ΟΛΜΕ
Ερμού & Κορνάρου 2
ΤΗΛ: 210 32 30 073 – 32 21 255
FAX: 210 32 27 382 – 33 11 338
www.olme.gr
e-mail: olme@otenet.gr     Αθήνα, 27/4/07

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2007
ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ  ΣΤΟ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ!

Συνάδελφοι /- ισσες, 
η Πρωτομαγιά, ημέρα γιορτασμού των αγώνων της Εργατικής Τάξης, βρίσκει τους εργαζόμενους σε ολόκληρο τον Κόσμο αντιμέτωπους με μια πρωτοφανή επίθεση του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκφραστών ενάντια στα εργατικά και τα κοινωνικά δικαιώματα.

Η ανεργία, η φτώχεια, οι κοινωνικές ανισότητες, παρά την τεράστια αύξηση του παραγόμενου πλούτου, διευρύνονται. Οι δημοκρατικές ελευθερίες και τα πολιτικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα καταπατούνται. Οι επιθετικοί πόλεμοι και οι επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ συνεχίζονται. Λαοί όπως ο ιρακινός σφαγιάζονται, ενώ προετοιμάζονται νέες στρατιωτικές επεμβάσεις στο Ιράν και αλλού.

Στην Ευρώπη προωθούνται ταχύτατα, με μοχλό το σύμφωνο σταθερότητας και τη στρατηγική της Λισσαβόνας, οι πολιτικές αποδιάρθρωσης της απασχόλησης και των ασφαλιστικών συστημάτων, σαρώνοντας ό,τι έχει απομείνει όρθιο από το λεγόμενο Κοινωνικό κράτος, προωθούνται πολιτικές μεγαλύτερης προσαρμογής της Παιδείας στις ανάγκες της αγοράς.

Στη χώρα μας η Κυβέρνηση, κλιμακώνοντας τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της, έχει επιδοθεί σε μια πρωτοφανή επίθεση, που στοχεύει στη συρρίκνωση και υπονόμευση του συνόλου των λαϊκών και κοινωνικών κατακτήσεων.

Στο μάτι του κυκλώνα έχουν βρεθεί η Παιδεία, οι συλλογικές συμβάσεις, τα δικαιώματα της νέας γενιάς, οι μισθοί, οι δημόσιες επιχειρήσεις, το ωράριο, η κοινωνική ασφάλιση. Η ανεργία διατηρείται σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα.

Οι άνεργοι οδηγούνται στο κοινωνικό περιθώριο. Η αποβιομηχάνιση εντείνεται. Η Παιδεία και η Υγεία εμπορευματοποιούνται. Οι δημόσιες υπηρεσίες ιδιωτικοποιούνται.

Τις τελευταίες εβδομάδες ζούμε απίστευτες σκηνές από το εκκωφαντικό πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο των αποθεματικών των ταμείων μας με εμπλεκόμενες εταιρείες χρηματιστηριακού τζόγου και αμαρτωλά τρίγωνα, με off shore εταιρείες – φαντάσματα. Υπάρχει πολιτική ευθύνη και ηθικός αυτουργός παραμένει η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, που διαμόρφωσε το διάτρητο από τέτοιες δραστηριότητες θεσμικό πλαίσιο διαχείρισης των αποθεματικών των ταμείων. Δεν πρόκειται για τις «παράπλευρες απώλειες» μιας επιμέρους νεοφιλελεύθερης πολιτικής διαχείρισης των ασφαλιστικών ταμείων, αλλά για πολιτικές που υπηρετούν τη στρατηγική επιλογή της ιδιωτικοποίησης του ασφαλιστικού συστήματος. Στο πλαίσιο αυτό παραχωρείται στο κεφάλαιο για εκμετάλλευση, μέσα από χρηματιστηριακές, αλλά και αδιαφανείς εξω-χρηματιστηριακές αγορές ομολόγων, το τεράστιο «φιλέτο» των 29 περίπου δισ. ευρώ, που αποτελεί το αποθεματικό των ασφαλιστικών ταμείων. Είναι βέβαια γνωστό πως η κυβέρνηση και οι κυρίαρχοι κύκλοι προετοιμάζουν για την επόμενη κυβερνητική θητεία το λεγόμενο «Μεγάλο Πακέτο» του ασφαλιστικού, που περιλαμβάνει μείωση των συντάξεων, αύξηση των εισφορών και των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στο όνομα πάντοτε της εξυγίανσης του ασφαλιστικού μας συστήματος.

Η κυβέρνηση υποχρεώνεται να πάρει πίσω τα συγκεκριμένα δομημένα ομόλογα και να καταβάλει στα Ταμεία προσαυξημένα με τους νόμιμους τόκους τα λεφτά που «υπεξαιρέθηκαν». Ταυτόχρονα, το συνδικαλιστικό κίνημα αξιώνει την αποκατάσταση της ζημιάς που έχει γίνει διαχρονικά στα ασφαλιστικά μας ταμεία είτε από την υποχρεωτική κρατική διαχείριση με τις άτοκες ή χαμηλότοκες καταθέσεις στην Τράπεζα Ελλάδος, είτε από πρακτικές χρησιμοποίησης των αποθεματικών στις χρηματιστηριακές επενδύσεις τη δεκαετία του ‘90.

Τα λεφτά των ταμείων είναι ιερά, είναι το μέλλον και η εξασφάλιση της σύνταξής μας. Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να υπονομεύσει και να ακυρώσει τη συνταξιοδοτική μας προοπτική. Για αυτό το πανεργατικό αίτημα είναι η ΑΜΕΣΗ επιστροφή όλων των οφειλόμενων χρημάτων στα Ασφαλιστικά Ταμεία και η απόδοση όλων των πόρων που τους αναλογούν και ο καταλογισμός ποινικών και αστικών ευθυνών σε όλους τους υπαίτιους του σκανδάλου.

Ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι ανίκητος
Μπορούμε να τους σταματήσουμε!

Οι αγώνες των εργαζομένων και των κοινωνικών κινημάτων ενάντια στη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση συνεχίζονται και δίνουν ελπίδα ότι κάτι νέο γεννιέται, ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.

Από το Μάη του 2006 μέχρι σήμερα, η ελληνική κοινωνία βρέθηκε μπροστά σε ένα μεγαλειώδες και συγκλονιστικό εκπαιδευτικό κίνημα, που έχει ήδη γράψει μια από τις σημαντικές σελίδες στην ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης. Ήταν οι δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, μαθητές και εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν στην ανάπτυξη ενός πολύμορφου, ριζοσπαστικού, μαχητικού, μαζικού (και με αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά αυτονομίας) κινήματος αντίστασης στις αντιεκπαιδευτικές κυβερνητικές επιλογές, με το θετικό πρόταγμα της υπεράσπισης της Δημόσιας πραγματικά δωρεάν παιδείας και της μόρφωσης ως καθολικού κοινωνικού δικαιώματος.

Το κίνημα αυτό, που σημάδεψε όχι μόνο τις εκπαιδευτικές, αλλά, σε ένα βαθμό και τις πολιτικές εξελίξεις της χώρας, έδειξε την συγκρότηση, την αντοχή, την ισχύ, την αποτελεσματικότητά του και αξιοσημείωτα αντανακλαστικά, παρά τους αρνητικούς πολιτικούς συσχετισμούς ματαιώνοντας ουσιαστικά την αντιδραστική αναθεώρηση του άρθρου 16, που προωθήθηκε με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης και είχε αρχικά και τη συναίνεση της Αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η ανατροπή από το κίνημα της πιο σημαντικής για τους κυρίαρχους κύκλους «μεταρρύθμισης» δημιούργησε επιπλέον προϋποθέσεις ακύρωσης στην πράξη του «Νόμου-Πλαίσιο» για τα ΑΕΙ – ΑΤΕΙ με την πλήρη απονομιμοποίησή του στη συνείδηση του λαού μας.
Οι εκπαιδευτικοί βαδίζουμε μαζί με τους φοιτητές τον τραχύ δρόμο του αγώνα  έχοντας κατά νου πως ο δάσκαλος πρέπει να αποτελεί  ζωντανό παράδειγμα για τους μαθητές του, να αφουγκράζεται τις αγωνίες της κοινωνίας, να ανοίγει ελπιδοφόρους δρόμους ως σκεπτόμενος, δραστήριος  πολίτης. 
- Αρνούμαστε  ένα σχολείο  το οποίο δεν ελκύει  τη νέα  γενιά, απομακρύνεται από τις ανησυχίες των μαθητών προσφέροντας όλο και πιο πολύ κατακερματισμένες πληροφορίες παρά στέρεη και ολόπλευρη γνώση.
- Αρνούμαστε την αποδοχή της σημερινής οικονομικής μας καχεξίας και την προοπτική ενός ζοφερού εργασιακού μέλλοντος, όπου το δικαίωμα στην ασφαλή εργασία αντικαθίσταται από την αόριστη δυνατότητα για δουλειά.
- Αρνούμαστε την καταστρατήγηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων με την απαξίωση των πτυχίων, την κατηγοριοποίηση των μαθητών και φοιτητών, τον αποκλεισμό χιλιάδων παιδιών του λαού από το δικαίωμα στη μόρφωση και τη συνέχιση των σπουδών τους.
- Αρνούμαστε την εισβολή της αγοράς, την επιχειρηματική δράση και την ανάπτυξη της κερδοφορίας των εταιρειών μέσα από τις λειτουργίες της ίδιας της δημόσιας εκπαίδευσης.
- Αρνούμαστε να προσυπογράψουμε την πραγματικότητα ενός κατακερματισμένου σχολείου (Γενικό Λύκειο, ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ, ΕΠΑΣ άλλων Υπουργείων) και μιας πολυδιασπασμένης εκπαίδευσης.

