ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Πέμπτη, 23 Νοεμβρίου 2006

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας εναντίον των γυναικών (25η Νοεμβρίου), η Γενική Γραμματέας Ισότητας κ. Ευγενία Τσουμάνη, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Η βία κατά των γυναικών, όπως αυτή εκδηλώνεται σε όλες της μορφές της, αποτελεί μία σύγχρονη κοινωνική παθογένεια με παγκόσμια διάσταση. Αποτελεί παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των γυναικών και άνιση μεταχείριση σε βάρος τους, προέρχεται δε κυρίως από τις στερεοτυπικές αντιλήψεις για το ρόλο τους στην κοινωνία. Η εμπειρία των γυναικών – θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας που απευθύνονται στα κέντρα υποστήριξης καταδεικνύει ότι το φαινόμενο δεν γνωρίζει κοινωνικά και οικονομικά στεγανά, καταρρίπτοντας μύθους και στερεότυπα τα οποία έχουν εμπεδωθεί στη συνείδηση της κοινωνίας μας.

Με στόχο και όραμα την γυναικεία αξιοπρέπεια κάνουμε σημαντικά βήματα στο νομικό μας σύστημα. Ο νέος νόμος για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας, που ψηφίστηκε πρόσφατα αποτελεί ένα σημαντικό πολιτικό και κοινωνικό βήμα για τη χώρα μας και δίνει μία νέα προοπτική στην πρόληψη και την καταπολέμηση του φαινομένου. Ο νόμος αυτός έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό νομικό κενό, συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση ενός κοινωνικού φαινομένου που παρουσιάζει ανησυχητικές διαστάσεις στην εποχή μας, πλήττοντας κυρίως γυναίκες και ανήλικα παιδιά. Η συμβολή της Γενικής Γραμματείας Ισότητας υπήρξε συνεχής και ουσιαστική.

Η πρόληψη και η καταπολέμηση της βίας αποτελεί βασική μας πολιτική προτεραιότητα στο πλαίσιο της οποίας προωθούμε συστηματικά δράσεις για την εξάλειψή της τόσο μέσα στην οικογένεια και την συντροφική σχέση όσο και στο πλαίσιο της παράνομης διακίνησης γυναικών (trafficking).

Ο αγώνας κατά της βίας δεν εξαντλείται όμως σε νομοθετικά μέτρα, αλλά απαιτεί την υποστήριξη των θυμάτων καθώς και την πρόληψη του φαινομένου. Γι’ αυτό ενεργοποιούνται και ενισχύονται δομές συμβουλευτικής που παρέχουν ψυχοκοινωνική και νομική υποστήριξη, και επεκτείνεται η λειτουργία τους και σε άλλες μεγάλες περιφέρειες της χώρας καθώς και σε φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μέσα από το νέο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Βίας εναντίον των Γυναικών, πραγματοποιούμε καμπάνια ενημέρωσης του κοινού σε συνεργασία με την Αττικό Μετρό Εταιρεία Λειτουργίας Α.Ε. και την Εταιρία ΤΡΑΜ Α.Ε. τους οποίους και ευχαριστούμε για την ουσιαστική συμβολή τους.

Σε κάθε περίπτωση, η Πολιτεία προωθεί τις πολιτικές της με την ουσιαστική συμμετοχή των ΜΚΟ των οποίων τη δράση ενισχύει σταθερά.

Όμως η καταπολέμηση της βίας εναντίον των γυναικών απαιτεί την κινητοποίηση όλων μας. Απαιτεί την στήριξη όχι μόνο της κοινωνίας των πολιτών αλλά και όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Γιατί το πρόβλημα ξεκινά από την οικογένεια, προσβάλλει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, κυρίως των γυναικών, επεκτείνεται όμως άμεσα στην κοινωνία και διαβρώνει τους θεσμούς της. Είναι πρόβλημα όλων μας».

* Eπισυνάπτονται τα συμπεράσματα της μελέτης της ΓΓΙ

*  *  *

Ανάλυση των στοιχείων που αφορούν στις γυναίκες-θύματα βίας μέσα στην οικογένεια, οι οποίες απευθύνθηκαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα (Αθήνας-Πειραιά) της Γενικής Γραμματείας Ισότητας

Κύρια Συμπεράσματα
Το 16% των γυναικών που απευθύνθηκαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα, κατά την περίοδο 01/01/2002 έως 31/10/2006, είναι αλλοδαπές. Σημειώνεται ότι από το σύνολο των αλλοδαπών γυναικών-θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, κατά προσέγγιση, 4 από τις 10 αλλοδαπές προέρχονται από τα Βαλκάνια.

Το 67% των γυναικών που υπέστησαν κακοποίηση και απευθύνθηκαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα Αθήνας και Πειραιά είναι έγγαμες. Άξιο προσοχής είναι το γεγονός ότι το 21%, δηλαδή 1 στις 5 γυναίκες, είναι διαζευγμένες ή σε διάσταση, δηλαδή έχουν ήδη απομακρυνθεί από το δράστη πριν προσέλθουν στα Συμβουλευτικά Κέντρα.

Ο μύθος ότι η κακοποιημένη γυναίκα είναι συνήθως χαμηλού μορφωτικού επιπέδου δεν επιβεβαιώνεται . Σύμφωνα με τη στατιστική αξιοποίηση στοιχείων που αφορούν στην κακοποίηση γυναικών, 7 στις 10 γυναίκες είναι Δευτεροβάθμιας, Τεχνολογικής ή Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης. Άξιο προσοχής είναι το γεγονός ότι 3 στις 10 γυναίκες-θύματα ενδοοικογενειακής βίας είναι Τεχνολογικής ή Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης και επίσης 3 στις 10 είναι Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης. Συνεπώς, η γυναίκα ενδέχεται να καταστεί θύμα βίας ανεξαρτήτως του μορφωτικού επιπέδου της.

