ΟΛΜΕ
Ερμού & Κορνάρου 2 Αθήνα, 29/6/2006
ΤΗΛ: 210 32 30 073 – 32 21 255
FAX: 210 32 27 382 – 33 11 338
www.olme.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ, 29.6.2006

Προς Τα Κόμματα
Νέα Δημοκρατία
ΠΑΣΟΚ
ΚΚΕ
Συνασπισμός
- όλους τους Βουλευτές
του Ελληνικού Κοινοβουλίου

Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,
Πάγια θέση της ΟΛΜΕ ήταν και παραμένει η διαφύλαξη του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης σε όλα τα επίπεδα, από το πρωτοβάθμιο ως το τριτοβάθμιο. Η θέση μας αυτή βρίσκεται σε αρμονία με την ευρύτερη λαϊκή απαίτηση για αναβαθμισμένη δημόσια δωρεάν παιδεία και για διασφάλιση των ίσων ευκαιριών στη μόρφωση των παιδιών και των νέων, ανεξάρτητα από την οικονομική τους κατάσταση ή άλλα χαρακτηριστικά.
Όσο και αν θεωρείται αυτονόητο, κρίνουμε αναγκαίο να τονίζουμε σε κάθε περίσταση ότι η παιδεία είναι δημόσιο αγαθό γιατί συμφέρει και την κοινωνία συνολικά, από κάθε άποψη, να παρέχεται ως τέτοιο αγαθό ανεξαρτήτως των οικονομικών δυνατοτήτων του κάθε πολίτη, με στόχο την αξιοποίηση των αναγκών και των ικανοτήτων όλων των μελών της. Μια τέτοια αντίληψη είναι και κοινωνικά δίκαιη και δημοκρατική.

Για μας η εκπαίδευση δεν μπορεί να εξαρτάται από τη βούληση και τις επιδιώξεις της αγοράς. Ο ρόλος του τριτοβάθμιου εκπαιδευτικού ιδρύματος είναι πολυδιάστατος και πολυσήμαντος, και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να του ανατίθεται η ευθύνη της υποστήριξης των οικονομικών επιδιώξεων των επιχειρήσεων. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, το Πανεπιστήμιο ακυρώνει ουσιαστικά την αποστολή του, που είναι να αποτελεί ζώσα συνείδηση της σύγχρονης κοινωνίας και παράγοντα συνολικής και ολόπλευρης ανάπτυξης της κοινωνίας με προτεραιότητα σε όλες τις εκφάνσεις του πολιτισμού. Οι δραστηριότητές του περιορίζονται σε ένα μικρό φάσμα τους, αυτό που ενδιαφέρει κυρίως τον επιχειρηματικό κόσμο.

Οι εξαγγελίες του Πρωθυπουργού και της Υπουργού Παιδείας για «απελευθέρωση της παιδείας» και για ίδρυση «μη κρατικών» και «μη κερδοσκοπικών» πανεπιστημίων, που περνούν υποχρεωτικά από την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, διαπνέονται από μια αντίληψη που αντιμετωπίζει την πανεπιστημιακή εκπαίδευση ως αγορά εκπαιδευτικών υπηρεσιών. Μια παρόμοια αντίληψη, άλλωστε, προωθεί συστηματικά και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, με τη συμφωνία GATS και τον ΟΟΣΑ.

Αν γίνει αποδεκτή αυτή η αντίληψη, ανατρέπονται συνολικά οι αρχές και οι αξίες πάνω στις οποίες στηρίχθηκε το πανεπιστήμιο στη νεότερη ιστορία μας ως ανεξάρτητος και αυτοδιοίκητος θεσμός που προάγει την έρευνα, τη διδασκαλία και την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και του στοχασμού. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση οδηγείται στην ασφυκτική πρόσδεσή της στις επιδιώξεις της οικονομικής ολιγαρχίας. Τυχόν εφαρμογή αυτών των εξαγγελιών θα οδηγήσει στο να βαφτίζονται «πανεπιστήμια» οι κάθε λογής εμπορικές επιχειρήσεις που αυτοπροσδιορίζονται ως «κολέγια». Αυτή η προοπτική δεν μπορεί παρά να μας βρίσκει ριζικά αντίθετους.

Ταυτόχρονα, είναι φανερό ότι ο δημόσιος χαρακτήρας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης διασφαλίζει και την ποιότητά της. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση στην συντριπτική πλειονότητα των σχολών και τμημάτων της δεν μπορεί να λειτουργήσει αλλιώς. Τα ιδιωτικά κεφάλαια κατευθύνονται, όπως δείχνει και η πράξη, μόνο σε πολύ χαμηλού κόστους λειτουργίας τμήματα, που δεν χρειάζονται δαπανηρές πάγιες εγκαταστάσεις, εργαστήρια και κλινικές, με περιορισμένες παντοιοτρόπως τις δαπάνες τους. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν έχουν αναπτυχθεί ιδιωτικά πανεπιστήμια με την «επιχειρηματική» έννοια και σε άλλες χώρες, με ελάχιστες, ίσως, εξαιρέσεις.

