ΓΣΕΕ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 7.2.2007


ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΣΕΕ ΓΙΑ ΤΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Η ΓΣΕΕ ενώνει τη φωνή της με τους χιλιάδες μετανάστες που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας, υποστηρίζοντας τα αιτήματα και τον αγώνα τους.

Συμμετέχουμε στο Αντιρατσιστικό Συλλαλητήριο που γίνεται το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2007 στις 15.00 στην Ομόνοια, Αθήνα.

Σε συνεργασία με τις οργανώσεις των μεταναστών, συνδιαμορφώσαμε πλαίσιο προτάσεων, τις οποίες αποστείλαμε στον Υπουργό Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.

Απαιτούμε από την Κυβέρνηση και τον αρμόδιο Υπουργό να συμπεριλάβει τις προτάσεις μας στο προωθούμενο νομοσχέδιο για να αντιμετωπιστούν ικανοποιητικά τα σοβαρά γραφειοκρατικά και νομικά εμπόδια των μεταναστών.

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
Υ.Γ. Σας κοινοποιούμε το κείμενο με τις προτάσεις – θέσεις μας.

* * *

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΣΕΕ ΓΙΑ ΤΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

1. ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΗ ΧΩΡΑ
Και η παρούσα τροποποίηση (άρθρο 18) δίνει τη δυνατότητα να νομιμοποιηθούν ορισμένες μόνο κατηγορίες μεταναστών, ήτοι ένας πολύ μικρός αριθμός μεταναστών, αποκλείοντας την πλειοψηφία εκείνων που σε κάθε περίπτωση μπορούν να αποδείξουν την παραμονή τους στη χώρα προ της 31-12-2004. Ήδη δε λόγω της εισαγωγής του νόμου για ψήφιση το 2007 θα πρέπει να αλλάξει το χρονικό σημείο που αποτελεί το κριτήριο εφαρμογής των διατάξεων και να τεθεί σε μεταγενέστερο χρόνο (τέλος 2005 ή τέλος 2006), όπως προτείνει και η ΟΚΕ στη σχετική γνώμη της.

Κατόπιν τούτου προτείνουμε:
Α) Για την απόδειξη της διαμονής στη χώρα πριν την 31/12/2005 ή 2006 (αναγκαία προϋπόθεση για την υπαγωγή στις διατάξεις της νομιμοποίησης) να θεωρηθεί ότι η απαρίθμηση των αποδεικτικών εγγράφων για τη διαπίστωση της παραμονής στη χώρα που γίνεται στο άρθρο 18 παρ. 4 του τροποποιητικού νόμου είναι ενδεικτική και ότι περαιτέρω θα πρέπει να γίνονται δεκτά και άλλα αποδεικτικά στοιχεία, όπως έγγραφα αντίστοιχα με αυτά που ζητούνταν για την υπαγωγή στο άρθρο 66 του Ν.2910/01, και πιο συγκεκριμένα:
α/ Τα δημόσια έγγραφα (π.χ. παλαιές άδειες διαμονής, βεβαιώσεις κατάθεσης δικαιολογητικών για έκδοση άδειας εργασίας/παραμονής, αποδεικτικά φοίτησης σε δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα, έγγραφα δημόσιων νοσοκομείων, βεβαιώσεις απώλειας εγγράφων, αποφάσεις διοικητικής απέλασης με την προϋπόθεση ότι δεν εκτελέστηκαν).
β/ Έγγραφα θεωρημένα από δημόσια αρχή (π.χ. μισθωτήριο θεωρημένο από ΔΟΥ, σύμβαση εργασίας με θεώρηση γνησίου υπογραφής)
γ/ Αλλα έγγραφα (π.χ. τραπεζικά έγγραφα, λογαριασμοί κινητής τηλεφωνίας, κάρτες απεριόριστων διαδρομών κλπ.)

Σημείωση
- Ειδικά για τους αιτούντες άσυλο, θα πρέπει όχι μόνο να δοθεί δυνατότητα νομιμοποίησης δυνάμει του τροποποιητικού νόμου αλλά να γίνει δεκτό ως αποδεικτικό παραμονής στη χώρα μόνη η σχετική προ της 31-12-2005 ή 2006 αίτηση προς την αρμόδια Διεύθυνση Αλλοδαπών (τμήμα ασύλου), όπως προτείνει σχετικά και η ΄Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.

Διευκρίνιση:
1/ Εάν αδυνατούν να προσκομίσουν αποδεικτικά της ταυτότητάς τους, να γίνεται δεκτή υπεύθυνη δήλωση κατ’ αναλογία της διαδικασίας ασύλου και αυτό να γίνει δεκτό και στη μεταγενέστερη ανανέωση της άδειας διαμονής.
2/ Να μην επιβληθεί στους αιτούντες άσυλο η υποχρέωση να παραιτηθούν από τη διαδικασία ασύλου, σε κανένα στάδιο της διαδικασίας νομιμοποίησης.
- Για τους αλλοδαπούς που εισήλθαν στη χώρα από άλλη χώρα Σένγκεν και για το λόγο αυτό δεν διαθέτουν σφραγίδα διαβατηριακού ελέγχου να ισχύσει το τεκμήριο της νόμιμης εισόδου στην Ελλάδα. Να τεκμαίρεται δηλαδή η είσοδός τους στη χώρα, εάν έχουν θεώρηση εισόδου (ή σφραγίδα εισόδου) στο χώρο Σένγκεν πριν την 30.09.2005 ή 2006 (καθώς το ανώτερο διάστημα παραμονής στον χώρο Σένγκεν ανέρχεται σε 3 μήνες, οπότε στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων των αλλοδαπών που εισήλθαν σε τρίτη χώρα Σένγκεν πριν την 31-12-2005 ή 2006, η είσοδός τους στην Ελλάδα έγινε εντός αυτού του τριμήνου). Εναλλακτικά, να γίνεται δεκτό ως αποδεικτικό το απόκομμα του εισιτηρίου με το οποίο ταξίδεψε ο αλλοδαπός προς την Ελλάδα ή σχετική βεβαίωση της ακτοπλοϊκής / αεροπορικής κλπ. εταιρείας.

Σε κάθε περίπτωση, ο αλλοδαπός ο οποίος εισήλθε στο χώρο Σένγκεν πριν την 31-12-2005 ή 2006 και μπορεί να αποδείξει την παραμονή του στην Ελλάδα έκτοτε, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του νόμου.

Β) Να μπορούν να υπαχθούν στις διατάξεις του νέου νόμου οι αλλοδαποί των οποίων οι αιτήσεις έχουν απορριφθεί για λόγους δημόσιας τάξης και ασφάλειας, η δε αίτησή τους να ελέγχεται με βάση τα κριτήρια του νόμου και τη νομολογία του ΣτΕ κατά τη χορήγηση της άδειας διαμονής. Προς τούτο θα πρέπει να κρίνεται η κάθε περίπτωση εξατομικευμένα, ο δε αιτών να καλείται σε προηγούμενη ακρόαση από το εκδίδον την άδεια διαμονής όργανο. Εξάλλου το δικαίωμα ακρόασης θα έπρεπε να έχει διασφαλιστεί και κατά τη διαδικασία εξέτασης του αιτήματος για την έκδοση/ανανέωση άδειας παραμονής.

2. ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΩΝ ΑΔΕΙΩΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ
1. Κρίνουμε ότι η εξάρτηση της ανανέωσης της άδειας παραμονής από την ύπαρξη αυξημένου αριθμού ενσήμων δημιουργεί ανυπέρβλητα προβλήματα σε μεγάλο αριθμό μεταναστών. Στην πραγματικότητα, οι μετανάστες καθίστανται όμηροι των εργοδοτών τους και της επιθυμίας τους να αποφύγουν το κόστος της καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών. Αυτός είναι εξάλλου και ο βασικός λόγος που μεγάλος αριθμός μεταναστών αδυνατεί να ανανεώσει την αρχική άδεια παραμονής του. Επίσης ο νόμος αποκλείει από την ανανέωση διαμονής τους μετανάστες που προσωρινά βρίσκονται σε συνθήκες ανεργίας.
Προτείνουμε: Αποσύνδεση της ανανέωσης της άδειας παραμονής από την ύπαρξη ορισμένου αριθμού ενσήμων. Η ανανέωση να είναι εφικτή με μόνη την ύπαρξη ενεργού σύμβασης εργασίας ή με την εγγραφή του μετανάστη στους καταλόγους του ΟΑΕΔ. Σε κάθε περίπτωση ο αριθμός ενσήμων που τυχόν μπορεί να απαιτείται, δε θα πρέπει να υπερβαίνει εκείνο που απαιτείται για την έκδοση βιβλιαρίου υγείας (50-80 ετησίως).