Στο «βιβλίο ύλης» της καθημερινής μας παρουσίας στα σχολεία όλο και περισσότερο  εγγράφονται έννοιες όπως κοινωνικός αποκλεισμός, οικονομικός μαρασμός, απόρριψη, παιδική εργασία, βία των ισχυρών, πόλεμος, καταλήστευση της φύσης, οδηγίες ενάντια στους εργαζόμενους, απολύσεις, και αυτό το γεγονός μάς αφορά ως εκπαιδευτικούς, γονείς και πολίτες

Βλέπουμε - και δεν το παραβλέπουμε -  έννοιες που οφείλουμε να διδάσκουμε στις τάξεις μας, όπως αλληλεγγύη, κοινωνική δικαιοσύνη, πολιτισμός, ανθρώπινη αξιοπρέπεια και δημοκρατία, μέρα με τη μέρα παραμερίζονται από άλλές όπως η «ανταγωνιστικότητα», «ατομική δυνατότητα», «επιχειρηματικότητα». Όμως είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τους αγώνες μας για τη Δημόσια πραγματικά δωρεάν εκπαίδευση, για ουσιαστικές αυξήσεις, σταθερή απασχόληση, Δημόσια Κοινωνική ασφάλιση, ενάντια στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, για την απόκρουση των ιδιωτικοποιήσεων, της εμπορευματοποίησης, της υποβάθμισης της Παιδείας και της Υγείας, ενάντια στη λεηλασία των Ταμείων μας. 

Η δραστική αναδιανομή εισοδήματος υπέρ των εργαζόμενων, η πλήρης απασχόληση, η αύξηση των κοινωνικών δαπανών είναι ένα τρίπτυχο στόχων που αποτελεί προμετωπίδα των αγώνων μας.

Η φετινή Πρωτομαγιά ας αποτελέσει αφορμή για μια ενωτική, ταξική συσπείρωση των εργαζομένων μέσα από τα συνδικάτα. Αυτή τη συσπείρωση και την αγωνιστική ενότητα όλοι οι εργαζόμενοι την έχουμε ανάγκη.

Συναδέλφισσες / - οι, 
σας καλούμε να πάρετε μαζικά μέρος στις Πρωτομαγιάτικες Συγκεντρώσεις. Να διαδηλώσουμε ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, να αγωνιστούμε για την ανατροπή τους. Να πούμε ΟΧΙ στην πολιτική εμπορευματοποίησης  της εκπαίδευσης. Να υπερασπιστούμε τη Δημόσια Δωρεάν Εκπαίδευση και να απαιτήσουμε γενναίες αυξήσεις, ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας.

ΟΛΟΙ
ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ  ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ, 1Η ΜΑΗ
 
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΔΕΔΥ – ΓΣΕΕ ΣΤΟ  ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΆΡΕΩΣ ΣΤΙΣ 11 π.μ.

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ! ΖΗΤΩ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ!