ΟΛΜΕ
Ερµού & Κορνάρου 2
ΤΗΛ: 210 32 30 073 – 32 21 255
FAX: 210 32 27 382 – 33 11 338
www.olme.gr
e-mail: olme@otenet.gr
Αθήνα, 27/9/06

ΠΡΟΣ:
τα Δ.Σ. των ΕΛΜΕ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΕΚΤΑΚΤΕΣ Γ.Σ. ΤΩΝ ΕΛΜΕ

Το πλαίσιο των γενικότερων εξελίξεων
Οι εσωτερικές εξελίξεις στη χώρα μας στο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό πεδίο δεν είναι μόνο πυκνές, αλλά συγκροτούν παράλληλα και κόμβους θερμής κοινωνικής αντιπαράθεσης. Η κυβέρνηση εμβαθύνοντας τις αντιλαϊκές πολιτικές έχει κυριολεκτικά κηρύξει τον πόλεμο στα δικαιώματα των εκπαιδευτικών, των εργαζομένων και των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων. Η εξοντωτική λιτότητα για τους εργαζόμενους παγιώνεται και κλιμακώνεται, τη στιγμή που τα κέρδη των επιχειρήσεων εκτοξεύονται στα ύψη. Η ετήσια έκθεση του ΙΝΕ ΓΣΕΕ– ΑΔΕΔΥ αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η χώρα μας εμφανίζει το χαμηλότερο κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στις 15 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) (75% του μέσου όρου). Παράλληλα, σημειώνεται ρεκόρ επιχειρηματικών κερδών. Συγκεκριμένα, με βάση τις ίδιες πηγές το εγχώριο ποσοστό κέρδους είναι σχεδόν διπλάσιο από το μέσο ποσοστό κέρδους στις χώρες της Ευρωζώνης. Η ένταση της λιτότητας αποτυπώνεται και αριθμητικά, αφού σύμφωνα με τις μετρήσεις του ΟΟΣΑ το 1995 το μερίδιο της εργασίας επί της προστιθέμενης αξίας, δηλαδή του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου, ήταν στο 65%, ενώ το 2005 βρίσκεται μόλις στο 53%. Τα φορολογικά μέτρα είναι εμφανώς ταξικά και αυξάνουν τη φορολογική επιβάρυνση των μισθωτών. Έτσι, ενώ οι φορολογικοί συντελεστές για τις επιχειρήσεις μειώνονται κατά 10 μονάδες, η αύξηση των έμμεσων φόρων ξεπερνά τις όποιες φορολογικές ελαφρύνσεις εξαγγέλθηκαν πρόσφατα για τα φυσικά πρόσωπα, δηλαδή κυρίως για τους μισθωτούς. Τα αριθμητικά στοιχεία είναι και πάλι συντριπτικά: οι έμμεσοι φόροι αυξάνονται κατά 3 δισ. ευρώ έναντι μείωσης κατά 1,2 δισ. από τις εξαγγελθείσες φορολογικές ελαφρύνσεις. Ενδεικτικό, εξάλλου, είναι το γεγονός, ότι, ενώ οι μισθωτοί το 2004 κατέβαλαν το 39,4 % των φόρων, την αμέσως επόμενη χρονιά, το 2005, το ποσοστό φτάνει στο 44,5%.

Αυτή η ασκούμενη οικονομική πολιτική υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων είναι το πιο αδυσώπητο «καρτέλ» και το μεγαλύτερο σκάνδαλο, που δεν μπορεί να επισκιαστεί από τα καθημερινά σκάνδαλα διαφθοράς, σύμφυτα στοιχεία άλλωστε του οικονομικο – κοινωνικού συστήματος.

Οι ιδιωτικοποιήσεις μεγεθύνονται με σκανδαλωδώς προνομιακούς όρους για τους λεγόμενους στρατηγικούς εταίρους (Εμπορική, ΟΤΕ, κ.ά.). Ταυτόχρονα, παραχωρούνται στο κεφάλαιο κρίσιμες δημόσιες υποδομές μέσω του περιβόητου νόμου για τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Γενικεύεται η ελαστική εργασία και η υποαπασχόληση με βάση τα στοιχεία της έκθεσης του ΙΝΕ,– ΓΣΕΕ–ΑΔΕΔΥ έτσι, ώστε να σταθεροποιείται πλέον το μοντέλο του απασχολήσιμου – καταρτίσιμου εργαζόμενου. Τα παραπάνω βέβαια αποτυπώνουν γενικότερες εξελίξεις, αφού σε ολόκληρη την Ε.Ε. σημειώνεται ραγδαία επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις του μεριδίου της μερικής απασχόλησης καταγράφονται σε χώρες που βρίσκονται στην πρώτη ταχύτητα του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, όπως η Αυστρία, η Ολλανδία και η Σουηδία.

Η αποδυνάμωση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας διαπερνά επίσης ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Διευρύνονται διαρκώς οι δυνατότητες πρόσθετης διαπραγμάτευσης σε επιχειρησιακό επίπεδο που μπορούν να αποκλίνουν πλήρως από τις συμβάσεις ή συμφωνίες σε κεντρικό επίπεδο. Από την άποψη αυτή δεν είναι τυχαία η τακτική των ελλήνων τραπεζιτών στο θέμα της σύναψης της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης με την ΟΤΟΕ.

Αξίζει ακόμη να αναφερθούμε στο ζήτημα της προετοιμασίας ριζικών αντιασφαλιστικών ανατροπών, που αφορούν στους πυλώνες του ασφαλιστικού συστήματος, παρότι η υλοποίησή τους μετατίθεται στην επόμενη κυβερνητική θητεία. Φυσικά πολλές επιμέρους αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις έχουν ήδη ψηφιστεί, όπως η μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης από το 80% στο 70% από το 2008 και ο υπολογισμός της κύριας σύνταξης με βάση το μέσο όρο του συντάξιμου μισθού της τελευταίας 5ετίας. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται πιθανότατα και οι πρόσφατες εξαγγελίες για συγχώνευση ομοειδών ταμείων, εξέλιξη που θα έχει αναπόφευκτα αρνητικές επιπτώσεις στο ύψος της μέσης επικουρικής σύνταξης.

Ο αυταρχισμός εντείνεται. Μετά τις κάμερες στους δρόμους, που παραμένουν και πληθύνονται, τα σκάνδαλα των υποκλοπών και τις «προτάσεις» του Υπ. Δημόσιας Τάξης για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, επανέρχεται η ακραία αυταρχική αντιμετώπιση των κινημάτων. Την καταστολή των εξεγερμένων φοιτητών και σπουδαστών, τον περασμένο Ιούνιο, διαδέχεται η ωμή και απρόκλητη βία κατά των διαδηλωτών εκπαιδευτικών και σπουδαστών στα τελευταία πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια. Ο αυταρχισμός και η βία, γνωρίζουν από πρώτο χέρι όλοι οι αγωνιζόμενοι κλάδοι, πως συνοδεύει πάντοτε τις αντιεκπαιδευτικές, αντιλαϊκές και αντεργατικές πολιτικές.

Προετοιμάζεται, τέλος, η αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος, ζήτημα που κρίνεται χρονικά μέχρι τον ερχόμενο Ιανουάριο και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τη δυνατότητα ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστήμιων και την περαιτέρω εμπορευματοποίηση της παιδείας και της εκπαίδευσης, αλλά και την πλήρη άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο.

Το τοπίο βέβαια ολοκληρώνεται με τη συμμετοχή της χώρας μας στους πολεμικούς σχεδιασμούς της ιμπεριαλιστικής Νέας Τάξης. Απόδειξη τόσο η ελληνική συμμετοχή – έστω με ναυτικές προς το παρόν και όχι με χερσαίες δυνάμεις – στην «ειρηνευτική» δύναμη κατοχής του Λιβάνου. Η συμμετοχή αυτή ουσιαστικά συμβάλλει στη συνέχιση της πολιτικής των ΗΠΑ και των συμμάχων της για μια «Νέα Μέση Ανατολή» με άλλα μέσα από τη στιγμή που δεν τελεσφόρησε η βάρβαρη επιδρομή – εισβολή του Ισραήλ. Απόδειξη ακόμη αποτελούν οι πολυπληθείς πλέον ελληνικές στρατιωτικές αποστολές σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη εκεί που προωθούνται οι επιδιώξεις του διεθνούς πλέγματος του κεφαλαίου και της Ιμπεριαλιστικής Νέας Τάξης.

Οι εξελίξεις στο χώρο της εκπαίδευσης
Εντείνονται οι προσπάθειες για την ολοκλήρωση της προωθούμενης αντιδραστικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης σε όλες πλέον τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Οι αλαζονικές και κυνικές δηλώσεις του κ. Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ είναι ενδεικτικές. Η κυβέρνηση φτάνει στο σημείο να απειλεί μέχρι και με παραπομπή σε εκλογές με σημαία τις «μεταρρυθμίσεις» στην εκπαίδευση, αν συνεχιστούν οι μαζικές αντιδράσεις. Πρόκειται όμως για μια «διάτρητη σημαία» σε όλα τα ζητήματα, από το θεμελιακό της συνεχιζόμενης καθήλωσης – μείωσης των εκπαιδευτικών δαπανών, παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις, μέχρι το περιεχόμενο της σχολικής γνώσης και το βασικό προσανατολισμό του εκπαιδευτικού συστήματος όπως δομείται από τα νέα μέτρα και τις σχετικές εξαγγελίες.

Αποτέλεσμα αυτής της ασκούμενης αντιεκπαιδευτικής πολιτικής είναι η όξυνση των προβλημάτων της σχολικής στέγης με χαρακτηριστικά παραδείγματα την ύπαρξη της διπλοβάρδιας σε πολλά αστικά κέντρα (25% των σχολικών μονάδων στο Δήμο της Αθήνας και στο 27% στο Δήμο Θεσσαλονίκης), τη συνεχιζόμενη στέγαση σχολείων για πολλά χρόνια μετά το σεισμό του 1999 σε κοντέινερ στο Δήμο της Αθήνας και σε άλλους δήμους του Λεκανοπεδίου, καθώς και τη διατήρηση σε μεγάλη έκταση της απαράδεκτης έως και επικίνδυνης κτιριακής υποδομής.

Αξίζει στο σημείο αυτό να εκφραστεί η ριζική αντίθεση της εκπαιδευτικής κοινότητας στο προβαλλόμενο με νεοφιλελεύθερη κομπορημοσύνη «μαγικό ραβδί» των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), για τη γρήγορη δήθεν αντιμετώπιση του προβλήματος της σχολικής στέγης και την ένταξή του επίσημα στους σχεδιασμούς του ΟΣΚ. Στην ουσία πρόκειται για νέα εκχώρηση στο «κερδοσκοπικό» κατασκευαστικό κεφάλαιο, ενώ ταυτόχρονα εγκαινιάζεται η εμπορευματική χρήση των σχολικών μονάδων για την «απόσβεση» της ιδιωτικής επένδυσης (υπόγεια parking, internet cafe στα ισόγεια κ.λπ.).

Με την ευκαιρία της αναφοράς μας στις δαπάνες του ΥΠΕΠΘ, ζητάμε την άμεση διερεύνηση και τον επιμερισμό των διοικητικών και πολιτικών ευθυνών για το τεράστιο σκάνδαλο των 65.000.000 ευρώ με τους «περίφημους» διαγωνισμούς για τους σχολικούς εξοπλισμούς στην Τεχνικο – Επαγγελματική Εκπαίδευση. Τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα του ημερήσιου τύπου, κάποια εκ των οποίων πρωτοσέλιδα, παραπέμπουν σε παράνομη κατάτμηση του διαγωνισμού που τελικά καταλήγει στα χέρια του ίδιου προμηθευτή (off shore εταιρεία με έδρα την Κύπρο).

Σημαντική πλευρά των εκπαιδευτικών εξελίξεων είναι η ψήφιση του νόμου για την ΤΕΕ (Ν. 3475/06) που με τις ρυθμίσεις του απογειώνει όλους τους υπάρχοντες κάθετους και οριζόντιους διαχωρισμούς στην εκπαίδευση, οι οποίοι αναπαράγουν στο εκπαιδευτικό επίπεδο τις κοινωνικές ανισότητες. Το Υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση με αυτό το νόμο επιδιώκουν να ωθήσουν πιο συστηματικά τα παιδιά τα οποία προέρχονται από χαμηλές εισοδηματικές τάξεις στην υποβαθμισμένη δημόσια και ιδιωτική κατάρτιση (ΙΕΚ, ΚΕΚ).

Τα παράπλευρα προβλήματα που προκύπτουν από την υλοποίηση του παραπάνω Νόμου για την ΤΕΕ είναι σημαντικά, με κυριότερα την κατάργηση 61 σχολείων στο χώρο της ΤΕΕ πανελλαδικά (η άρνηση του ΥΠΕΠΘ δεν πείθει για το αντίθετο) καθώς και την εργασιακή ανασφάλεια και ομηρία ενός μεγάλου αριθμού εκπαιδευτικών ειδικοτήτων αλλά και εκπαιδευτικών γενικών μαθημάτων και λόγω του ότι δεν συμπεριλαμβάνονται στα ΕΠΑΛ πολλές ειδικότητες και αρκετοί τομείς που λειτουργούσαν μέχρι τώρα στα ΤΕΕ. Σοβαρή είναι η διάσταση του προβλήματος της κατάργησης, τυπικά και ουσιαστικά, της δυνατότητας πρόσβασης στην Γ/βάθμια Εκπ/ση των αποφοίτων των ΕΠΑΣ. Πρόκειται σαφώς για μια αντιδημοκρατική, έντονα ταξική, εκπαιδευτική δομή.

Σημαντική θέση στο πλέγμα των αντιεκπαιδευτικών κυβερνητικών ρυθμίσεων κατέχει και ο πρόσφατος νόμος για την εισαγωγή των μαθητών με ελάχιστο όριο βάσης το 10. Πρόκειται για αυθαίρετη επιστημονικά και εκπαιδευτικά ρύθμιση, που συνιστά βαθύτατη επίσης ταξική επιλογή,` αφού αποκλείει 20.000 περίπου νέους που προέρχονται κυρίως από τα φτωχά λαϊκά στρώματα με περαιτέρω αρνητικές κοινωνικές προεκτάσεις.

Η αναπροσαρμογή, ερήμην των εκπαιδευτικών και των οργανώσεών τους, των αναλυτικών προγραμμάτων και βιβλίων στη βασική εκπαίδευση και η καθιέρωση διδακτικών και εκπαιδευτικών καινοτομιών όπως ευέλικτες ζώνες και διαθεματικότητα, ενταγμένων όμως στο πλαίσιο του «σχολείου της αγοράς», έχουν τελικά στόχο την παροχή κατακερματισμένων πληροφοριών, ασπόνδυλων γνώσεων καθώς και το διαποτισμό της νέας γενιάς με τις ιδέες της επιχειρηματικότητας σε βάρος της μόρφωσης ως σύγχρονου ιδεολογικού πλαισίου στην εκπαίδευση.

Τέλος, δεν πρέπει να παραλείψουμε μια πρώτη γενική αναφορά στην έκθεση του περιβόητου ΕΣΥΠ για τη Β/βάθμια εκπαίδευση. Πρόκειται για ένα πραγματικά αντιδραστικό «ντοκουμέντο». Εκτείνεται από την καθιέρωση της «οικονομικής αυτοτέλειας» των σχολ. μονάδων και των οικονομικών υποδιευθυντών (managers), με ουσιαστικό στόχο την αυτοχρηματοδότηση των σχολ. μονάδων, μέχρι τον πολλαπλασιασμό των εξετάσεων τύπου Αρσένη από τη Γ΄ Γυμνασίου και σε όλο το Λύκειο, την κυριαρχία των «διαδικασιών αξιολόγησης» μέχρι την «Ακαδημία Εισαγωγικής Επιμόρφωσης», ως συστήματος επιλογής για διορισμούς στην εκπαίδευση αμφίβολης, μάλιστα, αξιοπιστίας και αποτελεσματικότητας, και την επιβάρυνση της υποχρεωτικής παραμονής στο σχολείο κατά 10 ώρες πέραν του διδακτικού ωραρίου.

Η Ομοσπονδία μας έχει ήδη επεξεργαστεί κι έχει καταθέσει προς την κυβέρνηση και την κοινωνία ολοκληρωμένη εκπαιδευτική πρόταση για τη δομή και το περιεχόμενο της Β/βάθμιας Εκπ/σης και για τα άμεσα μέτρα ουσιαστικής αναβάθμισης και ισότιμης ένταξης της ΤΕΕ στη λυκειακή βαθμίδα.

Οι αγώνες στην εκπαίδευση μπορούν να αλλάξουν το κοινωνικό τοπίο
Ο αποφασιστικός αγώνας των συναδέλφων της Α/βάθμιας Εκπ/σης πήρε επάξια την αγωνιστική σκυτάλη από το φοιτητικό κίνημα του περασμένου Μάη – Ιούνη, που είχε δείξει ότι η κυβέρνηση δεν είναι ανίκητη, ότι οι ανυποχώρητοι - μαχητικοί αγώνες που στηρίζονται και στη δυναμική των γενικών συνελεύσεων μπορούν να έχουν αποτελέσματα, μπορούν να δίνουν σχήμα στην ελπίδα για νικηφόρους τελικούς αγώνες.

Παρά τις δυσκολίες, την ανισόμετρη ανάπτυξη της εσωτερικής συσπείρωσης, τις ταλαντεύσεις και τα διλήμματα που βάζουν όλοι οι μεγάλοι αυθεντικοί αγώνες, είναι ένας αγώνας που υπερασπίζεται με καθαρότητα τη δημόσια εκπαίδευση, την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα όλων των εκπαιδευτικών. Έχει εσωτερική συνοχή, μαχητική ενεργητική συμμετοχή και εξαιρετική κοινωνική απήχηση.

Είναι ανάγκη και μπορεί να γίνει και δικός μας αγώνας, έστω και ΤΩΡΑ. Γιατί τώρα, στο διαρκές παρόν των αγώνων, και όχι αύριο, συγκροτείται μια χειροπιαστή δυνατότητα, ο κοινός πανεκπαιδευτικός αγώνας. Με τη δική μας συμμετοχή πρέπει να τον κάνουμε πραγματικότητα, ώστε να υπάρξει μια τέτοια αγωνιστική «δύναμη πυρός», που να είναι σε θέση να ανασχέσει τη γενικευμένη επίθεση κατά των δικαιωμάτων μας και, το κυριότερο, να αποσπάσει υπολογίσιμες κατακτήσεις για τη δημόσια εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς. Να γίνουν έτσι οι αγώνες στην εκπαίδευση ένα θετικό πρόκριμα για όλους τους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες που έρχονται.

ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
- Ουσιαστικές αυξήσεις στους βασικούς μας μισθούς, ώστε να φθάσουν οι συνολικές μας αποδοχές στα 1400 ευρώ καθαρά στο νεοδιόριστο.
- Όχι στη σύνδεση μισθού με την αποδοτικότητα - παραγωγικότητα. Ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη.
- Τιμαριθμοποίηση φορολογικής κλίμακας με αφορολόγητο όριο τις ετήσιες αποδοχές του εισαγωγικού μισθολογικού κλιμακίου.
- Πλήρης σύνταξη στα 30 χρόνια χωρίς όριο ηλικίας με υπολογισμό της στο 80% του συνόλου των αποδοχών κατά το μήνα αποχώρησης.
- Κατάργηση ολόκληρου του ισχύοντος αντιασφαλιστικού – αντισυνταξιοδοτικού πλαισίου και ειδικότερα κατάργηση των διαχωριστικών γραμμών σε ό,τι αφορά στα όρια ηλικίας για τους διορισθέντες πριν και μετά το 1983, πριν και μετά το 1993 .
- Κατάργηση της διάταξης που απαγορεύει τη συνταξιοδότηση των εκπαιδευτικών κατά τη διάρκεια της σχολ. Χρονιάς.
- Η στρατιωτική θητεία να αναγνωρίζεται αυτοδίκαια (χωρίς εξαγορά) ως χρόνος υπηρεσίας τόσο για την κύρια σύνταξη και για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μετά τις 31/12/1997, όσο και για τα υπόλοιπα ταμεία.
- Ελεύθερες και γνήσιες Συλλογικές Διαπραγματεύσεις Εργασίας σε όλα τα επίπεδα. Κατοχύρωση για τους καθηγητές του δικαιώματος των ουσιαστικών Συλλογικών Συμβάσεων εφ’ όλης της ύλης.
- Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο με κατάργηση ολόκληρου του νομοθετικού πλαισίου με το οποίο επιχειρείται η «συμμόρφωση» - χειραγώγηση του εκπαιδευτικού.
- Κατάργηση του «Καθηκοντολόγιου» και του νομοθετικού πλαισίου για την αξιολόγηση (Νόμος 2986).
- Όχι στην αξιολόγηση – χειραγώγηση των εκπαιδευτικών. Όχι στην κοινωνική κατηγοριοποίηση των σχολείων μέσω της αξιολόγησης των σχολ. μονάδων.
- Σταθερή και μόνιμη εργασία στην εκπαίδευση. Διορισμοί σύμφωνα με τις πραγματικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
- Κατάργηση του θεσμού του ωρομισθίου αλλά και του αναπληρωτή (εξαίρεση οι περιπτώσεις πραγματικής αναπλήρωσης). Στο ενδιάμεσο διάστημα πλήρη ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα και 12μηνη σύμβαση εργασίας για τους αναπληρωτές.
- Αμεση μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
- Επιμόρφωση των καθηγητών με τη συνεργασία των ΑΕΙ, με δημοκρατική οργάνωση και ενεργό συμμετοχή των επιμορφούμενων. Ουσιαστική εισαγωγική επιμόρφωση μετά το διορισμό. Ετήσια περιοδική επιμόρφωση με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα για όλους τους εκπαιδευτικούς. Πολύμορφη βραχύχρονη επιμόρφωση με τις ίδιες όπως παραπάνω προϋποθέσεις (ΑΕΙ, απαλλαγή από διδακτικά καθήκοντα κ.λπ.).
- Αύξηση δημόσιων δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ τουλάχιστον.
- Αμεση καθιέρωση της 12χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης με προοπτική το ενιαίο 12χρονο σχολείο.
- Ελεύθερη πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Στο μεταβατικό χρονικό διάστημα η πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπ/ση να γίνεται μετά την αποφοίτηση από το Λύκειο, με πανελλαδικές εξετάσεις και σε περιορισμένο αριθμό μαθημάτων.
- Κατάργηση του Ν. 3475/06 για την τεχνική εκπαίδευση.
- Καμιά κατάργηση σχολικής μονάδας στην ΤΕΕ. Εγγραφές μαθητών στην Α΄ τάξη τώρα σε όλες τις σχολικές μονάδες της ΤΕΕ. Κατάργηση της διάταξης του νόμου που απαγορεύει στους απόφοιτους Λυκείων να εγγράφονται στο ΕΠΑΛ για απόκτηση ειδικότητας. Διασφάλιση της μόνιμης εργασιακής σχέσης για όλους τους εκπαιδευτικούς της ΤΕΕ.
- Ανεξάρτητα από δομές και συστήματα μετάβασης, όλοι οι μαθητές πρέπει να έχουν το δικαίωμα και τη δυνατότητα «οριζόντιας κινητικότητας» καθώς και της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, κάτι που καθιστά απαγορευτικό ο νέος νόμος για την ΤΕΕ με την καθιέρωση των ΕΠΑΣ.
- Δημιουργία δημόσιου δωρεάν μεταλυκειακού έτους ειδίκευσης με την ευθύνη της Β/βάθμιας Εκπ/σης με παράλληλη κατάργηση των ΙΕΚ - ΚΕΚ και λοιπών δομών κατάρτισης που προωθούν την κατακερματισμένη γνώση και την απασχολησιμότητα.
- Αμεση κατάρτιση, ψήφιση και εφαρμογή νέου νόμου που θα διασφαλίζει την αντικειμενική και αξιοκρατική επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης και κατάργηση του σχετικού νόμου που ψηφίστηκε πρόσφατα.
- 25 μαθητές στο τμήμα, 20 στις κατευθύνσεις και 10 μαθητές στα εργαστήρια
- Αμεση κατάργηση του μέτρου της βαθμολογικής βάσης του 10 ως προαπαιτούμενου για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, που αποκλείει έτσι από την Γ/βάθμια Εκπ/ση χιλιάδες νέους από τα λαϊκά κοινωνικά στρώματα και τους εξωθεί στα ιδιωτικά δίκτυα κατάρτισης (ΙΕΚ, ΚΕΚ, Κολέγια κ.λπ.).
- Όχι στο νομοθετικό πλαίσιο των ΣΔΙΤ, που αναθέτει σε ιδιώτες και εταιρείες την ανέγερση σχολείων και άλλων δημοσίων υποδομών και οδηγεί στην ανοιχτή εμπορευματοποίηση της λειτουργίας των δημόσιων σχολείων.
- Να αποσυρθεί άμεσα το προσχέδιο του Νόμου – πλαισίου για τα ΑΕΙ.
- Όχι στην αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος.

Στο πλαίσιο αυτό και λόγω της εξαιρετικής βαρύτητας του ζητήματος χρειάζεται να προωθήσουμε την υλοποίηση του ψηφίσματος που εγκρίθηκε στη Γενική Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ στις 11/2/2006 για ανάληψη πρωτοβουλιών συγκρότησης στις ΕΛΜΕ «Επιτροπών κατά της αναθεώρησης του Συντάγματος», με την πρόθεση να διευρυνθούν και με τη συμμετοχή των συλλόγων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά και άλλων τοπικών συλλογικοτήτων διαμορφώνοντας τοπικά και πανελλαδικά δίκτυα. Στόχος η δημιουργία κοινωνικής δυναμικής που θα επιβάλει την ακύρωση της αντιδραστικής αυτής αναθεώρησης.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ
Συνάδελφοι,
Με βάση τις προηγούμενες εκτιμήσεις μας για τον αγώνα των συναδέλφων μας εκπαιδευτικών της Π.Ε. και τη γενικότερη θετική κοινωνική απήχηση του αγώνα τους, την κρίσιμη καμπή που διέρχεται, καθώς βρίσκεται μπροστά στην 3η συνεχή εβδομάδα ανάπτυξής του, και τη δεδομένη πολλαπλάσια δύναμη που θα προσφέρει η δική μας αγωνιστική συμπόρευση και συμπαράταξη, καθώς και τις κοινές διεκδικήσεις μας,

Μπροστά στην κορύφωση και τη συνεχιζόμενη επίδειξη αδιαλλαξίας της Υπουργού Παιδείας και της κυβέρνησης, που επιδιώκουν την εξασφάλιση 3χρονης εισοδηματικής πολιτικής σκληρής λιτότητας για όλη τη δημόσια εκπαίδευση με τα ψίχουλα των 105 ευρώ σε 6 εξαμηνιαίες δόσεις,

Απέναντι στο επερχόμενο κύμα των «μεταρρυθμίσεων» ανατροπής θεμελιωδών δικαιωμάτων του κόσμου της εκπαίδευσης και της εργασίας,

σας προτείνουμε το παρακάτω Πρόγραμμα Δράσης, που πιστεύουμε ότι αντιστοιχεί τόσο στις διαμορφωμένες διαθέσεις του κλάδου, όσο και στην αναγκαιότητα του αγώνα μας και μάλιστα του κοινού εκπαιδευτικού αγώνα τώρα.

Ως Δ.Σ. της ΟΛΜΕ προτείνουμε:
- 48ωρη Απεργιακή κινητοποίηση τη Δευτέρα 2/10/2006 και την Τρίτη 3/10/2006.
- Συνδιοργάνωση με την ΔΟΕ και τις άλλες εκπαιδευτικές ομοσπονδίες, τους φοιτητές και τα συνδικάτα δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, Πανεκπαιδευτικού - Παλλαϊκού Συλλαλητηρίου υπεράσπισης της δημόσιας εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού, την Τρίτη 3/10/2006 στις 12 το μεσημέρι στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών.
- Νέες Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ την Πέμπτη 5/10/2006 ή την Παρασκευή 6/10/2006, καθώς και Γενική Συνέλευση Προέδρων των ΕΛΜΕ το Σάββατο 7/10/2006. Στις Γενικές Συνελεύσεις αυτές θα συζητηθεί η εισήγηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ για συνέχιση και κλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων, μέχρι την ικανοποίηση των αιτημάτων μας.
Στόχος μας παραμένει σταθερά η ανάπτυξη αποφασιστικού, παρατεταμένου απεργιακού αγώνα σε συμπαράταξη με όλες τις συνιστώσες του εκπαιδευτικού κινήματος και τους μαχόμενους κλάδους των εργαζομένων.
Για το σκοπό αυτό καλούμε τα Δ.Σ. των ΕΛΜΕ να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα (κήρυξη στάσης εργασίας ή άλλες πρόσφορες διευθετήσεις), ώστε να εξασφαλιστεί η συμμετοχή των συναδέλφων στις διαδικασίες των έκτακτων αυτών Γ.Σ.

Αμεσες διεκδικητικές αιχμές:
- Αυξηση των δημόσιων δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ τουλάχιστον
- 1.400 ευρώ καθαρά στον νεοδιόριστο
- Σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας χωρίς όριο ηλικίας – Όχι στους αντιασφαλιστικούς νόμους και στις σχεδιαζόμενες νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές
- Γνήσιες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας
- Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους
- Καμιά κατάργηση σχολείου - Διασφάλιση της μόνιμης εργασίας όλων των εκπαιδευτικών της ΤΕΕ
- Κατάργηση του Ν. 3475 για την ΤΕΕ
- Κατάργηση του νόμου για την επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης, κατάρτιση και ψήφιση νέου νόμου αντικειμενικού και αξιοκρατικού
- Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο
- Κατάργηση του θεσμικού πλαισίου της αξιολόγησης
- 25 μαθητές στο τμήμα, 20 στις κατευθύνσεις και 10 στα εργαστήρια
- Αμεση καθιέρωση 12χρονης υποχρεωτικής δημόσιας εκπαίδευσης με προοπτική το Ενιαίο 12χρονο Σχολείο
- Όχι στη βαθμολογική βάση του 10 ως προϋπόθεση εισαγωγής στα ΑΕΙ – ΑΤΕΙ
- Όχι στην αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΓΕΡΘΕΙ! ΌΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΠΑΝΕΚΠ/ΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠ/ΣΗ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΠ/ΚΩΝ!

Υ.Γ: Η Γ.Σ. των Προέδρων θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 30/9/2006, στις 10 π.μ., στο Ξενοδοχείο NOVOTEL (Μιχ. Βόδα 4 – 6, τηλ: 210 82 00 700).