ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ Ανακοίνωση Τύπου, 13 Ιανουαρίου 2009
Ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Ανάπτυξης, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο εισηγητής του ΚΤΕ Ανάπτυξης, Απόστολος Κατσιφάρας, και ο Γραμματέας του Τομέα Ανάπτυξης του Κινήματος, Φίλιππος Σαχινίδης, έδωσαν συνέντευξη Τύπου για θέματα αγοράς, μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ενέργειας.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης Τύπου:
Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Καλησπέρα σε όλους. Θα συζητήσουμε θέματα που αφορούν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και την ενέργεια, καθώς και τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτά, θα μας ενημερώσουν ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Ανάπτυξης, Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, ο εισηγητής του ΚΤΕ Ανάπτυξης, Απόστολος Κατσιφάρας, και ο Γραμματέας του Τομέα Ανάπτυξης του Κινήματος, Φίλιππος Σαχινίδης. Κύριε Χρυσοχοΐδη, έχετε τον λόγο. Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Ευχαριστώ πολύ Μαρία. Χρόνια πολλά, καλή χρονιά, καλή δύναμη σε όλους. Κυρίες και κύριοι, διανύουμε ήδη τον τέταρτο μήνα από το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, με εμφανείς επιπτώσεις πια στην εγχώρια οικονομία, την εγχώρια πολιτική και την κοινωνία. Η κυβέρνηση στο πρώτο εξάμηνο του 2008 έχασε τη μάχη του ανταγωνισμού και της ακρίβειας, πλήρωσε οριστικά και σωρευτικά την αδυναμία της να αντιδράσει έγκαιρα και αποτελεσματικά στην κρίση και όλο αυτό οδήγησε τον Πρωθυπουργό σε έναν αναγκαστικό ανασχηματισμό όπου απομάκρυνε όλο το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησής του. Η επικοινωνιακή ανάσα που θεωρεί η κυβέρνηση ότι πήρε αυτές τις μέρες, που αποτελεί μάλιστα και έμμεση αποδοχή της αποτυχίας της στην οικονομική πολιτική, δε θα διαρκέσει. Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια τριπλή κρίση. Κρίση θεσμών και αξιοπιστίας της πολιτικής, κρίση εμπιστοσύνης των διεθνών θεσμών και των Ευρωπαίων εταίρων μας στην οικονομία και συγκεκριμένα στο πρόγραμμα δανεισμού και κρίση εσωτερική οικονομική, η οποία πλήττει τη μεσαία τάξη της χώρας, τα δυναμικά στρώματα της χώρας, τις επιχειρήσεις και τους φτωχούς συμπολίτες μας. Ο Πρωθυπουργός προσπαθεί σήμερα να εμφανιστεί ως επικεφαλής και συντονίζων ένα διευθυντήριο μιας αποτυχημένης κατά κοινή ομολογία οικονομικής πολιτικής, μιας οικονομικής πολιτικής της οποίας ηγείτο και διαχειριζόταν μέχρι τώρα ο πρώην Υπουργός Οικονομίας ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Πρωθυπουργό ως αποτυχημένος. Επιχειρεί σήμερα ο κ. Καραμανλής να εμφανιστεί μεταλλαγμένος και δήθεν διαφορετικός απ’ αυτόν που ήταν πριν. Επιχειρεί δε η κυβέρνηση με όλους τους τρόπους να ασκήσει μια δεξιά συντηρητική πολιτική διαχείρισης του φόβου σε όλους τους τομείς και κύρια στον τομέα της οικονομίας, της ασφάλειας, της παιδείας, προκειμένου να διεγείρει συντηρητικά αντανακλαστικά και να συσπειρώσει το συντηρητικό ακροατήριο της παράταξής της. Η πραγματικότητα είναι αδυσώπητη και μιλά από μόνη της. Υπάρχει και μπαίνουμε σε μια φάση πιστωτικής ασφυξίας και πιστωτικής ανακοπής. Τα στοιχεία της πιστωτικής επέκτασης που έδωσε πριν από λίγες μέρες η Τράπεζα της Ελλάδος μέχρι και το μήνα Νοέμβριο, επιβεβαιώνουν ακριβώς την ατμόσφαιρα της πιστωτικής ασφυξίας και μεθαύριο της πιστωτικής ανακοπής που θα υπάρχει στη χώρα. Από το μήνα Οκτώβριο που ξέσπασε η παγκόσμια οικονομική κρίση, ο ρυθμός ανάπτυξης και αύξησης των δανείων στη χώρα μειώθηκε κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες. Για το 2009, για φέτος δηλαδή, οι τράπεζες οι ίδιες κάνουν λόγο για απότομη προσγείωση στη χορήγηση καταναλωτικών και επιχειρηματικών δανείων, στο 5 έως 7% για φέτος από το 17,8 που ήταν πέρσι. Και αυτό επιβεβαιώνει τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ σχετικά με τα 28 δις ευρώ που δόθηκαν στις τράπεζες, χωρίς κανέναν όρο, χωρίς καμιά προϋπόθεση και κυρίως χωρίς υποχρέωση των τραπεζών να στηρίξουν οικονομικά και να «αιμοδοτήσουν» τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της χώρας. Και μια απόδειξη αυτού αποτελεί το πρόσφατο παράδειγμα του Ταμείου Εγγυοδοσίας Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων. Η υπόθεση αυτή συνιστά έγκλημα κυρίες και κύριοι. Το εγγυοδοτικό και επιδοματικό πρόγραμμα που θέσπισε το Υπουργείο Ανάπτυξης με όχημα διαχείρισης το ΤΕΜΠΜΕ, είναι μικρό ως προς το διαθέσιμο συνολικό ποσό και βέβαια δεν φτάνει για όσους επιχειρηματίες το έχουν πραγματικά ανάγκη. Ο προϋπολογισμός του ΤΕΜΠΜΕ ανέρχεται σε 100 εκατ. ευρώ για εγγύηση επιτοκίου κεφαλαίου επένδυσης, τη στιγμή που οι πραγματικές ανάγκες για τη στήριξη των υφισταμένων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και των υπό ίδρυση νέων επιχειρήσεων, υπολογίζεται ότι ανέρχονται σε 1 δις ευρώ, τόσο για τις εγγυήσεις επιτοκίου, όσο και τις επιδοτήσεις. Πράγμα που απαιτεί τη δημιουργία σχετικού Ταμείου Εγγυοδοσίας Μικρών και Μεσαίων Επιχειρήσεων που θα συμπληρώσει το υπάρχον εγγυοδοτικό σύστημα με προγράμματα που θα συγχρηματοδοτηθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ελληνικό δημόσιο και τις τράπεζες. Είναι προφανές ότι σήμερα όπως έχει η κατάσταση, το κυβερνητικό πρόγραμμα στήριξης της πραγματικής οικονομίας δεν μπορεί να υπηρετήσει τις ανάγκες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Δεν μπορεί να παίξουν οι μηχανισμοί αυτοί το ρόλο στον οποίο προσανατολίζει το Υπουργείο Ανάπτυξης. Δεύτερον. Χιλιάδες επιχειρήσεις που ενδιαφέρονται να αυξήσουν, να ενισχύσουν τη ρευστότητά τους ή να καλύψουν χρηματοδοτικές υποχρεώσεις, απευθύνονται στις τράπεζες, οι οποίες όμως έχουν τις πόρτες κλειστές εκτός από μία, την Αγροτική Τράπεζα. Συγκεκριμένα, η παρακολούθηση του προγράμματος του Υπουργείου Ανάπτυξης μέχρι σήμερα, δείχνει ότι έχουν δρομολογηθεί 240 αιτήσεις για επιδότηση επιτοκίου κεφαλαίου κίνησης, εκ των οποίων οι 220 κινήθηκαν, προφανώς κατόπιν υπόδειξης, μέσω της Αγροτικής Τράπεζας. Το ερώτημα εδώ είναι σαφές. Γιατί αυτή η προτίμηση στην Αγροτική Τράπεζα; Τι κάνουν οι άλλες τράπεζες; Ποια είναι η θέση της κυβέρνησης απέναντι στην αδράνεια και την άρνηση των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν, όπως έχουν υποχρέωση, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Συμμετέχουν οι άλλες τράπεζες στο πρόγραμμα αυτό και εάν όχι γιατί; Και ποιοι είναι αυτοί επίσης που πήραν τα δάνεια; Φοβούμαστε ότι υπάρχει ένα σύστημα πάλι με θαλασσοδάνεια αντίστοιχο με αυτό των τελών της δεκαετίας του ’70. Συναφές με το ζήτημα αυτό για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μιας και τις τελευταίες μέρες επιχειρεί η κυβέρνηση με το οικονομικό της επιτελείο να δημιουργήσει μια ψευδαίσθηση για τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, είναι και η αδικαιολόγητη αδράνεια στην υλοποίηση του ΕΣΠΑ. Εδώ και δυο χρόνια, και μετά την προικοδότηση της Ελλάδας με 22 δις ευρώ από το Δ’ ΚΠΣ, δυστυχώς κανένα πρόγραμμα, ούτε ένα ευρώ απ’ τα χρήματα αυτά δεν έχει εισρεύσει στα ταμεία έστω και μιας μικρομεσαίας επιχείρησης. Και αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι η ναυαρχίδα του ΕΣΠΑ, είναι το πρόγραμμα Επιχειρηματικότητα – Ανταγωνιστικότητα το οποίο έχει δεσμεύσει 1,3 δις ευρώ για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Και παρά το γεγονός ότι έχουμε πάρει και προκαταβολή 409 εκατ. για το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Ούτε ένα ευρώ δεν έχει εισρεύσει στα ταμεία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Αυτό είναι το πραγματικό ενδιαφέρον της κυβέρνησης του κ. Καραμανλή και της Νέας Δημοκρατίας για την επιχειρηματικότητα και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στη χώρα. Και υπάρχει αυτή τη στιγμή ένα τεράστιο κονδύλι το οποίο λιμνάζει, διότι είναι προφανές ότι υπάρχει έλλειμμα χρηματοδότησης από τους εθνικούς πόρους. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων είναι ανεπαρκέστατο. Έχουν δεσμευτεί ως προς τη συμμετοχή της χώρας μας με ίδια κεφάλαια μόνο 230 εκατ. Ευρώ. Κι αυτό γιατί ενώ η κυβέρνηση και το Υπουργείο Ανάπτυξης είχαν έτοιμους μηχανισμούς και υποδομές με εμπειρία, με γνώση από τα προηγούμενα ΚΠΣ, άλλαξαν το θεσμικό πλαίσιο, άλλαξαν τρόπους εφαρμογής, με αποτέλεσμα σήμερα να μη μπορούν να αξιολογηθούν οι προτάσεις και βεβαίως απ’ ό,τι φαίνεται η κυβέρνηση δε θα μπορέσει έως το τέλος του 2009 να ολοκληρώσει και να αποδώσει παραγωγικά όλη αυτή η διαδικασία. Και επίσης, θέλω να σας αναφέρω ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα για το πως αντιλαμβάνεται την επιχειρηματικότητα και τη στήριξή της η σημερινή κυβέρνηση, και την αδυναμία υλοποίησης προγραμμάτων ακόμη και του Γ’ ΚΠΣ, όπως είναι χαρακτηριστικά το πρόγραμμα γυναικεία επιχειρηματικότητα και απασχόληση. Ακούστε. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα προκηρύχθηκε προεκλογικά, το ’07, τον Ιούλιο του ’07, με ποσοστό ενίσχυσης 100%. Το ανώτατο όριο ενίσχυσης έφτανε τις 40 χιλιάδες ευρώ. Για την Αττική υπεβλήθησαν 5 χιλιάδες προτάσεις. Κρίθηκαν επιλέξιμες με βαθμολογία, άνω του 50% των αιτημάτων, δηλαδή 3,5 χιλιάδες προτάσεις. Απ’ αυτές παρά το ότι είχαν όπως σας είπα 3,5 χιλιάδες είχαν καλές βαθμολογίες, εγκρίθηκαν μόνο 35, γιατί το διαθέσιμο ποσό ήταν μόνο 600 χιλιάδες ευρώ. Να ακόμα ένα ενδιαφέρον πραγματικό απέναντι στο επικοινωνιακό που καθημερινά τονίζεται στα μέσα ενημέρωσης. Έχουμε να κάνουμε με αναξιοπιστία στο συγκεκριμένο πρόγραμμα που αγγίζει τα όρια της απάτης. Διότι έβαλαν σε περιπέτεια χιλιάδες επιχειρήσεις, οι οποίες πλήρωσαν για την υποβολή των προτάσεών τους, προσδοκώντας ενίσχυση 100% από ένα μεγάλο πρόγραμμα, τη στιγμή που το ίδιο το Υπουργείο γνώριζε ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι. Ίδια και απαράλλακτη είναι η κατάσταση που επικρατεί και με τον αναπτυξιακό νόμο. Ακούστε και εδώ ένα παράδειγμα. Η κατανομή των πόρων από το Υπουργείο Οικονομίας αντί να γίνει το Γενάρη για να αρχίσει η αξιολόγηση των αιτημάτων, έγινε 15 Δεκεμβρίου. 16 Δεκεμβρίου δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ η κατανομή, άρα όλο το χρόνο δε λειτούργησε ο αναπτυξιακός νόμος στο Υπουργείο Ανάπτυξης, δεν πήρε καμιά επιχείρηση ούτε ένα ευρώ. Υπάρχουν επιχειρήσεις και κλάδοι που στενάζουν αυτή τη στιγμή, όπως είναι ο κλάδος υπόδησης λόγου χάρη, επιχειρήσεις που κλείνουν η μία μετά την άλλη, σε ένα κλάδο εξαιρετικά ανταγωνιστικό διεθνώς. Και η κυβέρνηση κωφεύει. Αυτό είναι το πραγματικό ενδιαφέρον. Και αυτό είναι επίσης αυτό που βλέπετε εσείς, το επικοινωνιακό ενδιαφέρον και οι ανακοινώσεις που γίνονται συνεχώς. Εκκρεμούν σήμερα αιτήματα αξίας 150 εκατ. ευρώ για τον αναπτυξιακό νόμο στο Υπουργείο Ανάπτυξης και δεν υπάρχει ακόμα αξιολόγηση και δεν έχει δοθεί ούτε για ένα ευρώ. Ούτε καν αξιολογήθηκαν. Και τρίτον, υπάρχει ένα υπόλοιπο αξίας τριάντα εκατομμυρίων ευρώ για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις το οποίο βέβαια είναι πολύ λίγο μπροστά στις υποχρεώσεις των εκατό είκοσι επτά εκατομμυρίων ευρώ που χρωστάει το Υπουργείο. Κι εδώ ερχόμαστε σε ένα άλλο κρίσιμο θέμα που έχει να κάνει με το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή το εμπόριο στη χώρα ασφυκτιά. Ο τζίρος των επιχειρήσεων μειώνεται δραματικά. Η μείωση της κατανάλωσης είναι ορατή. Οι δημόσιες επενδύσεις δε βοηθούν επίσης στην ανάπτυξη της χώρας. Οδηγούμαστε μέρα με τη μέρα σε χρεοκοπία χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων με πλήγμα την ελληνική οικονομία και την απασχόληση.
Στον κλάδο ένδυσης και υπόδησης έχουμε μείωση της κατανάλωσης, του τζίρου δηλαδή, στις επιχειρήσεις 20%. Στα καλλυντικά από 20% - 30%. Στα ηλεκτρικά έχουμε μια στασιμότητα με πέρυσι. Στα τρόφιμα -5%. Στα αυτοκίνητα -23% περίπου με στοιχεία που έδωσε ο Σύνδεσμος των Αυτοκινητιστών. Θέλω να πω δηλαδή ότι υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα επιβίωσης εκατοντάδων χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων εξαιτίας του γεγονότος ότι έχουμε μια σημαντική μείωση της ζήτησης στη χώρα πτώση της κατανάλωσης πτώσης των τζίρων. Σε συνδυασμό με την πτώση του ρυθμού ανάπτυξης στη χώρα είναι προφανές ότι οδηγούμαστε σε πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα τους επόμενους μήνες. Γι’ αυτό άλλωστε έχουμε μια εκρηκτική αύξηση των ακάλυπτων επιταγών όπως είδατε τις τελευταίες μέρες με στοιχεία που έδωσε ο ίδιος ο ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ. Έχουμε επίσης το θέμα της ενέργειας. Η ενέργεια σήμερα αποτελεί τον αναπτυξιακό μοχλό, την ατμομηχανή για την ανάπτυξη της κάθε χώρας. Ιδιαίτερα σήμερα στην παγκόσμια κρίση ο ενεργειακός τομέας θα παίξει όπως βλέπετε και στις συζητήσεις που γίνονται στην Αμερική και στην Ευρώπη, κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξη κάθε χώρας στην απασχόληση στο περιβάλλον. Εδώ έχουμε μια ΔΕΗ και μια ενεργειακή πολιτική που κάνει μόνο ένα πράγμα. Να φορτώνει στις πλάτες των καταναλωτών την ανύπαρκτη ενεργειακή πολιτική και την κακή διαχείριση στη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού. Μια κερδοφόρα επιχείρηση η οποία θα παραδοθεί σε λίγους μήνες ζημιογόνα με διακόσια πενήντα εκατομμύρια ευρώ ζημιά το πρώτο εννιάμηνο. Αυτή είναι η πραγματικότητά μας. Να φορτώνουμε στους καταναλωτές την κακή διαχείριση. Την ανυπαρξία πολιτικής. Θυμάστε ότι υπήρξε μια αύξηση 7% επειδή υπήρχε ο ισχυρισμός εκείνη την εποχή, 1 Ιουλίου του 2008, της αύξησης των διεθνών τιμών πετρελαίου 145 δολάρια. Σήμερα που έχουν διαμορφωθεί τιμές στο Μπρεντ κάτω από 44 ευρώ 43,25 περίπου, και το αργό θα φτάσει 38 δολάρια το βαρέλι, το ερώτημα είναι γιατί η ΔΕΗ και η Κυβέρνηση με πολιτική της απόφαση δεν παίρνει πίσω αυτή την αύξηση; Ενώ μάλιστα έχουμε 3,5 φορές πτώση της διεθνούς τιμής του πετρελαίου και άρα οι ισχυρισμοί του καλοκαιριού δεν μπορεί να ισχύουν πλέον. Γιατί άραγε δεν υπάρχει ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης της ΔΕΗ και επιβαρύνονται συνεχώς οι καταναλωτές; Άρα καλούμε την Κυβέρνηση να πάρει μια πολιτική απόφαση τώρα. Όπως επανειλημμένα έχουμε κάνει. Να πάρει μια πολιτική απόφαση τώρα και να δώσει πίσω στους καταναλωτές την αύξηση του 7% που ανακοινώθηκε τον Ιούλιο του 2008 για λόγους αύξησης των καυσίμων. Πριν από λίγες μέρες η χώρα αντιμετώπισε ένα σοβαρό πρόβλημα παροχής και επάρκειας του φυσικού αερίου λόγω των γνωστών προβλημάτων που προέκυψαν από τη διαμάχη Ρωσίας – Ουκρανίας όπως και όλη η Ευρώπη άλλωστε. Σας θυμίζω ότι πριν από ένα χρόνο η Κυβέρνηση διαφήμιζε τις συμφωνίες για τους αγωγούς φυσικού αερίου προβαίνοντας σε φιέστες και πανηγύρια, μιλώντας για την περίφημη «διπλωματία των αγωγών». Σήμερα για μια ακόμα φορά η ζωή η ίδια εκδικήθηκε τους διαρκώς επικοινωνούντες και ποτέ πράττοντες. Πριν λίγες μέρες η ΔΕΗ έκλεισε το εργοστάσιό της στην Κομοτηνή για λίγες μέρες γιατί δεν υπήρχε φυσικό αέριο στη χώρα. Και το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα έχει να κάνει με την ενεργειακή επάρκεια και ασφάλεια της χώρας με το γεγονός της ανυπαρξίας εναλλακτικών πηγών τροφοδοσίας. Χαρακτηριστικά σας αναφέρω ότι την προηγούμενη βδομάδα η τουρκική εταιρεία αερίου η «ΒΟΤΑS» μείωσε κατά ¼ την παροχή αερίου στη χώρα και στη συνέχεια κατά 1/3. Αν η Κυβέρνηση εφάρμοζε το σχεδιασμό του ΠΑΣΟΚ σήμερα δε θα είχαμε κανένα πρόβλημα αν δηλαδή υπήρχαν εναλλακτικές πηγές παροχής αερίου αν κατασκευάζονταν ο αγωγός από το Αζερμπαϊτζάν προς την Ιταλία ο οποίος έχει καθυστερήσει αυτή τη στιγμή περίπου πέντε χρόνια. Συναφές με το ζήτημα αυτό είναι το γεγονός ότι πληροφορούμαστε ότι υπάρχει πρόβλημα ανεπάρκειας και τροφοδοσίας του λιγνίτη στη χώρα με κυβερνητικές πλημμέλειες αλλά και της διοίκησης της ΔΕΗ. Μαθαίνουμε ότι σε ορισμένες μονάδες υπάρχουν αποθέματα μόλις για πέντε μέρες μέσα στο χειμώνα που σημαίνει ότι η Κυβέρνηση και η διοίκηση της ΔΕΗ δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των στιγμών τη στιγμή που υπάρχει και διεθνής ενεργειακή κρίση. Και τέλος ξαναβιώνουμε αυτές τις μέρες το γνωστό μοτίβο της κερδοσκοπίας. Το γνωστό πάρτι της κερδοσκοπίας στα καύσιμα. Έτσι χωρίς λόγο και ενώ ξέρουμε όλοι ότι οι διεθνείς τιμές πετρελαίου πέφτουν και με πρόσχημα ανύπαρκτες κρίσεις έτσι για να κερδοσκοπήσουν οι γνωστοί λίγοι άνθρωποι της αγοράς και λίγες μεγάλες επιχειρήσεις, το καταναλωτικό κοινό στη χώρα πληρώνει 10% παραπάνω σε πέντε μέρες περίπου μόλις το πετρέλαιο θέρμανσης και 10% παραπάνω την αμόλυβδη βενζίνη. Και το ερώτημα είναι γιατί; Οι τιμές διυλιστηρίου στο πετρέλαιο προ φόρων δηλαδή εκτινάχθηκαν από τα 571 ευρώ ανά χίλια λίτρα στα 635 ευρώ πάνω από 10% αύξηση. Την ίδια περίοδο η τιμή της αμόλυβδης βενζίνης πήγε από 553 ευρώ ανά χιλιόλιτρο στα 607 πάνω από 10% αύξηση. Ποιος ασκεί επιτέλους εποπτεία στην αγορά; Γιατί επέτρεψε η Κυβέρνηση να βγουν στην αγορά στον τελικό καταναλωτή στην κάνουλα αυτές οι αδικαιολόγητες αυξήσεις. Πού είναι οι εποπτικοί μηχανισμοί ελέγχου να ελέγξουν νομίμως μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας και των υπαρχόντων θεσμών που λειτουργούν για τον ανταγωνισμό και τον έλεγχο της κερδοσκοπίας. Πού είναι όλοι αυτοί που είναι θεατές της περαιτέρω επιβάρυνσης του λαϊκού εισοδήματος; Είναι χαρακτηριστικό ότι η τιμή του πετρελαίου Μπρεντ από 48,89 δολάρια το βαρέλι στις 6/8/2008 έκλεισε χτες στα 43 δολάρια περίπου. Παρόλα αυτά είχαμε αυξήσεις 10% στα καύσιμα στη χώρα. Αυτό είναι το πραγματικό ενδιαφέρον των κυβερνώντων για την προστασία του οικογενειακού εισοδήματος και των καταναλωτών. Σας ευχαριστώ πολύ. Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Ευχαριστούμε πολύ. Ο κ. Κατσιφάρας. Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Ευχαριστούμε πολύ. Υπάρχουν ερωτήσεις; Α. ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ: Χρόνια πολλά καλή χρονιά και από τη δική μου πλευρά. Οι καθυστερημένες, αποσπασματικές, άστοχες και πρόχειρα σχεδιαζόμενες πολιτικές της Κυβέρνησης για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις επιδεινώνουν περαιτέρω την ήδη ασφυκτική οικονομική τους κατάσταση, απειλώντας ουσιαστικά την επιβίωσή τους, με ανυπολόγιστες συνέπειες στην ελληνική κοινωνία, την οικονομία, την απασχόληση, την παραγωγή. Οι επιχειρήσεις σήμερα ασφυκτιούν και αντιμετωπίζουν ανυπέρβλητα προβλήματα ρευστότητας. Έχουν αφεθεί απροστάτευτες και παλεύουν απεγνωσμένα για την επιβίωσή τους. Και όλα αυτά σε ένα ιδιαίτερα δύσκολο και δυσμενές οικονομικό περιβάλλον, εθνικό και παγκόσμιο. Τα πολυδιαφημιζόμενα μέτρα για τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων έχουν πέσει στο κενό. Από την αρχή της κρίσης μέχρι και σήμερα ούτε ένα ευρώ δεν έχει πάει στη μικρή και μεσαία επιχείρηση στη χώρα μας. Δεδομένου του τεράστιου πλήθους των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που χρειάζονται εγγυοδοτική στήριξη, το εγγυητικό κεφάλαιο της ΤΕΜΠΜΕ Α.Ε. είναι τουλάχιστον ανεπαρκές. Το Υπουργείο Ανάπτυξης έθεσε σε εφαρμογή το πρόγραμμα εγγύησης και επιδότησης επιτοκίου δανείων κεφαλαίων κίνησης μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων με ενδιάμεσο φορέα το ΤΕΜΠΜΕ. Όμως αδυνατεί να παρακολουθήσει την υλοποίηση του προγράμματος προς όφελος της μικρής και μεσαίας επιχείρησης. Όπως ανέφερε και ο Μιχάλης, ουσιαστικά μία τράπεζα έχει ανταποκριθεί στη χώρα μας, η Αγροτική, δευτερευόντως η Εθνική, από τις δεκαέξι συνολικά τράπεζες που είχαν δηλώσει συμμετοχή στο πρόγραμμα. Τα δε δάνεια τα οποία έχουν αξιολογηθεί, όχι χρηματοδοτηθεί, δεν υπερβαίνουν τα 240. Και τα ερωτήματα είναι απλά ξεκάθαρα και ζητούν απαντήσεις. Γιατί το κάνουν αυτό οι τράπεζες; Γιατί μπλοκάρουν το συγκεκριμένο πρόγραμμα όταν οι ίδιες έχουν δηλώσει τη συμμετοχή; Γιατί δεν υπακούουν στην κυβερνητική πολιτική; Είναι υπεράνω της κυβερνητικής πολιτικής; Γιατί η Κυβέρνηση αδυνατεί η ίδια να εφαρμόσει την πολιτική και τα μέτρα που έχει εξαγγείλει; Και γιατί γίνεται επιλεκτική αξιολόγηση σήμερα από τις τράπεζες; Είναι ερωτήματα που περιμένουν απαντήσεις για να υπάρχει αξιοπιστία και σεβασμός στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις στη χώρα μας. Το κάνουν αυτό οι τράπεζες για να εξασφαλίσουν τη ρευστότητα όπως λέγεται, ή παράλληλα θέλουν και να εκβιάσουν, γιατί τα περιθώρια κέρδους, όπως έχουν συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, δεν είναι μεγάλα από τα επιδοτούμενα δάνεια; Ουσιαστικά –και αυτό πρέπει να είναι γνωστό- το κέρδος των τραπεζών από τα επιδοτούμενα δάνεια δεν υπερβαίνει το 4,9%, ενώ από τα δικά τους δάνεια φτάνει ακόμα και το 8,9%. Οι δράσεις του προγράμματος ανταγωνιστικότητας, του ΕΣΠΑ, το ΕΠΑΝ ΙΙ, ένα εργαλείο κρίσιμο και αναγκαίο στη σημερινή δύσκολη συγκυρία, παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις της κυβέρνησης για άμεση προκήρυξη του προγράμματος, ήδη ολοκληρώθηκαν δύο χρόνια από το 2007, μπαίνουμε στο 2009 και, δυστυχώς, η κυβέρνηση αδυνατεί όχι μόνο να προκηρύξει το πρόγραμμα, αδυνατεί ακόμη κα να διαμορφώσει τους φορείς υλοποίησής του. Οι δημόσιες επενδύσεις από τον τακτικό προϋπολογισμό είναι μειωμένες για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Όπως επίσης και η γραφειοκρατία για την ίδρυση μικρομεσαίων επιχειρήσεων στη χώρα μας, όχι μόνο δεν έχει περιοριστεί, παρά τις συνεχείς εξαγγελίες και διακηρύξεις της κυβέρνησης, αντίθετα έχει αυξηθεί. Η κυβέρνηση αδυνατεί να ανταποκριθεί στις ευθύνες της, αδυνατεί να παρακολουθήσει τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η παραγωγική διαδικασία της χώρα μας, συνεχίζει να είναι ανίσχυρη, να είναι άστοχη, αναποτελεσματική, σε μια περίοδο που η κοινωνία χρειάζεται την αλληλεγγύη του κράτους. ΑΛΚΜ. ΨΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Για τα ομόλογα του δημοσίου δεν μας είπατε τίποτα, ποια είναι η θέση σας. Κυκλοφόρησαν τα ομόλογα του δημοσίου από τα οποία λέγεται ότι θα έχει κάποια έσοδα το κράτος. Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Αυτά αφορούν στον Τομέα Οικονομίας, θα σας ενημερώσει σχετικά ο εκπρόσωπος Τύπου ή κάποιος από τον Τομέα Οικονομίας. ΑΛΚΜ. ΨΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Εντάξει, ευχαριστώ. Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Κύριε Χασαπόπουλε. ΙΟΡΔ. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Χρυσοχοΐδη πιστεύετε ότι η κυβέρνηση ακολουθεί μια τέτοια τακτική τώρα μετά τον ανασχηματισμό γιατί βλέπει ότι ευνοείται στις δημοσκοπήσεις; Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Δηλαδή τακτική ποια; ΙΟΡΔ. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Πιο φιλολαϊκή, με τις ανακοινώσεις που κάνει. Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Νομίζω ότι η τακτική της κυβέρνησης είναι διπλή. Η μια πλευρά είναι διαχείριση φόβου, επιχειρεί να συνεγείρει συντηρητικά ανακλαστικά, επιχειρεί να μετατρέπει πολύ σημαντικά κοινωνικά ζητήματα σε ζητήματα για μια άλλη συζήτηση, όπως είναι η παιδεία και η παραπομπή στο θέμα του ασύλου. Θυμίζω ότι πριν από ενάμιση χρόνο ψήφισε αυτή η κυβέρνηση το νόμο για το άσυλο, αυτό το νόμο δεν εφαρμόζει σήμερα και επιχειρεί αυτή τη στιγμή να ξανανοίξει η συζήτηση για το άσυλο. Με μια ανίκανη κυβέρνηση η οποία δεν μπορεί να εφαρμόσει τους δικούς της νόμους, επιχειρεί να πάει αλλού τη συζήτηση. Ένα άλλο παράδειγμα είναι στον τομέα της ασφάλειας. Αντί να συζητήσουμε γι’ αυτή την πρωτοφανή έξαρση της εγκληματικότητας, η οποία οδηγεί σε μια διάχυτη και τεράστια ανασφάλεια όλο τον ελληνικό λαό (είμαστε ο πιο ανασφαλής λαός στην Ευρωπαϊκή Ένωση), επιχειρείται να προβληθούν ως φόβητρο οι κουκουλοφόροι, τους οποίους ποτέ δεν έχει συλλάβει η κυβέρνηση αυτή, και την ίδια στιγμή μόνο το Δεκέμβριο σας θυμίζω είχαμε 8 ληστείες με φόνο και άλλες τόσες απόπειρες. Η Ελλάδα μέρα με τη μέρα γίνεται χώρα της Λατινικής Αμερικής, υπό τα όμματα των κυβερνώντων, με διαλυμένα Σώματα Ασφαλείας και χωρίς να υπάρχει ούτε μια κουβέντα, μια απολογία για τους νεκρούς που χάνονται κάθε μέρα. Σας θυμίζω ότι πέρσι χάθηκαν 80 άνθρωποι στην Ηλεία και σε άλλα σημεία της χώρας από τις πυρκαγιές, σας θυμίζω ότι μεταξύ αυτών ήταν 12 παιδιά, χάθηκαν με έναν πραγματικά ανεκδιήγητο για ένα σύγχρονο κράτος τρόπο και δεν υπήρξε ούτε μια απόφαση της Κυβερνητικής Επιτροπής η οποία να διατάζει τις υπηρεσίες να κάνουν μια εξομοίωση, μια άσκηση για να δουν πού υπήρξαν πλημμέλειες και ελλείμματα στο συντονισμό των υπηρεσιών. Αυτή είναι η ευθύνη απέναντι σε ανθρώπινες ψυχές, αυτή είναι η ευθύνη και όπως την αντιλαμβάνεται η συντηρητική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας απέναντι στον ελληνικό λαό. Αυτή είναι η μία πλευρά, ο φόβος και η διαχείρισή του. Η άλλη πλευρά είναι τα τριχίλιαρα. Τα τριχίλιαρα τα οποία ενίοτε γίνονται δεκαχίλιαρα, όπως έγινε πρόσφατα με τις καταστροφές στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της χώρας, προκειμένου κάθε φορά να δημιουργείται ένα επικοινωνιακό γεγονός. Η αλήθεια είναι μία: Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση Καραμανλή έχει κλείσει τον κύκλο της, η αλήθεια είναι ότι η ατζέντα Καραμανλή πλέον δεν υπάρχει στη δεύτερη τετραετία και η χώρα οδεύει προς μια βαθιά εκτεταμένη ύφεση και οικονομική κρίση. Καιρός είναι λοιπόν να φύγουν, διότι κάθε μέρα που περνάει η χώρα όλο και περισσότερο πληρώνει το έλλειμμα πολιτικής που υπάρχει από την παρούσα κυβέρνηση. Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Κύριε Γιακουμή. Β. ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ: Με βάση κύριε Χρυσοχοΐδη αυτά που είπατε μόλις τώρα, αν θέλετε την επικοινωνιακή αντεπίθεση της κυβέρνησης με το να μοιράζει τριχίλιαρα ή δεκαχίλιαρα όπως είπατε, το ΠΑΣΟΚ πώς θα αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση; Με δεδομένο μάλιστα το γεγονός ότι έχει μειωθεί και η ψαλίδα, στις δημοσκοπήσεις τουλάχιστον, απ’ ό,τι φαίνεται. Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Πολύ απλά, απέναντι στη διαχείριση του φόβου το ΠΑΣΟΚ έχει ένα σχέδιο: ασφάλεια και εμπιστοσύνη. Ασφάλεια, εμπιστοσύνη και μεγάλες αλλαγές και τομές που χρειάζεται ο τόπος, για να μπορέσουμε να ξαναμπούμε στο διεθνή ανταγωνισμό, για να μπορέσει η Ελλάδα να είναι διακριτή στον κόσμο, για να μπορέσει η κοινωνία να υπερβεί τη διεθνή και εσωτερική οικονομική κρίση με αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη. Αυτή είναι η δική μας η πρόταση. Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Κύριε Κούτρα. ΧΡ. ΚΟΥΤΡΑΣ: Αν κατάλαβα καλά, δεν περιμένετε πρωτοβουλίες κυβερνητικές για να βγουν κυρίως οι επιχειρηματίες οι μικρομεσαίοι από την ασφυξία. Με το δεδομένο ότι δεν πρόκειται να γίνουν και εκλογές –έτσι φαίνεται τουλάχιστον- πρόωρες, οι επιχειρηματίες τι πρέπει να κάνουν; Υπομονή; Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Οι επιχειρηματίες απευθύνονται στις τράπεζες, οι οποίες έχουν τις πόρτες τους κλειστές, επιβεβαιωνόμαστε –επαναλαμβάνω και πάλι- πλήρως ότι το πρόγραμμα των 28 δισεκατομμυρίων ουδόλως βοήθησε στο να στηριχθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και να αναθερμανθεί η οικονομία. Είναι προφανές ότι θα έχουμε ένα ισχυρότατο πλήγμα στην ανταγωνιστικότητα περαιτέρω της οικονομίας, των επιχειρήσεων και βέβαια ένα πάρα πολύ ισχυρό πλήγμα στην απασχόληση. Εκείνο το οποίο καλούμε την κυβέρνηση να κάνει είναι, έστω και τώρα, να καλέσει τις τράπεζες και να τις υποχρεώσει να διαθέσουν ένα μέρος από τα 28 δισεκατομμύρια € στις επιχειρήσεις οι οποίες έχουν ανάγκη, γιατί έχει ανάγκη η κοινωνία και η εθνική οικονομία. Ο Φίλιππος κάτι θέλει να πει. Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Κύριε Σιδέρη. Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Στο σημείο αυτό θα ήθελα να συμπληρώσω στα όσα είπε ήδη ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ότι σήμερα ένας μεγάλος ανταγωνιστής των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην αναζήτηση δανειακών κεφαλαίων είναι το ίδιο το δημόσιο. Το οποίο στην προσπάθειά του να περιορίσει το κόστος δανεισμού, επειδή πλέον οι διεθνείς αγορές τιμολογούν το κόστος δανεισμού του ελληνικού δημοσίου πολύ υψηλότερα σε σχέση με το παρελθόν, ουσιαστικά χρησιμοποιεί τις ελληνικές τράπεζες ως ενδιάμεσο κρίκο προκειμένου να δανείζεται φθηνότερα. Και να σας πω ένα παράδειγμα: Το ελληνικό δημόσιο βγάζει ειδικά ομόλογα όπως προβλέπει ο νόμος για τη σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος τα οποία δίνει στις τράπεζες. Οι τράπεζες τα χρησιμοποιούν αυτά τα ομόλογα ως ενέχυρο στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα από την οποία θα δανειστούν με πάρα πολύ χαμηλό επιτόκιο, της τάξης του 2,5% ή ανάλογα με το επιτόκιο το οποίο υπάρχει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Και αμέσως μετά το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα δανείζει το δημόσιο με 4%, ή ανάλογα με το ποιο θα είναι το επιτόκιο με το οποίο θα εκδίδονται τα έντοκα γραμμάτια ή άλλοι τίτλοι του δημοσίου. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι προκειμένου να αποφύγει το ελληνικό δημόσιο να δεσμευτεί σε μακροχρόνιο δανεισμό με επιτόκια της τάξης του 5%-6%, λόγω των συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί στις διεθνείς αγορές αλλά και της κακής εικόνας του στο εξωτερικό, θα παίρνει την όποια ρευστότητα φέρνει το τραπεζικό σύστημα από το εξωτερικό το ίδιο το δημόσιο, και όχι βέβαια οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις ή τα νοικοκυριά που έχουν ανάγκη. Αυτό στα οικονομικά λέγεται «crowding out». Με λίγα λόγια ο μεγάλος κίνδυνος είναι το δημόσιο εξαιτίας των αυξημένων δανειακών αναγκών του να στερεί από τον ιδιωτικό τομέα την αναγκαία ρευστότητα, με κίνδυνο και τα επιτόκια να διαμορφωθούν σε υψηλότερα επίπεδα αλλά και οι επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα να μην έχουν τα αναγκαία κεφάλαια προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες οι οποίες υπάρχουν. Γ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Το ότι δεν συλλαμβάνονται οι κουκουλοφόροι είναι ένα διαχρονικό ερώτημα. Εσείς είχατε τη μεγάλη επιτυχία να συλλάβετε τη 17Ν, αλλά δεν νομίζω να συλλάβατε κουκουλοφόρους. Γιατί; Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Γιατί δεν είμαστε ιδεοληπτικοί κύριε Σιδέρη να συλλαμβάνουμε όποιον βρίσκουμε στο δρόμο, ούτε είμαστε ιδεοληπτικοί να ενοχοποιούμε χώρους και κόμματα. Γιατί πιστεύουμε ότι πρέπει να συλλαμβάνεται αυτός που βιαιοπραγεί, αυτός που παραβαίνει τους νόμους. Και τέτοια θέματα και τέτοια προβλήματα σε τόσο εκτεταμένη βάση δεν υπήρξαν ποτέ επί των ημερών μας, ποτέ. Εγώ δεν έχω δει τους αστυνομικούς να παρακολουθούν κάποιους να καταστρέφουν και να συλλαμβάνονται αθώοι πολίτες και να παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και να δημιουργείται μια αίσθηση αυστηρής Αστυνομίας και την άλλη μέρα να έχουμε απαγωγές επωνύμων προσώπων. Και να δημιουργείται μια αίσθηση ότι σε αυτή τη χώρα δεν υπάρχει ασφάλεια. Γιατί εγώ επιμένω ότι η Ελλάδα είναι ασφαλής χώρα, είναι από τις πιο ασφαλείς χώρες του κόσμου. Αλλά όταν καθημερινά με τις πράξεις μας οδηγούμε σε διάλυση τα Σώματα Ασφαλείας και την Αστυνομία, την οποία θεωρούσε όλος ο πλανήτης ως παράδειγμα, ως υπόδειγμα καλής Αστυνομίας, τότε λοιπόν έχουμε μια ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό. Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Κύριε Λιδωρίκη. Α. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Στις χθεσινές Γενικές Συνελεύσεις της EUROBANK και της ALPHA BANK, τόσο ο κ. Νανόπουλος όσο ο κ. Κωστόπουλος δεσμεύτηκαν κατηγορηματικά ότι θα προωθήσουν τα λεφτά που θα πάρουν από τα 28 δις στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και στους καταναλωτές με χαμηλό κόστος. Αμφισβητείτε αυτές τις δηλώσεις των δύο διοικητών των τραπεζών; Και μια δεύτερη ερώτηση. Κατά πόσο μια κυβέρνηση, οποιαδήποτε κυβέρνηση, θα μπορούσε να υποχρεώσει ιδιωτικές τράπεζες να συμμετέχουν στο πρόγραμμα του ΤΕΜΠΜΕ; Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Η πρώτη ερώτησή σας απαντάει στη δεύτερη. Δηλαδή το γεγονός ότι μόλις κάποιες δεκάδες αιτήσεις επιχειρήσεων που έχουν ενταχθεί στο ΤΕΜΠΜΕ χρηματοδοτήθηκαν μόνο από την Αγροτική Τράπεζα, αποδεικνύει το γεγονός και απαντάει στην ερώτησή σας ότι οι τράπεζες δεν είναι διατεθειμένες να στηρίξουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, όχι βεβαίως δωρεάν, αλλά επιχειρηματικά, κερδίζοντας και οι τράπεζες. Αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα. Λοιπόν, δεν έχω λόγους εγώ ούτε καμιά υποχρέωση να σχολιάζω δηλώσεις τραπεζιτών, δεν είναι δουλειά μου αυτή. Η δουλειά μας είναι να πείσουμε την κυβέρνηση να αντιληφθεί ότι οφείλει αυτή να υποχρεώσει τις ιδιωτικές τράπεζες, τις οποίες δανείζει αδρά αυτή τη στιγμή και με τον τρόπο που είπε και ο Φίλιππος προηγουμένως, να ανταποκρίνονται στον οικονομικό τους ρόλο κυρίως πρώτα και μετά στον κοινωνικό τους ρόλο. Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να σας υπενθυμίσω την κριτική που άσκησε το ΠΑΣΟΚ κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τη σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος. Μια από τις προτάσεις που έκανε το ΠΑΣΟΚ κατά τη συζήτηση στη Βουλή ήταν να ενσωματωθούν στο σχέδιο νόμου ασφαλιστικές δικλείδες προκειμένου να διασφαλιστεί ότι πραγματικά τα χρήματα τα οποία θα διοχετευτούν στο τραπεζικό σύστημα θα καταλήξουν τελικά στην πραγματική οικονομία. Το ΠΑΣΟΚ έδωσε τότε δύο συγκεκριμένα παραδείγματα από δύο σχέδια άλλων χωρών (αναφέρομαι συγκεκριμένα στο σχέδιο της Αγγλίας και στο σχέδιο της Γαλλίας), μέσα από τα οποία προέκυπτε ότι στις χώρες αυτές οι κυβερνήσεις έβαλαν ασφαλιστικές δικλείδες προκειμένου τα χρήματα να καταλήξουν στην πραγματική οικονομία. Το σχέδιο το γαλλικό, σας υπενθυμίζω, περιελάμβανε ποσοτικούς στόχους για το ποια θα έπρεπε να είναι η επέκταση των τραπεζών προς συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας, το δε αγγλικό σχέδιο, έθετε ως σημείο αναφοράς για την πιστωτική επέκταση προς την οικονομία την πιστωτική επέκταση του έτους 2007. Με βάση το αγγλικό σχέδιο η πιστωτική επέκταση προς τον πραγματικό τομέα της οικονομίας δεν θα έπρεπε να είναι κάτω από το επίπεδο που ήταν το 2007. Αυτά τα θέματα τα είχαμε συμπεριλάβει στην κριτική που ασκήσαμε τότε στην Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση όμως κώφευσε στα όσα το ΠΑΣΟΚ τότε έθετε ως πρωταρχικά ζητήματα, αδιαφόρησε και τώρα βλέπουμε ποια είναι η πραγματικότητα. Αυτά δηλαδή που λέγαμε τότε εμείς κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου, ότι τα κεφάλαια δεν θα φτάσουν στην πραγματική οικονομία, επιβεβαιώνονται τώρα. ΑΓΓ. ΜΟΣΧΟΒΑΣ: Κύριε Χρυσοχοΐδη, επειδή αναφερθήκατε στις απαγωγές επώνυμων στελεχών, αναφέρεστε στον εφοπλιστή τον κ. Παναγόπουλο. Εκτιμάτε ότι -επειδή είναι η δεύτερη ή η τρίτη αν δεν απατώμαι το τελευταίο διάστημα- έχουμε περάσει σε μια άλλη μορφή εγκληματικών ενεργειών, που έχουν ως έκφανση την απαγωγή; Πρόκειται για κάτι άλλο; Ακούστηκαν χίλιες δυο υποθέσεις: από τρομοκρατική ενέργεια μέχρι απλή εγκληματική ενέργεια. Εσείς τι λέτε; Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Απλά συμβαίνουν πολλά καθημερινά, τα οποία δεν είναι γνωστά στα Μέσα Ενημέρωσης και κάθε φορά τα γεγονότα αυτά κορυφώνονται με ένα πολύ σημαντικό γεγονός. Σημασία έχει ότι η εγκληματικότητα στη χώρα, βρίσκεται σε ύψη. Είναι πρωτοφανής η αδράνεια των Αρχών. Αυτό έχει σημασία. Γ. ΠΙΤΤΑΡΑΣ: Επειδή αναφερθήκατε νωρίτερα και στην υπόθεση του φυσικού αερίου, είχαμε πριν από λίγο μια τηλεφωνική επικοινωνία του κ. Καραμανλή με τον κ. Πούτιν. Πιστεύετε ότι από αυτό το τηλεφώνημα μπορεί να βγει κάτι καλό; Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Είχαμε και το Χριστός Ανέστη το Πάσχα όπως θυμάστε! Είχαμε και το Χριστός Ανέστη το Πάσχα και διάφορα άλλα φαινόμενα και γεγονότα επικοινωνιακά, τα οποία ουδόλως επηρέασαν τις τύχες της ελληνικής κοινωνίας, τα εισοδήματά της και τις τύχες της χώρας. Ας σταματήσει επιτέλους αυτό το παιχνίδι. Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω κ. Πιτταρά με αφορμή την ερώτηση την οποία κάνατε, ότι η Ελλάδα ήταν μια από τις τέσσερις χώρες οι οποίες αναφέρθηκαν στο διεθνή Τύπο, ότι θίγονται από την επιλογή της Ρωσίας να περιορίσει τη ροή του φυσικού αερίου προς την Ουκρανία και κατ΄ επέκταση προς την Ευρώπη. Καταλαβαίνετε ότι δεν ευνοεί τη διεθνή εικόνα της χώρας, να ξέρουν οι επενδυτές οι οποίοι θέλουν να έρθουν εδώ να επενδύσουν, ότι η χώρα είναι τόσο ευάλωτη και τόσο εκτεθειμένη στις μονομερείς ενέργειες του βασικού προμηθευτή της σε φυσικό αέριο. Υπενθυμίζω ότι η Ελλάδα ήταν ίσως η μόνη από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία καυχιόταν στο παρελθόν κυρίως μέσω του Υπουργείου Ανάπτυξης αλλά και του ιδίου του Πρωθυπουργού, σχετικά με τις επιτυχίες που είχε στην ενεργειακή διπλωματία και στη διπλωματία των αγωγών, όπως πολύ σωστά επεσήμανε και ο κ. Χρυσοχοΐδης. Β. ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ: Μια που ανοίξαμε τώρα κ. Χρυσοχοΐδη αυτά τα ζητήματα που έχουν σχέση και με το φόβο στην ελληνική κοινωνία που συντηρεί η Κυβέρνηση και που καλλιεργεί αν θέλετε, θέλω να σας ρωτήσω σχετικά με τα όσα είπε η κα Μπακογιάννη ότι δεν έχουν συλληφθεί ακόμη κάποια παρακλάδια της 17Ν. Εσείς το συμμερίζεστε αυτό; Γνωρίζετε; Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Κύριε Γιακουμή έχω απαντήσει επανειλημμένα σε αυτά τα ερωτήματα. Δεν υπάρχει λόγος να επανερχόμαστε. Νομίζω ένα πράγμα πρέπει να κάνουμε όλοι και να συμβάλλουμε όλοι μας: στο να δημιουργήσουμε ένα κλίμα και μια ατμόσφαιρα ασφάλειας στη χώρα, που είναι αναγκαία και για την εσωτερική κοινωνική ειρήνη και για την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Μ. ΚΑΡΑΚΛΙΟΥΜΗ: Ευχαριστούμε πολύ.
|