Μια γυναίκα μπορεί να υπάρξει θύμα κακοποίησης ανεξαρτήτως της οικονομικής της κατάστασης. Σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από την επεξεργασία, 6 στις 10 γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση και προσήλθαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα της Γενικής Γραμματείας Ισότητας ανέφεραν ότι βρίσκονται σε μέτρια ή καλή οικονομική κατάσταση.

1 στις 3 γυναίκες-θύματα ενδοοικογενειακής βίας -35%- παντρεύτηκε το δράστη ενώ είχε δείγματα βίαιης συμπεριφοράς του (ψυχολογική, σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση) και πριν το γάμο μαζί του. Ωστόσο αυτά τα δείγματα βίαιης συμπεριφοράς δεν αποτέλεσαν ανασταλτικό παράγοντα για την απόφασή της αυτή. Ο μη κοινωνικός στιγματισμός της βίας οδηγεί στην αποδοχή της ως χαρακτηριστικό του ανδρικού ρόλου.

Δράστης ενδοοικογενειακής βίας, σε ποσοστό 82%, είναι ο σύζυγος του θύματος, σε ποσοστό 12% ο σύντροφος, ενώ, σε μικρότερα ποσοστά, παρατηρούνται και περιπτώσεις κακοποίησης της γυναίκας από άτομο του οικογενειακού ή κοινωνικού της περίγυρου (πατέρας, αδελφός, τέκνο, άλλο).

Εξετάζοντας τη διάρκεια της σχέσης της γυναίκας με το δράστη, παρατηρείται ότι κατά προσέγγιση 2 στις 3 γυναίκες-θύματα ενδοοικογενειακής βίας βρίσκονται σε αυτήν τη σχέση περισσότερο από 10 έτη. Ως εκ τούτου διαπιστώνεται ότι οι κακοποιητικές σχέσεις είναι συνήθως μακροχρόνιες. Πιθανόν αυτό να σχετίζεται με την κοινωνική ανοχή στη βία, που οδηγεί στο στιγματισμό και την ενοχοποίηση του θύματος και αναγκάζει τις γυναίκες στην αποδοχή της κατάστασής τους.

3 στις 5 γυναίκες που υπέστησαν κακοποίηση και προσήλθαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα της Γ.Γ.Ι. ανέφεραν ότι βιώνουν ψυχολογική και σωματική βία.

Η ίδια η κακοποιημένη γυναίκα αναζητά βοήθεια για την απεμπλοκή της από την κακοποιητική σχέση. Αυτό διαφαίνεται από το γεγονός ότι 3 στις 4 γυναίκες-θύματα ενδοοικογενειακής βίας έχουν αναζητήσει βοήθεια στο παρελθόν (Αστυνομία, Δικαστήρια, Νοσοκομεία, Πρόνοια κ.λπ.), πριν απευθυνθούν στα Συμβουλευτικά Κέντρα της Γενικής Γραμματείας Ισότητας. Είναι έκδηλη η ανάγκη της ύπαρξης εξειδικευμένων δομών για την παροχή βοήθειας.

Οι δράστες ενδοοικογενειακής βίας μπορεί να είναι οποιουδήποτε μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου. Το φαινόμενο της βίας είναι διαταξικό. Συγκεκριμένα όσον αφορά στο μορφωτικό επίπεδο των δραστών, κατά προσέγγιση 6 στους 10 δράστες είναι Δευτεροβάθμιας, Τεχνολογικής ή Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης. Ειδικότερα, κατά προσέγγιση, 3 στους 10 δράστες είναι Ανωτέρας ή Ανωτάτης Εκπαίδευσης. Όσο δε αφορά στην εργασιακή κατάσταση των δραστών, μόλις 1 στους 10 δράστες είναι άνεργος.

Η κατανάλωση αλκοόλ ή η χρήση τοξικών ουσιών σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί την κύρια αιτία εκδήλωσης βίας. Ωστόσο μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να επιδρά έμμεσα στην εκδήλωσή της. Σύμφωνα με την ποσοτική ανάλυση στοιχείων που αφορούν στην κακοποίηση, 6 στους 10 δράστες ενδοοικογενειακής βίας δεν κάνουν χρήση ουσιών (αλκοόλ, ναρκωτικά, ψυχοφάρμακα).

Τα παραπάνω συμπεράσματα προέκυψαν από την ποσοτική ανάλυση και επεξεργασία στοιχείων των γυναικών που έχουν υποστεί κακοποίηση και απευθύνθηκαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα Αθήνας - Πειραιά της Γενικής Γραμματείας Ισότητας (Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης) κατά το χρονικό διάστημα 01/01/2002 - 31/10/2006. Το δείγμα επεξεργασίας ανέρχεται στα 1870 περιστατικά κακοποίησης.

Όσον αφορά στην κίνηση των Συμβουλευτικών Κέντρων Αθήνας - Πειραιά της Γενικής Γραμματείας Ισότητας, κατά το χρονικό διάστημα 01/01/2006 έως 31/10/2006, διαμορφώνεται ως εξής:

Ραντεβού: 802
Τηλεφωνικές κλήσεις: 2550

Εν κατακλείδι, επισημαίνεται ότι κατά το έτος 2006 παρατηρείται αύξηση του αριθμού των περιστατικών που προσέφυγαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα της Γ.Γ.Ι. Επίσης, από τη μη διαφοροποίηση των συμπερασμάτων επιβεβαιώνεται η αξιοπιστία και η εγκυρότητα της παρούσας ποσοτικής ανάλυσης.