ΓΣΕΕ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ, 19-10-2006

Εμπαιγμός των συμβασιούσων

Με βάση τις ανακοινώσεις του ΑΣΕΠ είναι ήδη γνωστό ότι από τον τεράστιο αριθμό των συμβασιούχων που προεκλογικά είχε εξαγγελθεί ότι θα τακτοποιηθούν τελικά έχουν τις προϋποθέσεις του ΠΔ Παυλόπουλου μόλις 33.000 συμβασιούχοι.

Ήδη από τη δημοσίευση του εν λόγω ΠΔ η ΓΣΕΕ είχε εκφράσει τη διαφωνία της αφού κατηγορίες συμβασιούχων –που αποτελούσαν και την τεράστια πλειοψηφία- αποκλείστηκαν από το εν λόγω ΠΔ. Ενώνοντας τον αγώνα μας με τους συμβασιούχους όλης της χώρας, υπερασπιστήκαμε τη δίκαιη αυτή υπόθεση τόσο στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου όσο και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Και τα δύο Δικαστήρια κατέληξαν σε αποφάσεις οι οποίες δικαιώνουν πλήρως τους ισχυρισμούς που επί χρόνια η ΓΣΕΕ και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των συμβασιούχων υποστήριζαν, αφού ως μόνη προϋπόθεση ετίθετο η κάλυψη παγίων και διαρκών αναγκών ανεξάρτητα από χρόνο προϋπηρεσίας και με λυμένο πλέον το ζήτημα της συμβατότητας των τακτοποιήσεων με το αναθεωρημένο Σύνταγμα (υπ’ αριθ. 18/2006 απόφαση Πλήρους Ολομέλειας Αρείου Πάγου και C.212/2004 ΔΕΚ).

Με τις αποφάσεις αυτές δόθηκε σε όλους τους συμβασιούχους που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες είτε στο Δημόσιο, είτε σε ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ, Α.Ε. του ευρύτερου δημόσιου τομέα την δυνατότητα να επιδιώξουν τη δικαστική τους δικαίωση με αποτέλεσμα την έκδοση σωρείας δικαστικών αποφάσεων τόσο από τα Πρωτοδικεία (εργατικές διαφορές και ασφαλιστικά μέτρα) όσο και από τα Εφετεία της χώρας.

Προφανώς η εξέλιξη αυτή θορύβησε την Κυβέρνηση και δεν άργησαν να φανούν οι ανεπίτρεπτες παρεμβάσεις της προς κάθε κατεύθυνση. Η αρχή έγινε με την αποστολή στις 3 Αυγούστου 2006 γενικής εγκυκλίου του Υπουργείου Εσωτερικών με την οποία επιχειρήθηκε να εμφανίσει ως δήθεν «δικαίωση» την ουσιαστική απόρριψη όλων των ισχυρισμών του Δημοσίου τόσο στον Α.Π. όσο και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Παράλληλα (συμπτωματικά άραγε;) άρχισαν να εμφανίζονται σε όλη την Ελλάδα προβλήματα από την άρνηση των Παρέδρων να θεωρούν εμβάσματα πληρωμής συμβασιούχων κυρίως στους Ο.Τ.Α που μετά από τελεσίδικες και αμετάκλητες Δικαστικές αποφάσεις είχαν ήδη καταταγεί σε θέσεις αορίστου χρόνου. Όταν δε η υπόθεση αυτή εκδικάστηκε στο 1ο Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου υπό την Προεδρία του μετέπειτα Προέδρου του Ε.Σ. κ. Κούρτη, κατέληξε στην γενική απόφαση με την οποία παρά την πάγια νομολογία του Αρείου Πάγου και Συμβουλίου της Επικρατείας να θεωρούνται «ανυπόστατες»! οι αποφάσεις των πολιτικών Δικαστηρίων που ήδη τους είχαν δικαιώσει, με συνέπεια να παραμένουν απλήρωτοι εκατοντάδες εργαζόμενοι αορίστου χρόνου που ήδη απασχολούνται εδώ και μήνες σε όλη τη χώρα σε εκτέλεση των θετικών αυτών δικαστικών αποφάσεων.

Μετά την κατακραυγή που ξεσήκωσε εναντίον της η απόφαση αυτή του Ελεγκτικού Συνεδρίου τόσο από τους συμβασιούχους όσο και από την ΚΕΔΚΕ και τους Δημάρχους όλης της χώρας, η υπόθεση παραπέμφθηκε για συζήτηση στην Ολομέλεια του Ε.Σ. όπου παρά την σοβαρότητα και τον επείγοντα χαρακτήρα του θέματος αφού επρόκειτο αποκλειστικά για ζήτημα επιβίωσης πολλών οικογενειών, αναβλήθηκε κατ’ επανάληψη, σε χρόνο μεταγενέστερο των Δημοτικών και Νομαρχιακών εκλογών χωρίς μέχρι και σήμερα να είναι γνωστό πότε θα συζητηθεί.

Δύο ακόμη κρούσματα παρατηρήθηκαν μετά την εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών που αφορούν στην ηγεσία του Αρείου Πάγου. Πρόκειται για την από 29.6.2006 και με αριθ. πρωτ. 356 επιστολή του Προέδρου του Αρείου Πάγου κ. Ρωμύλου Κεδίκογλου προς όλους τους Δικαστές των Πρωτοδικείων της χώρας με την οποία ούτε λίγο ούτε πολύ τους κατευθύνει να μην εκδίδουν προσωρινές διαταγές και αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων υπέρ των απολυμένων εργαζομένων.

Για την απαράδεκτη αυτή παρέμβαση στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, η ΓΣΕΕ απέστειλε την από 11.10.2006 και με αριθ. πρωτ. 1824/2006 αναφορά – διαμαρτυρία και ζήτησε συνάντηση τόσο με τον ΔΣΑ όσο και με την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων.

Σχεδόν τον ίδιο χρόνο ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Σανιδάς άσκησε για πρώτη φορά αίτηση αναίρεσης κατά δύο αποφάσεων Ασφαλιστικών Μέτρων που είχαν δικαιώσει συμβασιούχους του ΕΛΓΑ αφαιρώντας τους πλήρως την προστασία που απορρέει από τις αποφάσεις αυτές.

Την ίδια στιγμή έχει παραπεμφθεί η υπόθεση των Ασφαλιστικών Μέτρων για τους συμβασιούχους του Δημοσίου στην Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους με το ερώτημα κατά πόσο οι αποφάσεις αυτές αποτελούν εκτελεστό τίτλο και άρα αν υπάρχει υποχρέωση του Δημοσίου να τις εφαρμόζει.

Εν ολίγοις βρισκόμαστε σε μια συντονισμένη επίθεση εναντίον των συμβασιούχων και των κατακτήσεών τους. Στην επίθεση αυτή δεν μας μένει άλλη επιλογή από το να απαντήσουμε με τη δικιά μας δυναμική αντεπίθεση. Αυτή την φορά έχουμε την τεράστια εμπειρία του μέχρι τώρα αγώνα του κινήματος των συμβασιούχων, τις δύο σημαντικές δικαστικές αποφάσεις του Αρείου Πάγου και του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και δεν θα επιτρέψουμε καμία υπονόμευση των κατακτήσεων αυτών.

Πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί η κυβέρνηση ότι δεν μπορεί να συνεχίζει τον εμπαιγμό των συμβασιούχων. Οφείλει να αποδεχθεί την πρόταση Νόμου της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ και να λύσει οριστικά το πρόβλημα όλων των συμβασιούχων, σύμφωνα και με την προεκλογική δέσμευση του κ. Πρωθυπουργού.

Το πρόβλημα των συμβασιούχων είναι πρωτίστως πολιτικό και γι’ αυτό υποχρεούται η κυβέρνηση να δώσει πολιτική λύση. Σε διαφορετική περίπτωση ο αγώνας θα συνεχισθεί και θα ενταθεί με κάθε μέσο και τρόπο.

Παρεμβαίνουμε συνδικαλιστικά, νομικά και πολιτικά, διεκδικούμε αγωνιστικά, την λύση του προβλήματος των συμβασιούχων όπως η ανεξάρτητη δικαιοσύνη αποφαίνεται αλλά και το κοινωνικά αναγκαίο επιβάλλει για μια κατηγορία εργαζομένων που συνεχίζει να εμπαίζεται.

Οι συνάδελφοι συμβασιούχοι έχουν κάθε εργασιακό κοινωνικό και πολιτικό δικαίωμα να απαιτούν την άμεση και χωρίς άλλη καθυστέρηση τακτοποίησή τους, στις θέσεις που εργάζονται και στις οποίες καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των υπηρεσιών τους.

Συνεχίζουμε τον αγώνα για την διεκδίκηση τακτοποίησης όλων των συμβασιούχων χωρίς αποκλεισμούς και εξαιρέσεις και τον τερματισμό της ταλαιπωρίας τους.

Σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας και την βοήθειά σας.