύνη της Υπηρεσίας του Ξ.Ε.Ε, αλλά και αποφεύγεται η άσκοπη απασχόληση άλλων Υπηρεσιών, καθώς και η καταταλαιπώρηση των υπόχρεων ξενοδόχων.

Άρθρο 46
Για την ποιοτική αναβάθμιση των παρεχόμενων ξενοδοχειακών υπηρεσιών, είναι αναγκαία η έκδοση προεδρικού διατάγματος με πρόταση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, μετά από γνώμη του Δ.Σ του Ξ.Ε.Ε., με το οποίο καθορίζεται η θέσπιση κώδικα δεοντολογίας και η άσκηση πειθαρχικού ελέγχου υπό του Ξ.Ε.Ε. επί των μελών του και η επιβολή κυρώσεων.

Άρθρο 47
Ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας ΕΤΑ
1. Με τη διάταξη της πρώτης παραγράφου του εδαφίου α’ του άρθρου αυτού διασφαλίζεται η ευελιξία και η αποτελεσματικότητα των διαδικασιών προώθησης των επενδύσεων που συμβάλλουν στην τουριστική ανάπτυξη της Χώρας, κατ΄ αντιστοιχία προς τη σπουδαιότητα και τα ειδικά χαρακτηριστικά του εκάστοτε προς διάθεση περιουσιακού στοιχείου. Περαιτέρω, εξυπηρετείται η απρόσκοπτη ολοκλήρωση των εν εξελίξει διαδικασιών επενδύσεων.
2. Το ακίνητο κυριότητας ΕΟΤ και διοίκησης και διαχείρισης Ε.Τ.Α Α.Ε στην Αφάντου Ρόδου, συνολικού εμβαδού 1.830.000 τ.μ περίπου, συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα περιουσιακά στοιχεία του χαρτοφυλακίου της Ε.Τ.Α Α.Ε και προσφέρεται για εκτέλεση έργων τουριστικής υποδομής και ανάπτυξη σύγχρονων τουριστικών προϊόντων, που συνεπάγονται επενδύσεις μεγάλης κλίμακας και θα συμβάλλουν σημαντικά στην αναβάθμιση του εγχώριου τουριστικού προϊόντος και, συνεπώς, στην τουριστική ανάπτυξη της Χώρας. Στο πλαίσιο αυτό, επίκειται η προκήρυξη διεθνούς διαγωνιστικής διαδικασίας με αντικείμενο την αναβάθμιση και αξιοποίηση του υφιστάμενου γηπέδου γκολφ, καθώς και τη δημιουργία νέων υποδομών και υποστηρικτικών δραστηριοτήτων. Εντός του άνω ακινήτου υφίστανται τρεις μερίδες, πλήρους κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου και μία μερίδα κατά το ½ εξ αδιαιρέτου κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου, συνολικού εμβαδού 7.000 τ.μ. περίπου, οι οποίες διασπούν την ενότητα του όλου ακινήτου και δυσχεραίνουν τη διαδικασία αξιοποίησης αυτού. Κατά συνέπεια, για την ένταξη των συγκεκριμένων μερίδων του Ελληνικού Δημοσίου στο συνολικό προς αξιοποίηση ακίνητο, με την παράγραφο 2 της νομοθετικής ρύθμισης χαρακτηρίζονται οι εν λόγω μερίδες Τουριστικά Δημόσια Κτήματα και ανατίθεται η διοίκηση και διαχείρισή τους στην Ε.Τ.Α Α.Ε.
3. Δυνάμει της παραγράφου 12 του άρθρου 39 του ν. 3105/2003 η διοίκηση και διαχείριση της έκτασης τριάντα έξι χιλιάδων (36.000) τ.μ. περίπου στην Ανάβυσσο Αττικής, ιδιοκτησίας Οργανισμού Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΤΕΚ), μετά των πάσης φύσεως επ’ αυτής κτισμάτων, ανατέθηκε στην ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα Α.Ε» (ήδη «Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης Α.Ε.»). Με την παράγραφο 3 της παρούσας νομοθετικής ρύθμισης, τροποποιείται το β’ εδάφιο της παραγράφου 12 του άρθρου 39 του ν. 3105/2003.
4. Με τη διάταξη της παραγράφου αυτής παρατείνεται χρονικά η δυνατότητα της ΕΤΑ για την απόκτηση κατά κυριότητα περιουσιακών στοιχείων του ΕΟΤ, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις της παραγράφου 1 του άρθρου 49 του ν.3220/2004.
4. Με το ν.2647/1998 ρυθμίζονται θέματα σχετικά με την ίδρυση, λειτουργία, κατασκευή και συντήρηση των Συνοριακών Σταθμών εν γένει και καθορίζονται τα όργανα εποπτείας αυτών. Δυνάμει των διατάξεων του προαναφερομένου νόμου, η αρμοδιότητα κατασκευής και συντήρησης των Συνοριακών Σταθμών, καθώς και η μέριμνα για την άρτια λειτουργία τους έχουν ανατεθεί στους κατά τόπους αρμόδιους Γενικούς Γραμματείς Περιφερειών. Για το λόγο αυτό και προκειμένου να αποφευχθεί η δυσλειτουργία που προκαλεί η κατάτμηση των αρμοδιοτήτων, δέον να αφαιρεθεί από την ΕΤΑ η ανατεθείσα σε αυτήν, δυνάμει της παραγράφου 5 του άρθρου 49 του νόμου 3220/2004, διοίκηση, διαχείριση και εκμετάλλευση των Συνοριακών Σταθμών Νίκης, Ευζώνων, Δοϊράνης, Προμαχώνα, Ορμενίου, Κήπων, Κακαβιάς και Κρυσταλλοπηγής και να αποδοθεί στις κατά τόπους αρμόδιες Περιφέρειες. Σύμφωνα με τα ανωτέρω, αντικαθίσταται η παράγραφος 5 του άρθρου 49 του ν.3220/2004 και ανατίθεται η διοίκηση, διαχείριση και εκμετάλλευση των προαναφερομένων Συνοριακών Σταθμών στις κατά τόπους αρμόδιες Περιφέρειες. Εξάλλου, προκύπτει ανάγκη ρητής αναφοράς και ρύθμισης των σχετικών με τη διοίκηση, διαχείριση και εκμετάλλευση των προαναφερομένων Συνοριακών Σταθμών εκκρεμών δικαιοπραξιών, δικών και απαιτήσεων. Για το λόγο αυτό, με την προτεινόμενη νομοθετική ρύθμιση, οι κατά τόπους αρμόδιες Περιφέρειες αναλαμβάνουν αυτοδικαίως τις εν λόγω εκκρεμότητες. Περαιτέρω, δυνάμει των διατάξεων των άρθρων 12 και επόμενα του ν.2636/1998, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, σε συνδυασμό με τη διάταξη της παραγράφου 5 του άρθρου 49 του ν.3220/2004, η διοίκηση, διαχείριση και εκμετάλλευση, τόσο των Συνοριακών Σταθμών Νίκης, Ευζώνων, Προμαχώνα, Δοϊράνης, Ορμενίου και Κήπων, που έχουν δημιουργηθεί εντός ακινήτων κυριότητας του ΕΟΤ, όσο και των Συνοριακών Σταθμών Κακαβιάς και Κρυσταλλοπηγής, που έχουν δημιουργηθεί σε εκτάσεις υπό τη διοίκηση και διαχείριση του ΕΟΤ, περιήλθαν στην ΕΤΑ. Καθώς με την προτεινόμενη νομοθετική ρύθμιση οι εν λόγω αρμοδιότητες της ΕΤΑ ανατίθενται στις οικείες Περιφέρειες, οι τελευταίες, ως αντάλλαγμα για την παραχώρηση της διοίκησης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης των προαναφερομένων Συνοριακών Σταθμών, αποδίδουν στην ΕΤΑ, ετησίως, ποσό ίσο με το 10% επί των ακαθαρίστων εσόδων τους από τους εν λόγω Συνοριακούς Σταθμούς. Τέλος, για την προώθηση του Ελληνικού Τουρισμού, για τη διεθνή προβολή της Ελλάδας, αλλά και γενικότερα, για την αναβάθμιση της διεθνούς εικόνας της, ρυθμίζεται η λειτουργία Γραφείων Πληροφοριών του ΕΟΤ στους προαναφερόμενους Συνοριακούς Σταθμούς.

Άρθρο 48
Τουριστικός Λιμένας Φαλήρου
Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού ρυθμίζονται θέματα για την μεταολυμπιακή χρήση του Τουριστικού Λιμένα Φαλήρου (Μαρίνας ΣΕΦ)

Άρθρο 49
Με την προτεινόμενη διάταξη συμπληρώνεται και αναδιατυπώνεται το τελευταίο εδάφιο της παρ. 5 του άρθρου 23 του ν. 1577/85 (ΓΟΚ), όπως αυτό αντικαταστάθηκε με την παρ. 5 του άρθρου 20 του ν. 2831/2000 και συμπληρώθηκε με το άρθρο 46 του ν. 3105/2003.
Ο νομοθέτης στην τελευταία ρύθμιση του 2003 είχε ως σκοπό τη δίκαιη αντιμετώπιση της περίπτωσης κατά την οποία δύο όμορα οικόπεδα, άρτια και οικοδομήσιμα, στο ένα εκ των οποίων έχει ανεγερθεί οικοδομή με όρους δόμησης ευνοϊκότερους λόγω χορηγηθείσης παρέκκλισης, δύνανται να συνενωθούν για την επέκταση του κτιρίου, χωρίς να υπολογίζεται στο συντελεστή δόμησης του νέου οικοπέδου η χορηγηθείσα παρέκκλιση.
Κατά τη σύνταξη όμως της εν λόγω διάταξης, δεν προβλέφθηκε η περίπτωση κατά την οποία η υφιστάμενη οικοδομή ανεγέρθηκε με όρους δόμησης που ίσχυαν κατά κανόνα και οι οποίοι άλλαξαν προς το δυσμενέστερο με αλλαγή των όρων δόμησης της περιοχής.
Με την ισχύ της προτεινόμενης διάταξης, δίνεται η δυνατότητα επέκτασης ενός ειδικού κτιρίου με την προσάρτηση στο αρχικό οικόπεδο όμορου αρτίου οικοπέδου, όχι μόνον όταν το αρχικό κτίριο είχε ανεγερθεί κατά παρέκκλιση των τότε ισχυόντων όρων δόμησης, αλλά και στην περίπτωση που είχε ανεγερθεί κατά κανόνα των τότε ισχυόντων όρων δόμησης, οι οποίοι στη συνέχεια μειώθηκαν. Έτσι τόσο η επιτρεπόμενη δόμηση όσο και η επιτρεπόμενη κάλυψη δε θα υπολείπονται αυτών που θα εφαρμόζονταν ωσάν το προσαρτούμενο οικόπεδο εδομείτο αυτοτελώς ως άρτιο και οικοδομήσιμο.

Άρθρο 50
Με το από 30.6.91 π.δ (ΦΕΚ-474/Δ/23-7-91) καθορίστηκαν όροι και περιορισμοί δόμησης για την ανέγερση τουριστικών εγκαταστάσεων σε γήπεδα εκτός σχεδίων πόλεως και εκτός ορίων οικισμών προ του 1923 καθώς σε γήπεδα εκτός ορίων οικισμών κάτω των 2000 κατοίκων καθορισθέντων βάσει του από π.δ/24-4-85 (ΦΕΚ-181 Δ΄) ως ισχύει, των νήσων Κρήτης, Ρόδου και Κέρκυρας καθώς και του νομού Χαλκιδικής.
Μεταξύ των όρων και περιορισμών που καθορίστηκαν στο άρθρο 1 του προαναφερόμενου π.δ καθορίστηκε και η αρτιότητα των γηπέδων για την ανέγερση τουριστικών καταλυμάτων που γενικά για τις προαναφερόμενες περιοχές ορίστηκε στα δέκα (10) στρέμματα.
Ειδικά για τα τμήματα των παραπάνω αναφερομένων περιοχών, που χαρακτηρίζονται ως περιοχές "Ελέγχου τουριστικής ανάπτυξης" σύμφωνα με τον πίνακα που συνοδεύει την υπ΄ αριθμ. 2647/ΥΠΕΘΟ/538866/ΕΙΔ. 135/ΕΟΤ/14-11-86 Απόφαση του Υφυπουργού Εθνικής Οικονομίας (ΦΕΚ 797Β) καθώς και τις κοινότητες Φόδελε και Χερσονήσου του Ν. Ηρακλείου και Βραχασίου και Μιλατού του Ν. Λασιθίου η αρτιότητα ορίζεται σε είκοσι (20) στρέμματα.
Από τον προαναφερόμενο καθορισμό όρων και περιορισμών προέκυψαν προβλήματα καθόσον όταν ο χωροταξικός σχεδιασμός βασίζεται σε γενικά και αόριστα στοιχεία που δεν ακολουθούν αναλύσεις βασισμένες στα τοπικά χαρακτηριστικά και σημεία ενδιαφέροντος, τις τάσεις και τα κριτήρια ανταγωνισμού καθώς και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ενδιαφέροντα των πιθανών αγοραστών του τουριστικού προϊόντος, λειτουργούν σαν τροχοπέδη στην εν γένει οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του τόπου δημιουργώντας τάσεις διάλυσης της συνοχής και καταστροφή του κοινωνικού ιστού, απελευθερώνοντας ανεξέλεγκτες τάσεις αυθαιρεσίας και μη ορθολογικής επέμβασης στο περιβάλλον καθόσον διαταράσσεται η ισορροπία φυσικών παραμέτρων συνύπαρξης και επιβίωσης.
Τοιουτοτρόπως λοιπόν οι προαναφερόμενοι όροι και περιορισμοί δόμησης (20 στρέμματα), δημιούργησαν ανάσχεση της τοπικής τάσης ανάπτυξης σημειακά λόγω της πολυδιάσπασης των ιδιοκτησιών και δυσκολίας δημιουργίας μεγάλων εκτάσεων, με ταυτόχρονη διασπορά της στον ευρύτερο χώρο όπου τα έργα υποδομής υπολείπονται και τα τοπικά χαρακτηριστικά είναι ανεπαρκή για την προσέλευση τουριστών.

Άρθρο 51
Με το ν. 1577/85 καθορίστηκαν όροι, περιορισμοί και προϋποθέσεις για την εκτέλεση οποιασδήποτε κατασκευής εντός ή εκτός των εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων ή οικισμών, ώστε να προστατεύεται το φυσικό, οικιστικό και πολιτιστικό περιβάλλον, καθώς και να εξυπηρετείται, το κοινωνικό συμφέρον.
Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 5 του ιδίου νόμου δεν επιτρέπεται να μεταβάλλονται οι σύμφωνα με την οικοδομική άδεια χρήσεις του κτιρίου ή μέρους αυτού εφόσον η μεταβολή αυτή θίγει τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις.
Οι όροι και περιορισμοί που επιβάλλονται από το προαναφερόμενο νομοθετικό πλαίσιο πολλές φορές λειτουργούν αντίθετα προς το επιθυμητό αποτέλεσμα, επιβαρύνοντας σημαντικά το φυσικό, οικιστικό και πολιτιστικό περιβάλλον.
Περιοχές και εγκαταστάσεις τουριστικού ενδιαφέροντος με την πάροδο του χρόνου έχασαν την ικανότητα της παραγωγικής επένδυσης, λόγω εξωγενών παραγόντων που κατέστησαν την εγκατάσταση ζημιογόνα και ως εκ τούτου ουσιαστικά ανενεργή.
Μία όμως ανενεργή τουριστική εγκατάσταση εγκυμονεί κινδύνους υποβάθμισης του εγγύτερου φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος και παράλληλα ασυνέχεια στον ιστό των κοινωνικών δραστηριοτήτων.
Η μοναδική λύση για την αντιμετώπιση του φαινόμενου είναι η εξασφάλιση της δυνατότητας αλλαγής της χρήσης των εγκαταστάσεων με χρήση συμβατή με τις επιτρεπόμενες χρήσεις της περιοχής.

Άρθρο 52
Το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης δέχεται αιτήματα από Δευτεροβάθμιες Αυτοδιοικήσεις - κυρίως τουριστικών περιοχών - για τη βελτίωση των συνθηκών εξυπηρέτησης αλλά και πρόσβασης επισκεπτών σε θέσεις που είναι δυσπρόσιτες λόγω των εδαφικών κυρίως συνθηκών του ανάγλυφου.
Παρόμοια αιτήματα υποβάλλονται από Δήμους, Κοινότητες, Εταιρίες του Δημοσίου ή Ιδιωτικού τομέα, επενδυτές κλπ στις Περιφερειακές Δασικές Υπηρεσίες, για την εγκατάσταση μηχανισμών διευκόλυνσης της μεταφοράς επισκεπτών σε δυσπρόσιτες θέσεις ιδιαίτερου ενδιαφέροντος με τη λιγότερη δυνατή αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο της χώρας μας αφού, με την Οδηγία 2000/9ΕΚ, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ης Μαρτίου 2000, ρυθμίστηκε το θέμα των εγκαταστάσεων με συρματόσχοινα για την ασφαλή μεταφορά προσώπων κυρίως σε ορεινούς και ημιορεινούς όγκους που συνδέονται με τον τουρισμό - κυρίως τον ορεινό - με επακόλουθο την ενίσχυση της οικονομίας αυτών των περιοχών.
Οι εγκαταστάσεις, στις οποίες αναφέρεται η οδηγία, είναι:
α) Οι σχοινοσιδηρόδρομοι και άλλες εγκαταστάσεις των οποίων τα οχήματα φέρονται από τροχούς ή άλλα συστήματα ανάρτησης και ωθούνται από ένα ή περισσότερα συρματόσχοινα.
β) Οι καλωδιοκίνητοι εναέριοι θάλαμοι, των οποίων τα οχήματα φέρονται και /ή παίρνουν κίνηση από ένα ή περισσότερα συρματόσχοινα. Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει και τις τηλεκαμπίνες και τα τηλεκαθίσματα.
γ) Τα τηλεσκί, τα οποία έλκουν με συρματόσχοινα τους χρήστες και φέρουν κατάλληλο εξοπλισμό.
Η ανωτέρω οδηγία ενσωματώθηκε στην ελληνική νομοθεσία με το π.δ 12/16.1.04 (ΦΕΚ 7 Α).
Κατ' εξοχήν όμως οι ανωτέρω εγκαταστάσεις - λόγω του σκοπού που εξυπηρετούν - διέρχονται από δημόσια ή μη δάση και δασικές εκτάσεις. Με την ισχύουσα μέχρι σήμερα δασική νομοθεσία δεν υπάρχει δυνατότητα υλοποίησης των προβλεπόμενων από το παραπάνω π.δ εγκαταστάσεων και κατ' επέκταση η ικανοποίηση χρόνιων αιτημάτων στον τομέα της βελτίωσης των προσφερομένων υπηρεσιών στον ευαίσθητο τομέα του τουρισμού.
Το χρονίζον αυτό πρόβλημα λύνεται με την προτεινόμενη προσθήκη του εδαφίου β στην παράγραφο 1 του άρθρου 13 του ν. 1734/1987 (ΦΕΚ 189 Α’).

Άρθρο 53
Σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου α) της παρ. 3 του άρθρου 4 του ν. 2160/93 ( ΦΕΚ 118 Α΄ ) «όποιος παροτρύνει και παρενοχλεί πρόσωπο ή ομάδα προσώπων να δεχθεί ή να αποκρούσει ταξιδιωτική ή μεταφορική υπηρεσία, υπηρεσίες εστίασης ή ψυχαγωγίας ή τουριστικού καταλύματος ή προϊόντα εμπορικού καταστήματος τιμωρείται με τη διάταξη του άρθρου 458 του Ποινικού Κώδικα.»
Το φαινόμενο όμως της άγρας πελατών έχει πάρει τα τελευταία χρόνια ανεξέλεγκτες διαστάσεις με αποτέλεσμα να προκαλούνται δυσμενή σχόλια για την τουριστική εικόνα της χώρας και την ποιότητα των προσφερομένων υπηρεσιών.
Με την προτεινόμενη διάταξη επιδιώκεται η πάταξη αυτού του φαινομένου μέσω της θέσπισης αυστηρότερων ποινών από αυτές που προβλέπει το άρθρο 458 του Π.Κ

Άρθρο 54
Με το παρόν άρθρο δίνεται η νομοθετική εξουσιοδότηση με Απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης να εντάσσονται στις τουριστικές επιχειρήσεις του άρθρου 2 του ν. 2160/93 και άλλες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τουριστικό τομέα και με αποφάσεις των συναρμόδιων Υπουργών να καθορίζονται οι προϋποθέσεις και οι όροι ίδρυσης και λειτουργίας των επιχειρήσεων αυτών.

Άρθρο 55
Έναρξη ισχύος
Ο νόμος ισχύει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εκτός εάν στις επιμέρους διατάξεις του ορίζεται διαφορετικά.

***   ***   ***

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΙΑΜΑΤΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΙΑΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄
ΙΑΜΑΤΙΚΟΙ ΦΥΣΙΚΟΙ ΠΟΡΟΙ - ΧΡΗΣΕΙΣ
Άρθρο 1
Ορισμοί
Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:
Ιαματική πηγή είναι φυσική ανάβλυση ή άντληση ιαματικού φυσικού πόρου με τεχνικό έργο, όπως από γεώτρηση, φρέαρ, τάφρο ή σήραγγα (φυσική ή τεχνητή) ή φυσική δημιουργία ιαματικού πηλού. Ως ιαματικοί φυσικοί πόροι θεωρούνται φυσικά νερά (ψυχρά ή θερμά), ατμοί, φυσικά αέρια ή πηλοί, που έχουν ιαματικές ιδιότητες, αναγνωρισμένες σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου.
Ιαματικός τουρισμός είναι ειδική μορφή παροχής τουριστικών υπηρεσιών σε περιοχές των οποίων κύριο χαρακτηριστικό αποτελεί η χρήση αναγνωρισμένων ιαματικών φυσικών πόρων σε ειδικές εγκαταστάσεις. Μονάδες ιαματικής θεραπείας είναι ειδικές εγκαταστάσεις με κατάλληλη υποδομή και εξοπλισμό στις οποίες γίνεται χρήση ιαματικών φυσικών πόρων υπό ιατρική παρακολούθηση για λόγους υγείας (προληπτικούς ή θεραπευτικούς), φυσικής αποκατάστασης ή και αναζωογόνησης ιδίως με υδροθεραπεία, ποσιθεραπεία, εισπνοθεραπεία, ρινοπλύσεις, ατμόλουτρα, πηλοθεραπεία, καταιονισμούς ή άλλες επιστημονικώς αναγνωρισμένες μεθόδους.
Κέντρα ιαματικού τουρισμού είναι ειδικές τουριστικές εγκαταστάσεις παροχής υπηρεσιών ιαματικού τουρισμού με κατάλληλη υποδομή και εξοπλισμό, στις οποίες εντάσσονται μονάδες ιαματικής θεραπείας ή και εγκαταστάσεις θαλασσοθεραπείας, στις οποίες γίνεται οπωσδήποτε χρήση ιαματικών φυσικών πόρων.
Κέντρα Θαλασσοθεραπείας είναι ειδικές εγκαταστάσεις με κατάλληλη υποδομή και εξοπλισμό, στις οποίες γίνεται χρήση θερμαινόμενου θαλασσινού νερού, άμμου, λάσπης, φυκιών και άλλων θαλάσσιων ουσιών για λόγους υγείας, προληπτικούς ή θεραπευτικούς, υπό ιατρική παρακολούθηση και σε συνδυασμό με το θαλάσσιο περιβάλλον.
Κέντρα Αναζωογόνησης (spa) είναι ειδικές εγκαταστάσεις με κατάλληλη υποδομή και εξοπλισμό στις οποίες γίνεται χρήση ή ιαματικών φυσικών πόρων ή θερμαινόμενου θαλασσινού νερού ή θερμού φυσικού νερού με προσθήκες ιαματικών φυσικών πόρων ή ζεστού φυσικού νερού με την προσθήκη πηλών, βοτάνων, φυτών, αρωμάτων, ηφαιστειακής ή χαλαζιακής άμμου, φωτός, θερμότητας, μασάζ, ατμόλουτρων διαφόρων τύπων, με σκοπό την παροχή υπηρεσιών αναζωογόνησης, ευεξίας και αισθητικής του σώματος.
Τα Κέντρα Ιαματικού Τουρισμού και τα Κέντρα Θαλασσοθεραπείας δύνανται να περιλαμβάνουν εγκαταστάσεις Αναζωογόνησης ή και ειδικές εγκαταστάσεις φυσικής αποκατάστασης και προετοιμασίας αθλητών.

Άρθρο 2
Πεδίο εφαρμογής
1. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου έχουν εφαρμογή στις περιπτώσεις χρήσης ή άλλης αξιοποίησης ιαματικών φυσικών πόρων, καθώς και στα Κέντρα Θαλασσοθεραπείας και Αναζωογόνησης.
2. Οι διατάξεις για την έρευνα ή εκμετάλλευση του γεωθερμικού δυναμικού δεν έχουν εφαρμογή στους ιαματικούς φυσικούς πόρους.

Άρθρο 3
Χρήση ιαματικών φυσικών πόρων
1. Οι ιαματικοί φυσικοί πόροι χρησιμοποιούνται ή αξιοποιούνται στην περιοχή που εμφανίζονται με φυσική ανάβλυση ή άντληση με τεχνικό έργο.
2. Οι ιαματικοί φυσικοί πόροι διατίθενται κατά προτεραιότητα για τις ανάγκες μονάδων ιαματικής θεραπείας και ακολούθως για τις ανάγκες κέντρων ιαματικού τουρισμού και κέντρων θαλασσοθεραπείας ή αναζωογόνησης.
3. Αν υπάρχει επάρκεια ιαματικών φυσικών πόρων αυτοί δύναται να διατίθενται σε περισσότερες μονάδες ιαματικής θεραπείας ή κέντρων ιαματικού τουρισμού ή κέντρων θαλασσοθεραπείας ή αναζωογόνησης της ευρύτερης περιοχής.
4. Η διάθεση ιαματικών φυσικών πόρων για άλλες χρήσεις είναι δυνατή υπό την προϋπόθεση ότι καλύπτονται πλήρως οι ανάγκες ανάπτυξης του ιαματικού τουρισμού.
5. Με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία εκδίδεται κατόπιν εισηγήσεως του ΕΟΤ και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζονται τα κριτήρια και ο τρόπος διανομής ιαματικών φυσικών πόρων σε περισσότερες εγκαταστάσεις ιαματικού τουρισμού ή κέντρα θαλασσοθεραπείας ή αναζωογόνησης καθώς και η διάθεση ιαματικών φυσικών πόρων για άλλες χρήσεις, όπως η εκμετάλλευση της γεωθερμικής ενέργειας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ - ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ - ΜΗΤΡΩΟ ΙΑΜΑΤΙΚΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ
Άρθρο 4
Διαδικασία Αναγνώρισης
1. Για την αναγνώριση ιαματικών φυσικών πόρων απαιτείται αίτηση προς τον ΕΟΤ με τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, την οποία μπορεί να υποβάλει ο κύριος, ο επικαρπωτής ή ο μισθωτής του ακινήτου στο οποίο αναβλύζει ή αντλείται ο φυσικός πόρος.
Αίτηση για αναγνώριση προς τον ΕΟΤ μπορεί να υποβάλει και Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) πρώτου ή δευτέρου βαθμού, στην περιφέρεια, του οποίου βρίσκεται το ακίνητο, στο οποίο αναβλύζει ή αντλείται ο ιαματικός φυσικός πόρος.
2. Η διαδικασία αναγνώρισης μπορεί να κινηθεί και αυτεπαγγέλτως από τον ΕΟΤ. Στην περίπτωση αυτή ο ΕΟΤ καταρτίζει φάκελο με τα σχετικά δικαιολογητικά.
3. Με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζονται ο τύπος, το περιεχόμενο της αίτησης αναγνώρισης ιαματικών φυσικών πόρων, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και η διαδικασία που ακολουθείται.
Στα απαιτούμενα δικαιολογητικά περιλαμβάνεται τοπογραφικό διάγραμμα της τοποθεσίας, που βρίσκεται η ιαματική πηγή, υδρογεωλογική μελέτη, ραδιολογική έκθεση, μικροβιολογικές, φυσικές και χημικές αναλύσεις καθώς και υγειονομική έκθεση για τις ενδείξεις και αντενδείξεις των ιδιοτήτων του ιαματικού φυσικού πόρου.

Άρθρο 5
Αναγνώριση Ιαματικών Φυσικών Πόρων- Κατάργηση διακρίσεων
1. Φυσικοί Πόροι που έχουν ιαματικές ιδιότητες αναγνωρίζονται με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μετά από σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Προστασίας Ιαματικών Φυσικών Πόρων που προβλέπεται στο άρθρο 10 του παρόντος νόμου και πρόταση του ΕΟΤ.
2. Η απόφαση αναγνώρισης φυσικών πόρων ως ιαματικών αναφέρει το είδος του φυσικού πόρου, την τοποθεσία ανάβλυσης ή άντλησης, τα φυσικά, χημικά, ραδιολογικά και βιολογικά χαρακτηριστικά του, τις ιαματικές ιδιότητες και τις ενδείξεις και αντενδείξεις για την ασφαλή χρήση του και συνοδεύεται από τοπογραφικό διάγραμμα, εγκεκριμένο από τον ΕΟΤ, το οποίο σε φωτοσμίκρυνση συνδημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και στο οποίο αποτυπώνεται η θέση ανάβλυσης ή άντλησης καθώς και τα κτίσματα ή έργα που υπάρχουν γύρω από την ιαματική πηγή και σε απόσταση διακοσίων μέτρων από αυτή.
3. Οι διατάξεις που διακρίνουν τις ιαματικές πηγές σε τοπικής και τουριστικής σημασίας καταργούνται.

Άρθρο 6
Κυριότητα ιαματικών φυσικών πόρων
1. Οι ιαματικοί φυσικοί πόροι, που αναγνωρίζονται μετά την ισχύ του νόμου αυτού, ανήκουν κατά κυριότητα στον ΕΟΤ ανεξαρτήτως της κυριότητας του εδάφους επί του οποίου εμφανίζονται, αντλούνται ή αξιοποιούνται με οποιονδήποτε τρόπο εκτός αν αυτοί ευρίσκονται σε κοινόχρηστους χώρους αιγιαλού και παραλίας οι οποίοι ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, ενώ η χρήση και η εκμετάλλευση ανήκει στον ΕΟΤ.
2. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου η κυριότητα αναγνωρισμένων ιαματικών φυσικών πόρων που ανήκει στο Δημόσιο περιέρχεται αυτοδικαίως στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού (ΕΟΤ)
3. Από το νόμο αυτό δε θίγονται ιδιωτικά δικαιώματα κυριότητας επί αναγνωρισμένων ιαματικών πηγών που υφίσταντο κατά την 01.01.1920 σύμφωνα με το άρθρο 2 του ν.2188/1920. Το δικαίωμα κυριότητος ιδιωτών επί ιαματικών πηγών ασκείται εντός των ορίων της κείμενης νομοθεσίας.
4. Σε περίπτωση λύσεως του ΕΟΤ ή καταργήσεως του δημόσιου χαρακτήρα του η κυριότητα των ιαματικών φυσικών πόρων περιέρχεται στο Δημόσιο.

Άρθρο 7
Μητρώο Ιαματικών Φυσικών Πόρων
1. Στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού (ΕΟΤ) τηρείται Γενικό Μητρώο Ιαματικών Φυσικών Πόρων, στο οποίο καταχωρίζονται οι αποφάσεις αναγνώρισης με τα δικαιολογητικά που τις συνοδεύουν.
2. Στο μητρώο καταχωρίζονται επίσης τοπογραφικά διαγράμματα του ακινήτου επί του οποίου αναβλύζει ιαματική πηγή ή αντλείται ιαματικός φυσικός πόρος, τίτλοι κυριότητος του ακινήτου, πάσης φύσεως αναλύσεις, ιατρικές εκθέσεις, υδρολογικές μελέτες, αναλυτικά σχέδια υφισταμένων ή μελλοντικών εγκαταστάσεων άντλησης ή εκμετάλλευσης, σχέδια μέτρων προστασίας, εκθέσεις ελέγχων διαφόρων αρχών, εκθέσεις ελέγχων του ΕΟΤ, αντίγραφα αδειών για τις εγκαταστάσεις εκμεταλλεύσεως, αποφάσεις επιβολής μέτρων προστασίας ή αναθεωρήσεως αρχικών αδειών, αποφάσεων ή συμβάσεων παραχώρησης της εκμετάλλευσης ή άλλων συμβάσεων συνδεομένων με τη διαχείριση ή εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, τυχόν απόφαση άρσης της αναγνώρισης και κάθε είδους στατιστικά στοιχεία σχετικά με την αξιοποίηση του ιαματικού φυσικού πόρου.
3. Με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης ρυθμίζονται οι λεπτομέρειες της τηρήσεως του Γενικού Μητρώου Ιαματικών Φυσικών Πόρων, το οποίο δύναται να τηρείται και σε ηλεκτρονική μορφή. Με την ίδια απόφαση μπορεί να ορίζεται και η τήρηση περιφερειακών Μητρώων Ιαματικών Φυσικών Πόρων καθώς και το περιεχόμενο των μητρώων αυτών.

Άρθρο 8
Άρση αναγνώρισης ιαματικών φυσικών πόρων
1. Η αναγνώριση φυσικών πόρων ως ιαματικών αίρεται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) όταν μεταβληθούν τα φυσικά ή χημικά ή βιολογικά ή άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά του φυσικού πόρου με αποτέλεσμα να εκλείψουν οι αναγνωρισμένες ιαματικές ιδιότητές του.
β) όταν λόγω ρυπάνσεως του υδροφόρου ορίζοντα ή της περιοχής στην οποία αναβλύζει ή αντλείται ο ιαματικός φυσικός πόρος εκλείψουν οι ιαματικές ιδιότητες ή αλλοιωθούν τα χαρακτηριστικά του ιαματικού φυσικού πόρου ή δεν διασφαλίζεται πλέον η δημόσια υγεία.
2. Η άρση της αναγνώρισης ιαματικών φυσικών πόρων γίνεται με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μετά από σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Προστασίας Ιαματικών Φυσικών Πόρων και εισήγηση του ΕΟΤ.
3. Με τη δημοσίευση της απόφασης για άρση της αναγνώρισης ιαματικών φυσικών πόρων θεωρείται ότι ανακαλούνται αυτοδικαίως όλες οι άδειες Κέντρων Ιαματικού Τουρισμού και μονάδων ιαματικής θεραπείας και απαγορεύεται οποιαδήποτε χρήση του όρου «ιαματικός» από εγκαταστάσεις που έκαναν χρήση του συγκεκριμένου φυσικού πόρου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΙΑΜΑΤΙΚΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ
Άρθρο 9
Προστασία Ιαματικών Φυσικών Πόρων
1. Ο ΕΟΤ έχει την αρμοδιότητα προστασίας της ποιότητας, της ποσότητας και των φυσικών, χημικών και βιολογικών χαρακτηριστικών των ιαματικών φυσικών πόρων.
2. Με διάταγμα, το οποίο εκδίδεται μετά από πρόταση των Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ και Τουριστικής Ανάπτυξης, καθορίζονται ζώνες προστασίας των ιαματικών φυσικών πόρων ανάλογα με τα υδρογεωλογικά δεδομένα και το περιβάλλον κάθε ιαματικής πηγής. Με το ίδιο διάταγμα καθορίζονται τα ειδικότερα μέτρα προστασίας για κάθε ζώνη, ιδίως οι περιορισμοί στις χρήσεις γης εντός της έκτασης κάθε ζώνης προστασίας.
3. Ο χωροταξικός σχεδιασμός, επεκτάσεις ή τροποποιήσεις υφισταμένων σχεδίων πόλεων ή ο πολεοδομικός καθορισμός επιτρεπομένων χρήσεων, όταν αφορούν ζώνες προστασίας ιαματικών πηγών, δεν πρέπει να αναιρούν ή παραβλάπτουν την προστασία των ιαματικών φυσικών πόρων.
4. Η χωροθέτηση ή εγκατάσταση ή επέκταση γεωργικών, κτηνοτροφικών, λατομικών, βιομηχανικών, βιοτεχνικών ή τουριστικών μονάδων καθώς και η εν γένει ανάπτυξη άλλων δραστηριοτήτων εντός των ζωνών προστασίας δεν πρέπει να επηρεάζει τη διατήρηση της ποιότητας ή ποσότητας των ιαματικών φυσικών πόρων και επιτρέπεται μετά από σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Προστασίας Ιαματικών Φυσικών Πόρων.
5. Μετά από γνώμη της Επιτροπής Προστασίας Ιαματικών Φυσικών Πόρων και απόφαση του αρμόδιου οργάνου του ΕΟΤ, η οποία εγκρίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ και Τουριστικής Ανάπτυξης και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, είναι δυνατόν να λαμβάνονται τα κατά περίπτωση κατάλληλα μέτρα για την προστασία αναγνωρισμένων Ιαματικών Φυσικών Πόρων και να εξειδικεύονται οι επιτρεπόμενες ή μη δραστηριότητες και οι επιβαλλόμενοι περιορισμοί ανά ζώνη προστασίας.
6. Στην απόφαση αναγνώρισης Ιαματικών Φυσικών Πόρων είναι δυνατόν, μετά από γνώμη της Επιτροπής Προστασίας Ιαματικών Φυσικών Πόρων και εισήγηση του ΕΟΤ, να περιλαμβάνονται και ειδικά μέτρα προστασίας, τόσο της περιοχής στην οποία αναβλύζει ή αντλείται ο ιαματικός φυσικός πόρος, όσο και του υδροφόρου ορίζοντα. Σε περίπτωση που οι φυσικοί ιαματικοί πόροι εμπίπτουν σε κοινόχρηστους χώρους αιγιαλού παραλίας αρμόδιος για την προστασία αυτών είναι ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών.

Άρθρο 10
Επιτροπή Προστασίας Ιαματικών Φυσικών Πόρων
1. Συνιστάται Επιτροπή Προστασίας Ιαματικών Φυσικών Πόρων η οποία αποτελείται από:
1) Ένα μέλος ΔΕΠ ή ομότιμο καθηγητή Ανωτάτου Πανεπιστημιακού Ιδρύματος με ειδικότητα σχετική με τους ιαματικούς πόρους, ως πρόεδρο
2) Ένα μέλος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ή δικηγόρο
3) Έναν Προϊστάμενο υπηρεσίας του ΕΟΤ που είναι αρμόδια για τους ιαματικούς φυσικούς πόρους
4) έναν υπάλληλο του Γενικού Χημείου του Κράτους, με βαθμό Α΄, με ειδικότητα χημικού ή χημικού μηχανικού ΑΕΙ
5) Έναν υπάλληλο του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) με βαθμό Α΄ πτυχιούχο ΑΕΙ
6) Έναν υπάλληλο του Υπουργείου Ανάπτυξης με βαθμό Α΄ πτυχιούχο Α.Ε.Ι. από την υπηρεσία μεταλλείων, με ειδικότητα μεταλλειολόγου ΑΕΙ
7) Έναν υπάλληλο του Υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ με βαθμό Α΄, πτυχιούχο Α.Ε.Ι., από την υπηρεσία που είναι αρμόδια για τη διαχείριση και προστασία των υδάτων ή από την υπηρεσία χωροταξίας
8) Έναν υπάλληλο του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης με βαθμό Α΄, πτυχιούχο Α.Ε.Ι. ή Τ.Ε.Ι
9) Έναν υπάλληλο του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με βαθμό Α’, πτυχιούχο Α.Ε.Ι της Δ/νσης Δημόσιας Υγιεινής ή της Δ/νσης Υγειονομικής Μηχανικής και Υγιεινής Περιβάλλοντος
Ο Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης επιλέγει τον Πρόεδρο, το νομικό μέλος της Επιτροπής και τους αναπληρωτές τους, ενώ τα λοιπά μέλη προτείνονται από τους καθ’ ύλην αρμόδιους φορείς τους με τους αναπληρωματικούς τους. Η συμμετοχή των μελών ΔΕΠ Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων στην Επιτροπή γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 2 και 6 του ν. 2530/1997, που αφορούν στις εξωπανεπιστημιακές δραστηριότητες και στα ασυμβίβαστα αντίστοιχα των μελών ΔΕΠ.
2. Η Επιτροπή Προστασίας Ιαματικών Φυσικών Πόρων συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Με την ίδια απόφαση ορίζονται και οι αναπληρωτές των μελών της καθώς και ο γραμματέας της Επιτροπής με τον αναπληρωτή του.
3. Η Επιτροπή Προστασίας Ιαματικών Φυσικών Πόρων υπάγεται στον ΕΟΤ και υποστηρίζεται στο έργο της από μόνιμη γραμματεία και προσωπικό που διαθέτει ο ΕΟΤ.
4. Η Επιτροπή γνωμοδοτεί για όσα θέματα ορίζονται στο νόμο και για κάθε σχετικό θέμα που παραπέμπεται σε αυτήν από τον Υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης ή τον ΕΟΤ.
5. Με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μπορεί να ρυθμίζονται θέματα σχετικά με τη λειτουργία της Επιτροπής, να παρέχεται η δυνατότητα και να καθορίζονται οι όροι συνεργασίας της με Πανεπιστημιακά ή Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, μετά από σύμφωνη γνώμη των αρμοδίων οργάνων αυτών, καθώς και με Ερευνητικά Κέντρα της Ελλάδας ή του εξωτερικού, υπηρεσίες του δημοσίου ή νομικά πρόσωπα του δημοσίου ή του ιδιωτικού τομέα ή εξειδικευμένους επιστήμονες.
6. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Τουριστικής Ανάπτυξης καθορίζεται η αποζημίωση του Προέδρου, των λοιπών μελών και του γραμματέα της Επιτροπής Προστασίας Ιαματικών Φυσικών Πόρων.

Άρθρο 11
Λήψη άμεσων μέτρων προστασίας
Για την αποτροπή επικείμενου κινδύνου για τους ιαματικούς φυσικούς πόρους δύναται ο Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης με απόφασή του να επιβάλλει προσωρινώς περιορισμούς ή τη λήψη μέτρων προστασίας, πέραν των προβλεπομένων, σε έργα ή πάσης φύσεως δραστηριότητες εντός των υφισταμένων ζωνών προστασίας. Για την αποτροπή κινδύνου εκτός των υφισταμένων ζωνών προστασίας, οι ως άνω προσωρινοί περιορισμοί και μέτρα προστασίας επιβάλλονται με κοινή απόφαση των Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ και Τουριστικής Ανάπτυξης και τυχόν άλλου αρμόδιου Υπουργού.
Οι αποφάσεις αυτές δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και ισχύουν μέχρι έξι μήνες από τη δημοσίευσή τους, δύνανται δε να παραταθούν για ένα ακόμη εξάμηνο.

Άρθρο 12
Απαλλοτριώσεις- Παραχωρήσεις
1. Επιτρέπεται η αναγκαστική απαλλοτρίωση υπέρ του ΕΟΤ ακινήτων εντός των οποίων αναβλύζουν αναγνωρισμένες ιαματικές πηγές ή αντλούνται ιαματικοί φυσικοί πόροι καθώς και των αναγκαίων εκτάσεων προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική προστασία και η αειφορία των αναγνωρισμένων ιαματικών φυσικών πόρων ή να καταστεί εφικτή η τουριστική αξιοποίηση περιοχών στις οποίες αναβλύζουν ιαματικές πηγές. Οι απαλλοτριώσεις υπέρ του ΕΟΤ κηρύσσονται για λόγους δημόσιας ωφέλειας σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2882/ 2001, όπως ισχύουν και βαρύνουν τον προϋπολογισμό του ΕΟΤ.
2. Εκτάσεις της παραγράφου 1 που ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου, δύνανται να παραχωρούνται κατά κυριότητα ή χρήση στον ΕΟΤ με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία μεταγράφεται στο αρμόδιο υποθηκοφυλακείο και στο Κτηματολόγιο πλην περιπτώσεων εκτάσεων αιγιαλού, που παραχωρούνται μόνο κατά χρήση.
3. Ακίνητα της παραγράφου 1 που ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μπορούν να απαλλοτριωθούν αναγκαστικώς υπέρ του ΕΟΤ ή να ανταλλαγούν με άλλες εκτάσεις του ΕΟΤ ή του Δημοσίου, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2882/2001 ή να μεταβιβαστούν ή να παραχωρηθούν κατά χρήση στον ΕΟΤ ή να εισφερθούν σε επιχειρήσεις αξιοποίησης των ιαματικών φυσικών πόρων.
4. Με κοινή Απόφαση των Υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Τουριστικής Ανάπτυξης επιτρέπεται η παραχώρηση δασών και δασικών εκτάσεων προς τον ΕΟΤ για τη δημιουργία εγκαταστάσεων αξιοποίησης Ιαματικών πόρων, σύμφωνα με τις διατάξεις του δασικού κώδικα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΙΑΜΑΤΙΚΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ
Άρθρο 13
Διαχείριση Ιαματικών Φυσικών Πόρων
1. Η διαχείριση των ιαματικών φυσικών πόρων ανήκει στον ΕΟΤ. Η διαδικασία και οι όροι ανάθεσης της διαχείρισης των ιαματικών φυσικών πόρων σε τρίτους καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία εκδίδεται μετά από πρόταση του ΕΟΤ και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
2. Η διαχείριση των ιαματικών φυσικών πόρων περιλαμβάνει κάθε μορφής αξιοποίηση των ιαματικών φυσικών πόρων, ιδίως τη χρήση τους σε εγκαταστάσεις του ΕΟΤ, τη διάθεση και τη διανομή τους σε τρίτους έναντι ανταλλάγματος, την αποκλειστική ή μη παραχώρηση εκτάσεων και εγκαταστάσεων σε τρίτους για ορισμένο χρόνο και έναντι ανταλλάγματος, την επεξεργασία, τυποποίηση και διάθεση ιαματικών φυσικών πόρων ή προϊόντων τους από τον ΕΟΤ ή από τρίτους, την εκμετάλλευση της γεωθερμικής ενέργειας, την εμφιάλωση ή την παραγωγή ειδικών προϊόντων με βάση τους ιαματικούς φυσικούς πόρους. Τα προαναφερόμενα ανταλλάγματα από την διαχείριση των ιαματικών φυσικών πόρων αποτελούν έσοδα του Ελληνικού Δημοσίου.
3. Η διαχείριση των ιαματικών φυσικών πόρων λαμβάνει υπόψη τις κατά προτεραιότητα χρήσεις της παραγράφου 1 του άρθρου 14 καθώς και την επάρκεια του διατιθέμενου φυσικού πόρου και πρέπει να εξασφαλίζει την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης ή τις ιαματικές του ιδιότητες.

Άρθρο 14
Διανομή Ιαματικών Φυσικών πόρων
1. Ιαματικοί φυσικοί πόροι που βρίσκονται σε επαρκείς ποσότητες διανέμονται κατά προτεραιότητα σε εγκαταστάσεις ιαματικής θεραπείας, κέντρα ιαματικού τουρισμού ή κέντρα θαλασσοθεραπείας ή αναζωογόνησης της περιοχής που αναβλύζουν ή αντλούνται, υπό την προϋπόθεση ότι κατά τη διανομή δεν αλλοιώνονται τα χαρακτηριστικά τους και ιδίως οι ιαματικές τους ιδιότητες.
2. Ο ΕΟΤ ή τρίτος στον οποίον ανατίθεται η διανομή ιαματικών φυσικών πόρων αναλαμβάνει την κατασκευή, συντήρηση, παρακολούθηση και λειτουργία των αναγκαίων για τη διανομή εγκαταστάσεων και δικτύων και έχει δικαίωμα να εισπράττει οικονομικό αντάλλαγμα από τα πρόσωπα στα οποία διανέμεται ο φυσικός πόρος. Τα εισπραττόμενα από τον ΕΟΤ ανταλλάγματα αποτελούν έσοδα του Ελληνικού Δημοσίου.
3. Ο ΕΟΤ ή τρίτος διανομέας ιαματικών φυσικών πόρων μπορεί να προβαίνει στα αναγκαία τεχνικά έργα για την άντληση ή τη διατήρηση ή βελτίωση της απόδοσης υφισταμένων έργων υδροληψίας ή την αύξηση της ποσότητας και διατήρηση της ποιότητας των ιαματικών φυσικών πόρων ή την προστασία αυτών καθώς και να εγκαθιστά δίκτυο διανομής διερχόμενο από κοινόχρηστους χώρους. Εφόσον είναι αναγκαία η διέλευση δικτύου από ιδιωτικά ακίνητα με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Τουριστικής Ανάπτυξης δύναται να κηρύσσεται απαλλοτρίωση ή να συνιστάται δουλεία υπέρ και με δαπάνες του ΕΟΤ κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του κώδικα αναγκαστικών απαλλοτριώσεων και σε περιπτώσεις αιγιαλού παραλίας , σύμφωνα και με τις διατάξεις του άρθρου 14 του ν. 2971/01 (ΦΕΚ 285 Α΄).
4. Έργα υδροληψίας, μεταφοράς, αποθήκευσης, επεξεργασίας, βελτίωσης απόδοσης υφισταμένων έργων, έρευνας, κατασκευής δικτύου μεταφοράς, διανομής και προστασίας ιαματικών φυσικών πόρων εγκρίνονται από τον ΕΟΤ, αφού χορηγηθούν οι προβλεπόμενες από την κείμενη νομοθεσία αδειοδοτήσεις.
5. Εφόσον ιαματικοί φυσικοί πόροι διανέμονται μέσω δικτύου ο χρήστης αποκτά κυριότητα στον διατιθέμενο σ’ αυτόν φυσικό πόρο και καταβάλλει αντάλλαγμα ανάλογο με το είδος, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τις συγκεκριμένες ιαματικές ιδιότητες, το κόστος άντλησης και διανομής αλλά και την ποσότητα του χρησιμοποιούμενου φυσικού πόρου.
6. Με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης η οποία εκδίδεται κατόπιν προτάσεως του ΕΟΤ και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ρυθμίζονται τα κριτήρια με τα οποία πρέπει να γίνεται η διανομή των ιαματικών φυσικών πόρων σε περισσότερες εγκαταστάσεις, ο τρόπος διανομής, οι προδιαγραφές των αναγκαίων για τη διανομή δικτύων καθώς και οι προδιαγραφές για τη συντήρηση και ασφαλή λειτουργία των δικτύων διανομής και των αναγκαίων τεχνικών έργων, ο τρόπος και οι διαδικασίες ανάθεσης του έργου της διανομής σε τρίτους καθώς και ο τρόπος υπολογισμού του ανταλλάγματος του κυρίου του διατιθέμενου ιαματικού φυσικού πόρου καθώς και του διανομέα για τις υπηρεσίες του και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.
7. Ο διανομέας ιαματικών φυσικών πόρων δεν επιτρέπεται να είναι και χρήστης.

Άρθρο 15
Παραχωρήσεις σε τρίτους
1. Ο ΕΟΤ δύναται να προβαίνει στην παραχώρηση της εκμετάλλευσης των ιαματικών φυσικών πόρων σε τρίτους μετά από προκήρυξη δημόσιου διαγωνισμού.
2. Ανάλογα με την επάρκεια του παραχωρούμενου φυσικού πόρου ο ΕΟΤ μπορεί να προβαίνει σε μία ή περισσότερες παραχωρήσεις για κάθε ιαματική πηγή.
3. Οι παραχωρήσεις σε τρίτους γίνονται με την προϋπόθεση ότι ο παραχωρησιούχος θα αναλάβει για ορισμένο χρόνο την αποκλειστική ή εν μέρει εκμετάλλευση του διατιθέμενου ιαματικού φυσικού πόρου ή και ακινήτων ή εγκαταστάσεων του ΕΟΤ. Ο παραχωρησιούχος αναλαμβάνει την υποχρέωση να προβεί σε επενδύσεις σε υφιστάμενες ή νέες εγκαταστάσεις ιαματικού τουρισμού ή κέντρων θαλασσοθεραπείας ή αναζωογόνησης τηρουμένων πάντα των διατάξεων του άρθρου 14 του ν.2971/01 στις περιπτώσεις που αφορούν κοινόχρηστους χώρους αιγιαλού , παραλίας.
4. Με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης και στις περιπτώσεις κοινόχρηστων χώρων αιγιαλού , παραλίας και του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζονται οι βασικοί όροι των διακηρύξεων για την παραχώρηση ιαματικών φυσικών πόρων σε τρίτους. Στους όρους των διακηρύξεων αναφέρεται οπωσδήποτε το αντικείμενο της παραχώρησης (αποκλειστική ή εν μέρει εκμετάλλευση συγκεκριμένων ιαματικών φυσικών πόρων ή και εγκαταστάσεων), οι όροι της παραχώρησης και προσδιορίζεται ο ανώτατος χρόνος της παραχώρησης, οι επενδύσεις που θα πρέπει να γίνουν και το αντάλλαγμα προς τον ΕΟΤ, το οποίο αποτελεί έσοδο του Ελληνικού Δημοσίου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄
ΑΔΕΙΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΙΑΜΑΤΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Άρθρο 16
Προδιαγραφές Εγκαταστάσεων
1. Με απόφαση του αρμοδίου οργάνου του ΕΟΤ, η οποία εγκρίνεται από τον Υπουργό
Τουριστικής Ανάπτυξης και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζονται οι προδιαγραφές για την ανέγερση ή μετατροπή ή επέκταση των εγκαταστάσεων μονάδων ιαματικής θεραπείας και των κέντρων ιαματικού τουρισμού, θαλασσοθεραπείας και αναζωογόνησης καθώς επίσης και τα κριτήρια κατάταξης των εγκαταστάσεων αυτών σε κατηγορίες.
2. Πριν από την υποβολή του σχετικού φακέλου στην πολεοδομική υπηρεσία για την έκδοση οικοδομικής αδείας απαιτείται προηγούμενη έγκριση του ΕΟΤ όλων των μελετών που αφορούν το κτίριο της εγκατάστασης. Στην περίπτωση που η έκδοση αδείας για οικοδομικές εργασίες αναφέρεται σε ακίνητο που απέχει εκατό (100) μέτρα από την ακτογραμμή, απαιτείται να γίνει , με ποινή ακυρότητας της πράξης αυτής , ο καθορισμός του αιγιαλού και της παραλίας στην περιοχή αυτή σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8 του ν. 2971/2001 .
Η διαδικασία ελέγχου, τα σχετικά δικαιολογητικά και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της διάταξης της παρούσας παραγράφου καθορίζονται με απόφαση του αρμόδιου οργάνου του ΕΟΤ που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
3. Πριν από τη χορήγηση του ειδικού σήματος λειτουργίας της παραγράφου 1 του άρθρου 17, ο ΕΟΤ διενεργεί αυτοψία για να διαπιστωθεί αν εφαρμόσθηκαν οι εγκεκριμένες μελέτες και τηρήθηκαν οι προβλεπόμενες προδιαγραφές.

Άρθρο 17
Eιδικό Σήμα λειτουργίας
1. Μονάδες ιαματικής θεραπείας, κέντρα ιαματικού τουρισμού, κέντρα θαλασσοθεραπείας και κέντρα αναζωογόνησης λειτουργούν με ειδικό σήμα λειτουργίας, το οποίο χορηγείται από τον ΕΟΤ και αναρτάται σε εμφανές κοινόχρηστο σημείο της επιχείρησης προσιτό στο κοινό, στο χώρο υποδοχής ή της κυρίας εισόδου.
2. Με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία εκδίδεται κατόπιν προτάσεως του ΕΟΤ και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ορίζονται οι όροι, οι προϋποθέσεις, οι οικονομικές επιβαρύνσεις, η διαδικασία, τα απαραίτητα δικαιολογητικά και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την απόκτηση του ειδικού σήματος λειτουργίας από τις επιχειρήσεις της προηγουμένης παραγράφου.
3. Οι υφιστάμενες κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου επιχειρήσεις της παραπάνω παραγράφου 1 υποχρεούνται, εντός ενός (1) έτους από τη δημοσίευση της απόφασης της παραγράφου 2 να υποβάλουν στον ΕΟΤ αίτηση με τα καθορισμένα δικαιολογητικά προκειμένου να τύχουν του ειδικού σήματος λειτουργίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄
ΕΛΕΓΧΟΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ - ΚΥΡΩΣΕΙΣ
Άρθρο 18
Έλεγχος Επιχειρήσεων Ιαματικού Τουρισμού
1. Ο ΕΟΤ έχει την αρμοδιότητα να διενεργεί ελέγχους σε όλες τις μονάδες ιαματικής θεραπείας, τα κέντρα ιαματικού τουρισμού, θαλασσοθεραπείας και αναζωογόνησης ακόμα και αν αυτές λειτουργούν ως τμήματα άλλων επιχειρήσεων ή είναι εγκατεστημένες σε κτίρια τρίτων, προκειμένου να διαπιστώνει τη συμμόρφωσή τους με τις διατάξεις του παρόντος νόμου και γενικά κάθε διατάξεως που αποβλέπει στην αναβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών ή την προστασία των χρηστών.
2. Με διάταγμα, το οποίο εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, μετά από εισήγηση του ΕΟΤ, ορίζεται ο τρόπος διενέργειας των παραπάνω ελέγχων, ο τρόπος διαπίστωσης των παραβάσεων, οι κυρώσεις που επιβάλλονται στους παραβάτες και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια.

Άρθρο 19
Κυρώσεις
1. Οι εκμεταλλευόμενοι επιχειρήσεις υδροθεραπευτηρίων, κέντρων ιαματικού τουρισμού, κέντρων θαλασσοθεραπείας και κέντρων αναζωογόνησης υποχρεούνται να γνωστοποιούν στον ΕΟΤ, στην αρχή εκάστου έτους, τις τιμές των παρεχομένων από αυτά υπηρεσιών και να τις τηρούν αμετάβλητες για ένα έτος.
Η παράλειψη ή η ανακριβής γνωστοποίηση στον ΕΟΤ των τιμών των παρεχομένων υπηρεσιών επισύρει πρόστιμο, το οποίο επιβάλλεται με απόφαση του ΕΟΤ.
2. Στις επιχειρήσεις ιαματικής θεραπείας, ιαματικού τουρισμού, κέντρων θαλασσοθεραπείας ή κέντρων αναζωογόνησης που λειτουργούν χωρίς το προβλεπόμενο, από τις διατάξεις του παρόντος, ειδικό σήμα λειτουργίας, επιβάλλεται πρόστιμο με απόφαση του αρμόδιου οργάνου του ΕΟΤ και σφράγιση της επιχείρησης. Σε περίπτωση παράνομης λειτουργίας της εγκατάστασης παρά το σφράγισμα αυτής, επιβάλλεται νέα σφράγιση και νέο πρόστιμο.
Σε περίπτωση κάθε νέας υποτροπής επιβάλλεται πρόστιμο και εκ νέου σφράγιση της εγκατάστασης ενώ στα φυσικά πρόσωπα που διοικούν, ή διαχειρίζονται ή κατέχουν την εγκατάσταση ή στα φυσικά πρόσωπα, που είναι διαχειριστές ή διοικούν το νομικό πρόσωπο στο οποίο ανήκει ή το οποίο έχει τη διαχείριση της εγκατάστασης, επιβάλλεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους.
3. Όπου κατά τις διατάξεις του παρόντος νόμου ή των κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδιδομένων πράξεων προβλέπεται επιβολή προστίμου, τούτο επιβάλλεται με απόφαση του αρμόδιου οργάνου του ΕΟΤ, βεβαιώνεται στην αρμόδια Δ.Ο.Υ, εισπράττεται κατά τις διατάξεις του ΚΕΔΕ και αποτελεί έσοδο του Δημοσίου.
5. Με απόφαση των Υπουργών Οικονομίας & Οικονομικών και Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζεται το ύψος των επιβαλλόμενων κατά περίπτωση προστίμων λαμβάνοντας υπόψη ιδίως την σοβαρότητα της παράβασης και την υποτροπή καθώς και κάθε λεπτομέρεια σχετική με τη διαδικασία διαπίστωσης και επιβολής αυτών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ΄
ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 20
Υφιστάμενη προστασία ιαματικών πηγών
Διατάξεις που ισχύουν κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου και αφορούν στην προστασία των ιαματικών πηγών διατηρούνται σε ισχύ, μέχρι να εκδοθούν τα προβλεπόμενα στο άρθρο 9 του παρόντος νόμου προεδρικά διατάγματα.

Άρθρο 21
Διάρκεια υφισταμένων παραχωρήσεων και συμβάσεων
1. α. Διοικητικές πράξεις με τις οποίες είχαν παραχωρηθεί ιαματικές πηγές τοπικής σημασίας εξακολουθούν να ισχύουν με την επιφύλαξη της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του παρόντος για δέκα (10) έτη από τη δημοσίευση του νόμου αυτού, ανεξάρτητα από τον οριζόμενο σε αυτές χρόνο παραχωρήσεως.
β. Διοικητικές πράξεις με τις οποίες είχε παραχωρηθεί η εκμετάλλευση ιαματικών πηγών σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η διάρκεια των οποίων έχει λήξει, παρατείνονται με την επιφύλαξη της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του παρόντος από την ημερομηνία που έληξαν και για δέκα (10) χρόνια μετά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, εκτός αν δεν συναινεί ο ΟΤΑ.
γ. Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στους οποίους είχε παραχωρηθεί με οποιονδήποτε τρόπο η εκμετάλλευση ιαματικών φυσικών πόρων, έχουν δικαίωμα και μετά την πάροδο δεκαετίας από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου να ζητήσουν με αίτησή τους από τον ΕΟΤ την εκ νέου παραχώρηση της εκμετάλλευσης ιαματικών πηγών χωρίς διαγωνισμό και για χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο των δέκα (10) ετών. Στις περιπτώσεις αυτές ο ΕΟΤ συνάπτει με τους ενδιαφερόμενους ΟΤΑ συμβάσεις παραχώρησης της εκμετάλλευσης ιαματικών φυσικών πόρων ανάλογες με τις περιπτώσεις παραχωρήσεων σε τρίτους κατόπιν διαγωνισμού.
δ. Προϋπόθεση για τη σύναψη συμβάσεως του ΕΟΤ με τους ενδιαφερόμενους ΟΤΑ είναι η προηγούμενη συμμόρφωση των ΟΤΑ με τις διατάξεις του παρόντος νόμου και των κανονιστικών πράξεων, που θα εκδοθούν σε εφαρμογή του, τόσο σε σχέση με τον υπό εκμετάλλευση ιαματικό φυσικό πόρο όσο και σε σχέση με τις παραχωρούμενες ή υφιστάμενες εγκαταστάσεις.
2. α. Οι ιαματικές πηγές που είχαν χαρακτηρισθεί πριν από την ισχύ του παρόντος νόμου ως πηγές τουριστικής σημασίας και των οποίων η διοίκηση και διαχείριση περιήλθε στην ανώνυμη εταιρεία «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ Α.Ε.» δυνάμει των ν. 2636/1998 (ΦΕΚ 198 Α΄) και ν. 2837/2000 (ΦΕΚ 178 Α΄) παραμένουν στη διοίκηση και διαχείριση αυτής εκτός εάν με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ανατεθεί η διοίκηση και διαχείριση αυτών στον ΕΟΤ.
β. Συμβάσεις με τις οποίες παραχωρήθηκαν ή μισθώθηκαν ιαματικές πηγές από τον ΕΟΤ ή την ανώνυμη εταιρεία «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ Α.Ε.» σε ιδιώτες εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι τη λήξη του συμβατικού χρόνου με τις προϋποθέσεις των διατάξεων των άρθρων 22 και 23 του παρόντος νόμου, η μη τήρηση των οποίων αποτελεί λόγο καταγγελίας της σύμβασης παραχώρησης, μίσθωσης ή υπομίσθωσης.

Άρθρο 22
Αναγνώριση υφιστάμενων ιαματικών πηγών-Καταχώριση στο Μητρώο
1. Όσοι διοικούν ή διαχειρίζονται ή εκμεταλλεύονται ιαματικούς φυσικούς πόρους έχουν υποχρέωση εντός τριών (3) ετών από την ισχύ του παρόντος νόμου να υποβάλουν αίτηση στον ΕΟΤ με όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, προκειμένου να εκδοθεί η απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης περί αναγνώρισης του ιαματικού φυσικού πόρου σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5 του παρόντος νόμου.
Ο ΕΟΤ υποχρεούται εντός έξι (6) μηνών από την υποβολή της σχετικής αιτήσεως να εισηγηθεί στον Υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης την έκδοση της απόφασης αναγνώρισης ή της απόφασης άρσης της αναγνώρισης.
2. Όσοι διοικούν ή διαχειρίζονται ή εκμεταλλεύονται υφιστάμενους ιαματικούς φυσικούς πόρους υποχρεούνται να υποβάλουν αιτήσεις στον ΕΟΤ για την καταχώρισή τους στο Μητρώο Ιαματικών Φυσικών Πόρων και Πηγών.
Στο Μητρώο καταχωρίζονται προσωρινώς όλα τα στοιχεία που υπάρχουν για τον υφιστάμενο ιαματικό φυσικό πόρο.
3. Τα δικαιολογητικά, που υποβάλλονται στον ΕΟΤ μαζί με τις αιτήσεις αναγνώρισης των υφισταμένων ιαματικών πηγών καταχωρίζονται προσωρινώς στο Μητρώο μέχρι να εκδοθεί η απόφαση για την αναγνώριση της συγκεκριμένης ιαματικής πηγής. Μετά την έκδοση της απόφασης αναγνώρισης οριστικοποιείται η καταχώριση και συμπληρώνεται με τυχόν νέα στοιχεία.
4. Διοικητικές πράξεις παραχώρησης της διαχείρισης και εκμετάλλευσης ιαματικών φυσικών πόρων ανακαλούνται αυτοδικαίως, αν οι υπόχρεοι δεν υποβάλλουν εμπρόθεσμα στον ΕΟΤ αιτήσεις αναγνώρισης με όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά. Ο ΕΟΤ εκδίδει διαπιστωτική πράξη για την αυτοδίκαιη ανάκληση των πράξεων παραχώρησης της διαχείρισης ή εκμετάλλευσης και αποβάλλει τους κατόχους από τους χώρους και εγκαταστάσεις του.
5. Στις περιπτώσεις αυτοδίκαιης ανάκλησης της διοικητικής πράξης παραχώρησης της διαχείρισης ή εκμετάλλευσης ιαματικών φυσικών πόρων, η εκ νέου παραχώρηση της διαχείρισης ή εκμετάλλευσης των συγκεκριμένων ιαματικών φυσικών πόρων επιτρέπεται μόνο κατόπιν δημοσίου διαγωνισμού.

Άρθρο 23
Υφιστάμενες εγκαταστάσεις
1. Τα πρόσωπα που διοικούν ή διαχειρίζονται ή έχουν αναλάβει τη λειτουργία εγκαταστάσεων ιαματικής θεραπείας καθώς και πάσης φύσεως εγκαταστάσεων στις οποίες γίνεται χρήση ιαματικών φυσικών πόρων και οι οποίες υφίστανται κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, υποχρεούνται να προσαρμοστούν στις διατάξεις του νόμου αυτού και των εκτελεστικών κανονιστικών πράξεων εντός τριών (3) ετών από τη δημοσίευση του νόμου και των σχετικών εκτελεστικών κανονιστικών πράξεων.
2. Εγκαταστάσεις για τις οποίες δεν έχει γίνει προσαρμογή στις διατάξεις του παρόντος νόμου εντός της προθεσμίας της προηγουμένης παραγράφου θεωρείται ότι δεν έχουν άδεια λειτουργίας. Η λειτουργία τους επιτρέπεται μόνο αν διαπιστωθεί από τον ΕΟΤ ότι τηρούνται οι ισχύουσες διατάξεις και χορηγηθεί το ειδικό σήμα λειτουργίας.
3. Στα πρόσωπα που διοικούν ή διαχειρίζονται ή κατέχουν και λειτουργούν εγκαταστάσεις, στις οποίες γίνεται χρήση ιαματικών φυσικών πόρων χωρίς να είναι εφοδιασμένες με το ειδικό σήμα λειτουργίας του ΕΟΤ, επιβάλλεται πρόστιμο και σφράγιση της εγκατάστασης σύμφωνα με το άρθρο 19.
4. Άδειες λειτουργίας που έχουν χορηγηθεί σε υφιστάμενες εγκαταστάσεις εξακολουθούν να ισχύουν για όσο χρόνο προβλέπεται από τις κείμενες διατάξεις με την επιφύλαξη της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.
5. Αιτήσεις για ανανέωση υφισταμένων αδειών ή για χορήγηση άδειας επέκτασης ή μεταρρύθμισης υφισταμένων εγκαταστάσεων, οι οποίες υποβάλλονται μετά τη δημοσίευση του νόμου αυτού, εξετάζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου και των κανονιστικών πράξεων που εκδίδονται σε εκτέλεση αυτού.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 24
Διεύρυνση σύνθεσης Εθνικού Συμβουλίου Τουρισμού
Η παράγραφος 1 του άρθρου 6 του ν. 3270/2004 (ΦΕΚ 187 Α΄) αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Τουρισμού της παραγράφου 5 του άρθρου 24 του ν. 2636/1998 δεν μπορεί να υπερβαίνουν τα σαράντα (40)».

Άρθρο 25
1. Για την άσκηση των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης και τη στελέχωση των Υπηρεσιών του συνιστώνται:
α. Σαράντα έξι (46) νέες οργανικές θέσεις μόνιμου προσωπικού, οι οποίες κατανέμονται κατά κατηγορία και κλάδο ως εξής:
Α/Α ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ/ΚΛΑΔΟΙ ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΕΣ ΘΕΣΕΙΣ
1. ΠΕ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ 8
2. ΠΕ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ 3
3. ΤΕ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ 3
4. ΔΕ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΝ 30
5. ΥΕ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ 2
Οι παραπάνω συνιστώμενες θέσεις προστίθενται κατά κατηγορία και κλάδο όπου υφίστανται στις αντίστοιχες οργανικές θέσεις μονίμου προσωπικού της παρ. 4 του άρθρου 16 του π.δ. 149/2005(ΦΕΚ 211 Α΄).
β. Δυο (2) θέσεις ελεγκτών ιατρών, ειδικότητας παθολόγου ή γενικής ιατρικής σύμφωνα με το άρθρο 60 του ν. 1943/1991 (ΦΕΚ 50 Α΄).
2. Τα απαιτούμενα προσόντα, η διαδικασία πρόσληψης, η χρονική διάρκεια της σύμβασης, όπου απαιτείται, και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την πρόσληψη του προσωπικού των περιπτώσεων α΄, γ΄ και δ΄ της παραγράφου 7 του άρθρου 16 του π.δ. 149/2005 (ΦΕΚ 211 Α΄) καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία δημοσιεύεται στην ΕτΚ. Οι αποδοχές των προσλαμβανομένων για την κάλυψη των θέσεων των παραπάνω περιπτώσεων γ΄ και δ΄ της παρ. 7 του άρθρου 16 του π.δ. 149/2005 (ΦΕΚ 211 Α΄) καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Τουριστικής Ανάπτυξης σε ποσά που δεν υπερβαίνουν τις αποδοχές των προϊσταμένων των Διευθύνσεων του Υπουργείου και αυτές των ειδικών συνεργατών του γραφείου του Υπουργού αντίστοιχα.
3. Η προθεσμία της περίπτωσης στ΄ της παραγράφου 5 του άρθρου 8 του ν. 3270/ 2004 (ΦΕΚ 187 Α΄) παρατείνεται από τη λήξη της μέχρι την 31.12.2006.
4. Με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης δύναται να συνιστώνται επιτροπές για την κατάρτιση και επεξεργασία σχεδίων νόμων, κανονιστικών προεδρικών διαταγμάτων και υπουργικών αποφάσεων καθώς και για τον καθορισμό προδιαγραφών τουριστικών προϊόντων και εγκαταστάσεων. Η αμοιβή των μελών των ως άνω επιτροπών και των γραμματέων τους καθορίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας & Οικονομικών και Τουριστικής Ανάπτυξης.

Άρθρο 26
Απαλλαγή του Ελληνικού Δημοσίου από κρατήσεις ή εισφορές και μείωση δικαιωμάτων συμβολαιογράφων και υποθηκοφυλάκων
1. Το Δημόσιο απαλλάσσεται από οποιαδήποτε κράτηση, εισφορά ή δικαίωμα υπέρ οποιουδήποτε νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου και ασφαλιστικού οργανισμού ή οποιουδήποτε τρίτου, για συμβάσεις, εμπράγματες ή ενοχικές, που καταρτίζει με οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, με συμβολαιογραφικό ή ιδιωτικό έγγραφο, για δημιουργία τουριστικών λιμένων, σύμφωνα με τα άρθρα 29 και επόμενα του ν. 2160/1993 (ΦΕΚ 118 Α΄).Τα δικαιώματα και οι αμοιβές των συμβολαιογράφων και υποθηκοφυλάκων για τις συμβάσεις αυτές και κάθε άλλη προς πραγμάτωση αυτών πράξη περιορίζονται στο δέκα τοις εκατό ( 10%) των προβλεπομένων.
2. Τυχόν οφειλόμενα από το Δημόσιο δικαιώματα, εισφορές, κρατήσεις ή αμοιβές προς ΝΠΔΔ για συμβάσεις που καταρτίστηκαν μετά την έναρξη ισχύος του ν. 2160/1993 και μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος απoσβέvvυνται, τυχόν δε καταβληθέντα δεν αναζητούνται.

Άρθρο 27
Τουριστικά Τρένα
1. Η παρ. 5 του άρθρου 30 του ν. 2636/98 (ΦΕΚ 198 Α΄) αντικαθίσταται ως εξής:
« 5. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Τουριστικής Ανάπτυξης και Μεταφορών και Επικοινωνιών εξειδικεύονται τα κριτήρια προσδιορισμού των γεωγραφικών περιοχών κυκλοφορίας, οι προϋποθέσεις θέσης σε κυκλοφορία του τουριστικού τρένου, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά ταξινόμησης, οι όροι λειτουργίας των τουριστικών τρένων, η επιβολή διοικητικών κυρώσεων για παράβαση των όρων αυτών και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια».
2. Η περίπτωση γ΄ της παραγράφου 6 του άρθρου 30 του ν.2636/1998 (ΦΕΚ 198 Α΄) αντικαθίσταται ως εξής: «γ) του άρθρου 13 του ν. 2446/1996 (ΦΕΚ 276 Α΄) .»

Άρθρο 28
Η διάταξη της παραγράφου 32 του άρθρου 10 του ν. 3207/2003 (ΦΕΚ 302 Α΄) τροποποιείται ως εξής:
«32. Μόνιμοι αρχαιολόγοι του Υπουργείου Πολιτισμού επιτρέπεται να πραγματοποιούν ξεναγήσεις χωρίς αμοιβή κατόπιν αδείας της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς σε επίσημους προσκεκλημένους και αντιπροσωπείες που επισκέπτονται τη χώρα στο πλαίσιο διεθνών σχέσεων. Ξεναγήσεις σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία επιτρέπεται να γίνονται και από τον εκπαιδευτικό που συνοδεύει τους φοιτητές, σπουδαστές και μαθητές σχολείων.»

Άρθρο 29
Εκμισθώσεις ακινήτων της Εκκλησίας
Στην παράγραφο 17 του άρθρου 6 του ν. 2160/1993 (ΦΕΚ 118 Α΄), όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 3 του άρθρου 39 του ν. 3105/2003 (ΦΕΚ 29 Α΄), προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Οι παραπάνω διατάξεις του πρώτου και του τρίτου εδαφίου της παραγράφου αυτής εφαρμόζονται και για μακροχρόνιες μισθώσεις για τουριστικούς σκοπούς ακινήτων της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Εκκλησίας της Κρήτης, των Ιερών Μητροπόλεων της Δωδεκανήσου, των Ιερών Μονών και λοιπών Εκκλησιαστικών Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου των παραπάνω, των Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Εκκλησίας της Κρήτης, των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους, των Πατριαρχικών Μονών στη Θεσσαλονίκη, στη Χαλκιδική και στην Πάτμο».

Άρθρο 30
Στο τέλος της παραγράφου 9 του άρθρου 1 του ν. 3270/2004 (ΦΕΚ 187 A΄) προστίθεται διάταξη ως ακολούθως:
«Διαφημιστικά προγράμματα και γενικά ενέργειες, που αφορούν την τουριστική προβολή και διαφήμιση της χώρας ή περιοχών αυτής στο εσωτερικό και εξωτερικό, ιδίως με συμμετοχή σε εκθέσεις, ή διαφημίσεις σε μέσα μαζικής ενημέρωσης, ή καταχωρήσεις σε έντυπα ή εκδόσεις τους ως και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο και τα οποία καταρτίζονται ή υλοποιούνται από οποιονδήποτε φορέα του Δημοσίου, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και γενικά του ευρύτερου δημόσιου τομέα, όπως κάθε φορά αυτός προσδιορίζεται, ανεξάρτητα αν εκτελούνται με χρηματοδότηση από πόρους εθνικούς ή ευρωπαϊκούς ή ίδιους πόρους του φορέα υλοποίησής τους, πρέπει να τελούν σε πλήρη εναρμόνιση προς το γενικό σχεδιασμό και την εξυπηρέτηση των στόχων του προγράμματος τουριστικής προβολής της χώρας ή των περιοχών αυτής, που καταρτίζει το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης σε συνεργασία με τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού. Για την υλοποίηση των παραπάνω προγραμμάτων και ενεργειών απαιτείται η προηγούμενη σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης.»

Άρθρο 31
Ρυθμίσεις για τα όργανα διοίκησης του ΕΟΤ
1. Στο τέλος της παραγράφου 5 του άρθρου 4 του ν. 3270/2004 (ΦΕΚ 187 Α’), προστίθενται στοιχεία (ε) , (στ) και (ζ) ως εξής:
«ε) Αποφασίζει για την άσκηση αγωγών ή κάθε άλλου ένδικου βοηθήματος καθώς επίσης και για την άσκηση τακτικών και εκτάκτων ενδίκων μέσων και παρέχει στους δικηγόρους του ΕΟΤ με έμμισθη εντολή ή σε άλλους δικηγόρους τη δικαστική πληρεξουσιότητα για την άσκηση αυτών.
στ) Εισηγείται στο Δ.Σ. την αποδοχή των δικαστικών αποφάσεων καθώς και την παραίτηση από ένδικα μέσα.
ζ) Οι ως άνω υπό στοιχεία (ε) και (στ) περιγραφόμενες αρμοδιότητες δεν ισχύουν όταν πρόκειται για αμοιβές , αποζημιώσεις ή κάθε είδους παροχές που αναφέρονται στους υπαλλήλους και δικηγόρους του Οργανισμού.»
2. Μετά την παράγραφο 5 του άρθρου 4 του ν. 3270/2004 (ΦΕΚ 187 Α’), προστίθενται παράγραφοι 5 Α και 5 Β ως εξής:
«5 Α. Ο Πρόεδρος και ο Γενικός Γραμματέας του ΕΟΤ με αποφάσεις τους, οι οποίες δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μπορούν να μεταβιβάζουν συγκεκριμένες αρμοδιότητές τους σε προϊσταμένους Γενικών Διευθύνσεων και σε προϊσταμένους Διευθύνσεων. Επίσης μπορούν να παρέχουν στους ως άνω εξουσιοδότηση υπογραφής με εντολή τους, με απόφασή τους που δημοσιεύεται στην ΕτΚ.
5 Β. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Τουριστικής Ανάπτυξης καθορίζονται οι αποδοχές του Προέδρου και οι αποζημιώσεις των λοιπών μελών και του γραμματέα του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΟΤ .»

Άρθρο 32
Ρυθμίσεις για τις Περιφερειακές Υπηρεσίες Τουρισμού (ΠΥΤ) του ΕΟΤ
1. Μετά την παράγραφο 6 του άρθρου 4 του ν. 3270/2004 (ΦΕΚ 187 Α’) προστίθεται παράγραφος 6 Α, η οποία έχει ως εξής:
«6 Α α) Όπου στην παράγραφο 3 του άρθρου 15 και στο άρθρο 16 του π.δ. 313/2001 αναφέρεται ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας, νοείται ο Γενικός Γραμματέας του ΕΟΤ.
β) Οι αποφάσεις για την άσκηση των αρμοδιοτήτων των Περιφερειακών Υπηρεσιών Τουρισμού (Π.Υ.Τ.) όπως έγκριση σχεδίων, χορήγηση, ανάκληση ή αφαίρεση του ειδικού σήματος λειτουργίας των τουριστικών επιχειρήσεων καθώς επίσης και η σφράγιση αυτών, όπου προβλέπεται από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, και οι εντολές ελέγχου, εκδίδονται από τον προϊστάμενο της οικείας Π.Υ.Τ. Όπου κατά τις κείμενες διατάξεις, προβλέπεται η επιβολή διοικητικής κύρωσης σε τουριστικές επιχειρήσεις από τις Περιφερειακές Υπηρεσίες Τουρισμού (ΠΥΤ) του ΕΟΤ, αυτές επιβάλλονται με απόφαση του προϊσταμένου της οικείας περιφερειακής Υπηρεσίας (Π.Υ.Τ.) του ΕΟΤ. Επί επιβολής διοικητικού προστίμου, αυτό βεβαιώνεται στην αρμόδια Δ.Ο.Υ της κατοικίας ή της έδρας του υπόχρεου της παράβασης και εισπράττεται για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα περί Εισπράξεων Δημοσίων Εσόδων (Κ.Ε.Δ.Ε). Προ της επιβολής οποιασδήποτε διοικητικής κύρωσης καλείται ο υπόχρεος να δώσει εξηγήσεις και σχετικές διευκρινίσεις, κατά τα οριζόμενα στην παρ. 13 του άρθρου 4 του ν. 2160/1993.
γ) Εκκρεμείς διαδικασίες από την άσκηση προσφυγών στις επιτροπές προσφυγών των Περιφερειών που προβλέπονται στο άρθρο 14 του π.δ. 313/2001 περαιώνονται από την πενταμελή Επιτροπή της περίπτωσης δ΄ της παραγράφου 6 του άρθρου 4 του ν. 3270/2004 (ΦΕΚ 187 Α΄) εντός τεσσάρων μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου.
2. Στο τέλος της περίπτωσης δ) της παραγράφου 6 του άρθρου 4 του ν. 3270/2004 (ΦΕΚ 187 Α΄) προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Η ως άνω προσφυγή υποβάλλεται εντός προθεσμίας τριάντα ημερών (30) ημερών από την κοινοποίηση της πράξης επιβολής της διοικητικής κύρωσης και αναστέλλει την εκτέλεση αυτής, μέχρι την έκδοση της σχετικής αποφάσεως, της Επιτροπής υποχρεούμενης να εκδώσει αυτήν εντός τριών (3) μηνών από την υποβολή της προσφυγής.»
3. Από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου ισχύουν τα εξής:
α) Από τους πόρους που ορίζονται στο άρθρο 17 του π.δ 313/2001(ΦΕΚ 211 Α) ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) μεταφέρεται από το ελληνικό Δημόσιο στον Προϋπολογισμό του ΕΟΤ. Τα παράβολα που προβλέπονται στα παραρτήματα Α’, Β’ και Γ’ του π.δ. 43/2002 (ΦΕΚ 43 Α΄) μεταφέρονται από το Ελληνικό Δημόσιο και εισπράττονται ως πόροι υπέρ ΕΟΤ. Η παράγραφος 4 του άρθρου 41 του ν. 3105/2003 (ΦΕΚ 29 Α΄) καταργείται.
β) Οι προβλεπόμενες στην περίπτωση δ’ της παρ. 1 του άρθρου 5 του ν. 393/1976 (ΦΕΚ 19 Α΄) εγγυήσεις των Τουριστικών Γραφείων, για τη χορήγηση του ειδικού σήματος λειτουργίας, εκδίδονται στο εξής με δικαιούχο της εγγύησης τον ΕΟΤ. Οι ανωτέρω εγγυήσεις δίδονται από τα Τουριστικά Γραφεία (Γενικού και Εσωτερικού Τουρισμού) είτε με ομολογίες κατατιθέμενες στο ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων με δικαιούχο τον ΕΟΤ, είτε με εγγυητική επιστολή πενταετούς ισχύος, αναγνωρισμένης Τράπεζας στην Ελλάδα (παρ. 2 άρθρο 5 ν. 393/1976) με δικαιούχο της εγγύησης τον ΕΟΤ. Οι ανωτέρω εγγυήσεις καταπίπτουν με απόφαση του προϊσταμένου της οικείας Περιφερειακής Υπηρεσίας Τουρισμού ΕΟΤ, υπέρ του ΕΟΤ μεν, προς κάλυψη των επιβαλλόμενων από τον ΕΟΤ διοικητικών προστίμων, υπέρ τρίτων δε, προς κάλυψη ολικά ή μερικά απαιτήσεων των δικαιούχων τρίτων από συναλλαγές του Τουριστικού Γραφείου (περιπτώσεις β’ και γ’ της παρ. 7 του άρθρου 5 του ν. 393/1976).
γ) Οι παρασχεθείσες μέχρι την κατάργηση των Υπηρεσιών Τουρισμού των Περιφερειών εγγυήσεις, με δικαιούχο της εγγύησης του άρθρου 5 του ν. 393/1976 το Ελληνικό Δημόσιο ή την Περιφέρεια, λογίζονται ως εγγυήσεις με δικαιούχο της εγγύησης τον ΕΟΤ και καταπίπτουν υπέρ αυτού. Καταπτώσεις εγγυήσεων, που τυχόν έχουν γίνει υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου μέχρι τη σύσταση των Περιφερειακών Υπηρεσιών Τουρισμού (Π.Υ.Τ) του ΕΟΤ, εφόσον μέχρι την ισχύ του παρόντος άρθρου δεν έχει περαιωθεί η διαδικασία απόδοσης στους δικαιούχους του προϊόντος της κατάπτωσης, λογίζονται ότι καταπίπτουν υπέρ του ΕΟΤ και τα τυχόν ποσά που έχουν αποδοθεί από τον εγγυητή στο Δημόσιο ή στην Περιφέρεια, αποδίδονται με ευθύνη και μέριμνα των Γενικών Γραμματέων των Περιφερειών επί αποδείξει στην οικεία Περιφερειακή Υπηρεσία Τουρισμού (Π.Υ.Τ.) του ΕΟΤ η οποία συνεχίζει τη σχετική διαδικασία, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 393/1976, όπως εκάστοτε ισχύουν.
δ) Οι προβλεπόμενες, από την παρ. 7η, άρθρο 1 της Κ.Υ.Α 514170/95 (ΦΕΚ 386 Β΄) και την παρ. 6α του άρθρου μόνου της απόφασης 523060/95 του Γενικού Γραμματέα ΕΟΤ (ΦΕΚ 603 Β΄), εγγυήσεις για το ειδικό σήμα λειτουργίας σε επιχειρήσεις εκμίσθωσης αυτοκινήτων Ι.Χ. άνευ οδηγού και σε Τουριστικές Επιχειρήσεις Οδικών Μεταφορών (Τ.Ε.Ο.Μ) εκδίδονται με δικαιούχο τον ΕΟΤ. Οι διατάξεις των προηγούμενων εδαφίων (β’ και γ’) του παρόντος άρθρου, έχουν ανάλογη εφαρμογή και για τις εγγυήσεις αυτές.
ε) Τα Γραφεία Υποστήριξης Τουρισμού ασκούν και κάθε άλλη αρμοδιότητα που τους ανατίθεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα του ΕΟΤ.
στ) Η υπεράσπιση των δικαστικών και εξώδικων υποθέσεων του ΕΟΤ μπορεί να ανατίθεται και σε δικηγόρους των οικείων Πρωτοδικείων, που ορίζονται ως πληρεξούσιοι δικηγόροι του Οργανισμού, ύστερα από εισήγηση κατά περίπτωση, του προϊσταμένου της οικείας Π.Υ.Τ ή του προϊσταμένου της αρμόδιας Διεύθυνσης της Κεντρικής Υπηρεσίας. Η αμοιβή των δικηγόρων για τις δικαστικές υποθέσεις ορίζεται ίση με το ελάχιστο ποσό που προβλέπεται για τις προεισπράξεις, όπως εκάστοτε ορίζονται, ενώ για τις εξώδικες υποθέσεις καθορίζεται με ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων, που ισχύουν για τους πληρεξούσιους δικηγόρους του Δημοσίου.
ζ) Ο ΕΟΤ με τα αρμόδια όργανά του, έχει τη γενική κατεύθυνση, το συντονισμό και τον έλεγχο νομιμότητας των πράξεων των Περιφερειακών Υπηρεσιών Τουρισμού (Π.Υ.Τ) καθώς και τη διοικητική οργάνωση αυτών, όπως της στελέχωσής τους, του προσωπικού τους, της στέγασής τους, της υλικοτεχνικής υποδομής τους, της νομικής και δικαστικής συνδρομής τους, της εύρυθμης λειτουργίας τους. Συνιστάται στον ΕΟΤ Διεύθυνση Συντονισμού Περιφερειακών Υπηρεσιών, με αρμοδιότητες που καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης.
η) Κατά παρέκκλιση των κειμένων διατάξεων με κοινή απόφαση των Υπουργών Τουριστικής Ανάπτυξης και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης επιτρέπεται η μετάταξη ή μεταφορά στον ΕΟΤ και με την ίδια σχέση εργασίας των μονίμων ή με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου υπαλλήλων των Περιφερειών, που υπηρετούσαν στις Διευθύνσεις τουρισμού των Περιφερειών κατά τον χρόνο κατάργησης αυτών με τις διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 6 α του ν. 3270/2004 (ΦΕΚ 187 Α΄). Η μετάταξη γίνεται ύστερα από αίτηση των υπαλλήλων, που υποβάλλεται εντός εξαμήνου από τη δημοσίευση του παρόντος, σε κενές οργανικές θέσεις της ίδιας κατηγορίας και κλάδου του ΕΟΤ με τον ίδιο βαθμό και το ίδιο μισθολογικό κλιμάκιο. Το προσωπικό με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου μεταφέρεται ύστερα από αίτηση των υπαλλήλων, που υποβάλλεται εντός εξαμήνου από τη δημοσίευση του παρόντος, σε αντίστοιχες κενές θέσεις ιδιωτικού δικαίου και αν δεν υπάρχουν, σε συνιστώμενες προσωποπαγείς θέσεις - οι οποίες καταργούνται με την με οποιονδήποτε τρόπο αποχώρηση του υπαλλήλου - με δέσμευση ισαρίθμων κενών θέσεων μονίμου προσωπικού και σε ειδικότητες αντίστοιχες με τους κλάδους του μονίμου προσωπικού. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Τουριστικής Ανάπτυξης είναι δυνατόν να ρυθμίζονται λεπτομέρειες αναγκαίες για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής.

Άρθρο 33
Ρύθμιση θεμάτων Κεντρικής Υπηρεσίας του ΕΟΤ
1. Η περίπτωση α) της παρ. 1 του άρθρου 4 του ν. 3270/2004 (ΦΕΚ 187 Α΄) αντικαθίσταται ως εξής:
«α) Υποβάλλει προτάσεις στο Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης για τη χάραξη τουριστικής πολιτικής στα θέματα αρμοδιότητός του και την εφαρμόζει μέσα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του.
Για το σκοπό αυτό ο ΕΟΤ ερευνά την τουριστική αγορά, μελετά την ανταγωνιστικότητα του τουρισμού, συντάσσει μελέτες για θέματα της αρμοδιότητάς του και καταρτίζει τα προγράμματα διαφήμισης, δημοσίων σχέσεων και τουριστικών εκδηλώσεων καθώς και προγράμματα συμπαραγωγής και συνδιαφήμισης, διαφήμισης στην αλλοδαπή και ημεδαπή από κοινού με οργανισμούς, επιμελητήρια, και άλλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα της αλλοδαπής ή ημεδαπής στο εξωτερικό και το εσωτερικό.»
2. Μετά την παράγραφο 1 του άρθρου 4 του ν. 3270/2004 (ΦΕΚ 187 Α’), προστίθεται παράγραφος 1 Α, η οποία έχει ως εξής:
«1 Α. Με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δύναται να συσταθεί στην Κεντρική Υπηρεσία του ΕΟΤ Διεύθυνση Επιθεώρησης και να καθορισθούν οι αρμοδιότητές της».
3. Στην παράγραφο 4 του άρθρου 13 του ν. 2636/1998 (ΦΕΚ 198 Α΄), όπως αυτό αντικαταστάθηκε από την παράγραφο 6, του άρθρου 9 του ν. 2837/2000 (ΦΕΚ 178 Α’), προστίθεται παράγραφος 4 Α η οποία έχει ως εξής:
«4Α. Στα περιουσιακά στοιχεία της προηγουμένης παραγράφου, περιλαμβάνονται και ακίνητα ιδιοκτησίας του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, δομημένα η μη, τα οποία κρίνονται με απόφαση των αρμοδίων οργάνων του ΕΟΤ απαραίτητα για τη στέγαση των ανά την Ελλάδα υπηρεσιών του ή των θυγατρικών του εταιρειών. Η διοίκηση και διαχείριση των ακινήτων αυτών περιέρχεται αυτοδικαίως στον ΕΟΤ από την έκδοση της παραπάνω απόφασης των αρμοδίων οργάνων.
Τα ως άνω ακίνητα δύναται να ανοικοδομούνται από τον ΕΟΤ δι’ αυτεπιστασίας ή να ανατίθενται προς ανοικοδόμηση σε εργολήπτες με το σύστημα της αντιπαροχής.
Η ανάθεση γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 2 έως 6 του Κανονισμού αγοράς, ανταλλαγής και πώλησης ακινήτων κ.λ.π του ΕΟΤ, ο οποίος εγκρίθηκε με την υπ΄ αριθ. 5458/Ι/Δ της 30 Ιανουαρίου/9 Φεβρουαρίου 1963 απόφαση του Υπουργού Προεδρίας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ 50 Β΄και ΦΕΚ 134 Β΄)».
4. Το ειδικό επίδομα του άρθρου 15 του ν. 3016/2002 (ΦΕΚ 110 Α΄), όπως εκάστοτε ισχύει για το προσωπικό του ΕΟΤ, καταβάλλεται και στο μετακλητό καθώς και στο με έμμισθη εντολή προσωπικό, που υπηρετεί στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού (ΕΟΤ), ανάλογα με την κατηγορία του, εφόσον το ανωτέρω προσωπικό μισθοδοτείται σύμφωνα με τις διατάξεις του Α΄ μέρους του ν. 3205/2003.

Άρθρο 34
Χορήγηση Ειδικού Σήματος λειτουργίας των τουριστικών καταλυμάτων
Το ειδικό σήμα λειτουργίας των τουριστικών καταλυμάτων χορηγείται εφάπαξ. Για τη χορήγηση του από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΕΟΤ, απαιτείται:
α. Για όλα τα τουριστικά καταλύματα αίτηση του επιχειρηματία ή του νομίμου εκπροσώπου σε περίπτωση νομικού προσώπου συνοδευόμενη από τα παρακάτω δικαιολογητικά:
α.α Οικοδομική άδεια.
α.β Πιστοποιητικό πυρασφάλειας που να καλύπτει το σύνολο της εγκατάστασης. Για τη χορήγηση του πιστοποιητικού υποβάλλεται στην οικεία πυροσβεστική υπηρεσία μελέτη πυροπροστασίας, για μεν τα υφιστάμενα κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου καταλύματα σύμφωνα με τις διατάξεις του Κεφαλαίου Β του π.δ. 71/1988 (ΦΕΚ 32 Α΄), για εκείνα δε για τα οποία πρόκειται να εκδοθεί οικοδομική άδεια μετά τη δημοσίευση του παρόντος, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 του π.δ. 71/1988.
α.γ Έγκριση περιβαλλοντικών όρων, σύμφωνα με την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία.
α.δ Βεβαίωση καλής λειτουργίας του αποχετευτικού συστήματος του καταλύματος από τη Διεύθυνση Υγιεινής της οικείας Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης ή Βεβαίωση σύνδεσης με το αποχετευτικό δίκτυο του Δήμου από τον οικείο ΟΤΑ,
α.ε Αντίγραφο ποινικού μητρώου, τύπου «Β» του φυσικού προσώπου ή του νομίμου εκπροσώπου της εταιρείας.
β. Για τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα και κάμπινγκ επί πλέον:
β.α Βεβαίωση του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΞΕΕ) περί ενημερότητας των προς αυτό υποχρεώσεων με αναφορά στη νομική μορφή της επιχείρησης.
β.β Τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την έγκριση διορισμού διευθυντού, όπως αυτά καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Άρθρο 35
Ένταξη των οργανωμένων τουριστικών κατασκηνώσεων με ή χωρίς οικίσκους στα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα
1. Η περίπτωση Γ της παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 2160/1993 (ΦΕΚ 118 Α΄), όπως αυτή προστέθηκε με την παρ. 1β του άρθρου 21 του ν.2741/1999 (ΦΕΚ 199 Α΄), καταργείται.
2. Στο τέλος της παραγράφου 1 A του άρθρου 2 του ν. 2160/1993 (ΦΕΚ 118 Α΄) προστίθεται περίπτωση (ε) ως εξής:
«ε . Οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις με ή χωρίς οικίσκους (ΚΑΜΠΙΝΓΚ)»
3. Με Προεδρικό Διάταγμα εκδιδόμενο με πρόταση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης καθορίζονται τα κριτήρια και η διαδικασία κατάταξης των οργανωμένων τουριστικών κατασκηνώσεων με ή χωρίς οικίσκους σε κατηγορίες αστέρων καθώς και οι τεχνικές και λειτουργικές προδιαγραφές αυτών.

Άρθρο 36
Το άρθρο 20 του ν. 3335/2005 (ΦΕΚ 95 Α΄) αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Στις τουριστικές επιχειρήσεις της παραγράφου 1 (Α και Β) του άρθρου 2 του ν. 2160/1993, όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 1α) του άρθρου 21 του ν. 2741/99 (ΦΕΚ 199 Α΄), οι οποίες λειτουργούσαν κατά τη δημοσίευση του παρόντος χωρίς το προβλεπόμενο ειδικό σήμα λειτουργίας, λόγω μη χορηγήσεως, λήξης της ισχύος, ανάκλησης ή αφαίρεσης αυτού για οποιονδήποτε λόγο, δεν επιβάλλονται οι προβλεπόμενες από τις ισχύουσες διατάξεις διοικητικής φύσεως κυρώσεις, αρμοδιότητας Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης και Ε.Ο.Τ, μέχρι της υπαγωγής των ως άνω επιχειρήσεων στις διατάξεις του Π.Δ 43/2002 (ΦΕΚ 43 Α΄) και του Π.Δ 337/2000 (ΦΕΚ 281 Α΄) αντίστοιχα και σε κάθε περίπτωση το αργότερο μέχρι την 31.12. 2006, υπό την προϋπόθεση, ότι οι κατά νόμο υπόχρεοι έχουν υποβάλει ή θα υποβάλουν μέχρι 31 Οκτωβρίου 2006 αίτηση χορήγησης του ειδικού σήματος λειτουργίας, πιστοποιητικό πυρασφάλειας εφόσον δεν έχει ήδη υποβληθεί, υπεύθυνη δήλωση για τη συνδρομή των προϋποθέσεων των περιπτώσεων β΄ και γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 18 του ν.2919/2001 (ΦΕΚ 128 Α΄) και αντίγραφο της υποβληθείσης αίτησης για την περιβαλλοντική αδειοδότηση .
2. Με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης η προθεσμία της προηγουμένης παραγράφου (31.12.2006), δύναται να παραταθεί εφάπαξ μέχρι 31.12.2007.
3. Με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης δύνανται να τροποποιούνται οι λειτουργικές και τεχνικές προδιαγραφές που προβλέπονται στα π.δ. 43/2003 (ΦΕΚ 43 Α’) και 337/2000 (ΦΕΚ 281 Α΄) για την κατάταξη των τουριστικών καταλυμάτων σε κατηγορίες αστέρων και κλειδιών αντίστοιχα ».

Άρθρο 37
Η Συνομοσπονδία Επιχειρηματιών Ενοικιαζομένων Δωματίων Διαμερισμάτων Ελλάδος με ευθύνη της προμηθεύει εγκαίρως τους επιχειρηματίες του κλάδου, ανεξάρτητα αν είναι εγγεγραμμένα μέλη των τοπικών συλλόγων ή των Ομοσπονδιών της, με τιμοκαταλόγους, εγκεκριμένα έντυπα δήλωσης τιμών καθώς και κάθε άλλο ενημερωτικό έντυπο που προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία. Οι τιμοκατάλογοι θεωρούνται από τη Συνομοσπονδία ή τις τοπικές ομοσπονδίες μέλη της Σ.Ε.Ε.Δ.Δ.Ε. Για τη διασφάλιση της διαδικασίας, οι τοπικές Ομοσπονδίες υποβάλλουν συγκεντρωτικά στις αρμόδιες Περιφερειακές Υπηρεσίες Τουρισμού του ΕΟΤ ένα αντίγραφο της δήλωσης τιμών και την πρωτότυπη απόδειξη κατάθεσης των παραβόλων.

Άρθρο 38
Ρυθμίσεις θεμάτων Οργανισμού Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΤΕΚ)
1. Η διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του ν.3105/2003 (ΦΕΚ 29 Α΄) αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Το Διοικητικό Συμβούλιο έχει τριετή θητεία, αποτελείται από τον Πρόεδρο, τον Αντιπρόεδρο και πέντε (5) μέλη, εκ των οποίων ένα (1) είναι εκπρόσωπος του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος και ένα (1) είναι εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας των εργαζομένων στον ΟΤΕΚ και διορίζονται με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Στις Συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου συμμετέχει ως εισηγητής, χωρίς δικαίωμα ψήφου, ο Γενικός Διευθυντής του Οργανισμού.
Το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος και η Ομοσπονδία των εργαζομένων στον ΟΤΕΚ υποχρεούνται, εντός δεκαπέντε (15) ημερών από τη σχετική πρόσκληση του Υπουργού, να υποδείξουν τον εκπρόσωπό τους για το Δ.Σ. Αν η προθεσμία αυτή παρέλθει άπρακτη, ο Υπουργός διορίζει τα δύο αυτά μέλη από υπαλλήλους του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης ή από εποπτευόμενους από αυτό φορείς.
Το Διοικητικό Συμβούλιο συνεδριάζει τακτικώς τουλάχιστον μία (1) φορά το μήνα και εκτάκτως όταν το συγκαλέσει ο Πρόεδρος ή το ζητήσουν εγγράφως τέσσερα (4) τουλάχιστον μέλη του. Στο αίτημα των μελών αυτών για την έκτακτη σύγκληση του Δ.Σ. πρέπει να αναγράφονται και τα προτεινόμενα προς συζήτηση θέματα. Στις συνεδριάσεις του Δ.Σ. μπορούν να συμμετέχουν, μετά από πρόσκληση του Προέδρου ή απόφαση του Δ.Σ, οι προϊστάμενοι των Διευθύνσεων ή οι αναπληρωτές τους, ως εισηγητές των θεμάτων της αρμοδιότητάς τους.
Με απόφαση του Προέδρου του Δ.Σ. ορίζεται ο Γραμματέας του Συμβουλίου με τον αναπληρωτή του, από τους υπαλλήλους που υπηρετούν στον ΟΤΕΚ.
Σε περίπτωση που για οιονδήποτε λόγο κενωθεί, προ της λήξεως της θητείας, θέση μέλους του Δ.Σ., συμπεριλαμβανομένων των Προέδρου και Αντιπροέδρου, η θέση αυτή πληρούται με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης για το εναπομένον της τριετούς θητείας, χρονικό διάστημα.
Μετά τη λήξη της θητείας του Δ.Σ αυτό εξακολουθεί να ασκεί τα καθήκοντά του μέχρι το διορισμό του νέου Δ.Σ.
2. Η παράγραφος 1, περίπτωση 1.14 του άρθρου 6 του ν. 3105/2003 αντικαθίσταται ως εξής:
«1.14 Αποφασίζει για τη διενέργεια προμηθειών, μισθώσεων, μελετών και την εκτέλεση έργων καθώς και για κάθε άλλη δαπάνη όπως ορίζεται από τις κείμενες διατάξεις».
3. Το δεύτερο εδάφιο της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 34 του ν.3105/2003 καταργείται.

Άρθρο 39
Ρύθμιση θεμάτων Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ι.Ε.Κ) του ΟΤΕΚ Στο άρθρο 24 του ν. 3105/2003 (ΦΕΚ 29 Α΄) προστίθενται οι παρακάτω παράγραφοι 6 και 7 ως εξής:
«6. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Τουριστικής Ανάπτυξης, καθορίζεται το ύψος των διδάκτρων και λοιπών δικαιωμάτων των Ι.Ε.Κ. υπέρ ΟΤΕΚ σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ο.Ε.Ε.Κ.)
7. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία εκδίδεται κατόπιν προτάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΤΕΚ, και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ρυθμίζονται θέματα οργάνωσης, λειτουργίας και κανονισμού κατάρτισης των ΙΕΚ όπως:
α) Η μετατροπή, η συγχώνευση και κατάργηση ειδικοτήτων
β) Τα καθήκοντα και οι υποχρεώσεις των εκπαιδευτών των ΙΕΚ
γ) Ο κανονισμός κατάρτισης των ΙΕΚ του ΟΤΕΚ ο οποίος θα περιλαμβάνει τη διάρκεια του έτους κατάρτισης, την έναρξη και τη λήξη των εκπαιδευτικών εξαμήνων και της πρακτικής άσκησης, τους όρους, τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία εγγραφών, μετεγγραφών, φοίτησης και εξετάσεων και τον τρόπο καταβολής των διδάκτρων.
δ) Τα καθήκοντα και οι υποχρεώσεις των εκπαιδευομένων των ΙΕΚ.
ε) Κάθε άλλο θέμα σχετικό με την οργάνωση και λειτουργία των ΙΕΚ».

Άρθρο 40
Κάλυψη εξόδων εκπαιδευτικών εκδρομών του ΟΤΕΚ
Η παρ. 13 του άρθρου 8 του ν.3270/2004 (ΦΕΚ 187 Α΄) αντικαθίσταται ως εξής:
«Τα έξοδα μετακίνησης, διαμονής και διατροφής των σπουδαστών των Σχολών Ξεναγών και των Ι.Ε.Κ του ΟΤΕΚ για την πραγματοποίηση υποχρεωτικών εκδρομών- πρακτική άσκηση - εσωτερικού ή εξωτερικού, βαρύνουν τον ΟΤΕΚ ή και τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα της Ε.Ε που υλοποιεί ο Οργανισμός. Τα ποσά που προβλέπονται για κάθε κατηγορία εξόδων καθορίζονται με απόφαση Δ.Σ του Οργανισμού, μη δυνάμενα να υπερβούν τα όρια που ορίζονται με τις διατάξεις των άρθρων 4, 8 και 9 του ν. 2685/1999, (ΦΕΚ 35 Α΄) της κατηγορίας IV των δημοσίων υπαλλήλων. Οι μετακινήσεις των σπουδαστών θα πραγματοποιούνται οδικώς, σιδηροδρομικώς, ακτοπλοϊκώς ή με μισθωμένα οχήματα δημόσιας χρήσης (πούλμαν). Κατ΄ εξαίρεση και μετά από αιτιολογημένη απόφαση του Δ.Σ του ΟΤΕΚ επιτρέπεται η αεροπορική μετακίνηση.
Η παρούσα ρύθμιση ισχύει από την έναρξη του Εκπαιδευτικού προγράμματος 2003-2006».

Άρθρο 41
Στο τέλος της παραγράφου 3 του άρθρου 11 ν. 3105/2003 (ΦΕΚ 29 Α΄) προστίθεται νέο εδάφιο ως ακολούθως:
«Με κοινή απόφαση του εποπτεύοντος Υπουργού και του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, ύστερα από εισήγηση του Δ.Σ/ΟΤΕΚ καθορίζεται η αμοιβή των μελών, του γραμματέα και βοηθού γραμματέα του ειδικού εκλεκτορικού σώματος».

Άρθρο 42
Πρόσβαση αποφοίτων Ανωτέρων Σχολών Τουριστικής Εκπαίδευσης (ΑΣΤΕ)στα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ)
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Τουριστικής Ανάπτυξης καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις για την κατάταξη των αποφοίτων των ΑΣΤΕ σε εξάμηνο των τμημάτων Τουριστικών Επιχειρήσεων των ΤΕΙ της χώρας, μετά από αξιολόγηση από τα οικεία τμήματα και με δυνατότητα απαλλαγής από την πρακτική άσκηση.

Άρθρο 43
Το ειδικό επίδομα του άρθρου 15 του ν. 3016/2002 (ΦΕΚ 110 Α’ ) καταβάλλεται στο μόνιμο και στο με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου διοικητικό προσωπικό του ΟΤΕΚ καθώς και στους υπηρετούντες στον ΟΤΕΚ με έμμισθη εντολή.

Άρθρο 44
Διατάξεις που αφορούν το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΞΕΕ)
1. Οι καθυστερούμενες, μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, εισφορές προς το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, μαζί με τις πρόσθετες επιβαρύνσεις, εξοφλούνται, ως εξής: α) είτε εφάπαξ με έκπτωση σε ποσοστό 80% επί των πρόσθετων επιβαρύνσεων, β) είτε σε σαράντα (40) ισόποσες μηνιαίες δόσεις, με έκπτωση σε ποσοστό 50% επί των πρόσθετων επιβαρύνσεων. Το ποσό της κάθε δόσης δεν μπορεί να είναι μικρότερο των διακοσίων (200) ευρώ. Για την υπαγωγή στη ρύθμιση αυτή, υποβάλλεται αίτηση μέχρι το τέλος του τρίτου μήνα από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου.
2. Όσοι επιλέξουν τη ρύθμιση της οφειλής εφάπαξ πρέπει να καταβάλουν το σύνολο της οφειλής τους μέχρι το τέλος του τρίτου μήνα από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου. Όσοι επιλέξουν την καταβολή της οφειλής σε δόσεις πρέπει να καταβάλουν την πρώτη δόση εντός τριμήνου από τη δημοσίευση του παρόντος, καθώς και προκαταβολή 10% επί της κεφαλαιοποιούμενης συνολικής οφειλής. Σε περίπτωση εκπρόθεσμης καταβολής δόσης, το συνολικό ποσό αυτής, όπως έχει διαμορφωθεί μετά την κεφαλαιοποίηση, προσαυξάνεται με τις προβλεπόμενες κάθε φορά επιβαρύνσεις. Για την καταβολή της κάθε δόσης απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εξόφληση των τρεχουσών εισφορών. Η μη καταβολή της εφάπαξ οφειλής μέσα στην ανωτέρω οριζόμενη προθεσμία ή η μη καταβολή έξι (6) δόσεων συνολικά, καθώς και η μη καταβολή των τρεχουσών εισφορών, συνεπάγεται την απώλεια του παρεχομένου με το άρθρο αυτό δικαιώματος ρύθμισης και η εξόφληση διενεργείται σύμφωνα με τα οριζόμενα στις ήδη υπάρχουσες σχετικές διατάξεις.
3. Οι υπέρ του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος τρέχουσες εισφορές κάθε ημερολογιακού έτους των μελών του, οι αναφερόμενες στην περίπτωση α’ της παραγράφου 1 του άρθρου 19 του ν.δ. 3430/1955 (ΦΕΚ 307 Α΄) όπως αντικαταστάθηκε από την παράγραφο 1 του άρθρου 1 του ν. 881/1979 (ΦΕΚ 58 Α΄), πληρώνονται ατόκως μέχρι 31 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους.
3. Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του ν. 881/1979 (ΦΕΚ 58 Α΄) αντικαθίσταται ως εξής:«2. Από 1/1/2005 το ελάχιστο όριο εισφοράς για κάθε τάξη ξενοδοχείων κλπ, όπως αυτή καθορίζεται ανωτέρω, δεν μπορεί να αντιστοιχεί σε αριθμό κλινών μικρότερο των τριάντα (30)».

Άρθρο 45
1. Το ΞΕΕ εγκρίνει τους διακριτικούς τίτλους των κυρίων τουριστικών καταλυμάτων, τη μετάφρασή τους, τη μεταβίβαση των τίτλων αυτών και με βάση τις καταχωρίσεις στο τηρούμενο βιβλίο τίτλων, εκδίδει τη βεβαίωση για τον έχοντα επικρατέστερα δικαιώματα επί του τίτλου.
2. Οι τουριστικές επιχειρήσεις της παραγράφου 1 Α του άρθρου 2 του ν. 2160/1993 υποχρεούνται να γνωστοποιούν τις τιμές στο ΞΕΕ, το οποίο τις θεωρεί και επιμελείται των διαδικασιών εκτύπωσης, αποστολής και θεώρησης των υπευθύνων δηλώσεων, των τιμοκαταλόγων και των πινακίδων τιμών.

Άρθρο 46
Με διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης και μετά από γνώμη του Δ.Σ του ΞΕΕ, εγκρίνεται κώδικας δεοντολογίας του ξενοδοχειακού επαγγέλματος, στον οποίο καθορίζονται και θέματα πειθαρχικού ελέγχου υπό του ΞΕΕ επί των μελών του και επιβολής διοικητικών κυρώσεων.

Άρθρο 47
Ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας Εταιρείας Τουριστικής Ανάπτυξης Α.Ε.
1. H διάταξη του εδαφίου α’ της παραγράφου 9 του άρθρου 4 του ν. 3270/2004 (ΦΕΚ 187 Α΄) αντικαθίσταται ως εξής:
«9 α. Με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων δύναται να υπάγεται στις διατάξεις του ν.3049/2002 η διάθεση , συμπεριλαμβανομένης της εκμίσθωσης , ακινήτων και επιχειρηματικών μονάδων του ΕΟΤ, των οποίων τη διοίκηση, διαχείριση και εκμετάλλευση ασκεί η «Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης Α.Ε» (ΕΤΑ ΑΕ) σύμφωνα με το άρθρο 9 παρ. 6 του ν. 2837/2000, για την εκτέλεση έργων τουριστικής ανάπτυξης και τουριστικών υποδομών που κρίνεται ότι συμβάλουν στην προώθηση της τουριστικής ανάπτυξης της χώρας.»
2. Οι εδαφικές εκτάσεις του Δημοσίου στη νήσο Ρόδο του νομού Δωδεκανήσων, γαιών Αφάντου Ρόδου, με αριθμούς μερίδας Κτηματολογίου: 1081, εμβαδού: 950 τ.μ, 1090, εμβαδού: 2120 τ.μ και 935, εμβαδού 1.140 τ.μ και γαιών Καλυθιών, το ½ εξ αδιαιρέτου της με αριθμό μερίδας Κτηματολογίου: 3396, εμβαδού: 2.800 τ.μ, χαρακτηρίζονται Τουριστικά Δημόσια Κτήματα των άρθρων 12α και 12γ του ν.δ. 180/1946 (ΦΕΚ 324 Α΄) όπως αυτά προστέθηκαν, δυνάμει του άρθρου 2 του α.ν. 827/1948 (ΦΕΚ 258 Α΄). Η διοίκηση και διαχείριση των ως άνω Τουριστικών Δημοσίων Κτημάτων ανατίθενται δια του παρόντος στην «Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης Α.Ε.», σύμφωνα με την παράγραφο 11 του άρθρου 4 του ν. 3139/2003 (ΦΕΚ 100 Α΄).
3. Το εδάφιο β’ της παραγράφου 12 του άρθρου 39 του ν. 3105/2003 (ΦΕΚ 29 Α΄) αντικαθίσταται ως εξής:
«Με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης καθορίζονται επίσης όσα σε αντάλλαγμα για την παραπάνω έκταση παραχωρηθούν στον Οργανισμό Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, καθώς και η μετεγκατάσταση του εκπαιδευτηρίου του ΟΤΕΚ Αναβύσσου. Η μετεγκατάσταση γίνεται με ευθύνη και δαπάνες της ΕΤΑ Α.Ε.»
4. Η ισχύς της διάταξης της παραγράφου 1 του άρθρου 49 του ν. 3220/2004 (ΦΕΚ 15 Α΄) παρατείνεται από τότε που έληξε, μέχρι την 31-12-2007.
5. Η παράγραφος 5 του άρθρου 49 του ν.3220/2004 (ΦΕΚ 15 Α΄) αντικαθίσταται ως εξής:
«5 α) Η διοίκηση, διαχείριση και εκμετάλλευση των χερσαίων Συνοριακών Σταθμών Νίκης, Ευζώνων, Δοϊράνης, Προμαχώνα, Ορμενίου, Κήπων, Κακαβιάς και Κρυσταλλοπηγής, ανατίθεται στις κατά τόπους αρμόδιες Περιφέρειες. Η διαχείριση κάθε εσόδου από την εκμετάλλευση των παραπάνω Συνοριακών Σταθμών γίνεται σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.
β) Η εκτέλεση των κάθε είδους συμβάσεων ή άλλων εν γένει δικαιοπραξιών, οι οποίες έχουν συναφθεί από τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού (ΕΟΤ) ή την Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης Α.Ε (ΕΤΑ Α.Ε) με οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, σχετικά με τη διοίκηση, διαχείριση και εκμετάλλευση των Συνοριακών Σταθμών του πρώτου εδαφίου, συνεχίζεται και ολοκληρώνεται από τις κατά τόπους αρμόδιες Περιφέρειες.
Εκκρεμείς δίκες για διαφορές σχετικές με τη διοίκηση, διαχείριση και εκμετάλλευση των άνω Συνοριακών Σταθμών, συνεχίζονται αυτοδικαίως από τις κατά τόπους αρμόδιες Περιφέρειες.
γ) Απαιτήσεις και κάθε άλλο δικαίωμα από σύμβαση του ΕΟΤ ή της ΕΤΑ Α.Ε σχετικά με τη διοίκηση, διαχείριση και εκμετάλλευση των άνω Συνοριακών Σταθμών, ανεξάρτητα από το χρόνο γενέσεως αυτών, εκχωρούνται αυτοδικαίως στις κατά τόπους αρμόδιες Περιφέρειες, οι οποίες συνεχίζουν στο όνομά τους και για λογαριασμό τους τυχόν εκκρεμείς δίκες.
δ) Οι κατά τόπους αρμόδιες Περιφέρειες αποδίδουν ετησίως στην ΕΤΑ Α.Ε ποσό ίσο με το 10% επί των ακαθαρίστων μισθωμάτων των ακινήτων των υφισταμένων, κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, κτιριακών εγκαταστάσεων και χώρων των Συνοριακών Σταθμών, που η κυριότητά τους ανήκει στον Ε.Ο.Τ. Το εν λόγω ποσό αποδίδεται εντός τριών μηνών μετά το τέλος κάθε ημερολογιακού έτους.
ε) Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Τουριστικής Ανάπτυξης καθορίζονται, εντός των αναφερομένων στο πρώτο εδάφιο Συνοριακών Σταθμών, ο χώρος εγκατάστασης, οι όροι, η αρμοδιότητα κατασκευής, συντήρησης, εποπτείας και μέριμνας, καθώς και οι προδιαγραφές για τη στέγαση και λειτουργία Γραφείων Πληροφοριών του ΕΟΤ. Κάθε δαπάνη για την εγκατάσταση, κατασκευή, συντήρηση και λειτουργία των Γραφείων αυτών βαρύνει τον προϋπολογισμό του ΕΟΤ. Στα γραφεία αυτά μπορούν να αποσπώνται, με απόφαση του αρμοδίου Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας μετά από σύμφωνη γνώμη του ΕΟΤ, υπάλληλοι των οικείων Περιφερειών, κατά παρέκκλιση των ισχυουσών διατάξεων. Η μισθοδοσία των αποσπασμένων υπαλλήλων βαρύνει το φορέα προέλευσης.
στ)Τυχόν αξιώσεις του Δημοσίου, των αρμοδίων Περιφερειών, του ΕΟΤ και της ΕΤΑ Α.Ε, έναντι αλλήλων, δεν αναζητούνται, εξαιρουμένων των δαπανών της ΕΤΑ Α.Ε για την αισθητική αναβάθμιση των Συνοριακών Σταθμών Ευζώνων, Προμαχώνα, Κήπων, Κακαβιάς και Νίκης, όπως αυτές προκύπτουν από σχετικά στοιχεία ισολογισμών της ΕΤΑ Α.Ε. και οι οποίες συμψηφίζονται με ισόποσα μελλοντικά μερίσματα του Δημοσίου από την ΕΤΑ Α.Ε.
ζ) Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Τουριστικής Ανάπτυξης καθορίζονται σε περίπτωση επέκτασης των υφισταμένων κτιριακών εγκαταστάσεων ή ανέγερσης νέων κτιρίων σε χώρους των Συνοριακών Σταθμών, κυριότητας του ΕΟΤ, οι όροι εκμετάλλευσης καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια».
6. Η έναρξη ισχύος της διάταξης του εδαφίου δ΄ της προηγουμένης παραγράφου ανατρέχει στη δημοσίευση του ν. 3220/2004 (ΦΕΚ 15 Α’).

Άρθρο 48
Τουριστικός Λιμένας Φαλήρου
1. Το εδάφιο β’ της παραγράφου 9 του άρθρου 82 του ν. 3057/2002 αντικαθίσταται ως εξής:
«Για την μεταολυμπιακή χρήση του ως άνω τουριστικού λιμένα εγκρίνεται νέο τοπογραφικό διάγραμμα (Αρ. Σχεδίου 337, κλίμακας 1:1000) της «Εταιρείας Τουριστικής Ανάπτυξης ΑΕ», όπως αυτό θεωρήθηκε από τον Προϊστάμενο του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας και την Τεχνική Υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, στο οποίο περιγράφεται με τα στοιχεία Σ6-Σ7-Σ17-Σ18-Σ19-Σ20-Σ21-Σ21’-Σ21’’-Σ22-Σ23-Σ24-Σ24’-Σ25’-Σ25-Σ26-Σ27-Σ28-Σ29-Σ29α-Σ30-Σ30α-Σ8-Σ9-Σ10-Σ11-Σ6 η χερσαία ζώνη του τουριστικού λιμένα και όπου αποτυπώνεται η θέση και διάταξη όλων των κατασκευών της χερσαίας και θαλάσσιας ζώνης αυτού και καθορίζονται νέες οριογραμμές αιγιαλού και παραλίας. Αντίτυπο του ως άνω τοπογραφικού διαγράμματος σε φωτοσμίκρυνση δημοσιεύεται με το νόμο αυτό στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Τα κτιριακά και λιμενικά έργα εντός της χερσαίας και θαλάσσιας ζώνης, αντιστοίχως, του τουριστικού λιμένα, όπως εμφαίνονται στο ανωτέρω τοπογραφικό διάγραμμα, λογίζονται στο σύνολό τους νομίμως κατασκευασθέντα.
Η άδεια λειτουργίας του τουριστικού λιμένα θα εκδίδεται σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 31 παρ. 8 του ν. 2160/1993, επί του ως άνω διαγράμματος».
2. Στο εδάφιο γ’ περίπτωση α της παραγράφου 9 του άρθρου 82 του ν. 3057/2002 προστίθεται και η χρήση γης: «Ελικοδρόμιο».
3. Το εδάφιο δ’ της παραγράφου 9 του άρθρου 82 του ν. 3057/2002 αντικαθίσταται ως εξής:
«Μετά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, η αναβάθμιση, η επέκταση και ο εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων κτιριακών εγκαταστάσεων επιτρέπεται σύμφωνα με τα ισχύοντα στην κείμενη νομοθεσία περί τουριστικών λιμένων, στο πλαίσιο των οριζομένων στην παρ. 9 (γ) του παρόντος άρθρου. Η επέκταση και ο εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων λιμενικών εγκαταστάσεων επιτρέπεται επίσης σύμφωνα με τα ισχύοντα στην κείμενη νομοθεσία περί τουριστικών λιμένων».
4. Το εδάφιο ε’ της παραγράφου 9 του άρθρου 82 του ν. 3057/2002 μετονομάζεται σε εδάφιο στ’ και τροποποιείται ως εξής:
«Από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού ανακαλούνται αυτοδικαίως η 151/12.1.1996 απόφαση του Περιφερειακού Διευθυντή Πειραιά «Παραχώρηση κατά χρήση αιγιαλού-παραλίας στην περιοχή του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας στη Γενική Διεύθυνση Τελωνειακών και ΕΦΚ Υπ. Οικονομικών» και η ΤΥΔ/Φ040/577/3496/6.10.1995 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού «Οριστική Παραχώρηση κατά χρήση έκτασης ζώνης αιγιαλού και παραλίας του χώρου του ΣΕΦ προς τη Γ.Γ.Α», για τα τμήματα της ζώνης αιγιαλού και παραλίας που θα αποτελούν τη χερσαία ζώνη του τουριστικού λιμένα, όπως καθορίζονται στο πιο πάνω τοπογραφικό διάγραμμα, καθώς και οποιαδήποτε άλλη πράξη παραχώρησης χρήσης αιγιαλού και παραλίας στην πιο πάνω έκταση, οι δε σχετικές εκτάσεις και τα υφιστάμενα επ’ αυτών κτίσματα παραχωρούνται για εκμετάλλευση, για τις χρήσεις που αναφέρονται στην περίπτωση 9 (γ), σύμφωνα με τα οριζόμενα στην περίπτωση 9 (ε) του παρόντος. Η «Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης ΑΕ» (πρώην «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα ΑΕ») θα καταβάλει στο Δημόσιο την αξία των εγκαταστάσεων που κατασκευάστηκαν από το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών στην πιο πάνω έκταση. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών καθορίζονται η αξία των εγκαταστάσεων αυτών, η διαδικασία, ο τρόπος καταβολής του ανωτέρω ποσού και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.
Παραχωρούνται κατά χρήση στο «Ν.Π.Ι.Δ Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας» (α) εδαφική έκταση στο Φαληρικό Δέλτα, εμβαδού 22.000 τ.μ., που απεικονίζεται υπό τα στοιχεία α, β, γ, δ, ε, α στο συνοδεύον την παρούσα ρύθμιση υπ’ αριθ. 270Α /25.2.2005 τοπογραφικό διάγραμμα της «Εταιρείας Τουριστικής Ανάπτυξης ΑΕ» κλίμακας 1:2000, θεωρημένο από τον ΕΟΤ, του οποίο αντίτυπο σε φωτοσμίκρυνση δημοσιεύεται με το νόμο αυτό στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και (β) εδαφική έκταση στο Μικρολίμανο του Νομού Πειραιώς συνολικού εμβαδού 9.114 τ.μ, ήτοι εκτάσεις υπ’ αρ. 1 εμβαδού 3.351 τ.μ και υπ’ αρ. 2 εμβαδού 5.763 τ.μ. που απεικονίζονται υπό τα στοιχεία α, β, γ, δ, α η πρώτη και υπό τα στοιχεία β, ε, ζ, η, θ, γ, β, η δεύτερη στο συνοδεύον την παρούσα ρύθμιση υπ’ αριθ.339/3.5.2006 τοπογραφικό διάγραμμα της «Εταιρείας Τουριστικής Ανάπτυξης ΑΕ» κλίμακας 1:500, θεωρημένο από τον ΕΟΤ, του οποίο αντίτυπο σε φωτοσμίκρυνση δημοσιεύεται με το νόμο αυτό στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Η διοίκηση και διαχείριση των ανωτέρω εκτάσεων είχε ανατεθεί στην «Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης ΑΕ» δυνάμει της υπ’ αρ. 166/5.11.1968 ΠΥΣ σε συνδυασμό με τις παραγράφους 1 και 3 του άρθρου 1 της Κ’ Συντακτικής Πράξης και των άρθρων 12 έως 23 του ν. 2636/1998, όπως τροποποιήθηκε από τα άρθρα 9 και 10 του ν. 2837/2000 και από το άρθρο 5 του ν. 3270/2004.
Οι κατά το προηγούμενο εδάφιο παραχωρήσεις κατά χρήση από την «Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης ΑΕ» στο «ΝΠΙΔ Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας» γίνονται για όσο χρόνο η πρώτη έχει τη διοίκηση και διαχείριση αυτών και αποτελούν τη συνολική αποζημίωση της «Εταιρείας Τουριστικής Ανάπτυξης ΑΕ» προς το «Ν.Π.Ι.Δ Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας» αναδρομικά και για όσο χρόνο η πρώτη έχει τη διοίκηση, διαχείριση και εκμετάλλευση του τουριστικού λιμένα του ΣΕΦ».
5. Το εδάφιο στ’ της παραγράφου 9 του άρθρου 82 του ν. 3057/2002 μετονομάζεται σε εδάφιο ε’ και τροποποιείται ως εξής:
«Η διοίκηση, η διαχείριση και η εκμετάλλευση του πιο πάνω τουριστικού λιμένα ανατίθεται στην «Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης ΑΕ» (πρώην «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα ΑΕ»), στην οποία παραχωρείται το δικαίωμα χρήσης του χώρου και για την εκτέλεση των σχετικών έργων. Η λειτουργία του τουριστικού λιμένα διέπεται από τις κείμενες διατάξεις περί τουριστικών λιμένων».

Άρθρο 49
Το τελευταίο εδάφιο της παρ. 5 του άρθρου 23 του ν.1577/1985 (ΦΕΚ 210 Α΄), όπως προστέθηκε με το άρθρο 46 του ν.3105/2003 (ΦΕΚ 29 Α΄), αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Σε περίπτωση ειδικού κτιρίου, που έχει ανεγερθεί νόμιμα με προγενέστερους όρους δόμησης ή και κατά παρέκκλιση των διατάξεων ως προς το συντελεστή δόμησης ή ως προς την κάλυψη, μετά την αγορά και προσάρτηση στο αρχικό οικόπεδο, αρτίου οικοπέδου για την επέκταση του ειδικού κτιρίου, ο υπολογισμός του συντελεστή δόμησης και της κάλυψης γίνεται χωρίς υπολογισμό του επιπλέον, από τον ισχύοντα κατά το χρόνο της αιτούμενης επέκτασης, συντελεστή δόμησης ή της επιπλέον κάλυψης, που είχαν εγκριθεί κατά παρέκκλιση των διατάξεων ή είχαν εφαρμοστεί σύμφωνα με τους προϊσχύοντες όρους δόμησης».

Άρθρο 50
Καταργείται το εδάφιο α’ της παρ. 2 του άρθρου 1 του από 30.06.1991 π.δ./τος (ΦΕΚ 474 Δ΄) και τα εδάφια β΄ και γ΄ αναριθμούνται σε α΄ και β΄ αντίστοιχα .

Άρθρο 51
Στο άρθρο 21 του ν. 1577/85 (ΦΕΚ 210 Α΄) προστίθεται παράγραφος 7 ως ακολούθως:
«7. Κατά παρέκκλιση των ισχυόντων όρων δόμησης και με την τήρηση κατά τα λοιπά των διατάξεων του οικοδομικού και κτιριοδομικού κανονισμού, επιτρέπεται η αλλαγή χρήσης κτιρίων τουριστικών καταλυμάτων εντός σχεδίου ή εντός οικισμού προ του 1923 και η ανάπτυξη σε αυτά δραστηριοτήτων που επιτρέπονται από τις υφιστάμενες για την περιοχή χρήσεις γης, εφόσον:
1) Τα τουριστικά καταλύματα έχουν ανεγερθεί νόμιμα.
2) Έχουν συμπληρώσει διάρκεια μεγαλύτερη των είκοσι (20) ετών, από την ημερομηνία χορήγησης της πρώτης άδειας λειτουργίας.
3) Κατά την τελευταία επταετία δεν έχουν υπαχθεί στις διατάξεις του αναπτυξιακού νόμου.
Η παρέκκλιση δε συμπεριλαμβάνει τυχόν τμήματα των παραπάνω κτιρίων τα οποία έχουν εξαιρεθεί από την κατεδάφιση για την αρχική τους χρήση.
Οικοδομική άδεια για την αλλαγή χρήσης χορηγείται μετά από:
α) γνωμοδότηση της αρμόδιας Επιτροπής Αρχιτεκτονικού Ελέγχου (ΕΠ.Α.Ε).
β) καταβολή τέλους επανάχρησης του κτιρίου ίσου με το τέσσερα τοις εκατό (4%) της αντικειμενικής αξίας του οικοπέδου υπέρ του οικείου ΟΤΑ α΄ βαθμού που εισπράττεται κατά τις διατάξεις του π.δ. 410/1995 (ΦΕΚ 231 Α΄) και διατίθεται αποκλειστικά για την εκτέλεση έργων ανάπλασης και ανάδειξης του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος στα διοικητικά όρια του ΟΤΑ αυτού. Σε περίπτωση κατεδάφισης του κτιρίου για οποιοδήποτε λόγο, η διάταξη αυτή δεν ισχύει. Τα παραπάνω ισχύουν αναλόγως και για κτίρια τουριστικών καταλυμάτων που έχουν ανεγερθεί εκατέρωθεν της εθνικής οδού Πατρών- Αθηνών- Θεσσαλονίκης- Ευζώνων (ΠΑΘΕ) και απέχουν από τον άξονα αυτής έως 500 μέτρα».

Άρθρο 52
Η παράγραφος 1 του άρθρου 13 του ν. 1734/1987 (ΦΕΚ 189 Α) αναριθμείται σε 1α και προστίθεται εδάφιο β ως εξής:
«β. Επιτρέπεται η κατά χρήση παραχώρηση δημόσιων δασών ή δημόσιων δασικών εκτάσεων, που κρίνονται κατάλληλες για εγκατάσταση μηχανισμών με συρματόσχοινα (σχοινοσιδηρόδρομοι, καλωδιοκίνητοι εναέριοι θάλαμοι και τηλεσκί), και έχουν σκοπό την μεταφορά προσώπων από τουριστικές επιχειρήσεις, Δήμους, οικισμούς ή συγκροτήματα κατοικιών σε περιοχές ή θέσεις ιδιαιτέρου αισθητικού ενδιαφέροντος. Η προβλεπόμενη παραχώρηση των ως άνω εκτάσεων, γίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Τουριστικής Ανάπτυξης είτε προς τον ΕΟΤ είτε προς τον οικείο ΟΤΑ, είτε προς τους φορείς της παραγράφου 2 του άρθρου 7 του ν. 3208/03 (ΦΕΚ 303 Α΄) ύστερα από σχετική περιβαλλοντική αδειοδότηση και σχετική εισήγηση των περιφερειακών υπηρεσιών τουρισμού του ΕΟΤ και της δασικής υπηρεσίας.
Για τους ίδιους ως άνω σκοπούς και με τις ίδιες προϋποθέσεις επιτρέπεται η χρήση ιδιωτικών δασών ή δασικών εκτάσεων, μετά από προηγούμενη σύμφωνη γνώμη των ιδιοκτητών. Η προβλεπόμενη έγκριση χρήσης χορηγείται από το Γενικό Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας.
Τυχόν υφιστάμενες παρόμοιες εγκαταστάσεις συνεχίζουν την δραστηριότητά τους υπό τον όρο της, εντός ανατρεπτικής προθεσμίας ενός (1) έτους, χορήγησης κατόπιν αιτήσεως των ενδιαφερομένων της παραχώρησης ή έγκρισης χρήσης.»

Άρθρο 53
Το εδάφιο α’ της παρ. 3 του άρθρου 4 του ν. 2160/1993 (ΦΕΚ 118 Α΄) αντικαθίσταται ως εξής:
« α) Όποιος παροτρύνει και παρενοχλεί με οποιοδήποτε τρόπο πρόσωπο ή ομάδα προσώπων να δεχθεί ή να αποκρούσει ταξιδιωτική ή μεταφορική υπηρεσία , υπηρεσίες εστίασης ή ψυχαγωγίας ή τουριστικού καταλύματος ή προϊόντα εμπορικού καταστήματος τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών ή με χρηματική ποινή τουλάχιστον χιλίων (1000) ευρώ ή και με τις δυο αυτές ποινές.»

Άρθρο 54
Με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μπορούν να προσδιορίζονται και άλλες, πέραν των υπαγομένων στο άρθρο 2 του ν. 2160/1993 (ΦΕΚ 118 Α΄), κατηγορίες επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τουριστικό τομέα. Με κοινές αποφάσεις του Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης και του κατά περίπτωση συναρμόδιου Υπουργού ορίζονται οι προϋποθέσεις, οι προδιαγραφές, τα απαραίτητα δικαιολογητικά και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την ίδρυση και λειτουργία αυτών των επιχειρήσεων.
Η διάταξη του τελευταίου εδαφίου της παρ.7 του άρθρου 2 του ν. 2160/1993 καταργείται.

Άρθρο 55
Έναρξη ισχύος
Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός εάν στις επιμέρους διατάξεις του ορίζεται διαφορετικά.

Αθήνα 2006