ΚΚΕ
Ανακοίνωση Τύπου, 4.6.2008

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ

Η ακρίβεια που πνίγει τη λαϊκή οικογένεια δεν είναι προσωρινή, ούτε προέκυψε ξαφνικά. Η αιτία δεν είναι μία. Πρόκειται για ένα πλέγμα παραγόντων που τροφοδοτούν τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων από τη μια και από την άλλη τα τεράστια μονοπωλιακά υπερκέρδη των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, που δεσπόζουν σε όλες τις φάσεις της παραγωγής και της εμπορίας.
Είναι αποτέλεσμα σειράς αντιλαϊκών μέτρων και αναδιαρθρώσεων, που συνειδητά,  μεθοδευμένα και με συνέχεια προώθησαν εδώ και χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, υλοποιώντας κατευθύνσεις της ΕΕ, με στόχο τη συρρίκνωση μισθών και συντάξεων, την αφαίμαξη των μικρομεσαίων στρωμάτων, προκειμένου να ενισχυθεί η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα  του κεφαλαίου.
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είναι υπόλογοι. Οι κυβερνήσεις τους συμφώνησαν στην ΕΕ και εφάρμοσαν την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και της απελευθέρωσης στην κίνηση του κεφαλαίου, πρώτα απ’ όλα στις τράπεζες, στην ενέργεια, στις τηλεπικοινωνίες, στην ακτοπλοΐα, με αποτέλεσμα να εκτιναχθούν στα ύψη οι τιμές στο ρεύμα, στο νερό, στο τηλέφωνο, στα ναύλα, στα εισιτήρια, στα επιτόκια τραπεζών για τα δάνεια των λαϊκών νοικοκυριών. Στήριξαν και στηρίζουν την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ που περιορίζει την αγροτική παραγωγή, ξεκληρίζει την μικρή και μεσαία αγροτιά, αυξάνει τις εισαγωγές και τις τιμές των αγροτικών προϊόντων. Εμπορευματοποίησαν παραπέρα  την Παιδεία, την Υγεία, την Πρόνοια, οδηγώντας τους εργαζόμενους, άνεργους, συνταξιούχους να πληρώνουν όλο και περισσότερα για τη μόρφωση των παιδιών τους, για φάρμακα, για προληπτικές εξετάσεις ή όταν βρεθούν στην ανάγκη περίθαλψης. Μείωσαν προκλητικά τη φορολογία των κερδών του κεφαλαίου, ενώ αύξησαν την έμμεση φορολογία στα λαϊκά στρώματα.
Αποδείχτηκαν μια  μεγάλη και επικίνδυνη απάτη οι υποσχέσεις των κομμάτων του «ευρωμονόδρομου» ότι οι τέσσερις ελευθερίες του Μάαστριχ, η ΟΝΕ, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι απελευθερώσεις και ο ανταγωνισμός,  θα βελτίωναν το λαϊκό εισόδημα, θα έριχναν τις τιμές, θα βελτίωναν τις υπηρεσίες και την ποιότητα των εμπορευμάτων.
Αποτελεί αντιστροφή της πραγματικότητας ο ισχυρισμός της κυβέρνησης, των βιομηχάνων και των μεγαλεμπόρων, ότι η ακρίβεια οφείλεται σε «στρεβλώσεις» του ελεύθερου ανταγωνισμού, και στη «μη υγιή λειτουργία της αγοράς». Η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός οδηγεί στα μονοπώλια και τα καρτέλ. Σήμερα διαμορφωμένα καρτέλ υπάρχουν στην Ελλάδα και σε όλη την ΕΕ, σε όλους τους κλάδους, όπως στο γάλα, στα τρόφιμα, στα καύσιμα, στην ενέργεια, στις τηλεπικοινωνίες, στις τράπεζες κ.α. που λειτουργούν σε βάρος όλων των λαϊκών στρωμάτων.
Τα διακοσμητικά 41 μέτρα της κυβέρνησης είναι εμπαιγμός. Στην ίδια κατεύθυνση εντάσσεται και η επιστολή του πρωθυπουργού προς την ΕΕ. Ο πρωθυπουργός επικαλούμενος τον παγκόσμιο πληθωρισμό (μεγάλες αυξήσεις των τιμών στα καύσιμα, στα τρόφιμα και στις πρώτες ύλες) αποσιωπά ότι για την κατάσταση που επικρατεί στην παγκόσμια αγορά η ΕΕ είναι συνυπεύθυνη. Ότι και η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε στην απόφαση της ΕΕ να μην υπάρξει καμία μείωση της φορολογίας στα καύσιμα και ότι οι αιτίες και στην παγκόσμια αγορά και στην ΕΕ είναι κοινές. Είναι το μονοπωλιακό κέρδος και ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός.
Τέλος τα «στοχευμένα μέτρα» που προτείνει ο πρωθυπουργός «υπέρ των ευπαθών ομάδων» αποτελούν επαναδιατύπωση της χρεοκοπημένης πολιτικής της ΕΕ, δηλαδή των μέτρων πτωχοκομείου και ελεημοσύνης για τον περιορισμό των συνεπειών και των ακραίων φαινομένων της φτώχειας και αυτών με δαπάνες από την φορολογία των υπόλοιπων εργαζομένων. 
Πρόκληση αποτελεί η επίκληση της «εταιρικής ευθύνης» από τα τμήματα της αστικής τάξης. Τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να ξεγελαστούν  από τις αντιθέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ των μονοπωλίων ενός ή περισσότερων κλάδων. Οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, ενδιαφέρονται και ανταγωνίζονται για το ποιος θα καρπωθεί το μεγαλύτερο μέρος της ληστείας που υφίσταται από την τάξη τους η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.      