2. Τίθεται ως προϋπόθεση για την οικογενειακή συνένωση η απόδειξη αυξημένου εισοδήματος. Συγκεκριμένα απαιτείται ατομικό εισόδημα ίσο με τον κατώτατο μισθό του ανειδίκευτου εργάτη προσαυξημένο κατά 20% για το / τη σύζυγο και κατά 15% επιπλέον για κάθε ανήλικο τέκνο. Θεωρούμε ότι αυτές οι ρυθμίσεις υπονομεύουν το δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή θέτοντας αυθαίρετα ένα κριτήριο αυξημένου εισοδήματος που εισάγει μια αδικαιολόγητη ανισότητα σε σχέση με τον/την ελληνα/ίδα εργαζόμενο/η και υπονομεύει την προστασία της οικογενειακής ζωής που αποτελεί θεσμοθετημένη υποχρέωση της Ελληνικής Πολιτείας. Επιπλέον με αυτό τον τρόπο το δικαίωμα στην οικογενειακή συνένωση υπονομεύεται από την τάση των εργοδοτών να δηλώνουν μειωμένη αμοιβή για τους μετανάστες προκειμένου να μειώνεται το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών.
Προτείνουμε: Την αποσύνδεση του δικαιώματος οικογενειακής επανένωσης από την απόδειξη ορισμένου (και μάλιστα αυξημένου) εισοδήματος. Η μεταβατική ρύθμιση του άρθρου 18 παρ. 7 του προτεινόμενου νομοσχεδίου να μετατραπεί σε πάγια ρύθμιση.

3. Το σημερινό νομοθετικό πλαίσιο θέτει μια σειρά από ανορθολογικούς περιορισμούς στη δυνατότητα μεταβολής του σκοπού της άδειας παραμονής. Έτσι επί παραδείγματι, η απόκτηση άδειας για άσκηση ανεξάρτητης οικονομικής δραστηριότητας προϋποθέτει την προηγούμενη τριετή κτήση άδειας παραμονής για εξαρτημένη εργασία. Ας σημειωθεί επίσης ότι χωρίς οποιαδήποτε δικαιολόγηση δεν καθίσταται δυνατή η μετατροπή της άδειας διαμονής για λόγους σπουδών σε οποιαδήποτε άλλη μορφή άδειας διαμονής και το αντίστροφο. Έτσι και οι προτεινόμενες τροποποιήσεις (6 παρ. 3 και 4) θέτουν δύο ακόμη ανορθολογικούς περιορισμούς στους ήδη υφιστάμενους.
Προτείνουμε: Τη δυνατότητα μεταβολής του σκοπού της άδειας διαμονής χωρίς οποιοδήποτε περιορισμό.

4. Τα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα δεν βρίσκονται σε προνομιακή θέση έναντι ακόμα και νεοεισερχόμενων αλλοδαπών και των οικογενειών τους, παρά το αναμφισβήτητο πραγματικό γεγονός της ένταξής τους στην Ελληνική κοινωνία ήδη από τη γέννησή τους και της έλλειψης δεσμών με τη χώρα καταγωγής τους.
Προτείνουμε: Ελληνική υπηκοότητα στα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα.

5. Παιδιά που αποφοιτούν από τα ελληνικά σχολεία υποβάλλονται στις ίδιες ως άνω αυστηρές προϋποθέσεις, οι οποίες είναι απαγορευτικές για μια ουσιαστική διαρκή και σταθερή νόμιμη παραμονή στη χώρα. Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις επιλύουν μερικά το ζήτημα (αρθρ. 10).
Προτείνουμε: Αναγνώριση στα παιδιά που αποφοιτούν από σχολεία μέσης εκπαίδευσης στην Ελλάδα καθεστώτος επί μακρόν διαμένοντος με την ενηλικίωσή τους, ανεξάρτητο από το νόμιμο ή το παράνομο της διαμονής των γονέων τους, καθώς οι μέχρι σήμερα ρυθμίσεις εξαρτούν την χορήγηση αδείας διαμονής από την συμπερίληψή τους στις άδειες διαμονής των γονέων τους.

6. Για τη χορήγηση (ή ανανέωση σύμφωνα πλέον με την προτεινόμενη τροποποίηση) άδειας διαμονής για ανεξάρτητη οικονομική δραστηριότητα απαιτείται σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό καθεστώς η απόδειξη πόρων ύψους 60.000 ευρώ γεγονός που αφενός μεν οδηγεί στο κλείσιμο των μέχρι σήμερα λειτουργούντων μικροεπιχειρήσεων και στην κατά συνέπεια απονομιμοποίησή τους, αφετέρου δε καθιστά αδύνατη την έναρξη ανεξάρτητης οικονομικής δραστηριότητας από οποιονδήποτε μετανάστη. Ήδη με την προτεινόμενη τροποποίηση (αρθρ.9 παρ. 2) ο ως άνω περιορισμός επεκτείνεται και στην ανανέωση της αδείας διαμονής για τον άνω σκοπό.
Προτείνουμε: Αποσύνδεση της άδειας διαμονής για ανεξάρτητη οικονομική δραστηριότητα από απόδειξη ύπαρξης πόρων ύψους 60.000 ευρώ.

7. Για την χορήγηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος απαιτείται η πιστοποίηση γνώσης της ελληνικής γλώσσας-ιστορίας-πολιτισμού παρ΄ ότι τα υπάρχοντα Κέντρα Εκμάθησης Ενηλίκων είναι απολύτως ανεπαρκή για το σκοπό αυτό (μόλις 48 με χωρητικότητα 3.000 μεταναστών, όταν οι δικαιούχοι υπερβαίνουν τις 200.000!!). Η συγκεκριμένη διάταξη είναι σε κάθε περίπτωση ανεφάρμοστη καθώς τα ως άνω κέντρα αντικειμενικά δεν μπορούν να υποδεχθούν τους εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστών. Και καταληκτικά θα λειτουργήσει στερητικά ως προς την απόλαυση ενός αυτοδίκαιου δικαιώματος.
Προτείνουμε: Την κατάργηση της προϋπόθεσης γνώσης Ελληνικής γλώσσας-ιστορίας-πολιτισμού για τη χορήγηση άδειας διαμονής του επί μακρόν διαμένοντος, η οποία ούτως ή άλλως δεν προβλέπεται ούτε από την κοινοτική νομοθεσία (οδηγία 2003/109).
Πράγματι η γνώση της ελληνικής γλώσσας αποτελεί ισχυρή επιθυμία των ίδιων των μεταναστών, αλλά και συστατικό στοιχείο για την κοινωνική τους ένταξη. Ωστόσο θεωρούμε πως ο υπάρχον σχεδιασμός κάθε άλλο παρά υπηρετεί είτε τις επιθυμίες των μεταναστών, είτε τον στόχο της κοινωνικής ένταξης και κοινωνικής εξίσωσης.

8. Από τη διαδικασία της νομιμοποίησης αποκλείονται επίσης όσοι αλλοδαποί έχουν δικαστική απέλαση, παρά τη μη διάκριση του νόμου ως προς αυτό το σημείο, παρότι με παλαιότερες διατάξεις νομιμοποίησης (του ν. 2676/1999) δεν είχε υπάρξει παρόμοια διάκριση.
Προτείνουμε: Η δικαστική απέλαση να μην αποτελεί παρακωλυτικό λόγο στη διαδικασία χορήγησης και ανανέωσης άδειας διαμονής στις περιπτώσεις που έχει επιβληθεί για λόγους παράνομης εισόδου, παραμονής και εργασίας στη χώρα.

