ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
Ανακοίνωση Τύπου, Αθήνα, 23 Ιουλίου 2008
Ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Εσωτερικών, Χάρης Καστανίδης, η πολιτική εκπρόσωπος για θέματα Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Εύη Χριστοφιλοπούλου, το μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου, Κώστας Ασκούνης και ο Γραμματέας του Τομέα Κοινωνικής Ένταξης, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Πρόνοιας του ΠΑΣΟΚ και Δήμαρχος Αγίας Βάρβαρας, Λάμπρος Μίχος, έδωσαν σήμερα συνέντευξη Τύπου, για τις προνοιακές δομές των Δήμων.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης Τύπου:
Μ.ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Είναι σήμερα μαζί μας ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Εσωτερικών, Χάρης Καστανίδης, η πολιτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Εύη Χριστοφιλοπούλου και, βεβαίως, δύο αυτοδιοικητικά - πρωτίστως - στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ο Κώστας Ασκούνης και ο Λάμπρος Μίχος, θα μας μιλήσουν για τις προνοιακές δομές των Δήμων. Κύριε Καστανίδη, έχετε το λόγο.

Χ. ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι, καληνύχτα σας και καλή τύχη. Αυτό θα πρέπει να είναι μάλλον το σχόλιο και η μόνιμη επωδός όλων των συνεντεύξεων του ΠΑΣΟΚ, όταν πρόκειται να σχολιάσει κυβερνητικές πολιτικές. 
Είναι γνωστό ότι η ανά τον κόσμο δεξιά δεν διακρίνεται και τόσο για την κοινωνική της ευαισθησία. Παρ’ όλα αυτά, στις προηγμένες χώρες τουλάχιστον της Ευρωπαϊκής Ένωσης ετηρήθησαν από τις δεξιές κυβερνήσεις ορισμένοι κανόνες που αφορούσαν το κοινωνικό κράτος. 
Η εγχώρια δεξιά έχει διαρκή “επιτεύγματα” στην αποδόμηση και τη διάλυση του κοινωνικού κράτους. Είναι δε τόση η μανία της στη διάλυση των κοινωνικών δομών, είναι τόση η μανία της ενάντια στο κράτος πρόνοιας, που δίδει θαυμαστά συνεχόμενα παραδείγματα, όπως στην προκειμένη περίπτωση για τις προνοιακές δομές της Αυτοδιοίκησης. 
Το τελευταίο κατόρθωμα της εγχώριας δεξιάς είναι, ότι με μία Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών – Οικονομίας και Κοινωνικής Απασχόλησης τίθενται εν αμφιβόλω, αμφισβητούνται πλήρως ως προς τη λειτουργία και την αποστολή τους ισχυρές δομές κοινωνικής μέριμνας που διαμόρφωσε μέχρι το 2004 το ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία με την Πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση.
Πιο συγκεκριμένα. Μέχρι το 2004 η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επαναλαμβάνω, σε συνεργασία με την Πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση δημιούργησε ένα ισχυρό και εκτεταμένο δίκτυο δομών παροχής κοινωνικών υπηρεσιών, κυρίως κοινωνικής μέριμνας για την υποστήριξη της γυναίκας και του παιδιού. 
Αυτές οι δομές αποτελούσαν αντικείμενο διαχείρισης της Πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης, των Δήμων, μέχρι και σήμερα υποστηρίχθηκαν, χρηματοδοτήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και από εθνικούς πόρους. 
Οι δομές κοινωνικής πρόνοιας που διαχειρίζονται οι Δήμοι, περιλαμβάνουν τους Βρεφικούς ή Παιδικούς Σταθμούς, περιλαμβάνουν τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης για τα παιδιά, τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες, ασφαλώς το Πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», τα Κέντρα Φροντίδας Ηλικιωμένων. 
Το Β’ και Γ’ ΚΠΣ χρησιμοποιήθηκε και αξιοποιήθηκε από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προκειμένου να στηθούν αυτές οι προνοιακές δομές. Πολλοί μάλιστα Δήμοι άσκησαν και δραστηριότητες επεκτείνοντας την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών χωρίς να είναι οι δαπάνες επιλέξιμες. 
Στο πλαίσιο αυτών των προγραμμάτων, στο πλαίσιο της διαμόρφωσης προνοιακών δομών, δομών για την ενίσχυση της κοινωνικής μέριμνας πολλοί Πρωτοβάθμιοι Οργανισμοί προσέλαβαν προσωπικό, το οποίο δούλεψε άξια, απέκτησε ειδική εμπειρία, προσέφερε τα μέγιστα.  
Τα προγράμματα για την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών που διαχειρίζονται οι Δήμοι έληγαν το 2007. Η τωρινή Κυβέρνηση έδωσε μία παράταση μέχρι 31/8/2008 και ενώ θα ανέμενε κανείς, ότι η Κυβέρνηση θα προστάτευε ένα έργο που άλλοι δημιούργησαν, θα προστάτευε το δίκτυο κοινωνικής μέριμνας, το δίκτυο κοινωνικής προστασίας που διαχειρίζονταν οι Δήμοι προς όφελος των πολιτών τους, με Κοινή Υπουργική Απόφαση αλλάζει όλο το σύστημα διαχείρισης των προνοιακών δομών, μειώνει τις χρηματοδοτήσεις, αλλάζει το σύστημα προσδιορισμού των δικαιούχων, των μητέρων δηλαδή, μειώνει τελικά και τους χρήστες. 
Το αποτέλεσμα είναι αντί να διαμορφώνει ένα σύστημα ολοκληρωμένο, βελτιωμένο, εκσυγχρονισμένο προστασίας και επέκτασης των προνοιακών δομών της Αυτοδιοίκησης, όχι μόνο το θέτει εν αμφιβόλω, αλλά κατά πάσα πιθανότητα το οδηγεί και σε πλήρες αδιέξοδο.
Για να γίνουμε πιο σαφείς. Αντί να αναγνωρίζει ως διαχειριστές του προγράμματος τους Δήμους, την Πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση αναθέτει πλέον στον Οργανισμό Εργατικής Εστίας δύο καθήκοντα: Πρώτον, να πιστοποιεί τις προνοιακές δομές των Δήμων. Και δεύτερον, να ορίζει ποιοι είναι οι τελικοί δικαιούχοι χρήστες. 
Το σύστημα υπό την εποπτεία του Οργανισμού Εργατικής Εστίας είναι απολύτως γραφειοκρατικό και αδιαφανές. Ουσιαστικά η Κυβέρνηση κάνει ένα γιάγμα κουπονιών σε δικαιούχους που σήμερα είναι πολύ περισσότεροι και θα είναι μ’ αυτό το σύστημα πολύ λιγότεροι.
Δεύτερον, ενώ σήμερα χωρίς προϋποθέσεις ευνοούνται όλες οι κοινωνικές κατηγορίες που έχουν ανάγκη από την στήριξη των προνοιακών δομών, οι δικαιούχοι με το νέο σύστημα της Κυβέρνησης γίνονται πολλοί λιγότεροι, διότι ήδη η κυβέρνηση έχει θέσει κριτήρια που αποκλείουν ευπαθείς κοινωνικές κατηγορίες από το να είναι χρήστες των κοινωνικών υπηρεσιών των Δήμων. 
Για να δώσω ένα παράδειγμα, με το νέο σύστημα που θα εφαρμόσει από 1/9/2009 η Κυβέρνηση, οι άνεργες μητέρες, οι άεργες μητέρες, οι μετανάστριες μητέρες, καθώς και οι μητέρες δημόσιοι υπάλληλοι δεν μπορούν να αξιοποιήσουν τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, τους παιδικούς σταθμούς, τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης ή και τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες, δεν είναι τελικοί δικαιούχοι, δεν δικαιούνται να εξυπηρετηθούν, ενώ σήμερα εξυπηρετούνται από τους Δήμους της περιοχής τους.   
Παράδειγμα δεύτερον, αμφισβητούνται ακόμα και τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Ατόμων με Αναπηρία, τα οποία μέχρι σήμερα ακόμα και άτομα με αναπηρία μέχρις ηλικίας 40 χρόνων μπορούσαν να εξυπηρετούν, ενώ με την απόφαση της Κυβέρνησης μόνο στην εφηβική ηλικία μπορεί να παρέχεται προστασία, να παρέχονται υπηρεσίες στα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης. Και αυτό όπως αντιλαμβάνεστε συνιστά μια ουσιώδη συρρίκνωση κοινωνικών δικαιωμάτων, κοινωνικών υπηρεσιών και αμφισβήτησης τελικά του κοινωνικού κράτους. 
Τρίτον, τα χρήματα που δίνονται στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που τελικά θα πιστοποιηθούν ότι μπορούν να παράσχουν τέτοιες υπηρεσίες, είναι πολύ λιγότερα απ’ ότι στο παρελθόν. 
Παρά το γεγονός ότι η ΚΕΔΚΕ έλαβε ομόφωνες αποφάσεις και ζητούσε από την Κυβέρνηση ανά νήπιο ή παιδί να δοθούν πολύ περισσότερα χρήματα, τελικά δίδονται πολύ λιγότερα απ’ ότι είναι οι πραγματικές ανάγκες, με αποτέλεσμα να κλείσουν δομές προνοιακές των Δήμων και να χάσουν βέβαια την εργασία τους συν τοις άλλοις και οι εργαζόμενοι. 
Επιτρέψτε μου να σας δώσω συνοπτικά μερικούς αριθμούς. Η Κοινή Υπουργική Απόφαση προβλέπει ποσό 2.500,00 ευρώ ετησίως για κάθε νήπιο, προβλέπει επίσης ποσό 3.000,00 ευρώ για κάθε βρέφος ετήσια όταν η ΚΕΔΚΕ έχει ζητήσει τουλάχιστον 3.500,00 ευρώ για τα νήπια και 6.000,00 ευρώ για τα βρέφη. 
Αυτά ζητούνται από την ΚΕΔΚΕ με βάση την κτηθείσα εμπειρία και την απόλυτη γνώση των αναγκών για τη λειτουργία κάθε προνοιακής δομής είτε είναι βρεφονηπιακός σταθμός, είτε είναι Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης, είτε είναι Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης για τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Υπολογίζουμε, υπολογίζουν και οι φορείς της Αυτοδιοίκησης, ότι η Κυβέρνηση μειώνει περίπου 50% τις χρηματοδοτήσεις των προνοιακών δομών των Δήμων, ενώ σήμερα δηλαδή απαιτείται ποσό περίπου 120.000,00 ευρώ για έναν βρεφονηπιακό σταθμό, για έναν παιδικό σταθμό, η Κυβέρνηση περιορίζει την χρηματοδότηση περίπου στο μισό.
Με αποτέλεσμα να προκύπτει εύλογο το ερώτημα, πώς είναι δυνατόν να εξυπηρετηθούν οι χρήστες, πώς είναι δυνατόν να εξυπηρετηθούν γυναίκες εργαζόμενες, πώς είναι δυνατόν να εξυπηρετηθούν πολίτες, πώς είναι δυνατόν να λειτουργήσει και να συντηρηθεί το Δίκτυο Κοινωνικής Μέριμνας με τη μισή χρηματοδότηση. 
Είναι προφανής ο αποκλεισμός μεγάλων ομάδων μητέρων. Η μείωση κατά 50% της χρηματοδότησης και ο τρόπος αναγνώρισης των δικαιούχων υπονομεύουν τη λειτουργία των υπαρχουσών δομών κοινωνικής πρόνοιας που ανήκουν στην Αυτοδιοίκηση και οδηγούν στην κατεδάφιση του κράτους πρόνοιας, του κοινωνικού κράτους.
Αυτό είναι απαράδεκτο. Θα δώσουμε μάχη με τους Δημάρχους, με τους εργαζομένους στις προνοιακές δομές των Δήμων, με τους πολίτες  να μην περάσουν τα σχέδια της Κυβέρνησης, διότι δεν θα αναγνωρίσουμε σε καμία εγχώρια δεξιά τη δυνατότητα να καταλύσει σε μια εξαιρετικά δύσκολη εποχή το κοινωνικό κράτος, τις προνοιακές δομές. 
Και μην έχετε καμιά αμφιβολία ότι αυτή η μάχη θα είναι σκληρή μέχρι το τέλος. Υπολογίζουμε ότι θα εξαναγκάσουμε, έστω και μια ανάλγητη και πασίγνωστη για την έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας δεξιά, να πειθαρχήσει τελικά στις ανάγκες της κοινωνίας και των πολιτών.

Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Το λόγο έχει η  Εύη Χριστοφιλοπούλου.

Ε. ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Καλή σας ημέρα και από εμένα. Αν οι τρέχουσες εξελίξεις μας δείχνουν ότι έχουμε Κυβέρνηση Περιορισμένης Ευθύνης είναι σαφές, ότι για την φροντίδα των ηλικιωμένων, για την φροντίδα των παιδιών έχουμε Κυβέρνηση μηδαμινής κοινωνικής ευθύνης.
Ανοίγω  το κεφαλαίο των ηλικιωμένων πρώτα. Τα προγράμματα «Βοήθεια στο Σπίτι» τα γνωρίζετε όλοι, τα γνωρίζουν πρώτα απ’ όλα οι πολίτες που ζουν στις πόλεις, αλλά και πολλοί που ζουν στα χωριά. Άτομα ηλικιωμένα που χρειάζονται την φροντίδα του Κοινωνικού Λειτουργού, του Νοσηλευτή, του Οικιακού Βοηθού, τους οποίους βλέπουν σαν δικούς τους ανθρώπους.
Τα προγράμματα «Βοήθεια στο Σπίτι» δεν είναι μόνο η ελπίδα του κάθε ηλικιωμένου ατόμου που ζει μόνο του. Είναι και ένα μέσο ζωής για την επαρχία, για να μην ερημώσουν τα χωριά μας.
Αυτή τη στιγμή τα προγράμματα καλύπτουν 125.000 ηλικιωμένους σε όλη τη χώρα. Η Κυβέρνηση δυστυχώς προετοιμάζει ένα πλαίσιο γι’ αυτές τις υπηρεσίες αντίστοιχο με το πλαίσιο που σας ανέλυσε μόλις πριν λίγο ο κ. Καστανίδης.
  Σε απάντηση που είχαμε σε σχετική ερώτησή μας στη Βουλή, η Κυβέρνηση άλλη μια φορά υπεκφεύγει τη δέσμευση για τη συνέχιση των προγραμμάτων ενώ είναι σαφές ότι από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Απασχόληση προβλέπεται και η δυνατότητα χρηματοδότησης ιδιωτικών προγραμμάτων «Βοήθεια στο Σπίτι».
Αυτή τη στιγμή τα χίλια περίπου προγράμματα «Βοήθεια στο Σπίτι» δεν έχουν εξασφαλίσει τη χρηματοδότησή τους. Με την ευκαιρία της συνέντευξης αυτής το ΠΑΣΟΚ υπογραμμίζει την τεράστια σημασία του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι», για όλους αυτούς τους λόγους που είπα και για έναν παραπάνω:
Σε πολλούς εργαζόμενους ανθρώπους το γεγονός ότι υπάρχει η «Βοήθεια στο Σπίτι» και υποστηρίζει τους ηλικιωμένους γονείς τους εξασφαλίζεται τη δυνατότητα να μπορούν να δουλεύουν απερίσπαστοι. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για τις γυναίκες.
Έρχομαι τώρα στο κεφάλαιο που αφορά τη φύλαξη των παιδιών και τη δημιουργική τους απασχόληση και θέλω από τούτο εδώ το βήμα να καταγγείλω την Κυβέρνηση για σκόπιμη παραπλάνηση της κοινής γνώμης.
Σκόπιμη παραπλάνηση που έγινε με τέτοιο πρόχειρο τρόπο ώστε ακόμα και τα στοιχεία που έδωσε στο φως της δημοσιότητας η Υπουργός Απασχόλησης από κοινού με τον Υπουργό Εσωτερικών είχαν λάθη κοινής αριθμητικής, τυχαία τάχα μου, για να δείξουν πόσο περισσότερες δήθεν θέσεις δημιουργούνται για τα παιδιά.
Κρατώ τον πίνακα τον οποίο μοίρασε η Υπουργός Απασχόλησης που λέει ότι, κατά την Κυβέρνηση, με το ισχύον πλαίσιο έχουμε 14.804 θέσεις φύλαξης και απασχόλησης παιδιών ενώ με το πλαίσιο που σας αναφέραμε τώρα δημιουργούνται 16.000.
Και θριαμβολογεί η Κυβέρνηση ότι δημιουργεί 2.000 περισσότερες θέσεις. Αν κάνετε μια απλή αριθμητική πράξη θα δείτε ότι είναι περίπου 1.200, αλλά δεν είναι ούτε καν τόσες, στην πραγατικότητα είναι μείον 9.000 θέσεις. Επιτρέψτε μου δύο επισημάνσεις.
Αυτή τη στιγμή οι υποδομές φύλαξης και δημιουργικής απασχόλησης παιδιών σε όλη τη χώρα καλύπτουν γύρω στις 25.000 τουλάχιστον θέσεις βρεφών παιδιών και νηπίων. Και μιλούμε και για τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών που απασχολούν παιδιά 6 – 12 ετών ιδίως το καλοκαίρι που δεν έχουν σχολείο και οι γονείς εργάζονται.  Θα δώσω ένα παράδειγμα. Το παράδειγμα του Δήμου Λευκάδας. Όπως γνωρίζετε καλά η Λευκάδα όπως όλες οι τουριστικές περιοχές έχει πολύ μεγάλη ανάγκη αυτή την υπηρεσία.
Ο Δήμος Λευκάδας ήδη μπόρεσε να αποστείλει στην Εργατική Εστία τα δεδομένα που σας δώσαμε μόνο για τη χρηματοδότηση του παιδικού σταθμού. Γνωρίζει ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει με αυτές τις συνθήκες το Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών.
Τι σημαίνει αυτό για τις οικογένειες; Τι σημαίνει αυτό για την τοπική οικονομία; Τι σημαίνει αυτό για τα στοιχεία της απασχόλησης αυτού του νησιού και κάθε όμως νομού της χώρας.
Έρχομαι στο δεύτερο. Υπάρχει άλλος ένας αποκλεισμός γονιών και οικογενειών και αυτός είναι εισοδηματικός. Από ένα δίκτυ πρόνοιας που κάλυπτε τους πάντες με κοινωνικά κριτήρια που οι δήμοι ήξεραν να θέτουν ο καθένας για την περιοχή του πάμε σε μια «πρόνοια για ολίγους». Ολίγη από … πρόνοια, θα έλεγα.
Συγκεκριμένα έχουμε αποκλεισμό των οικογενειών με ένα ή δύο παιδιά που έχουν περισσότερο εισόδημα από το διπλάσιο του αφορολόγητου δηλαδή 24.000 ευρώ το χρόνο συν 1.000 ευρώ για το πρώτο παιδί και 2.000 ευρώ για το δεύτερο.
Και εμείς αναρωτιόμαστε στο ΠΑΣΟΚ αν σε ένα μεσαίο αστικό δήμο, μία οικογένεια δύο σκληρά εργαζομένων γονιών είναι σωστό να αποκλείεται από τη δυνατότητα να αφήσει το παιδί ή τα παιδιά της σε παιδικό σταθμό που έχει ο δήμος.
Άρα έρχομαι πίσω στα στοιχεία και λέω ότι από τα στοιχεία δεν καλύπτονται καν με αυτά τα χρήματα οι 16.000 θέσεις που λέει ότι καλύπτει η Κυβέρνηση.  
Αλλά και ως εκεί να πάμε υπάρχουν αυτή τη στιγμή 25.000 θέσεις παιδιών που εξυπηρετούνται. Με τις νέες ρυθμίσεις της Κυβέρνησης έχουμε μείον τουλάχιστον 9.000 θέσεις παιδιών. Και θα έχουμε ένα σημαντικότατο κοινωνικό μείον στα δυναμικά στρώματα της κοινωνίας που πλήττονται από την ακρίβεια, που πλήττονται από τον πληθωρισμό, που πλήττεται το εισόδημά τους από μια σειρά κυβερνητικών πολιτικών και που τώρα έχουν να φέρουν και έναν επιπλέον «σταυρό». Θα πρέπει ή οι γυναίκες να σταματήσουν να δουλεύουν, γιατί οι γυναίκες είναι αυτές που πληρώσουν το κόστος ή θα πρέπει να βρουν ιδιωτικό παιδικό σταθμό, αν έχουν την οικονομική δυνατότητα. Μια επιπλέον επιβάρυνση απαράδεκτη κατά τη γνώμη μας. Σε αυτή να προσθέσουμε και το ρατσιστικό διαχωρισμό: οι μετανάστες από τρίτες χώρες να είναι  έξω από τις νέες ρυθμίσεις της Κυβέρνησης ακόμα και αν αυτοί ασφαλίζονται στο ΙΚΑ.  
Τέλος θεωρούμε ότι αυτό το πλήγμα στην πρόνοια θα έχει άμεση επίπτωση στην απασχόληση των γυναικών. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι η απασχόληση των γυναικών διαχρονικά στην Ελλάδα είναι η μισή από αυτή των ανδρών. Το πρόβλημα της ανεργίας για να το πω αλλιώς είναι πρόβλημα γένους θηλυκού.
Με όλα αυτά που σας αναλύσαμε και με όσα θα ειπωθούν περαιτέρω είναι σαφές ότι, πλην των παιδιών, βαλλόμενες είναι οι γυναίκες εργαζόμενες σήμερα. 
Θεωρούμε ότι η Κυβέρνηση πρέπει να ανακρούσει πρύμνα. Το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη σας θυμίζω καταθέσει την πρότασή του για διπλασιασμό των υποδομών και υπηρεσιών φύλαξης βρεφών και νηπίων μέσα στα πρώτα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησής του. Πρόγραμμα το οποίο έχει πλήρη οικονομική ανάλυση και για κάλυψη των αναγκών της χώρας στη φύλαξη βρεφών και νηπίων σε μια οκταετία.
Κλείνω λέγοντας ότι αυτή τη στιγμή αντί να έχουμε επιπλέον κουπόνια για εκείνες τις μητέρες και τις οικογένειες που δεν κάλυπταν οι υπάρχουσες δομές φύλαξης παιδιών, αντί η Κυβέρνηση να διατηρήσει τουλάχιστον τις υπάρχουσες δομές, βάζει λουκέτο στις μισές τουλάχιστον από αυτές και, κατά τα άλλα, λέει ότι δίνει κουπόνια και ότι αυξάνει τις θέσεις. Πρόκειται για παραπλάνηση της κοινής γνώμης η οποία σε ό,τι μας αφορά δε θα μείνει αναπάντητη ούτε σε κοινοβουλευτικό ούτε σε πολιτικό επίπεδο. Ευχαριστώ.

Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Ευχαριστούμε πολύ. Οι Δήμαρχοι θα μας ενημερώσουν για το θέμα, γιατί το ζουν άλλωστε καθημερινά. Ο κ. Ασκούνης.

Κ. ΑΣΚΟΥΝΗΣ: Εμείς στήσαμε με πάρα πολύ κόπο, μαζί με τους εργαζόμενους, αυτές τις προνοιακές δομές και κατορθώσαμε, για πρώτη φορά μετά το 2002, εν μέσω και των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, δηλαδή του Β΄ και Γ΄ ΚΠΣ, να στήσουμε στοιχειωδώς ένα δίκτυο κοινωνικής πρόνοιας, αλληλεγγύης και φροντίδας προς τις αδύνατες και τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες των Δήμων, είτε είναι τα παιδιά, είτε είναι τα άτομα με ειδικές ανάγκες, είτε είναι το Πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» που αφορά στους ηλικιωμένους.
Με πολύ κόπο στήσαμε αυτό το πρόγραμμα και, σήμερα, με την Κοινή Υπουργική Απόφαση της κυβέρνησης, ουσιαστικά, οδηγούνται στην απαξίωση αυτές οι υποδομές που δημιουργήσαμε.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το κόστος λειτουργίας που καλύπτει η Κοινή Υπουργική Απόφαση είναι στο 50% του κόστους λειτουργίας των Δήμων.
Ένα παράδειγμα θα αναφέρω. Ένας βρεφονηπιακός σταθμός με εξήντα παιδιά, τα τριάντα βρέφη και τα τριάντα νήπια, έχει κόστος λειτουργίας 285.000 ευρώ. Παίρνουμε, με βάση την ΚΥΑ 165.000, άρα, έχουμε μια διαφορά 120.000 ευρώ.
Και αυτά τα νούμερα είναι πολύ σημαντικά. Δεν μπορεί να λέει κάποιος, τι είναι 120.000, τι είναι 60.000, γιατί οι δήμοι βρίσκονται σε μια  πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση.
Επομένως, με αυτή την πολιτική της, η κυβέρνηση μας οδηγεί αναγκαστικά σε δύο δρόμους. Είτε να κλείσουμε  αυτές τις δομές, κάτι το οποίο δεν το θέλουμε, είτε να τις χρηματοδοτήσουμε από τους Δήμους, αλλά τα οικονομικά των Δήμων, επαναλαμβάνω ότι, δεν είναι σε καθόλου καλή κατάσταση.
Ήδη, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, έχουν κερδηθεί αποφάσεις στο Εφετείο, με τις οποίες μας ζητάνε οι σχολικοί φύλακες χρήματα για τα επτά προηγούμενα χρόνια που ήταν απασχολούμενοι στο πρόγραμμα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας, από το Υπουργείο Εργασίας. Καταλαβαίνετε τι κόστος σημαίνει αυτό για τους Δήμους;
Εμείς, τι προτείνουμε και, το έχουμε πει και ως ΚΕΔΚΕ, και όλοι οι Δήμοι. Θέλουμε, αυτές τις δομές - είναι το ελάχιστο που μπορούμε να προσφέρουμε στους πολίτες, αν θέλουμε να λεγόμαστε ένα σύγχρονο ευνομούμενο κράτος - να τις χρηματοδοτήσει το υπόλοιπο κόστος από τους εθνικούς πόρους. Αυτή είναι η απαίτησή μας.
Και αυτό, έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση ότι θα το κάνει. Σήμερα όμως δεν το υλοποιεί. Γι’ αυτό, είμαστε σε πλήρη αντίθεση. Το δεύτερο που θέλουμε να πούμε είναι ότι μέχρι σήμερα, αυτές τις δομές τις υλοποιούσαν και τελικός δικαιούχος ήταν οι Δήμοι. Σήμερα,  είναι η Εργατική Εστία.
Δηλαδή, φεύγουμε από τον άμεσα ενδιαφερόμενο, αυτόν που προσφέρει τις υπηρεσίες, που έχει τον έλεγχο, που έχει την επαφή με τον κόσμο, με τα παιδιά, με τους εργαζόμενους και, πάμε σε ένα συγκεντρωτικό σύστημα της Εργατικής Εστίας.
Δεν θα πω αν είναι αδιαφανές ή όχι, που επίσης το αμφισβητούμε αυτό, αλλά θα πω ότι δεν είναι δυνατόν, κάποιος άλλος μια υπηρεσία που την παρέχει ο Δήμος, να είναι δικαιούχος η Εργατική Εστία. Αυτό πρέπει να αλλάξει, και η χρηματοδότηση, και αυτό το σύστημα. Γιατί εμείς ξέρουμε πού πονάει, εμείς ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε για να προσφέρουμε καλύτερες υπηρεσίες στους πολίτες. 
Και τέλος να πω, σε συνέχεια αυτού, ότι ενώ η κυβέρνηση επαγγέλλεται τη διοικητική μεταρρύθμιση και θέλει να μιλάει για αλλαγή στο διοικητικό σύστημα της χώρας, σήμερα βλέπουμε, όχι μόνο να υποχρηματοδοτεί μια υπαρκτή και αναγκαία κοινωνική υποδομή, να της δίνει ελλιπή χρηματοδότηση, αλλά ταυτόχρονα να την παίρνει από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και να την πηγαίνει στο συγκεντρωτικό κράτος.
Άρα, αυτό που λέει για αποκέντρωση, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια επικοινωνιακή επιλογή. Θέλουμε να πούμε ότι εμείς ζητάμε και την επιπλέον χρηματοδότηση, να ενισχυθούν οι Δήμοι επιπλέον, να παίξουν τον καθοριστικό τους ρόλο, ώστε να μην υπάρχουν αυτά τα προβλήματα με επιπλέον συγκέντρωση, αρμοδιοτήτων και, μάλιστα, από έναν οργανισμό, όπως είναι η Εργατική Εστία και, ουσιαστικά, από το κράτος.
Τέλος υπάρχει ο κίνδυνος τι θα γίνει με τους εργαζόμενους. Ξέρετε ότι πολλοί εργαζόμενοι θα χάσουν τις δουλειές τους. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και δώσαμε σκληρή μάχη για να στηθούν αυτά τα πράγματα αυτές οι δομές.
Εμείς, τι προτείνουμε; Προτείνουμε να υπάρξει ειδική μοριοδότηση των υπαρχουσών θέσεων, όπως γίνεται με τα ΚΕΠ, ώστε αυτοί που πληρούν τις προϋποθέσεις να μονιμοποιηθούν και, μαζί με την επαρκή χρηματοδότηση, να προσφέρουμε ποιοτικές υπηρεσίες σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες. Εμείς ξέρουμε το πρόβλημα, εμείς πρέπει να είμαστε και οι τελικοί δικαιούχοι. Ευχαριστώ.

Λ. ΜΙΧΟΣ: Δεν έχω πολλά να συμπληρώσω, αλλά θέλω δυο – τρία θεματάκια να επισημάνω κάποια θέματα. Υπήρχε ένα υποτυπώδες σύστημα κοινωνικής φροντίδας και προστασίας, το οποίο συντηρούνταν σχεδόν αποκλειστικά από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Αυτό το υποτυπώδες σύστημα το δίκτυο προστασίας, αποδομείται συστηματικά τα τελευταία χρόνια. Το είχαμε προβλέψει από τις κινήσεις της κυβέρνησης, αλλά παίρναμε αλλεπάλληλες διαβεβαιώσεις ότι δεν πρέπει να υπάρχει καμιά ανησυχία, ότι οι δομές θα παραμείνουν, ότι οι εργαζόμενοι θα παραμείνουν στις θέσεις τους και ότι η εθνική χρηματοδότηση, αν χρειαστεί, θα τρέξει για να διασφαλιστούν οι δομές.
Δυστυχώς, το ξήλωμα αρχίζει με τις δομές κοινωνικής προστασίας που αναφέρονται στα βρέφη, στα νήπια και στη φροντίδα της οικογένειας. Είναι χαρακτηριστικό ότι περίπου 600 δομές θα πάψουν από αύριο να λειτουργούν, διότι οι Δήμοι δεν μπορεί να ανταποκριθούν στα έξοδα, στις δαπάνες λειτουργίας τους. 
Αν οι Δήμοι εισφέρουν από τον δημοτικό προϋπολογισμό, τότε θα χρεοκοπήσουν οι Δήμοι - που ήδη είναι πολύ ισχνή και υπολειμματική η κρατική χρηματοδότηση - ή θα αναγκαστούν να επιβάλουν τροφεία στους γονείς, ίσα με το κόστος, οπότε προωθείται μια μεγαλύτερη ανισότητα, οδηγούμαστε δηλαδή με μεγαλύτερη ταχύτητα σε μια εντελώς άνιση και διαιρεμένη κοινωνία, όπου πάλι τα φτωχά νοικοκυριά θα πέσουν στον Καιάδα, γιατί δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, να φυλάξουν το παιδί τους σε έναν παιδικό σταθμό.
Για να δείτε πόσο πρόχειρος ήταν ο υπολογισμός που έγινε και το σύστημα που επιλέχτηκε, σας αναφέρω το εξής χαρακτηριστικό. Ήδη, η Εργατική Εστία έχει εκδώσει προσωρινό πίνακα των θέσεων που έχει επιλέξει να χρηματοδοτήσει. Σας αναφέρω ότι, συνολικά, επέλεξε περίπου 600 θέσεις όλες και όλες για την Αττική, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι βρεφικοί και οι νηπιακοί σταθμοί και τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης. 
Φανταστείτε δηλαδή περίπου 400 θέσεις για βρεφονηπιακούς σταθμούς και 200 θέσεις για κέντρα δημιουργικής απασχόλησης. Λογαριάστε τώρα ότι, όλοι οι γονείς της Αττικής θα συνωθούνται,λ για το ποιος θα πρωτοκαταλάβει τις 400 θέσεις, που με το αποτυχημένο σύστημά της η κυβέρνηση επέλεξε να χρηματοδοτήσει. 
Αυτό θα κοστίσει στην κυβέρνηση περίπου 1,2 εκ.ευρώ, η χρηματοδότηση δηλαδή των περίπου 600 θέσεων. Δεν υπάρχουν άλλες θέσεις, εκτός αν κάνει νέα προκήρυξη, που δεν προλαβαίνει. Αυτές είναι οι θέσεις. Μπορεί να γίνουν λιγότερες, γιατί - λέει – είναι προσωρινός πίνακας. Αυτό θα κοστίσει περίπου 1,2 εκ.ευρώ και, λάβετε υπόψη, ότι η κυβέρνηση έχει προβλέψει να χρηματοδοτήσει για την Αττική η κυβέρνηση, περίπου 100 εκατομμύρια. Της περισσεύουν δηλαδή 99 εκατομμύρια, να τα ρίξει με άνεση στα STAGE  και να κάνει ένα κομματικό, πελατειακό παιχνίδι. 
Δυστυχώς, θα την πληρώσουν οι φτωχοί γονείς, που δεν θα έχουν τα χρήματα να πάνε τα παιδιά τους στους  παιδικούς σταθμούς, οι φτωχοί Δήμοι που δεν έχουν ίδια έσοδα για να ανταποκριθούν και, βεβαίως, η ποιότητα της παροχής των υπηρεσιών. 
Θα σας πω ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα. Μόνο δύο ιδιωτικοί σταθμοί ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση της κυβέρνησης να δώσουν θέση για τα παιδιά τους. Και κανένας, αυτή τη στιγμή, ιδιωτικός σταθμός δεν δέχεται με αυτά τα λεφτά να φυλάξει παιδάκι, ούτε στους παιδικούς σταθμούς, ούτε στα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης. Πού θα πάμε λοιπόν; Θα οδηγηθούμε μοιραίως, το ισόποσο του κόστους να είναι το τροφείο και, θα έρχεται η οικογένεια, που έχει 24.000 ευρώ ετήσιο οικογενειακό εισόδημα, γιατί μόνο μέχρι αυτό το ύψος μπορεί να λάβει μέρος σε αυτό το πρόγραμμα χρηματοδότησης. Αν έχουν δηλαδή πάνω από 24.000 ευρώ, κατά την κυβέρνηση, είναι παραλήδες, δεν ξέρουν τι να κάνουν τα λεφτά τους και δεν δικαιούνται υποστήριξη για να πάνε το παιδί τους στο βρεφονηπιακό σταθμό. 
Δυστυχώς, εκεί μας οδηγεί η κυβέρνηση. Είναι μια εντελώς διαιρεμένη κοινωνία, μια πλήρης αποδόμηση του υποτυπώδους αυτού κοινωνικού κράτους, ενώ η Αυτοδιοίκηση είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Γι΄ αυτό, επειδή όλα είναι στον αέρα, κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου την 1η  Σεπτεμβρίου δεν θα υπάρχουν, ούτε εργαζόμενοι, γιατί θα έχουν λήξει οι συμβάσεις τους 31/8, θέσεις είναι μόνο 600 αυτές που μπορεί να χρηματοδοτηθούν, οι γονείς είναι σε πλήρη αναστάτωση γιατί δεν ξέρουν τι να κάνουν και πού να πάνε. Φανταστείτε τους λένε, δώστε 5 επιλογές, που σημαίνει, αν δεν χωράει ο σταθμός ενός Δήμου, θα τον στείλουν στο σταθμό ενός γειτονικού Δήμου, που σημαίνει και έξοδα μεταφοράς, και ένα πρόσωπο να μεταφέρει το παιδί. Δηλαδή, τραγελαφικά πράγματα, ασύνδετα, αστήρικτα, εντελώς έωλα.

Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Ευχαριστούμε πολύ. Υπάρχει κάποια ερώτηση; Κύριε Μποτώνη.

κ. ΜΠΟΤΩΝΗΣ: Κύριε Καστανίδη, είπατε «καληνύχτα σας και καλή τύχη» στην αρχή. Μπορείτε να πείτε ας πούμε, μεταφορικά πάντα το λέω «καλημέρα και καλό δρόμο, το ΠΑΣΟΚ προς την εξουσία»; Γιατί για να γίνουν όλα αυτά πρέπει να αλλάξει η κυβέρνηση. Δεν φαίνεται όμως μέσα από τις δημοσκοπήσεις αυτό.

Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Παντελώς εκτός θέματος, κ. Μποτώνη.

Χ. ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Το «καληνύχτα και καλή τύχη», ήταν σε όλους τους πολίτες που βλέπουν τα όνειρά τους να γκρεμίζονται και μια κυβέρνηση δεξιάς να κατεδαφίζει. Το «καλημέρα και καλό δρόμο» επαφίεται στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να το επιβεβαιώσουν και να ανοίξουν αυτό τον δρόμο. Και τον δρόμο αυτόν τον ανοίγουμε όταν όλοι έχουμε παραταξιακή συνείδηση.

Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Ευχαριστούμε πολύ.