Η κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αποτελεί αντίγραφο της κριτικής που ασκούσε η ΝΔ όταν ήταν αντιπολίτευση. Είναι υποκριτική και ανούσια. Κρύβει ότι η ζωή των εργαζομένων επιδεινώνεται δραματικά σε όλες τις χώρες της ΕΕ, ότι στον ένα ή στον άλλο βαθμό η ακρίβεια είναι κοινό χαρακτηριστικό. Η ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ δεν είναι η μη εφαρμογή των νόμων, όπως επικαλείται το ΠΑΣΟΚ, αλλά η εφαρμογή των νόμων της απελευθέρωσης της αγοράς, των ιδιωτικοποιήσεων και της προστασίας της κερδοφορίας του κεφαλαίου, που και το ΠΑΣΟΚ εξυπηρέτησε. Οι ηγεσίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχουν τεράστιες ευθύνες, που μέσω των στελεχών τους στη ΓΣΕΕ στήριξαν την απαράδεκτη συμφωνία με τους βιομηχάνους του ενός ευρώ την ημέρα. Συμφώνησαν στην τεράστια αύξηση των διοδίων και την παράδοση των ελληνικών δρόμων στους μεγαλοκατασκευαστές.
Η κριτική που ασκεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι αποπροσανατολιστική, αθωώνει την ΕΕ και την πολιτική της. Καλλιεργεί αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει ουσιαστικός «κρατικός έλεγχος» και παρέμβαση στην καπιταλιστική αγορά υπέρ των λαϊκών συμφερόντων χωρίς αντιπαράθεση με την ΕΕ, χωρίς την κατάργηση των καπιταλιστικών μονοπωλίων.
Οι εργαζόμενοι και γενικότερα οι λαϊκές δυνάμεις έχουν σήμερα την εμπειρία για να απορρίψουν τις προσπάθειες συγκάλυψης του προβλήματος και αποπροσανατολισμού του λαού. Η ακρίβεια δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με κινήματα καταναλωτών, όπως καλούν το λαό να αναπτύξει η κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ και η ηγεσία της ΓΣΕΕ. Οι εργαζόμενοι είναι πρώτα απ’ όλα παραγωγοί του πλούτου, είναι η κύρια παραγωγική δύναμη και το πρώτο πράγμα που πρέπει να αρνηθούν και να αντιπαλέψουν είναι η διαρκής μείωση του πραγματικού τους εισοδήματος, την περίοδο που αυξάνει ο παραγόμενος πλούτος.
Η πάλη κατά της ακρίβειας και της φτώχειας ξεκινά από τη διεκδίκηση και απόσπαση πραγματικών αυξήσεων στους μισθούς που ικανοποιούν όλες τις ανάγκες σε κάθε εργασιακό χώρο, μέτρα που θίγουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Είναι κάλπικο το δίλημμα ότι η αύξηση των μισθών φέρνει αύξηση των τιμών. Το ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη, και τις υπόλοιπες λαϊκές δυνάμεις  να συσπειρωθούν  άμεσα σε ένα κοινό μέτωπο πάλης κατά της κυβέρνησης, της ΕΕ και της πλουτοκρατίας, διεκδικώντας άμεσα μέτρα:
• Βασικό μισθό 1.400 ευρώ, 1.120 κατώτερη σύνταξη, επίδομα ανεργίας 1.120 ευρώ (80% του βασικού μισθού) για όλο το διάστημα της ανεργίας, υπαλληλική αποζημίωση για όλους.
• Κατάργηση των διοδίων, των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς των δήμων, των εισιτηρίων στα εξωτερικά και στα απογευματινά ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων.
• Άμεση μείωση των τιμολογίων της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, της ΕΥΔΑΠ.
• Έλεγχο της ποιότητας των τροφίμων πρώτα απ’ όλα στις παραγωγικές - εμπορικές αλυσίδες που συγκεντρώνουν το βασικό όγκο τους.
• Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στα καύσιμα θέρμανσης και κίνησης για τα αγροτικά νοικοκυριά και τη λαϊκή κατανάλωση.
• Επιδότηση ενοικίου για τους ανέργους, νέους και νέες. Άτοκα στεγαστικά δάνεια για νέα ζευγάρια γι’ απόκτηση κύριας κατοικίας. 
• Διακοπή κάθε κατάσχεσης και πλειστηριασμού περιουσιακών στοιχείων των εργαζομένων από χρέη στεγαστικών δανείων για κύρια και δευτερεύουσα κατοικία.
•  «Πάγωμα» όλων των δανείων που έχουν λάβει ως εργαζόμενοι σημερινοί άνεργοι.
• Πρόγραμμα κρατικής μέριμνας στην υλοποίηση προγραμμάτων λαϊκής στέγης για τη δημιουργία ασφαλών, σύγχρονων και φθηνών κατοικιών.
Το ΚΚΕ καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους αυτοαπασχολούμενους, την μικρή και μεσαία αγροτιά να εγκαταλείψουν αποφασιστικά τα κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντα και τις επιλογές του κεφαλαίου. Να σταματήσουν να ανέχονται τα δεινά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, να  εμπιστευθούν τη δύναμή τους και να βάλουν τέλος στη μοιρολατρία. Να   οικοδομήσουν με αποφασιστικά βήματα την κοινωνική τους συμμαχία, το λαϊκό μέτωπο της πάλης κατά  της ΕΕ και της αντιλαϊκής πολιτικής με στόχο την ανατροπή της. Για να καταργηθούν τα μονοπώλια, να γίνουν λαϊκή περιουσία τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, για λαϊκή εξουσία, ώστε η παραγωγή να οργανωθεί και να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες.