|
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ
ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
Συνέντευξη Τύπου της υπουργού Παιδείας προς τους ανταποκριτές ξένου Τύπου
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
8 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2006
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (ΚΑΚΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ): Η Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου έχει σήμερα την τιμή να φιλοξενεί την υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, την κα Μαριέττα Γιαννάκου.
Τι να πρωτοπούμε για την κα Γιαννάκου. Απλά και μόνο θα πω, ότι η σύνδεση της παιδείας με τις ανάγκες της αγοράς, με τις δυναμικές της νέας τεχνολογίας μέσα από το εύρος των οριζόντων που χαρακτηρίζει την κα Γιαννάκου αναβαθμίζει ποιοτικά το Υπουργείο Παιδείας και το καθιστά πέρα από χώρο γενικής εκπαίδευσης εν δυνάμει Υπουργείο Οικονομικής Ανάπτυξης και όχι μόνο.
Πιστεύουμε, ότι σήμερα θα υπάρξουν πολλές και σημαντικές ερωτήσεις και θα προκύψουν και πολλά νέα, ώστε να είναι μία πλούσια δημοσιογραφικά μέρα.
Ο λόγος στην κα υπουργό, την κα Γιαννάκου.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, ευχαριστώ ιδιαίτερα για την πρόσκληση της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, είναι ένας θεσμός η πρόσκληση πολιτικών προσώπων, η ανάλυση της πραγματικότητας και το ενδιαφέρον που παρουσιάζει για σας, αλλά και για μας και γι’ αυτό θέλω να σας ευχαριστήσω, δηλαδή να υπάρχει συγκεκριμένο πολιτικό μήνυμα και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, γιατί πράγματι το Υπουργείο Παιδείας αποτελεί ένα είδος μέτρου, δείκτη για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, αλλά και την πολιτιστική ανάπτυξη.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι στην εποχή μας υπάρχει ένας ευρύς διάλογος για την παιδεία σε όλες τις χώρες του κόσμου. Και ο λόγος είναι ότι όλες οι χώρες, ακόμα κι αυτές που έχουν πολύ σημαντικές πλουτοπαραγωγικές πηγές, δοθείσης της εξαιρετικής τεχνολογικής εξέλιξης, της εξέλιξης της επιστήμης γενικότερα υπολογίζουν πια στην επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό.
Επενδύουν στο μυαλό του ανθρώπου. Και απ’ αυτό όπως είπα, δεν μπορούν να διαφύγουν ούτε οι χώρες που διαθέτουν πλουτοπαραγωγικές πηγές και θα μπορούσε κανείς θεωρητικά να ισχυριστεί, ότι δεν το χρειάζονται.
Η παγκοσμιότητα ταυτόχρονα, αλλά και η οικονομική παγκοσμιοποίηση δεν καταργούν τα εθνικά σύνορα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, δεν καταργούν τις έννοιες του κράτους, αλλά και του έθνους, αλλά κανένα έθνος σήμερα δεν μπορεί να υπολογίζει πουθενά αλλού από την εκπαίδευση, την παιδεία, την επένδυση στους νέους ανθρώπους και την επένδυση στην έρευνα, στην επιστήμη, στις εξελίξεις.
Αλλωστε η εποχή μας απαιτεί ακόμα και απ’ αυτόν που κάνει μια δουλειά που είναι η πιο απλή, η πιο τυποποιημένη, που δεν χρειάζεται αλλαγές εκ πρώτης όψεως, πρέπει να είναι πολύ αναβαθμισμένη. Πέραν του γεγονότος ότι σε χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες υπολογίζεται ότι στα επόμενα χρόνια θα αλλάζει κανείς αντικείμενο εργασίας εφτά (7) φορές, αυτό σημαίνει ευρεία γνώση και δια βίου μάθηση και εκπαίδευση. Από την άλλη πλευρά είναι φανερό ότι οι υπηρεσίες έχουν τεράστια σημασία και ότι η αναβάθμιση της ποιότητας περνάει μόνο μέσα από γνώση.
Αρα στην εποχή της κοινωνίας της γνώσης και της πληροφορίας μέσα από την τυποποιημένη δομή του εκπαιδευτικού συστήματος, πρώτον, πρέπει να δούμε πως μπορούμε να συνδυάσουμε όλο τον όγκο της προηγούμενης γνώσης με τη νέα γνώση, χωρίς να δημιουργήσουμε τεράστια επιβάρυνση στα παιδιά και στους νέους ανθρώπους, πώς δηλαδή θα επιλέξουμε ποιες είναι οι βασικές γνώσεις και τι πρέπει να δοθεί από το σχολείο, αλλά και πώς το σχολείο θα παίξει τον καταλυτικό του ρόλο στην ολοκλήρωση της προσωπικότητας του ατόμου, γιατί η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας φυσικά, πέρα από τη γνώση, έχουν τεράστια σημασία.
Αυτός είναι ο πρώτος στόχος. Αυτό περνάει μέσα από μια εκπαίδευση στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια, όπως από τη χώρα μας αναγνωρίζεται, που είναι δημόσια και ιδιωτική, περνάει μέσα από τη λογική ενός καλού δημόσιου σχολείου, που είναι απόλυτη επιδίωξη του Υπουργείου Παιδείας. Περνάει όμως ταυτόχρονα και μέσα από τους ανοιχτούς ορίζοντες και δρόμους που μπορούν να ανοιχτούν μετά την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Ο δεύτερος στόχος του Υπουργείου Παιδείας είναι η ισότιμη πρόσβαση όλων, ανεξάρτητα, όλων των κατοίκων της χώρας, αλλά και των Ελλήνων σε όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από φύλο, φυλή, θρησκεία, εθνική καταγωγή στις ισότιμες ευκαιρίες πρόσβασης στο εκπαιδευτικό σύστημα και σε ένα σύστημα παιδείας γενικότερα με την έννοια, ότι η παιδεία έχει λόγο και ρόλο, τον ουσιαστικότερο μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Από την άλλη πλευρά η παγκοσμιότητα, να ανοιχτά σύνορα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έτσι όπως είναι σήμερα και όπως μπορεί να υπάρξει αύριο, γιατί πρέπει να προλαμβάνει κανείς, μας δίνουν τα ερεθίσματα για να δημιουργήσουμε ένα χώρο ανώτατης παιδείας και εκπαίδευσης που θα μπορεί να ανταποκριθεί στα σημερινά δεδομένα και θα μπορεί να ικανοποιήσει και τη διάθεση όλων στο χώρο της εργασίας, αλλά και της φοίτησης για κινητικότητα, για ελεύθερη πρόσβαση. Αυτά όσον αφορά στο καθ’ αυτό εκπαιδευτικό σύστημα.
Όμως το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων κυρίως ενδιαφέρεται για πράγματα που μπορεί να μην έχουν πολιτικό αντίκρισμα στις επόμενες εκλογές, αλλά μπορεί να έχουν τεράστια σημασία για το μέλλον.
Αρα επενδύουμε σε ζητήματα που έχουν σχέση με τη συνεχή αποτίμηση των ενεργειών μας, άρα την αξιολόγηση, τις διορθωτικές κινήσεις που χρειάζονται, ώστε να είμαστε συνεχώς όχι μόνο προσαρμοσμένοι σε μια πραγματικότητα ή στην αγορά εργασίας που αναφέρατε κα Πρόεδρε, αλλά κυρίως προσαρμοσμένοι στη δυναμική της χώρας μας και των πολιτών της στους οποίους πιστεύουμε.
Θεωρούμε, ότι εάν ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων κινητοποιηθεί ανταγωνιστικά με την καλή έννοια, με άμιλλα σε όλες τις λειτουργίες του, εάν δώσουμε την ευκαιρία στη δια βίου μάθηση, αν αξιολογούμε σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης τα αποτελέσματα των ενεργειών μας, μπορούμε να πραγματοποιήσουμε πολύ μεγαλύτερα βήματα απ’ αυτά που πραγματοποιήσαμε στο παρελθόν, να δώσουμε ευκαιρίες σε σπουδαίους Έλληνες του εξωτερικού να έρθουν και να συμμετάσχουν στις διαδικασίες μέσα στη χώρα.
Και είμαστε απόλυτα σύμφωνοι με τη νέα γενιά ευρωπαϊκών προγραμμάτων που θέλει τα εξής ως πυλώνες στο χώρο της εκπαίδευσης: πρώτον, τη δια βίου μάθηση. Δεύτερον, την αριστεία, μία έννοια η οποία για πολιτικούς λόγους θεωρώ είχε παραμεριστεί επί πάρα πολλά χρόνια στη χώρα μας. Τρίτον, την επιστροφή εγκεφάλων στο χώρο της Ευρώπης και στο χώρο της Ελλάδος και τέταρτον, την πολυγλωσσία, γιατί έχει αποδειχθεί ότι με μία μόνο ξένη γλώσσα, δηλαδή τα αγγλικά που είναι ένας μηχανισμός συνεννόησης, υπάρχει μία στέρηση ενός τεράστιου όγκου πολιτιστικών και παιδευτικών πληροφοριών.
Σ’ αυτά τα πλαίσια το Υπουργείο Παιδείας με νομοθετικό έργο δώδεκα (12) νόμων που έχει περάσει από τη Βουλή και άλλων που βρίσκονται σε διαδικασία έχει ήδη μέχρι στιγμής αλλάξει τα πράγματα επί τω ευρωπαϊκότερον, κυρίως η νομοθεσία που αφορά στη δημιουργία Διεθνούς Πανεπιστημίου στη Θεσσαλονίκη, στην αξιολόγηση, στη δια βίου μάθηση, στη δημιουργία ευρωπαϊκών σχολείων, στην τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση που θα έρθει τώρα, απελευθερώνει ένα σύστημα που ήταν εγκλωβισμένο στην έννοια των ποσοστώσεων και του μονόδρομου. Για να το πω πιο απλά έπρεπε ή να τελειώσει κανείς την υποχρεωτική εκπαίδευση των εννέα (9) ετών ή στην ουσία να πάει στο πανεπιστήμιο με βαθμό λιγότερο από τη στοιχειωδώς απαιτούμενη βάση.
Σήμερα ανοίγονται νέοι ορίζοντες. Έχει κανείς άλλες ευκαιρίες με το Επαγγελματικό Λύκειο, με τα ΙΕΚ, με το Πανεπιστήμιο, με όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, με το άνοιγμα των κοινών μεταπτυχιακών με ξένα πανεπιστήμια και των κοινών διδακτορικών, με τις συνεργασίες με όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου, με τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα.
Βεβαίως επειδή η Πρόεδρος ανέφερε την αγορά εργασίας, τα πανεπιστήμια, τα ανώτατα ιδρύματα έχουν την δική τους ευταξία, δεν υπακούουν απολύτως στην αγορά εργασίας, αλλά θα ήταν κανείς ανεύθυνος αν δεν έβλεπε την κοινωνική πραγματικότητα.
Θέλουμε, λοιπόν, μια παιδεία και εκπαίδευση η οποία θα ικανοποιεί και θα ολοκληρώνει τον άνθρωπο, ταυτόχρονα όμως θα του δίνει όλες τις δυνατότητες μέσα από την πραγματική κοινωνική αποτελεσματικότητα. Πρέπει να έχουμε μετρήσιμους στόχους, τους οποίους θα μπορούμε να ικανοποιούμε και να γνωρίζουμε προς ποια κατεύθυνση κινούμεθα.
Η Κυβέρνηση αυτή έχει ως επίκεντρο την παιδεία και τον πολιτισμό. Και η ιστορία της χώρας δημιουργεί όλες τις προϋποθέσεις, διότι η Αρχαία Ελλάδα υπήρξε ο χώρος της επιστήμης πρώτα και μετά του πολιτισμού. Ας μου επιτραπεί να το πω ως επιστήμων, δεν έχει δοθεί αρκετή έμφαση στην ιστορική μας κληρονομιά όχι για λόγους παλιάς αντίληψης για να επικαλούμεθα τους προγόνους μας, αλλά για το γεγονός ότι επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο έχουμε πάντα και πάλι όλες τις ευκαιρίες να κάνουμε σπουδαία πράγματα.
Η χώρα μας βρίσκεται σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς, έχει ρόλο και έχει ρόλο μερικές φορές δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το μέγεθός της ακριβώς λόγω αυτού του ισχυρότατου παρελθόντος. Το ισχυρό αυτό παρελθόν βεβαίως έχει τους δικούς του συμβολισμούς.
Και επειδή η πολιτική πολύ συχνά, αλλά και η συνένωση των πολιτών ενός Έθνους προς συγκεκριμένο σκοπό έχει σχέση με τους συμβολισμούς, όπως έλεγε ο Πρόεδρος Μιτεράν η πολιτική είναι πρώτα απ’ όλα η τέχνη σωστής διαχείρισης των συμβόλων. Και επειδή τα σύμβολα έχουν τεράστια σημασία, τα μόνα σύμβολα που μπορεί κανείς να επικαλεστεί πραγματικά για να κάνει άλματα ο τόπος, είναι σύμβολα που έχουν σχέση με την παιδεία και τον πολιτισμό.
Αυτή είναι η πολιτική, ιδεολογική, όχι κομματική, γραμμή του Υπουργείου Παιδείας σήμερα, μαζί με όσα είπα στην αρχή για την ισότιμη πρόσβαση, για τις ίσες ευκαιρίες ανεξάρτητα από, όπως είπα, φύλο, φυλή, θρησκεία, καταγωγή, κοινωνική τάξη ή επίπεδο.
Τον Ιούνιο θα έρθει η πρόταση νόμου για τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και γιατί ο μέχρι σήμερα νόμος έχει κατά κάποιο τρόπο εξαντλήσει την πορεία του και γιατί δεν ανταποκρίνεται ούτε η πραγματικότης ούτε ο νόμος ως έχει σ’ αυτό που μας αξίζει.
Εκεί θα συμβάλουν όλοι. Θα συμβάλουν τα Πανεπιστήμια, θα συμβάλει το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, μέσα από το οποίο ο διάλογος συνεχίζεται ουσιαστικώς. Θα συμβάλουν οι Πρυτάνεις. Θα συμβάλουν πάντως Έλληνες που κάνουν σπουδαία πράγματα, ο καθένας μόνος του, αλλά αυτό που πάσχει είναι η συλλογική δράση κι αυτό είναι η αγωνία του Υπουργείου Παιδείας. Θέλω να πω καταλήγοντας, πώς θα αυξήσουμε, θα ενισχύσουμε σημαντικά τη συλλογική δράση ώστε να ανταποκρίνεται απόλυτα στις κατά μόνας ικανότητες, τη σπουδαιότητα και την αξία των προσώπων. Σας ευχαριστώ κα Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμείς σας ευχαριστούμε πάρα πολύ. Είχα σκοπό να το φυλάξω σαν αποφώνηση για το τέλος, αλλά δεν κρατιέμαι. Είναι η πρώτη φορά που η Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου φιλοξενεί Υπουργό Παιδείας και πολύ περισσότερο την κα Γιαννάκου. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη γι’ αυτό και δεσμεύομαι ότι σίγουρα η παρουσία της κας Γιαννάκου θα είναι μια από τις σημαντικότερες και τις ουσιαστικότερες παρουσίες σε όλον αυτόν τον κύκλο και γευμάτων και συνεντεύξεων που φιλοξενεί η Ένωση.
Να αρχίσουμε με τις ερωτήσεις. Χαίρομαι που βλέπω πολλούς ξένους ανταποκριτκές, αλλά δυστυχώς δεν βλέπω ερωτήσεις από Έλληνες συναδέλφους. Θα αρχίσω με τον Αντιπρόεδρό μας τον κ. Φίλιππο «Πάγκαλο» των Sunday Times and Reuters.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («SUNDAY TIMES - REUTERS»): Θα ήθελα κι εγώ να σας καλωσορίσω κα Γιαννάκου και τους υπόλοιπους τους καλεσμένους μας και να προχωρήσω με την ερώτησή μου. Η δικιά μου ερώτηση σχετίζεται πιο πολύ με τη θρησκεία παρά τη παιδεία και επειδή αναφερθήκατε σε ισότιμη πρόσβαση στην παιδεία και προφανώς και στη θρησκεία, το ένα θέμα που μας καίει εδώ και πολύ καιρό είναι το θέμα: την καύση των νεκρών που απασχολεί περισσότερο εννοείται τους μη ορθόδοξους.
Αλλά το άλλο θέμα που είμαστε θα έλεγα εκτός γραμμής με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες είναι το θέμα του τεμένους, που μας είχε ανακοινωθεί πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες ότι θα γινόταν κάποιο τέμενος, είχε ανακοινωθεί ότι θα ήταν στην Παιανία. Δυστυχώς δεν έγινε τίποτα και η πραγματικότητα είναι ότι ακόμα περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει, πότε θα γίνει και πού θα γίνει.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ό,τι έχει σχέση με τη θρησκεία γενικότερα, φυσικά πρέπει να προβούμε κάτω από την προοπτική που υπαινιχθήκατε. Το ελληνικό Σύνταγμα επιτάσσει ανεξιθρησκία και έτσι πρέπει να είναι.
Ως προς την καύση των νεκρών έχω δηλώσει και το έχει δηλώσει και ο Υπουργός Εσωτερικών, ότι η πρόταση, όχι πρόταση νόμου, η τροπολογία που έχει υποβληθεί από Βουλευτές όλων των πολιτικών κομμάτων στη Βουλή για τη δυνατότητα καύσης και αφορά και στον Υπουργό Εσωτερικών διότι είναι ζήτημα δημιουργίας υποδομών, καύσης των νεκρών που το θρήσκευμά τους όσο είναι εν ζωή το επιτρέπει, είναι μια τροπολογία η οποία θα γίνει αποδεκτή από την ελληνική κυβέρνηση. Αυτό είναι ένα πρώτο βήμα.
Επίσης θέλω να γνωρίζετε ότι βρισκόμαστε σε συνεχή διάλογο και με την Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ελλάδα, αλλά και με την Καθολική Εκκλησία και με όλους. Το ζήτημα του τεμένους, φυσικά είναι αυτό ένα Ίδρυμα το οποίο είναι μικτό μεταξύ Μουσουλμάνων και Υπουργείου Εξωτερικών.
Το Υπουργείο Εξωτερικών έχει δημιουργήσει το Ίδρυμα αυτό και υποθέτω ότι θα προχωρήσει στα καθέκαστα. Αλλά εγώ θέλω να σας πω ότι μας απασχολεί πάρα πολύ σοβαρά το ζήτημα του χώρου λατρείας των Μουσουλμάνων, όχι μόνο αυτών οι οποίοι εργάζονται στην Ελλάδα, αλλά και των Μουσουλμάνων οι οποίοι προέρχονται από τη Βόρειο Ελλάδα, από τη Θράκη, των Ελλήνων πολιτών οι οποίοι κατοικούν στην Αθήνα και το Υπουργείο Παιδείας έχει συγκεκριμένες σκέψεις. Έτσι κι αλλιώς η Εκκλησία της Ελλάδος, όπως γνωρίζετε, παρεχώρησε 30 στρέμματα ιδιοκτησίας της στο χώρο του Ελαιώνα για να ανεγερθεί και μέσα στην Αθήνα ιερό τέμενος. Ξέρω ότι σε μερικά ζητήματα προχωρούμε όχι με πολύ μεγάλα βήματα. Το ίδιο συμβαίνει και στις μουσουλμανικές χώρες σε σχέση με τον χριστιανισμό, αλλά είμαστε σε μια εποχή που πρέπει να ενισχυθεί ο διαπολιτισμικός διάλογος και ο διαθρησκευτικός διάλογος και αυτό η Ορθόδοξη Εκκλησία το κάνει και εδώ και σε επίπεδο οικουμενικό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΝΕΤ»): Κυρία Υπουργέ, μια και αναφερθήκατε στον εθνικό διάλογο για την παιδεία, θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι που ενδιαφέρει πάρα πολύ κόσμο. Είχατε εκφράσει τη σκέψη ότι θα μπορούσαν να αποδεσμευτούν οι εισαγωγικές εξετάσεις από τον στενό χαρακτήρα του Λυκείου. Μάλιστα είχατε δεσμευτεί ότι οι όποιες αλλαγές, θα αφορούν τους μαθητές που φοιτούν φέτος στην Γ’ Γυμνασίου ώστε να μην υπάρχει αιφνιδιασμός.
Επειδή βρισκόμαστε στο δεύτερο μισό της σχολικής χρονιάς, θα ήθελα να σας ρωτήσω, σε ποιο στάδιο βρισκόμαστε, αν θα ισχύσουν ή στη σκέψη σας υπάρχει να ισχύσουν κάποιες αλλαγές για τους μαθητές της Γ’ Γυμνασίου, διότι, όπως καταλαβαίνετε, το ενδιαφέρον είναι μεγάλο. Σας ευχαριστώ.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Το ενδιαφέρον πράγματι είναι μεγάλο. Επειδή υπάρχουν από πολλές πλευρές, από τα Πανεπιστήμια, από τα Εκπαιδευτικά Συνδικάτα κλπ, από την ΟΛΜΕ, υπάρχουν και υπήρχαν πάντοτε οι αιτιάσεις ως προς το σύστημα που υπήρχε και υπάρχει η διάθεση να βγει από το Λύκειο ώστε να έχει τη δική του ευταξία του Λύκειο.
Εμείς, όπως ξέρετε, κάναμε την πρώτη κίνηση. Δηλαδή μεταφέραμε τις εξετάσεις στην Γ’ Λυκείου και κάναμε πολύ καλά, γιατί το Λύκειο είχε συμπαρασυρθεί ολόκληρο και αντί να παρέχει τις βασικές γνώσεις, είχε συμπαρασυρθεί από τις εξετάσεις. Είμαστε λοιπόν διατεθειμένοι να το συζητήσουμε και γι’ αυτό στα πλαίσια του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας και σε συνεννόηση με τον Πρόεδρο τον κ. Βερέμη έχει δημιουργηθεί μια Επιτροπή, η οποία είναι υπό τον Ειδικό Γραμματέα του Υπουργείου τον κ. Κυριαζή, στην οποία συμμετέχουν στελέχη, εμπειρογνώμονες από το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, εκπρόσωπος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, εκπρόσωπος του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας και έχει αρχίσει ήδη η πρώτη συζήτηση. Το δε Υπουργείο έχει αποτυπώσει όλα τα συστήματα που υπάρχουν στον κόσμο για πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. ΄
Όποτε κι αν αυτό ρυθμιστεί και νομίζω ότι θα είναι το επόμενο βήμα μετά το νόμο πλαίσιο, να ξέρετε ότι τα παιδιά θα έχουν τρία χρόνια μπροστά τους για να προετοιμαστούν αναλόγως. Δεν πρόκειται να αιφνιδιάσουμε κανέναν, ειδικά στο χώρο της παιδείας. Και μια που είναι και μακροπρόθεσμα πάντοτε τα αποτελέσματα στην παιδεία, οι βιασύνες που υπήρξαν στο παρελθόν δεν έχουν φέρει καλά αποτελέσματα και έχετε δει κι εσείς μέχρι σήμερα ότι αναδρομικώς δε νομοθετούμε. Σε καμία περίπτωση δεν το έχουμε κάνει με όλες τις νομοθετικές πρωτοβουλίες που έχουμε πάρει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΣΟΥΗΔΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ»): Κυρία Υπουργέ, εδώ και αρκετό καιρό βλέπουμε ότι γίνεται αφαίρεση του αμιάντου από τα σχολικά κτίρια. Για όσους δεν ξέρουν, θέλω να πω ότι η διαδικασία αυτή χωρίζεται σε έξι στάδια και το πρώτο είναι το πιο βασικό. Δηλαδή ο εντοπισμός του αμιάντου και η έρευνα που γίνεται από διπλωματούχο έμπειρο ερευνητή και ο οποίος αποφασίζει ποιον αμίαντο θα αφαιρέσει, ποιον θα σκεπάσει και ποιον δεν θα αφαιρέσει και για οικονομία.
Εδώ όμως παρακολουθούμε ότι γίνεται κατευθείαν αφαίρεση με την υπόδειξη των επιστατών των σχολείων και μετά ο Δημόκριτος επιβεβαιώνει ότι αφαιρέθηκε ο αμίαντος. Θέλω να σας πω, γνωρίζω ότι ούτε η εταιρεία, ούτε και ο Δημόκριτος έχει ερευνητές. Ο Δημόκριτος κάνει μόνο αναλύσεις. Ευχαριστώ.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Η πρωτοβουλία αφαίρεσης του αμιάντου και προσεισμικού ελέγχου στα σχολεία της χώρας είναι πρωτοβουλία του Υπουργείου Παιδείας καταρχήν. Το λέω αυτό γιατί με έκπληξή μου βλέπω κατά καιρούς στον τύπο να κατηγορούμεθα γιατί κάνουμε κάτι που δεν έκανε κανένας άλλος προηγουμένως.
Αυτό το πρόγραμμα έχει κόστος 25 εκατομμύρια ευρώ. Έχουμε υπογράψει συμβάσεις με τα Πολυτεχνεία της χώρας και ο Δημόκριτος διαπιστώνει προηγουμένως ότι υπάρχει αμίαντος. Βεβαίως πρέπει να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν τα σχέδια όταν έγιναν τα σχολεία, όπου υπάρχουν.
Γνωρίζουμε δηλαδή περίπου πού βρίσκεται ο αμίαντος, αλλά με ποιο τρόπο και διαδικασία κι αν πράγματι υπάρχει, αυτό διαπιστώνεται και επιβεβαιώνεται από τον Δημόκριτο και από τα Πολυτεχνεία της χώρας. Δεν γίνεται από τους επιστάτες των σχολείων σε καμία περίπτωση. Είναι θέμα αμιγώς επιστημονικό, γι’ αυτό και έχει τόσο μεγάλο κόστος αυτή η υπόθεση.
Επίσης υπάρχουν 44 σχολεία που είναι πλήρως από αμίαντο και θα γκρεμιστούν και εν πάση περιπτώσει εγώ θα πω κάτι. Από το 1987 συζητούσαμε για την απαγόρευση αμιάντου στο χώρο της Ευρώπης. Είναι κρίμα ότι έγιναν και μετά σχολεία με αμίαντο και είναι κρίμα ότι καμία κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν ασχολήθηκε με το σοβαρό αυτό θέμα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΝΕΑ»): Κυρία Υπουργέ, ήθελα να σας ρωτήσω. Για το εξεταστικό καλύφθηκα από την ερώτηση του συναδέλφου, συνεπώς θα ήθελα να σας ρωτήσω για την αξιολόγηση των πανεπιστημίων στην οποία το Υπουργείο σας όπως λέτε δίνει έμφαση.
Ήθελα να ρωτήσω που βρίσκονται οι σχετικές διαδικασίες, πότε θα ξεκινήσει στην πράξη η αξιολόγηση, δηλαδή πότε θα έχουμε επιτέλους ξεκινήσει πραγματικά εκτός από το να συζητάμε να την εφαρμόζουμε, τι σκοπεύετε να κάνετε με τις αντιδράσεις διαφόρων πανεπιστημίων, ορισμένων πράγματι και όχι όλων, που αρνούνται να εφαρμόσουν το νόμο για την εσωτερική αξιολόγηση και αν η αξιολόγηση αυτή θα είναι κοινή και για τα ιδιωτικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια, που όπως έχει πει η κυβέρνηση σκοπεύει να αποδεχτεί κα να γίνουν.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όπως γνωρίζετε η πρόταση του Υπουργού για τον Πρόεδρο της Αρχής Αξιολόγησης ΑΔΙΠ πέρασε από την Ελληνική Βουλή, εγκρίθηκε, ο κ. Σπύρος Αμούργης και έχει βγει η σχετική απόφαση που τον ορίζει.
Αμέσως ο κ. Αμούργης θα στείλει επιστολή στα πανεπιστήμια, στα ΤΕΙ, στη Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος, στην ΕΦΕΕ και στην ΕΣΕΕ, διότι όπως ξέρετε η ανώτατη Αρχή συντίθεται από 6 εκπροσώπους των πανεπιστημίων, 4 εκπροσώπους των ΑΕΙ, 1 εκπρόσωπο της ΕΦΕΕ, 1 της ΕΣΕΕ, τον Πρόεδρο και 1 εκπρόσωπο της Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος.Έχει ευρεθεί ο χώρος όπου θα εγκατασταθεί η Αρχή. Όπως ξέρετε θα αρχίσει η εσωτερική αξιολόγηση.
Τώρα ως προς τις αντιδράσεις θα σας πω κάτι. Εγώ δεν δέχομαι ότι υπάρχει αντίδραση πανεπιστημίων. Εγώ θέλω να δω επισήμως ποια είναι τα Όργανα που αποφάσισαν και με ποια νόμιμη σύνθεση να μην ακολουθήσουν τους νόμους. Θεωρώ πρωτοφανές και αντιδημοκρατικό να υπάρχει Όργανο το οποίο ισχυρίζεται ότι δεν ακολουθεί τους νόμους του κράτους και μάλιστα εν δημοκρατία.
Ο νόμος για την αξιολόγηση θα εφαρμοστεί έτσι κι αλλιώς. Έτσι κι αλλιώς. Διότι η δημοκρατία έχει όλα τα μέσα και διότι τα πανεπιστήμια υπάρχουν για τους φοιτητές και γι’ αυτό υπάρχει αξιολόγηση, για να είναι καλύτερη η ποιότητα της παιδείας και όχι για κάποιους που δεν ξέρω για ποιους λόγους δεν θέλουν να ελεγχθούν.
Διότι όπως γνωρίζετε βασικό εργαλείο στην αξιολόγηση είναι και η συμμετοχή των φοιτητών στην αξιολόγηση των διδασκόντων. Και εν πάση περιπτώσει χωρίς αξιολόγηση τα ελληνικά πτυχία δεν θα αναγνωρίζονται. Και δεν θεωρώ ότι έχει δικαίωμα κανείς να πάρει κάτι τέτοιο επάνω του.
Επομένως τα πανεπιστήμια μας έχουν πλήθος σωστών δασκάλων, εμείς μέσα στο νομοσχέδιο βάλαμε κάτι που δεν έχει ξαναμπεί σε ελληνικό νομοσχέδιο, ότι δηλαδή μετά το πέρας της αξιολόγησης εάν ευθύνεται το κράτος θα συμπληρώσει τα κενά και θα χρηματοδοτήσει αν είναι και δική του ευθύνη γιατί δεν πάει καλά ένα Τμήμα ή ένας Τομέας και αν ευθύνεται το Τμήμα αντιστοίχως θα κάνει τις διορθωτικές κινήσεις.
Κι αυτό γίνεται και στη ζωή και αυτό λέει η κοινή λογική. Ότι όπου δεν πάνε τα πράγματα καλά, κάνουμε τις διορθωτικές κινήσεις, έχουμε μετρήσιμους στόχους και αυτό κάνουν όλες οι σύγχρονες χώρες του κόσμου. Εγώ πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι σύγχρονη χώρα στον κόσμο και έχει και σπουδαίους πανεπιστημιακούς που και τη θέλουν και την έχουν στηρίξει την αξιολόγηση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ»): Παρακαλώ να μου επιτρέψει το Προεδρείο και η κα Υπουργός να εκμεταλλευτώ μια ευκαιρία, το ότι για πρώτη φορά ανάμεσα μας είναι ένας ιδανικός εκπρόσωπος Τύπου, ο καθηγητής κ. Σκαλκέας, που για μας τους παλαιότερους στο Ωνάσειο και γράμματα μας μάθαινε και σαφέστατος ήταν και μας βοήθαγε πολύ στη δουλειά μας. Γι’ αυτό προτείνω η Ένωση Ανταποκριτών, η Ένωση μας, να τον κάνει επίτιμο μέλος γιατί ήταν ωραίος εκπρόσωπος.
Επί της ερωτήσεως. Κυρία Υπουργέ, ένα πρόβλημα που κάθε χρόνο το αντιμετωπίζετε και το αντιμετωπίζουμε και στη συνέχεια το κρίνουμε, το κατακρίνουμε αλλά το ξεχνάμε είναι οι σχολικές εκδρομές. Είναι μια πρωτοτυπία όχι πολύ συνηθισμένη για την Ευρώπη, που κάθε άλλο παρά εκπαιδευτική είναι και εσείς σαν επιστήμων στην Ψυχιατρική ξέρετε τι σημαίνει τα παιδιά εξ απαλών ονύχων να ανακατεύονται με πράγματα τα οποία δεν είναι και τόσο προς τιμήν και αυτών και των συναλλασσόμενων μαζί τους. Τι σκέφτεστε να κάνετε;
Αλλά μια και όπως είπε και η Πρόεδρος σας βρήκαμε και που σπανίως σας έχουμε δει, έχω και άλλη μια. Πρόκειται να έρθει στη Βουλή αυτές τις μέρες ένα αίτημα, το οποίο υποβοηθά την υπογεννητικότητα που είναι ένα μεγάλο πρόβλημα της χώρας, να προσλαμβάνεται ένα 20% των εκπαιδευτικών που έχουν 3 παιδιά κατά ειδικότητα. Δεν ξέρω αν θα το κάνετε δεκτό και τι γνώμη έχετε επ’ αυτού.
Και τρίτο και τελευταίο, η Υπηρεσία σας είναι χώρος υψηλών διαζυγίων. Πως σκέπτεστε σαν Υπουργός Παιδείας για το διαζύγιο με βελούδο ή χωρίς βελούδο Εκκλησίας και Πολιτείας; Ευχαριστώ πολύ.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κάνατε πολλές ερωτήσεις. Όσο για τον Καθηγητή κ. Σκαλκέα που είχα την τιμή να τον έχω καθηγητή μου, όχι μόνο ως εκπρόσωπος Τύπου αλλά και χιλιάδες άλλα πράγματα μπορεί πάντοτε να κάνει με εξαιρετική επιτυχία.
Θέλω να σας πω ότι για το 20% είναι δική μας πρόταση μέσα στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Υγείας. Εμείς έχουμε προτείνει το 20% κατά ειδικότητα. Θέλουμε να δώσουμε ευκαιρίες σε αυτούς που έχουν 3 παιδιά, το κάναμε ήδη στις μετεγγραφές, τους δώσαμε ελεύθερες μετεγγραφές κι αυτό είναι πολύ σημαντικό και τους δίνουμε και με μέτρο αυτή τη δυνατότητα ώστε όμως να μην φαλκιδευτεί και η γενικότερη λίστα των αναπληρωτών με τις προϋπηρεσίες κ.ο.κ. Νομίζουμε ότι είναι ένα σωστό μέτρο.
Τώρα, εγώ δεν βλέπω κανένα διαζύγιο, γιατί η υπόθεση της θρησκείας -αφήστε την Εκκλησία- είναι μια υπόθεση συμβολική, που ενώνει σε πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό, πολύ υψηλό ποσοστό, τους Έλληνες. Εμείς όμως είμαστε σε συνεχή διάλογο με την Εκκλησία. Περάσαμε την εκκλησιαστική εκπαίδευση που είναι ένας πολύ σωστός νόμος και τώρα πέρασε όλοι το παραδέχονται.
