|
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
Ανακοίνωση Τύπου, Αθήνα, 27 Νοεμβρίου 2008
Ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Ανάπτυξης, Μιχάλης
Χρυσοχοΐδης και ο Γραμματέας του Τομέα Ανάπτυξης, Φίλιππος Σαχινίδης, έδωσαν σήμερα συνέντευξη Τύπου, με θέμα: Ενεργειακός σχεδιασμός, φωτοβολταϊκά συστήματα και τιμές καυσίμων.
Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Καλησπέρα σας. Ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Ανάπτυξης, καθώς επίσης και ο Γραμματέας του Τομέα, θα μας ενημερώσουν για τον ενεργειακό σχεδιασμό, τα φωτοβολταϊκά συστήματα και τις τιμές των καυσίμων.
Κύριε Χρυσοχοϊδη έχετε τον λόγο.
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι, να ξεκινήσουμε με ένα δυστυχώς αρνητικό γεγονός, μια αρνητική εξέλιξη, η οποία ανακοινώθηκε σήμερα από τη ΔΕΗ. Η ΔΕΗ ανακοίνωσε τα αποτελέσματα του πρώτου εννιαμήνου του 2008 και οι ζημίες οι οποίες παρουσιάζονται είναι της τάξεως των 245 εκατ. €, υπερδιπλάσιο ποσό απ’ αυτό του πρώτου εξαμήνου που ήταν περίπου στα 112 εκατ. €.
Το μεγαλύτερο μέρος της ζημίας, σύμφωνα με την ανακοίνωση της επιχείρησης, οφείλεται στις αγορές ενέργειας και το υπόλοιπο ποσοστό στην αγορά ρύπων. Οι δαπάνες αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας αυξήθηκαν περίπου κατά 50% και αυτό είναι αποτέλεσμα της έλλειψης επενδύσεων στη ΔΕΗ. Δεν έχει προστεθεί ούτε ένα Mw τα τελευταία 5 χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Η διοίκηση της ΔΕΗ οδηγεί την επιχείρηση σε οικονομική κατάρρευση και καταστροφή και την ίδια ώρα πανηγυρίζει ότι έτσι ακριβώς αναδεικνύονται τα προβλήματα της επιχείρησης. Χωρίς να πράττει γι’ αυτά απολύτως τίποτα. Δηλαδή ο απόλυτος παραλογισμός.
Καλούμε την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της, να δρομολογήσει ένα σχεδιασμό ανάκαμψης της μεγαλύτερης επιχείρησης της χώρας. Δεν μπορεί να είναι παρατηρητής της κατάρρευσής της και της οικονομικής της απαξίωσης. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα κινδυνεύει να εισάγει πράσινη ενέργεια από τις γειτονικές βαλκανικές χώρες, οι οποίες προωθούν με πολύ γρήγορο ρυθμό το πρόγραμμα ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, ενώ η χώρα μας είναι ακόμα εξαρτημένη σε πολύ μεγάλο βαθμό από τα ορυκτά καύσιμα.
Θα προχωρήσουμε στην τοποθέτησή μας για τα φωτοβολταϊκά συστήματα και τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Εμείς επανειλημμένα έχουμε αναδείξει τα μεγάλα ελλείμματα της κυβερνητικής πολιτικής στο μείζον ζήτημα του εθνικού ενεργειακού σχεδιασμού.
Τη στιγμή που σύσσωμη η παγκόσμια διεθνής κοινότητα στρέφεται και εναποθέτει τις ελπίδες της για έξοδο από τη διεθνή κρίση στην ενεργειακή βιομηχανία και το πράσινο new deal, η ελληνική κυβέρνηση αδυνατεί να εκμεταλλευτεί έστω και κατ’ ελάχιστο τους φυσικούς πόρους που τόσο απλόχερα διαθέτει η χώρα μας, ούτως ώστε να τους μετατρέψει σε ενέργεια στη βάση μιας φιλικής προς το περιβάλλον ανάπτυξης και βιομηχανίας.
Αντιθέτως, με τη γνωστή επαρχιώτικη και μπακαλίστικη λογική, αντιλαμβάνεται την απελευθέρωση της ενεργειακής αγοράς αποκλειστικά σαν μια ευκαιρία νομής και επιμερισμού συμφερόντων, μέσα από εξαιρετικά αργές και αντιαναπτυξιακές γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Η δική μας θέση είναι ότι η Ελλάδα μέχρι και σήμερα αντιμετωπίζει τις ενεργειακές και περιβαλλοντικές προκλήσεις που συνεπάγεται ένας σύγχρονος ενεργειακός σχεδιασμός με διάθεση υπεκφυγής και πολιτικές επιφανειακής συμμόρφωσης στους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των διεθνών οργανισμών.
Είναι γνωστές και θλιβερές οι επιδόσεις της χώρας μας στον αγώνα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
- Η Ελλάδα σήμερα για κάθε μονάδα ΑΕΠ παράγει 41% περισσότερες εκπομπές ρύπων αερίου θερμοκηπίου σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση των 15.
- Κάθε Έλληνας παράγει σχεδόν 12,4 τόνους αερίων του θερμοκηπίου κάθε χρόνο, δηλαδή 12% περισσότερο από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο. Σημειωτέον, ότι ο στόχος ο ευρωπαϊκός και ο διεθνής είναι αυτό το 2012 να πέσει στο 2 τόνους ετησίως.
- Η χώρας μας δεν θα πιάσει το στόχο για τις ΑΠΕ. Με αυτούς τους ρυθμούς που πάμε, θα πετύχουμε τους στόχους το 2080.
- Έχουμε τη μεγαλύτερη εξάρτηση από πετρέλαιο σε όλη την Ευρώπη των 25, ενώ ταυτόχρονα αδυνατούμε να εφαρμόσουμε κίνητρα για την εξοικονόμηση ενέργειας και την εφαρμογή και την εισαγωγή ΑΠΕ στον οικιακό τομέα.
Αυτή η πραγματικότητα δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Το κυβερνητικό ναυάγιο με την αδειοδότηση φωτοβολταϊκών σταθμών τα δύο τελευταία χρόνια, αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα της θλιβερής αυτής κατάστασης.
Πρέπει να σας πω ότι στα αιολικά φέτος βρισκόμαστε ως προς την ανάπτυξή τους κάτω απ’ τον μέσο όρο της τελευταίας 5ετίας. Αντιλαμβάνεστε πόσο αργός, απελπιστικά αργός είναι ο ρυθμός ανάπτυξης των ΑΠΕ στη χώρα μας. Εδώ και δυο χρόνια περίπου συντελείται ένα έγκλημα στις πλάτες όχι μόνο χιλιάδων επενδυτών, αλλά και σε βάρος των αναπτυξιακών προοπτικών της χώρας.
Η συνειδητή άρνηση των πολιτικών ηγεσιών του Υπουργείου Ανάπτυξης και του ΠΕΧΩΔΕ να ασκήσουν ενεργειακή πολιτική, υπονομεύει όχι μόνο τις προοπτικές της εθνικής οικονομίας, αλλά συνιστούν ταυτόχρονα και έγκλημα προς τις επόμενες μελλοντικές γενιές.
Θέλω να είμαστε σε αυτό το σημείο ξεκάθαροι. Πρόκειται για διαγενεακή προδοσία, τις συνέπειες της οποίας θα επωμιστούν τα παιδιά μας. Για το ΠΑΣΟΚ οι ΑΠΕ δεν αποτελούν απλά εργαλείο προστασίας του περιβάλλοντος και εξοικονόμησης ενέργειας στα πλαίσια των διεθνών υποχρεώσεών μας. Είναι πρωτίστως θέμα οικονομικής ανάπτυξης και αξιοποίησης των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας.
Το έργο της Νέας Δημοκρατίας στον τομέα των φωτοβολταϊκών μιλάει από μόνο του. Όπως είναι γνωστό και παρά τις περί του αντιθέτου εξαγγελίες, ο Ν. 3468/2006 το μόνο που κατάφερε ήταν να δημιουργήσει τα τελευταία δύο χρόνια έναν κυκεώνα απίστευτης γραφειοκρατίας. Οδήγησε σε αδιέξοδο όλη την αδειοδοτική διαδικασία, ενώ ταυτόχρονα καλλιέργησε το έδαφος για την εμφάνιση πολλών επιτήδειων, με αποτέλεσμα να αποτελματωθεί πλήρως η αγορά φωτοβολταϊκών συστημάτων στη χώρα.
Το αποτέλεσμα το βλέπουμε καθημερινά. Βαθύ κομματικό κράτος που παρεμποδίζει τις επενδύσεις μέσα από ένα δαιδαλώδες καθεστώς διαδοχικών επικαλυπτόμενων αρμοδιοτήτων, και αλληλοσυγκρουόμενων πολιτικών και πρακτικών, αδυναμία κατανόησης της συνολικής εικόνας των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την ανάπτυξη, της πράσινης ενέργειας και διάφορες άλλες τοπικές μικροσκοπιμότητες.
Καθ’ όλα ώριμα επενδύσεις ΑΠΕ ύψους 2 δις €, τη στιγμή που η χώρα έχει μια σε μια βαθιά και εκτεταμένη οικονομική ύφεση, έχουν ανασταλεί, είναι μπλεγμένες στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, των τοπικιστικών αντιθέσεων και της συνεχιζόμενης απουσίας εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού.
Χαρακτηριστικό της πλήρους αδράνειας της αγοράς είναι ότι απ’ τον Ιούλιο του 2006, από τότε δηλαδή που ψηφίστηκε ο νόμος αυτός, μέχρι σήμερα, όλο αυτό το διάστημα, εγκαταστάθηκαν μόνο 9 Mw προερχόμενα από φωτοβολταϊκά συστήματα. Ενώ παραμένουν σε εκκρεμότητα αιτήματα συνολικής ισχύος πάνω από 3.000 Mw, αρκετά απ’ τα οποία αφορούν άρτια, βιώσιμα και ευχερώς υλοποιήσιμα έργα, καθώς και σοβαρούς επενδυτικούς φορείς.
Σκεφτείτε και συγκρίνετε μόνο ότι αυτά γίνονται στη φωτεινή Ελλάδα, την ηλιόλουστη Ελλάδα, ενώ στη σκοτεινή Γερμανία το ίδιο διάστημα τοποθετήθηκαν 1.500 Mw από φωτοβολταϊκά συστήματα και βέβαια οι άνθρωποι κατασκευάζουν τις εγκαταστάσεις αυτές, τα πάνελ, παράγουν know-how, παράγουν νέες τεχνολογίες και έτσι προωθούν την εθνική τους οικονομία.
Σε σχέση με το νόμο αυτό λοιπόν, πριν από λίγες ημέρες και με καθυστέρηση πλέον 2 ετών, το Υπουργείο Ανάπτυξης επιτέλους προχώρησε στη κατάθεση τροπολογίας ώστε να αποσυμφορηθεί η διαδικασία αδειοδότησης και να ξεκαθαρίσει επιτέλους το τοπίο. Το σχετικό δε προτεινόμενο νομοθετικό πλαίσιο για τη ρύθμιση θεμάτων σχετικά με την παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ, κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και αυτό έστω και τώρα αποτελεί μια πραγματικά θετική εξέλιξη.
Εμείς όμως, δεν ήρθαμε σήμερα εδώ για να σας πούμε ότι επιτέλους το Υπουργείο Ανάπτυξης κάνει αυτό που υποστηρίζουμε εδώ και δυο χρόνια μέσα από τη δημόσια και την κοινοβουλευτική μας δραστηριότητα. Εάν το άρθρο 27α που περιέχεται στο νομοσχέδιο ήταν άρτιο, πραγματικά εμείς δεν θα ερχόμασταν σήμερα εδώ, δεν θα βρισκόμασταν εδώ για να πούμε τις απόψεις μας.
Δυστυχώς όμως δεν είναι. Το βασικό πρόβλημα, ο τρόπος αξιολόγησης των εκκρεμουσών αιτήσεων παραμένει.
- Με ποια κριτήρια θα επιλεγούν κάποια έργα ενώ κάποια άλλα θα απορριφθούν.
- Θα επιλέξει η ΡΑΕ να προωθήσει ταχύτερα κάποια απ’ αυτά;
- Τι θα γίνει με τους χιλιάδες μικροεπενδυτές που έχουν υποστεί οικονομική ζημιά απ’ την εκτός πραγματικότητας καθυστέρηση της αδειοδοτικής διαδικασίας;
- Εάν ακολουθηθεί η λογική της ισότιμης μεταχείρισης, πως εξασφαλίζεται το δημόσιο συμφέρον από τη δραστηριότητα διαφόρων επιτήδειων;
Όλα αυτά είναι κρίσιμα ερωτήματα που δυστυχώς η νέα νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης δεν αποσαφηνίζει.
Στόχος πρέπει να είναι να εγκριθούν και να αδειοδοτηθούν εκείνα τα φωτοβολταϊκά έργα που πληρούν αυστηρά κριτήρια βιωσιμότητας, δυνατότητας χρηματοδότησης, καθώς και υλοποίησης από επενδυτικούς φορείς που διαθέτουν επαρκή τεχνογνωσία και τα απαραίτητα οικονομικά εχέγγυα. Αν τα τεκμήρια αυτά δεν προδιαγραφούν στο νόμο, τότε ολόκληρη η διαδικασία αξιολόγησης θα παραμείνει έρμαιο των αδιαφανών διαθέσεων σχεδιασμών και αυθαιρεσιών της ΡΑE.
Δυο είναι τα κύρια σημεία της διαδικασίας αξιολόγησης των εκκρεμών αιτήσεων τα οποία πρέπει να προδιαγραφούν με σαφήνεια.
Α) Η κατάργηση του ορίου της συνολικής προς αδειοδότηση ισχύος φωτοβολταϊκών πρέπει να συνοδευτεί από την κατάργηση και των αντίστοιχων ορίων ισχύος ανά γεωγραφική περιοχή και ανά μέγεθος συστήματος. Και συνεπώς και από την κατάργηση της ρύθμισης για επιμερισμό της ισχύος των αιτήσεων που έχουν ήδη κατατεθεί.
Θα πρέπει να αδειοδοτηθούν άμεσα εκείνα τα φωτοβολταϊκά έργα ανά την Ελλάδα που παρουσιάζουν τα μεγαλύτερα εχέγγυα βιωσιμότητας εξασφάλιση χρηματοδότησης δυνατότητα ταχείας και αποτελεσματικής υλοποίησης προσπορισμού ωφελειών για την τοπική και εθνική οικονομία.
Τα έργα πρέπει να αδειοδοτηθούν με βάση την αιτούμενη ισχύ τους στην οποία άλλωστε βασίστηκαν και τα επιχειρηματικά τους σχέδια και όχι με κάποια μικρότερη επιμερισμένη και σε άλλους αιτούντες ισχύ μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουμε πελατειακά όσο το δυνατόν περισσότερους.
Β) Δεύτερον τα βασικά κριτήρια αξιολόγησης των αιτήσεων καθώς και η σχετική τους βαρύτητα θα πρέπει να προδιαγραφούν με σαφήνεια στο άρθρο και όχι να αφεθούν σε κάποια μελλοντική απόφαση. Με άλλα λόγια θα πρέπει να δοθούν πάραυτα τα όπλα στη ΡΑΕ για να ολοκληρώσει το απαιτούμενο και το προδιαγραφόμενο χρονοδιάγραμμα που προβλέπεται.
Προβληματική εξακολουθεί να παραμένει και η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων σε σπίτια. Ένα πάρα πολύ κρίσιμο ζήτημα που αφορά την εξοικονόμηση ενέργειας εξοικονόμηση δαπανών στα νοικοκυριά και βελτίωση του περιβάλλοντός μας του αστικού. Η ανάπτυξη των ΑΠΕ και η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή στο ενεργειακό γίγνεσθαι αποτελεί σήμερα με την εξοικονόμηση της ενέργειας το υπ’ αριθμ. 1 εργαλείο ενεργειακής και περιβαλλοντικής πολιτικής σε όλο τον πλανήτη.
Κεντρικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια πρέπει να έχει η εγκατάσταση μικρών φωτοβολταϊκών συστημάτων στον κτιριακό τομέα και ειδικά στις κατοικίες.
Όπως είναι γνωστό μέχρι σήμερα οι πολεοδομικές αρχές απαιτούσαν την έκδοση οικοδομικής άδειας για την εγκατάσταση ενός φωτοβολταϊκού συστήματος καθιστώντας ουσιαστικά απαγορευτική την εγκατάσταση οικιακού φωτοβολταϊκού συστήματος.
Τα συναρμόδια Υπουργεία Ανάπτυξης και ΥΠΕΧΩΔΕ ισχυρίζονται σήμερα ότι οι διαδικασίες απλουστεύονται. Ωστόσο απαιτούνται τόσα πολλά δικαιολογητικά ούτως ώστε κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να θεωρήσει αυτές τις νέες ρυθμίσεις ως απλούστευση διαδικασιών.
Όταν το συνολικό κόστος ενός φωτοβολταϊκού συστήματος είναι 6.500 ευρώ ανά κιλοβάτ είναι λογικό να χρειάζεται να καταβάλλει κάποιος δώδεκα χιλιάδες ευρώ σύμφωνα με την κοστολόγηση του ΤΕΕ για τη συλλογή και έκδοση των απαραίτητων δικαιολογητικών; Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά και δε στέκονται στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα με την κρίση η οποία μαστίζει κυρίως τη μεσαία τάξη της χώρας.
Για το ΠΑΣΟΚ για μας η δυναμική ένταξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο ενεργειακό μίγμα της χώρας αποτελεί μείζονα αναπτυξιακό στόχο. Η θέση μας είναι ότι σήμερα ειδικά σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης απαιτείται απευθείας ενίσχυση της οικονομίας με ένα μεγάλο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για να ξαναζεσταθεί η οικονομία που θα αφορά τη συνέχιση της δημιουργίας υποδομών στη χώρα αλλά κυρίως στην ανάπτυξη μιας βιομηχανίας αιχμής και στην ελληνική περίπτωση της ενεργειακής και περιβαλλοντικής βιομηχανίας μέσα από τη δημιουργία ενός σύγχρονου ενεργειακού σχεδιασμού και την προώθηση του κατάλληλου θεσμικού πλαισίου για τη στήριξη της πράσινης ανάπτυξης.
Στόχοι που μπορούμε να θέσουμε προς την κατεύθυνση αυτή είναι:
- μέσα στα επόμενα χρόνια να είμαστε σε θέση να λειτουργούμε εξοικονομώντας το 20% της απαιτούμενης ενέργειας.
- Να μειώσουμε κατά 30% τις εκπομπές αερίου του θερμοκηπίου.
- Να παράγουμε το 20% της ενέργειας που χρειαζόμαστε από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
- Να έχουμε αντικαταστήσει τη βενζίνη και το ντίζελ σε ποσοστό 10% από πιστοποιημένα οικολογικά βιοκαύσιμα.
- Να ανακυκλώνουμε το 80% του βάρους των απορριμμάτων συσκευασίας έτσι ώστε να προσαρμοστούμε και στην οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
- Να προχωρήσουμε σε συγκεκριμένα μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας στα κτήρια του δημοσίου.
- Να ολοκληρώσουμε και να καταθέσουμε χάρτες θορύβου όχι μόνο για αστικές περιοχές άνω των 250.000 κατοίκων όπως επιτάσσει η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και μικρότερων.
- Να ολοκληρώσουμε επιτέλους το χωροταξικό σχεδιασμό.
Παραδείγματα. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι το προσχέδιο του προϋπολογισμού στην Αγγλία προβλέπει κονδύλι για την ενίσχυση της ενεργειακής αποδοτικότητας των κτηρίων δημόσιων και ιδιωτικών και το οποίο υπολογίζεται ότι θα δημιουργήσει το επόμενο διάστημα δέκα χιλιάδες θέσεις εργασίες μόνο αυτή η πρωτοβουλία.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες ο Ομπάμα έχει ήδη εκπονήσει ένα κινητήριο οικονομικό σχέδιο αξίας πενήντα δις δολαρίων που μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα και υπολογίζεται ότι, κυρίως στον ενεργειακό τομέα, θα δημιουργήσει 2,5 εκατομμύρια θέσεις απασχόλησης σε πολλούς κλάδους από τη βιομηχανία ως τις νέες τεχνολογίες σε όλες τις περιοχές της χώρας.
Και βεβαίως το νέο green new deal του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών όπου ο ΟΗΕ υπολογίζει ότι μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι επενδύσεις σε βιοκλιματικά κτήρια θα δημιουργήσουν γύρω στις 2 – 3,5 εκατομμύρια νέες θέσεις απασχόλησης.
Θέλω να αναφερθώ για να κλείσω και σε ένα άλλο ζήτημα που ζει κυρίως η επιχειρηματικότητα αυτή τη στιγμή στη χώρα και επιβαρύνεται το κόστος παραγωγής σε μια κρίσιμη στιγμή στο πανάκριβο φυσικό αέριο στη χώρα. Παρά το γεγονός ότι οι διεθνείς τιμές αποκλιμακώνονται, η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει τη δεύτερη ακριβότερη τιμή φυσικού αερίου στην Ευρώπη μετά τη Γερμανία. Ο πίνακας τον οποίο θα σας διανείμουμε που ακολουθεί με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία για τη χρήση Οκτωβρίου αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Απαιτούμε επιτέλους να μάθουμε την τιμή κτήσης του φυσικού αερίου για την τιμή που αγοράζει η Ελλάδα και από τη Ρωσία και από άλλες χώρες με τη μορφή του «LNG» ώστε να έχουμε μια καθαρή εικόνα της τιμολόγησης του καυσίμου όπως και γιατί η Ελλάδα παραμένει τόσο πολύ ακριβή στο φυσικό αέριο ένα καύσιμο το οποίο θέλουμε να προωθήσουμε γιατί είναι πιο φιλικό προς το περιβάλλον βεβαίως περισσότερο αναπτυξιακό με την έννοια ότι είναι πιο ανταγωνιστικό. Ευχαριστώ πολύ.
Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Ευχαριστούμε πολύ. Ο κ. Σαχινίδης.
Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Θα ήθελα να ξεκινήσω με ένα σχόλιο σχετικά με το πώς αντιλαμβάνεται η Κυβέρνηση ότι πρέπει να λειτουργούν οι φορείς που ασχολούνται με τα ζητήματα του ενεργειακού σχεδιασμού.
Το Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής στελεχώνεται ουσιαστικά από τρία άτομα. Τα δύο μέλη του Συμβουλίου καθώς και έναν Ειδικό Σύμβουλο. Αναρωτιέται κανείς με τέτοια οργάνωση και δομή τι είδους σχεδιασμό μπορεί να παράξει αυτό το Συμβούλιο.
Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας παραμένει εδώ και μήνες ακέφαλη μετά την παραίτηση του Προέδρου της. Πώς μπορεί να λειτουργούν εύρυθμα οι ενεργειακές αγορές στο χώρο του ηλεκτρισμού του φυσικού αερίου και των καυσίμων στην Ελλάδα όταν η αρμόδια Ρυθμιστική Αρχή αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα. Και το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί η Ρυθμιστική Αρχή παραμένει ακέφαλη δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στη λειτουργία των αγορών; Παραγνωρίζει η Κυβέρνηση ότι αυτό τελικά αποβαίνει πρώτα απ’ όλα σε βάρος του Έλληνα καταναλωτή; Γιατί αγορές χωρίς σωστή ρύθμιση σημαίνει ακριβότερες τιμές και χειρότερες υπηρεσίες.
Μία αναφορά σε ό,τι αφορά την τιμολόγηση των καυσίμων. Για την τιμή της βενζίνης. Στις 11 Ιουλίου 2008 η τιμή της βενζίνης στα διυλιστήρια της Μεσογείου ήταν 1.144 δολάρια το μετρικό τόνο. Η ισοτιμία ευρώ – δολαρίου ήταν 1,58 επομένως η τιμή της βενζίνης ήταν 722 ευρώ ανά μετρικό τόνο. Χτες η τιμή της βενζίνης στα διυλιστήρια της Μεσογείου ήταν 425 δολάρια το μετρικό τόνο η ισοτιμία ευρώ – δολαρίου ήταν 1,29 επομένως η τιμή της βενζίνης ήταν 328,5 ευρώ το μετρικό τόνο. Υπήρξε δηλαδή μια μείωση της τάξης του 54%.
Έχει σημειωθεί ανάλογη μείωση στην τιμή της βενζίνης από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα; Μειώθηκε η τιμή της βενζίνης στα πρατήρια κατά 54%; Όχι βέβαια. Η μέση τιμή αμόλυβδης στην Ελλάδα ήταν 1,27 ευρώ το λίτρο και έπεσε στο 0,9 ή 0,88 ευρώ το λίτρο. Μια μείωση δηλαδή που αντιστοιχεί περίπου στο 29% - 30%. Υπάρχει λόγος γι’ αυτή την κερδοσκοπία και είναι η αδυναμία της Κυβέρνησης να ρυθμίσει σωστά την αγορά.
Τέλος ένα σχόλιο σε ό,τι αφορά τα φωτοβολταϊκά. Η Κυβέρνηση το καλοκαίρι του 2006 ψήφισε το νόμο 3468 με τον οποίο ισχυριζόταν ότι θα άνοιγε το δρόμο για την γρήγορη ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και ιδιαίτερα των φωτοβολταϊκών συστημάτων.
Δύο χρόνια μετά η αλήθεια είναι ότι το 2007 εγκαταστάθηκαν μόνο 110 MW νέας ισχύος από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στο διασυνδεδεμένο σύστημα, ενώ το 2008 εγκαταστάθηκαν μόνο 196 MW νέας ισχύος από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην ηπειρωτική χώρα.
Η κυβέρνηση απέτυχε να προβλέψει την πλημμυρίδα των αιτήσεων που έγιναν για φωτοβολταϊκά συστήματα. Και αφού απέτυχε να την προβλέψει το μόνο που έκανε τελικά ήταν να παγώσει τη διαδικασία αδειοδότησης.
Έρχεται τώρα με το νομοσχέδιο για τα φωτοβολταϊκά να προσπαθήσει να ξεπαγώσει την όλη διαδικασία, καθυστερημένα βέβαια και άτεχνα. Συγκεκριμένα το άρθρο 7 του νομοσχεδίου, ενώ απαγορεύει την πώληση αδειών, δεν απαγορεύει την πώληση εταιρειών που κατέχουν τις άδειες και αυτό ακριβώς συμβαίνει στην πραγματικότητα.
Άρα εξαγοράζεται η εταιρεία που έχει την άδεια, Άρα το εμπόριο αδειών θα συνεχιστεί. Η ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών συστημάτων είναι κάτι επιθυμητό και για αυτό επιδοτείται με υψηλή τιμή η παραγόμενη απ’ αυτά ενέργεια. Όμως θα πρέπει ταυτόχρονα η χώρα να αναπτύξει και τον τομέα κατασκευής φωτοβολταϊκών πάνελ.
Αυτό στο οποίο αναφέρθηκε προηγουμένως ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, ότι δηλαδή διεθνώς γίνονται πάρα πολλές επενδύσεις στον τομέα της ενέργειας, ένας τομέας στον οποίο θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν τώρα δημόσιες επενδύσεις προκειμένου να στηριχθεί η οικονομία, είναι και ο τομέας της κατασκευής φωτοβολταϊκών πάνελ.
Έτσι ώστε η χώρα μας και τεχνογνωσία να αποκτήσει και νέες θέσεις εργασίας να δημιουργήσει και μεγάλο μέρος των χρημάτων που ξοδεύονται για τη δημιουργία φωτοβολταϊκών πάρκων τελικά να παραμείνει μέσα στην ίδια μας την χώρα.
Και βέβαια θα ενισχύσουμε τις εξαγωγές, καθώς και την ανταγωνιστικότητα της χώρας, αφού ο κλάδος των φωτοβολταϊκών είναι ένας από τους πλέον ανερχόμενους παγκοσμίως. Μία ολοκληρωμένη πολιτική, λοιπόν, θα περιελάμβανε τόσο την επιδότηση της παραγόμενης ενέργειας από φωτοβολταϊκά, ώστε να αναπτυχθούν φωτοβολταϊκά πάρκα, αλλά ταυτόχρονα θα επιδίωκε και τη δημιουργία ελληνικών εργοστασίων φωτοβολταϊκών πάνελ.
Όμως η Κυβέρνηση το πρώτο σκέλος το έκανε με μεγάλη προχειρότητα, ενώ το δεύτερο το άφησε στον πατριωτισμό του κάθε επιχειρηματία, χωρίς να δημιουργήσει ειδικό πλαίσιο με συγκεκριμένους στόχους και συγκεκριμένες πολιτικές.
Όσον αφορά την χωροταξική τοποθέτηση των έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η Κυβέρνηση δεν έχει δώσει καμία λύση με το ειδικό χωροταξικό που ανακοίνωσε. Η γραφειοκρατία συνεχίζει να υπάρχει και τα έργα ανανεώσιμων πηγών στην Ελλάδα θα συνεχίσουν να γίνονται με αργό ρυθμό.
Αν η Κυβέρνηση θέλει να δει εδώ κάποια πρόοδο, ας ρίξει μια ματιά στην Πορτογαλία, να δούμε λιγάκι την εμπειρία της Πορτογαλίας. Στην Πορτογαλία το δημόσιο αποφάσισε σε ποιες περιοχές θα γίνουν ποια είδη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και κατόπιν το ίδιο το δημόσιο έλυσε το αδειοδοτικό πρόβλημα στις συγκεκριμένες περιοχές. Στη συνέχεια προχώρησε στη δημοπρασία των αδειών για τις περιοχές αυτές.
Η Πορτογαλία ακολούθησε τη διαδικασία αυτή το 2005 και το 2006 και στη συνέχεια προκήρυξε διαγωνισμούς για αιολικά πάρκα και εγκατάσταση βιοομάζας ώστε να επιταχύνει τη δημιουργία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας διαφορετικών από τα υδροηλεκτρικά που είναι ο κυρίαρχος τύπος στην Πορτογαλία. Σας ευχαριστώ.
Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Ευχαριστούμε πολύ. Υπάρχουν ερωτήσεις;
Γ.ΤΣΑΚΙΡΗΣ: Θέλω να ρωτήσω τον κ. Χρυσοχοϊδη με αφορμή το πακέτο μέτρων που είπε η Κομισιόν, βλέπουμε ότι είχαμε ένα περιθώριο γύρω στα 3 δις € να χρησιμοποιήσουμε ως χώρα και τελικά με την οικονομική πολιτική που φαίνεται ότι έχουμε ακολουθήσει, τα περιθώριά μας είναι στο 1 δις, είναι πολύ στενά. Ένα σχόλιο γι’ αυτό.
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Η διεθνής οικονομική κρίση βρήκε τη χώρα ευάλωτη, χρεωμένη και ελλειμματική. Τώρα που χρειαζόταν ένα γενναίο πακέτο -πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων με μεγάλες υποδομές που έπρεπε να μπούνε μπροστά στην κατασκευή τους, με μια νέα –όπως σας είπαμε προηγουμένως- ενεργειακή βιομηχανία που θα δημιουργήσει δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας την επόμενη πενταετία, δυστυχώς η χώρα είναι καταχρεωμένη, είναι σε αδύναμη θέση, δεν μπορεί να ξανάζεστάνει την οικονομία με πρωτοβουλία του κράτους.
Ήδη φέτος το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων είναι μειωμένο κατά 1 δις € τη στιγμή που μεγάλες χώρες της Ευρώπης χρηματοδοτούν τα προγράμματα δημοσίων επενδύσεων, για να ζεσταθεί η οικονομία έτσι ώστε να προκληθεί ανάπτυξη.
Η Ελλάδα, λοιπόν, είναι ευάλωτη, είναι χρεωμένη, είναι ελλειμματική. Κι αυτό είναι απτό αποτέλεσμα μιας πολιτικής άφρονος, μιας πολιτικής η οποία βασίστηκε στον αυτόματο πιλότο και οδήγησε μια υγιή οικονομία με πολύ υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης σήμερα πια στην απαξίωση και στην έλλειψη πόρων, με συνέπεια να επιβάλλονται κεφαλικοί φόροι ή να καταφεύγουμε στον δανεισμό ο οποίος όμως κι αυτός πια είναι απόλυτα επαχθής.
Η χρεοκοπία δυστυχώς είναι μπροστά μας και η Κυβέρνηση αδυνατεί να διαχειριστεί πολιτικά το κρίσιμο ζήτημα της οικονομίας.
Α.ΒΙΤΑΛΗΣ: Στο ίδιο θέμα. Επειδή πάρα πολλές φορές κ. Χρυσοχοϊδη έχετε αναφερθεί και στις ανάγκες που έχει η μεσαία τάξη και στα προβλήματα από την υπερφορολόγηση που έχουν δημιουργηθεί. Οι άξονες που φαίνεται να προετοιμάζει η Κυβέρνηση για μείωση των φορολογικών συντελεστών δεν είναι ένα θετικό μέτρο ανακούφισης για τη μεσαία τάξη σ’ αυτή την κρίση;
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Αρκεί να σας πω, ότι έχουμε μία αύξηση τα τελευταία τέσσερα χρόνια στα εισοδήματα της τάξεως του 19% όταν οι δαπάνες για τα καθημερινά έξοδα διαβίωσης έχουν αυξηθεί κατά 35%. Αντιλαμβάνεστε αυτή η διαφορά πληρώνεται από τη μεσαία τάξη είτε από δανεικά, είτε με περικοπή άλλων δαπανών αναγκαίων για την ποιότητα ζωής της μεσαίας τάξης.
Συνεπώς οι όποιες μέχρι σήμερα επικοινωνιακές περικοπές στη φορολογία, αυτή τη στιγμή δεν έχουν καμιά αξία ως ανακοινώσεις. Διότι προηγουμένως έχει ήδη κληθεί η μεσαία τάξη να πληρώσει τον κεφαλικό φόρο που ανακοινώθηκε το Σεπτέμβριο, να πληρώσει το ΕΤΑΚ. Αντιλαμβάνεστε όλοι ότι αυτά δεν έχουν καμία αξία και κυρίως δεν έχει αξία το γεγονός ότι όλες αυτές οι ανακοινώσεις δεν εντάσσονται σε κάποιο σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Η Κυβέρνηση δεν έχει ατζέντα, δεν έχει σχέδιο εξόδου από την κρίση, δεν υπάρχει καμιά ελπίδα, ο δείκτης αισιοδοξίας των Ελλήνων έχει φτάσει στα κατώτατα σημεία, η απαισιοδοξία έχει φτάσει στα υπέρτατα σημεία. Είμαστε ο πιο απαισιόδοξος λαός της Ευρώπης και κυρίως η μεσαία τάξη καλείται σήμερα να πληρώσει μια πολιτική αδράνειας, μια πολιτική η οποία ουδέποτε φρόντισε να θωρακίσει τη χώρα μπροστά σ’ αυτά που ήρθαν.
Και κυρίως μια πολιτική που οδήγησε την 5η οικονομία στην Ευρώπη, ως προς τους ρυθμούς ανάπτυξης, σήμερα να κατρακυλάει στην 14η θέση και του χρόνου στην 20η. Η χρεοκοπία, επαναλαμβάνω, είναι μπροστά μας. Η Κυβέρνηση θα βλέπει εφιάλτες σε λίγο λόγω έλλειψης εσόδων. Ο αρμόδιος Υπουργός επί των Οικονομικών είναι βέβαιον ότι θα σηκώσει ψηλά τα χέρια πολύ σύντομα. Και ο κ. Καραμανλής θα βρεθεί προ ενός τεραστίου πολιτικού και προσωπικού αδιεξόδου.
Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Θα ήθελα να συμπληρώσω με ένα σχόλιο κ. Βιτάλη. Θα έχετε υπόψη σας ότι μετά και την κατάθεση του οριστικού κειμένου του προϋπολογισμού, προβλέπεται αύξηση των φορολογικών εσόδων επιπρόσθετα κατά 7 δισεκατομμύρια €. Αυτό αντιστοιχεί σε μία ετήσια αύξηση των φορολογικών εσόδων της τάξης του 12%, όταν η αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ είναι της τάξης του 6%.
Αναζητώντας στατιστικά στοιχεία από τα προηγούμενα 10 έτη, ποτέ δεν είχαμε φαινόμενο τα φορολογικά έσοδα να αυξηθούν κατά ένα ρυθμό που είναι διπλάσιος του ρυθμού ανάπτυξης της οικονομίας.
Τίθεται, λοιπόν, ένα πολύ μεγάλο ερώτημα. Εγώ δεν θα αμφισβητήσω το μέγεθος που επικαλείται ο κ. Αλογοσκούφης και χρησιμοποιεί στον προϋπολογισμό για ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του 2,7%, αλλά για τη δυνατότητα να πετύχει διπλάσια αύξηση φορολογικών εσόδων σε σχέση με την αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ.
Επίσης θα ήθελα να σας επισημάνω ένα πρόσφατο δημοσίευμα όπου αποκάλυπτε την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με τους βεβαιωθέντες φόρους, οι οποίοι είναι της τάξης του 14% του ΑΕΠ, πράγμα που σημαίνει…
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: 35 δις € είναι.
Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: 35 δις € και σημειώνεται, ότι τα τελευταία 3-4 χρόνια οι βεβαιωθέντες φόροι, που όμως δεν έχουν εισπραχτεί, έχουν ουσιαστικά τριπλασιαστεί, υποδεικνύοντας ότι οι φοροεισπρακτικοί και φοροελεγκτικοί μηχανισμοί βρίσκονται πλέον σε ένα καθεστώς παραλυσίας.
Όμως το πρόβλημα με την συγκεκριμένη Κυβέρνηση είναι, ότι σε συνθήκες κρίσεις ακολουθεί πολιτικές οι οποίες δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της χώρας.
Όταν λοιπόν, διεκδικείς 7 δισεκατομμύρια € περισσότερα σε μια στιγμή που όλες οι άλλες οι χώρες ανακοινώνουν προγράμματα για να στηρίξουν κλάδους της οικονομίας καταλαβαίνετε ότι η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται πολύ εκτός των αναγκών της ελληνικής οικονομίας.
Γ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Ζητώ συγνώμη εκ των προτέρων αν έχει καλυφθεί γιατί δεν ήμουνα από την αρχή. Επειδή είστε κόμμα εξουσίας και όχι οικολογική οργάνωση, έχετε κοστολογήσει πόσο θα μας στοίχιζε το κιλοβάτ από τα φωτοβολταϊκά και τι ποσοστό της ενεργειακής αναγκαιότητας της χώρας θα συμπλήρωνε;
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Κατ’ αρχήν επειδή έχουμε και τον κ. Τσιπουρίδη μπροστά που είναι και ειδικός επιστήμονας και αυτό κουβεντιάζαμε προηγουμένως υπάρχει μια εντύπωση ότι οι ΑΠΕ είναι ακριβές. Αυτό βεβαίως το καλλιεργούν κάποιοι, οι οποίοι παραμένουν αδρανείς, δεν σχεδιάζουν το ενεργειακό μέλλον της χώρας, την ενεργειακή ασφάλεια και τον ενεργειακό εφοδιασμό της χώρας.
Και θέλω να σας πω κ. Σιδέρη, ότι δυστυχώς σε λίγο θα εισάγουμε πράσινη ενέργεια από τις γειτονικές χώρες, από την Αλβανία και τη Βουλγαρία, οι οποίες πήραν τον ελληνικό νόμο, αυτόν που κατέθεσαν τώρα η Κυβέρνηση και για να τον χρησιμοποιήσουν ως παράδειγμα προς αποφυγήν γραφειοκρατίας και αργοπορίας ως προς τις διαδικασίες.
Λοιπόν, δεν είναι ακριβές οι ΑΠΕ. Ακριβός δυστυχώς είναι ο τρόπος με τον οποίον λειτουργούν οι κυβερνώντες οι οποίοι δεν σπεύδουν να κοπιάσουν, να κάνουν έναν σχεδιασμό και να αρχίσουν να δουλεύουν οι διαδικασίες εγκατάστασης ΑΠΕ στη χώρα και παραγωγής ΑΠΕ στη χώρα.
Το δικό μας το όραμα, λοιπόν, δεν είναι απλώς η εγκατάσταση κάποιων ΑΠΕ. Το δικό μας όραμα είναι η δημιουργία μιας μεγάλης ενεργειακής βιομηχανίας τα επόμενα χρόνια, στηριγμένης σε ένα μείγμα καυσίμου που θα περιλαμβάνει 20% ΑΠΕ, έτσι ώστε να δημιουργήσουμε επαναλαμβάνω δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας την επόμενη πενταετία.
Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Κύριε Σιδέρη ως οικονομολόγος μπαίνω σε έναν πειρασμό. Εκτιμώ ότι πίσω από την ερώτησή σας υπάρχει μια υπόθεση εργασίας για το ποιο είναι το κόστος των συμβατικών ενεργειακών πόρων. Θα ήθελα να σας κάνω την ερώτηση. Μπορείτε να μου πείτε με ποια τιμή των συμβατικών ενεργειακών πόρων θέλετε να συγκρίνουμε το κόστος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας;
Για να δούμε τελικά αν η πρόταση για χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι συμφέρουσα προς τον ελληνικό λαό ή όχι, προς τον Έλληνα καταναλωτή ή όχι, προς την ελληνική οικονομία ή όχι, η οποία παραμένει μια από τις πλέον ενεργοβόρες οικονομίες.
Α.ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Σε μια ημερίδα που παρακολουθήσατε και εσείς κ. Χρυσοχοϊδη πριν έρθετε της ΟΤΟΕ, δύο τραπεζίτες από κορυφαίες ελληνικές τράπεζες αναφέρθηκαν στην ανάγκη ευρείας συναίνεσης διαλόγου και υπέρβασης των ιδεολογιών προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα και της χρηματοπιστωτικής κρίσης και γενικότερα. Κατά πόσο είστε διατεθειμένοι να ανοίξετε αυτό το παράθυρο διαλόγου με την κυβέρνηση;
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Επειδή ήμουν και εγώ καλεσμένος αλλά δεν πρόλαβα να μιλήσω στη συγκεκριμένη ημερίδα επειδή έπρεπε να έρθω εδώ για να δώσω τη συνέντευξη Τύπου, θέλω να σας πω ότι το ΠΑΣΟΚ δεν συμφωνεί με το πακέτο των 28 δισεκατομμυρίων. Θεωρεί ότι η κυβέρνηση καθυστέρησε δραματικά στη λήψη αποφάσεων σχετικά με την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, αφήνει τις Τράπεζες να εκμεταλλευτούν τον ελληνικό λαό χρησιμοποιώντας κατά βούληση ένα πολύ μεγάλο ποσό. Είναι βέβαιο ότι θα ενταχθούν όλες.
Εμείς προτείνουμε ένα Ταμείο αναχρηματοδότησης Τραπεζών, το οποίο θα χρηματοδοτεί πολύ συγκεκριμένες Τράπεζες με πολύ συγκεκριμένα προβλήματα και όχι γενικά και αόριστα και επίσης θέλω να σας πω ότι είμαστε υπέρ της συμμετοχής και της ενίσχυσης της παρουσίας των ασφαλιστικών ταμείων στην Εθνική Τράπεζα έτσι ώστε να υπάρχει μια Τράπεζα δημοσίου συμφέροντος και ενδιαφέροντος με ένα σημαντικό, παρεμβατικό, δημόσιο, το τονίζω, όχι κρατικό απλώς, δημόσιο ρόλο.
Νομίζω ότι αυτά είναι τα αυτονόητα και βεβαίως ένα άλλο αυτονόητο είναι ότι η αιμοδοσία της πραγματικής οικονομίας. Είναι κρίσιμο το ζήτημα της στήριξης της πραγματικής οικονομίας, της ενίσχυσης των επιχειρήσεων, των καταναλωτών, των στεγαστικών δανείων, έτσι ώστε να ξαναρχίσει να κινείται η οικονομία.
Θέλω να σας πω ότι αυτά τα οποία εμείς ως κόμμα της αντιπολίτευσης καθημερινά αντιλαμβανόμαστε από τα μηνύματα που παίρνουμε από την αγορά, είναι πάρα πολύ ανησυχητικά. Η κατάσταση στην αγορά αρχίζει και παίρνει όψεις δραματικές.
Η αύξηση της ζήτησης είναι μειωμένη κατά 50% τουλάχιστον σε σχέση με πέρσι. Η χώρα μπαίνει σε μια βαθιά οικονομική κρίση με απόλυτη ευθύνη της κυβέρνησης. Και γιατί η εκτεταμένη αυτή ύφεση οφείλεται στη μείωση των ρυθμών ανάπτυξης στη χώρα και γιατί η Ελλάδα έχει ένα χρέος υπέρογκο, το οποίο από 160 δισεκατομμύρια ευρώ έγινε 270 δισεκατομμύρια ευρώ τα τελευταία 4,5 χρόνια και γιατί από 6% το εμπορικό έλλειμμα έφτασε σήμερα στο 14,5% και κατέρρευσε η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Και γιατί η ανταγωνιστικότητα της χώρας έπεσε από την 35η θέση στην 65η και γιατί η Ελλάδα έγινε μια πανάκριβη χώρα, δεύτερη στα τρόφιμα στην Ευρώπη και έβδομη στα καύσιμα και γιατί η κυβέρνηση δεν προσπάθησε όλα αυτά τα χρόνια να προβεί σε εκείνες τις διαρθρωτικές αλλαγές, ούτως ώστε να θωρακίσει την οικονομία απέναντι στη διεθνή κρίση.
Εμείς τη συναίνεσή μας θα τη δώσουμε και θα την παράσχουμε σε εκείνες τις πολιτικές που συμβάλλουν στο δημόσιο συμφέρον, στο συμφέρον του ελληνικού λαού, στο συμφέρον της χώρας, στην ανάπτυξη της χώρας και στη στήριξη της επιχειρηματικότητας ούτως ώστε στη συνέχεια να στηριχθεί και η απασχόληση, διότι έτσι όπως πάμε ο πρώτος σχεδιασμός που ήδη υπάρχει αυτή τη στιγμή στις επιχειρήσεις, είναι οι απολύσεις.
Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Κάποια άλλη ερώτηση; Ευχαριστούμε πολύ.
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Ευχαριστούμε.
|
