ΠΑΣΟΚ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2008

ΟΜΙΛΙΑ ΜΙΜΗ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗ ΣΤΗ 2η ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

Αφού διαδέχομαι ένα κορυφαίο κοντό, που τον στενοχωρούμε αυτές τις μέρες όλοι, θέλω να πω Χρήστο επειδή σε στενοχωρούμε, να ‘χεις υπόψη σου ότι τα τελευταία 15 χρόνια «πολιτικό Κόμμα» θα πει ότι βάζουμε κάποιον να κάνει τη δουλειά και να τον βρίζουμε όλοι για να είμαστε ήσυχοι. Γι' αυτό μην τσαντίζεσαι λοιπόν και με μένα καμιά φορά που σου βάζω τις φωνές.

Σύντροφοι, αν μπορούσα να συμψηφίσω μια ομάδα παρατηρήσεων στο πρόγραμμα και στο Καταστατικό που θα μας πει μετά η συντρόφισσα Μαριλίζα, θα το κωδικοποιούσα ως εξής:

Πρόεδρε, λιγότερα και απλούστερα, λιγότερα και καλύτερα, λιγότερα και διαφορετικά, λιγότερα και επικεντρωμένα. Διότι θα πω σύντροφοι για το επικεντρωμένα κάτι: να μην παρασέρνει ο θόρυβος της καθημερινότητας, ό,τι κι έρχεται στη ζωή που κάθε μέρα ο άλλος θα πέφτει από τον 5ο όροφο, ο άλλος θα πέφτει από τον 6ο, εμείς θα ξεκινάμε από ό,τι φέρνει η ζωή για να επιστρέψουμε ξανά και ξανά στις μεγάλες μας προτεραιότητες.

Διότι Πρόεδρε θυμάσαι τη συζήτηση που είχαμε προχθές για το πώς κλέβει η Νέα Δημοκρατία τις θέσεις μας. Με παίρνει ο μπάρμπας ο Δημήτρης Γεωργακόπουλος αξημέρωτα χτες και μου λέει «έπεσε και ο φόρος υπεραξίας που τον δουλεύαμε 3 χρόνια τον υιοθέτησε ο Αλογοσκούφης για τα κέρδη του Χρηματιστηρίου» και μάλιστα εμείς το είχαμε και σε τρεις παραλλαγές, είτε αντιστρόφως ανάλογο με την παρακράτηση στο χρόνο παρακράτησης, είτε με ισοψηφισμό ζημιών, τον πήρε Άννα ο Αλογοσκούφης, το διακήρυξε. Το αν θα το κάνει, δεν έχει σημασία.

Όπως την προηγούμενη Παρασκευή ήμουν στην Κρήτη και με παίρνουν και μου λένε «Έκλεψε ο Καραμανλής το εθνικό κεφάλαιο αλληλεγγύης» κι έχω ενοχές Πρόεδρε. Διότι την παραμονή, για να δεις σε ποιο σοβαρό κράτος ζούμε, με πήρε η Πετραλιά και μου έκανε τεχνικού χαρακτήρα ερωτήσεις για το εθνικό κεφάλαιο αλληλεγγύης. Δεν πήγε το μυαλό μου ότι είμαστε τόσο επιπόλαιο κράτος, ώστε την επομένη θα το διακήρυσσε ο Πρωθυπουργός! Αυτό δηλαδή είναι από τα ασύλληπτα. Για να το κάνει φύλλο συκής για να περάσει το ΦΠΑ και οτιδήποτε προκύψει κλπ.

Το ίδιο συμβαίνει χτες το πρωί που βλέπουμε 8στηλο: «Περιφερειακή διοίκηση ο Σουφλιάς». Τρεις λέξεις δηλαδή. Να προχωρήσω παρακάτω; Σύντροφοι είναι δεκάδες. Θυμάστε όταν ήταν μπερδεμένη η Γιαννάκου με τους φοιτητές, πήρε και υιοθέτησε αυτό που λέμε «προγραμματικά συμβόλαια με τα Πανεπιστήμια τρίχρονα», σε ένα εντελώς άλλο πλαίσιο, γραφειοκρατικά άχρηστα. Δηλαδή απίστευτα πράγματα.

Θα μου πείτε σύντροφοι υπάρχει copyright στην πολιτική; Όχι. Θα σας πω μάλιστα κι ένα ανέκδοτο μετά που αφορά το παρελθόν μας το κοινό. Σύντροφοι, βεβαίως υπάρχουν δάνεια μέσα στον ανταγωνισμό, μέσα στις πολιτικές συγκρούσεις. Το θέμα είναι ποιος κερδίζει. Ο δανειστής ή ο δανειζόμενος; Δηλαδή τίνος η πολιτική ηγεμονία ενισχύεται; Τίνος η πολιτική πρωτοβουλία;
Διότι εμείς το λέμε και στις θέσεις μας θέλουμε αντιπολίτευση προγραμματική, εναλλακτική, διαυγής. Λέμε πολλά, αλλά λέμε και παραγωγική. Δηλαδή δεν μας ενδιαφέρει να ανατρέπουμε σχέδια του αντιπάλου, να ματαιώνουμε, να προωθούμε και θετικά ορισμένα πράγματα.

Εσύ Πρόεδρε δεν πήρες πρωτοβουλία για τη διαφθορά ή για τόσα θέματα, που θα μπορούσαμε και με την Κυβέρνηση αν ήταν άλλη, να τα προωθήσουμε τέλος πάντων; Ναι, αλλά πρέπει να δίνουμε τη μάχη της πολιτικής ηγεμονίας.

Θα πω τώρα κάτι από το παρελθόν. Όταν ήμουν νέος πριν 33 χρόνια στο ΚΚΕ, έλεγαν όλοι ότι «ο Ανδρέας μας κλέβει τα συνθήματα». Το θυμάστε. Και έγραψα σε ένα βιβλίο το οποίο είχε και μεγάλη επιτυχία τότε, μια καταπληκτική φράση του Λένιν, όταν έκανε την Επανάσταση του φώναζαν οι Αριστεροί εσέροι «Μας έκλεψες το πρόγραμμα για τους αγρότες» διότι πράγματι οι Μπολσεβίκοι είχαν σχήματα κοινοκτημοσύνης αλλά η «Η Γη στους αγρότες» ήταν σύνθημα των εσέρων και λέει ο Λένιν «Τι στο διάολο Κόμμα είστε εσείς που χρειάζεστε έναν άλλο για να ‘ρθεί να υλοποιήσει το πρόγραμμά σας». Αυτό είπα εγώ για το ΠΑΣΟΚ τότε, αλλά η Νέα Δημοκρατία δεν είναι για να το υλοποιήσει, είναι για να το κακοποιήσει. Έτσι δεν είναι;

Εδώ ερχόμαστε σύντροφοι στο πως αναδεικνύουμε τα θέματά μας, την ατζέντα μας πως την κατοχυρώνουμε. Είναι από τα δύσκολα προβλήματα μιας αντιπολίτευσης αυτό. Επειδή οι περισσότερες παρατηρήσεις Άννα αφορούν το πρόγραμμα, δεν αφορούν τις θέσεις μετά πρέπει να γίνει όλη αυτή η ωραία δουλειά που θα σου τη δώσω, για να δουλέψουμε καλύτερα τα προγραμματικά μας, αυτό που λέμε διαρκής προγραμματική εργασία.

Για τις θέσεις σύντροφοι να σας πω ότι στα Κόμματα έρχεται μια στιγμή που όλες οι θέσεις πρέπει να ειπωθούν με μια λέξη. Μία. Όχι δυο. Αλλά για να πεις τη μία, πρέπει να πεις τις τρεις. Για να πεις τις 3 πρέπει να πεις τις 33, για να πεις τις 33 πρέπει να πεις τις 33 πρέπει να πεις τις 333, τις 3333, τις 33.333 λέξεις! Έτσι γίνεται.

Εγώ τη μία λέξη την έχω Πρόεδρε. Αλλά δεν τη λέω γιατί θα την κάψουμε. Θα έρθει η ώρα της μίας και μοναδικής λέξης. Έτσι δεν είναι;

Πολλοί παρατηρούν και λένε ότι «Όλα αυτά που λέτε τέλος πάντων και στις θέσεις για ίδρυση εκ νέου του ΠΑΣΟΚ συμβαδίζουν με την περιρέουσα ατμόσφαιρα στο Κόμμα;». Σύντροφοι, όλα τα μεγάλα πολιτικά προβλήματα έρχεται μια στιγμή που γίνονται οργανωτικά και προσωπικά. Ποιος κάνει τι, πότε, που, πως. Γι' αυτό Πρόεδρε, θα δεις μια μετατόπιση των παρατηρήσεων για τις θέσεις.

Στην αρχή όπως το έλεγε ο Χρήστος πριν, όλες οι παρατηρήσεις ήταν για το άρθρο 66 «Ενότητα». Τώρα όσο περνάνε οι μέρες Πρόεδρε, οι παρατηρήσεις είναι για το άρθρο 76 που λέει «Ποιότητα των οργάνων, η ποιοτική τομή στην κεντρική ηγετική λειτουργία». Αυτό που είπες πριν: ισχυρό, ενιαίο, πολιτικό κέντρο Πρόεδρε.

Το ερώτημα δηλαδή σύντροφοι είναι: μπορούμε να κάνουμε αυτή τη σύμπτυξη μιας κρίσιμης μάζας στελεχών σε όλα τα επίπεδα, που έχουν την έμπνευση, το κουράγιο, την ποιότητα να ξεκινήσουν από την αρχή; Σύντροφε Νίκο, στους μεγάλους αριθμούς είμαστε οι καλύτεροι στην Ευρώπη. Αλλά η πολιτική δεν ακολουθεί το νόμο των μεγάλων αριθμών, καμιά φορά των μικρών αριθμών.

Η πολιτική δηλαδή δεν ακολουθεί –μη τα πούμε τώρα μαθηματικά, είναι μαθηματικά αυτό- είναι μη γραμμική επιστήμη και τέχνη. Καμιά φορά δηλαδή οι μικροί αριθμοί είναι. Και σου λέω Νίκο, που ξέρεις πόσο σε αγαπώ και ξέρω τι πολύτιμο ρόλο έχεις παίξει και θα παίξεις, τους 750.000 τους είχες, τους 200.000 τους είχες. Μπορείς να μου βρεις 5; 15; 105; 1.005; Εκεί παίζεται το παιχνίδι σύντροφοι στα Κόμματα. Αυτό είναι όλο το ζήτημα.

Και θα μου πεις: υπάρχει καμία αμφιβολία στην ελληνική κοινωνία που βλέπει τους αντιπάλους τους Δεξιούς, που λένε ότι το ΠΑΣΟΚ έχει τα καλύτερα στελέχη; Μακράν. Εκατοντάδες. Έχει πολλούς. Άντε να κάνει 11δα ο άλλος τώρα εδώ! Αυτό είναι το πρόβλημα. Σύντροφε έχεις πολλά στελέχη, αλλά αυτό δεν συνθέτει αυτόματα ηγεσία. Παίκτες έχεις. 11δα έχεις; Δηλαδή αυτά είναι τα διλήμματα σύντροφοι.

Να σας πω και κάτι άλλο. Τα προσόντα μιας φάσης, δηλαδή της προηγούμενης φάσης ήταν καλή εποχή η ανοδική πορεία η Κυβέρνηση αυτόματα σύντροφοι δεν ταυτίζονται με τα προσόντα μιας φάσης διαφορετικής, που πρέπει να πάρεις το δρόμο από την αρχή, δηλαδή τα Πέτρινα Χρόνια. Έτσι είναι στα Κόμματα.

Για να μην μιλάω για άλλους για τον εαυτό μου θα πω: εγώ Πρόεδρε δεν έχω το κουράγιο αυτό που είχα πριν 25 χρόνια. Εσύ έχεις ένα υπερακτιβισμό και μπορείς. Μέχρι και ο κουζουλός ο Πάγκαλος έχει την ίδια τρέλα που είχε όταν ήταν 20 χρονών! Αυτό είναι και θέμα ψυχαναλυτικό, DNA κλπ. Αυτό αφορά και την ανανέωση των στελεχών.

Η ανανέωση δηλαδή σε εμάς σύντροφοι δεν μπορεί να είναι σαν το ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια. Η ανανέωση απαιτεί μεγάλη πυκνότητα και προγραμματική και ιδεολογική, διότι κυβερνήσαμε και θα ξανακυβερνήσουμε.

Τέλος πάντων οι θέσεις σύντροφοι χτίστηκαν πάνω στην ιδέα ότι ξεσπούν πάνω μας συγχρονισμένες πολλές προκλήσεις: μακροπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες, βραχυπρόθεσμες, προσωρινές, επιφανειακές. Όλες μαζί! Πρέπει να τις απαντήσουμε όλες μαζί, ενώ θα απαντούμε στα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και ενώ θα απαντούμε στο κεντρικό, πολιτικό ερώτημα: υπάρχει μια πολιτική δύναμη που έχει το κουράγιο να πιάσει το τιμόνι; Και πρέπει να απαντήσουμε: Ναι, είμαστε εμείς.

Δεν είναι δηλαδή τα προβλήματα που έχουμε εμείς τα συνήθη ενός εκλογικού και πολιτικού κύκλου, κάποιος ανεβαίνει κάποιος κατεβαίνει, το εκκρεμές θα μας ξαναφέρει. Όχι σύντροφοι. Εγώ το λέω με μια μεταφορά και να μην παρεξηγηθεί: το οικοδόμημα ΠΑΣΟΚ και των άλλων Κομμάτων –το ΠΑΣΟΚ μας ενδιαφέρει τώρα- είναι χτισμένο πάνω σε ένα έδαφος, όπου από κάτω μετακινούνται οι τεκτονικές πλάκες, έχουμε δηλαδή κάτω από τα πόδια μας επάλληλα ρήγματα σε διαφορετικά βάθη. Αυτά περιγράφουν οι θέσεις.

Είναι δηλαδή η μεταβολή στον κόσμο που συμβαίνει, είναι οι τεκτονικές πλάκες του νέου καπιταλισμού, είναι οι μεγάλες μετατοπίσεις που επηρεάζουν το πρόγραμμά μας και μπορεί να καταντήσει σκέτη λογοτεχνία πολιτική το «Πράσινη Ανάπτυξη», το «Πράσινη Οικονομία» αν δεν πάρουμε υπόψη μας όλα αυτά που συμβαίνουν στο παγκόσμιο καπιταλισμό, τα ανέφερε πριν ο Πρόεδρος.

Όπως επίσης σύντροφοι υπάρχει ένα άλλο ρήγμα από κάτω που λέγεται: οι κοινωνικές ανακατατάξεις, οι ανισότητες εντός των κοινωνικών στρωμάτων που εκπροσωπεί το ΠΑΣΟΚ. Εδώ είναι θεμελιώδη πράγματα. Οι κοινωνικές δυνάμεις δεν μπορούν να εκπροσωπηθούν από εμάς όπως χτες. Δεν μπορεί να συγκροτηθεί με τον ίδιο τρόπο με χτες ο κοινωνικός συνασπισμός του ΠΑΣΟΚ.

Δεν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο όπως το ’80 ή το ’90 ο μηχανισμός κοινωνικής ανέλιξης που έδινε νόημα στο ΠΑΣΟΚ, δηλαδή αν είσαι φτωχός, άμα μπει το παιδί σου σε ένα Πανεπιστήμιο ή έχει ένα χαρτί, βρήκε αμέσως δουλειά. Τα ζείτε κάθε μέρα.

Έχουμε τη μεσαία τάξη ή και τη μισθωτή που λέτε όλοι δύο πέφτουν από κάτω και ένας ανεβαίνει. Αυτός που πέφτει, σε βρίζει διότι πληρώνει από την τσέπη του παιδεία, υγεία, έβαλε το παιδί του σε ένα Πανεπιστήμιο και δεν μπορεί να βρει δουλειά και αυτός που ανεβαίνει σε βρίζει, διότι θέλεις να του βάλεις και κάποιο φόρο, ενώ αυτός μπορεί να πληρώσει μόνος του παιδεία ή υγεία.

Η Δεξιά δίνει μια απάντηση. Λέει «αυτός που ανεβαίνει, θα πάει στο ιδιωτικό και αυτός που κατεβαίνει θα του εξασφαλίσω κάποιες εγγυημένες υπηρεσίες τριτοκοσμικού χαρακτήρα στο κοινωνικό κράτος». Εμείς σύντροφοι, το στοίχημα για μας είναι να τους ενώσουμε όλους και αυτούς που πάνε πάνω και αυτούς που πάνε κάτω, σε ένα κοινωνικό κράτος υψηλού επιπέδου, με υψηλά στάνταρτ. Αυτές είναι οι μεγάλες προκλήσεις. Είναι το ρήγμα της κρίσης του πολιτικού συστήματος, το ρήγμα που έχει σχέση με τις στρεβλώσεις στη σχέση ΠΑΣΟΚ – κοινωνίας, όλα αυτά που έχουμε πει δεν θα πω άλλα.

Μπορούσα να σας φέρω πάρα πολλές παρατηρήσεις, αυτές θα αφομοιωθούν, θα ενταχθούν όσο μπορώ στις θέσεις, θα μπουν στην εισήγηση του Προέδρου. Θα βγει μια πολιτική απόφαση τριών σελίδων ένα σχέδιο πολιτικής απόφασης, μάξιμουμ 2,5 με 3 σελίδες από το Συνέδριο.

Από όλες αυτές τις παρατηρήσεις μόνο μια θα σας πω ως παλαιός Κομμουνιστής και το είπα και προχθές στον Πρόεδρο και στο Πολιτικό Συμβούλιο: Σύντροφοι από νέους –από κανένα παλιό, όλων των τάσεων και των φυλών του ΠΑΣΟΚ- είδα μια εμμονή –το λέω επειδή είναι νέοι- στην εξίσωση: ΠΑΣΟΚ = κράτος (δηλαδή Αριστερά = κράτος) και Δεξιά = αγορά.

Θα ήθελα έτσι απλώς για την ιστορία να αναφέρω, διότι νομίζουν αυτοί οι σύντροφοι –αυτό είναι πολύ Αριστερή θέση- ότι ο Κάρολος Μαρξ σε ό,τι βιβλία έγραφε ξεκινούσε από μια φράση –τη μιμήθηκα κι εγώ αργότερα- «Είπα και ελάλησα αμαρτία ουκ έχω», για να προειδοποιήσει τους Σοσιαλιστές του μέλλοντος για την κρατικίστικη δεισιδαιμονία.

Αν έκανε κάτι ο Ανδρέας όταν ήρθε το ’74 απέναντι στη δογματική Αριστερά, ήταν ότι ανέδειξε τη μη κρατικιστική φύση της προοδευτικής Αριστεράς. Προσέξτε: υπερασπιζόμαστε το δημόσιο τομέα, για να το μετασχηματίσουμε. Είναι μέρος της διαρθρωτικής κρίσης ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα.

Ξέρετε όλοι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε είναι η χαμηλή απόδοση της δημόσιας δαπάνης και στους κοινωνικούς τομείς ειδικά. Κινδυνεύουμε, αν δεν προσέξουμε και αν μιμούμαστε το ΚΚΕ, να χάνουμε προς την πλευρά της παραδοσιακής Αριστεράς, διότι είναι πιο πολύ κρατικιστές από εμάς και να χάνουμε και από την πλευρά της Δεξιάς, σε ένα κόσμος ο οποίος έχει τσαντιστεί με το κράτος, με το δημόσιο τομέα και σου λέει «αϊ σιχτίρ, να τα ξεπουλήσουμε όλα να τελειώνουμε», δηλαδή θέλει μεγάλη προσοχή να υπερασπιζόμαστε αυτό που αποτελεί κατάκτηση της προοδευτικής Αριστεράς στην Ελλάδα και του ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια. Να μην παρασυρόμαστε και να εμμείνουμε στην πολιτική μας.

Υπάρχουν κι άλλες  παρατηρήσεις που δεν μπορούμε να τις κάνουμε δεκτές, είναι αυτονόητο δεν θέλω να τις αναλύσω. Τώρα, ειδική σχέση με την Τουρκία δεν έχουμε κανένα λόγο σύντροφοι να μπλέξουμε, να σπεύδουμε να αλλάζουμε την πολιτική μας σε αυτό το θέμα. Αν κανείς έχει άλλη γνώμη, μετά. Γιατί ξέρετε δεν έχουμε να θέτουμε θέμα ονόματος του ΠΑΣΟΚ, τα ζήσαμε και στην Ιταλία για τις διαρκείς μεταλλάξεις, μπέρδεμα και σύγχυση δημιουργούν.

Δεν έχουμε πρόβλημα για μια νέα ιδρυτική διακήρυξη που θα υποκαταστήσει την 3η του Σεπτέμβρη και σύντροφοι να κάνουμε όσους μετασχηματισμούς θέλουμε, όσες ανανεώσεις θέλουμε, αλλά υπάρχουν και ορισμένα εικονίσματα που είναι χρήσιμα.
Σας ευχαριστώ.

ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ

Σύντροφοι, μόνο δυο λέξεις για το θέμα του κράτους. Δεν τέθη θέμα κράτους. Ετέθη θέμα κρατισμού. Και μάλιστα θα σας έλεγα ότι οι εξελίξεις στον παγκόσμιο καπιταλισμό, δηλαδή ο νέος καπιταλισμός, δεν πριμοδοτεί όπως φαντάζονται ορισμένοι ομιλητές που άκουγα, το νεοφιλελευθερισμό. Το αντίθετο.

Βαδίζουμε σε μια κρίση του νεοσυντηρητικού μοντέλου σε όλο τον κόσμο. Δηλαδή ο παγκόσμιος καπιταλισμός έχει κύκλους μετασχηματισμού που κάθε φορά πριμοδοτούν κάποιες τάσεις στο πολιτικό πεδίο, δηλαδή κάποιες πολιτικές μόδες που επηρεάζουν και τη δεξιά και την αριστερά.
Δηλαδή προσέξτε, όταν εγώ ήμουν νέος Συγγελάκη, στην ηλικία 21 χρονών, 22, ο Νίξον είπε «είμαστε όλο κεϋνσιανοί πια». Δηλαδή κρατικός παρεμβατισμός ήταν η γραμμή η επίσημη του καπιταλισμού.

Έρχεται ο πληθωρισμός, οι τιμές του πετρελαίου, σαν αυτά που ενδεχομένως θα ζήσουμε και ξαφνικά αλλάζει η μόδα η πολιτική στον παγκόσμιο καπιταλισμό. Δεν άλλαξε από επιφοίτηση ιδεολογική. Γιατί οι ανάγκες οι ίδιες του καπιταλισμού, αυτό που λέμε οι σχέσεις των παραγωγικών δυνάμεων, των παραγωγικών σχέσεων μπλόκαραν τα πράγματα και έρχεται η μόδα ο νεοφιλελευθερισμός. Αυτό επηρέασε και τις πολιτικές της αριστεράς. Έτσι δεν είναι; Δηλαδή βλέπετε Κλίντον, Μπλερ. Επηρέασε.

Τώρα αλλάζουν τα πράγματα. Π.χ. αυτοί που φωνάζανε απορρύθμιση, χαμός κλπ, τώρα έχουν πανικοβληθεί και σου λέει ρύθμιση. Εδώ φτάσανε οι Βρετανοί και κρατικοποιήσανε τράπεζα. Γιατί; Γιατί δεν έβγαινε αλλιώς η κατάσταση. Φτάνουν όλοι και λένε ρυθμίσεις. Το χρηματοοικονομικό βαδίζει σε μια κρίση εκτός ελέγχου.

Οι χρηματοοικονομικές καινοτομίες μας υποχρεώνουν να πάρουμε καινούργια μέτρα. Οι ανερχόμενες δυνάμεις στον κόσμο δεν είναι οι χώρες του νεοφιλελευθερισμού σύντροφοι. Είναι οι χώρες του κρατικού καπιταλισμού. Δηλαδή με ισχυρή κρατική παρέμβαση, Κίνα, Ινδία κλπ.

Αυτή τη στιγμή έχουμε μια αντιστροφή της ροής του κεφαλαίου απ’ την Ανατολή προς τη Δύση. Έχουμε τα κρατικά funds τα οποία επενδύουν και μας δημιουργούν και ένα ανακάτεμα. Έτσι μεταβάλλονται οι μόδες. Γι’ αυτό θα ήθελα βαθύτερα να το καταλάβουμε, να μην έχουμε αυτό που κάνει το ΚΚΕ και ο Συνασπισμός, «ο νεοφιλευθερισμός…», σαν ένας πανικός. Αντίθετα, προς τις δικές μας θέσεις είναι η τάση η αντικειμενική των παραγωγικών δυνάμεων, να τα πω και λίγο μαρξιστικά αυτή την περίοδο.

Όσον αφορά το ταξικό, με ποιους είμαστε. Σύντροφοι, είμαστε με όλους πλην της οικονομικής ολιγαρχίας η οποία έχει δημιουργήσει αυτό το σύμπλεγμα στην Ελλάδα, το κρατικο-ολιγαρχικό και ελέγχει τα πάντα. Η κατανομή των πόρων σε μεγάλο βαθμό τα προηγούμενα χρόνια προσδιορίστηκε από τις δικές της προτεραιότητες. Δηλαδή δεν πήγαν τα λεφτά παιδεία, γνώση που λέμε, καινοτομία, πήγαν αλλού. Οι προτεραιότητες ήταν άλλες.

Αυτή προσδιόρισε την κατάσταση στην αγορά, μια πνιγμένη καρτελοποιημένη αγορά, η οποία δεν αφήνει περιθώρια ούτε στον καταναλωτή, ούτε στην ανερχόμενη μεσαία καινοτομική επιχείρηση που εμείς λέμε να κάνουμε οικονομία της γνώσης και των υπηρεσιών. Ποιος θα την κάνει τώρα αυτή τη δουλειά.

Γι’ αυτό είπα ότι μπορεί να είναι σκέτη πολιτική λογοτεχνία αυτό που λέμε πράσινη οικονομία της γνώσης και των υπηρεσιών, διότι θα σου πει ο άλλος με τι Πανεπιστήμια, με τι κράτος, με τι επιχειρηματικότητα, που έχει μάθει έτοιμα λεφτά απ’ το κράτος να παίρνει. Γι’ αυτό φωνάζω ότι δε μας σώζει απλώς να λέμε για το δημόσιο τομέα. Διότι σύντροφοι, σε πολλές περιπτώσεις έχουμε δημόσιο τομέα κέλυφος για τους προμηθευτές, για τους μεσάζοντες, για τους κάθε είδους προσοδοθήρες σε πολλές περιπτώσεις και με τη δική μας ανοχή στο παρελθόν.

Δε μου λέτε, τα σχήματα που υπάρχουν στη ΔΕΗ τι είναι; Τα σχήματα είναι ότι αγοράζουμε απ’ τη ΔΕΗ φθηνό ρεύμα και της πουλάμε ακριβό με χίλιες-δυο ταμπέλες. Αυτά πρέπει να καταργήσουμε σύντροφοι. Άρα αυτό που λέμε πράσινη οικονομία της γνώσης, περιλαμβάνει μια κεντρική ρήξη με το κρατικο-ολιγαρχικό σύστημα το οποίο διαμορφώθηκε στην Ελλάδα την τελευταία 20ετία και το οποίο ελέγχει και τα ΜΜΕ.

Τώρα βλέπουμε βεβαίως τα ΜΜΕ και τσαντιζόμαστε. Έπρεπε να τα είχαμε δει νωρίτερα. Πρέπει να είμαστε παρεμβατικοί εκεί. Δεν πρέπει να λέμε το είπε η Κομισιόν. Πρέπει διαρκώς ένα αριστερό κίνημα να είναι παρεμβατικό σε όλα τα επίπεδα. Αυτή τη στιγμή διαμορφώνονται απόψεις για τα χρηματοοικονομικά στην Ευρώπη και αλλού, χωρίς την παρέμβαση της αριστεράς. Τα έχουμε αυτά όμως μέσα στις θέσεις, θα το δείτε.

Τι ήταν που ήθελα ακόμα να πω; Είπε ο φίλος μου ο Συγγελάκης για το εθνικό κεφάλαιο αλληλεγγύης των γενεών. Θα σας εξομολογηθώ κάτι σύντροφοι μια και είμαστε μεταξύ μας εδώ. Εμείς ξέρετε πόσα δις € πήρε επί των κυβερνήσεών μας από μετοχοποιήσεις; Έλεγα γιατί δεν κάνουμε αυτό το πράγμα; Και σου λέει, βάζουμε στο χρέος. Ούτε το χρέος μειώσαμε. Δηλαδή αυτό θέλω να πω.

Και μάλιστα αυτή τη στιγμή τώρα μέσα από πού; Καμία μετοχοποίηση στον ΟΤΕ, στην ΔΕΗ. Αλλά αυτή τη στιγμή πουλάνε ένα καζίνο ή θέλουν να βάλουν στο χρηματιστήριο και λέω τα λεφτά θα πάνε στο εθνικό κεφάλαιο αλληλεγγύης. Οτιδήποτε είναι από ακίνητη περιουσία, αυτό εννοούμε. Δηλαδή στο όνομα της αριστεράς κάναμε τις μετοχοποιήσεις, πήραμε τα λεφτά, τα ξοδέψαμε αριστερά και δεξιά και λέμε τώρα, α, βάζουμε στο εθνικό κεφάλαιο.

Όχι αποτρεπτικό είναι. Δε θα μου κάνεις μετοχοποίηση για λόγους δημοσιονομικούς, δηλαδή για να καλύψεις το ταμείο. Διότι ό,τι μπει, θα μπει εδώ. Αυτό είναι το νόημα. Δεν είναι τίποτα. Και να μην έχουμε καμία προσδοκία απ’ τις μετοχοποιήσεις. Αυτό ανήκει σε μία προηγούμενη εποχή. Έτσι δυστυχώς έχουν ξεπουληθεί τα πάντα, δεν υπάρχει τίποτα. Γι’ αυτό λέμε ο μεγάλος φόρος του άνθρακα, αυτά που σκεφτόμαστε κλπ.

Από εκεί και πέρα σύντροφοι, αυτές οι θέσεις και η εντολή που είχα εγώ, δεν είναι, τι λέμε το ένα, τι λέμε το άλλο και όλη αυτή τη λεπτομέρεια να κάνουμε έναν κατάλογο 300. Είναι να στηρίξουμε ένα πανόραμα ιδεών, το οποίο θεμελιώνει αυτό που λέμε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι σε ένα σταυροδρόμι και πάει αυτό που συμβολικά πέστε το, σε μια εκ νέου ίδρυση, σε μια επανίδρυση πέστε το, δεν είναι δική μου λέξη. Το επιβάλλανε. Αυτό ακούστηκε στο κόμμα, νομιμοποιήθηκε σα μια λέξη. Αυτό είναι οι θέσεις αυτές. Δεν είναι οι θέσεις για όλα.

Από εκεί και πέρα έχουμε δεσμευτεί ότι θα κάνουμε προγραμματικά Συνέδρια. Ήδη έχουμε κάνει, δεν πάει, είμαστε επιπόλαιοι να αλλάζουμε κάθε έξι μήνες πρόγραμμα, έτσι δεν είναι; Αλλά θα μπούμε σε μια φάση προγραμματικής εργασίας. Γι’ αυτό όσον αφορά του Σπύρου ξέρει, εγώ και τη διακήρυξη δεν είχα αντίρρηση. Αλλά αυτά θέματα άλλου παπά ευαγγέλιο, είναι μεγάλα ζητήματα. Ότι αποφασίσετε.

Από εκεί και πέρα χρειαζόμαστε πράγματι ένα κείμενο πολιτικής απόφασης του Συνεδρίου που βάζει τις μεγάλες προτεραιότητες. Από εκεί και πέρα δεν είναι κανένα κόμμα παρθένο σύντροφοι το ΠΑΣΟΚ. Ξέρουμε τι λέει στο ένα, τι λέει στο άλλο και θα βελτιώσουμε και τις υπάρχουσες θέσεις.