Αυτή τη στιγμή λειτουργεί μια επιτροπή για την εκκλησιαστική δικαιοσύνη, θα δεχτούμε αυτή την τροπολογία που είπα πριν. Είμαστε για διάφορα θέματα σε συζήτηση. Αλλά οι ρόλοι είναι απολύτως διακριτοί, οι σχέσεις είναι διαφανείς και συγκεκριμένες. Και πρέπει να έχουμε πάντα υπόψη μας βέβαια ότι όλα αυτά πρέπει να περνούν από διάλογο.
Η Εκκλησία είναι ένας παλαιότατος Οργανισμός χιλιάδων ετών. Δεν χρειάζεται κανείς να αιφνιδιάζει. Μπορεί να συζητά τα πάντα όπως όλα συζητούνται μέσα στη δημοκρατία.
Συνταγματική αναθεώρηση η παρούσα κυβέρνηση δεν σκοπεύει να κάνει. Θεωρεί ότι το Σύνταγμα δίνει όλα τα περιθώρια των διακριτών ρόλων ανάμεσα στην εκκλησία και το κράτος.
Για τις εκδρομές έχουμε κάνει κάτι πολύ καλό. Είναι εδώ και ο Υφυπουργός ο κ. Καλός. Πέρυσι έγινε μια μεγάλη προσπάθεια. Πρώτα απ’ όλα ζήτησαν όλα τα σχολεία την έγκριση μας όπως πάντα για τις σχολικές εκδρομές, αλλά εμείς αυτό το αποτυπώσαμε σε ένα πληροφοριακό σύστημα.
Και ταυτόχρονα σε συνεργασία με το Υπουργείο Μεταφορών και το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης είχαμε έναν ηλεκτρονικό χάρτη τον οποίον διαβιβάσαμε και στα άλλα Υπουργεία, που ξέραμε κάθε στιγμή που κινούνται τα λεωφορεία των σχολικών εκδρομών, πότε περνάνε μια γέφυρα, ένα ποτάμι ή οτιδήποτε, προηγούντο αυτοκίνητα παντού όπου μπορούσαμε της Αστυνομίας και ταυτόχρονα έχουμε στείλει και ανάλογες οδηγίες για τους προορισμούς.
Ξέρω τι υπονοήσατε, για το ότι πηγαίνουν σε συγκεκριμένους προορισμούς και το ότι δεν έχουν εκπαιδευτικό ρόλο πολλές εκδρομές και βγαίνουν έξω από τα όρια συμπεριφοράς κλπ. Επίσης γνωρίζουμε και τα προβλήματα που έχουν ανακύψει από το ότι πολλοί καθηγητές δεν θέλουν να συνοδέψουν ή και γονείς ακριβώς εξ αυτών των λόγων.
Φέτος όμως είχαμε πολύ πιο πολυδιασπασμένες εκδρομές σε όλη την Ελλάδα. Δεν είχαμε μόνο το κλασικό Ρόδος - Κέρκυρα αν θέλετε. Επομένως παρακολουθούμε τις εκδρομές, αναβαθμίζουμε το ποιοτικό τους περιεχόμενο και θέτουμε όρια στο τι μπορεί να κάνει κανείς και τι δεν μπορεί να κάνει, διότι αυτό είναι απόλυτο δικαίωμα του Υπουργείου Παιδείας και του σχολείου και νομίζω ότι θα πηγαίνουν όλο και καλύτερα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ»): Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω για τις συμπράξεις ιδιωτικού και δημοσίου τομέα. Έχει ανακοινωθεί ήδη από τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων ένα πρόγραμμα για την Αττική, αλλά θα ήταν καλό να μας πείτε λίγο γενικότερα που αλλού στο χώρο της εκπαίδευσης σκέφτεστε να εφαρμοστούν και τι μορφή θα πάρουν.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μέχρι στιγμής υπάρχει πρόταση του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων και η πρόταση του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Για να διαλύσω κάθε αμφιβολία για το ότι είναι πιθανόν ο ιδιωτικός τομέας να επέμβει στα θέματα της παιδείας, όχι δεν έχει καμία σχέση με αυτό.
Τα σχολεία θα χτιστούν πολύ γρηγορότερα και αυτά το κράτος θα τα αποπληρώσει. Είναι δηλαδή κάτι αντίστοιχο με το δάνειο που είχε πάρει π.χ. ο κ. Γιώργος Παπανδρέου. Είχε πάρει 300 δις δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για να χτίσει σχολεία. Υπόλοιπα του δανείου αυτού παραμένουν.
Ο νόμος αυτός για τις συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα είναι πολύ καλός, δίνει την ευκαιρία να προχωρούμε πολύ γρήγορα και δίνει και μεγαλύτερη οικονομική επιφάνεια. Εμάς μας ενδιαφέρει τα σχολεία να γίνουν πολύ γρήγορα. Τη χρονιά που πέρασε 106 σχολεία για τα οποία η απόφαση ελήφθη πρόπερσι τον Ιούνιο, το 2004, είχαν τελειώσει το 2005 και τα παιδιά μπήκαν το Σεπτέμβριο μέσα και αυτό είναι που μας ενδιαφέρει.
Ένα καλό δημόσιο σχολείο, με καλές υποδομές, με όλες τις δυνατότητες, με αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, με γυμναστήρια κ.ο.κ., ώστε να έχουμε πραγματικά σωστό περιβάλλον για την παρεχόμενη παιδεία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ»): Ήμουν πριν δυο μήνες στην Κίνα και είδα μεγάλη επιθυμία Κινέζων να εκπαιδευθούν από Έλληνες, και σε Ολυμπιακή παιδεία, και υπόλοιπη παιδεία κτλ. Υπάρχει καμία πρόβλεψη, κανένα Πρόγραμμα;
Και ένα δεύτερο αν μου επιτρέπετε, κάτι για την απόδημη παιδεία, ειδικότερα της Αμερικής. Έχω σε 130 και πλέον χώρες επισκεφθεί την απόδημη παιδεία, μακάρι να ήταν όλα όπως είναι το Σαχέντ στο Γιοχάνεσμπουργκ, το σχολείο, ειδικότερα για την Αμερική. Ευχαριστώ.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ως προς τους ξένους φοιτητές και ειδικά ως προς τους Κινέζους υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον. Αρκεί να σας πω ότι 25 Κινέζοι μαθαίνουν ελληνικά γιατί θέλουν να μπουν στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης στην Ιατρική. Στις αρχές Απριλίου είμαι επίσημη προσκεκλημένη της κινεζικής κυβέρνησης και θα πάω στην Κίνα. Θα κάνουμε μια συμφωνία μορφωτικών υποθέσεων που θα αφορά μόνο στο Υπουργείο Παιδείας, όχι και στο Υπουργείο Πολιτισμού. Έχουμε Έδρα Ελληνικών Σπουδών στο Πεκίνο π.χ., δηλαδή μας ενδιαφέρει πάρα πολύ αυτή η πλευρά. Φυσικά υπό τους όρους και τις συνθήκες που έρχονται και άλλοι αλλοδαποί στην Ελλάδα, είναι μια μεγάλη χώρα η Κίνα, είμαστε ιστορικές χώρες και οι δύο και υπάρχει τεράστιο πεδίο πραγματικά στο μορφωτικό επίπεδο.
Ως προς την παιδεία των αποδήμων, πριν έρθω εδώ ήμουν στη Βουλή, είχα ζητήσει από την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων να κάνουμε μια συζήτηση για το θέμα αυτό, η προσπάθεια που καταβάλλεται είναι πολύ μεγάλη και από την προηγούμενη κυβέρνηση ήδη είχαν αλλάξει ορισμένες αντιλήψεις που αφορούσαν στο πώς δινόταν μόνο η ελληνική παιδεία στο εξωτερικό, π.χ. στη Γερμανία. Αυτή τη στιγμή θέλουμε, α) να κινητοποιήσουμε και τις νεότερες γενιές, δεύτερη και τρίτη γενιά, που δεν είναι εύκολο να κινητοποιηθούν και να αποκτήσουν σχέση με την Ελλάδα και θέλουμε η παιδεία που παρέχεται εκεί να είναι καλής ποιότητας, τέτοια που να επιτρέπει και αν έρθουν εδώ να έχουν κάποιες δυνατότητες αλλά και εφ’ όσον μείνουν εκεί, να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τους εκεί κατοίκους. Υπάρχουν τα περίφημα chapter schools τα οποία χρηματοδοτεί η αμερικανική κυβέρνηση, τα οποία είναι τρίγλωσσα στην ουσία και οι συντονιστές μας στέλνουν συνεχώς εκθέσεις προόδου όπου παρατηρούνται προβλήματα.
Γνωρίζετε ότι π.χ. στη Γερμανία επί χρόνια έμεινε η εκπαίδευση πίσω γιατί επέμενε στη λογική ότι τα παιδιά μπορούν να γυρίσουν πίσω. Αλλά τα παιδιά, τα νέα παιδιά, θέλουν πολλές ευκαιρίες. Και έχουν δικαίωμα σε πολλές ευκαιρίες. Τώρα στη σχέση της Ελλάδας με τα παιδιά αυτά, αυτή δεν περιορίζεται μόνο στην παιδεία παιδιών που φοιτούν σε ελληνικά σχολεία, αλλά δίνει έμφαση στη διδασκαλία μητρικής γλώσσας και επειδή πάρα πολλές χώρες, ιδιαίτερα ευρωπαϊκές, έχουν περικόψει τα κονδύλια για μητρική γλώσσα, π.χ. η Ολλανδία δίδασκε 176 γλώσσες, αυτή τη στιγμή δε μπορεί να το κάνει, φτάνουν συνεχώς νέες εθνότητες.
Ζητήσαμε από την Ολλανδία να μας χορηγήσει τους χώρους και εμείς θα στείλουμε εκπαιδευτικούς και θα πληρώσουμε τους εκπαιδευτικούς για να κάνουν μητρική γλώσσα. Αρα η Ελλάδα εμμένει στην πολιτική της παιδείας και του πολιτισμού, στη διάδοση της μητρικής γλώσσας, στο άνοιγμα εδρών ελληνικών σπουδών και βέβαια όπως θα έχετε διαβάσει ίσως, η ελληνική πια μπαίνει, και η μοντέρνα ελληνική, όχι μόνο η αρχαία, σε άλλες χώρες όπως στην Ιταλία. Π.χ. στη Ρώμη τα καλύτερα 5 κλασικά Λύκεια της χώρας βάζουν ελληνική ως δεύτερη γλώσσα. Το ίδιο θα γίνει στο Τορίνο και στο Μιλάνο, το ίδιο γίνεται στις πρώην ανατολικές χώρες. Δηλαδή στηρίζουμε και θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε την ελληνική εκπαίδευση στο εξωτερικό, τα μαθήματα μητρικής γλώσσας και τον πολιτισμό.
Αυτή τη στιγμή ετοιμάζουμε και πολιτιστικά προγράμματα, γιατί αυτά είναι πιο ελκυστικά. Γιατί καταλαβαίνετε τη δυσκολία, ένα παιδί που έχει μεγαλώσει, ιδιαίτερα αν είναι μικτός ο γάμος, έχει μεγαλώσει στο χώρο εκεί, για να αποκτήσει σύνδεση με την Ελλάδα, πέρα από τα λίγα που μπορεί να μάθει σε ένα αμερικάνικο σχολείο για την ελληνική ιστορία, χρειάζεται κι άλλα ερεθίσματα. Και τα ερεθίσματα αυτά δεν είναι μόνο το ποια είναι η Ελλάδα σήμερα, δεν είναι μόνο ο τουρισμός, είναι η εκπαίδευση, οι ανταλλαγές στο επίπεδο των φοιτητών, είναι το άνοιγμα των Πανεπιστημίων μας π.χ. για ξένους επιστήμονες κτλ. Είναι ένα πλήθος ζητημάτων σε μια εποχή παγκοσμιότητας που το ζητά η πραγματικότητα.
Αρα τα παιδιά αυτά, αλλά και άλλοι, ξένοι, που δεν έχουν σχέση με την Ελλάδα, το να αποκτήσουν μέσω της παιδείας ένα τέτοιο ενδιαφέρον και μια τέτοια πρόσβαση, καθώς και μέσω των Προγραμμάτων του Υπουργείου Εξωτερικών που ξέρετε ότι έρχονται πολλοί ελληνόπαιδες εδώ, είναι πολύ σημαντικό. Νομίζω ότι το Πρόγραμμα αυτό πάει καλά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»): Κυρία Υπουργέ, το Σύνταγμα διαφυλάσσει την ανεξιθρησκία. Ήθελα να μου εξηγήσετε πώς συμβιβάζεται ο ανώτατος πολιτειακός άρχων της χώρας που εκφράζει και εκπροσωπεί όλους τους πολίτες ανεξαρτήτως θρησκεύματος, η Βουλή και η εκάστοτε κυβέρνηση να ορκίζονται από τον εκπρόσωπο της μιας θρησκείας, έστω και της επικρατούσας και στο σύμβολό της που είναι το Ευαγγέλιο. Ως συνέχεια αυτής της ερώτησης να μου πείτε, επειδή αναφερθήκατε στην καύση των νεκρών είπατε ότι η κυβέρνηση ήρθε σε επικοινωνία με τις διάφορες θρησκευτικές κοινότητες και θα αναφέρεται ο νόμος στους μη ορθόδοξους προφανώς, άρα η κυβέρνηση νομοθετεί με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας ή με βάση τις επιθυμίες των θρησκευτικών κοινοτήτων; Και το τρίτο, ένα σχόλιο για όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο με αφορμή τη δημοσίευση σκίτσων που απεικονίζουν τον Προφήτη Μωάμεθ.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Το Σύνταγμα όντως ορίζει ανεξιθρησκία, όντως ορκίζεται ο ανώτατος άρχων, αλλά αν ο ανώτατος άρχων ήταν Μουσουλμάνος δε θα ορκιζόταν στο Ευαγγέλιο. Δεύτερον, δεν ορκίζονται όλοι οι Βουλευτές στο Ευαγγέλιο. Μουσουλμάνοι Βουλευτές ορκίζονται στο Κοράνι. Επομένως δεν υπάρχει τέτοιο θέμα.
Από κει και πέρα είναι κάτι που γίνεται για πάρα πολλά χρόνια, γνωρίζω ότι στο παρελθόν ο Αρχιεπίσκοπος είχε ζητήσει να μη γίνεται λόγω του ότι ο Χριστός αναφέρθηκε στο Όρος των Ελαιών «εγώ δε λέγω υμίν μη ομώσαι όλως» κτλ., δεν εμποδίζει κανέναν να ορκιστεί εκεί που θέλει ή να μην ορκιστεί, να αρνηθεί να ορκιστεί, δεν το συζητώ. Δηλαδή είναι δικό του θέμα του Βουλευτού. Επομένως δεν έχουμε ζήτημα εκεί. Δε λέμε για μη Ορθοδόξους, δεν είναι πάρα πολλά χρόνια που επετράπη.
Νομίζω ότι το καίριο σημείο βρίσκεται στο εξής: Αν η Εκκλησία που πιστεύει σε κάτι άλλο θα κάνει μια τελετή ενόψει του ότι κάποιος θα καεί. Εκεί βρίσκεται το θέμα, αλλιώς δεν εμποδίζει κανείς κανέναν Έλληνα να καεί. Η πρόταση των Βουλευτών, που είναι ένα πρώτο βήμα, λέει «σε ανθρώπους των οποίων το θρήσκευμα και οι πεποιθήσεις όσο ζούσαν επέτρεπαν κάτι τέτοιο». Και αυτό είναι σωστό, είναι και σεβασμός προς το συγκεκριμένο άτομο.
Για τα θέματα των σκίτσων του Μωάμεθ, εγώ νομίζω ότι πρέπει στην εποχή μας να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί. Βεβαίως υπάρχει ελευθερία του Τύπου, αλλά γνωρίζουμε ότι παρά τις προσπάθειες για διαπολιτισμικό διάλογο, το παγκόσμιο σύστημα υποφέρει και από την τρομοκρατία, από το θρησκευτικό φανατισμό κτλ. Και επειδή δε μπορούμε να λύσουμε εν μια νυκτί και να αλλάξουμε τις πεποιθήσεις πολλών ανθρώπων, έχω την αίσθηση, χωρίς να είμαι οπαδός της λογοκρισίας σε καμία περίπτωση, θεωρώ υπερβολή, έξω από τα όρια αυτό που έγινε, έχω όμως την αίσθηση ότι καλό θα ήταν να εμμείνουμε σ’ αυτό τον διάλογο και αν θέλετε και μια προσωπική άποψη την οποία δεν την εκφράζω τώρα για πρώτη φορά, την είχα εκφράσει όταν ήμουν μέλος της Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις συμφωνίες με τρίτες χώρες, με χώρες της Αφρικής και της Καραϊβικής.
Πεποίθησή μου είναι ότι αν θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε κάποιες χώρες πρέπει να τις βοηθήσουμε προς την κατεύθυνση του να αναλάβουν τα κράτη αυτά όλο το σύστημα παιδείας και να μην το αφήσουν στα χέρια φανατικών ή ανθρώπων που δεν υπακούν γενικότερα στο σύστημα. Χώρες που το έχουν κάνει, όπως γνωρίζετε, χώρες με μουσουλμανικό πληθυσμό, δεν έχουν παρόμοια προβλήματα. Έχει τεράστια σημασία λοιπόν, εκτός από τις υποδομές και τη χρηματοδότηση μεγάλων έργων, χωρίς να θέλουμε να παρέμβουμε εκεί, να δούμε πως η παιδεία και η εκπαίδευση παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο.
Κατά συνέπεια εγώ δεν είμαι υπέρ του να εμποδιστούν οι εφημερίδες να έχουν σκήπτρα, αλλά εφ’ όσον δεν υπάρχει το ανάλογο χιούμορ από την άλλη πλευρά, και αυτό μπορεί να δημιουργήσει τεράστια προβλήματα όπως δημιούργησε και σε ευρωπαϊκές χώρες. Ίσως ένας διάλογος για θέματα δικής τους δεοντολογίας ανάμεσα στους δημοσιογράφος και τους εκδότες, θα βοηθούσε περισσότερο. Είναι πάντως αρκετά λεπτό το θέμα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΑΛ ΑΧΡΑΜ»): Στην Αίγυπτο, ειδικά στο Κάιρο κα στην Αλεξάνδρεια, υπάρχουν ελληνικά κτίρια, χρήσιμα κτίρια. Ακουσα τελευταία ότι θα ανοίξετε ένα τουριστικό σχολείο, ελληνικό. Τι γίνεται μ’ αυτό το θέμα; Επίσης μια άλλη ερώτηση: Ονομάζεστε Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, στις άλλες χώρες υπάρχει Υπουργός Παιδείας μόνο. Μήπως σκοπεύετε να διδάσκεται σε ελληνικά σχολεία τα μαθήματα του Ισλάμ σαν θρήσκευμα Ισλάμ;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ως προς τη Σχολή αυτή που είναι ένα είδος επιπέδου ΙΕΚ, υπήρχε και παλιά η τουριστική αυτή Σχολή και το έχει θέσει υπόψη μας ο Υπουργός Τουρισμού. Νομίζω ότι δεν είναι καθόλου κακή ιδέα να γίνει κάτι τέτοιο. Πράγματι υπάρχουν ελληνικά κτίρια, υπήρχε ελληνική παρουσία χιλιάδων ανθρώπων και σημαντική και γνωρίζετε ότι η σχέση μας με την Αίγυπτο είναι πάρα πολύ στενή, πάρα πολύ φιλική και έχουμε συνεννοήσεις.
Για το θέμα της διδασκαλίας των Θρησκευτικών, υπάρχουν αρκετά προβλήματα αυτή τη στιγμή. Δε μπορώ να σας πω δηλαδή πως μπορούμε αύριο το πρωί να διδάξουμε ως μάθημα όλες τις θρησκείες. Ειρήσθω εν παρόδω ότι τα Θρησκευτικά όπως είναι και όπως θα είναι και με τα νέα βιβλία που θα βγουν τώρα, δεν παραλείπουν να αναφερθούν σε άλλες θρησκείες. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι αυτό. Αλλά αυτή τη στιγμή το ελληνικό κράτος δεν είναι έτοιμο να διδάξει το πλήθος των θρησκειών και πεποιθήσεων που μπορεί να υπάρχει από άτομα άλλων εθνοτήτων στην Ελλάδα.
Όμως, με τη διαπολιτισμική εκπαίδευση έχουμε κάνει κάτι πολύ σημαντικό: Έχουμε εκδώσει ημερολόγια, βιβλία κτλ. για τα παιδιά που είναι στα σχολεία, που περιλαμβάνουν πληροφορίες γύρω από τις 5 βασικές, σημαντικότερες θρησκείες στον κόσμο, έχουμε CD με μουσική και εκεί περιλαμβάνονται και θρησκευτικά τραγούδια από 55 χώρες του κόσμου, δηλαδή κάνουμε μια ευρύτερη προσπάθεια στη διαπολιτισμική εκπαίδευση ώστε να μην αισθάνονται το έλλειμμα τα παιδιά αυτά. Νομίζω ότι στο μέλλον είναι κάτι που μπορεί να εξετασθεί.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («MEGA»): Κυρία Υπουργέ, θα ήθελα να αρπάξω την ευκαιρία, δεν σας βλέπουμε πολύ συχνά εμείς οι εκπαιδευτικοί συντάκτες το τελευταίο καιρό και να σας κάνω δύο προσωπικές ερωτήσεις. Αν μου επιτρέπετε. Η μία είναι αν σήμερα με αυτή τη συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, αισθάνεστε ότι παραδίδετε το Υπουργείο Παιδείας σε κάποιον άλλον και πάτε κάπου αλλού.
Οι μέρες είναι πονηρές. Μιλάνε όλοι για ανασχηματισμό. Και αναρωτιέμαι αν όντως το νιώθετε σαν απολογισμό, είναι το ένα, ή αν έχετε πάρει το o.k. ότι θα συνεχίσετε στον ίδιο χώρο, στο ίδιο πόστο το έργο που αυτή τη στιγμή με ένα οραματικό τρόπο μας παρουσιάσατε.
Η δεύτερη ερώτηση όμως έχει να κάνει με τις κινητοποιήσεις που θα κάνουν εντός των προσεχών ημερών, τον άλλο μήνα, οι εκπαιδευτικοί. Πρόσφατα οι εκπαιδευτικοί σε ένα δελτίο τους, γράφουν ότι η Ελλάδα έχει τη θλιβερή πρωτιά απ’ τα κάτω να έχει το μικρότερο ποσοστό πιστώσεων για την παιδεία. Καλά είναι τα λόγια, ωραία πράγματα λέμε, ωραία πράγματα οραματιζόμαστε, πως υλοποιούνται κα Υπουργέ.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα αρχίσω απ’ το τελευταίο κα Παπουτσάκη. Εγώ πιστεύω ότι το σύστημα που παραλάβαμε στην παιδεία όσα χρήματα και αν του έριχνες αν το άφηνες έτσι, δεν επρόκειτο να βγάλει αποτέλεσμα. Οι εκπαιδευτικοί που τα ισχυρίζονται αυτά, καλό είναι να θέλουν να ελέγχονται και οι ίδιοι και να αξιολογούνται. Δεν το θέλησαν όμως ποτέ. Δηλαδή επιθυμούν πολλά χρήματα σε ένα σύστημα που έχει αποδειχθεί αναποτελεσματικό. Αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα.
Δεύτερον. Ζούμε σε δημοκρατία και όποιος θέλει να κάνει κινητοποιήσεις βεβαίως και μπορεί να κάνει. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Εγώ διέπομαι απ’ την πεποίθηση ότι ούτε συμμετοχή θα έχουν οι κινητοποιήσεις, ούτε θα τις ακολουθούσουν οι εκπαιδευτικοί. Γιατί πιστεύω ότι έχει συνειδητοποιηθεί ότι πρέπει να αποδυθούμε όλοι σε μία μείζονα προσπάθεια.
Ως προς το οικονομικό. Η σημερινή κυβέρνηση έχει μιλήσει για 5% του ΑΕΠ και για συγκεκριμένες αλλαγές μαζί, κάτι που πρέπει να το δούμε στο τέλος της 4ετίας. Είναι αλήθεια ότι οι γενικότερες οικονομικές δυσκολίες για τις οποίες δεν ευθυνόμεθα εμείς και το ξέρετε, δεν λέω ότι εμείς θα τα κάναμε όλα τέλεια αν ήμασταν πριν, γιατί είμαι ένας πολιτικός που γνωρίζει τα πράγματα εδώ και πολλά χρόνια.
Αλλά λέω ότι δεν ευθυνόμεθα εμείς για την οικονομική κατάσταση της χώρας, για τα λάθος στοιχεία και όλα τα υπόλοιπα που δεν θέλω να μνημονεύσω εδώ, τα έχουν πει πάρα πολλοί άλλοι Υπουργοί. Η ουσία είναι ότι αυτή τη στιγμή καταβάλλεται μία μείζον προσπάθεια χωρίς πρόγραμμα λιτότητας σκληρό όπως έγινε στο παρελθόν. Είναι ήπιες προσαρμογές.
Η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα στην Ευρώπη από πλευράς προσαρμογής στα ευρωπαϊκά δεδομένα και μιλώ για μία πολιτική που κρατάει το κοινωνικό μοντέλο, αλλά μια πολιτική που υπακούει στα ανοιχτά σύνορα της Ευρώπης και σε κανόνες που προ πολλού έχουν εφαρμοστεί απ’ την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Επομένως γίνονται διαρθρωτικές και θεσμικές αλλαγές, θα κριθούμε στο τέλος της 4ετίας. Δεν είμαι ευτυχής γιατί δεν έχω περισσότερα κα Παπουτσάκη, γιατί ξέρω τι θα έκανα, νέες πολιτικές και πολλά άλλα πράγματα. Είμαι όμως ευτυχής για κάτι. Ότι κάθε αλλαγή που γίνεται στην ουσία και το βλέπετε, έχει τη συναίνεση της κοινωνίας, έχει πολλές φορές τη συναίνεση της Βουλής και των άλλων κομμάτων.
Το Υπουργείο Παιδείας είναι Υπουργείο που συζητάει και πριν έρθουν νομοθετικές πρωτοβουλίες στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και έχουμε ζητήσει εμείς οι ίδιοι και συζητάμε ένα πλήθος θεμάτων για το οποίο έχουμε επαινεθεί απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής.
Και θεωρώ ότι ρόλος μας βέβαια δεν είναι μόνο οι νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες, είναι κυρίως και πρώτα απ’ όλα η με μεθοδικότητα παρακολούθηση της εφαρμογής του νόμου, χωρίς παρεκκλίσεις, της εφαρμογής όλων των νέων θεσμικών αλλαγών, γιατί πολλές φορές κάνουμε μεγάλες αλλαγές και μένουν στα χαρτιά. Και της παρακολούθησης του αποτελέσματός τους.
Τώρα θα ‘ρθω στο πρώτο και προσωπικό. Κυρία Παπουτσάκη δεν έχω την αίσθηση ότι δεν είμαι εγώ που θα κάνω το νόμο-πλαίσιο π.χ. τον Ιούνιο. Αλλά από εκεί και πέρα όπως γνωρίζετε ο ανασχηματισμός είναι υπόθεση του Πρωθυπουργού και κανενός άλλου. Ο Πρωθυπουργός δεν έχει συζητήσει με κανέναν τέτοια ζητήματα και εγώ επειδή είμαι πολλά χρόνια στην πολιτική και δεν εξαρτώμαι απ’ την καρέκλα μου, δεν ενδιαφέρομαι καθόλου αν ο Πρωθυπουργός μου πει αύριο ότι μπορώ να φύγω, παρά μόνο για ένα, να εφαρμόζεται το κυβερνητικό πρόγραμμα όπως πρέπει, ανεξάρτητα απ’ το ποιος θα είναι.
Επαναλαμβάνω, δεν έχω την αίσθηση ότι δεν θα είμαι εγώ αν γίνει ο ανασχηματισμός και οψέποτε γίνει, διότι και αυτό δεν έχει ανακοινωθεί, ούτε μπορεί να ανακοινωθεί. Δεν ανησυχώ όμως επαναλαμβάνω για την πεποίθηση και στάση της κυβέρνησης και προσωπικώς του Πρωθυπουργού, για την πλήρη εφαρμογή των δεσμεύσεών μας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΑΥΡΙΑΝΗ»): Κυρία Υπουργέ στα Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια οι Καθηγητές πάνε καθημερινά στη Σχολή τους, εργάζονται απ’ τις 9 το πρωί και φεύγουν τουλάχιστον στις 5 το απόγευμα. Στην Ελλάδα ο Καθηγητής εργάζεται λιγότερες ημέρες απ’ όσες κάθεται το χρόνο και μάλιστα πάει μία-δυο φορές τη βδομάδα, οι περισσότεροι, δεν μιλάω για όλους.
Πως θα αντιμετωπίσετε αυτή την κατάσταση; Δεν θέλω να μου δώσετε μία απάντηση, με την αξιολόγηση. Στην πράξη. Σκέφτεστε να το αντιμετωπίσετε; Θα βάλετε τους Καθηγητές Πανεπιστημίου να δουλέψουν καθημερινά όπως και στην Ευρώπη; Θυμάμαι φοιτητής που με πήρε τηλέφωνο να μεσολαβήσω να δει τον Καθηγητή του, γιατί δεν τον έβρισκε στο Πανεπιστήμιο. Πως θα αντιμετωπίσετε αυτή την κατάσταση;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Επειδή αναφέρθηκε προηγουμένως ο κ. Σκαλκέας, τον οποίο είχα Καθηγητή, είχαμε βαρεθεί να τον βλέπουμε κάποτε. Απ’ το πρωί στις 7 μέχρι τις 5 ή 6 το απόγευμα. Θέλω να πω ότι υπάρχουν τέτοια φαινόμενα τα οποία οι ίδιοι οι Διευθυντές των Τομέων κα οι Πρόεδροι των Τμημάτων μας έχουν φέρει.
Και δεν υπάρχουν μόνο αυτά. Υπάρχει και ένας αριθμός μικρός Καθηγητών που απελύθησαν τον προηγούμενο χρόνο ακριβώς γι’ αυτό, γιατί είχαν εξαφανιστεί απ’ τη θέση τους. Θέλω να σας πω ότι αυτό είναι ευθύνη των Πανεπιστημίων. Απόλυτη ευθύνη. Ο νόμος ορίζει τι πρέπει να γίνεται.
Σας θυμίζω ότι πέρσι διαμαρτυρήθηκαν στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ότι δεν τους δώσαμε αρκετές θέσεις 407 κλπ. Όταν όμως εγώ ερεύνησα την υπόθεση είδα ότι εκεί ακριβώς που ζητούσαν θέσεις, εκεί ζητούσαν δηλαδή για 6 ώρες το μίνιμουμ να κάνουν 3 ώρες, γιατί ο νόμος λέει τουλάχιστον 6 ώρες. Και τους δήλωσα ότι δεν είναι δυνατόν ταυτόχρονα να ζητούν μείωση των ωρών με διάφορα προσχήματα.
Θεωρώ ότι όλοι οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Το Υπουργείο δεν είναι μπαμπούλας και αν τα Πανεπιστήμια θέλουν αυτοτέλεια, διοικητική ανεξαρτησία έχουν έτσι κι αλλιώς, θα πρέπει να πάψουν να ζητάνε συνεχώς πράγματα χωρίς να κάνουν. Ο νέος νόμος-πλαίσιο που θα ‘ρθει και οι προτάσεις ξέρετε ότι θα έρθουν απ’ το ΕΣΥΠ και θα μπουν μέσα στο Internet και όλοι θα συμμετάσχουν, θα έχει όλες τις ασφαλιστικές δικλίδες που απαιτούνται ώστε οι Καθηγητές να είναι πράγματι Καθηγητές.
Επίσης υπάρχει ένα ζήτημα που αφορά στο ότι μία μειοψηφία συγκεντρώνει σε μία μέρα π.χ. πολλές ώρες στο μάθημα. Αυτό δεν είναι καθόλου σωστό όπως αντιλαμβάνεστε. Πολλές φορές χρειάζεται και χρόνος για να απορροφήσει κάποιος το μάθημα.
Δεν μπορώ να συμπαρασύρω τα πάντα και να πω ότι δεν πατάνε, γιατί και το Υπουργείο ελέγχει και βλέπει. Είναι όμως γεγονός ότι έχουμε πολλές διαμαρτυρίες απ’ τους φοιτητές, ιδιαίτερα σε ορισμένα τμήματα. Τώρα που ξέρουμε που είναι αυτά τα λάθη, θα πρέπει να βρεθούν οι ασφαλιστικές δικλίδες που θα επιβάλλουν στον καθένα, γιατί όταν κάποιος αναλαμβάνει μια θέση οφείλει να ανταποκρίνεται και στη σύμβαση που έχει κάνει, να είναι σωστός στη δουλειά του.
Βεβαίως είπα και στην αρχή ότι οι πανεπιστημιακοί μας γενικά και κατά μόνας και σε επίπεδο διεθνές και με τα citation και με τις συνεδριάσεις κλπ, είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Πρέπει να βρούμε καλύτερους τρόπους να ενισχυθεί αυτή η συνεργασία. Και με την αξιολόγηση, θα μας το πουν και οι φοιτητές αυτό φυσικά, που σας είπαν εσάς προφορικώς. Δηλαδή σας έβαλαν να μεσολαβήσετε για να δει τον Καθηγητή ο φοιτητής.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ»): Κυρία Υπουργέ θέλω να σας ρωτήσω ενόψει της αναθεώρησης του άρθρου της παιδείας, μείζον ζήτημα αποτελεί η διασφάλιση συνθηκών ισότιμης πρόσβασης για όλους ανεξαρτήτως εισοδηματικών ή άλλων κριτηρίων. Το ερώτημά μου είναι ποια είναι η θέση του Υπουργείου Παιδείας για το σύστημα επιλογής των υποψηφίων φοιτητών των δύο τύπων ιδρυμάτων, κρατικών και μη κρατικών. Πρέπει να είναι κοινό;
Και δεύτερον, αν συμφωνείτε με τη θέση που έχει από διάφορες πλευρές διατυπωθεί, ότι θα πρέπει οι φοιτητές των μη κρατικών ιδρυμάτων που δεν έχουν τις οικονομικές δυνατότητες, να επιδοτούνται με κρατικές υποτροφίες.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ίσως είναι λίγο πρωθύστερο κα Μανώλη. Καταρχήν η πρώτη πρόθεση της κυβέρνησης και νομίζω και άλλων πλευρών, όπως και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι να διορθωθεί το λάθος που έγινε την προηγούμενη φορά. Και εξηγούμαι. Το σημαντικότερο απ’ όλα είναι να αρθεί η απαγόρευση, η οποία έχει δημιουργήσει εμπλοκές, εμπλοκές με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και εμπλοκές δικές μας που αδυνατούμε πλέον εφόσον μια τέτοια δομή δεν προβλέπεται, να πιστοποιήσουμε και να κλείσουμε αυτά που δεν ανταποκρίνονται στη σημερινή ευρωπαϊκή πραγματικότητα.
Επομένως τα Πανεπιστήμια είτε είναι μη κρατικά μετά την αλλαγή του Συντάγματος, μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά, άρα όλα τα κέρδη τους θα επενδύονται πάλι μέσα στο Πανεπιστήμιο, είτε είναι κρατικά, θα πρέπει να έχουν κοινούς κανόνες ποιότητας, με το σύστημα ποιότητας στην εκπαίδευση που υπάρχει στον ευρωπαϊκό χώρο.
Από εκεί και πέρα ας μην υπάρξει η ψευδαίσθηση ότι σε αυτά τα Πανεπιστήμια θα μπαίνει ο καθένας όποτε θέλει, χωρίς προσόντα, χωρίς βαθμό πρόσβασης ή χωρίς ένα είδος μπακαλορεά ή δεν ξέρω τι άλλο. Καταρχήν αν γίνουν υποδομές ξένων Πανεπιστημίων εδώ, αυτοί έχουν και δικά τους κριτήρια, το γνωρίζετε αυτό.
Εάν γίνουν τέτοια Πανεπιστήμια από Έλληνες που θα χρηματοδοτήσουν, από φορείς, ακόμα και απ’ την Τοπική Αυτοδιοίκηση, θα πρέπει να υπάρξουν τέτοιοι εκτελεστικοί νόμοι που θα θέτουν αυστηρότατες προδιαγραφές ώστε αυτό να ανταποκρίνεται στον ρόλο του ως Πανεπιστήμιο. Και εδώ έρχεται και το θέμα της αξιολόγησης.
Φαντάζεστε να γίνει ένα ιδιωτικό Πανεπιστήμιο και να μην αξιολογείται με τη λογική που έχουν ορισμένοι μέσα στα κρατικά Πανεπιστήμια και να αφήνεται να λειτουργεί; Η διεθνής πραγματικότητα είναι αδυσώπητη. Εμείς όχι μόνο αυτό, αλλά και την αξιολόγηση θέλουμε να περάσουμε μέσα στο Σύνταγμα.
Διότι πως θα ελέγχεται η ποιότητα αυτών των Πανεπιστημίων; Ποιο αντίκρισμα θα έχουν τα πτυχία τους; Δεν έχουμε προχωρήσουμε τόσο πολύ κα Μανώλη ώστε να πούμε αν θα χρηματοδοτείται κάποιος γι’ αυτά τα Πανεπιστήμια κλπ. Η δική μας στάση είναι η αύξηση των υποτροφιών. Και γνωρίζετε ότι πέρσι διπλασιάσαμε σχεδόν τις υποτροφίες.
Η αύξηση των υποτροφιών είναι ο καλύτερος τρόπος. Και μέσα σε όλο το πλαίσιο του νόμου-πλαισίου που θα δούμε τα πάντα, εκεί πρέπει να δούμε και αυτό το ζήτημα. Η αριστεία και η αύξηση των υποτροφιών είναι ένα πάρα πολύ ισχυρό κίνητρο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («CITY-PRESS»): Λίγο στο ζήτημα της ίδρυσης των Μη Κρατικών Πανεπιστημίων. Θα ήθελα λοιπόν να ρωτήσω τι θα γίνει με τους πτυχιούχους ξένων Πανεπιστημίων, τα οποία συνεργάζονται με ελληνικά Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών και θα ήθελα να ρωτήσω εάν η λειτουργία, το πλαίσιο λειτουργίας των Πανεπιστημίων αυτών, των Μη Κρατικών, Μη Κερδοσκοπικών θα τοποθετηθεί στο νόμο πλαίσιο για τα Δημόσια Πανεπιστήμια. Ευχαριστώ.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι δεν θα τοποθετηθεί στα Δημόσια Πανεπιστήμια. Έχουμε ακόμη πάρα πολλές ενστάσεις. Έχουμε δυο χρόνια περίπου προσαρμογής με την Οδηγία που υπάρχει.
Θέλω να σας θυμίσω τα εξής. Μετά από μια απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, μετά από προσφυγή της κας «Νέρη» στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, γιατί στην Ιταλία υπήρχε η ίδια νομοθεσία, αλλά δεν υπάρχει εμπλοκή με το Σύνταγμα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έθεσε ορισμένα ζητήματα και βάσει αυτών τροποποιήθηκε η Οδηγία 8948, η οποία όμως τροποποιούμενη δεν περιέλαβε τη συλλογιστική του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, πράγμα που εγώ το θεωρώ σκανδαλώδες και με βάση την ευρωπαϊκή μου εμπειρία. Τότε γιατί τροποποιήθηκε;
Εμείς επιμείναμε υποβάλλοντας μέσω των Ευρωβουλευτών μας τροπολογίες και οι Γερμανοί ότι δεν θα είχαμε αντίρρηση αν μπορούσαμε εμείς να πιστοποιούμε και να αξιολογούμε αυτές τις δομές. Δεν μπορεί να αξιολογούμε τα δικά μας Πανεπιστήμια κι αυτά να μην αξιολογούνται.
Η θεωρία ότι ένα ξένο Πανεπιστήμιο, Βρετανικό, κάνει εδώ μια συμφωνία και επομένως έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο, δεν ισχύει διότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση η παιδεία είναι αποκλειστικά αρμοδιότητα της χώρας του κράτους μέλους και όχι μόνο είναι, αλλά κατά τη διάρκεια της συζήτησης του Συντάγματος, που εγώ ήμουν μέλος στην Ευρωπαϊκή Συνέλευση, μετά «?.» πρώτοι οι Βρετανοί ήθελαν να κρατήσουν την παιδεία στην εθνική αρμοδιότητα.
Βεβαίως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κινούμενη από τον ανταγωνισμό όπου έχει αρμοδιότητα, διότι κυρίως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρώπη έχει στο εμπόριο, στην αλιεία, στον ανταγωνισμό κλπ, στη νομισματική πολιτική, λέει ότι εμείς μιλάμε για επαγγελματικά δικαιώματα, αλλά τα επαγγελματικά δικαιώματα προέρχονται από ακαδημαϊκά δικαιώματα.
Βεβαίως αυτοί έχουν επαγγελματικά δικαιώματα στον ιδιωτικό τομέα. Το θέμα τους είναι το δημόσιο. Αυτό θα το συζητήσουμε και στη Βουλή. Είναι ένα μείζον θέμα, αλλά πρέπει να πω ξεκάθαρα ότι δεν δέχομαι απριόρι ότι επειδή ένα ξένο Πανεπιστήμιο έκανε μια συμφωνία με ένα Κέντρο Ελευθέρων Σπουδών εδώ, αυτό μπορεί να ανταποκρίνεται στους όρους έρευνας κλπ των Πανεπιστημίων.
Υπάρχουν πιθανόν κάποιες τέτοιες δομές που πραγματικά είναι σε υψηλό επίπεδο, αλλά πρέπει να έχει δικαίωμα το κράτος να τις κρίνει. Αρα είναι υπό έλεγχο, υπό έρευνα. Αφήστε το Σύνταγμα. Το Σύνταγμα είναι μια άλλη ιστορία. Βέβαια το ότι μας μπλοκάρει το Σύνταγμα, τότε την προηγούμενη φορά μόνο η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Γιώργος Παπανδρέου προσωπικώς ψήφισαν για να φύγει αυτή η εμπλοκή και δυστυχώς δεν είχαμε 180 ψήφους και δεν πέρασε, είναι κακό. Είμαστε σε ένα είδος αδιεξόδου.
Βεβαίως εξετάζουμε όλες τις πλευρές. Έχουμε προβάλει τις αιτιάσεις μας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το γνωρίζετε και δεν έχουμε απάντηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή επί του θέματος που έχουμε θέσει, ότι δηλαδή όντως είναι εθνική αρμοδιότητα η υπόθεση της παιδείας και η ανώτατη εκπαίδευση κυρίως είναι απολύτως εθνική αρμοδιότητα μέσα στο χώρο ανώτατης εκπαίδευσης της Ευρώπης, Μπολώνια, Πράγα, Βερολίνο, Μπέργκεν, όπου στο Μπέργκεν όπως ξέρετε αφαιρέσαμε μέσα από το κείμενο ότι είναι πανεπιστημιακή εκπαίδευση και λιγότερο από τρία χρόνια, διότι αυτό έχει γίνει αποδεκτό από την προηγούμενη κυβέρνηση. Θα δούμε πώς θα χειριστούμε την υπόθεση κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αλλά πάντως τα Πανεπιστήμια έχουν τη δική τους αξία, πρέπει να αξιολογούνται, είναι χώροι έρευνας και διδασκαλίας και δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνεται κατά το δοκούν.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΑΥΓΗ»): Κυρία Υπουργέ, θα ήθελα να σας ρωτήσω, βάσει ποιας συλλογιστικής έχετε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ίδρυση Μη Κρατικών Πανεπιστημίων θα μετατρέψει την Ελλάδα σε κέντρο παιδείας και πολιτισμού, υπονοώντας μ’ αυτό το σκεπτικός; Ακουσα τον Πρωθυπουργό να το λέει κατά την ομιλία του για την αναθεώρηση. Υπονοώντας -να μου επιτρέψετε να συνεχίσω- ότι έχουν αποτύχει σ’ αυτήν την αποστολή τα Δημόσια Πανεπιστήμια. Αυτό είναι το ένα που έχω να ρωτήσω.
Το δεύτερο θέμα, αν μου επιτρέπετε, είναι, επειδή έχω ακούσει πολλές φορές να λέτε ότι όσα χρήματα και να διαθέσει κανείς σε αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα, δεν θα έχουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, θα ήθελα να πω, το πρόβλημα το εντοπίζεται στην έλλειψη αξιολόγησης στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση ή έχετε εντοπίσει και άλλα θέματα που σας κάνουν να έχετε αυτήν την άποψη;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Καταρχήν για να γίνει μια χώρα κέντρο παιδείας και πολιτισμού χρειάζεται πολιτική βούληση και πολιτική απόφαση και αυτή η απόφαση υπάρχει.
Δεύτερον. Φοβούμαι πως παρεξηγήσατε. Ο Πρωθυπουργός δεν αναμένει να γίνει η Ελλάδα κέντρο παιδείας και πολιτισμού μετά την αλλαγή του Συντάγματος και με το να γίνουν ιδιωτικά Πανεπιστήμια, τα οποία μπορεί και να μη γίνουν. Μπορεί και να μη γίνουν. Σημασία έχει η άρση αυτής της απαγόρευσης.
Λοιπόν, δεν περιμένει η Ελλάδα να γίνουν τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια για να μάθουν οι Έλληνες γράμματα. Θέλουμε να γίνουν καλά τα Κρατικά Πανεπιστήμια καταρχήν. Αυτή η ευγενής άμιλλα κι αυτός ο ανταγωνισμός μπορεί να βοηθήσει. Από κει και πέρα θα είναι υπό τέτοιους όρους και προϋποθέσεις τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια, που θα απαιτείται αντίστοιχο περιεχόμενο και υποδομή με τα Κρατικά Πανεπιστήμια. Δεν θα είναι κάτι εύκολο, όπου μπορεί ο καθένας να ανοίγει ένα είδος καταστήματος και θα λέει ότι είναι Πανεπιστήμιο. Αυτό είναι ξεκάθαρο και το είπαν και όλα τα Κόμματα στη Βουλή, με όλη την πολιτική ευθύνη που έχουμε.
Αλλωστε, όπως ξέρετε, εδώ υπάρχουν αμερικανικές δομές που έχουν κάνει επενδύσεις και δεν αναγνωρίζονται. Όμως πρέπει αυτό να γίνει. Δεν μπορεί εμείς να είμαστε έξω από έναν ευρύτερο χώρο όταν συζητάμε για ανώτατη παιδεία.
Τώρα, δεν το εντοπίζω μόνο στην αξιολόγηση. Το εντοπίζω και σε λάθος πολιτικές. Σε λάθος πολιτικές περιεχομένου σπουδών. Λάθος υπό την έννοια ότι δεν ανταποκρίνονται στην εποχή. Μπορεί να ήταν θαυμάσιες πριν από μερικά χρόνια. Μπορεί ο νόμος πλαίσιο να ήταν καταλληλότατος το 1983 ή με τις μετέπειτα αλλαγές. Δεν αντέχει στη σημερινή πραγματικότητα. Δεν αντέχει μετά την ενιαία πράξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν αντέχει μετά την Οικονομική και Νομισματική Ένωση, μετά τη Συνθήκη του Αμστερνταμ, μετά την ένταξη των νέων χωρών. Δεν αντέχει μια κατάσταση η οποία ανταποκρινόταν σε δεδομένα προ εικοσαετίας και τριακονταετίας. Είναι πάρα πολύ απλό.
Επομένως πρέπει ταυτόχρονα, εκτός από την χρηματοδότηση, να έχουμε και θεσμικές αλλαγές. Και δεύτερον, επειδή στο Υπουργείο Παιδείας δόθηκαν πάρα πολλά χρήματα από πλευράς Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και συζητώντας σήμερα στη Βουλή, μας είπαν «ξέρετε, καθυστερήσατε λίγο κλπ», βεβαίως, διότι έπρεπε να αξιολογηθούν τα προγράμματα. Δε νοείται ενέργεια και σε πολιτικό επίπεδο που να μην αξιολογείται, να μην έχει μετρήσιμους στόχους για να γίνουν οι διορθωτικές κινήσεις.
Αλλιώς είναι υπόθεση στα τυφλά και όποιος πηγαίνει στα τυφλά σήμερα, λυπάμαι να πω ότι δεν περιμένει κανένας. Κι αν μάλιστα οι εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την ενισχυμένη συνεργασία και λόγω της εμπλοκής που έχει δημιουργηθεί με το Σύνταγμα, δώσουν έμφαση στην ενισχυμένη συνεργασία, εγώ δεν θα ήθελα να δω τη χώρα μου, που έχει όλες τις προϋποθέσεις, να μένει πίσω.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ATHENS NEWS»): Ήθελα να ρωτήσω σχετικά με την αξιολόγηση των Πανεπιστημίων. Ποια θα είναι τα κριτήρια και πότε πιστεύετε ίσως ότι θα δούμε τα πρώτα αποτελέσματα;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Τα κριτήρια περιγράφονται στο νόμο και ανταποκρίνονται πλήρως στα κριτήρια του EUROPEAN QUALITY ASSURANCE NETWORK, πλήρως. Δηλαδή στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο του δικτύου για την αξιολόγηση.
Θα είναι η εσωτερική αξιολόγηση που θα κάνουν οι ίδιοι, η εξωτερική αξιολόγηση που θα γίνεται μέσω ενός μητρώου που θα δημιουργήσει η Ανεξάρτητη Αρχή Αξιολόγησης, η οποία Ανεξάρτητη Αρχή αποτελείται στη μεγάλη πλειοψηφία από εκπροσώπους των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ. Θα υπάρχει και μητρώο αξιολογητών από το εξωτερικό.
Είναι όλα διασφαλισμένα ώστε να μη γίνονται υπόγειες συνεννοήσεις και από την άλλη να μην υπάρχει πουθενά η αίσθηση των Πανεπιστημίων ότι παρεμβαίνει το Υπουργείο. Σας πληροφορώ ότι η μόνη παρέμβαση του Υπουργείου σ’ αυτό είναι ότι προτείνει στη Βουλή τον Πρόεδρο της Ανεξάρτητης Αρχής, όπως γίνεται και σε όλες τις χώρες του κόσμου. Ένας Πρόεδρος οπουδήποτε προτείνεται από τον αρμόδιο Υπουργό. Επομένως δεν θα υπάρχει δική μας παρεμβολή.
Εγώ πιστεύω ότι θα δουλέψει το σύστημα και για έναν άλλο λόγο. Γνωρίζετε, ιδιαίτερα οι δημοσιογράφοι του εκπαιδευτικού ρεπορτάζ, ότι κανείς δεν μπορεί να πάρει πρόγραμμα ευρωπαϊκό χωρίς αξιολόγηση. Κι εγώ έχω ένα πρώτο ερώτημα. Πώς ορισμένα Ιδρύματα που παριστάνουν ότι δεν θέλουν εδώ την αξιολόγηση, αξιολογούνται από τρίτους και ξένους, αφού δεν τους αρέσει η αξιολόγηση;
Ή η αξιολόγηση δεν είναι σοβαρή, λέω εγώ. Έτσι δεν είναι; Ή δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα για να υπάρξει αξιολόγηση. Πώς είναι δυνατόν επί δέκα χρόνια να αξιολογούνται και να έχουν πάρει εξωφρενικά ποσά Ιδρύματα, στα οποία δεν θέλω να αναφερθώ, με αξιολόγηση που τους γίνεται από το εξωτερικό κι εδώ δεν θέλουν αξιολόγηση; Αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα. Δεν αντέχει στην κοινή λογική.
Λοιπόν, να επαναλάβω ότι δεν μπορούμε εμείς να ξεφύγουμε, εκτός αν κάποιοι θέλουν να αποδεσμευτούμε από τις θεσμικές μας υποχρεώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, να κλείσουμε τα σύνορα. Εντάξει, αν υπάρχει τέτοια πλευρά που το θέλει, όταν θα ανέλθει στην εξουσία η δύναμη που τους εκφράζει, μπορούν να κάνουν αυτό που επιτάσσουν οι κανόνες της δημοκρατίας.
Μέχρι τότε θα εφαρμοστεί το Σύνταγμα και οι νόμοι και υπάρχουν όλοι οι τρόποι για να εφαρμοστεί. Και βεβαίως είναι στην κρίση και του πιο απλού Έλληνα πολίτη που στέλνει το παιδί του στο Πανεπιστήμιο και πληρώνει τεράστια ποσά και πλήρωνε και τα φροντιστήρια, να κρίνει αυτούς που ισχυρίζονται ότι δεν θέλουν να κρίνονται αν είναι σωστοί στη δουλειά τους.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»): Γεια σας. Ήθελα να ρωτήσω δύο πράγματα: Να συνεχίσω σε μια ερώτηση της κας Μανώλη που είπατε, ότι στην περίπτωση που θέσουν τα ξένα πανεπιστήμια που θα έρθουν εδώ τα δικά τους κριτήρια εισαγωγής, μπορεί να γίνουν δεκτά από το ελληνικό κράτος; Εισαγωγής εννοώ φοιτητών.
Και το δεύτερο είναι το εξής, ότι έχει ήδη διαμορφωθεί ένα πεδίο απόψεων τόσο από την Επιτροπή των Σοφών που λειτούργησε στα πλαίσια του ΕΣΥΠ, τόσο και από τους Πρυτάνεις, οι οποίοι ήδη έχουν διαμορφώσει τις απόψεις τους, μιλούν κατά κύριο λόγο για αιώνιους φοιτητές, την κατάργηση μετεγγραφών, πανεπιστημιακό άσυλο και αυτά τα οποία νομίζω ότι είναι ήδη σε γνώση του Υπουργείου.
Ποια απ’ όλα αυτά θα αποδεχόσασταν να μπουν στο νόμο πλαίσιο;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κύριε Λακασά οι Πρυτάνεις δεν μου έχουν φέρει συγκεκριμένη πρόταση και στο βαθμό που δεν την έχω δεν μπορώ να κάνω κανένα σχόλιο. Όταν μου φέρουν την πρόταση, θα συζητήσουμε και θα συζητήσουμε εκτενώς.
Οι οκτώ (8) λεγόμενοι Σοφοί έχουν φέρει πρόταση κατ’ αρχήν με τους τίτλους και αυτή τη στιγμή εξειδικεύεται πολύ συγκεκριμένα και μέχρι τέλους Φεβρουαρίου θα έχει έρθει η αντίστοιχη πρόταση. Θα γίνει μακρύς διάλογος, δεν θα προκαταλάβω εγώ κάτι τέτοιο. Και δεν πιστεύω ότι είναι και μόνο αυτά τα θέματα. Είναι ένα πλήθος άλλων επιστημονικών θεμάτων και δεδομένων, η κοινωνία της γνώσης, τα μεταπτυχιακά.
Εσείς, ξέρετε ότι μέχρι πέρσι απαγορεύονταν μεταπτυχιακά με πανεπιστήμια άλλων χωρών, για να επιβεβαιώσω αυτό που είπα, για το που βρισκόντουσαν ορισμένα πράγματα στην παιδεία. Εσείς το θεωρείτε λογικό, ότι δεν μπορούσε το Πανεπιστήμιο Αθηνών με τη Σορβόννη να κάνει μεταπτυχιακά; Και όμως η νομοθετική πρωτοβουλία ελήφθη το 2004.
Λοιπόν, δεν μπορεί η Ελλάδα να χορεύει μόνη της το χορό του Ζαλόγγου αδιαφορώντας για τη διεθνή πραγματικότητα και για τους κατοίκους της. Τώρα ως προς τις εξετάσεις κ. Λακασά. Εγώ δεν είπα σώνει και καλά ότι θα είναι έτσι. Ξεκαθάρισα ένα πράγμα, ότι δεν πρόκειται να γίνουν ιδιωτικά πανεπιστήμια που ο καθένας θα μπαίνει όποτε θέλει, χωρίς κριτήρια, διότι έχει δημιουργηθεί αυτή η εντύπωση.
Μπορεί να γίνει ένα σύστημα κοινών εξετάσεων μέσα σε μία μέρα για όλα, ιδιωτικά και δημόσια. Μπορεί να δούμε κάποια πανεπιστήμια απ’ αυτά χρησιμοποιούν το IB, το International Baccalaurean. Γι’ αυτό και ακριβώς συζητάμε τώρα για το πώς θα αλλάξει το σύστημα των εξετάσεων και βέβαια αυτό είναι κάτι που έπεται της Συνταγματικής Αναθεώρησης.
Αλλά δύο πράγματα δεν θα συμβούν, τουλάχιστον με Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας: να υπάρχει δυνατότητα για ιδιωτικά πανεπιστήμια που δεν θα υπακούουν αυστηρούς κανόνες που πρέπει να υπακούουν και τα δημόσια και να μην υπάρχουν κριτήρια εισαγωγής και φοίτησης.
Στα άλλα ζητήματα που έχουν θέσει οι Σοφοί και καθ’ α διάβασα στις εφημερίδες για τους Πρυτάνεις, γιατί εμένα δεν μου έχει έρθει καμία πρόταση και ως εκ τούτου δεν μπορώ να λάβω υπόψη μου τι γράφουν οι εφημερίδες, δεν ξέρω τι θα φέρουν οι Πρυτάνεις, θέλω να σας πω, ότι είναι από τα ζητήματα τα οποία εξετάζονται. Δεν είναι όμως μόνο αυτά. Υπάρχει ένα πλήθος άλλων ζητημάτων που αφορούν στην έρευνα, στην επιστημονική επάρκεια, στον τρόπο εκλογής καθηγητών, στην παρουσία, δηλαδή στα ακαδημαϊκά χαρακτηριστικά.
Σας θυμίζω, ότι η αλλαγή που κάναμε στο νομοθετικό πλαίσιο των ΤΕΙ στόχευε σ’ αυτό, διότι αυτό το casus να έρθει το Συμβούλιο Επικρατείας και να ρίξει όλο το νομοθετικό πλαίσιο της προηγούμενης Κυβέρνησης και να γυρίσει ειδικότητες των ΤΕΙ στα παλαιά ΚΑΤΕ, ούτε καν στα Ανώτερα ΤΕΙ, είναι ένα καλό μάθημα για όσους θα είναι στο Υπουργείο Παιδείας και στο μέλλον, ότι με τα χαρτιά δεν αναβαθμίζεις πραγματικότητες, παρά μόνο με τις ενέργειες, με τα ακαδημαϊκά κριτήρια, με την επιστήμη και με τη στήριξη των ακαδημαϊκών χαρακτηριστικών.
Αρα ιδιωτικά πανεπιστήμια χωρίς πραγματικά ακαδημαϊκά χαρακτηριστικά μην τα περιμένετε απ’ αυτή την Κυβέρνηση.
|
