ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
Ανακοίνωση Τύπου, Αθήνα, 13 Νοεμβρίου 2009

ΟΜΙΛΙΑ
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
 ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ TOY ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ  ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ
ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Σας ευχαριστώ κ. Τσίπρα για την ερώτηση. Γιατί είναι αλήθεια ότι, μέσα στη γενικευμένη οικονομική, κοινωνική και θεσμική κρίση, το πρόβλημα του ασφαλιστικού μας συστήματος ξεχωρίζει. Ξεχωρίζει ανάμεσα σε πολλά άλλα προβλήματα, που η Κυβέρνησή μας εκλέχτηκε για να αντιμετωπίσει.
  Όπως έχω  τονίσει στο παρελθόν, το ασφαλιστικό είναι  εθνικό ζήτημα. Δεν αφορά απλώς αριθμούς, στατιστικά στοιχεία. Αφορά την ποιότητα ζωής των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Αφορά τη ζωή και την αξιοπρέπεια του συνταξιούχου. Αφορά και εδώ την έννοια του δικαίου. Αφορά τις επόμενες γενιές. Γενιές Ελλήνων, που πρέπει να δούμε με ποιους όρους εντάσσονται στην αγορά εργασίας, ώστε να αποτρέψουμε το σημερινό κίνδυνο να ζήσουν χειρότερα από εμάς, από τη δική μας γενιά. Οφείλουμε να εξασφαλίσουμε, και θα το εξασφαλίσουμε, την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών.
  Είναι προφανές ότι το πρόβλημα επείγει. Και δεν επείγει απλά επειδή μας το λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Εγώ μπορώ να συμφωνήσω σε πολλά, και με εσάς κ. Τσίπρα, για την κριτική απέναντι στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση.
  Όμως, η αλήθεια είναι ότι αντικειμενικά, σήμερα, οι ασφαλιστικοί μας φορείς είναι στα πρόθυρα χρεοκοπίας. Και γιατί η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι οικτρή, και γιατί η λέξη «ζούγκλα» είναι ίσως λίγη για να χαρακτηρίσει την αγορά εργασίας, και γιατί η εισφοροδιαφυγή τα τελευταία χρόνια ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.
  Γι’ αυτό, είναι δέσμευσή μας να αγωνιστούμε για τη σωτηρία του ασφαλιστικού μας συστήματος, που σήμερα βρίσκεται πράγματι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Για να φτιάξουμε ένα σύστημα βιώσιμο, δίκαιο και μακράς πνοής.
  Με δυο λέξεις, να περιγράψω την πολιτική μας πρόταση για το ασφαλιστικό. Ο σημερινός νόμος, το σημερινό καθεστώς θα αλλάξει. Έχουμε ήδη θέσει ορισμένες βασικές προτεραιότητες, που αποτελούν προϋπόθεση για να κάνουμε το επόμενο βήμα, που είναι η αναθεώρηση και αλλαγή του ασφαλιστικού μας συστήματος. Και τις ανακοινώσαμε με σαφήνεια στις προγραμματικές μας δηλώσεις.
  Προτεραιότητες, όπως είναι η εγγύηση των συντάξεων, δεν υπάρχει φόβος να μην πάρει ο συνταξιούχος τη σύνταξή του. Ο χρόνος απονομής των συντάξεων. Η θεραπεία αδικιών, όπως αυτή που αφορά τους έχοντες διαδοχική ασφάλιση. Η διεύρυνση των κριτηρίων του ΕΚΑΣ, όπως και η αύξηση της βασικής σύνταξης του αγρότη, της αγρότισσας, του ανασφάλιστου, ώστε να φτάσουμε στα 550 ευρώ για το μεμονωμένο συνταξιούχο και στα 950 ευρώ για το ζευγάρι, ως το τέλος της τετραετίας.
  Μηχανογράφηση των Ταμείων, όχι απλώς για να είναι πιο λειτουργικά τα Ταμεία, αλλά διότι υπάρχει τρομερή διαφθορά και σπατάλη, και εδώ. Εκσυγχρονισμός της λίστας φαρμάκων και της διαδικασίας χορήγησης αναπηρικών συντάξεων.
  Σε ό,τι αφορά το νόμο Πετραλιά, θα πω ένα πράγμα. Είχαμε ασκήσει έντονη κριτική, όταν το 2008 κάναμε συζήτηση σε αυτήν εδώ την αίθουσα. Δυστυχώς για τη χώρα, δικαιωθήκαμε σε αυτή μας την κριτική. Γι’ αυτό και ισχύουν όλα όσα έχουμε καταγγείλει για το νόμο αυτό στο παρελθόν. Γι’ αυτό μιλάμε για αλλαγή όλου του καθεστώτος του ασφαλιστικού μας συστήματος.
  Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα είναι βέβαιο. Το ζήτημα του ασφαλιστικού συστήματος είναι πολύ σοβαρό για να το αντιμετωπίσουμε πρόχειρα, με μπαλώματα, με αποσπασματικές λύσεις. Είναι πολύ σοβαρό για να το αντιμετωπίζουμε και έξω από ολόκληρο το πλέγμα των προβλημάτων που υπάρχουν στην κοινωνία μας, στην αγορά μέσα στην οποία γεννήθηκε το ασφαλιστικό σύστημα.
  Δεν μπορούμε να σχεδιάσουμε το ασφαλιστικό, αγνοώντας βασικές παραμέτρους της αγοράς, της αγοράς εργασίας, της οικονομίας, του ανταγωνισμού, της ίδιας της λειτουργίας των επιχειρήσεων. Γι’ αυτό και ξεκινήσαμε το διάλογο με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Γι’ αυτό και ανοίγουμε τον διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους για όλες τις μεγάλες αλλαγές που προτιθέμεθα να κάνουμε. Και θα συνεχιστεί αυτός ο διάλογος όσο χρειαστεί, ώστε οι πολιτικές που θα εφαρμόσουμε να είναι επιτέλους βιώσιμες, αλλά και να μην αφήνουν κανέναν Έλληνα χωρίς τα δικαιώματά του, αδικημένο ή περιθωριοποιημένο.
  Γνωρίζουμε ότι είναι δύσκολο το εγχείρημα. Γνωρίζουμε όμως ότι υπάρχουν και λύσεις. Γνωρίζουμε επίσης ότι αν δουλέψουμε μαζί, θα τις βρούμε και θα τις συμφωνήσουμε.
  Καλούμε, λοιπόν, και την αντιπολίτευση, να ξεπεράσει τη λογική της ισοπέδωσης. Μπορούμε να σφυρηλατήσουμε μαζί τις κοινωνικές συμφωνίες που χρειάζονται. Μην μένετε στο παρελθόν της εύκολης, από τα έξω κριτικής. Δίνουμε χώρο για ουσιαστική συμμετοχή στη συνδιαμόρφωση αυτών των πολιτικών. Ελάτε, διότι εκείνους που θέλουν να συμμετάσχουν στο διάλογο παραγωγικά και με προτάσεις, θα τους ακούσουμε και θα προχωρήσουμε μαζί.
  Και ο ΣΥΡΙΖΑ, μιας κι εσείς καταθέσατε τη συγκεκριμένη ερώτηση, είναι μία από τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας, από τις οποίες περιμένουμε ειλικρινά να ανταποκριθεί σε αυτό το κάλεσμα της Κυβέρνησης.
  Γνωρίζω καλά ότι αν το θελήσετε, μπορείτε και με το παραπάνω, ειδικά εσείς, να συνεισφέρετε πολλά σε έναν προοδευτικό διάλογο, που θα έχει στόχο την προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών και ένα βιώσιμο ασφαλιστικό, αλλά βεβαίως και σε πολλούς άλλους τομείς. Ευχαριστώ.

ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Πρώτα απ’ όλα, να σταθώ στις εποικοδομητικές φράσεις σας, τις οποίες άκουσα, με τις οποίες συμφωνούμε. Η εισφοροδιαφυγή, πρέπει να χτυπηθεί. Εργασιακές σχέσεις, πρέπει να τηρούνται και να προστατεύονται τα δικαιώματα των εργαζομένων. Και αυτό θα παίξει σημαντικό ρόλο συνολικά για την οικονομία και, βεβαίως, και για τα Ασφαλιστικά Ταμεία.
  Ένταξη των μεταναστών στο ασφαλιστικό σύστημα, συμφωνούμε. Άρα, στις ουσιαστικές, συγκεκριμένες σας προτάσεις, βλέπω ότι υπάρχει χώρος και δυνατότητα ουσιαστικού διαλόγου.
  Θα ήμουν βεβαίως περιχαρής, αν το πρόβλημα ήταν μόνο ο κ. Αλμούνια. Γιατί με τον κ. Αλμούνια έχω συγκρουστεί και δημοσίως, και προσωπικά. Ιδιαίτερα με τον τρόπο με τον οποίο αποδέχτηκε αυτή την άθλια διαδικασία της απογραφής, η οποία μας έβαλε σε επιτήρηση, αφαιρώντας ουσιαστικά από την Ελλάδα δικαιώματα που πρέπει να έχουμε ως ανεξάρτητο κράτος.
  Διότι επιτήρηση, τι σημαίνει; Ουσιαστικά, σου περιορίζει την αυτονομία και την ανεξαρτησία, την κυριαρχία αυτού του Σώματος να αποφασίζει. Αυτό ακριβώς θέλουμε εμείς, αυτό διεκδικούμε και αυτό θα καταφέρουμε. Αυτή την αυτονομία, την ανεξαρτησία, αυτή την κυριαρχία του Ελληνικού λαού, να ορίζει ο ίδιος την τύχη αυτής της χώρας και κανένας να μην επιτηρεί αυτή τη χώρα.
  Γι’ αυτό το έλλειμμα είναι πολύ μεγάλο θέμα, γιατί είναι εθνικό θέμα. Γι’ αυτό και το ασφαλιστικό είναι εθνικό θέμα. Δεν είναι θέμα, επειδή το αναφέρει ο «χ» ή ο «ψ» τρίτος. Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά. Παραδώσαμε το ΙΚΑ -για να μιλήσουμε λίγο και για τη λεγόμενη «ισοπέδωση», είναι πολύ εύκολο να πει κανείς «όλοι εσείς τα κάνατε θάλασσα»- με πλεόνασμα 1,3 δις. Το 2009, μόλις πέντε χρόνια μετά, παραδόθηκε με 1,7 δις έλλειμμα.
  ΟΑΕΕ: έλλειμμα 30 εκ. ευρώ το χρόνο το 2004. Σήμερα, 900 εκ. ευρώ ετησίως. Οφειλές προς το Δημόσιο, το 2003, 2,7 δις ευρώ. Σήμερα, οφειλές του Δημοσίου προς τα Ταμεία 10 δις ευρώ. Είναι μόνο μερικά στοιχεία, για να δει κανείς την κατάσταση που έχουμε παραλάβει στα Ασφαλιστικά Ταμεία.
  Γι’ αυτό λέω ότι εμείς θα συγκρουστούμε με τις λογικές, που λένε ότι αυτά θα τα πληρώσει ο χαμηλοσυνταξιούχος, θα τα πληρώσει ο εργαζόμενος, θα τα πληρώσει η ελληνική οικογένεια.
  Είμαστε εδώ για να προστατεύσουμε τον συνταξιούχο, να προστατεύσουμε το άτομο με αναπηρία, να προστατεύσουμε την ελληνική οικογένεια μέσα σε αυτή την κρίση, και να φτιάξουμε επιτέλους ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα.
  Και σε αυτό, και πάλι καλούμε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις σε μία ουσιαστική συζήτηση και διάλογο, για να μπορέσουμε να το κάνουμε πράξη με τις ευρύτερες δυνατές συναινέσεις και υποχρεώσεις όλων, εργοδοτών, εργαζομένων, πολιτών.
Σας ευχαριστώ.