9. Ο ισχύων μεταναστευτικός νόμος περιορίζει την εφαρμογή του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας ως προς την υποβολή αιτήσεων για έκδοση και ανανέωση αδειών διαμονής, επιβάλλοντας την αυτοπρόσωπη προσέλευση των ίδιων των αλλοδαπών (και εκ του λόγου αυτού την απώλεια του μεροκάματου), την θεώρηση του γνησίου της υπογραφής μόνο από αστυνομικές αρχές (και την υποβολή έτσι του αλλοδαπού σε έναν ακόμη αστυνομικό έλεγχο), όπως επίσης και αποκλείει τη δυνατότητα υποβολής αιτήσεων με άλλο τρόπο (π.χ. με επιστολή ή φαξ). Η προτεινόμενη τροποποίηση επιλύει μόνο την περίπτωση εκπροσώπησης μεταναστών από δικηγόρο (αρθρ. 14).
Προτείνουμε: Η θεώρηση του γνησίου της υπογραφής να γίνεται όπως πριν από τα ΚΕΠ, τις δημόσιες και τις δημοτικές υπηρεσίες, σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας και να ισχύσουν στο σύνολό τους οι διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, έτσι ώστε να μην περιοριστεί το εύρος εφαρμογής του.

10. Με την προτεινόμενη τροποποίηση καταργείται η δυνατότητα χορήγησης άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους (αρθρ. 16 παρ. 3) . Με τον τρόπο όμως αυτό αφήνονται αρρύθμιστες μια σειρά από μη υπαγόμενες σε άλλη διάταξη περιπτώσεις που χρήζουν ιδιαίτερης αντιμετώπισης (ενδεικτικά: κακοποιημένες γυναίκες, φορείς AIDS, μετανάστες με σοβαρά προβλήματα υγείας), ενώ καταργείται και η μόνη οδός επανόδου στη νομιμότητα μεταναστών που έχουν τεθεί εκτός της διαδικασίας νομιμοποίησης για οποιοδήποτε λόγο.
Προτείνουμε: Τη διατήρηση σε ισχύ της διάταξης για χορήγηση άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους.

11. Το ύψος του παραβόλου είναι αδικαιολόγητα υψηλό για το μετανάστη και συνιστά κατ’ ουσία φόρο και όχι τέλος κάλυψης των εξόδων έκδοσης της άδειας. Ιδιαίτερα το παράβολο των 900 ευρώ για την έκδοση άδειας διαμονής επί μακρόν διαμένοντος και αορίστου χρόνου αποτελεί αμιγώς εισπρακτικό μέτρο, που δε βρίσκει κανένα έρεισμα στη σχετική κοινοτική οδηγία.
Προτείνουμε: Να μειωθεί το ύψος του παραβόλου και να προσαρμοστεί στο πραγματικό κόστος έκδοσης της άδειας (κατά αναλογία με τα παράβολα που πληρώνουν οι έλληνες πολίτες). Να καταργηθεί το παράβολο των 900 ευρώ για την έκδοση άδειας διαμονής επί μακρόν διαμένοντος και αορίστου χρόνου, όπως είχε ζητήσει και το ΣτΕ κατά την επεξεργασία του προεδρικού διατάγματος για τους επί μακρόν διαμένοντες.

12. Λόγω της μεγάλης καθυστέρησης στην έκδοση αδειών διαμονής, οι μετανάστες παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα κατέχοντας μόνο βεβαίωση υποβολής δικαιολογητικών έκδοσης ή ανανέωσης άδειας διαμονής. Αυτό έχει σαν συνέπεια ότι στερούνται βασικά δικαιώματα που προϋποθέτουν την κατοχή άδειας διαμονής (ταξίδια στο εξωτερικό και ιδίως στη χώρα καταγωγής τους, έκδοση αδειών οδήγησης, λειτουργίας καταστήματος, τέλεση γάμου κλπ).
Προτείνουμε: Η χορηγούμενη βεβαίωση υποβολής δικαιολογητικών να συνεπάγεται πλήρη δικαιώματα κατοχής αντίστοιχης άδειας διαμονής έως την έκδοση αυτής.