Στην ουσία, η αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, θα οδηγήσει σε μετάθεση ενός μέρους του κόστους σπουδών, με τη μορφή διδάκτρων, για μια μερίδα νέων στον οικογενειακό προϋπολογισμό. Θα συμβάλει, επίσης, σε νομιμοποίηση της υπάρχουσας παρανομίας υπό την πίεση ορισμένων οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και σε εκπτώσεις στην ποιότητα των σπουδών. Θα ενισχύσει, τέλος, φαινόμενα χρηματισμού και εμπορίας των τίτλων σπουδών, όπως συμβαίνει και στην ιδιωτική δευτεροβάθμια εκπαίδευση ή σε άλλους τομείς της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Σε ό,τι αφορά, τέλος, στην προσδοκία για μείωση της φοιτητικής μετανάστευσης, είναι βέβαιο ότι αυτή δεν θα περιοριστεί, παρά μόνο ίσως κατά ένα μέρος και σε σχέση με ορισμένες πανεπιστημιακές σχολές και τμήματα. Μεγάλο μέρος όσων επιλέγουν σπουδές στο εξωτερικό σε ιατρικές ή πολυτεχνικές κατευθύνσεις, σε θετικές επιστήμες, γεωπονικές κ.λπ. ή λόγω του θεωρούμενου υψηλού επιπέδου κάποιων συγκεκριμένων τμημάτων ξένων πανεπιστημίων, το πιο πιθανό είναι ότι θα συνεχίσουν να το κάνουν και στο μέλλον. Ούτε είναι επίσης αντιληπτό πώς θα επιδράσει ο ανταγωνισμός των ιδιωτικών στην αναβάθμιση της ανώτατης παιδείας στη χώρα μας.

Η απάντηση στο πρόβλημα της φοιτητικής μετανάστευσης δεν είναι, κατά την άποψή μας, η ελεύθερη ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων αλλά η διεύρυνση της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης, κάτι που, άλλωστε, αποτελεί διεθνή τάση. Η αναβάθμιση της ποιότητας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης εξαρτάται από τους επαρκείς πόρους, την ανάπτυξη της έρευνας, τα προγράμματα σπουδών και όχι από τη μεταβίβαση μέρους των δαπανών στους σπουδαστές.

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι δεν έχει ανάγκη σήμερα η ελληνική εκπαίδευση, και τα πανεπιστήμιά μας, από στροφή προς την ιδιωτική παιδεία και υποταγή της στις κερδοσκοπικές διαθέσεις των αγορών. Αυτό που χρειάζεται επιτακτικά είναι η αφειδώλευτη στήριξη και η ουσιαστική αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται στις αναπτυξιακές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και στο μορφωτικό δικαίωμα των νέων της.

Όσο οι δαπάνες για την εκπαίδευση βρίσκονται στα κατώτατα επίπεδα ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο τα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα στεγάζονται σε ακατάλληλα και επικίνδυνα κτίρια, όσο οι λειτουργοί της παιδείας αντιμετωπίζονται ως παρίες από το ελληνικό κράτος, όσο οι εργασιακές σχέσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπως και στα άλλα επίπεδα της εκπαίδευσης, γίνονται ολοένα και πιο ελαστικές και επισφαλείς, το μέλλον της ελληνικής εκπαίδευσης και της ελληνικής κοινωνίας θα γίνεται πιο δυσοίωνο.

Η ΟΛΜΕ μαζί με τους όλους τους εκπαιδευτικούς φορείς και τους φοιτητές αγωνίζεται για ένα δημόσιο πανεπιστήμιο, που:

- προάγει την επιστημονική γνώση και υπηρετεί με διαφάνεια την επιστημονική έρευνα στο χώρο της κοινωνίας, του πολιτισμού, της φύσης και του περιβάλλοντος, με διαρκή επίγνωση της κοινωνικής του ευθύνης∙

- συνδέει τη δημιουργική του δραστηριότητα με τα προβλήματα ανάπτυξης, παιδείας, υγείας, πολιτισμού και περιβάλλοντος, στην κατεύθυνση μιας πολυδιάστατης ανάπτυξης της κοινωνίας∙

- διαμορφώνει το επιστημονικό δυναμικό που θα στελεχώσει όλους τους τομείς της κοινωνικής δραστηριότητας και της παραγωγής, με βαθιά συνείδηση του κοινωνικού του ρόλου∙

- αποτελεί, την ‘κριτική συνείδηση’ της κοινωνίας απέναντι σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης, προνομίων, κοινωνικής αδικίας και σκοταδισμού.

Επισημαίνουμε, τέλος, ότι αυτονόητη υποχρέωση όλων των κομμάτων απέναντι στον εκπαιδευτικό κόσμο και την ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία, είναι να παρουσιάσουν στον ελληνικό λαό αναλυτικά τις προγραμματικές τους θέσεις για τα ζητήματα της εκπαίδευσης αναλαμβάνοντας σαφείς και συγκεκριμένες δεσμεύσεις, που θα διασφαλίζουν και θα προάγουν τη δημόσια εκπαίδευση σε ένα πλαίσιο ίσων ευκαιριών για όλους.

Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,
Οι 90.000 καθηγητές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας σας καλούν να εναντιωθείτε στην πολιτική απαξίωσης των δημοσίων Πανεπιστημίων και παράδοσής τους στις δυνάμεις της αγοράς.

Σας καλούν να αποφασίσετε τη στήριξη της δημόσιας εκπαίδευσης με την αναγκαία κρατική χρηματοδότηση.

Οι μαζικότερες φοιτητικές συνελεύσεις των τελευταίων χρόνων, οι καταλήψεις της συντριπτικής πλειονότητας των τμημάτων των ΑΕΙ και ΑΤΕΙ σε όλη τη χώρα, η απεργία διαρκείας της ΠΟΣΔΕΠ, η δυναμική των πρόσφατων Πανεκπαιδευτικών Συλλαλητήριων στέλνουν ένα ισχυρό μήνυμα υπεράσπισης του δημόσιου και ακαδημαϊκού χαρακτήρα των Πανεπιστημίων.

Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ χαιρετίζει τον αγώνα των φοιτητών και τις πολύμορφες κινητοποιήσεις τους. Θεωρούμε πολύ σημαντικό τον αγώνα αυτό γιατί αντιπαρατίθεται με το σύνολο των νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων που προσπαθούν να επιβάλουν στην Ανώτατη Εκπαίδευση οι κυρίαρχοι κύκλοι στη χώρα μας και στην Ευρωπαϊκή Ενωση με κύριες αιχμές:

• την γενικευμένη αμφισβήτηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης
• την ιδιωτικοποίηση της Ανωτάτης Εκπαίδευσης με την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος
• την εργασιακή απαξίωση των πτυχίων
• την αξιολόγηση και συμμόρφωση στις απαιτήσεις των επιχειρήσεων
• την επίθεση σε δημοκρατικές κατακτήσεις όπως το πανεπιστημιακό άσυλο
• τις αυταρχικές προτάσεις για διαγραφές φοιτητών και όριο λήψης πτυχίου που πλήττουν καίρια τους εργαζόμενους φοιτητές

Ο αγώνας αυτός δεν αφορά μόνο τους φοιτητές και τους μαχόμενους πανεπιστημιακούς δασκάλους αλλά ενδιαφέρει ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Είναι αγώνας που αφορά το σύνολο του εκπαιδευτικού κινήματος, αλλά και όλους τους εργαζόμενους. Οι φοιτητές ξεσηκώνονται ενάντια σε ρυθμίσεις που αποτελούν τμήμα της ίδιας πολιτικής που ανατρέπει και αφαιρεί κατακτήσεις, που γενικεύει την ελαστική και ανασφαλή εργασία, που αναγορεύει τα συμφέροντα της οικονομικής ελίτ σε απόλυτο κανόνα ρύθμισης των κοινωνικών σχέσεων, αντιμετωπίζοντας τους εργαζόμενους και τη νεολαία, ως το αναλώσιμο υλικό στο βωμό του κέρδους. Γι’ αυτό και οι φοιτητικές κινητοποιήσεις δίνουν σήμερα ένα μήνυμα ελπίδας που αφορά ολόκληρη τη κοινωνία.

Η αναδίπλωση της κυβέρνησης, με την πρόσφατη δήλωσή της ότι δεν πρόκειται να κατατεθεί και να ψηφιστεί ο νόμος πλαίσιο μέσα στο καλοκαίρι, είναι μια σαφής παραδοχή της κατά κράτος ήττας που υπέστησαν το ΥΠΕΠΘ και η Κυβέρνηση, όταν τόλμησαν να εξαπολύσουν κατά μέτωπο επίθεση εναντίον της εκπαιδευτικής κοινότητας. Η Κυβέρνηση αναδιπλώθηκε, χωρίς όμως να εγκαταλείψει τα σχέδια της ιδιωτικοποίησης των ΑΕΙ. Κανένας ψευδεπίγραφος διάλογος δεν μπορεί να ακυρώσει τις μορφωτικές κατακτήσεις των εργαζομένων που απαιτούν Δημόσια, Δωρεάν Παιδεία για όλους.

Η Κυβέρνηση παρά την αντίθεση της ΟΛΜΕ και των άλλων φορέων της εκπαιδευτικής κοινότητας επιμένει στη ψήφιση του νομοσχεδίου για την ΤΕΕ, με το οποίο:

• Διατηρείται και επεκτείνεται η πολυδιάσπαση των διάφορων τύπων σχολείων για την ΤΕΕ. Πιο συγκεκριμένα, με τις προτάσεις του ΥΠΕΠΘ για δημιουργία Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑΛ) αλλά και Επαγγελματικών Σχολών (ΕΠΑΣ), τις οποίες μάλιστα θα μπορούν να ιδρύουν και τα άλλα υπουργεία πλην του Παιδείας, συνεχίζεται και διευρύνεται η πολυδιάσπαση της πολύπαθης Τεχνικής – Επαγγελματικής Εκπαίδευσης.
• Περιορίζεται δραματικά ακόμα και αυτή η σημερινή, κουτσουρεμένη, πρόσβαση σε ΑΕΙ – ΑΤΕΙ
• Όχι μόνο δεν διασφαλίζεται ο δημόσιος χαρακτήρας της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, αλλά επιχειρείται να παραδοθεί ένα σημαντικό τμήμα της επαγγελματικής εκπαίδευσης στους ιδιώτες. (μεταλυκειακό επίπεδο)
• Δεν αναλαμβάνεται καμία δέσμευση για το εργασιακό καθεστώς και τις θέσεις εργασίας των υπηρετούντων σήμερα εκπαιδευτικών.

Οι ρυθμίσεις της κυβέρνησης οδηγούν σε ένα ακόμη πιο συντηρητικό σχολείο, αυξάνουν τη μαθητική διαρροή και ετοιμάζουν πελατεία για τα ιδιωτικά Ι.Ε.Κ.

Η διαφημιζόμενη ισοτιμία του Επαγγελματικού Λυκείου με το Γενικό Λύκειο παραμένει στα χαρτιά χωρίς πρακτικό αντίκρισμα. Προϋπόθεση για μια τέτοια ισοτιμία είναι η θεσμοθέτηση 12χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης που θα παρέχει στέρεη γνώση και θα χωράει όλα τα παιδιά. Πρόκειται για θεμελιώδες αίτημα που διεκδικεί η εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά η κυβέρνηση το παραπέμπει στις καλένδες.

Η ΤΕΕ και γενικότερα το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν αντέχουν άλλους αρνητικούς πειραματισμούς.

Απαιτούμε από την κυβέρνηση να μην επιμείνει στη ψήφιση του νομοσχεδίου για την ΤΕΕ και να διαμορφώσει νέο, σύμφωνα με τις προτάσεις του εκπαιδευτικού κινήματος.

Απαιτούμε:
• Να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16 του Συντάγματος
• Να μην ιδρυθούν Ιδιωτικά ΑΕΙ
• Να μην προωθηθεί για ψήφιση ο απαράδεκτος νόμος - πλαίσιο.
• Να μη ψηφιστεί το απαράδεκτο νομοσχέδιο για την ΤΕΕ και να διαμορφωθεί νέο, σύμφωνα με τις προτάσεις του εκπαιδευτικού κινήματος
• Να δημιουργηθεί μια και μόνο δομή επαγγελματικής εκπαίδευσης σε λυκειακό επίπεδο μετά το γυμνάσιο, σχεδιασμένη στην κατεύθυνση της καθιέρωσης 12χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης
• Να υπαχθούν στο ΥΠΕΠΘ όλες οι σχολικές μονάδες που προσφέρουν σήμερα τεχνικο – επαγγελματική εκπαίδευση και ανήκουν σε άλλα Υπουργεία
• Να δημιουργηθεί μεταλυκειακό έτος ειδίκευσης και να κατοχυρωθούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων του
• Να κατοχυρωθεί πραγματική και ουσιαστική δυνατότητα πρόσβασης των αποφοίτων της ΤΕΕ στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (ΑΕΙ-ΑΤΕΙ), χωρίς τους φραγμούς και τις διακρίσεις που υφίστανται σήμερα, και αναλογικά με το μαθητικό δυναμικό της ΤΕΕ
• Να κατοχυρωθεί ο Δημόσιος και Δωρεάν χαρακτήρας του συστήματος εκπαίδευσης και κατάρτισης
• Να διασφαλιστεί η μόνιμη εργασιακή σχέση των καθηγητών της ΤΕΕ χωρίς μείωση των θέσεων εργασίας
• Να μην καταργηθεί καμία σχολική μονάδα Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης.