|
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
Ανακοίνωση Τύπου, Αθήνα, 8 Μαΐου 2008
Συνέντευξη Τύπου Λ. Kατσέλη, Μ. Χρυσοχοΐδη, Απ. Κατσιφάρα, Δ. Κούσελα, Γ. Παπακωνσταντίνου για την προστασία των καταναλωτών και την υπερχρέωση των νοικοκυριών
Η πολιτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για την Οικονομία, Λούκα Κατσέλη, ο πολιτικός εκπρόσωπος του Κινήματος για την Ανάπτυξη, Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, ο εισηγητής ΚΤΕ Ανάπτυξης, Απόστολος Κατσιφάρας, το μέλος του ΚΤΕ Ανάπτυξης, Δημήτρης Κουσελάς, και ο εκπρόσωπος Τύπου του Κινήματος, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, έδωσαν σήμερα συνέντευξη Τύπου, με θέμα τις πρωτοβουλίες του ΠΑΣΟΚ για την προστασία των καταναλωτών και την υπερχρέωση των ελληνικών νοικοκυριών.
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Καλησπέρα σε όλους. Σας καλωσορίζουμε στη συνέντευξη Τύπου του ΠΑΣΟΚ για τις προτάσεις μας σχετικά με την αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος του υπερβολικού δανεισμού και της υπερχρέωσης των ελληνικών νοικοκυριών.
Στη συνέντευξη συμμετέχουν ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης πολιτικός εκπρόσωπος για ζητήματα ανάπτυξης, η Λούκα Κατσέλη πολιτική εκπρόσωπος για τα θέματα της οικονομίας, όπως επίσης ο Απόστολος Κατσιφάρας και ο Δημήτρης Κουσελάς, βουλευτές του Κινήματος, με αρμοδιότητα στα θέματα αυτά.
Θα δώσω κατ' ευθείαν το λόγο στην κυρία Κατσέλη.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Ευχαριστώ πολύ. Όπως ήδη ξέρετε εντός της ημέρας κατατίθεται πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ για την ελάφρυνση των νοικοκυριών και την προστασία των καταναλωτών από την υπερχρέωση. Αύριο θα συζητηθεί και η πρότασή μας και όλο το θέμα στην επίκαιρη ερώτηση που έχει κάνει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ο Γιώργος Παπανδρέου προς τον Πρωθυπουργό.
Γνωρίζουμε ότι η σοβαρή συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών τα έχει φέρει σε απόγνωση, τα έχει αναγκάσει να εξαντλήσουν τις αποταμιεύσεις τους και να προσφύγουν σε μεγάλη πλέον έκταση στο τραπεζικό δανεισμό.
Η υπερχρέωση των νοικοκυριών στις Τράπεζες αποτελεί μάστιγα και για τα ίδια τα νοικοκυριά, αλλά και για την ελληνική οικονομία. Τα χρέη προς τις Τράπεζες έχουν ξεπεράσει τα 100 δις ευρώ και ο ρυθμός αύξησης της χρηματοδότησης των νοικοκυριών από τις Τράπεζες είναι σημερινή ο υψηλότερος στην ευρωζώνη, με εξαίρεση τη Σλοβενία.
Την ίδια στιγμή η κατάσταση θα χειροτερέψει και θα χειροτερέψει ακόμα περισσότερο γιατί μπαίνουμε σε μια περίοδο ύφεσης, μεγαλύτερης ακρίβειας, φορολογικής επιβάρυνσης με το ΕΤΑΚ (Ενιαίο Τέλος Ακινήτων) και, επομένως, περαιτέρω μείωσης της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών.
Ταυτόχρονα, λήγουν τα δάνεια που έχουν σταθερό επιτόκιο, βρισκόμαστε σε μια περίοδο που ανέρχονται τα επιτόκια και αναμένεται να αυξηθούν ακόμη περισσότερο τα κυμαινόμενα επιτόκια, επομένως η επιβάρυνση των νοικοκυριών γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη.
Σαν αποτέλεσμα έχουμε αιτήσεις κατασχέσεων και πλειστηριασμών, που έχουν ξεπεράσει τις 100.000 το 2007. Μεταξύ 2006 και 2007 οι αιτήσεις αυτές αυξήθηκαν μεταξύ 20 και 22%. Έτσι η υπερχρέωση αυτή τη στιγμή αποτελεί ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα, το οποίο ιδιαίτερα επιβαρύνει ποιους; Τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα.
Γι' αυτό τον λόγο το ΠΑΣΟΚ, ως αξιόπιστη Αντιπολίτευση, προβαίνει σήμερα στην κατάθεση πρότασης νόμου στη Βουλή, με στόχο ακριβώς την ελάφρυνση των νοικοκυριών και την τόνωση της οικονομίας. Γιατί, θέλω να τονίσω, αυτή η πρόταση νόμου δεν αφορά μόνο στα νοικοκυριά, δεν προσπαθεί μόνο να τα ανακουφίσει, αλλά συγχρόνως είναι κι ένα μέτρο τόνωσης της οικονομίας.
Είδαμε σήμερα το πρωί εδώ στο ΠΑΣΟΚ την Εθνική Ομοσπονδία Ενώσεων Προστασίας Πολιτών Καταναλωτών Δανειοληπτών, οι οποίοι μας εξέθεσαν τα προβλήματα πολλών δανειοληπτών, πολλών καταναλωτών, οι οποίοι έχουν φτάσει στο απροχώρητο, οι οποίοι έχουν τη θηλιά στο λαιμό τους και δεν ξέρουν πως θα αποπληρώσουν τα χρέη τους. Και είδαμε επίσης τον Γενικό Γραμματέα της Ένωσης Τραπεζών Ελλάδος με τον οποίο συζητήσαμε την πρόταση νόμου ο οποίος εξέθεσε και τις δικές του απόψεις.
Σας έχουμε δώσει ένα τρισέλιδο με τα βασικά μέτρα τα οποία προτείνονται για τις κατασχέσεις, για τους πλειστηριασμούς, για το ύψος των οφειλών και τα πανωτόκια, για τις μειώσεις των επιτοκίων των δανείων και των πιστωτικών καρτών, για την επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής χωρίς πρόσθετη επιβάρυνση και για την παραπλανητική διαφήμιση από τις Τράπεζες. Είναι μέτρα, τα οποία εντάσσονται στις πέντε μεγάλες προτάσεις που έκανε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, για την ανακούφιση των νοικοκυριών.
Πως μπορούμε να συνοψίσουμε αυτά τα μέτρα.
1. Προτείνουμε πρώτον «μέτρα με δόντια» θα έλεγα για να ανακουφίσουμε τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Μέτρα, όπως είπα, που ανακουφίζουν ταυτόχρονα την οικονομία.
2. Αυξάνεται από 10.000 ευρώ σε 20.000 το όριο κάτω από το οποίο η Τράπεζα δεν θα επιτρέπεται να κάνει κατάσχεση. Προστατεύουμε την κύρια κατοικία από τις κατασχέσεις.
3. Εξασφαλίζουμε την αξία της περιουσίας του καταναλωτή. Κανένα ακίνητο δεν βγαίνει σε πλειστηριασμό κάτω από την αντικειμενική του αξία.
4. Καταργούμε τα πανωτόκια και η συνολική οφειλή δεν μπορεί να ξεπεράσει το διπλάσιο ενός δανείου. Μια διάταξη, που αφορούσε μέχρι σήμερα μόνο τους αγρότες.
5. Προτείνουμε μέτρα για να δίνουμε στους δανειολήπτες που έχουν αποδεδειγμένη και μόνιμη αδυναμία αποπληρωμής των χρεών τους, μια δεύτερη ευκαιρία. Αυτή είναι μια μεγάλη καινοτομία, έχει να κάνει με την εισαγωγή στο πτωχευτικό μας Δίκαιο, της «πτώχευσης του καταναλωτή». Είναι μια σειρά μέτρων, τα οποία υπάρχουν σε πάρα πολλές ευρωπαϊκές χώρες, που όμως δεν έχουν εισαχθεί στο ελληνικό πτωχευτικό Δίκαιο. Προτείνουμε τη σύσταση μιας Επιτροπής έτσι ώστε εντός εξαμήνου να μπορέσουμε και στην Ελλάδα να προτείνουμε συγκεκριμένα μέτρα, για την αδυναμία αποπληρωμής των χρεών και να δώσουμε στα νοικοκυριά αυτό που λέμε μια «δεύτερη ευκαιρία». Αυτή η δεύτερη ευκαιρία συνίσταται στην επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων και εισαγωγή –όπως είπα- στο ελληνικό Δίκαιο της «πτώχευσης του καταναλωτή».
6. Τέλος, εξασφαλίζουμε τη σωστή πληροφόρηση του καταναλωτή και τον προστατεύουμε από την παραπληροφόρηση.
Καλούμε την Κυβέρνηση να υιοθετήσει τα μέτρα αυτά, που θα ανακουφίσουν τον Έλληνα πολίτη, θα βελτιώσουν την αγοραστική του δύναμη και πραγματικά θα αναζωογονήσουν την αγορά.
Μπορούμε να μπούμε στις ερωτήσεις σας στα επιμέρους ζητήματα και μέτρα. Θέλω απλώς να επισημάνω δυο – τρία που τα θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικά.
Για τις κατασχέσεις όπως είπαμε αυξάνεται από 10.000 σε 20.000 ευρώ το όριο κάτω από το οποίο η Τράπεζα δεν επιτρέπεται να κάνει κατάσχεση.
Απαγορεύεται η κατάσχεση της «κύριας» κατοικίας αντί της «μοναδικής» κατοικίας που ισχύει σήμερα και η οποία έχει οδηγήσει το μέτρο αυτό να είναι ανεφάρμοστο. Τέλος, στον πρώτο τομέα θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό ότι απαγορεύεται η κατάσχεση της μιας και μοναδικής κατοικίας του οφειλέτη ή του εγγυητή, την οποία μπορεί να μην κατοικεί ο ίδιος αλλά η σύζυγος και τα προστατευόμενα τέκνα του. Γιατί υπάρχουν πολλές οικογένειες που βρίσκονται εν διαστάσει και που μπορεί να γίνει κατάσχεση της κύριας οικίας εκεί που κατοικούν η σύζυγος και τα προστατευόμενα τέκνα.
Για τους πλειστηριασμούς. Όπως ξέρετε υπάρχουν ολόκληρα κυκλώματα γύρω από τους πλειστηριασμούς. Εμείς παίρνουμε δυο σημαντικά μέτρα σε αυτό τον τομέα:
Ορίζουμε ότι σε καμία περίπτωση δεν θα βγαίνει σε πλειστηριασμό ακίνητο σε αξία χαμηλότερη από την αντικειμενική, όσες φορές κι αν επαναληφθεί ο πλειστηριασμός.
Εάν αυξηθούν οι αντικειμενικές αξίες κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ του χρόνου που γίνεται η κατάσχεση και του χρόνου που διενεργείται ο πλειστηριασμός, τότε προβλέπεται υποχρεωτική αύξηση της τιμής της πρώτης προσφοράς.
Προστατεύονται όλοι οι ιδιοκτήτες των κατασχεμένων ακινήτων, ανεξάρτητα από την προέλευση της οφειλής τους και -κάτι σημαντικό το οποίο το έθεσε η Ένωση Δανειοληπτών και το οποίο το ενσωματώσαμε στις δικές μας ρυθμίσεις- ο τόπος διενέργειας των πλειστηριασμών φεύγει από τους Δήμους –ουσιαστικά ήταν στο δρόμο, μεταξύ τους- και πηγαίνει στη ΔΟΥ που βρίσκεται το ακίνητο, παρουσία του Προϊσταμένου της ΔΟΥ ή εξουσιοδοτημένου υπαλλήλου του.
Τέλος μπαίνει με αυτό τον τρόπο φραγμός στο φαινόμενο που παρατηρείται στην αγορά να πωλούνται τα ακίνητα από τους ιδιοκτήτες τους σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές, ακόμη και κατώτερες της αντικειμενικής.
Για τα πανωτόκια. Ήδη ανακοινώσαμε ότι καταργείται οριστικά ο ανατοκισμός στις συμβάσεις στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων και πιστωτικών καρτών. Προβλέπονται –κι αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό- κυρώσεις σε περιπτώσεις μη προσαρμογής. Μια πολύ σημαντική ρύθμιση, γιατί μέχρι τώρα δεν υπάρχει καμία κύρωση.
Επεκτείνεται -όπως είπα- η ρύθμιση πέρα από τους αγρότες στους δανειολήπτες καταναλωτικών δανείων.
Το τέταρτο άρθρο ουσιαστικά αναφέρεται στην ασύμμετρη προσαρμογή των επιτοκίων. Αυτή τη στιγμή όπως ξέρετε τα επιτόκια αναφοράς, που περιλαμβάνονται στις συμβάσεις που αφορούν κυμαινόμενα επιτόκια, μπορούν να προσαρμοστούν, είναι στη διακριτική ευχέρεια των Τραπεζών να τα προσαρμόσουν.
Εμείς λέμε ότι υποχρεώνονται οι Τράπεζες να μειώνουν το κυμαινόμενο επιτόκιο στα δάνεια και στις πιστωτικές κάρτες όταν μειώνεται το επιτόκιο αναφοράς της σύμβασης. Εάν δεν το μειώνουν, τότε οι δανειολήπτες θα έχουν το δικαίωμα να αξιώσουν δικαστικώς τη μείωσή του.
Τέλος, έχουμε μια σειρά μέτρων που προστατεύουμε όπως είπαμε τον καταναλωτή, το δανειολήπτη από την παραπλανητική διαφήμιση, προστατεύουμε το δικαίωμά του στην αξιόπιστη πληροφόρηση και υποχρεώνουμε τις Τράπεζες να ενημερώνουν εγγράφως τους οφειλέτες και σχετικά με οποιαδήποτε μεταβολή του κυμαινόμενου επιτοκίου και για σειρά άλλα θέματα.
Λέμε ότι δεν μπορεί η Τράπεζα να καταγγέλλει αυθαίρετα τις συμβάσεις καταναλωτικών δανείων, αν δεν υπάρχει καθυστέρηση τουλάχιστον 4 μηνιαίων δόσεων από τον οφειλέτη. Για την περίπτωση μάλιστα που η καθυστέρηση αφορά στεγαστικό δάνειο πρώτης κατοικίας, τότε απαιτείται για την καταγγελία καθυστέρηση τουλάχιστον 8 μηνιαίων δόσεων.
Ζητάμε και σε αυτό τον τομέα να υπάρχει έγγραφη ενημέρωση και, τέλος, δίνουμε το δικαίωμα στον καταναλωτή να υπαναχωρήσει χωρίς πρόσθετη επιβάρυνση μέσα σε 14 μέρες από συμβάσεις καταναλωτικής πίστης, για τις οποίες δεν έχει γίνει εγγραφή υποθήκης, ή προσημείωση υποθήκης.
Επομένως, είναι ένα πλέγμα μέτρων που ανακουφίζει τα νοικοκυριά και αναζωογονεί την οικονομία. Τα μέτρα είναι μελετημένα έτσι ώστε να μην δημιουργούν προβλήματα στις Τράπεζες και να μην δημιουργούν αντικίνητρα στους ίδιους τους δανειολήπτες, ή ερέθισμα σε αυτούς που λέμε «μπαταχτσήδες» ώστε να επωφεληθούν από τις διατάξεις αυτές.
Είναι ισόρροπα μέτρα, μέτρα τα οποία μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα και καλούμε την Κυβέρνηση να τα υιοθετήσει στο σύνολό τους. Ευχαριστώ πολύ.
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Ευχαριστώ Γιώργο. Κυρίες και κύριοι, ανακοινώθηκε σήμερα από την Κυβέρνηση ο πληθωρισμός του μηνός Απριλίου 2008 και θα ήθελε να κάνω ένα σχόλιο επ’ αυτού. Κάθε μήνας που περνάει με έναν τόσο υψηλό πληθωρισμό - που βρίσκεται πια σε ιστορικά υψηλά επίπεδα για την περίοδο των τελευταίων 10 χρόνων - εξαντλεί τις αντοχές των νοικοκυριών εξωθώντας τα σε περικοπές δαπανών και ταυτόχρονα στο δανεισμό.
Υπάρχει ένα ψευδοεπιχείρημα. Το ψευδοεπιχείρημα της κυβέρνησης περί εισαγόμενου πληθωρισμού. Και αυτό καταρρίπτεται από το γεγονός ότι ο δομικός πληθωρισμός στη χώρα είναι μια μονάδα μεγαλύτερος απ’ όλη την Ευρωζώνη. Και αυτό αποδεικνύει ακριβώς ότι ο πληθωρισμός δεν είναι απλά εισαγόμενος, αλλά έχει να κάνει με δομικές αδυναμίες και κυρίως έλλειμμα πολιτικής καταπολέμησής του από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης.
Σε ότι αφορά το ζήτημα των υπερχρεωμένων πολιτών και δανειστών ίσως η πιο σοβαρή και πιο αποσιωπημένη εξέλιξη των τελευταίων ετών στην Ελλάδα είναι τα σκληρότατα πλήγματα που έχουν υποστεί τα μεσαία στρώματα και ειδικά όσα βρίσκονται στις χαμηλότερες εισοδηματικές κατηγορίες από την δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης που υπερφορολογεί τα εισοδήματά τους.
Έχουμε αύξηση κατά 29% του φορολογικού συντελεστή για τους χαμηλομεσαίους, στο 19% ΦΠΑ, ενώ ταυτόχρονα η ακρίβεια καλπάζει πλέον ανεξέλεγκτα, με τον πληθωρισμό να έχει φτάσει στο 4,5%. Την ίδια ώρα οι μισθοί αυξάνονται οριακά, και βεβαίως βιώνουμε όλοι μια γενικότερη επιδείνωση της ποιότητας ζωής με την αύξηση της εγκληματικότητας και του μικροεγκλήματος στη γειτονιά και την διαρκή υποβάθμιση των δημοσίων αγαθών.
Ταυτόχρονα όλο και περισσότερο, όλο και πιο συχνά τα ελληνικά μεσαία στρώματα συνθλίβονται από τη δεσπόζουσα θέση των τραπεζών στην αγορά, και τις απαράδεκτες πρακτικές που εξακολουθούν να εφαρμόζουν αυτές, με στόχο να ενισχύουν την κερδοφορία τους σε επίπεδα, επιτρέψτε μου να πω, πρωτοφανή, επίπεδα απληστίας.
Παράνομα τεχνάσματα με τους τόκους, «τοκοτεχνάσματα», ανεύθυνος δανεισμός από την πλευρά των πιστωτικών ιδρυμάτων, επιθετικές πρακτικές και τακτικές προς τους καταναλωτές, πλειστηριασμοί ακίνητης περιουσίας των πολιτών για μικρά χρέη, τραμπουκισμοί, περίεργες αποφάσεις, ανεξέλεγκτες εισπρακτικές εταιρείες.
Καλώς ή κακώς ο δανεισμός αποτελεί σήμερα μια πραγματικότητα για πάρα πολλούς, τους περισσότερους ίσως Έλληνες πολίτες και ειδικά αυτούς που ανήκουν στη μεσαία τάξη. Από έθνος αποταμιευτών γίναμε και εξελισσόμαστε κάθε μέρα σε έθνος δανειοληπτών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα κατέχει το 3ο υψηλότερο μερίδιο καταναλωτικών δανείων στην Ευρώπη με επικεφαλής την Αυστρία και την Ιρλανδία, δείκτης ο οποίος αυξάνεται όμως στην Ελλάδα κατά 25%.
Επίσης το χρέος των νοικοκυριών, όπως είπε προηγουμένως η Λούκα, έχει υπερδιπλασιαστεί στα τέσσερα τελευταία χρόνια, δηλαδή κάθε ελληνική οικογένεια αυξάνει το χρέος της κάθε χρόνο κατά 10.000,00 € και μειώνει τις καταθέσεις της κατά 1.000,00 €.
Επιτρέψτε μου να πω στο σημείο αυτό, ότι η επέκταση της καταναλωτικής πίστης αποτελεί μια φυσική εξέλιξη και δείχνει πλέον ότι η κοινωνία μας δεν είναι στατική. Ωστόσο αν δεν θέλουμε αυτή η σημαντική οικονομική συμπεριφορά να μετατραπεί σε βρόγχο, επιβάλλεται να θεσπίσουμε ένα υγιές, ισορροπημένο και κοινωνικά δίκαιο πλαίσιο επιμερισμού του ρίσκου και των βαρών που συνεπάγεται αυτός ο εκτεταμένος δανεισμός.
Η υπεύθυνη συμπεριφορά δεν μπορεί να απαιτείται μόνο από τους πολίτες, αλλά οφείλουμε να απαιτείται και να ακολουθείται από τις Τράπεζες και από την Κυβέρνηση. Και η αφωνία της τελευταίας στο θέμα του υπερδανεισμού δηλώνει απλά ότι είναι ανεύθυνη και ανεπαρκής.
Εδώ και τέσσερα χρόνια παρατηρούμε με γεωμετρική πρόοδο να εγκλωβίζονται τα μεσαία νοικοκυριά στον τραπεζικό δανεισμό. Οι τράπεζες κερδίζουν, οι καταναλωτές όμως δεν προστατεύονται. Αντίθετα ο καταναλωτής είναι αυτός που επωμίζεται εξ ολοκλήρου το ρίσκο που συνεπάγεται ένα δάνειο.
Η προοδευτική θέση, η θέση του ΠΑΣΟΚ για το φαινόμενο του υπερδανεισμού είναι απλή και καθαρή. Ο υπερδανεισμός είναι μια νέα πραγματικότητα, ένα νέο φαινόμενο που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ως κοινωνία. Πρέπει να καλλιεργήσουμε και να ενθαρρύνουμε το πρότυπο του υπεύθυνου πολίτη και του συνειδητοποιημένου καταναλωτή, δεν είναι όμως ούτε δίκαιο, ούτε αποτελεσματικό να ζητάμε υπευθυνότητα αποκλειστικά από τους πολίτες, όταν η πολιτεία απουσιάζει και οι τράπεζες συμπεριφέρονται με τρόπο ανεύθυνο, με εξαιρετικό παράδειγμα τις διαφημίσεις τους.
Ως ΠΑΣΟΚ απαιτούμε το ρίσκο που συνεπάγεται η ελεύθερη οικονομική δραστηριότητα να μοιράζεται δίκαια στην κοινωνία. Μ’ αυτή τη λογική νομοθετήσαμε το 1994 την προστασία του καταναλωτή ενισχύοντας την αυτενέργειά του.
Σήμερα στην περίπτωση της καταναλωτικής πίστης χρειαζόμαστε να παρέμβουμε πηγαίνοντας ένα βήμα πιο μπροστά. Αυτό ακριβώς κάνουμε με την κατάθεση της πρότασης του νόμου για την προστασία των υπερχρεωμένων καταναλωτών.
Ζητάμε και καταθέτουμε αυτή την πρόταση νόμου για ελάφρυνση των νοικοκυριών και προστασία των καταναλωτών από την υπερχρέωση, διότι πιστεύουμε ακράδαντα, ότι επιτέλους πρέπει να αναλάβουμε μια πρωτοβουλία για απεγκλωβισμό των πολιτών από το φαινόμενο της υπερχρέωσης.
Δεν περιμένουμε τη μοίρα μας ανήμποροι να αντιδράσουμε στις εξελίξεις μοιραίοι και άβουλοι, όπως κάνει η Κυβέρνηση. Γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι η πολιτική σήμερα για να είναι αποτελεσματική, για να είναι δίκαιη, για να μπορεί να υπηρετήσει τους πολίτες, ειδικά όταν ο στόχος της είναι να σταματήσει την αφόρητη συμπίεση των οικονομικών στρωμάτων, πρέπει να αναλάβει ρεαλιστικές πρωτοβουλίες με άμεσο κοινωνικό αντίκρισμα και αποτέλεσμα.
Οι προτάσεις μας, κυρίες και κύριοι, αντλούν νομιμοποίηση από το κράτος δικαίου και από το κράτος πρόνοιας. Αυτό είναι που επιτάσσει ο πολίτης, να μην εγκαταλειφθεί σε μια αδιέξοδη και χωρίς προοπτική πραγματικότητα.
Καλούμε, λοιπόν, την Κυβέρνηση να υιοθετήσει το σύνολο των προτάσεών μας. Σας ευχαριστώ.
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Ευχαριστούμε πολύ.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Ο συνάδελφος Απόστολος Κατσιφάρας και ο Δημήτρης Κουσελάς είναι στα δύο ΚΤΕ που θα ασχοληθούν μ’ αυτό το ζήτημα και την πρόταση νόμου και θα ήθελα να πουν δυο λόγια.
Α. ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ: Μόνο δύο λόγια, γιατί θεωρούμε ότι έχει τεθεί όλο το πλαίσιο. Το ΠΑΣΟΚ με την συγκεκριμένη πρωτοβουλία που αναλαμβάνει σήμερα, αναδεικνύει, αλλά και ταυτόχρονα προτείνει λύσεις σε ένα μεγάλο θέμα που έχει κοινωνικές, οικονομικές και αναπτυξιακές διαστάσεις και πάνω απ’ όλα αφορά την αξιοπρέπεια των ανθρώπων που ζουν με ένα εισόδημα που βρίσκεται κοντά προς το μέσον.
Δεν είναι η πρώτη φορά που αναλάβαμε τέτοια πρωτοβουλία. Είχαμε αναλάβει και το 2006. Η Κυβέρνηση τότε δεν μας άκουσε. Το αγνόησε, προσπάθησε εκ των υστέρων να πάρει μόνο ένα μικρό κομμάτι. Σήμερα όμως βρισκόμαστε μπροστά σε μια οδυνηρή πραγματικότητα, η υπερχρέωση των ελληνικών νοικοκυριών έχουν φτάσει σε σημείο κόκκινο που δεν πάει άλλο η κατάσταση.
Η πρότασή μας είναι ορθολογική, ρεαλιστική, εφαρμόσιμη και πάνω απ’ όλα ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής οικογένειας. Έχουμε τα υψηλότερα υπερκέρδη στις Τράπεζες από όλο το τραπεζικό σύστημα στην Ευρωζώνη και ταυτόχρονα έχουμε και τις μεγαλύτερες κατασχέσεις και πλειστηριασμοί.
Είναι αδικαιολόγητο σε μια κοινωνία ισονομίας, σε μια ώριμη χώρα οικονομικά και παραγωγικά να παρουσιάζονται αυτά τα φαινόμενα και αυτές οι αντιθέσεις. Εμείς θέλουμε τις Τράπεζες να επενδύουν στο επαγγελματικό ρίσκο. Δεν θέλουμε τις Τράπεζες να επενδύουν μόνο στο ακίνητο και μόνο στα μέσα τα οποία μπορούν και να κατασχέσουν.
Θέλουμε να πιστεύουμε, ότι η Κυβέρνηση πραγματικά θα αγκαλιάσει αυτό το αίτημα, δεν θα ακολουθήσει την ίδια πρακτική που έκανε το 2006, όταν αγνόησε συνολικά την πρότασή μας και ότι θα έχει την πολιτική βούληση να αντιμετωπίσει ένα φαινόμενο που έχει πάρει τεράστιες και ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Σε λίγο οι μισθοί της επόμενης δεκαετίας, αν δεν παρθούν σήμερα μέτρα, όπως και η μισή περιουσία του ελληνικού λαού θα είναι υποθηκευμένη στο τραπεζικό σύστημα. Είναι ένα θέμα ώριμο και ζητά άμεσα λύσεις.
Δ. ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Δυο κουβέντες και από την πλευρά τη δικιά μου γιατί νομίζω ότι έχουν καλυφθεί τα περισσότερα ζητήματα. Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση η οποία διαμορφώνεται σε ό,τι αφορά την υπερχρέωση των νοικοκυριών, δεν έχει σχέση με κάποια καταναλωτική μανία που ξαφνικά έπιασε τους Έλληνες πολίτες ή τους δανειολήπτες, αλλά έχει άμεση σχέση με την εισοδηματική πολιτική, με την φορολογική πολιτική και συνολικότερα την οικονομική πολιτική που ασκείται από την πλευρά της κυβέρνησης, που είναι μια πολιτική συνειδητής αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου σε βάρος των μεσαίων στρωμάτων και των ασθενέστερα οικονομικά τάξεων.
Διαμορφώνεται έτσι μέσα απ’ αυτή την κατάσταση και αυτό θέλουμε να αντιμετωπίσουμε, μια ιδιότυπη κοινωνική ομηρία, που αφορά εκατομμύρια πολιτών, η οποία αν συνεχιστεί στο επόμενο χρονικό διάστημα, το 22% των οικονομικά ενεργών πολιτών που βρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχειας μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα θα ανέβει στο 27 με 28%, δηλαδή θα έχουμε ένα 28% του πληθυσμού που θα ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Η στόχευσή μας είναι να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο και βέβαια πέρα από τις προτάσεις που σήμερα καταθέτουμε, θα ακολουθήσουν και άλλες προτάσεις που αφορούν το σύνολο της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος.
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Ευχαριστούμε πολύ. Τις ερωτήσεις σας.
ΙΟΡΔ.ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Θέλω να κάνω μια ερώτηση στην κα Κατσέλη και μια στον κ. Χρυσοχοϊδη. Άκουσα τις προτάσεις που έχετε κάνει κα Κατσέλη, αλλά δε βλέπω να έχετε προτείνει κάτι για το θέμα του ΤΕΙΡΕΣΙΑ που και αυτό οι τράπεζες πρέπει να υποχρεωθούν, υπάρχουν και δικαστικές αποφάσεις.
Και ένα ερώτημα για τον κ. Χρυσοχοϊδη. Που πιστεύετε ότι οφείλεται το θέμα της ακρίβειας στα βασικά καταναλωτικά προϊόντα, τα οποία βλέπουμε ότι μέρα με την ημέρα παίρνουν πάνω και όλοι επικαλούνται την άνοδο του πετρελαίου.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Ευχαριστώ που θέσατε αυτή την ερώτηση. Είναι πολύ σημαντική και εξετάζουμε και το θέμα και του «λευκού ΤΕΙΡΕΣΙΑ», το οποίο βρίσκεται υπό διαμόρφωση. Πολύ σύντομα θα υπάρξει και άλλη πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ η οποία θα συνοδεύει αυτή την πρόταση νόμου, η οποία θα συμπεριλάβει όλα τα θεσμικά ζητήματα, γιατί υπάρχουν πάρα πολλά θεσμικά ζητήματα και από τη λειτουργία της Γενικής Γραμματείας η οποία, αυτή τη στιγμή, υπάγεται στο Υπουργείο Ανάπτυξης και η οποία δε λειτουργεί όπως θα έπρεπε να λειτουργεί, παρόλο ότι έχει κυρωτικές αρμοδιότητες.
Το ζήτημα του Συνήγορου, το οποίο και αυτό δε λειτουργεί όπως θα έπρεπε. Η εποπτεία της Τράπεζας της Ελλάδος κ.ο.κ. Ο ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ, αυτά τα ζητήματα δηλαδή δεν τα έχουμε συμπεριλάβει σε αυτή μας την πρωτοβουλία. Θα ενσωματωθούν σε μία καινούργια πρόταση νόμου, η οποία θα περιλαμβάνει βεβαίως και αυτή την μεγάλη πρόταση την οποία εισάγουμε για πρώτη φορά, για τη διαδικασία «πτώχευσης του καταναλωτή».
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Θέλω να σας ενημερώσω ότι το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών στη Θεσσαλονίκη, πραγματοποίησε μια έρευνα σε σούπερ-μάρκετ της Ελλάδας και της Γερμανίας για 86 προϊόντα. Το αποτέλεσμα αυτής της έρευνας είναι ότι στη Γερμανία τα 86 αυτά προϊόντα είναι 32,5% φθηνότερα απ’ ότι στην Ελλάδα και κοστίζουν 163€, ενώ στην Ελλάδα κοστίζουν 216 €.
Αυτό είναι ένα απλό παράδειγμα για το πώς καταρρίπτεται το ψευτοεπιχείρημα περί εισαγόμενου πληθωρισμού όπως είπα προηγουμένως και της αύξησης του πετρελαίου. Η απάντηση είναι πολύ απλή. Έχει να κάνει με την ασυδοσία που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην ελληνική αγορά, όταν όμοια προϊόντα των ιδίων πολυεθνικών επιχειρήσεων, πωλούνται στην Ελλάδα 25 έως 45% ακριβότερα.
Για δύο λόγους. Ο ένας λόγος έχει να κάνει με την απουσία ελέγχου σε περίπου 28 έως 30 μεγάλες επιχειρήσεις που ελέγχουν τη μεγάλη πλειοψηφία των εφοδίων, του εφοδιασμού ενός σούπερ μάρκετ. Και δεύτερον, η απληστία των στελεχών που διοικούν αυτές τις επιχειρήσεις. Και επιτέλους πρέπει να μιλήσουμε και γι’ αυτά τα ζητήματα στη χώρα.
Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να ελέγξει μέσα από τους νόμους της ελεύθερης οικονομίας και της αγοράς, μέσα από τους κανόνες του ανταγωνισμού, την ορθή λειτουργία του ανταγωνισμού, επιχειρήσεων που κατέχουν δεσπόζουσα θέση στην αγορά, έχουν μονοπωλιακή ή ολιγοπωλιακή πραγματικότητα αυτοί οι κλάδοι και οφείλουν να αντιμετωπιστούν από την πλευρά της πολιτείας και των υπηρεσιών της με βάση τις νόμιμες διατάξεις που ισχύουν στη χώρα αυτή τη στιγμή.
Γ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Θα ήθελα να ρωτήσω καταρχάς το όριο των 20.000 € πως θα υποχρεωθεί ο υπόχρεος να το πληρώσει, γιατί αν ισχύσει δεν θα πληρώνει κανείς. Είπατε κ. Χρυσοχοϊδη ότι πρέπει να καλλιεργείται το πρότυπο του υπεύθυνου πολίτη. Αν ένας πολίτης συνάπτει μια σύμβαση και παίρνει ένα δάνειο, δεν είναι πρότυπο υπεύθυνου πολίτη να τιμήσει την υπογραφή του και να πληρώσει τη σύμβαση που έχει υπογράψει;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Θέσατε το ζήτημα αυτό που λέγεται οικονομικά του «ηθικού κινδύνου». Δηλαδή, κάθε ένας που παίρνει ένα δάνειο, δεν είναι υπεύθυνος όταν το κάνει; Βεβαίως και είναι αλλά, πάρα πολλοί, πάρα πολλοί συμπολίτες μας δεν έχουν τη σωστή πληροφόρηση. Πρώτον. Δεύτερον, όταν παίρνουν το δάνειο μέχρι να το ξεπληρώσουν έχουν αλλάξει οι οικονομικές τους συνθήκες.
Και ιδιαίτερα ο πολίτης, αν μεν έχουμε μια ανθούσα οικονομία, δεν έχει πρόβλημα να ξεπληρώσει τα χρωστούμενα. Όταν όμως μειώνεται η αγοραστική του δύναμη λόγω της ακρίβειας, λόγω των τιμολογίων, λόγω της φορολογίας, λόγω των υψηλότερων επιτοκίων που τον επιβαρύνουν υπέρμετρα, οι αρχικές όροι και συνθήκες που έχει τον οδηγούν στην υπερχρέωση.
Επομένως, η υπερχρέωση όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλες τις χώρες, δεν είναι θέμα ατομικής ευθύνης. Μέσα στην οικονομία υπάρχουν συνθήκες τέτοιες που κάνουν πολλούς από εμάς, και στα μεσαία στρώματα και στα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, να γίνονται άθελά τους υπερχρεωμένοι.
Ταυτόχρονα, όπως ήδη επισημάνθηκε, ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν οι τράπεζες, δε διακρίνεται πάντα από τη διαφάνεια και δεν παρέχουν τη σωστή πληροφόρηση. Και δεν έχουμε την αναγκαία εκπαίδευση του Έλληνα πολίτη, έτσι ώστε να μπορεί να αναλογίζεται το ρίσκο και να παίρνει τα μέτρα του.
Γι’ αυτό, σε όλες τις χώρες, ιδιαίτερα σε αυτή την εποχή που οξύνεται η ύφεση, αυξάνεται ο πληθωρισμός και έχουμε αυτό που λέμε «στάσιμοπληθωρισμό» και μείωση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών, έχει πολύ μεγάλη σημασία να παρέμβει η πολιτεία με ένα πλέγμα μέτρων, όχι για να δώσει άφεση αμαρτιών σε κάποιον ο οποίος δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις του, αλλά ακριβώς για να υποβοηθήσει το ελληνικό νοικοκυριό να ξεπληρώσει.
Και αυτό που είπα στην αρχή έχει σημασία. Είναι ένα μέτρο καλό και για τις τράπεζες. Καλό γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχει τράπεζα που να θέλει να έχει κατασχέσεις ή πλειστηριασμούς. Και αυτό είναι σημαντικό και για την τόνωση της αγοράς. Επομένως, τα μέτρα αυτά είναι μέτρα και προστασίας του καταναλωτή αλλά, συγχρόνως, είναι μέτρα θετικά και για την οικονομία.
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Η απάντησή μου είναι ναι, σε ότι αφορά τη διαμόρφωση του υπεύθυνου πολίτη, αλλά με την προϋπόθεση ότι κυριαρχούν στην αγορά τα χρηστά ήθη. Γι’ αυτό ακριβώς αυτή η πρόταση έρχεται να απαντήσει στο εξής θέμα. Όταν η τράπεζα δεν έχει ρευστότητα δε δανείζει. Όταν ο πολίτης βρίσκεται σε μια δύσκολη θέση, καλείται να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις τους κατά πως θέλει η τράπεζα. Εδώ πρέπει να υπάρξει μια δικαιοσύνη. Αυτό το νόημα έχει αυτή η πρόταση.
Μ.ΧΑΤΖΗΔΑΜΙΑΝΟΣ: Περιγράψατε ένα σύστημα, ένα πλέγμα ασφαλείας μεταξύ των σχέσεων δανειολήπτη και δανειοδότη, τραπεζών και καταναλωτών. Παράλληλα όμως βλέπουμε και ένα παράλληλο σύμπαν παραοικονομίας που ανθίζει ακριβώς λόγω των ήδη υπάρχουσων συνθηκών. Υπάρχει κάποια πρόβλεψη για όλο αυτό το σύστημα των τοκογλύφων, της παραχάραξης των στοιχείων, της διανομής απορρήτου υλικού, προσωπικών δεδομένων;
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Να πούμε ότι ακριβώς το άρθρο 4 έρχεται να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο πρόβλημα σαν αυτό που αναδείξατε. Το ότι λέμε ότι κανένα ακίνητο που βγαίνει σε πλειστηριασμό δεν μπορεί να βγει στον πλειστηριασμό με τιμή κάτω της αντικειμενικής του αξίας, ουσιαστικά η «αντικειμενοποίηση» των όρων, έχει ακριβώς αυτό το σκοπό: την προστασία του νοικοκυριού από τέτοια κυκλώματα.
Ταυτόχρονα, όταν θα εξετάσουμε τις θεσμικές διαστάσεις, μπορεί να υπάρχουν και άλλοι τρόποι με τους οποίους να προστατεύουμε ακριβώς τον δανειολήπτη απ’ αυτά τα κυκλώματα και σε θεσμικό επίπεδο.
Και ένα δεύτερο μέτρο το οποίο βάζουμε εδώ και το οποίο έχει σημασία, είναι η κύρωση, δηλαδή ότι κάποιος θα παρακολουθεί π.χ. την κατάργηση των πανωτοκίων και, ενώ μέχρι τώρα υπάρχουν οδηγίες που δεν ακολουθούνται, κανένας δεν το παρακολουθεί, τώρα βάζουμε ακριβώς να υπάρχουν κυρώσεις, έτσι ώστε να υπάρξει ένας έλεγχος στις αδιαφανείς πρακτικές οι οποίες πολλές φορές οδηγούν σε καταστάσεις όπως αυτές που περιγράψαμε.
ΧΡ.ΚΟΛΩΝΑΣ: Αν μπορείτε να μας δώσετε στοιχεία για δυο βασικούς δείκτες. Ο πρώτος είναι ποιο είναι το ποσοστό αδυναμίας αποπληρωμής δανείων επί των συνολικών δανείων και το δεύτερο, ποιο είναι το ποσοστό δανεισμού ιδιωτών ως προς το ΑΕΠ στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη, και ότι αυτά τα στοιχεία χρησιμοποιούν οι Τράπεζες και ισχυρίζονται ότι υπάρχουν μεν κάποιες εστίες υπερχρέωσης και υπερδανεισμού, αλλά υπάρχουν ακόμα σημαντικά περιθώρια περαιτέρω δανεισμού, δηλαδή ακριβώς το αντίθετο απ’ αυτό που υποστηρίζετε εσείς.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Χαίρομαι που το ρωτήσατε. Να πούμε πρώτον ότι 30.000 στεγαστικά δάνεια που εκταμιεύθηκαν την τελευταία εξαετία έχουν σταματήσει να εξυπηρετούνται. Όπως είπαμε, οι αιτήσεις κατασχέσεων και πλειστηριασμών έχουν ξεπεράσει τις 100.000 το 2007. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι ο ρυθμός αύξησης των αιτήσεων κατασχέσεων και πλειστηριασμών έχει αυξηθεί πολύ ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια και μεταξύ 2006 και 2007 είναι μεταξύ 20 και 22.
Να πούμε ότι τα χρέη προς τις Τράπεζες έχουν ξεπεράσει τα 100 δις και είναι σωστό μέχρι πρότινος αυτό που έλεγαν οι Τράπεζες, ότι η συνολική δανειακή επιβάρυνση των νοικοκυριών ήταν κάτω, μέχρι πρόσφατα, του μέσου όρου της Ευρωζώνης.
Αυτή τη στιγμή, τον Δεκέμβρη, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Δεκεμβρίου του 2007, έχουν φτάσει σχεδόν στο ίδιο, στον μέσο όρο της Ευρωζώνης. Αλλά αυτό που είναι ανησυχητικό είναι ότι -όπως είπα και πριν, αλλά ίσως πέρασε γρήγορα- ο ρυθμός αύξησης της χρηματοδότησης είναι ο υψηλότερος στην Ευρωζώνη, με εξαίρεση τη Σλοβενία. Άρα έχουμε μια κατάσταση η οποία χειροτερεύει μέρα με την ημέρα.
Και κάτι άλλο, το οποίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό για μας στο ΠΑΣΟΚ. Αυτοί είναι οι μέσοι όροι. Εάν είχαμε τα στοιχεία, που δυστυχώς δεν τα έχουμε -τι συμβαίνει για τα ανώτερα εισοδηματικά κλιμάκια και για τα μεσαία και κατώτερα- οι δείκτες αυτοί είναι πολύ χειρότεροι για τα μεσαία και χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα. Η υπερχρέωση ουσιαστικά χτυπάει αλύπητα κάποιον, έναν επαγγελματία, που βρίσκεται στα μεσαία εισοδηματικά στρώματα και κάτω.
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Θέλω να προσθέσω μόνο ένα μέγεθος που δείχνει πόσο οριακό είναι το πρόβλημα στην Ελλάδα και πώς εξελίσσεται με δραματικό τρόπο. Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή 1 στα 10 νοικοκυριά αδυνατεί να εκπληρώσει τα δάνειά του. Στην Ευρώπη αυτό είναι το μισό.
Δ. ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Να προσθέσω κάτι εδώ, ότι εάν δεν είχαμε το διευρυμένο ΑΕΠ ίσως αυτή τη στιγμή να είχαμε ξεπεράσει το μέσο ευρωπαϊκό όρο, σημειώνοντας ότι οι δυνατότητες αποπληρωμής ενός μέσου Ευρωπαίου πολίτη είναι πολύ καλύτερες γιατί έχουμε σχεδόν διπλάσιους μισθούς απ’ ό,τι εδώ.
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Κι ένα τελευταίο στοιχείο για να συμπληρωθεί και η εικόνα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση το μεγαλύτερο μέρος του δανεισμού, στο σύνολο του δανεισμού, προέρχεται από τα δάνεια προς τις επιχειρήσεις και λιγότερο από τους καταναλωτές. Στην Ελλάδα, ισχύει ακριβώς το αντίστροφο. Στην Ελλάδα, με άλλα λόγια, οι Τράπεζες δανειοδοτούν τους καταναλωτές, με καταναλωτικά δάνεια, στεγαστικά δάνεια, πολύ περισσότερο απ’ ό,τι κάνουν με τις επιχειρήσεις.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Να πούμε ότι στην τελευταία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του 2007 που μιλάει για τις πρακτικές των Τραπεζών, κάνει μια διαπίστωση: ότι όλα τα κόστη, πέρα από το επιτόκιο αναφοράς που χρεώνουν οι Τράπεζες, είναι πολύ υψηλότερα τα κόστη αυτά από το μέσο όρο της Ευρωζώνης. Το λέει η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δηλαδή, πέρα από το επιτόκιο αναφοράς, ό,τι άλλο χρεώνεται από πάνω από τις ελληνικές Τράπεζες, είναι πολύ υψηλότερο και επομένως έχουμε εφαρμοζόμενες πρακτικές στον τραπεζικό χώρο, πράγμα το οποίο -και αυτό- δημιουργεί πρόσθετο κόστος στα νοικοκυριά.
Γ. ΠΙΤΤΑΡΑΣ: Θέλω να ρωτήσω κάτι. Αυτή η οικονομική ευμάρεια που προσφέρουν οι Τράπεζες προφανώς βοηθάει κατά κάποιο τρόπο και την εκάστοτε κυβέρνηση, γιατί όλες οι κυβερνήσεις θέλουν ο κόσμος να έχει χρήμα έστω κι αν δεν είναι δικό του.
Εσείς τι κάνατε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ για να βάλετε ένα φρένο σε όλη αυτή την ασυδοσία των Τραπεζών, όπου επί ημερών σας θυμάμαι ξεκίνησαν αυτά τα δάνεια για τις διακοπές, τα δάνεια για τους φοιτητές, δάνεια για φαντάρους, δεν ξέρω τι άλλο υπήρχε. Τι φραγμό είχατε βάλει εσείς τότε; Γιατί τώρα ξαφνικά όλη αυτή η αγωνία για τον κόσμο που παίρνει δάνεια και δεν μπορεί να τα αποπληρώσει;
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Δεν είναι ξαφνική αγωνία. Είναι ένα φαινόμενο που εξελίσσεται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου ανησυχητικά και οφείλει το συντεταγμένο κράτος, η πολιτεία να λάβει μέτρα. Διαφορετικά θα οδηγηθούμε σε αποτελέσματα που έχουν οδηγηθεί κι άλλες χώρες, δηλαδή στην πτώχευση χιλιάδων νοικοκυριών, με δραματικές κοινωνικές συνέπειες.
Άρα λοιπόν θα έλεγα να μας επαινέσετε για την ευαισθησία μας. Το τι έχουμε κάνει, κοιτάξτε, η λειτουργία των Τραπεζών διέπεται από συγκεκριμένες οδηγίες του κοινοτικού δικαίου, οδηγίες της Βασιλείας. Ήδη πάμε στην εφαρμογή της δεύτερης τώρα, η οποία είναι πιο αυστηρή από την πρώτη. Υπάρχει θεσμικό πλαίσιο.
Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ υπήρξαν πολύ συγκεκριμένες ρυθμίσεις για την προστασία των καταναλωτών και όχι μόνο για τις Τράπεζες, συνολικότερα, αλλά θέλω να σας επισημάνω το εξής και παρακαλώ να το δείτε αυτό. Το φαινόμενο εξελίσσεται τώρα. Το φαινόμενο εξελίσσεται με δραματικό τρόπο τώρα, το 2006 και το 2007. Γι' αυτό ζητάμε να ληφθούν μέτρα.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Να πούμε επίσης ότι αυτή είναι η τρίτη πρωτοβουλία που έχει πάρει το ΠΑΣΟΚ. Είχαμε το νόμο του ΄94, είχαμε την πρόταση νόμου το 2006 και ερχόμαστε τώρα ακριβώς με πρόσθετα μέτρα, καθώς διογκώνεται το πρόβλημα και χειροτερεύει η κατάσταση, να προλάβουμε καταστάσεις.
Γ.ΤΣΑΚΙΡΗΣ: Θέλω να ρωτήσω την κα Κατσέλη ως αρμόδια του Τομέα Οικονομίας, με αφορμή τα όσα είπε και χθες ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, ότι θα ασκήσει το ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ…
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Να σας διακόψω. Η συνέντευξη Τύπου είναι μονάχα για το θέμα των δανείων.
Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ: Θα δώσουμε μία για τον ΟΤΕ.
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Θα δώσουμε κάποια στιγμή μια συνέντευξη Τύπου για τον ΟΤΕ. Η σημερινή συνέντευξη είναι μόνο για τα δάνεια.
|