13. Σύμφωνα με το νόμο περί αλλοδαπών και την τρέχουσα διοικητική πρακτική είναι δυνατή και πράγματι εφαρμόζεται η έκδοση απόφασης διοικητικής απέλασης και η κράτηση ανηλίκων ασυνόδευτων αλλοδαπών. Παρατηρείται κατ’ αυτό τον τρόπο το γεγονός να κρατούνται σε κρατητήρια υπό εξευτελιστικές συνθήκες και να απελαύνονται ανήλικοι που δεν έχουν διαπράξει καμία παράνομη πράξη πλην της παράνομης εισόδου και παραμονής στη χώρα. Η πρακτική αυτή παραβιάζει ευθέως τις διατάξεις διεθνών συνθηκών που έχει επικυρώσει η Ελλάδα και αποτελούν εσωτερικό δίκαιο, οι οποίες επιτάσσουν την προστασία της παιδικής ηλικίας και την απαγόρευση της φυλάκισης ανηλίκου, πλην των περιπτώσεων που αυτή αποτελεί έσχατο μέσο.
Προτείνουμε: Να θεσμοθετηθεί ρητά στο μεταναστευτικό νόμο η απαγόρευση της απέλασης και της διοικητικής κράτησης κάθε ανηλίκου.

14. Οι διατάξεις περί οικογενειακής συνένωσης εξαιρούν τους ανιόντες των μεταναστών. Πρόκειται για όλως ανεπιεική και άνιση ρύθμιση, ιδίως εάν συγκριθεί με την αντίστοιχη δυνατότητα των αλλοδαπών συζύγων ελλήνων ή κοινοτικών υπηκόων να φέρουν τους ανιόντες τους στην Ελλάδα.
Προτείνουμε: Να προβλεφθεί η δυνατότητα οικογενειακής συνένωσης των μεταναστών με τους ανιόντες τους υπό τους ίδιους όρους που αυτή θεσπίζεται με τον/τη σύζυγο και τα τέκνα τους.

15. Η έως σήμερα λειτουργία των υπηρεσιών που ασχολούνται με την έκδοση και ανανέωση των αδειών διαμονής έχει καταδείξει σημαντικά προβλήματα κακής διοίκησης και αδυναμίας διεκπεραίωσης του μεγάλο αριθμού των υποβαλλόμενων αιτήσεων, με αποτέλεσμα την έκδοση αδειών διαμονής, των οποίων έχει ήδη λήξει κατά την έκδοσή τους η ισχύς αυτών.
Προτείνουμε: Να υπάρξει δραστική αύξηση προσωπικού που ασχολείται με την χορήγηση ή ανανέωση αδειών διαμονής, ιδίως στις Περιφέρειες της χώρας.

16. Το σχέδιο νόμου συστήνει ακόμη μία Επιτροπή για την εισήγηση προτάσεων για τη μετανάστευση, η οποία όμως είναι εξαιρετικά πολυμελής και δεν περιλαμβάνει εκπροσώπους μεταναστών, καθώς και οργανώσεων που ασχολούνται με την υποστήριξη μεταναστευτικών οργανώσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετέχει εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Ελλάδος και μετέχει μόνο εκπρόσωπος του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης και του Ινστιτούτου Μεταναστευτικής Πολιτικής, φορέων δηλαδή οι οποίοι δεν εκπροσωπούν τους μετανάστες, αλλά εξαρτώνται και χρηματοδοτούνται από το Δημόσιο.
Προτείνουμε: Στην υπό δημιουργία Εθνική Επιτροπή για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών να μετέχουν εκπρόσωποι των μεταναστευτικών οργανώσεων-κοινοτήτων-δικτύων, καθώς και ανεξάρτητοι φορείς που έχουν ασχοληθεί επί μακρόν με το μεταναστευτικό φαινόμενο (ΔΣΑ, Ύπατη Αρμοστεία για τους πρόσφυγες, Διεθνής Αμνηστία, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, Νεολαία ενάντια στον Ρατσισμό στην Ευρώπη-YRE κλπ.).

Οι μέχρι σήμερα απόπειρες νομιμοποίησης και ουσιαστικής ένταξης των μεταναστών στην Ελλάδα έχουν αποτύχει, καθώς είναι αποσπασματικές και διαπνέονται από φορο-εισπρακτική λογική και πνεύμα περιορισμού και αποτροπής της μετανάστευσης. Η μέχρι σήμερα εμπειρία έχει δείξει ότι η συμβολή της μετανάστευσης στην Ελληνική κοινωνία ήταν θετική. Η πολιτεία έχει καθήκον να προχωρήσει επιτέλους σε μία πραγματική νομιμοποίηση προκειμένου να διαμορφωθούν και οι συνθήκες ουσιαστικής ένταξης των μεταναστών στην Ελλάδα, όπως είναι και η διακήρυξη του νομοθέτη.