ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
Από τα πρακτικά της 20ης Νοεμβρίου 2009

Συζήτηση επίκαιρης ερώτησης του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, σχετικά με τις συνέπειες από την παύση της συγχρηματοδότησης των stage κ.λπ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Συζητούμε τώρα τη με αριθμό 94/17.11.2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, σχετικά με τις συνέπειες από την παύση της συγχρηματοδότησης των stage κλπ..
Η ερώτηση του κ. Αϊβαλιώτη έχει ως εξής:
«Αποτελεί τεράστια αναλγησία και πράξη πολιτικής αντεκδίκησης εκ μέρους της Κυβέρνησης. Η απόλυση χιλιάδων νέων που εργάζονται με stage.
Ερωτάσθε:
1. Έχει υπολογιστεί η απώλεια πόρων από την Ευρωπαϊκή Ένωση από την παύση της συγχρηματοδότησης των stage;
2. Πόσοι άνθρωποι που εργάζονται με stage απολύθηκαν από τα μέσα Οκτωβρίου ως τώρα και πόσοι θα απολυθούν μέχρι το καλοκαίρι του 2010;».
Στην ερώτηση του κ. Αϊβαλιώτη θα απαντήσει ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Ανδρέας Λοβέρδος.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Αϊβαλιώτη, θέλω να σας θυμίσω, γιατί ήσασταν Βουλευτής και την περασμένη περίοδο της Βουλής, ότι ήταν δεκάδες οι ερωτήσεις και οι παρεμβάσεις των Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ήταν πάρα πολλές οι παρεμβάσεις του Προέδρου τότε της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γιώργου Παπανδρέου για τα θέματα των stage, για τα θέματα των stagiers, προσωπικά για κάθε ένα από αυτά τα παιδιά. Είχαμε επανειλημμένα, δηλαδή, ασκήσει κριτική στη Νέα Δημοκρατία γι’ αυτή τη μέθοδο εγκλωβισμού χιλιάδων νέων ανθρώπων στο δημόσιο. Θυμάμαι, κύριε συνάδελφε, χωρίς να μπορώ να είμαι ακριβής, ότι και οι Βουλευτές του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού είχαν κάνει αντίστοιχη κριτική.
Υπάρχει ένα παράδοξο, με την ερώτηση τη δική σας σήμερα, με την ερώτηση του κ. Γεωργιάδη πριν από λίγες μέρες, με την ερώτηση του κ. Παφίλη, να ερωτάται αυτή η Κυβέρνηση που εξελέγη στις 4 Οκτωβρίου του 2009 για πρακτική έξι ετών της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Κύριε συνάδελφε, ο συγκάτοικος έφυγε από την πολυκατοικία αλλά άφησε απλήρωτα κοινόχρηστα έξι ετών. Και αυτό είναι μια πραγματικότητα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Δεν μπορείτε να κοιτάτε εμάς και να μας ασκείτε κριτική. Δεν έχουμε δημιουργήσει εμείς το φαινόμενο.
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα, κύρια Πρόεδρε, έχει ευθύνη για όλες τις προηγούμενες δεκαετίες που δημιούργησε προβλήματα -εμείς με τους συμβασιούχους, η Νέα Δημοκρατία επίσης με τους συμβασιούχους. Και όταν δόθηκε η λύση με στήριξη και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης το 2004, όχι μόνο στην Εθνική Αντιπροσωπεία αλλά με στήριξη στελεχών της Αντιπολίτευσης ακόμα και στα νομικά θέματα του Προεδρικού Διατάγματος Παυλόπουλου, τότε όλοι είπαμε με νωπή και την ψήφιση του Συντάγματος το 2000-2001 πως με αυτό το φαινόμενο τελειώνουμε. Αντί, όμως, να τελειώσουμε, το φαινόμενο το ξαναδημιούργησε η Νέα Δημοκρατία στα έξι χρόνια της δικής της διακυβέρνησης με τον εγκλωβισμό δεκάδων χιλιάδων τέτοιων παιδιών.
Και επειδή στο δεύτερο κομμάτι της απάντησής μου θα δώσω και τα ειδικά στοιχεία για τα οποία ρωτάτε, πριν καθίσω θέλω να πω στους συναδέλφους ότι, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, ενημερώνω την Εθνική Αντιπροσωπεία όπως με ενημερώνει ο ΟΑΕΔ με σχετικά στοιχεία, πως ο αριθμός των stagiers εμφανίζεται να είναι, χωρίς όσους συνήψαν αυτή τη σύμβαση μαθητείας την προεκλογική περίοδο με έκνομο τρόπο, περίπου είκοσι τρεις χιλιάδες νέοι άνθρωποι.
Αλλά δεν τα εμπιστεύομαι. Είναι παραπάνω, διότι –σας δίνω ένα παράδειγμα- στο ΙΚΑ που αποτελεί οργανισμό του οποίου έχω την τιμή να προΐσταμαι, έχουμε από πλευράς ΟΑΕΔ το στοιχείο των χιλίων τριακοσίων stagiers, ενώ το ίδιο το ΙΚΑ μου δίνει τον αριθμό των δύο χιλιάδων σαράντα εννέα stagiers.
Δημιουργήθηκε, λοιπόν, ένα φαινόμενο με παροξυμμένες διαστάσεις και τον τελευταίο που πρέπει να αιτιάται οποιοσδήποτε Βουλευτής, είναι η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Και εμείς ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Να πω βέβαια, κύριε Υπουργέ, ότι πριν φύγει η Νέα Δημοκρατία από την πολυκατοικία, την είχε εγκαταλείψει ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός για τον απλούστατο λόγο ότι οι πετούγιες ήταν λαδωμένες και οι κοινόχρηστοι χώροι χρειάζονταν επειγόντως απολύμανση και απεντόμωση, κάτι που δεν έγινε.
Είστε σοβαρός πολιτικός, είστε έγκριτος συνταγματολόγος και αφήνω και στην άκρη ότι είστε και Ολυμπιακός, κάτι το οποίο ιδιαίτερα εκτιμά η γυναίκα μου, η οποία είναι και το γένος Γιούτσου. Και δεν χρειάζεται να εξηγήσω τι σημαίνει το όνομα Γιούτσος για κάθε Ολυμπιακό.
Θέλω να πω εδώ, βέβαια, ότι ο κ. Γερουλάνος θα πρέπει να μου απαντήσει στην ερώτηση που έκανα για ποιο λόγο οι άλλες δύο ιστορικές ομάδες του λεκανοπεδίου, ο Παναθηναϊκός και η Α.Ε.Κ., δεν έχουν σύγχρονα γήπεδα, όπως έχει ο Ολυμπιακός, που καλώς έχει. Πρέπει να θυμίσουμε ότι και ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός είναι ιστορικές ομάδες και με συγκεκριμένη προσφορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και μια και αρχίσαμε και τα ποδοσφαιρικά, να πούμε καλή επιτυχία στην Εθνική Ελλάδος, η οποία έπαιξε σαν πρωταθλήτρια Ευρώπης και πέρασε στο Μουντιάλ πανάξια. Κλείνει η παρένθεση.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ)
Είπα, λοιπόν, ότι είστε πολύ σοβαρός πολιτικός. Δυσκολεύομαι να κατανοήσω και να δεχθώ, λοιπόν, αυτό που υπαινίσσεστε στη γραπτή απάντηση, κύριε Υπουργέ, που μου στείλατε σε γραπτή ερώτηση που έκανα για το ίδιο θέμα. Στην απάντηση υπαινίσσεστε ότι όσοι δούλεψαν μετά την αναγγελία των εκλογών σε πρόγραμμα stage δεν θα πληρωθούν. Στέκει αυτό; Κάποιος που δούλεψε δεν θα πληρωθεί; Το ισχυριζόμαστε στην ευρωπαϊκή Ελλάδα του 2009; Δεν θα πληρωθούν, δηλαδή, αυτοί οι άνθρωποι, επειδή έτσι θέλει, όχι εσείς, αλλά το ρεβανσιστικό βαθύ ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Γι’ αυτόν το λόγο δεν θα πληρωθούν αυτοί οι άνθρωποι; Εσείς με αίσθημα ευθύνης -και διαβάζω εδώ επί λέξει τη δήλωσή σας- στις 19 Οκτωβρίου, μετά τις εκλογές, δηλώσατε: «Δεν μπορείς να διώξεις όσους έχουν συμπληρώσει είκοσι τέσσερις μήνες». Εδώ μιλά, λοιπόν, ο έγκριτος νομικός.
Για ποιο λόγο δεν εισακουστήκατε από το βαθύ ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν το ξέρω. Είναι, όμως, κατάφορη η αδικία και παραβιάζεται η αρχή της ίσης μεταχείρισης, γιατί εδώ θα αναφέρω, κύριε Υπουργέ, το ν.2738/1999, όπου συνυπογράφοντος του κυρίου Παπανδρέου μονιμοποιήθηκαν όσοι δούλευαν με stage και το ίδιο έγινε και ένα χρόνο μετά με το ν.2839/2000. Συνολικά, λοιπόν, μονιμοποιήσατε τότε δύο χιλιάδες τετρακόσια άτομα οι οποίοι ήταν του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τους καλοβολέψατε.
Τους δεξιούς, όμως, σήμερα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τους κυνηγά. Και όχι μόνο τους κυνηγά, αλλά τους απολύει και ας δουλεύουν δύο, τρία, τέσσερα ή πέντε χρόνια σε μία έκφραση τριτοκοσμική, μία έκφραση πολιτικής αντεκδίκησης και ρεβανσισμού, μαστιγώματος νέων ανθρώπων οι οποίοι είναι φουκαράδες, είναι δεξιοί, δουλεύουν για 380 ευρώ ανασφάλιστοι, όταν για παράδειγμα οι μεγαλοπρομηθευτές του δημοσίου μένουν αλώβητοι. Βρήκαμε, λοιπόν, τον τρόπο για το πώς θα μειώσουμε το έλλειμμα. Απολύουμε δεξιούς που δούλευαν για 380 ευρώ, αλλά οι μεγαλοπρομηθευτές του δημοσίου μένουν στις θέσεις τους.
Κύριε Υπουργέ, θα πρέπει να πληροφορηθεί η Εθνική Αντιπροσωπεία ότι ήδη η Ευρωπαϊκή Ένωση ασχολείται με το θέμα, μετά από την προσφυγή που υπέβαλα και θα την καταθέσω στα Πρακτικά της Βουλής μετά το τέλος της ομιλίας μου. Υπέβαλα, λοιπόν, προσφυγή στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Ήμουν προχθές στις Βρυξέλλες. Μίλησα με Ευρωβουλευτές, με στελέχη των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αφήνει το θέμα. Ήδη ετοιμάζεται η σύγκληση μεγάλης δημόσιας συζήτησης, ανοικτής στα Μέσα Ενημέρωσης, στις Βρυξέλλες, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου θα συζητηθεί η προσφυγή και θα παρθούν αποφάσεις.
Και εδώ να πω, κύριε Υπουργέ, ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο –και εσείς το ξέρετε, γιατί είσαστε έγκριτος νομικός- να βρεθεί αντιμέτωπη με προσφυγή στο Ευρωδικαστήριο. Και ερωτώ: Τόσα χρήματα μας περισσεύουν τέλος πάντων, ώστε να είμαστε τόσο large με αυτά τα ευρωπρόστιμα που μας έχουν έρθει για απείρως απλούστερες υποθέσεις; Τόσο άνετοι είμαστε, ώστε να διακινδυνεύουμε το κύρος της χώρας και χρήματα τα οποία μπορεί να μας έρθουν ως καμπάνα από την Ευρωπαϊκή Ένωση για ένα ζήτημα το οποίο θα μπορούσε να είχε λυθεί; Σε τέτοια οικονομικά χάλια που βρισκόμαστε για τέτοια είμαστε τώρα;
Ευχαριστώ.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Στη δευτερολογία μου, αγαπητέ συνάδελφε, θα απαντήσω στα ειδικά ερωτήματα της επίκαιρης ερώτησής σας.
Με ρωτάτε πόσοι απολύονται. Η ερώτηση διατυπώνεται κατά τρόπο –να με συγχωρήσετε γι’ αυτό, παρόλη την εκτίμησή μου- εσφαλμένο. Από τη σχέση μαθητείας δεν προκύπτει απόλυση, προκύπτει λήξη του χρόνου της σχέσης αυτής. Άρα, ο όρος έχει σημασία. Γιατί, όπως ξέρετε, οι υποθέσεις αυτές είναι επίδικες και συνεπώς κάθε τι που λέτε ή που λέω εγώ μπορεί να προσμετρηθεί ως μέσο απόδειξης, κάποιος να το αξιοποιήσει.
Με ρωτάτε, λοιπόν, πόσων οι σχέσεις αυτές μαθητείας λήγουν. Για το 2009 και από 15ης Οκτωβρίου μέχρι τώρα για εξακόσια σαράντα πέντε άτομα. Από τώρα έως το τέλος του 2010 για περίπου δεκατρείς χιλιάδες άτομα. Σας καταθέτω το σχετικό στοιχείο, όπως προκύπτει από έγγραφο του Ο.Α.Ε.Δ., αλλά σας ξαναλέω ότι όλα αυτά τα στοιχεία ελέγχονται, διότι σε υπηρεσίες που εγώ εποπτεύω ο αριθμός είναι μεγαλύτερος.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής:
Λέτε, επίσης, ότι χάνουμε κοινοτικά κονδύλια. Δεν είναι και τόσο ακριβές αυτό, είναι όμως ένα θέμα προς ερώτηση. Η απάντηση έχει ως εξής: Σας καταθέτω για τα έτη 2007, 2008 και 2009 τα προγράμματα μαθητείας, σε ποιους φορείς έχουν καταρτιστεί και ποιος πληρώνει. Θα διαπιστώσετε ότι το μείζον μέρος –και το «μείζον» είναι μία απλή έκφραση- η συντριπτική πλειοψηφία των προγραμμάτων καλύπτονται από εθνικούς πόρους. Λίγα δε εξ αυτών είναι συγχρηματοδοτούμενα. Δεν υπάρχει, όμως σε εκκρεμότητα -όπως η σχετική Γενική Γραμματεία, για το Κοινοτικό Πλαίσιο, μας ενημερώνει- για το 2009 άλλο κομμάτι του επιχειρησιακού σχεδίου, ούτως ώστε η χώρα να χάνει πόρους. Το καταθέτω και αυτό.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Ανδρέας Λοβέρδος καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία έχουν ως εξής:
Αγαπητέ, κύριε συνάδελφε, μία σχέση μαθητείας, εξ ορισμού βραχύβια, είτε αυτή έχει να κάνει με τον ιδιωτικό τομέα, είτε έχει να κάνει με το δημόσιο τομέα, πώς εκ προοιμίου, πριν καν αρχίσει, διαγράφεται για χρόνο δεκαοκτώ μηνών; Αυτό πρέπει να το ελέγξουμε. Και πρέπει να ελέγξουμε τη Νέα Δημοκρατία γι' αυτό. Πώς μία βραχύβια εξ ορισμού σχέση τριών, τεσσάρων, πέντε, άντε έξι μηνών, ως σχέση μαθητείας, τη σχεδιάζουν δεκαοκτάμηνη, την εφαρμόζουν δεκαοκτάμηνη, την εξαπλώνουν σε όλο το δημόσιο και την ανανεώνουν για τα ίδια πρόσωπα;
Αν αυτό δεν είναι κλείσιμο ματιού για δημιουργία αξιώσεων για άλλα πράγματα, τότε τι είναι; Ήταν πολύ πονηρή η τακτική της Νέας Δημοκρατίας και απορώ –και θα το πω και σε λίγο- με τι μούτρα έρχεται σήμερα στη Βουλή να μας ασκήσει κριτική για το θέμα αυτό.
Ευχαριστώ πολύ.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Ε, όχι και με τι μούτρα! Να την καταργήσουμε τότε τη Βουλή.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Παρακαλώ πολύ. Κύριε Γείτονα, κύριε Υπουργέ, ομιλείτε εκτός μικροφώνου, μη ακουόμενοι από τους πρακτικογράφους.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Συγγνώμη, κύριε Πρόεδρε. Τη λέξη «μούτρα», την αντικαθιστώ με τη λέξη «πρόσωπα».
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Καλώς, η άλλη λέξη, λοιπόν, αντικατεστάθη με τη λέξη «πρόσωπα», από τον κύριο Υπουργό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη των
ΕΠΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Θα συζητηθεί η υπ’ αριθμόν 1/1/4.11.2009 επίκαιρη επερώτηση 21 Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, των κ.κ. Γεράσιμου Γιακουμάτου, Γρηγορίου Αποστολάκου, Ελευθερίου Αυγενάκη, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, Θεοδώρου Καράογλου, Ελίζας Βόζεμπεργκ, Όλγας Κεφαλογιάννη, Αλεξάνδρου Δερμετζόπουλου, Τσαμπίκας Ιατρίδου, Κωνσταντίνου Κουκοδήμου και άλλων προς τους Υπουργούς Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, σχετικά με τα προγράμματα stage και τους συμβασιούχους ορισμένου χρόνου.
Το λόγο έχει ο πρώτος επερωτών κ. Γεράσιμος Γιακουμάτος.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να πω στον Υπουργό Απασχόλησης ότι είμαστε εδώ με το πρόσωπο που φρόντισε ο ελληνικός λαός, χιλιάδες πολίτες, εκατοντάδες χιλιάδες να μας στείλουν εδώ. Εδώ ήρθαμε όχι για το πρόσωπο, κύριε Υπουργέ, αλλά για να στηρίξουμε τις αγωνίες, τα άγχη, τα προβλήματα του ελληνικού λαού. Διότι πρόκειται περί μιας Κυβέρνησης –και είναι λυπηρόν- η οποία ξεκινά την πορεία της ισοπεδώνοντας πλήρως εργασιακά δικαιώματα ανθρώπων, οι οποίοι αν μη τι άλλο με 463 ευρώ το μήνα χωρίς ασφάλιση κυνήγησαν το όνειρο για μια θέση στον ήλιο -όχι τον ήλιο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- καθώς το Σύνταγμα δίνει τη δυνατότητα, το ιερό δικαίωμα στην εργασία για κάθε νέο και νέα, για κάθε οικογενειάρχη, για κάθε Έλληνα πολίτη.
Κύριε Υπουργέ, δεν έχει ίχνος κοινωνικής ευαισθησίας αυτή η Κυβέρνηση. Δεν σέβεται τα εργασιακά δικαιώματα. Αλήθεια τη στιγμή που αυτοί οι νέοι πήγαν να δουλέψουν για ένα ξεροκόμματο, έχετε το δικαίωμα, έχετε το πολιτικό ανάστημα να τους διώκετε κακήν κακώς; Έναν Γιάννη Αγιάννη για ένα καρβέλι τριάντα με σαράντα χρόνια τον κυνηγούσαν. Δεν θέλω να σας χαρακτηρίσω ως πράσινους Ιαβέρηδες που για ένα ξεροκόμματο κυνηγάτε χιλιάδες stage και συμβασιούχους. Είναι αδιανόητο. Δεν το διανοούμαι σε μια ευνομούμενη πολιτεία, σε ένα κράτος δικαίου, σε μια κοινωνία αλληλεγγύης.
Αυτά δεν λέγατε προεκλογικά; Λέγατε προεκλογικά: Πρώτα ο πολίτης. Δεν ξακαθαρίσατε όμως: Ποιος πολίτης; Ο πολίτης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., β’ κατηγορίας Νέα Δημοκρατία, Συνασπισμός και Αριστερά; Ποιος είναι ο πολίτης; Είναι Έλληνες πολίτες, των οποίων το μεγάλο αμάρτημα ήταν ένα, εμπιστεύθηκαν το ελληνικό κράτος. Και πήγαν και δούλεψαν ανασφάλιστοι, γιατί ανεξάρτητα από το τι ήταν η Κυβέρνηση ο νόμος 3320/2005 και ο νόμος 3613/2007 του ελληνικού κράτους προβλέπει 50% μοριοδότηση.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ)
Ποιος ευθύνεται, κύριε Υπουργέ; Ο νέος, ο άνεργος, αυτός που έπιασε δουλειά ή αυτοί που αν θέλετε παρανόμησαν, που τον προσέλαβαν; Το λέω ξεκάθαρα. Υπήρξε προεκλογικά και οφείλουμε εδώ να το ομολογήσουμε ένα μπαράζ διορισμών. Είναι όλοι παράνομοι. Στο χέρι το δικό σας είναι να τους στείλετε στον εισαγγελέα. Όχι να ποιείτε την νήσσαν και συλλήβδην μία παράταξη να τη διασύρετε. Όποιος έφταιξε, ο Υπουργός, ο Υφυπουργός, ο διοικητής του ΟΑΕΔ, να πάτε στον εισαγγελέα.
Όμως, ο μόνος που δεν έφταιξε, κύριε Υπουργέ, ήταν ο άνεργος, ο νέος, ο επιστήμων. Είπατε προηγουμένως ότι θα πρέπει να ελεγχθούμε. Ναι, τολμήστε το. Στείλτε στον εισαγγελέα αυτούς που παρανόμησαν. Όμως, το μένος και ο κομματικός ρεβανσισμός πάνω στις πλάτες των νέων ανθρώπων; Αυτή είναι η ευαισθησία σας; Θα πρέπει να καταλάβετε, κύριε Υπουργέ, για ποιους συμβασιούχους μιλάμε. Μιλάμε γι’ αυτούς που διορίστηκαν προεκλογικά; Διαφωνεί η Νέα Δημοκρατία. Μιλάμε γι’ αυτούς που έχουν έξι, οκτώ και δώδεκα μήνες; Όχι. Να καταργηθούν, να συνυπογράψουν. Συμφωνούμε όλα τα κόμματα.
Όμως, είναι αδιανόητο –κάνω έκκληση στην ευαισθησία σας- τρία, τέσσερα και πέντε χρόνια εμπειρίας να διαγράφονται. Τι διάολο, συνταγματολόγος είσαι, κύριε Υπουργέ; Οκτώ χρόνια εμπειρίας. Ποιο εργατικό δικαστήριο ελληνικό ή ευρωπαϊκό θα δεχθεί αυτό το παραμύθι; Ξεκαθαρίζω, λοιπόν, τη θέση μου. Μιλάω γι’ αυτούς που είναι πάνω από τρία χρόνια και έχουν δύο ανανεώσεις. Είναι έγκλημα. Είναι κομματικός ρεβανσισμός. Είναι διωγμός.
Καλά, αυτό το ξεκίνησε η Νέα Δημοκρατία; Γιατί ξεχνάτε; Επί κυβέρνησης Σημίτη το κάνατε δύο φορές με το ν.2738. Ξέρετε καλά το νόμο του ’99 το άρθρο 30. Ξέρετε και τον 2839 του 2000, το άρθρο 11. Αποφασίσατε τη μονιμοποίηση των συμβάσεων των τότε εργαζομένων που είχαν προσληφθεί σε προγράμματα stage. Πρώτος ο αναμάρτητος τον λίθο βαλέτω. Μάλιστα με το νόμο του 1999 όσοι δεν πρόλαβαν να μονιμοποιηθούν με υπογραφή του σημερινού Πρωθυπουργού και τότε υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Παπανδρέου, έγιναν αορίστου χρόνου με τη συνυπογραφή του. Άρα, λοιπόν, παίρνετε πίσω την υπογραφή του Πρωθυπουργού σας ή τότε δεν ξέρατε τι υπογράφατε; Έλεος! Υπάρχει και όριο στην υποκρισία και στο φαρισαϊσμό.
Άρα, αυτό ήταν ένα πρόγραμμα που ξεκίνησε επί των ημερών του ΠΑΣΟΚ. Εγώ δεν θα σταθώ στις διατάξεις του νόμου, που λέει ότι το προσωπικό που προσελήφθη σε σχέση κατάρτισης δημοσίου τομέα, είτε μέσω του ΟΑΕΔ είτε μέσω των ΟΤΑ είτε οτιδήποτε γίνεται μόνιμο. Αυτό είναι το δικό σας. Έρχεται, όμως, η Νέα Δημοκρατία και με δύο νόμους δίνει το δικαίωμα να πάνε με 464 ευρώ το μήνα, χωρίς ασφάλιση. Έδινε, όμως, τη δυνατότητα και την ελπίδα μέχρι 31-12-2010 να έχουν 50% μοριοδότηση. Άρα το θέμα είναι απλό. Να το πάμε και νομικά. Εγώ είμαι γιατρός. Με αυτήν την ωμή, σκληρή, ανάλγητη απόφασή σας, βρίσκονται επί ξύλου κρεμάμενοι χιλιάδες εργαζόμενοι. Σας ενημερώνω ότι σήμερα υπάρχει κατάληψη, διάλυση του ΙΚΑ, του ΟΓΑ και του ΟΑΕΔ. Αυτό το γαϊτανάκι, κύριε Υπουργέ, δεν θα σταματήσει. Πλανάσθε. Όσο υπάρχουμε εδώ μέσα και θα υπάρχουμε όσο θέλει ο ελληνικός λαός, θα σας κυνηγάμε όπως ο Ιαβέρης του Γιάννη Αϊ Γιάννη.
Θα μείνετε στην ιστορία. Και γιατί το λέω αυτό; Πέρα από την πρόταση νόμου που κατέθεσε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, πέρα από την πρόταση νόμου που θα καταθέσουμε εμείς, πέρα από την πολιτική, υπάρχει και το νομικό μέρος. Και στα Ελληνικά και στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια θα δώσουμε σκληρή μάχη για να δικαιωθούν αυτά τα παιδιά.
Αυτοί που έχουν πέντε και οκτώ χρόνια καλύπτουν κατά κανόνα πάγιες και διαρκείς ανάγκες στις υπηρεσίες του δημοσίου. Στο ΙΚΑ απονέμουν συντάξεις, υπογράφουν εντάλματα πληρωμής. Βεβαίως, για το ότι είναι πάγιες και διαρκείς ανάγκες, εξαρτημένη εργασία, υπάρχουν αποφάσεις και των Ελληνικών και των Ευρωπαϊκών δικαστηρίων.
Να είστε σίγουρος ότι αυτό το θέμα των stage και των συμβάσεων ορισμένου χρόνου για όσους έχουν πάνω από είκοσι τέσσερις μήνες, θα κερδηθεί. Το μόνο που θα σας μείνει θα είναι η ρετσινιά του κομματικού ρεβανσισμού, θα είναι η μήνις των πολιτών ότι ισοπεδώσατε εργασιακά δικαιώματα.
Τελειώνοντας, θέλω να σας πω να αφήσετε τη σπέκουλα. Εμείς σφάλαμε. Πληρώσαμε στον ελληνικό λαό. Στείλτε στον εισαγγελέα τους υπευθύνους, ακόμη και εγώ, αν είμαι. Να πάω εγώ. Εγώ να αναλάβω την ευθύνη, όχι όμως νέα παιδιά που είχαν όνειρο να βρουν μια δουλειά, μια θέση στον ήλιο, όχι αυτός που δουλεύει για 400 ευρώ για να θρέψει την οικογένειά του. Αυτό είναι τουλάχιστον σκληρό και ανάλγητο. Αυτό είναι απάνθρωπο. Αυτό δεν είναι κράτος δικαίου, είναι κράτος αδίκου, είναι «πράσινο» κράτος.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κύριε συνάδελφε, επειδή όλοι γνωρίζουμε ότι ο παριστάμενος Υπουργός είναι έγκριτος συνταγματολόγος, παρακαλώ να συναινέσετε να διαγραφούν οι απορίες σας περί του τι είδους συνταγματολόγος είναι. Παρακαλώ δια της συναίνεσής σας να διαγραφούν από τα Πρακτικά.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Ως καλό συνταγματολόγο τον ξέρω, αλλά ως κυβερνητικό στέλεχος του Υπουργείου Απασχόλησης τον λέω «Ιαβέρη».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Άλλο σας είπα εγώ, κύριε συνάδελφε. Δεν το διορθώνετε, το επιδεινώνετε. Παρακαλώ, να διαγραφούν αυτές οι λέξεις από τα Πρακτικά και σας παρακαλώ να συναινέσετε.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Κατά τη δική σας άποψη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει ο κ. Αθανάσιος Γιαννόπουλος.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω να κάνω μια διαπίστωση όσον αφορά τη διαδικασία των απαντήσεων στις επίκαιρες ερωτήσεις. Χάρηκα ιδιαίτερα που και οι Υφυπουργοί απήντησαν, ενώ υπήρξε ένα σχόλιο που έγινε από τον Πρόεδρο της Βουλής, τον κ. Πετσάλνικο, ότι θα απαντούν σχεδόν μόνον οι Υπουργοί. Πρέπει και οι Υφυπουργοί να απαντούν, τη στιγμή που έχουν συγκεκριμένες αρμοδιότητες και είναι προς τιμήν του Κοινοβουλίου να συμμετέχουν και οι Υφυπουργοί.
Άρα, λοιπόν, ο αφορισμός που είχε γίνει κάποτε από τον κ. Πρόεδρο, νομίζω ότι δεν έχει καμία βάση και το λέω αυτό διότι και στη δική μας θητεία είχαμε τύχει της κριτικής ότι δεν έρχονται οι Υπουργοί να απαντήσουν.
Κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι ο κ. Λοβέρδος, ο Υπουργός Απασχόλησης, προσωπικά δεν διακατέχεται από τέτοια αισθήματα, του να είναι τόσο επιθετικός όσον αφορά τους εργαζομένους, τους stagier.
Κύριε Υπουργέ, γνωρίζοντας το ήθος σας, γνωρίζοντας την ανθρωπιά σας, γνωρίζοντας την παιδεία σας και την προσφορά σας στην Ακαδημαϊκή κοινότητα, διορθώνοντας έτσι τον φίλο μου κ. Γιακουμάτο ως προς την επιθετική αναφορά η οποία ήταν παρορμητική, γιατί και ο ίδιος δεν το πιστεύει, θέλω να πω ότι δεν είναι δική σας πρόθεση κάτι τέτοιο. Το ξέρω, το βλέπω ότι είναι μία πολιτική απόφαση το θέμα αυτών των εργαζομένων, που εμείς δεν μπαίνουμε στη λογική να διακρίνουμε πού πολιτικά ανήκουν.
Όμως και αν υποθέσουμε ότι πολιτικά πρόσκεινται στην Παράταξή μας, νομίζω ότι το αποτέλεσμα των εκλογών το έδειξε, αλλά και παράλληλα πάρα πολλά απ’ αυτά τα παιδιά θα έχουν οποιαδήποτε συγγενική ή φιλική σχέση με κάποιους από σας, με κάποιους κυβερνητικούς, ακόμη δε και Βουλευτές. Άρα λοιπόν μην μπαίνετε στη λογική αυτή. Δηλητηριάζετε ένα κλίμα σήμερα στους νεολαίους μας, που τους χωρίζουμε στους «από εδώ» και στους «από εκεί», ενώ το βασικό κριτήριο και μόνο της πρόσληψης ως «stagiers» ήταν το να είναι εγγεγραμμένοι στον ΟΑΕΔ.
Και να πω και το άλλο. Ιστορικά είναι ένας θεσμός ο οποίος δεν εφαρμόστηκε μόνο στην Ελλάδα. Έχει ξεκινήσει κυρίως από τη Γαλλία. Τον υιοθετήσατε εσείς, μας διδάξατε εσείς αυτά τα χρόνια της διακυβέρνησης από το 1993 έως το 2004 και βεβαίως ήταν μια αναγκαιότητα, η οποία υπήρξε για να συμπληρώσει τα κενά στη δημόσια διοίκηση. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι τα παιδιά αυτά, που μπήκαν με όνειρα, που μπήκαν με αγωνία να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και να αποκτήσουν και ιδιαίτερη γνώση, ο δημόσιος τομέας, η Κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση τα χρησιμοποίησε. Δεν θα πρέπει όμως τώρα να φθάσουμε στο σημείο να τους κλείσουμε την πόρτα και ιδιαίτερα σ’ αυτούς που έχουν μια πολυετή, ευδόκιμη υπηρεσία στο Ελληνικό Δημόσιο να πούμε ότι «ξέρετε, όχι, δεν πληρώνεστε. Θα φύγετε, γιατί κάπως αλλιώς θα βρούμε τη διαδικασία για να συμπληρώσουμε τα κενά αυτά».
Και έρχομαι στο εξής γεγονός, που το έχετε ανάγκη ιδιαίτερη. Τι είπε χθες ο Υπουργός Οικονομικών; Είπε ότι στις πέντε απολύσεις θα υπάρξει ένας διορισμός. Άρα λοιπόν πώς θα καλύψετε όλα αυτά τα κενά που θα παρατηρηθούν μέσα στη δημόσια διοίκηση, στους ασφαλιστικούς Οργανισμούς, στους Ο.Τ.Α.; Θα έχετε μεγάλη ανάγκη προσωπικού.
Θα έλεγα, λοιπόν, το εξής: Έστω και την τελευταία αυτή στιγμή αναθεωρήστε αυτές τις απόψεις σας, οι οποίες θυμίζουν το Χομεϊνικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. του ’85. Είμαστε στο 2009, δόξα τω Θεώ! Νομίζω ότι οι πολίτες, ιδιαίτερα δε οι νεολαίοι μας μπορούν να επιλέξουν τα κόμματα στις εθνικές εκλογές που θα έχουμε, χωρίς να έχουν ως κριτήριο και μόνο έναν τέτοιο διορισμό, ένα τέτοιο διαβατήριο που τους δίνουμε στην εργασιακή τους ζωή για να αποκτήσουν εμπειρία και αυτή την εμπειρία που εμπεδώνουν μέσα στο δημόσιο σύστημα να την έχουμε εμείς υπό τη μορφή, θα έλεγα, και της εκμετάλλευσης ακόμα, τη στιγμή που κάποια λίγα χρήματα παίρνουν και ανασφάλιστοι είναι.
Δώστε την ευκαιρία! Ξεπεράστε τους εαυτούς σας, ξεπεράστε τις οποιεσδήποτε αγκυλώσεις είχατε και έχετε αυτή τη στιγμή και δώστε τη δυνατότητα σ’ όλα αυτά τα παιδιά -που δεν είναι ούτε δικά μας ούτε δικά σας, αλλά είναι παιδιά της Ελλάδας- να μπορέσουν να συνεχίσουν. Διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο και εσείς τους έχετε ανάγκη ως Κυβέρνηση τώρα, αλλά και γενικότερα η Ελλάδα, η Πολιτεία έχει ανάγκη από τη γνώση τους και από τις υπηρεσίες τους.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, τριάντα τρεις μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί εκπαιδευτικοί του 6ου Γυμνασίου Χαλανδρίου.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατά τη συζήτηση της σημερινής επίκαιρης επερώτησης αρμοδιότητας των Υπουργείων Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξης Τσίπρας ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο το Βουλευτή κ. Μιχάλη Κριτσωτάκη.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Θεόδωρος Καράογλου για πέντε λεπτά.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να ξεκινήσω δίνοντας τις ευχές μου. Προΐστασθε ενός νευραλγικού Υπουργείου, ενός Υπουργείου που εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να πετύχετε προς όφελος της χώρας και προς όφελος του ελληνικού λαού.
Και βεβαίως το Υπουργείο σας είναι, όπως είπα και πριν, ιδιαιτέρως νευραλγικό. Είναι ένα Υπουργείο ευαίσθητο και κληθήκατε από τους πρώτους να αντιμετωπίσετε ένα μεγάλο πρόβλημα. Ένα πρόβλημα που έχει σχέση με τους εργαζόμενους στα προγράμματα STAGE επί σειρά ετών, ένα πρόβλημα που έχει σχέση με αυτούς που δούλευαν στο δημόσιο, στους ΟΤΑ, σε νομικά πρόσωπα με συμβάσεις έργου. Είναι ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα. Είναι ένα πρόβλημα που αφορά τουλάχιστον τριάντα χιλιάδες ίσως και περισσότερους εργαζόμενους. Είναι ένα πρόβλημα, που προηγουμένως και εσείς σε άλλη επίκαιρη ερώτηση απαντήσατε, ότι μόνο οι εργαζόμενοι με τα προγράμματα STAGE ανέρχονται σε είκοσι τρεις χιλιάδες συν όλους αυτούς που δουλεύουν με συμβάσεις έργου.
Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι τώρα και ειδικά πηγαίνοντας σε μια ευαίσθητη περίοδο λίγο πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς με βάση τα δικά σας στοιχεία που προηγουμένως άκουσα, κινδυνεύουν περίπου δεκατέσσερις χιλιάδες εργαζόμενοι απασχολούμενοι με τα προγράμματα STAGE να μείνουν χωρίς δουλειά.
Είμαι βέβαιος ότι και εσείς προσωπικά, αλλά πιστεύω ότι και κανείς από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν θα το ήθελε αυτό γιατί εννοείται και εξυπακούεται ότι αν υπήρχε η δυνατότητα να βρει κανείς εύκολα δουλειά στον ιδιωτικό τομέα, όλοι αυτοί οι νέοι κατά κύριο λόγο, άνθρωποι οι οποίοι απασχολούνταν εδώ και τρία, τέσσερα, πέντε, έξι και ορισμένοι οκτώ χρόνια με 400 ευρώ ανασφάλιστοι, δεν θα έμεναν σε αυτή τη δουλειά, αλλά θα έψαχναν και θα έβρισκαν κάτι καλύτερο.
Κύριε Υπουργέ, οι εργαζόμενοι στα προγράμματα STAGE και οι εργαζόμενοι με τις συμβάσεις έργου δεν είναι παιδιά ούτε της Νέας Δημοκρατίας, ούτε του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ούτε κανενός κόμματος. Είναι παιδιά του ελληνικού λαού. Είναι παιδιά που προέρχονται από φτωχές οικογένειες, είναι παιδιά που είχαν ανάγκη για εργασία που δούλευαν με 400 ευρώ ανασφάλιστα, που εξυπηρετούσαν χιλιάδες πολίτες σε διάφορες υπηρεσίες πάντα με το χαμόγελο, που είχαν ελπίδες –αν θέλετε, μπορεί να ήταν λάθος αυτό της προηγούμενης Κυβέρνησης- ότι αν μη τι άλλο θα πάρουν την μοριοδότηση η οποία προβλεπόταν από τους νόμους 3320/2005 και 3613/2007.
Για ποιο λόγο, λοιπόν, τώρα έρχεστε και ανακοινώνετε αναδρομική κατάργηση των νόμων αυτών και των δυνατοτήτων που είχαν, αν μη τι άλλο να πριμοδοτηθούν με 50% προσαύξηση των μορίων για ενδεχόμενους διαγωνισμούς στις υπηρεσίες που υπηρετούν; Γιατί προσωπικά αμαυρώνετε τη δική σας πολιτική ιστορία για μια τόσο επαίσχυντη πράξη; Ποιο είναι το έγκλημα που έκαναν οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι; Γιατί ξεχνάτε ότι στο παρελθόν η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2004 που αντιμετώπισε ένα αντίστοιχο πρόβλημα, ένα πρόβλημα που είχε σχέση με χιλιάδες απασχολουμένους με διάφορους τρόπους και με διάφορων ειδών συμβάσεις, το έλυσε δίνοντας τη δυνατότητα με τα Προεδρικά Διατάγματα 164/2004 και 180/2004, τα επονομαζόμενα «Προεδρικά Διατάγματα Παυλόπουλου» χιλιάδες νέοι τότε άνθρωποι που απασχολούνταν επί σειρά ετών στο δημόσιο με διάφορες συμβάσεις να αποκατασταθούν και να γίνουν μόνιμοι. Πώς θα λειτουργήσουν οι υπηρεσίες όπου οι stagiaires είναι πολλοί περισσότεροι από τους μόνιμους υπαλλήλους;
Άκουγα χθες το Νομάρχη Θεσσαλονίκης να λέει ότι οι οργανικές θέσεις της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Θεσσαλονίκης είναι δυόμισι χιλιάδες και αντ’ αυτών υπηρετούν επτακόσιοι μόνιμοι υπάλληλοι και υπάρχουν άλλοι τετρακόσιοι με προγράμματα STAGE ή με συμβάσεις έργου, οι οποίοι καλύπτουν τα κενά. Πώς θα λειτουργήσουν, λοιπόν, αυτές οι υπηρεσίες, όταν αύριο-μεθαύριο όλοι αυτοί φύγουν;.
Είμαι βέβαιος, κύριε Υπουργέ, ότι δεν θα επικρατήσει η στενή μικροκομματική λογική του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Δεν θα επικρατήσει μια λογική που λέει ότι δεν ήταν δικοί μας, δεν μπήκαν επί των ημερών μας άρα, ας πάνε στον αγύριστο. Είμαι βέβαιος ότι θα δείξετε προσωπικό ενδιαφέρον και ευαισθησία και θα προσπαθήσετε να λύσετε ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα. Ένα κοινωνικό πρόβλημα που –επαναλαμβάνω- έχει μεγάλες ευθύνες και η παράταξή μας που δεν το έλυσε τα προηγούμενα χρόνια. Είμαι βέβαιος ότι, αν μη τι άλλο, θα ανανεώσετε τις συμβάσεις όλων όσων λήγουν ειδικότερα τώρα τις μέρες αυτές των γιορτών και βεβαίως θα δώσετε τη δυνατότητα μέσα από διαδικασίες, μέσα από διαγωνισμούς με τις προσαυξήσεις που προβλέπονταν από τους προηγούμενους νόμους να τακτοποιηθεί το πρόβλημα αυτών των παιδιών.
Βεβαίως είναι ένα ζήτημα το οποίο θα πρέπει να απασχολήσει συνολικά τον πολιτικό κόσμο γιατί θα πρέπει να πείσουμε την ελληνική κοινωνία η οποία μας παρακολουθεί ότι κανένα κόμμα δεν λειτουργεί αντεκδικητικά, ότι βλέπουμε τα ελληνόπουλα σαν να είναι παιδιά όλων μας και δεν τα χωρίζουμε σε πρόσωπα, σε παρατάξεις και κόμματα και ότι θα κάνετε αυτό που πρέπει να κάνετε.
Θέλω να κλείσω, πιστεύοντας ότι αν μη τι άλλο αυτό το οποίο προβλεπόταν από τους νόμους 3320 και 3613, δηλαδή η μοριοδότηση κατά 50%, θα γίνει πράξη, τουλάχιστον γι’ αυτούς που απασχολούνται με τα προγράμματα stage ή με συμβάσεις έργου για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡEΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Αργύρης Ντινόπουλος για πέντε λεπτά.
ΑΡΓΥΡΗΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Αναρωτηθήκατε, αγαπητέ κύριε Υπουργέ, με τι πρόσωπο θα έρθει η Νέα Δημοκρατία σ’ αυτήν την Αίθουσα να σας μιλήσει για τα stage και είδατε ότι ήταν ένα πρόσωπο κοινωνικής ευαισθησίας και πέρα από διαχωριστικές πολιτικές γραμμές.
Αντιθέτως, όμως, βλέπουμε ότι με την υπόθεση των stage έπεσαν τα δικά σας προσωπεία. Και δεν εννοώ του Ανδρέα Λοβέρδου, εννοώ τα προσωπεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Διότι μόλις πριν από λίγες εβδομάδες ζούσαμε την προεκλογική περίοδο.
Εσείς δεν ήσασταν τότε, δια του Αρχηγού σας μάλιστα, που λέγατε και διατυμπανίζατε τα περί ευαισθησίας για τους νέους, γι’ αυτούς οι οποίοι δουλεύουν ανασφάλιστοι, για τις νέες, για τη γενιά των 700 ευρώ; Εδώ έχουμε γενιά των 500 ευρώ. Σαν τώρα φτάνουν στ’ αυτιά μου τα λόγια του Αρχηγού σας.
Επίσης, εσείς δεν ήσασταν –δεν αφορά βεβαίως το δικό σας Υπουργείο- που κατακεραυνώνατε, όχι μόνο στην προεκλογική περίοδο, αλλά και σε όλη την προηγούμενη διετία, τους έμμεσους φόρους; Και να τώρα που τους επιβάλλετε.
Εσείς δεν ήσασταν που μιλούσατε για ένα πλουσιοπάροχο επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης που θα έφτανε το 1,6 δισεκατομμύριο ή τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ και αυτό το δώσατε κολοβό, 1 δισεκατομμύριο ευρώ και μάλιστα, καταργώντας ταυτόχρονα και το επίδομα θέρμανσης; Νομίζετε ότι τόσο κοντή μνήμη έχει πια η ελληνική κοινωνία;
Εσείς δεν ήσασταν που μιλούσατε για την περίφημη «πράσινη» ανάπτυξη και για την αναθέρμανση της ελληνικής οικονομίας και μάλιστα μέσα στις εκατό πρώτες ημέρες; Και πού έχουμε φτάσει σήμερα; Είμαστε στο μέσον περίπου των εκατό ημερών και το αποτέλεσμα ποιο είναι; Καθημερινώς, το κέντρο της Αθήνας να είναι κλειστό από όλους αυτούς τους νέους, οι οποίοι, επιτρέψτε μου να πω, ότι έχουν φτάσει στα όρια της οργής, της αγανάκτησης και της απελπισίας.
Και αυτό, κύριε Υπουργέ, με τη δική σας ευαισθησία, πρέπει να το δείτε όχι μόνο σαν ένα στενά πολιτικό φαινόμενο. Είναι ένα ευρύτερο κοινωνικό φαινόμενο που πλήττει συνολικά το πολιτικό μας σύστημα.
Ήρθε προ ημερών το νομοσχέδιο του αρμόδιου Υπουργείου για τον τρόπο πρόσληψης από εδώ και εμπρός στο δημόσιο και μάλιστα ετέθη και σε δημόσια διαβούλευση. Ποιος θα διαφωνήσει ότι πρέπει να μπουν αξιοκρατικά κριτήρια; Βεβαίως και πρέπει να μπουν αξιοκρατικά κριτήρια. Ποιος θα διαφωνήσει ότι πρέπει πιθανώς να καταργηθούν όλες εκείνες οι διατάξεις που αφήνουν λίγο ή περισσότερα ανοικτά κάποια παράθυρα, ώστε να μπαίνουν κάποιοι στο δημόσιο με κριτήρια διαφορετικά, εγώ θα σας έλεγα κομματικά ή άλλης σκοπιμότητας;
Μου δίνετε, όμως, καμιά φορά την εντύπωση ότι αγνοείτε μια κοινωνική πραγματικότητα. Αγνοείτε όλο αυτό το κίνημα των stagiaires, των συμβασιούχων του δημοσίου, όλων αυτών -για να σας θυμίσω και μια προσφιλή έκφραση στην παράταξή σας- των μη προνομιούχων Ελλήνων, οι οποίοι είναι καθημερινά στους δρόμους και φέρνετε νομοθετήματα στο Σώμα, αγνοώντας αυτή την κοινωνική πραγματικότητα. Και σας βλέπουμε –δεν εννοώ εσάς προσωπικά- ότι είναι σαν να ζείτε εκτός αυτής της ελληνικής πραγματικότητας. Καταγγέλλετε, διαβουλεύεστε, σκέφτεστε και δεν παράγετε κανένα αποτέλεσμα. Αυτό με συγχωρείτε, κύριε Υπουργέ, αλλά παραπέμπει σε νοοτροπία και σε πρακτική μη κυβερνητικής οργάνωσης, Μ.ΚΥ.Ο..
Νομίζω, λοιπόν, ότι ειδικά εσείς έχετε τώρα την ευκαιρία -και πιστέψτε με, κανείς δεν πρόκειται να σας κατηγορήσει- να δώσετε μια λύση στο πρόβλημα των stagiaires. Διότι, αυτό θα είναι και προσωπικά για εσάς μια επίδειξη κοινωνικής ευαισθησίας και κανείς δεν πρόκειται να σας μιλήσει για πισωγυρίσματα. Πολιτικό όφελος θα έχετε, όχι εσείς προσωπικά, αλλά ευρύτερα η παράταξή σας, αλλά σε τελική ανάλυση το ζητούμενο δεν είναι αυτό.
Το ζητούμενο είναι πώς αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι όντως δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, θα μπορέσουν επιτέλους ύστερα από δύο, τρία, τέσσερα χρόνια πολύ σκληρής εργασίας και με ελάχιστες αμοιβές και ανασφάλιστοι στο δημόσιο, να βρουν ένα καλύτερο εργασιακό καθεστώς. Τι ζητάνε επιτέλους;
Και θα κλείσω λέγοντας το εξής: Ξέρω την αγάπη σας για τον Ολυμπιακό και θα σας μιλήσω και εγώ λίγο ποδοσφαιρικά. Δεν θα σας αναφέρω, όμως, τον Ολυμπιακό, αλλά την Εθνική Γαλλίας, η οποία έβαλε το γκολ με τον Τιερί Ανρί, τον Αρχηγό, με το χέρι!
Μου θυμίζει καμιά φορά το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αγαπητέ κύριε Λοβέρδο, ότι αυτές τις εκλογές τις κέρδισε υποσχόμενο πράγματα τα οποία δεν μπορεί να πραγματοποιήσει, λέγοντας στους Έλληνες αυτά τα οποία πραγματικά φαίνεται ανίκανο να διεκπεραιώσει και να κάνει πραγματικότητα. Μου δίνετε την εντύπωση ότι πράγματι βάλατε ένα γκολ με το χέρι!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Κύριε συνάδελφε, αφού σας υπενθυμίσω ότι στην Ελλάδα βάζουμε τα γκολ με πλασέ, με πλασάρισμα…
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ως Πειραιώτης το λέτε αυτό!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Αναφέρομαι στο γκολ της Εθνικής Ελλάδος!
Παρακαλώ, το λόγο έχει ο κ. Ελευθέριος Αυγενάκης, Βουλευτής Ηρακλείου της Νέας Δημοκρατίας, για πέντε λεπτά.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Κύριε Υπουργέ, από τις πρώτες ημέρες της διακυβέρνησής σας, γίναμε δυστυχώς μάρτυρες μίας ανεπανάληπτης συμπεριφοράς κοινωνικής αναλγησίας μίας πρωτοφανούς πολιτικής εκδικητικότητας, μίας ανήθικης συμπεριφοράς σε νέους ανθρώπους.
Ήδη από τις πρώτες ημέρες, επιστρέψατε σε πρακτικές του παρελθόντος. Κάνατε αισθητό σε όλους μας, σε όλη την Ελλάδα, ότι το βαθύ κομματικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. επανέρχεται. Αποφασίσατε εν μία νυκτί, χωρίς κανένα προηγούμενο διάλογο, να αφήσετε στον αέρα χιλιάδες νέους, χιλιάδες εργαζόμενους απασχολούμενους, ρίχνοντάς τους στην ανεργία, νέους ανθρώπους που με κόπο και ιδρώτα και για πολλούς μήνες ή και για πολλά χρόνια προσέφεραν σημαντικές υπηρεσίες στο δημόσιο.
Κύριε Υπουργέ, αποφασίσατε χωρίς να σκεφτείτε τις αρνητικές κοινωνικές συνέπειες που έχουν οι αποφάσεις σας σε χιλιάδες εργαζόμενους και σε χιλιάδες οικογένειες. Πράξατε ένα πολιτικά τυφλό τρομοκρατικό χτύπημα τόσο σε χιλιάδες νέους των STAGE, όσο και σε χιλιάδες πολίτες που θα ταλαιπωρούνται –και ταλαιπωρούνται ήδη- στις δημόσιες υπηρεσίες μετά την απόλυση-διωγμό χιλιάδων νέων που κάλυπταν, κατ’ ομολογία των προϊσταμένων τους, διαρκείς και πάγιες ανάγκες.
Ειδικά σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, μία τέτοια απόφαση είναι πέρα για πέρα άδικη απέναντι στον καθημερινό κόπο τόσων χιλιάδων συμπολιτών μας. Είμαι βέβαιος ότι η λογική διατήρησης των STAGE μόνο στον ιδιωτικό τομέα είναι απλή και αυστηρά κομματική. Στα κενά που θα δημιουργηθούν από την κατάργηση των STAGE στο δημόσιο, η Κυβέρνηση θα μπορεί να διορίσει τα δικά της παιδιά με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, κάτι που δυστυχώς ήδη επιβεβαιώνεται, καθώς ήρθε στη δημοσιότητα, κύριε Υπουργέ, το θέμα της πρωτοφανούς πολιτικής μεθόδευσης για την κάλυψη των κενών θέσεων που προκύπτουν από απολυμένους συμβασιούχους STAGE με νέο προσωπικό ορισμένου χρόνου στο Υπουργείο Εργασίας, αλλά αμέσως μετά και στο Υπουργείο Πολιτισμού.
Από τη μία πλευρά, λοιπόν, αφήνετε στον αέρα χιλιάδες συμβασιούχους και τις οικογένειές τους, αναγνωρίζοντας ότι προκύπτουν πολλά λειτουργικά δεινά σ’ όλο το δημόσιο τομέα. Από την άλλη, όμως, προωθείτε την πρόσληψη προσωπικού ορισμένου χρόνου για την κάλυψη αυτών των κενών. Και σας ερωτώ: Πώς αλήθεια θα προσληφθούν οι νέοι συμβασιούχοι; Με ποιους όρους και με ποια κριτήρια θα γίνουν νέες προσλήψεις;
Επιτρέψτε μου, όμως, κύριε Υπουργέ, στο σημείο αυτό να φρεσκάρω λίγο τη μνήμη μας, για να αντιληφθούν όλοι το μέγεθος της υποκρισίας της νέας Κυβέρνησης. Πόσοι από εμάς ξεχάσαμε ότι το 1999 και το 2000 με τους ν. 2738 και 2839, η τότε Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μονιμοποίησε πάνω από δυόμισι χιλιάδες νέους stagiaires με μόλις δέκα έξι μήνες προϋπηρεσία;
Το υπογραμμίζω γιατί δεν τους έδωσε απλώς μόρια, αλλά τους μονιμοποιήσατε, κύριε Λοβέρδο! Και μάλιστα, με νόμους που φέρουν την υπογραφή του ίδιου του σημερινού Πρωθυπουργού, του κ. Γιώργου Παπανδρέου!
Επιτρέψτε μου να σας διαβάσω χαρακτηριστικά τι αναφέρεται στο ΦΕΚ του 1999. Αναφέρεται, λοιπόν, ότι όσοι ολοκλήρωσαν το πρόγραμμα κατάρτισης και απόκτησης επαγγελματικής εμπειρίας σε θέματα τοπικής αυτοδιοίκησης και τοπικής ανάπτυξης, καταλαμβάνουν με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου κενές θέσεις μόνιμου προσωπικού στο δήμο στον οποίο πραγματοποίησαν την κατάρτιση
Εδώ έχω και τα δύο ΦΕΚ τα οποία και καταθέτω στα Πρακτικά και είναι στη διάθεση και τη δική σας, αλλά και όλων των συναδέλφων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που επιμελώς τα ξεχνούν.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ελευθέριος Αυγενάκης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα ΦΕΚ, τα οποία βρίσκονται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Μιλάμε, λοιπόν, για μέγιστη πολιτική υποκρισία και ανεπανάληπτη κοινωνική αναλγησία. Η αυτοθυσία και η πολύτιμη προσφορά όλων των συμβασιούχων STAGE τα τελευταία χρόνια, αλλά και το γεγονός ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προχώρησαν σε μονιμοποίηση δυόμισι χιλιάδων εργαζομένων ακόμα και με δεκαέξι μήνες προϋπηρεσία μέσω των προγραμμάτων STAGE στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δεν λέει τίποτα για τα στελέχη της νέας Κυβέρνησης; Σήμερα ξεχνάτε τους συμβασιούχους STAGEλ, τους αφήνετε στον αέρα και τους σπρώχνετε στην ανεργία.
Αυτά που εμείς ζητάμε είναι τα εξής.
Κατ’ αρχήν, ζητάμε το απλό. Δηλαδή ζητάμε διάλογο με τους οργανωμένους φορείς των απασχολουμένων και σαφή ενημέρωση των προθέσεων της πολιτικής ηγεσίας, πριν ενημερωθούν από τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης.
Επίσης, ζητούμε την ολοκλήρωση των συμβάσεων που είναι σε ισχύ.
Επιπλέον, ζητούμε τη μέριμνα για την αναγνώριση της εργασιακής προϋπηρεσίας των συμβασιούχων και την επαγγελματική τους αποκατάσταση μέσω της μοριοδότησής τους σε διαγωνισμούς του δημοσίου μέσω Α.Σ.Ε.Π., εφόσον εκείνοι επιθυμούν να συμμετάσχουν.
Αλήθεια, κύριε Υπουργέ, προτίθεστε να καταργήσετε τις διατάξεις του ν. 3320/2005 και του ν. 3613/2007 που προβλέπουν την προσαύξηση της απαιτηθείσας κατά 50% ενός εκάστου εκ των απασχολουμένων στα προγράμματα STAGE;
Και τέλος, θα διαιωνιστεί το εργασιακό καθεστώς κάλυψης των αναγκών του δημοσίου τομέα και των ΟΤΑ με συμβασιούχους ορισμένου χρόνου, που όμως θα καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των υπηρεσιών απασχόλησής τους αντί της ορθολογικής και δίκαιης λύσης μετατροπής των ανωτέρων συμβασιούχων STAGE σ’ αυτές που πραγματικά είναι, δηλαδή συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου;
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ελπίζω, κύριε Υπουργέ, να έχετε να μας πείτε κάτι επ’ αυτού και όχι γενικόλογα και αόριστες, πολιτικάντικες και ανεύθυνες τοποθετήσεις.
Και μια τελευταία κουβέντα, κύριε Πρόεδρε, και ολοκληρώνω.
Κύριε Υπουργέ, να συγκρατήσετε και εσείς και όλοι στο Υπουργικό Συμβούλιο ότι δεν το βάζουμε κάτω. Θα μας έχετε απέναντί σας και θα μας έχουν δίπλα τους οι χιλιάδες νέοι που αυτή τη στιγμή είναι στο δρόμο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Αττικής της Νέας Δημοκρατίας κ. Αθανάσιος Μπούρας για πέντε λεπτά.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κατ’ αρχήν, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να σας ευχηθώ «καλή επιτυχία» στο πραγματικά πάρα πολύ δύσκολο έργο που έχετε να επιτελέσετε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Σας ευχαριστώ.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Πρέπει να πω ότι στην αρχή χάρηκα όταν πρωτοαναλάβατε, γιατί πράγματι το θέμα αυτό το συζητάγατε με ένα ρεαλισμό και πήγατε να αγγίξετε την πραγματικότητα.
Στη συνέχεια, όμως, κάποιοι αόρατοι σας επέβαλαν άλλα και αλλάξατε πραγματικά στάση, κάτι που με λυπεί ιδιαίτερα.
Πρέπει να πω ότι σε ολόκληρο τον κόσμο ζούμε –κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε, γιατί καμιά φορά το προσωποποιείτε τώρα που προσεγγίζετε την πραγματικότητα- την πιο μεγάλη οικονομική κρίση των τελευταίων δεκαετιών. Όλες οι κυβερνήσεις προσπαθούν πράγματι να αντιμετωπίσουν τα δημοσιοοικονομικά. Ταυτόχρονα, όμως, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν και την ανεργία.
Εσείς, κύριε Υπουργέ, που είστε ο θεματοφύλακας της εργασίας και ως εκ τούτου ο υπεύθυνος για να ρυθμίζει θέματα απασχόλησης, έτσι ώστε να μειώνεται η ανεργία, ειλικρινά σήμερα μ’ αυτήν την πολιτική την οποία προσπαθείτε να περάσετε στέλνοντας στην ανεργία χιλιάδες νέους, το μόνο το οποίο κάνετε σ’ αυτήν την αιχμή, σ’ αυτήν την οικονομική κρίση μ’ αυτά τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας είναι αντί να βελτιώνετε, να αυξάνετε την ανεργία.
Όλοι γνωρίζουμε -και το γνωρίζετε εσείς, γιατί επί της δική σας κυβερνήσεως είχε αρχίσει η εφαρμογή του θεσμού των STAGE- τι είναι αυτά τα προγράμματα, τα οποία είναι προγράμματα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας.
Πλην, όμως, κύριε Υπουργέ, μην κρυβόμαστε. Κανένας μας δεν πρέπει να κρύβεται -ούτε εσείς ούτε εμείς- πίσω από το δάχτυλό του. Όπως είπε και ο πρώτος Εισηγητής μας κ. Γιακουμάτος, αλλά και όλοι οι ακολουθήσαντες εκλεκτοί συνάδελφοί μου, οι άνθρωποι αυτοί μόνο μαθητεία δεν κάνουν.
Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Εκτελούν καθήκοντα κανονικού εργαζομένου και μπορώ να πω –με όποια εμπειρία διαθέτει ο καθένας μας- ότι εργάζονται κανονικά και βγάζουν σημαντικό αριθμό δουλειάς σε κάθε φορέα στον οποίο έχουν ενταχθεί.
Το είπατε και εσείς σήμερα στην προηγούμενη διαδικασία των επίκαιρων ερωτήσεων. Ήμουν εδώ και άκουσα έναν αριθμό, όποιος και αν είναι ο αληθινός, που εργάζεται στο Ι.Κ.Α.. Κύριε Υπουργέ, εγώ θα πω ότι εργάζονται. Κανένας δεν τους κάνει μάθημα. Πουθενά δεν παίρνουν μαθητεία. Έχουν ένα συγκεκριμένο γραφείο και αν θέλετε, πάμε τώρα με μια διακομματική επιτροπή –συστήστε μια διακομματική επιτροπή και να πάμε- στους χώρους που βρίσκονται αυτά τα παιδιά που δεν είναι προνομιούχα και θα δείτε ότι προσφέρουν κανονική εργασία και εργασία η οποία είναι σημαντική για την κοινωνία, γιατί εργάζονται σε φορείς που τους έχει ανάγκη η κοινωνία. Πού; Στο Ι.Κ.Α., στο Τ.Ε.Β.Ε., στον Ο.Γ.Α., σε ασφαλιστικούς οργανισμούς. Και σήμερα βλέπουμε πόση ανάγκη έχει ο κάθε Έλλην πολίτης να αντιμετωπίζει τα προβλήματά του.
Κύριε Υπουργέ, μην κάνετε το λάθος. Πολλοί εξ αυτών εργάζονται τρία, πέντε, εννέα χρόνια. Μπορεί και εμείς να κάναμε λάθη και εσείς παλαιότερα, γιατί το θέμα αυτό το ξεκινήσατε εσείς. Το ανέφεραν συνάδελφοί μου και εγώ για τα Πρακτικά θα καταθέσω τους δύο νόμους, για να υπάρχουν, για να μη λέγεται μόνο «ο νόμος του 1999 και ο νόμος του 2000», που φέρουν και φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του σημερινού Πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου για τη μονιμοποίησή τους, αλλά τότε γιατί να χρωματίζουμε τους ανθρώπους; Εγώ είμαι σύμφωνος και με το τότε και με το συνέχεια και με το σήμερα. Η πολιτεία πρέπει να έχει συνέχεια και συνέπεια.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αθανάσιος Μπούρας καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Δεν είναι προνομιούχοι, κύριε Υπουργέ, αυτοί οι άνθρωποι. Οι μονιμοποιήσεις των εργαζομένων σε προγράμματα stage έχουν ξεκινήσει από τη δική σας εποχή, από το 2000. Τα stage στο δημόσιο τομέα δεν καθιερώθηκαν το 2004, καθιερώθηκαν το 1997, μην το ξεχνάμε. Η ενδεχόμενη ελλιπής ή ακόμη και κακή διαχείριση από την πλευρά του κράτους –για την κακή διαχείριση όλοι έχουμε διαχρονικές ευθύνες και εσείς παλαιότερα και εμείς πριν από λίγο και σήμερα συνεχίζετε εσείς- δεν δύναται να μετατρέψει σε εξιλαστήρια θύματα αυτούς τους συμπολίτες μας, οι οποίοι έχουν ανάγκη ακόμη και για τα 450 ευρώ. Η ανάγκη των συμπολιτών μας για μια θέση εργασίας, ακόμη και με αμοιβές-ψίχουλα, δεν έχει ούτε πράσινο ούτε κόκκινο ούτε γαλάζιο χρώμα.
Η απόφαση της Κυβέρνησής σας να πετάξει στους δρόμους αυτούς τους ανθρώπους, είναι άδικη, είναι ανάλγητη, είναι αντικοινωνική και να ξέρετε ότι οι άνθρωποι αυτοί σε όλους αυτούς τους αγώνες που κάνουν θα μας έχουν συμπαραστάτες τους.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει η Βουλευτής Α΄ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας κα. Ελισάβετ Βόζενμπεργκ για πέντε λεπτά.
ΕΛΙΣΑΒΕΤ (ΕΛΙΖΑ) ΒΟΖΕΝΜΠΕΡΓΚ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, εγώ χαίρομαι που η πρώτη μου παρέμβαση σε αυτήν την Αίθουσα σε επερώτηση που έχει ιδιαίτερη ευαισθησία απευθύνεται σε εσάς. Και το λέω αυτό, αφού ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου επιτυχία σε εσάς προσωπικά και βεβαίως στο κυβερνητικό έργο για το καλό της πατρίδας, γιατί γνωριζόμαστε από τις αίθουσες των δικαστηρίων και κυρίως γιατί σας τιμώ, διότι είστε διακεκριμένος συνταγματολόγος. Γι’ αυτό και επικαλούμαι στη συγκεκριμένη επερώτηση την προσωπική σας ευαισθησία, η οποία φαίνεται να κάμπτεται από το πόστο το οποίο κατέχετε.
Και το λέω αυτό, διότι ένας συνταγματολόγος και ιδιαίτερα ένας νομικός του δικού σας διαμετρήματος δεν μπορεί να δεχθεί στα πλαίσια μιας οποιασδήποτε σκοπουμένης ασκούμενης πολιτικής να διαπράττονται παρανομίες.
Μιλώ για παρανομίες, ξεκινώντας από την τελευταία απόφαση, αναφορικά με το συζητούμενο θέμα, σχετικά με εκείνους που εργάστηκαν με προεκλογικές προσλήψεις στα πλαίσια της απασχόλησης μαθητείας, των STAGE. Εκεί, λοιπόν, η Κυβέρνησή σας είπε ρητά και κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται να πάρουμε ούτε ένα ευρώ. Όμως, εσείς γνωρίζετε καλύτερα από πάρα πολλούς μέσα σε αυτήν την Αίθουσα, ως εκ των νομικών σας γνώσεων και της επάρκειας, ότι δεν υπάρχει περίπτωση να εργαστεί ούτε ένα λεπτό κάποιος οπουδήποτε και να μην αμειφθεί. Αυτό αντίκειται στην εργατική νομοθεσία, στα ευρωπαϊκά δεδομένα και κυρίως στο Σύνταγμά μας.
Ξεκινώντας από εκεί, επεκτείνομαι στο καθεστώς της μαθητείας, των STAGE, όπως λέγεται, διότι εγώ ως νέα Βουλευτής, αλλά έκπαλαι παρατηρητής των νομικών δρωμένων και φυσικά του εργασιακού καθεστώτος στην πατρίδα μας, έχω να παρατηρήσω αυτό που επισημάνθηκε και από τον εισηγητή μας κύριο Γιακουμάτο και από τους άλλους συναδέλφους, ότι η παθογένεια αφορά όλο το πολιτικό σύστημα. Σίγουρα, όμως, ξεκίνησε από εσάς και μάλιστα η πρώτη απόφαση του 1999 αφορά σε υπογραφή του σημερινού Πρωθυπουργού κυρίου Παπανδρέου, ο οποίος –επιτρέψτε μου- θα ήταν ο τελευταίος που θα έπρεπε να διαμαρτύρεται για την εκτροπή μιας ουσιαστικά νομοθεσίας, η οποία ήρθε από την Ευρώπη και η οποία αφορούσε μόνο σε πεντάμηνη μαθητεία, χωρίς δικαίωμα προέκτασης. Αυτή όχι μόνο δεν τηρήθηκε, αλλά ουσιαστικά έγινε ένα εσωτερικό δίκαιο μιας «ψευδεπίγραφης» συμβάσεως αορίστου εργασίας και με αυτές τις δυο αποφάσεις όχι μόνο μοριοδοτήσατε, αλλά γνωρίζετε ότι και μονιμοποιήσατε. Και πράγματι, όπως είπατε, απαντώντας πριν στον κύριο Αϊβαλιώτη σε συναφή ερώτηση, στην τελευταία μονιμοποίηση που έγινε με το νόμο Παυλόπουλου είπατε να σταματήσει αυτό το καθεστώς.
Όμως, το καθεστώς αυτό δεν μπορούσε να σταματήσει απότομα και σε βάρος εκείνων οι οποίοι με καλή πρόθεση και προπαντός με καλή πίστη προς την επίσημη πολιτεία επέλεξαν αυτόν τον τρόπο απασχόλησης, η οποία –θα διαφωνήσω εδώ ελάχιστα με τον προλαλήσαντα συνάδελφό μου, κ. Μπούρα- είχε και μαθητεία, κύριε Υπουργέ.
Εστίασαν στη μαθητεία αυτοί οι απασχολούμενοι, οι «κακόμοιροι» άνθρωποι. Επιτρέψτε μου τη λαϊκή απόδοση, αλλά δεν μπορεί να μην χαρακτηρίσεις έτσι έναν άνθρωπο που για 400 ευρώ μπαίνει σε μια μεσοβέζικη, εν δυνάμει ημιπαράνομη σχέση απασχόλησης, προκειμένου να αποκερδαίνει τα προς το ζην. Και μην ξεχνάτε ότι οι άνθρωποι αυτοί, τους οποίους σήμερα εκδιώκετε με μία –θα μου επιτρέψετε, αν και δεν αφορά εσάς προσωπικά, αλλά οπωσδήποτε την πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- εκδικητική και ρεβανσιστική στάση, ίδρυσαν έναν τρόπο ζωής. Δημιούργησαν οικογένειες. Πίστεψαν ότι μπορούν και δικαιούνται να βιοπορίζονται με αυτόν τον τρόπο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτή)
Και επιταχύνω το λόγο μου –νομίζω ότι δικαιούμαι και δευτερολογία- για να πω, κύριε Υπουργέ, ότι άνοιξε ο ασκός του Αιόλου και με αποφάσεις του Εφετείου τις οποίες γνωρίζετε και που δίνουν το δικαίωμα σε αυτούς τους ανθρώπους να προστρέξουν και να ζητήσουν αποζημιώσεις και μάλιστα όχι με βάση τα 425 ευρώ, αλλά σαν να απασχολούνταν με συμβάσεις αορίστου χρόνου.
Τέλος, θα αναφερθώ στις δύο αποφάσεις -19 και 20- του Αρείου Πάγου, που υποτίθεται ότι έκλεισαν την πόρτα της μονιμοποίησης στους ανθρώπους που είχαν διαρκώς ανανεωνόμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ούτως ώστε να έχουν το χαρακτήρα αορίστου χρόνου. Γιατί; Γιατί γνωρίζετε εσείς ότι υπάρχει μια ισχυρή μειοψηφία αεροπαγιτών -22 τον αριθμό επί συνόλου 50- που έκριναν το αντίθετο. Σήμερα υπάρχει εκκρεμής ενώπιον του Αρείου Πάγου στις 23/9/2010 για απασχολούμενους πάλι στο καθεστώς των STAGE με διαρκείς ανανεώσεις, να διεκδικούν και πολύ βάσιμα στηριζόμενοι στο πολύ σημαντικό σκεπτικό αυτής της μειοψηφίας να αναγνωρισθούν ως απασχοληθέντες αορίστου εργασίας, να ζητήσουν αποζημιώσεις αναδρομικά, να ζητήσουν ασφάλιση αναδρομική και να ζητήσουν αποζημιώσεις, οι οποίες προσιδιάζουν…
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Τις ξέρουμε.
ΕΛΙΣΑΒΕΤ (ΕΛΙΖΑ) ΒΟΖΕΝΜΠΕΡΓΚ: Έχω και τις αποφάσεις, κύριε Υπουργέ. Αν θέλετε, να σας τις δώσω. Το σκεπτικό είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Να ζητήσουν δε και την ασφάλιση αναδρομικά.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να παρακαλέσω, επικαλούμενη την ευαισθησία σας η οποία δεν είναι σχήμα λόγου, αλλά είναι πραγματικό γεγονός, τουλάχιστον ως προς τη μοριοδότηση να μην καταργήσετε τις αποφάσεις της Νέας Δημοκρατίας. Και αυτό γιατί η μοριοδότηση εστιάζει και εδράζεται πάνω στην εμπειρία από τη μια πλευρά. Από την άλλη να τοποθετηθείτε, με βάση το νομικό σας περιεχόμενο, αλλά και σεβόμενος αναμφισβήτητα το Σύνταγμα και τους νόμους μας, ότι είναι αδιανόητο έστω και μία ώρα να έχει απασχοληθεί κάποιος και να στερηθεί την αμοιβή του.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Ανδρέας έχει το λόγο για είκοσι λεπτά.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι που πήρατε το λόγο, ευχαριστώ πολύ για τις ευχές για την επιτυχία μου σε ένα πάρα πολύ δύσκολο κομμάτι της ελληνικής διοίκησης. Οι αγαπητοί συνάδελφοι, ο κ. Παναγιωτόπουλος και ο κ. Γιακουμάτος ξέρουν πολύ καλά τις δυσκολίες αλλά και το ενδιαφέρον από κοινωνικής και πολιτικής πλευράς που έχει αυτό το κομμάτι της ελληνικής διοίκησης που τιτλοφορείται ως: «Τμήμα Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης».
Θέλω να πω, ότι στην Κεφαλονιά τον διάβολο τον επικαλούμαστε και για καλό, πάντως αθώα! Συνεπώς, αυτό που είπε ο συνάδελφος κ. Γιακουμάτος εμένα δεν με πείραξε! Να με συγχωρέσει που θα του πω, ότι όπως τον άκουγα, σκεφτόμουν αυτό που λέει ο ελληνικός λαός: «εκεί που μας χρωστάγανε, μας πήραν και το βόδι!».
Φωνάζατε –ασκώντας την κριτική σας βέβαια- με έναν τρόπο που μείωνε τις ευθύνες, παρότι, κύριε συνάδελφε, ήσασταν πολύ αιχμηρός ακόμα και για τον Διοικητή του ΟΑΕΔ, όπως κατάλαβα. Απομειώνατε όμως την ευθύνη για μία πρακτική επί έξι χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, η οποία γέννησε ένα πρόβλημα το οποίο πρέπει σήμερα με έναν τρόπο να το λύσουμε.
Θέλω να διαβεβαιώσω όλες και όλους στην Εθνική Αντιπροσωπεία, ότι στο σκεπτικό μου το πολιτικό και σε όλες μου τις ενέργειες και πριν και τώρα και στο μέλλον, ούτε είχα, ούτε έχω, ούτε και θα έχω διακρίσεις στους νέους ανθρώπους αλλά και στους ενήλικες με κριτήριο το χρώμα της παράταξής τους. Ούτε με ενδιέφερε, ούτε με ενδιαφέρει, ούτε θα με ενδιαφέρει αν ένα παιδί είναι μπλε, είναι κόκκινο, είναι πράσινο και μάλιστα δεν μου αρέσει και η έκφραση!
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, έχω ως απόδειξη των όσων λέω -γιατί οι φράσεις είναι εύκολες, πρέπει να τις στηρίζει κανείς με τη ζωή του- τα δυόμιση χρόνια στο Υπουργείο Εξωτερικών, που ως Υφυπουργός ούτε είχα υπόψη μου των στελεχών που είχα κοντά μου τις πολιτικές απόψεις. Και νομίζω ότι το μήνυμά μου 40 μέρες τώρα στην Κυβέρνηση σε σχέση με αυτό το θέμα της διάκρισης των παιδιών, των νέων ανθρώπων, της διάκρισης όλων, είναι μήνυμα ευθύνης απέναντι σε όλους ανεξαρτήτως κομματικών επιλογών. «Μπλε παιδιά, πράσινα παιδιά, ριγέ παιδιά», είναι κακόηχες για μένα εκφράσεις. Τις απορρίπτω και σε καμία περίπτωση δεν έχουν επηρεάσει στο παραμικρό τις απόψεις τις οποίες συμμερίζομαι και τις ενέργειες στις οποίες προβαίνω.
Σας παρακαλώ πάρα πολύ να σεβαστείτε, κύριες και κύριοι Βουλευτές, μία πολιτική επιλογή και σε ό,τι αφορά τη σχετική κριτική –δεν μπορώ να σας το απαγορεύσω- αλλά σας ζητώ να σεβαστείτε από τη δική μου πλευρά τη συνεπή ως προς τούτο στάση. Άλλωστε τι σημασία έχει όταν ένας άνθρωπος αντιμετωπίζει τη ζωή από ένα πεδίο δυσκολίας τι πολιτικές απόψεις ασπάζεται, εάν ασπάζεται πολιτικές απόψεις κοκ.
Η συζήτηση αυτή δεν με αφορά. Όσα ακούστηκαν στην Αίθουσα δεν με αγγίζουν. Το έχω αποδείξει και θα συνεχίσω να το αποδεικνύω όσο καιρό είμαι στην πολιτική.
Κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, καταλαβαίνω το άγχος για αντιπολίτευση. Θυμάμαι και τον εαυτό μου στην κοινοβουλευτική ομάδα της παράταξής μου τις πρώτες μέρες της αντιπολίτευσης τον Μάρτιο του 2004. Αλλά τουλάχιστον σε ό,τι μας αφορούσε τότε, φροντίζαμε να είμαστε λίγο προσεκτικοί!
Δεν θέλαμε να δίνουμε την εντύπωση ότι είχαμε «φυτρώσει» με την τελευταία βροχή τότε, το Μάρτιο ή τον Απρίλιο του 2004. Εσείς σήμερα δίνετε την εντύπωση –όντας απρόσεκτοι- ότι γεννηθήκατε τώρα ως πολιτικός οργανισμός, ότι είστε κόμμα που δημιουργήθηκε μετά τις εκλογές του 2009 ή ότι είστε Κ.Κ.Ε. ή ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ή ΛΑ.Ο.Σ., δηλαδή ένα κόμμα της Αντιπολίτευσης που ήταν στην Αντιπολίτευση και παραμένει στην Αντιπολίτευση. Δεν θέλετε να συνδέεστε επ’ ουδενί με το πρόσφατο κυβερνητικό σας παρελθόν παρότι στα καθίσματα αυτά καθόσασταν πριν από λίγες εβδομάδες. Είναι νωπή η λαϊκή εντολή, είναι νωπή η έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας, είναι νωπή η αποδοκιμασία της πολιτικής σας από το εκλογικό σώμα και συνεπώς θα πρέπει με κάποιο τρόπο κι εσείς, ασκώντας την κριτική σας που είναι απαραίτητη για τη λειτουργία της Κυβέρνησης, να φροντίσετε να μην εκτίθεστε διότι τόσο πολύ έντονη κριτική σαράντα, σαράντα πέντε μέρες μετά από τις εκλογές για θέμα που εσείς έχετε δημιουργήσει λογικά και πολιτικά δεν στέκει.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, απαντώντας στον κύριο Αϊβαλιώτη του ΛΑ.Ο.Σ. έθεσα τις διαστάσεις του θέματος από νομικής και πολιτικής πλευράς. Θέλω να σας δώσω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε πώς έχω καταλάβει εγώ το θέμα των STAGE και των stagiers, των παιδιών αυτών κυρίως.
Ας πάρουμε το παράδειγμα δύο νέων ανθρώπων που τελειώνουν το πανεπιστήμιο, παίρνουν τα πτυχία τους, ο ένας συνεχίζει τα μεταπτυχιακά του και ο άλλος γίνεται stagier, δηλαδή υπογράφει μία σχέση μαθητείας με το Ελληνικό Δημόσιο. Περνάει ο καιρός, περνάει το δεκαοκτάμηνο, «του κλείνει το μάτι» ο Υπουργός, ο Πρόεδρος ενός Οργανισμού, του ανανεώνουν το δεκαοκτάμηνο και αυτός πορεύεται μέσα στη διοίκηση, εγκλωβισμένος επί της ουσίας, πάντως πορεύεται σκεπτόμενος ότι αφού ο πολιτικός «του έκλεισε το μάτι», έχει ένα εργασιακό μέλλον μέσα στο Δημόσιο, μέσα στη διοίκηση. Ο άλλος νέος αυξάνει τα προσόντα του. Ας υποθέσουμε ότι φτάνει η ώρα να τελειώσουν τα δεκαοκτάμηνα του πρώτου νέου και να τελειώσουν και οι φάσεις των σπουδών του άλλου νέου. Γίνεται διαγωνισμός για πρόσληψη εργαζομένων στο Δημόσιο με βάση το νόμο της Νέας Δημοκρατίας και την προσαύξηση του 50%. Το παιδί που έχει αυξήσει τα προσόντα του δεν μπαίνει στο Δημόσιο και το άλλο παιδί μπαίνει. Στη συνέχεια ο νέος που δεν έχει περάσει τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ καταθέτει αίτηση ακυρώσεως στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ακυρώνει την αντισυνταγματική προσαύξηση του 50% που είχαν οι νόμοι της Νέας Δημοκρατίας, εκτοπίζει από το Δημόσιο τον πρώτο νέο και μπαίνει αυτός.
Αυτή η ιστορία είναι θλιβερή και για τους δύο, είναι ταλαιπωρία και για τους δύο και αυτή η ταλαιπωρία -όποιος στην Κυβέρνηση και αν τη δημιουργεί, ανεξαρτήτως πώς λέγεται το κόμμα που κυβερνά- είναι μια λανθασμένη επιλογή.
Αυτή την κατάσταση παραλάβαμε και θέλαμε να δώσουμε μία λύση, έπρεπε να δώσουμε μία λύση. Ο επισπεύδων Υπουργός ήμουν εγώ διότι μόλις ανέλαβα τις αρμοδιότητές μου αντιμετώπιζα ένα πρόβλημα το οποίο δημιουργούσε έκρυθμες καταστάσεις στον ΟΑΕΔ και βγήκα και έθεσα το θέμα. Τι θα γίνει εδώ; Πρέπει να υπάρξει λύση. Η αδικία είναι καταφανής, όλοι την ξέρουμε, δεν υπάρχει Βουλευτής που να αρνείται την εξιστόρηση της υπόθεσης, την αφήγηση της υπόθεσης όπως την έκανα. Έτσι είναι, κύριοι συνάδελφοι.
Αυτή η Κυβέρνηση παραλαμβάνει λοιπόν αυτό το θέμα. Δεν το έχει δημιουργήσει η ίδια όσο και αν επιμένετε να λέτε ότι η νομοθεσία έχει δημιουργηθεί σταδιακά και επί των ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και λοιπόν; Έλεγε κανένας νόμος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να ανανεώνετε δεκαοκτάμηνες συμβάσεις και να «τους κλείνετε το μάτι» ότι θα τους κάνετε μόνιμους, ότι θα κάνετε προσαύξηση 50%; Αυτά είναι δικά σας. Εν πάση περιπτώσει τώρα, δικά σας, δικά μας, ας πάμε στο θέμα. Πρέπει να δώσουμε μια λύση.
Εμάς, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, παρότι Κυβέρνηση δέκα ημερών, δεκαπέντε ημερών, είκοσι ημερών, σαράντα ημερών σήμερα, μας αντιμετωπίζει όλο το πολιτικό σύστημα, μας αντιμετωπίζουν όλοι οι δημοσιογράφοι και πολλοί Έλληνες πολίτες σα να έχουμε χρόνια στη κυβέρνηση. Περιμένουν από μας λύσεις απέναντι σε χρόνια προβλήματα εδώ και τώρα.
Αποδεχόμαστε την πρόκληση. Έτσι είναι. Ξέραμε ότι είναι τόσα πολλά τα προβλήματα που δε θα έχουμε μέρες, εβδομάδες, μήνες ανοχής. Αντιμετωπίζουμε, λοιπόν, τις προκλήσεις κατά μέτωπο και πάμε να δώσουμε λύσεις.
Δε θέλω να λέω για τη Νέα Δημοκρατία, να αντιπολιτεύομαι την Αντιπολίτευση, όπως μας κάνατε πεντέμισι χρόνια. Τιμωρηθήκατε γι’ αυτό. Θέλω να πω τι λύσεις κοιτάξαμε να δώσουμε από την πρώτη μέρα. Πρώτον, ό,τι είχαμε πει προεκλογικά. Ο Παπανδρέου σ’ αυτό είχε δεσμευτεί επανειλημμένα. Και στην Εθνική Αντιπροσωπεία τον θυμάμαι να το λέει. Τον θυμάμαι, μάλιστα, σε ένα δείπνο, στο Α’ Τμήμα των Διακοπών της Βουλής, τον περασμένο Ιούλιο, όπου συζητάγαμε στο τραπέζι που καθόμασταν το θέμα αυτό, πέρα από προγράμματα, από χαρτιά, από κείμενα και λέγαμε τι θα γίνει. Ήταν όλων μας επιλογή να σταματήσει αυτή η φαύλη πρακτική στο δημόσιο.
Το αντεπιχείρημα έλεγε: Γιατί να σταματήσει; Να διορθωθεί. Το αντεπιχείρημα του αντεπιχειρήματος έλεγε και εγώ το συμμερίζομαι αυτό: Το ελληνικό δημόσιο με τις πιέσεις που έχουν οι κυβερνήσεις δε διορθώνεται και πολλές φορές απαιτεί άκαμπτες λύσεις, γιατί είναι αδιόρθωτο. Και η άκαμπτη λύση, τη σημασία της οποίας εγώ προσωπικά συμμερίζομαι, ήταν να σταματήσει αυτή η πρακτική στο δημόσιο, να περιοριστεί στον ιδιωτικό τομέα.
Στα επιχειρήματα της κυρίας Παπαρήγα ότι «εκεί θα πας να δημιουργήσεις κεκαλυμμένες σχέσεις εργασίας ευέλικτης μορφής και προσφέρεις φθηνή εργατική δύναμη και ανασφάλιστη», απαντάμε ότι ο χώρος της μαθητείας στον ιδιωτικό τομέα, ναι, μπορεί να καταλήξει έτσι, αν δεν βάλουμε επιπρόσθετες θεσμικές εγγυήσεις και αν δεν κάνουμε το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας σοβαρό, ώστε να αντιμετωπίζει αυτές τις στρεβλώσεις που δημιουργούν κατάφωρη κοινωνική αδικία, απορυθμίζουν την αγορά και εγκαθιδρύουν εργασιακές σχέσεις του 19ου αιώνα.
Όμως, αν κάνεις σωστή Επιθεώρηση και αν έχεις σωστές θεσμικές εγγυήσεις, μπορεί να λειτουργήσει στον ιδιωτικό τομέα η σχέση μαθητείας. Το δημόσιο πάντα θα γλιστράει σε φαύλες πρακτικές και πρέπει να σταματήσει αυτή η πρακτική των stagiaires και είχαμε την επιλογή, πήραμε την απόφαση, την ανακοινώσαμε και δεν υπήρξαν και πολλές αντιρρήσεις επ’ αυτού, νομίζω, από τους περισσότερους στην Αντιπολίτευση.
Το δεύτερο μέτρο που πήραμε είχε να κάνει με τις έκνομες συμπεριφορές της προεκλογικής περιόδου. Και σ’ αυτό βρήκαμε κατανόηση.
Το τρίτο μέτρο για το οποίο θέλω να μου πείτε πού έχετε διαφωνία και το οποίο θέλω να παρουσιάσω ακόμα μια φορά στην Εθνική Αντιπροσωπεία, είναι πολιτική επιλογή του κυβερνητικού οργάνου που έδωσε λύση στο θέμα αυτό και εκφράστηκε με τη νομοθετική πρωτοβουλία του κ. Ραγκούση προ ολίγων ημερών με τρόπο χαρακτηριστικό. Λέμε: Θα φύγουν κάποιοι stagiaires. Είναι πολλοί αυτοί.
Εγώ, κύριε Γιακουμάτο, στο Ι.Κ.Α. σας λέω ότι έχω πρόβλημα με δύο χιλιάδες σαράντα εννέα stagiaires. Πώς θα δώσω γρήγορα τη σύνταξη, αν φύγει αυτός ο κόσμος; Κάθε Υπουργός έχει στον τομέα του προβλήματα, μικρότερα ή μεγαλύτερα. Εγώ έχω τα πιο μεγάλα με το θέμα αυτό.
Η Κυβέρνηση απαντάει στο θέμα και λέει ότι, αντί των ανθρώπων των οποίων λήγει η σχέση μαθητείας, θα πάρει υπαλλήλους -όχι μαθητευόμενους, αλλά υπαλλήλους- ορισμένου χρόνου.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Με το Α.Σ.Ε.Π.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Προσέξτε, με διαδικασίες των οποίων το κύρος ελέγχει το Α.Σ.Ε.Π.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Μέσω Α.Σ.Ε.Π., μετά από τρία χρόνια…
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Όχι. Ο Πρόεδρος του Α.Σ.Ε.Π….
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Δειγματοληπτικό είναι το Α.Σ.Ε.Π.…
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Κύριοι συνάδελφοι, ακούστε με. Αν κάνω λάθος, διορθώστε με, αλλά πάντως ακούστε με.
Ο Πρόεδρος του Α.Σ.Ε.Π.…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: …(Δεν ακούστηκε).
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Άλλο είναι μέσω Α.Σ.Ε.Π. και άλλο είναι αυτό που γίνεται.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Κύριε Αυγενάκη, αφήστε με να το πω. Ο Πρόεδρος του Α.Σ.Ε.Π.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι Βουλευτές, ο Πρόεδρος του Α.Σ.Ε.Π. μας διαβεβαιώνει -εγώ είμαι αυτήκοος μάρτυς της διαβεβαίωσης- ότι οι διαδικασίες για την πρόσληψη προσωπικού -ακούστε με- ορισμένου χρόνου είναι ταχύτατες, ένας μήνας αρκεί, από τη στιγμή, βέβαια, που ο φορέας θα ζητήσει.
Από την αγωνία τη δική μου να είμαι εντάξει σε όσα προεκλογικώς υποσχεθήκαμε για τη γρήγορη καταβολή της σύνταξης και όσα άλλα έχουμε επιφορτιστεί στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, ζήτησα πριν από δέκα μέρες όχι το σύνολο των stagiaires που φεύγουν ή των συμβάσεων έργου, γιατί είναι και αυτοί κάπου τριακόσιοι σαράντα εννιά, δηλαδή, το σύνολο δύο χιλιάδες πενήντα δύο.
Δεν ζήτησα για όλους, γιατί θέλω να παραδεχθούμε όλοι μαζί ότι πολλές φορές ήταν οι περιπτώσεις stagiers που «ντουμπλάριζαν» κάποιους τεμπέληδες.
ΕΛΙΖΑ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Πώς είπατε, κύριε Υπουργέ;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Που έκαναν τη δουλειά για κάποιους υπαλλήλους που δεν δουλεύουν.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Ωραία, ας τους ενεργοποιήσετε…
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Άρα, λοιπόν, σταθμίζοντας με δίκαιο τρόπο, όχι με κριτήριο οργανικές θέσεις και άλλα σχήματα τα οποία είναι ανακριβή και πολλές φορές απατηλά, τις ανάγκες των υπηρεσιών, οι φορείς θα ζητήσουν και η Κυβέρνηση θα απαντήσει με τις προσλήψεις υπαλλήλων ενεργών.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Μετατρέψτε τους stagiers σε αορίστου χρόνου.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Σας βλέπω ότι είστε έτοιμος να μιλήσετε, αλλά αφήστε με. Εγώ ομιλώ τώρα. Κύριε συνάδελφε, εγώ σας άκουσα με πολύ ενδιαφέρον και ευγένεια.
Οι προσλήψεις ορισμένου χρόνου δεν απευθύνονται πρωτίστως σε ανέργους; Ναι. Άρα, λοιπόν, είναι δυνατόν να υπερβεί το εμπόδιο αυτό ένας που έκανε ή που κάνει stage; Η ρύθμιση, λοιπόν, που εντάσσεται στη νομοθετική πρωτοβουλία του κ. Ραγκούση και του Υπουργείου Εσωτερικών καλύπτει αυτό ακριβώς το θέμα. Το είχα προαναγγείλει, γιατί ήταν κυβερνητική απόφαση. Το εμπεριέχει…
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Μα, τα έγγραφα του Υπουργείου δεν γράφουν τέτοιο πράγμα, κύριε Υπουργέ. Λέει…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κύριε Αυγενάκη, σας παρακαλώ! Διακόπτετε συνέχεια τον κύριο Υπουργό. Σας παρακαλώ πολύ!
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Θα έρθει στη Βουλή και θα το δείτε. Δεν θα αδικηθούν οι υποψήφιοι που έχουν κάνει μαθητεία σε σχέση με αυτούς που έχουν κάνει μαθητεία στο παρελθόν στον ιδιωτικό τομέα κ.λπ.. Έχουν ίσες ευκαιρίες. Καταργούμε…
(Θόρυβος-διαμαρτυρίες από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Καταργούμε -και κάνουμε άριστα- τη λανθασμένη και αντισυνταγματική ρύθμισή σας, της προσαύξησης των μορίων στο 50%, διότι σας διαβεβαιώνουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως σας το λέγαμε και ως Αντιπολίτευση, ότι η ρύθμιση αυτή είναι αντισυνταγματική και όποιος βάσει αυτής έμπαινε στο δημόσιο, η πρόσληψή του θα ακυρωνόταν. Δεν θέλετε να το καταλάβετε αυτό. Δεν μπορείτε, όμως, όταν σας το εξηγούμε, να κάνετε πως δεν το καταλαβαίνετε. Υπάρχει επιχείρημα ακλόνητο. Ρωτήστε όποιον Σύμβουλο της Επικρατείας θέλετε. Θα σας το πει.
(Θόρυβος-διαμαρτυρίες από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Δεν υπήρχε όμως…
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Δίνατε, λοιπόν, στον stagier, που τον είχατε εγκλωβίσει τριάντα έξι μήνες στο δημόσιο και παραπάνω, την υπόσχεση ότι θα γίνει δημόσιος υπάλληλος.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ …να λέτε ότι είναι αντισυνταγματικός.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Και άδικος, όχι μόνο αντισυνταγματικός.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Μα, η μια προσαύξηση που είχε ο νόμος…
(Θόρυβος-διαμαρτυρίες από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: (Δεν ακούστηκε)
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Κύριε συνάδελφε, η Αίθουσα σήμερα δεν έχει ανάγκη αυτών των παρεμβάσεων. Καλά τα λέμε, ανταλλάσσουμε τα επιχειρήματά μας. Όποιος μας ακούει αντιλαμβάνεται ποιος έχει και ποιος δεν έχει δίκιο. Πρόβλημα λύνουμε, δεν πετάμε λουλούδια, κύριοι συνάδελφοι. Πρόβλημα λύνουμε!
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: (Δεν ακούστηκε)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κύριε Μπούρα, σας παρακαλώ!
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Πρόβλημα πάμε να λύσουμε, δεν χαριεντιζόμαστε. Πρόβλημα με ειδικό και κοινωνικό βάρος πάμε να λύσουμε. Και δίνουμε αυτήν τη λύση, αντί μιας λύσης που την είχαν τα χαρτιά των νόμων, αλλά στην πράξη θα ακυρωνόταν από τον οποιονδήποτε που θα διαμαρτυρόταν εναντίον της. Πρέπει να το σεβαστείτε αυτό. Εάν δεν το σεβαστείτε, θα εμφανίζεστε με ένα κοινωνικό πρόσωπο, το οποίο όμως στην πράξη δεν θα αντιστοιχεί με την αλήθεια. Και θα είναι αυτή μια πολιτική χαϊδέματος κάποιων ανθρώπων που σήμερα διαμαρτύρονται για την πρακτική σας που τους εγκλώβισε και όχι για εμάς.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η χώρα έχει πάρα πολλά και σημαντικά προβλήματα. Δίχως τερτίπια, δίχως προσχήματα, έχουμε αναδεχθεί τα προβλήματα αυτά. Ένα από αυτά ήταν ένα πρόβλημα που αφορά δεκάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους, εγκλωβισμένους από την πρακτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και προσπαθούμε να το λύσουμε με τον τρόπο που προανέφερα.
Εάν η διαδικασία αναδείξει εκ μέρους σας κάποια πρόταση ενδιαφέρουσα, θα την ακούσουμε και δεν θα έχουμε κανένα πρόβλημα και να τη δεχθούμε. Τα επιχειρήματα, όμως, τα οποία μέχρι στιγμής αρθρώνετε, επιχειρήματα τα οποία στηρίζονται στην επιβεβαίωση μιας πρακτικής έξι ετών, λανθασμένης, άδικης και προς αυτούς που εγκλωβίστηκαν και προς τα παιδιά που ήταν απέξω -επαναλαμβάνω, λανθασμένης, άδικης- μιας πολιτικής που στηρίχθηκε σε κριτήρια ανισότητας, άνισης μεταχείρισης –επιχειρήματα, δηλαδή, που στηρίζονται σε αυτή την πολιτική- δεν πρόκειται να τα δεχθούμε.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Υπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι οι Υπουργοί Οικονομικών, Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Οικονομική ενίσχυση κοινωνικής αλληλεγγύης, εισφορά κοινωνικής ευθύνης των μεγάλων επιχειρήσεων και της μεγάλης ακίνητης περιουσίας και άλλες διατάξεις των Υπουργείων Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης».
(Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή)
Επίσης, ο συνάδελφος κ. Γρηγόρης Ψαριανός, Βουλευτής Β’ Αθηνών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ζητεί άδεια απουσίας στο εξωτερικό από 23 Νοεμβρίου έως 27 Νοεμβρίου του τρέχοντος έτους. Η Βουλή εγκρίνει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας και Βουλευτής Β’ Αθηνών κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος για δώδεκα λεπτά.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Επειδή είναι η πρώτη φορά που στα πλαίσια του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου απευθύνω το λόγο στο νέο Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, θα του ευχηθώ η θητεία του σε αυτό το δύσκολο Υπουργείο, κύριε Λοβέρδο, σε αυτή την κατά κοινή ομολογία «ηλεκτρική καρέκλα», να είναι δόκιμη και ωφέλιμη για τον τόπο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε συνάδελφε.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα σας ευχηθώ, επίσης, να είστε σιδεροκέφαλος όχι απέναντι στις επιθέσεις που θα κάνουμε εμείς ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, επιθέσεις με πολιτικό χαρακτήρα, όχι με προσωπικό -όπου χρειαστεί να σας επιτεθούμε πολιτικά θα έχουμε επιχειρήματα και τεκμήρια και τα πυρά μας τα πολιτικά θα έχουν διαπερατότητα, δεν θα είναι εύκολο να θωρακιστείτε πολιτικά- αλλά έναντι των πληγμάτων που θα δέχεστε μέσα από την Κυβέρνηση και το Κόμμα σας. Διότι, δυστυχώς, αυτή είναι η μοίρα του Υπουργού Εργασίας όταν προσπαθεί να προστατεύσει κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα. Και ιδού το παράδειγμα:
Θεωρώ, κύριε Λοβέρδο –και το λέω με την εκτίμηση που ξέρετε ότι σας έχω, κι εγώ δεν λέω άλλα μπροστά και άλλα πίσω, όπως κι εσείς- ότι στην υπόθεση των παιδιών των stage, η σκληρή πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., με επικεφαλής τον κ. Πάγκαλο, σας έχει παρασύρει σε μία προσωπική πολιτική περιπέτεια.
Θέλω να σας καλέσω από το Βήμα της Βουλής να μη συνδέσετε, κύριε Λοβέρδο, το όνομά σας, την προσωπικότητά σας και την υπογραφή σας στο δημόσιο βίο, με αυτή την αθλιότητα που επιχειρεί η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε βάρος δεκάδων χιλιάδων παιδιών σε όλη τη χώρα. Και γενικεύω:
Σαράντα πέντε μέρες, κυρίες και κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., έχει συμπληρώσει η Κυβέρνησή σας και ήδη η καλά φιλοτεχνημένη επικοινωνιακή πρόσοψη καταρρέει, αρχίζει να ξεφτίζει. Φαίνεται το πραγματικό πρόσωπο της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ανεξάρτητα από τις καλές προθέσεις του κ. Λοβέρδου, του κ. Ευθυμίου, που τον έχω απέναντί μου, του κ. Σκουλάκη και τόσων άλλων συναδέλφων που έχουν μεμονωμένα –πιστεύω- καλή προσωπική και πολιτική πρόθεση. Εδώ μιλάμε για το μηχανισμό ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Προεκλογικά το ΠΑ.ΣΟ.Κ., σας θυμίζω -γιατί δεν είμαστε λαός λωτοφάγων, αμνημόνων- μυδραλιοβολούσε τον Κώστα τον Καραμανλή, τον χαρακτήριζε «κοινωνικά ανάλγητο», γιατί, σύμφωνα με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. –αυτά έλεγε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προεκλογικά- ο Καραμανλής μιλούσε για πάγωμα των μισθών. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρέβλεπε σκοπίμως ότι ο Καραμανλής μιλούσε για πάγωμα των υψηλόμισθων και για ενίσχυση των χαμηλόμισθων.
Τώρα, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ξέχασε αυτά που έλεγε προεκλογικά κι έβαλε την αξιοπιστία στο ντουλάπι, την κλείδωσε καλά – καλά και λέει ότι θα παγώσει τους μισθούς μέσα σε πλήθος αντιφάσεων και εσωτερικών διαφωνιών.
Η αλήθεια είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι διστάζετε να πάρετε τα απαραίτητα μέτρα που χρειάζεται ο τόπος για να θωρακίσουμε τη χώρα από τη διεθνή οικονομική κρίση και να βάλουμε και πάλι την ελληνική οικονομία στο δρόμο της ανάκαμψης και της προόδου.
Την ίδια στιγμή η αξιοπιστία της Κυβέρνησης καταρρέει. Σε έναν τομέα μέχρι τώρα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει δείξει αποφασιστικότητα, άμεση αντίδραση, σιδερένια πυγμή και αδιαλλαξία. Στον τομέα που δεν έπρεπε να το κάνετε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –αυτή είναι η πραγματικότητα- κάνει τυφλή επίδειξη δύναμης της κυβερνητικής εξουσίας στις αδύναμες πλάτες δεκάδων χιλιάδων παιδιών σε όλη τη χώρα. Κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τι σας φταίνε αυτά τα παιδιά και τα κάνετε στόχους μιας πρωτοφανούς για τον 21ο αιώνα και την χρονική περίοδο που διανύουμε, ρεβανσιστικής πολιτικής τυφλού κομματισμού που θυμίζει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. των παλαιών εποχών;
Προεκλογικά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., λέγατε ότι θα προστατεύσετε τα εργασιακά δικαιώματα των νέων και είχατε διαρρήξει τα ιμάτιά σας για το εργασιακό μέλλον της γενιάς των 700 ευρώ. Τώρα πετάτε στον καιάδα δεκάδες χιλιάδες παιδιά της γενιάς –ούτε καν των 700- των 463 ευρώ, χωρίς ίχνος ευαισθησίας, χωρίς ίχνος σοβαρότητας στους χειρισμούς πάνω σε αυτό το τόσο λεπτό θέμα.
Θέλω σε αυτή την κυβερνητική απόφαση, η οποία προέρχεται από ανώτατα κυβερνητικά όργανα –άλλωστε προηγήθηκαν συσκέψεις, συνεδριάσεις- ως προς αυτή να αντιδιαστείλω, κύριε Λοβέρδο, την πρώτη δική σας αντίδραση. Η πρώτη δική σας αντίδραση επί του θέματος αυτού θεωρώ ότι αποδίδει των εσώτερο ψυχισμό και την πραγματική πολιτική πρόθεση του Ανδρέα Λοβέρδου, όπως τον έχουμε γνωρίσει στα έδρανα του Κοινοβουλίου και εκτός αυτών. Το αποτέλεσμα όμως των κυβερνητικών συσκέψεων, η τελική κυβερνητική απόφαση που είστε υποχρεωμένος σήμερα να έρθετε εδώ να υπερασπίσετε, θεωρώ ότι βρίσκεται σε πλήρη απόκλιση και σε αντίφαση και με τον προσωπικό σας ψυχισμό.
Διαβάζω στις εφημερίδες ότι γίνεται μια έρευνα της δικαιοσύνης, ιδιαίτερα για τις τελευταίες «προσλήψεις» παιδιών για τα προγράμματα εργασιακής εμπειρίας και μαθητείας. Καμία αντίρρηση. Το ζήτησα και εγώ δημόσια. Να ελεγχθούν οι πάντες. Να ασχοληθεί η δικαιοσύνη. Να προχωρήσει ταχύτατα η έρευνα να δούμε εάν υπήρξαν παρατυπίες, παρανομίες και να οδηγηθούν στον εισαγγελέα όποιοι έχουν παρατυπήσει ή παρανομήσει. Δεν μιλάμε όμως για αυτό. Εδώ μιλάμε για ένα νόμιμο καθεστώς το οποίο ξεκινήσατε εσείς ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. και μάλιστα το ξεκινήσατε και ήρθατε με υπουργικές αποφάσεις, τις οποίες τίμησε με την υπογραφή του και ο σημερινός Πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου, ως Υπουργός τότε των κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ., και μετατρέψατε σε συμβάσεις αορίστου χρόνου συμβάσεις παιδιών –σας τα είπαν συνάδελφοι πριν, κατέθεσαν τα φύλλα της Εφημερίδας της Κυβέρνησης- που είχαν εργαστεί σε προγράμματα μαθητείας και κτίσεως εργασιακής εμπειρίας.
Θα συμφωνήσω με την απόφαση της Κυβέρνησης να σταματήσει τη χρήση αυτού του θεσμού από εδώ και πέρα, αλλά γιατί θα κυνηγήσετε αναδρομικά αυτά τα παιδιά; Θέλετε να τα σταματήσετε; Να τα σταματήσετε. Δεν μπορείτε όμως να καταργήσετε τη μοριοδότηση, γιατί τινάζετε στον αέρα την ασφάλεια του δικαίου. Δεν μπορεί να μη μετατρέψετε σε συμβάσεις αορίστου χρόνου ένα εργασιακό καθεστώς πολλών από το εργασιακό καθεστώς αυτών των παιδιών που καλύπτουν διαρκείς και πάγιες ανάγκες.
Και το ξέρετε αυτό κύριε Λοβέρδο. Και σωστά το ομολογήσατε πριν, ότι εάν φύγουν αυτές οι δύο χιλιάδες παιδιών των stage από το Ι.Κ.Α. δεν έχετε τη δυνατότητα να βελτιώσετε τους χρόνους απονομής των συντάξεων.
Η μοριοδότηση να το ξεκαθαρίσουμε δεν είναι κομματική ρουσφετολογική ενίσχυση προς «πελάτες» ενός συγκεκριμένου κόμματος. Η μοριοδότηση είναι δικαία διαδικασία αναγνώρισης της κτηιθείσας εργασιακής εμπειρίας. Τα παιδιά αυτά έχουν δουλέψει τρία, πέντε, πεντέμισι χρόνια, έχουν παράξει έργο, έχουν αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία. Δεν μπορεί τα παιδιά αυτά να τα πετάξετε στο καλάθι των αχρήστων, δεν είναι άχρηστα παιδιά για το δημόσιο τομέα. Είναι πολύτιμα για το δημόσιο τομέα.
Με αυτές τις σκέψεις και με απόλυτη καλή διάθεση απέναντι στο πρόσωπό σας, όχι απέναντι στην Κυβέρνηση κύριε Λοβέρδο, θέλω να σας καλέσω να μη συνδέσετε το όνομά σας με αυτή την πολιτική αθλιότητα, με αυτή την κοινωνική βαρβαρότητα, που συνιστά η απόφαση των ανώτατων κυβερνητικών οργάνων της Κυβέρνησης Παπανδρέου για τον ουσιαστικό εργασιακό αποκεφαλισμό αυτών των δεκάδων χιλιάδων παιδιών . Θα το φέρετε βαρέως και σεις προσωπικά στη συνείδησή σας, στον ψυχισμό σας, θα σκιάζει την μετέπειτα πολιτική σας διαδρομή που είναι ανεπίληπτη μέχρι σήμερα. Μην αφήσετε τους εξάλλους μέσα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ και στην Κυβέρνησή σας που επιδιώκουν τον 21ο αιώνα να επαναφέρουν αναχρονιστικές ψυχώσεις, κομματικού ρεβανσισμού, μην τους επιτρέψετε να σας παρασύρουν σε ένα δρόμο ολισθηρό, δρόμο μισαλλοδοξίας, δρόμο αναχρονισμού, δρόμο που μας παραπέμπει ευθέως σε ένα δυσάρεστο παρελθόν κομματικών διώξεων και αντεκδικήσεων. Δεν σας ταιριάζει αυτή η εικόνα.
Ευχαριστώ πολύ .
((Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Κύριε Πρόεδρε, εάν μου επιτρέπετε να διακόψουμε για ένα λεπτό, προκειμένου να κάνω ένα επείγον τηλεφώνημα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Καλώς κύριε Υπουργέ.
Πριν όμως διακόψουμε, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας , αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα ένα μαθητές και μαθήτριες και δύο εκπαιδευτικοί συνοδοί του Γενικού Λυκείου Φιλιατρών Μεσσηνίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(χειροκροτήματα)
Διακόπτουμε, τη συνεδρίαση κύριοι συνάδελφοι, για ένα λεπτό.
ΔΙΑΚΟΠΗ
ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επαναλαμβάνεται η διακοπείσα συνεδρίαση.
Το λόγο έχει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ και Βουλευτής Β’ Αθηνών κ. Πέτρος Ευθυμίου.
Έχετε το λόγο, κύριε Ευθυμίου για έξι λεπτά.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μας βλέπουν αυτά τα παιδιά που είναι οι αυριανοί πολίτες και θα ζήσουν στο κλίμα της απαξίωσης της πολιτικής. Από πού προέρχεται η απαξίωση της πολιτικής; Πριν από όλα προέρχεται όταν τα πολιτικά κόμματα εμφανίζονται διαφορετικά ανάλογα με το ρόλο που τους επιδικάζει ο ελληνικός λαός. Σήμερα η επερώτηση της Νέας Δημοκρατίας αντιστοιχεί σε ένα κόμμα, το οποίο εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στην ελληνική Βουλή στις 4 Οκτωβρίου 2009. Και πράγματι αν ήταν έτσι, θα ήταν βαθιά νομιμοποιημένο να ασκεί την κριτική που ασκεί. Αλλά στην πολιτική για να αποκαθιστούμε τα πράγματα ο μόνος τρόπος που έχουμε είναι τα γεγονότα, οι πράξεις.
Και η αλήθεια για το θέμα των stage είναι η εξής: Τα stage εγκαθιδρύθηκαν πανευρωπαϊκά το 1997 σε όλες τις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προγράμματα μαθητείας, που στη συντριπτική πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών κατευθύνθηκαν στον ιδιωτικό τομέα. Στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ είχε το μερίδιο ευθύνης που του αναλογούσε ότι τα προγράμματα αυτά τα εφάρμοσε και στο δημόσιο τομέα και σε μια μόνο περίπτωση πολύ συγκεκριμένη, στο πρόγραμμα stage που οργανώθηκε από κοινού από το Υπουργείο Εσωτερικών, την Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων και την Εταιρεία Ανάπτυξης Τοπικής Αυτοδιοίκησης το 1998 για να προετοιμάσει τον Καποδίστρια-1, σε μια και μόνο περίπτωση νομοθετικά αυτούς τους ανθρώπους που εκπαιδεύθηκαν ειδικά για να υποδεχθούν τις νέες δομές του Καποδίστρια, τους μονιμοποίησε.
Το 2000 έρχεται η συνταγματική αναθεώρηση, η οποία ρητά στο άρθρο 103, παράγραφος 8, εδάφιο 3 του Συντάγματος, απαγορεύει τη μονιμοποίηση με νόμο προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου στο δημόσιο. Δεύτερον, αν υποθέσουμε ότι η παράταξη που ελέγχει σήμερα αγνοεί το Σύνταγμα της χώρας. Η ίδια ψήφισε το προεδρικό διάταγμα του κ . Παυλόπουλου, το 164/2004, το οποίο στο άρθρο 2, παράγραφος 2, ρητώς εξαιρεί τις συμβάσεις μαθητείας stage από τη δυνατότητα μετατροπής σε αορίστου χρόνου. Τελεία και παύλα. Αυτά είναι τα γεγονότα. Είναι μόνο αυτά; Από το 2004 –τρίτο στοιχείο αναντίρρητο- τα προγράμματα stage για τη Νέα Δημοκρατία παύουν να είναι ευρωπαϊκά προγράμματα.
Ο κύριος Υπουργός κατέθεσε προ ολίγου –νομίζω ότι δεν το εξέτασαν οι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- τριάντα εφτά προγράμματα stage του 2007, 2008 και 2009. Εξ αυτών μόνο τα δέκα είναι συγχρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα είκοσι επτά είναι από εθνικούς πόρους. Και αυτά αφορούν μόνο τα ανιχνευθέντα μιας τριετίας, διότι είναι ελάχιστο κομμάτι του συνόλου των προγραμμάτων stage, που εξαπολύθηκαν στο δημόσιο από το 2004 έως το 2009. Και μάλιστα είναι προγράμματα, τα οποία είναι πάρα πολύ συγκεκριμένα.
Θα καταθέσω τρία αποκόμματα ΦΕΚ, επειδή υπάρχει κίνδυνος η λήθη να μην απειλήσει μόνο τους απόντες σε αυτήν την Αίθουσα, αλλά και τους παρόντες. Λοιπόν, πρόγραμμα Stage Αθήνα 9 Σεπτεμβρίου 2005 στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης με κάλυψη από τον προϋπολογισμό του. Δαπάνη 2.608.000 ευρώ. Υπογραφή Πέτρος Δούκας, Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος, Πάνος Παναγιωτόπουλος.
Προχωρώ. Παράταση του προγράμματος απόκτησης εργασιακής εμπειρίας Stage για εξήντα εννέα ασκούμενους στον Οργανισμό Εργατικής Εστίας, των οποίων τα συμφωνητικά λήγουν 31-12-2007. Παράταση για χρονική διάρκεια δώδεκα μηνών. Κύριε Γιακουμάτε, δεν κατάλαβα πριν, γιατί προφανώς έχετε μία ειδική σχέση με το κλασσικό έργου του Βίκτωρος Ουγκώ, οι Άθλιοι, ποιο ρόλο επιφυλάσσεται στον εαυτό σας, του Γιάννη Αγιάννη; Αν είστε ο Γιάννης Αγιάννης, πρέπει να μας πείτε πρώτα τι κλέψατε, για να δούμε γιατί σας καταδιώκει ο Ιαβέρης; Αν είστε ο Ιαβέρης, θέλω να σας θυμίσω ότι ο Ιαβέρης αυτοκτόνησε από τύψεις. Εγώ δεν θα σας καλέσω να αυτοκτονήσετε σε καμία περίπτωση, αλλά τουλάχιστον να έχετε συνείδηση ότι η επέκταση αυτή του Stage άλλους δώδεκα μήνες, ενός Stage που μάλιστα τότε δεν βρίσκαν οι άνθρωποι να καθίσουν, δεν ανήκε στην περίπτωση που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Τους πήγατε κάπου που δεν είχαν θέση να καθίσουν. Αυτό, στις 10 Αυγούστου 2007, έχει υπογραφή Πέτρος Δούκας, Γεράσιμος Γιακουμάτος.
Επίσης, στον ίδιο χώρο, παράταση του προγράμματος απόκτησης εργασιακής εμπειρίας για εκατό σαράντα επτά ασκούμενους στον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας, πάλι 29 Νοεμβρίου 2007.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Πέτρος Ευθυμίου καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα ΦΕΚ, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Τι δηλούν τα γεγονότα; Δηλούν, ότι υπήρξε μία πολιτική επιλογή της Νέας Δημοκρατίας που καμία σχέση δεν είχε με τα ευρωπαϊκά προγράμματα Stage. Είχε, όμως, σχέση με την οικοδόμηση ενός συστήματος ελπίδας. Δεν λέω, κομματικού κράτους, γιατί το κομματικό κράτος είναι τουλάχιστον διαυγές ότι αυτά τα παιδιά έχουν τη γαλάζια αίσθηση πρόσβασης και επομένως, αναπαράγεται ένα κομματικό σύστημα του κομματικού κράτους. Υπήρξε κάτι βαθιά χειρότερο. Ήταν ένα σύστημα ελπίδας διαβουκόλησης της νέας γενιάς της Ελλάδας, ότι υπάρχει μία τρύπα ταπείνωσης των τετρακοσίων εξήντα τριών ευρώ που άνοιγε, όμως, μία προοπτική στο δημόσιο, ενώ αυτή η προοπτική είχε προαποκλειστεί και από το Σύνταγμα και από τη νομοθεσία της Νέας Δημοκρατίας.
Επομένως, ήταν ένα σύστημα απίστευτης ταπείνωσης της νέας γενιάς, διότι δεν είχε καμία ελπίδα να οδηγήσει πουθενά παρά μόνο στην παράταση αυτού του εμπορίου ελπίδας, δηλαδή στην παράταση της ταπείνωσης της περηφάνειας και της αξιοπρέπειας κάθε Έλληνα νέου. Γι’ αυτό η επιλογή δεν μπορεί να είναι άλλη από το ότι αν σεβόμαστε την έννοια της εργασίας και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα και εάν σεβόμαστε την έννοια της αξιοπρέπειας στην εργασία, πρέπει αυτή να διαφυλαχθεί πριν απ’ όλα από τους πολιτικούς πάτρωνες της εργασίας. Δεν μπορεί να τα βάζουμε με την εργοδοσία και δικαίως, αλλά να θεωρούμε την πολιτική πατρωνία νόμιμη μορφή παράπλευρης εργοδοσίας. Πρέπει να τελειώσει αυτό το σύστημα, όπου ο Βουλευτής, ο Υπουργός είναι πάτρωνας της νέας γενιάς και του οποιουδήποτε θέλει να εργαστεί. Και εάν έχουμε μία ευθύνη και οι τριακόσιοι εδώ, μία είναι πια, ότι όταν λέμε αξιοκρατία, πρέπει να θεωρούμε ότι θα είναι το κοινό μέλημα, η κοινή δέσμευση, η κοινή στράτευση. Και τότε ο καθένας μπορεί να διαλέξει τη στάση απέναντι στον ελληνικό λαό ευθύτητας και ευθύνης σε αρχές που θα αποκαταστήσουν και το νόημα των λέξεων και το νόημα των πραγμάτων και το νόημα της πολιτικής.
Αυτό επιχειρούμε να κάνουμε και ζητούμε έλεγχο σ' αυτό. Εκεί θα κριθούμε σκληρά από τον ελληνικό λαό και αποφασίζουμε να σταθούμε συνεπείς σ’ αυτές τις επιλογές για τη πατρίδα, την ελληνική κοινωνία και τη νέα γενιά.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει ο Kοινοβουλευτικός Eκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και Βουλευτής Α΄ Αθηνών κ. Παφίλης για έξι λεπτά.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, χθες, 19 Νοεμβρίου 2009, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κατέθεσε πρόταση νόμου με τίτλο «Ρυθμίσεις για τις εργασιακές σχέσεις στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στη βάση της αρχής της πλήρους και σταθερής δουλειάς για όλους με δικαιώματα».
Μεταξύ των υπολοίπων προτείνουμε την κατάργηση των προγραμμάτων stage και τη μονιμοποίηση όλων των απασχολημένων στο δημόσιο τομέα μέσα από τα προγράμματα αυτά, καθώς επίσης την κατάργηση των προγραμμάτων stage και στον ιδιωτικό τομέα με ταυτόχρονη κατοχύρωση της εργασίας των εργαζομένων με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.
Εμείς θεωρούμε –και η Γενική Γραμματέας του Κόμματός μας την Παρασκευή στην ερώτηση προς τον Πρωθυπουργό παρουσίασε τις θέσεις μας- ότι οι επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες και η παραγωγικότητα της εργασίας σήμερα, με την αλματώδη πρωτοφανή πρόοδο, επιτρέπουν λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερες αμοιβές, περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Επιτρέπουν επτάωρο, πενθήμερο, τριανταπεντάωρο με πλήρη ασφάλιση και αύξηση των αποδοχών για μία αξιοπρεπή ζωή.
Εμείς έχουμε ριζικά διαφορετική αντίληψη, κύριε Υπουργέ και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας και εδώ συγκρούονται οι δύο διαφορετικές αντιλήψεις των πολιτικών συστημάτων και της ιδεολογίας που ο καθένας πιστεύει. Θεωρούμε ότι η δουλειά είναι δικαίωμα για όλους, δεν είναι ούτε ευκαιρία ούτε είναι θέμα αξιοκρατίας. Δηλαδή ο καλύτερος θα μπει και ο χειρότερος θα μείνει έξω; Θεωρούμε ότι είναι δικαίωμα και με βάση αυτή τη φιλοσοφία αντιπαρατιθέμεθα και θα αντιπαρατεθούμε στην κοινωνία καθημερινά.
Θα ήθελα, όμως, να αναφερθώ και σε ορισμένα συγκεκριμένα θέματα. Ελαστικές μορφές απασχόλησης στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Μιλάμε για 720.000 ανθρώπους. Ποιος τους προώθησε; Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία. Εσείς δεν ήρθατε –για να μην ξεχνιόμαστε, κύριε Ευθυμίου, γιατί ό,τι ισχύει για τη Νέα Δημοκρατία ισχύει και για σας- μετά το 1993, που ήσασταν κυβέρνηση, με τη σύμφωνη γνώμη της Νέας Δημοκρατίας και είπατε ότι το Κ.Κ.Ε. είναι συντηρητικό γιατί λέει ότι θα έπρεπε να υπάρχει σταθερή δουλειά, σταθερός χρόνος εργασίας και να μειωθεί ο χρόνος εργασίας και πως προοδευτικά είναι –ο Πρωθυπουργός, ο κ. Σημίτης το έλεγε- οι συνθήκες γαλέρας, οι εκβιασμοί, ο εξευτελισμός;
Δεν ντρέπεστε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να μιλάτε για 436 ευρώ και να το θεωρείτε προνόμιο σ’ ένα νέο άνθρωπο που έχει σπουδάσει και έχει όρεξη να προσφέρει στην παραγωγή; Εσείς δεν τις φέρατε αυτές τις εργασιακές σχέσεις; Γιατί; Ήταν η στρατηγική της Λισαβόνας, οι επιταγές των μονοπωλίων της Ευρώπης που ζητούν να πέσει το εργατικό κόστος.
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα αυτών των προοδευτικών, όπως λέγατε τότε και εσείς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Νέας Δημοκρατίας; Αύξηση της ανεργίας, επιδείνωση των συνθηκών εργασίας και της ζωής των εργαζομένων και από την άλλη αμύθητος πλούτος στα λίγα χέρια, ένας από τους λόγους που «έσκασε» το κεφάλαιο από τα κέρδη και ήρθε η καπιταλιστική κρίση.
Σ’ αυτά τα πλαίσια έγινε και άλλη γενικευμένη επίθεση και γίνεται και τώρα. Μ’ αυτή έχει συμφωνήσει και η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σαν κόμμα και η Νέα Δημοκρατία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πάμε για κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, πράσινη Βίβλος. Πάμε για αύξηση του χρόνου εργασίας μέχρι εβδομήντα οκτώ ώρες την εβδομάδα.
Γι’ αυτά είστε υπεύθυνοι και οι δυο. Είστε υπεύθυνοι που οδηγείτε τον κόσμο σ’ έναν εργασιακό Μεσαίωνα. Ευθύνη έχουν και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑ.Ο.Σ. γιατί τάσσονται υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό τον εργασιακό Μεσαίωνα, αυτή την κόλαση για τους νέους ανθρώπους περιγράψαμε όταν ήμασταν αντίθετοι με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τώρα έρχεται και δημαγωγεί η Νέα Δημοκρατία. Μα, σοβαρολογείτε; Έρχεσθε τώρα να καπηλευτείτε την αγωνία χιλιάδων παιδιών –εγώ λέω 720.000 ανθρώπων- που τους έχετε στην αβεβαιότητα όλα αυτά τα χρόνια, που τους έχετε σε δουλειά από ήλιο σε ήλιο, που κάνουν δύο και τρεις δουλειές για να βγουν πέρα;
Και τώρα έρχεστε λες και δεν κυβερνήσατε καθόλου! Έχετε την ίδια ακριβώς ευθύνη. Και δεν υπάρχει θέμα κομματισμού και ρεβανσισμού. Εμείς δεν συμφωνούμε ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το κάνει από κομματικό ρεβανσισμό. Μπορεί κάποιοι να υπάρχουν, εντάξει. Το κάνει γιατί θέλει να εφαρμόσει τις νέες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Σύνοδο της Πράγας, το Μάιο αυτού του έτους, οι οποίες τι λένε; Ο κύριος Υπουργός θα τα ξέρει. Λένε: «Γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης». Να πώς θα αντιμετωπίσετε το πρόβλημα στο Ι.Κ.Α.. Το είπατε.
Δεύτερον, πέντε εκατομμύρια να περάσουν άμεσα στη μαθητεία. Τι σημαίνει αυτό; Τζάμπα δουλειά για τα αφεντικά. Στο όνομα της μαθητείας θα πάνε χιλιάδες, πέντε εκατομμύρια νέοι άνθρωποι στην Ευρώπη να δουλέψουν με 460 ευρώ και να βγάζουν χιλιάδες για το μεγάλο κεφάλαιο, να μπορεί να βγει από την κρίση.
Δεν συμφωνούμε επίσης με τη μοριοδότηση. Η μοριοδότηση είναι κοροϊδία, μεγάλη κοροϊδία. Γιατί; Με τις αποφάσεις που έχει πάρει η Κυβέρνηση λέει: πέντε φεύγουν, ένας μένει. Αλήθεια, πόσοι θα μπουν, αν ισχύσει η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας; Εμείς δεν συμφωνούμε όχι μόνο γι’ αυτό το λόγο. Δεν συμφωνούμε και με τη λογική του ΑΣΕΠ.
Είπε ένα παράδειγμα ο κύριος Υπουργός. Θα το συνεχίσω εγώ. Υπάρχουν λοιπόν τρεις. Είναι ο ένας που είπατε, ο stagiaire, είναι ο δεύτερος με το ένα μεταπτυχιακό κι είναι το παιδί του τάδε που έχει πέντε μεταπτυχιακά και διδακτορικό. Ποιος θα μπει στο Δημόσιο; Διαμορφώνεται μια νέα ελίτ με το ΑΣΕΠ. Κι εκείνος που τελείωσε το Λύκειο δηλαδή ή εκείνος που δεν έχει λεφτά ο πατέρας του να του δώσει για δεύτερο μεταπτυχιακό τι θα κάνει, κύριε Υπουργέ; Πού θα πάει αυτός; Έξω θα μείνει. Άρα θα μπει η ελίτ, όχι της μεγάλης πλουτοκρατίας, γιατί αυτή δεν χρειάζεται να μπει στο Δημόσιο, αλλά θα διαμορφωθεί μια καινούργια ελίτ.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δώστε μου, κύριε Πρόεδρε, ένα λεπτό για να ολοκληρώσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Εντάξει, συνεχίστε.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Έτσι λοιπόν σ’ αυτό το παράδειγμα –και τελειώνω εδώ- εμείς εμμένουμε. Και είτε το θέλετε είτε όχι, το θέμα των δρόμων ανάπτυξης των δύο κοινωνικοπολιτικών συστημάτων είναι στην ημερήσια διάταξη σήμερα. Ο καπιταλισμός, που υπηρετείτε με συνέπεια και τα δυο κόμματα όλα αυτά τα χρόνια, οδηγεί στη βαρβαρότητα. Το θέμα της ανατροπής του τίθεται μπροστά στους νέους ανθρώπους, αν θέλουν να αντιμετωπίσουν ένα καλύτερο μέλλον.
Και τέλος, όσον αφορά το Σύνταγμα να σας πω το εξής. Ποιος το ψήφισε το Σύνταγμα, το άρθρο 103 που επικαλείστε; Και οι δύο δεν το ψηφίσατε; Τι το επικαλείστε σήμερα; Πάρτε πολιτική απόφαση και μην επικαλείστε το Σύνταγμα. Πάρτε πολιτική απόφαση, πολιτική δέσμευση και ο ένας και ο άλλος και πείτε ότι «εμείς δεχόμαστε ότι όλοι πρέπει να μονιμοποιηθούν» και να καθίσουμε να δούμε τα συνταγματικά προβλήματα από εκεί και πέρα. Πρόσχημα είναι. Συνδικαλισμός: καλούμε τον κόσμο σε συναγερμό στους δρόμους, να μην υποχωρήσει, να επιβάλει κάποιες λύσεις και να ανοίξει δρόμο για γενικότερες ανατροπές και αλλαγές που έχει ανάγκη συνολικά η κοινωνία, γιατί έχουμε γυρίσει στο Μεσαίωνα και σε εργασιακές σχέσεις «γαλέρας».
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού και Βουλευτής Λαρίσης κ. Αστέριος Ροντούλης για έξι λεπτά.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Καλή επιτυχία στα καθήκοντά σας, κύριε Υπουργέ!
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Ευχαριστώ πολύ.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Παρακολούθησα πολλές φορές τις απαντήσεις που δίνετε σε συναδέλφους του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού και πάντα αναφέρεστε στην «πολυκατοικία». Θέλω λοιπόν να σας θυμίσω τη ρήση του συναδέλφου σας κ. Κατσιφάρα –σχέση με την «πολυκατοικία» είχε- βάσει της οποίας κανένας δεν θα γνώριζε τα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας, αν δεν ήταν ο αείμνηστος Παπανδρέου. Άρα λοιπόν αφήστε τα αυτά τα περί «πολυκατοικίας». Είναι και του παρελθόντος πράγματα, πεπαλαιωμένα.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Τώρα είστε σε μονοκατοικία, κύριε συνάδελφε;
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευάερη, ευήλια και γωνιακή και με ανοιχτά τα παράθυρα για να στέλνουμε μηνύματα και αλλού, μπας και ακούσουν κάποιοι και συνετιστούν.
Μας κατακρίνατε επίσης ότι ακολουθούμε μία παράδοξη συμπεριφορά, διότι θα έπρεπε να μεμφόμεθα την Κυβέρνηση και όχι εσάς.
Κοιτάξτε να δείτε, νομίζω ότι κακώς εκτιμήσατε την αντιπολιτευτική τακτική του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Να σας πω γιατί. Διότι εμάς λίγο μας ενδιαφέρει να μεμφθούμε ή εσάς ή την προηγούμενη Κυβέρνηση. Εμείς μεμφόμεθα τη συμπεριφορά της ελληνικής πολιτείας έναντι Ελλήνων πολιτών. Διότι το κράτος είτε με Νέα Δημοκρατία, είτε με ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει μία συνέχεια. Άρα, ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός δεν στρέφεται κατά συγκεκριμένου κυβερνητικού Κόμματος, του δικού σας ή κατά της Νέας Δημοκρατίας στο παρελθόν, αλλά στηλιτεύουμε την παράδοξη, την αδιανόητη, την ξεδιάντροπη συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος έναντι νέων ανθρώπων που ουσιαστικά θέλουν να τους καταστήσουν πελάτες. Περί αυτού πρόκειται. Άρα, δεν υπάρχει κανένα παράδοξο.
Τώρα, έρχομαι σε αυτά που άκουσαν οι ενδιαφερόμενοι άνθρωποι, τα παιδιά των stage.
Τί άκουσαν από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας; «Υφίστασθε κομματικές διώξεις». Άρα, σαν να λέει η Νέα Δημοκρατία ότι αυτά τα παιδιά είναι παιδιά της Νέας Δημοκρατίας, χωρίς να ρωτήσει τα ίδια τα παιδιά εάν πράγματι θέλουν να έχουν την ταμπέλα της Νέας Δημοκρατίας.
Πάμε τώρα στην πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Τι πέρασε στην κοινή γνώμη; Ότι τα παιδιά αυτά ήταν ευνοούμενα από τη Νέα Δημοκρατία. Ευνοήθηκαν από βουλευτικά γραφεία. Κατά αναξιοκρατικό τρόπο προωθήθηκαν χωρίς να ρωτήσει, επίσης, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα παιδιά αυτά εάν θέλουν να φέρουν τον χαρακτηρισμό του νεοδημοκράτη.
Τι θέλω να πω: Ότι και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τελικά έκανε παιχνίδι πάνω στου κασίδη το κεφάλι, δηλαδή πάνω στο κεφάλι των παιδιών αυτών. Αυτό έχει αποκομίσει η κοινή γνώμη από τη μέχρι τώρα συμπεριφορά του ενός ή του άλλου κόμματος έναντι των ανθρώπων αυτών.
Άλλο σημείο, κύριε Υπουργέ. Σταθήκατε πάρα πολύ στην αντισυνταγματικότητα της προσαύξησης της μοριοδότησης. Συμφωνούμε. Δεν θα έπρεπε όμως το θέμα να κριθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας, να καταπέσει ο νόμος ως αντισυνταγματικός και σήμερα να επικαλείσθε το επιχείρημα αυτό;
Γίνατε Κυβέρνηση. Γιατί δεν προσφύγατε στο Συμβούλιο της Επικρατείας; Έρχεστε και λέτε μια εκτίμηση ότι είναι αντισυνταγματικό. Εγώ θα το κάνω δεκτό. Δεν θα έπρεπε όμως, να προχωρήσουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο;
Άκουσα με μεγάλη προσοχή και τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και εσάς, κύριε Υπουργέ, να λέτε δύο χαρακτηριστικές φράσεις. Ο κύριος Ευθυμίου στηλίτευσε την πολιτική πατρωνία –μπράβο, είμαστε υπέρμαχοι της απόψεως αυτής- και εσείς, κύριε Υπουργέ, είπατε χαρακτηριστικά τη φράση: «Κάποιος πολιτικός έκλεινε το μάτι στα παιδιά αυτά».
Ερώτημα από τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό: Οι πολιτικοί προϊστάμενοι του ΟΑΕΔ –όχι ο Διοικητής του ΟΑΕΔ που και αυτός έκλεινε το μάτι- οι πολιτικοί πάτρωνες δεν έχουν ευθύνη; Δεν θα τιμωρηθούν; Δεν θα διωχθούν από την ελληνική δικαιοσύνη για την παράνομη συμπεριφορά τους; Αυτό είναι το μέγιστο ερώτημα που διατυπώνεται από την πλευρά του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, διότι εμείς θα σας χειροκροτούσαμε, κύριε Υπουργέ, εάν η Κυβέρνηση κινούσε τις διαδικασίες, ήταν η επισπεύδουσα, προκειμένου αυτοί που έβαλαν υπογραφές παρανομώντας, που το έπαιξαν πολιτικοί πάτρωνες, που έκλεισαν το μάτι οδηγούνταν στην ελληνική δικαιοσύνη.
Άρα, κύριε Ευθυμίου, καλά κάνατε και φέρνατε εδώ χαρτιά και τα δείχνατε για το ποιοι υπέγραψαν και ποιοι έβαλαν υπογραφές κ.λπ.. Αυτοί θα μείνουν ατιμώρητοι; Οι πολιτικοί πάτρωνες θα μείνουν ατιμώρητοι και θα την πληρώσει ο χι υπάλληλος ή ο χι διορισμένος διοικητής;
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δύο λεπτά, κύριε Πρόεδρε, όπως υπήρξε η ανοχή σας και έναντι των άλλων συναδέλφων
Εμείς θέλουμε να συνδράμουμε την Κυβέρνηση, κύριε Υπουργέ, γιατί ζητήσατε και ρεαλιστική θέση. Σας καταθέτω, λοιπόν, πέρα από την όποια αντιπολιτευτική κριτική που ακούσατε εδώ τώρα επί ώρα, την εξής θέση. Με τη λήξη των συμβάσεων καθενός εκάστου που απασχολείται με stage να υπάρξει μια εξάμηνη παράταση άπαξ.
Γιατί σας το λέμε αυτό; Διότι θα πρέπει να ξέρετε ότι οι άνθρωποι αυτοί δρομολόγησαν τη ζωή τους κατά κάποιο τρόπο. Άλλος συνήψε ένα δάνειο, άλλος παντρεύτηκε, άλλος ανέλαβε κάποια άλλα βάρη, έχει κάποιες πιεστικές ανάγκες του τώρα. Άρα, λοιπόν, γιατί η βιασύνη αυτή «έξω όλοι τώρα»; Λήξη των συμβάσεων συν εξάμηνη παράταση, προκειμένου να επιλυθεί αυτό το μεγάλο κοινωνικό ζήτημα.
Δεύτερον, ειπώθηκε από όλες τις πτέρυγες της Βουλής και μια πιεστική ανάγκη που αντιμετωπίζουν τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, την ανάγκη της λειτουργίας τους. Πρέπει να λειτουργήσουν. Αυτά που γίνονται τώρα με τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων stage, με τα προβλήματα που θα εμφανιστούν ως κενά προσωπικού, θα μπορέσει να τα αφομοιώσει η Κυβέρνηση, υιοθετώντας αυτό που σας λέμε, δηλαδή την παράταση άπαξ για ένα εξάμηνο. Και θα υπάρξει μια ομαλή μετάβαση σε ένα νέο αξιοκρατικό καθεστώς.
Άρα, λοιπόν, θα πρέπει κάθε κυβερνητικό μέτρο –αυτή είναι η θέση μας- να λαμβάνει υπ’ όψιν και τον κοινωνικό του, αν θέλετε, αντίκτυπο. Πρέπει η κοινωνία να προσλαμβάνει κατά ομαλό τρόπο τις όποιες κυβερνητικές πρωτοβουλίες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κύριε συνάδελφε, παρήλθε το δίλεπτο. Παρακαλώ ολοκληρώστε.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Τελείωσα, κύριε Πρόεδρε.
Και επειδή με ευρηματικό τρόπο, αγαπητοί συνάδελφοι, ο κ. Παπακωνσταντίνου μας κατέθεσε τον Προϋπολογισμό, πρέπει να σας πω ότι εγώ το κατάλαβα ως εξής. Έστειλε ένα μήνυμα στην ελληνική κοινωνία ο κ. Παπακωνσταντίνου που είναι το εξής. Σφίξτε το ζωνάρι σας, ούτως ώστε ο αποθηκευτικός χώρος του στομάχου σας να μοιάζει με τον ψηφιακό αποθηκευτικό χώρο ενός stick. Άρα, λοιπόν, ευρηματική η χειρονομία, πλην όμως επικοινωνιακά λανθασμένη.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Βουλευτής Ηρακλείου, κ. Μιχάλης Κριτσωτάκης.
Ορίστε, κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο για έξι λεπτά.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θέλω να πω ότι άκουσα με πολύ ενδιαφέρον την έναρξη της ομιλίας του κ. Υπουργού στην ερώτηση της Νέας Δημοκρατίας και εκείνο το «με τι μούτρα έρχεστε» ή έστω, όπως το διόρθωσε, «με τι πρόσωπο έρχεστε», νομίζω ότι ήταν η μισή αλήθεια και η άλλη μισή είναι, με τι μούτρα ή με τι πρόσωπο απαντάει κάποιος, όταν και οι δυο μαζί είναι οι αίτιοι, είναι εκείνοι που δημιούργησαν αυτό το πρόβλημα.
Και θα έλεγα ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα stage. Είναι ολόκληρος αυτός ο καμβάς, ολόκληρος αυτός ο πίνακας που μέρος του είναι τα stage, που δημιουργήθηκε μετά την κατάργηση του οκταώρου που είχε κατακτηθεί με αίμα και το οποίο καταργήθηκε μάλιστα στο όνομα του εκσυγχρονισμού.
Θα έλεγα ότι εάν απαντήσει κανείς μόνο στην ερώτηση της Νέας Δημοκρατίας θα είναι συνεπής ότι είναι κοινοβουλευτικά εντάξει, αλλά θα είναι ασυνεπής ως προς την πραγματικότητα και θα είναι φαντάζομαι και ατελέσφορος.
Θέλω να πω ότι όχι μία, αλλά παραπάνω από μία πτέρυγα της Βουλής θα άξιζε να πει κανείς ότι κλαίει με τα πρόβατα και αντικειμενικά τρώει με τους λύκους. Διότι αυτοί που τα δημιούργησαν όλα αυτά, αυτοί που έκαναν το νομοθετικό πλαίσιο για να μπορούν να λειτουργούν σήμερα όλα αυτά, έρχονται να απαντήσουν στο επιμέρους, δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη και στο τέλος θέλουν να βγουν και κερδισμένοι.
Θα έλεγα ότι στήνεται μία παράσταση Καραγκιόζη που θέλει, όμως, τους εργαζόμενους στη θέση του καρπαζοεισπράκτορα και στη θέση κυρίως του Χατζηαβάτη. Γιατί ο Καραγκιόζης είναι ένα πρόσωπο ηρωικό και συμπαθές. Ο Χατζηαβάτης είναι κάτι άλλο.
Κύριε Υπουργέ, δεν υπάρχει όμως άλλη ευρωπαϊκή χώρα η οποία να έχει εξακόσιες χιλιάδες αδήλωτους, ανασφάλιστους εργαζόμενους μισθωτούς, να έχει τριακόσιες χιλιάδες ψευδοαπασχολούμενους να παρουσιάζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες, ενώ παρέχουν εξαρτημένη εργασία, με διακόσιες χιλιάδες εργαζόμενους σε μερική –εννοείται- απασχόληση, ενώ απασχολούνται πολλές φορές με πλήρες ωράριο και τριακόσιες πενήντα χιλιάδες εργαζόμενους μόνιμα συμβασιούχους.
Επίσης, όλα αυτά με τους νόμους του κράτους και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας να βρίσκονται, παρακαλώ, σε αχρηστία! Μ’ ένα κράτος που δίνει το κακό παράδειγμα, που προτρέπει στην παραβίαση των νόμων και είναι ο χειρότερος εργοδότης αφού χρησιμοποιεί συμβασιούχους, παράνομες συμβάσεις έργου κ.λπ.! Και αν θέλετε, μ’ ένα κράτος κλέφτη των πόρων και των θεσμοθετημένων ασφαλιστικών εισφορών των ταμείων, γιατί εκτός από τις κλοπές των πόρων, σε 19.000.000.000 ευρώ ανέρχονται και οι οφειλές του κράτους.
Θα έλεγα ότι αυτό είναι μια απάντηση ότι μπορεί να φταίει γενικώς η Ευρωπαϊκή Ένωση, ο νεοφιλελευθερισμός, αλλά υπάρχουν και ορισμένα κατορθώματα που μπορούν να τα κάνουν οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα, αυτές που έχουν ως κοινό παρανομαστή το νεοφιλελευθερισμό και από την άλλη μεριά έχουν ως σύστημα εξυπηρέτησής τους το δικομματικό σύστημα, κύριοι συνάδελφοι.
Θα έλεγα, επίσης, ότι εμείς, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., έχουμε αναλάβει μια πρωτοβουλία και ανοίγουμε ένα μεγάλο κεφάλαιο, ένα πολιτικό ζήτημα και ένα κοινωνικό μέτωπο για κάτι που καλύπτει πολύ και αυτό που λέμε σήμερα –τα «STAGE» δηλαδή- εργασία με ασφάλεια, σταθερότητα και συμβάσεις αορίστου χρόνου, ανθρώπινες εργασιακές σχέσεις και αξιοπρεπείς μισθούς και εργασία με ασφάλιση, εργασία για όλους.
Θα έλεγα ότι σήμερα, εκτός από τα STAGE, υπάρχουν οι συμβάσεις έργου με το μπλοκάκι, οι ποικίλες συμβάσεις του ορισμένου χρόνου, η ενοικίαση των εργαζομένων –κάτι που το θεωρώ ως το πιο απαράδεκτο απ’ όλα τα άλλα- τα προγράμματα STAGE οπωσδήποτε και ποικίλες μορφές μερικής απασχόλησης και ωρομισθίων.
Είμαι ένας άνθρωπος που έχει περάσει από την ωρομισθία και από τις ελαστικές σχέσεις εργασίας περίπου το δεκάχρονο και θέλω να σας πω ότι αυτό που υπάρχει σαν διαφορά στις αρχές του 1990 ή στο τέλος του 1980 με σήμερα είναι ότι αυτές οι εργασιακές σχέσεις τότε ήταν εξαιρέσεις, ενώ σήμερα τείνουν να γίνουν πλειοψηφία. Και αυτό δεν είναι ένα λάθος, αλλά είναι μια πολιτική κατεύθυνση που κάποιοι την υπηρετούν. Και αν δεν το καταλαβαίνουν, πρέπει να το καταλάβουν και αν δεν θέλουν να το αλλάξουν, πρέπει να πάνε στην άκρη.
Σήμερα, κύριε Υπουργέ –και θα ζητήσω την παρέμβασή σας- ήμουν στο Σισμανόγλειο με τους απολυμένους εργαζόμενους από τους εργολάβους που έχουν βάλει πια αυτές οι πολιτικές μέσα στα νοσοκομεία και παντού. Αυτοί κατασκήνωσαν και υψώνουν μια φωνή, διαμαρτυρόμενοι για το δουλεμπόριο εις βάρος τους γιατί είναι ενοικιαζόμενοι.
Πρέπει να υπάρξει μια παρέμβαση και δική σας, κύριε Υπουργέ, γι’ αυτούς τους ανθρώπους, όπως πρέπει να υπάρξει και για τους απολυμένους συμβασιούχους και εποχικούς της Ολυμπιακής που έχουν το λιγότερο επτά χρόνια. Επίσης, πρέπει να δείτε και συμβασιούχους, όπως για παράδειγμα στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου υπάρχουν αυτή τη στιγμή άνθρωποι οι οποίοι έχουν και αυτοί πάνω από επτά χρόνια ή πάνω από δέκα.
Κύριε Υπουργέ, σας ζητά η Νέα Δημοκρατία να κάνετε ό,τι δεν έκανε η ίδια πέντε χρόνια λέγοντας ότι δεν είναι δικά τους παιδιά. Δεν είναι δικά τους, δεν είναι δικά σας, μπορεί να υπάρξει και το ερώτημα «τίνος είναι, βρε γυναίκα, τα παιδιά;». Μπορεί να υπάρξει και αυτό το ερώτημα στο τέλος.
Όμως, να σας πω τι είναι αυτό που κάνετε εσείς. Κατευθύνετε τους κοινοτικούς πόρους για τα STAGE στον ιδιωτικό τομέα και στην ουσία κάνετε ένα δώρο στην εργοδοσία. Είστε στην ίδια πολιτική κατεύθυνση. Πρόκειται για εφαρμογή ενός σκληρού νεοφιλελευθερισμού που έχει στόχο να περιορίσει δραστικά τις δαπάνες στο δημόσιο με θύματα τις δυνάμεις της εργασίας.
Θέλω να πω ακόμα ότι αυτό το θέμα ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν περίμενε την 5η Οκτωβρίου για να το δει και να ασχοληθεί μαζί του, όπως και με όλα τα θέματα που είπα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα ζητήσω και εγώ τα δυο λεπτά, κύριε Πρόεδρε.
Θέλω ακόμα να πω ότι δεν μπορεί το θέμα της εργασίας να είναι ένα σκέτο θέμα. Για εμάς είναι ένα κομβικό θέμα και έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι δεν μπορεί κανείς να υπόσχεται έξοδο από την οικονομική και κοινωνική κρίση, δίχως να μιλά συγκεκριμένα για το τι πρόκειται να γίνει μ’ αυτή τη μεγάλη κοινωνική μάστιγα που είναι η ανασφάλιστη εργασία και η ανεργία, που είναι η βάση του ασφαλιστικού. Το ασφαλιστικό δεν μπορεί να λυθεί διαφορετικά αν έχουμε τέτοιες εργασιακές σχέσεις, καθώς αυτές αφορούν και στην όλη κοινωνική δομή αυτής της χώρας. Το ίδιο πράγμα υπάρχει και σε όλον τον κόσμο. Υπάρχουν τα στοιχεία της ΓΣΕΕ και νομίζω ότι αξίζει κανείς να ρίξει μια ματιά για να δει ότι δεν θέλει άλλη στοιχειοθέτηση σε αυτό το πράγμα.
Και θα σας πω, κύριε Υπουργέ, ότι έχουμε κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις.
Η πρώτη είναι ότι ζητάμε μόνιμη και σταθερή εργασία. Ζητάμε να γυρίσουμε πίσω για να πάμε μπροστά, διότι πολλοί φοβούνται να το πουν νομίζοντας ότι αυτό είναι «πίσω» και δεν είναι εκσυγχρονισμός. Ο εκσυγχρονισμός που έφερε αυτά τα πράγματα νομίζω ότι είναι οπισθοδρόμηση και μεσαίωνας.
Ζητάμε προστασία και ενίσχυση των δημόσιων υπηρεσιών και των συλλογικών και κοινωνικών αγαθών. Ζητάμε να προκηρυχθούν άμεσα διαγωνισμοί μέσω Α.Σ.Ε.Π. για να καλυφθούν οι χιλιάδες οργανικές θέσεις στην υγεία, την παιδεία, την κοινωνική πρόνοια.
Ζητάμε να ολοκληρωθούν οι διαγωνισμοί για προσλήψεις, αλλά να μη φύγει κανείς εργαζόμενος από το δημόσιο και να διασφαλιστούν αναδρομικά σε όλους τα ασφαλιστικά και μισθολογικά τους δικαιώματα.
Ζητάμε να αναγνωριστεί η εργασιακή εμπειρία όσων εργάστηκαν με STAGE ή ως συμβασιούχοι στο δημόσιο με ειδική μοριοδότηση, ανάλογα με το χρόνο της απασχόλησής τους και να τακτοποιηθούν όσοι συμβασιούχοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και όσοι συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις της ευρωπαϊκής οδηγίας.
Ζητάμε να καταργηθούν όλες οι ελαστικές μορφές απασχόλησης και σας λέμε ότι θα στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις αυτά τα νέα παιδιά που είναι το μέλλον της χώρας. Θα προσπαθήσουμε να αλλάξουμε αυτή τη μουντή, τη μωβ, την απαράδεκτη κατάσταση που υπάρχει σήμερα κάθε μέρα στο κέντρο της Αθήνας και σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας. Θα προσπαθήσουμε να αλλάξουμε αυτό το χρώμα και να δώσουμε ένα φωτεινότερο χρώμα.
Ταυτόχρονα, θα αναλάβουμε πρωτοβουλίες για ένα μεγάλο κοινωνικό μέτωπο, όπου δεν θα προσπαθούμε να διαιρέσουμε, αλλά να ενώσουμε και όπου στόχος θα είναι η εργασία με ασφάλιση και σταθερότητα, η εργασία για όλους και οι ανθρώπινες εργασιακές σχέσεις με αξιοπρεπείς μισθούς.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε συνάδελφε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στις δευτερολογίες με πρώτους τους επερωτώντες κυρίες και κυρίους συναδέλφους. Πρώτος εξ αυτών είναι ο κ. Γεράσιμος Γιακουμάτος, Βουλευτής Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας.
Κύριε Γιακουμάτε, έχετε το λόγο για πέντε λεπτά.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι το ερώτημα που απηύθυνα στον έγκριτο συνταγματολόγο, τον κύριο Υπουργό, ήταν ρητορικό.
Και θα ήθελα να πω και μια ιδιορρυθμία που έχουμε στην Κεφαλονιά, όπου λέμε «διάολε, έμπα μέσα σου» σε φιλικό και όχι σε εχθρικό και διαολικό τόνο, κάτι που ξέρει καλά ο συντοπίτης μου κύριος Υπουργός. Ο κύριος Υπουργός, λοιπόν, δεν έχει ανάγκη επαίνων από εμένα, από ένα γιατρό, γιατί και η επιστημονική κοινότητα ξέρει καλά ποιος είναι ο συνταγματολόγος. Άρα, λοιπόν, αυτό δεν έχει καμία έννοια μείωσης.
Δεύτερον, θέλω να πω στον κ. Ευθυμίου το εξής. Εγώ όχι προσυπογράφω, αλλά αναθεματίζω την πολιτική πατρωνία. Όμως, εγώ δεν έχω ξύλινη γλώσσα και δεν λέω πότε έτσι και πότε αλλιώς.
Επίσης, επειδή είστε δημοσιογράφος, κύριε Ευθυμίου, θα σας παραπέμψω στα εκλογικά αποτελέσματα της ΝΕΤ που έγιναν πριν από δεκαπέντε μέρες.
Κύριε Πρόεδρε, στους έξι χιλιάδες που ψήφισαν, οι εκατόν πενήντα ήταν ΔΑΚΕ και οι πέντε χιλιάδες οκτακόσιοι πενήντα ήταν ΠΑΣΚΕ. Αυτό σημαίνει ότι η αξιοκρατία είναι «τα εμά εμά και τα εσά εμά»!
Δεν έχετε, κύριε Ευθυμίου, παρά να πάρετε το κράτος, το στενότερο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, τις Δ.Ε.Κ.Ο. και να δείτε ότι το 78% είναι ΠΑΣΚΕ! Αυτό σημαίνει αξιοκρατία; Τέτοιου είδους αξιοκρατία θέλετε; Τέτοια «κατάργηση» της πολιτικής πατρωνίας; Να συνυπογράψουμε! Εδώ είμαστε!
Θέλουμε απόλυτα το Α.Σ.Ε.Π. Όμως, κύριε Πρόεδρε, δεν έχει έρθει κανείς σε μένα, στο πολιτικό μου γραφείο, να μου ζητήσει να βάλω «μέσο» για να περάσει το παιδί του στις πανελλήνιες εξετάσεις, για παράδειγμα στην ιατρική. Ποτέ δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο, διότι το σύστημα είναι αδιάβλητο.
Φροντίστε, λοιπόν, οι κυβερνώντες –κάτι που δεν φροντίσαμε εμείς και το πληρώσαμε με τη σκληρότερη, χειρότερη ήττα που είχαμε ποτέ- να έχουμε ένα Α.Σ.Ε.Π. αξιοκρατικό, γιατί ούτε τα ποσοστά Τσαουσέσκου δεν είναι σαν τα ποσοστά που υπάρχουν σήμερα στη ΝΕΤ.
Το τρίτο που θέλω να πω, κύριε Υπουργέ, είναι το εξής. Έφερε ένα χαρτί μιας υπουργικής απόφασης. Ξέρετε, εγώ στο Υπουργείο διοικούσα, κυβερνούσα. Δεν ήμουν άπραγος. Με τροπολογία, ο ν. 3320/2005 και ο ν. 3313/2007, νόμοι της Βουλής, έδιναν τη δυνατότητα παράτασης. Και η παράταση –μια που φέρατε το χαρτί- έγινε τον Αύγουστο, τότε που η Εργατική Εστία άλλαξε. Παραλάβατε μια Εργατική Εστία με διακόσιες πενήντα χιλιάδες κοινωνικούς τουρίστες.
Σήμερα ο κ. Λοβέρδος έχει την τιμή να έχει την Εργατική Εστία στην ευθύνη του με επτακόσιες χιλιάδες κοινωνικούς τουρίστες και κρουαζιέρες. Έγιναν πάρα πολλά. Και έπρεπε, λοιπόν, να ανανεωθούν οι συμβάσεις αυτών των παιδιών και ήταν πράγματι αναγκαίο για τότε, για την Εργατική Εστία καθ’ όσον με αφορά.
Όμως, κύριε Υπουργέ, ας φθάσουμε στην ταμπακιέρα. Εγώ αντιλαμβάνομαι την οικονομική κρίση. Καταλαβαίνω απόλυτα τη θέση του κυρίου Παπακωνσταντίνου και ως Έλλην πολίτης ανησυχώ.
Έκανα και επί των ημερών της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας εγώ, ως Βουλευτής της Συμπολίτευσης, ερώτηση για το δημόσιο τομέα -το ενθυμείστε- και είχα πει πως είναι αδιανόητο! Θα την κάνω και στον κύριο Ραγκούση. Πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι σε αυτήν την χώρα; Ένα εκατομμύριο τριακόσιες χιλιάδες; Λέει «όχι, είναι υπερβολή», κύριε Πρόεδρε. Ναι, αλλά ο καινούργιος Προϋπολογισμός που καταθέτετε και που θα τον δω έχει 26 δισεκατομμύρια αμοιβές. Άμα βάλουμε, κύριε Ευθυμίου 20 χιλιάδες περίπου αμοιβή το χρόνο για τον κάθε δημόσιο υπάλληλο είναι περίπου ένα εκατομμύριο τριακόσιες χιλιάδες οι δημόσιοι υπάλληλοι. Μα, δεν ξέρει το κράτος πόσους έχει!
Εγώ, λοιπόν, συμφωνώ στο 1:5. Ο Σημίτης είχε πει 1:3. Ο Μητσοτάκης είχε πει 1:3. Κανείς δεν το τήρησε! Κανείς! Καλά, αφού εγώ συμφωνώ σε αυτές τις απόψεις, πώς έρχομαι εδώ και λέω «Ναι στα STAGE ή τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου κάντε τις αορίστου χρόνου»; Δεν το λέω αυτό, κύριε Υπουργέ! Λέω ξεκάθαρα πως συμφωνώ μαζί σας απόλυτα να σταματήσει η φάμπρικα των STAGE! Συνυπογράφω απόλυτα. Μακάρι να μην είχε γίνει ποτέ!
Δεύτερον, να αφορίσω –εγώ προχώρησα παραπέρα- τις έκνομες προεκλογικές ενέργειες. Σας είπα: «Και εγώ μάρτυρας και εγώ κατηγορούμενος και εγώ μηνυτής. Στον εισαγγελέα!» Τι άλλο να πω; Συμφωνώ. Πού είναι η διαφωνία μας;
Λέμε: Γυρίζουμε σελίδα, κύριε Πρόεδρε. Εγώ έχω γυρίσει σελίδα πολλές φορές στη ζωή μου. Όμως, δεν έχω σκίσει τις παλιές σελίδες. Γυρίζω σελίδα και λέω: Υπάρχει μια κατηγορία πολιτών, κύριε Υπουργέ, που πέντε ή οκτώ χρόνια –με δική μας πολιτική ευθύνη και όχι δική τους ατομική ευθύνη- υπηρετούν. Και μου λέτε ότι ο νόμος της Νέας Δημοκρατίας είναι αντισυνταγματικός. Το 50% μοριοδότηση. Το λέτε. Όμως, αυτό έπρεπε να το είχαμε κάνει πράξη, κύριε Υπουργέ, και να είχαμε κάνει προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, για να δούμε αν είναι αντισυνταγματικός. Το λέτε εσείς. Γιατί να το πιστέψω εγώ; Πρώτον αυτό.
Δεύτερον, ωραία, αν είναι αντισυνταγματικός, βρείτε τη χρυσή τομή. Όμως, κάτι πρέπει να κάνετε!
Κύριε Ευθυμίου, εγώ δεν μοιράζω ρόλους ούτε είμαι θεατρικός συγγραφέας. Τους «Άθλιους» να τους αναζητήσει η ελληνική κοινωνία. Ποιος είναι ο Ιαβέρης και ποιος είναι ο Γιάννης Αγιάννης, ποιος έκλεψε ένα καρβέλι ψωμί, ποιος δούλεψε για ένα καρβέλι και για ένα ξεροκόμματο; Θα τους αποδώσει δικαιοσύνη πολύ σκληρά ο δίκαιος κριτής, που είναι ο ελληνικός λαός.
Αυτό θέλω, κύριε Υπουργέ: Να βρούμε τη λύση, το modus vivendi μεταξύ μας, ώστε να μπορέσουμε –τα Κόμματα εν τέλει- αυτά τα παιδιά να μην τα στείλουμε στο πυρ το εξώτερον!
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόρης Νιώτης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει για τρία λεπτά ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας του Νομού Ηρακλείου κ. Ελευθέριος Αυγενάκης.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε προσωπικά τη συμπάθεια και τα αισθήματα που τρέφω για το πρόσωπό σας. Όμως, επιτρέψτε μου στη δευτερολογία μου να σταθώ στην υποκρισία που υποδεικνύει η Κυβέρνηση Παπανδρέου στο θέμα των STAGE.
Έχω κρατήσει σημειώσεις απ’ αυτά που είπατε. Σας λέω, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, ότι γραπτά αποδεικνύετε μέχρι σήμερα ότι ζητάτε νέους άνεργους να καλύψουν τα κενά στις υπηρεσίες σας και στους οργανισμούς που είναι υπό τη δική σας εποπτεία με δωδεκάμηνες συμβάσεις. Δεν αναφέρετε πουθενά ότι δίνετε προτεραιότητα ή ότι έχουν δικαίωμα να συμμετάσχουν σε αυτούς τους διαγωνισμούς και οι stagiers.
Καλά τα παραδείγματα που μας είπατε, κύριε Υπουργέ, όμως τα γραπτά και οι υπογραφές σας λένε αυτά που εγώ σας μεταφέρω αυτήν την ώρα.
Δεύτερον, επειδή, κύριε Υπουργέ, έχουμε παρελθόν όλοι μας εδώ μέσα, γι’ αυτό και σας κατέθεσα ΦΕΚ με την υπογραφή του κυρίου Παπανδρέου. Σχόλιο δεν άκουσα ούτε από εσάς ούτε από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Άλλο ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν τότε; Βεβαίως, δεν ήσασταν εσείς Υπουργός Απασχόλησης. Όμως, τότε μέλος της Κυβέρνησης ήταν ο κύριος Παπανδρέου, που σήμερα είναι Πρωθυπουργός της χώρας. Ο μόνος που έχει βγει μπροστά σε αυτήν την ιστορία είναι ο κ. Πάγκαλος, ο οποίος και σας «άδειασε» κυριολεκτικά. Γιατί να μην είναι εδώ σήμερα, κύριε Λοβέρδο, να παρακολουθήσει τη συζήτηση και να πάρει θέση, να συμμετάσχει. Άλλωστε το επιτρέπει ο Κανονισμός της Βουλής. Εδώ ήταν πριν από λίγο.
Κανένα από τα κυβερνητικά στελέχη δεν τολμά να μιλήσει για τις πρακτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να προχωρήσει στη μονιμοποίηση συμβασιούχων των STAGE τότε.
Η υποκρισία σας, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αποδεικνύεται περίτρανα στις δύο αποφάσεις που δημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 9 Σεπτεμβρίου του 1999 και στις 12 Σεπτεμβρίου του 2000, αποσπάσματα από τις οποίες σας διάβασα στην πρωτολογία μου και τα έχω καταθέσει στα Πρακτικά της Βουλής. Έτσι μονιμοποιήσατε πάνω από δυόμισι χιλιάδες stagiers με μόλις 16 μήνες προϋπηρεσία.
Σήμερα αυτά μάλλον τα έχετε ξεχάσει. Σήμερα μιλάτε και ασκείτε πολιτική όπως σας συμφέρει. Λειτουργείτε με δύο μέτρα και με δύο σταθμά και κάνετε τα εντελώς αντίθετα για χιλιάδες συμπολίτες μας κυρίως νεαρής ηλικίας που προσπαθούν να επιβιώσουν με πεντακόσια ευρώ στην ανεργία, εκτός αν τελικά οι προεκλογικές δεσμεύσεις και υποσχέσεις της ηγεσίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την αντιμετώπιση των μεγάλων συμφερόντων και της διαπλοκής, όπως λέγατε, σημαίνουν εκδίωξη των συγκεκριμένων εργαζομένων που ομολογουμένως τα βγάζουν πέρα πολύ δύσκολα.
Σήμερα με μια πρωτοφανή πολιτική μεθόδευση το Υπουργείο Απασχόλησης ανακοινώνει ότι θα προσλάβει 86 συμβασιούχους για την κάλυψη των κενών που προκύπτουν από συμβασιούχους STAGE. Το αντίστοιχο έχει γίνει βεβαίως και σε άλλες υπηρεσίες, ενώ για την τήρηση της νομιμότητας της διαδικασίας των νέων προσλήψεων –άκουσον άκουσον- ο ΑΣΕΠ θα πραγματοποιεί απλώς δειγματοληπτικούς ελέγχους, λέει το έγγραφο, κύριε Λοβέρδο. Πλήρης αδιαφάνεια και πλήρης αναξιοκρατία. Ταυτόχρονα δημοσιεύεται το νέο σχέδιο νόμου για τις προσλήψεις στο Δημόσιο μόνο μόνιμου προσωπικού και μόνο μέσω ΑΣΕΠ. Άλλα λέτε μπρος και άλλα κάνετε πίσω από την πλάτη του ελληνικού λαού. Πλήρης υποκρισία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ολοκληρώστε, κύριε Αυγενάκη.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Εύλογα λοιπόν διερωτώνται οι πολίτες ποιος είναι ο πραγματικός λόγος για την απόλυση χιλιάδων συμβασιούχων STAGE. Μήπως η αντικατάστασή τους με μια στρατιά «πράσινων» συμβασιούχων; Μήπως απλά τους διώχνετε για να βολέψετε τα παιδιά των πολιτικών σας γραφείων; Μήπως δυστυχώς αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο της Κυβέρνησης; Αυτό δεν το λέω μόνο εγώ, αλλά αναρωτιούνται χιλιάδες νέοι, χιλιάδες συμπολίτες μας που μας παρακολουθούν αυτή την ώρα. Μήπως αυτό εννοούσατε όταν λέγατε ότι θα αλλάξετε τα πράγματα με το διορισμό μιας νέας «στρατιάς» κομματικών στελεχών; Κύριε Υπουργέ, καταστρέφετε τα όνειρα χιλιάδων νέων ανθρώπων αλλά και χιλιάδων νέων ζευγαριών. Γιατί άραγε;
Θα πω κάτι ακόμα για την εφαρμογή των STAGE στον ιδιωτικό τομέα και κλείνω. Σ’ αυτή τη δύσκολη ομολογουμένως οικονομική κατάσταση που περνάει η χώρα μας και όπου χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις μειώνουν το προσωπικό τους, αντιλαμβάνεστε πόσο θα πολλαπλασιαστούν οι απολύσεις ιδιωτικών υπαλλήλων από την ώρα που θα δίνεται η δυνατότητα σ’ αυτές τις επιχειρήσεις να κάνουν προσλήψεις και να καλύψουν τα κενά των θέσεων εργασίας μέσω STAGE; Παρακαλώ πολύ πριν πολλαπλασιάσουμε το άγχος και άλλων νέων, και άλλων εργαζομένων, σκεφθείτε τι πάτε να κάνετε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, 30 μαθητές και μαθήτριες και 2 εκπαιδευτικοί συνοδοί του δευτέρου τμήματος του Γενικού Λυκείου Φιλιατρών Μεσσηνίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Αττικής της Νέας Δημοκρατίας κύριος Αθανάσιος Μπούρας για δύο λεπτά για να δευτερολογήσει.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Για δύο ή για τρία λεπτά, κύριε Πρόεδρε; Έχω την εντύπωση ότι έχετε κάνει λάθος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Όχι, δύο λεπτά δικαιούστε, αλλά επειδή λείπουν οι συνάδελφοί σας θα σας δώσουμε…
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Πέντε συν τρία λεπτά είχα εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Είναι τρία συν δύο λεπτά, κύριε συνάδελφε, και είχατε ανοχή χρόνου και στην πρωτολογία σας.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, παρά το γεγονός ότι δεν είστε καθόλου σκληρός -απεναντίας είστε πολύ διαλλακτικός, το δείξατε από την πρώτη μέρα που πήγατε σ’ αυτό το Υπουργείο και πράγματι μετά από λίγο σας ανέτρεψαν αυτά τα οποία αρχικά είχατε σκεφθεί- ειλικρινά δεν ξέρω γιατί παραμένει η σκληρότητα μόνο σ’ αυτό το θέμα, λες και είναι οι προνομιούχοι αυτές οι τριάντα, τριάντα πέντε, είκοσι οκτώ χιλιάδες εργαζόμενοι των STAGE. Ειλικρινά ενώ η Κυβέρνησή σας παλινωδεί από τις πρώτες μέρες, ενώ ανακοίνωσε πριν από δύο μέρες το θέμα του «παγώματος» των αυξήσεων άνω των δύο χιλιάδων ευρώ και ενώ από το Βήμα της Βουλής ο κύριος Παπουτσής έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, την επόμενη στιγμή η Κυβέρνησή σας ήλθε και αντί να έχει το θάρρος να πει «ναι, αλλάζω την τακτική μου», προσπάθησε και πάλι να παραπλανήσει αναφερόμενη σε βασικούς μισθούς.
Έχει σήμερα, κύριε Ευθυμίου, ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ –αναζητήστε το, όμως- αναλυτικά τους βασικούς μισθούς με οποιαδήποτε χρόνια υπηρεσίας. Για παράδειγμα, για την ΠΕ κατηγορία, που είναι η ανωτάτη, και με τριάντα τρία χρόνια ο βασικός μισθός είναι 1.666 ευρώ.
Κοιτάξτε, έχετε πραγματικά πρωτοπορία στο να χρησιμοποιείτε τις λέξεις. Και σήμερα ο Πρόεδρος ανακοίνωσε την κατάθεση νομοσχεδίου, όπου η έκτακτη εισφορά είναι εισφορά κοινωνικής ευθύνης τώρα. Οι προηγούμενες έκτακτες εισφορές δεν ήταν εισφορές κοινωνικής ευθύνης.
Προσπαθείτε, δηλαδή, να περιτυλίγετε τις διάφορες αποφάσεις σας, με ένα περιτύλιγμα λαϊκισμού, κατά την άποψή μου. Και το ότι θα πάρει κάποιος 200, 300, 400 ευρώ έκτακτη εισφορά –συμφωνούμε- σε βάρος βέβαια και σε συμψηφισμό με το επίδομα θέρμανσης, αυτό το λέτε αναδιανομή. Δηλαδή, οι λέξεις χάνουν και την ουσία τους. «Αναδιανομή» σημαίνει κάτι μόνιμο και σταθερό, όχι δώσαμε 200 ευρώ και τελειώσαμε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Υπουργέ, κατ’ αρχάς είχατε είκοσι λεπτά και δεν είπατε τίποτα. Με άλλα λόγια, ειλικρινά δεν βάλατε τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων. Το παράδειγμά σας ατυχές. Δεν έχω χρόνο να αιτιολογήσω. Πράγματι πάντα ισχύουν αυτά. Όποιος παίρνει master, διδακτορικό ευνοείται με άλλον τρόπο έναντι κάποιου ο οποίος αποκτά μία άλλη εμπειρία. Η εμπειρία μετριέται -κι επειδή είμαστε και οι δύο του χώρου της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, το ξέρουμε αυτό πάρα πολύ καλά- και στις επιλογές προσωπικού Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.
Τώρα, εγώ σας ρωτώ -και θέλω να απαντήσετε στη δευτερολογία σας- τα εξής:
Είναι ή δεν είναι αυξημένες οι ανάγκες σε φορείς, που για χρόνια κάλυπταν αυτά τα παιδιά τα οποία εργάζονταν; Και, μάλιστα, είναι φορείς όπου στο 90% έχετε εσείς προσωπικά την εποπτεία και οι οποίοι, μάλιστα, έχουν να κάνουν με την κοινωνία, όταν καλούνται να εξυπηρετήσουν τις πιο ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες, ΟΓΑ, ΙΚΑ κλπ..
(Στο σημείο αυτό κτυπάει ξανά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ολοκληρώστε παρακαλώ, κύριε συνάδελφε.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν κι έχουν στα χέρια τους νόμιμες διαδικασίες, κύριε Ευθυμίου; Διότι η υπογραφή του κ. Γιακουμάτου ή του κ. Παναγιωτόπουλου είναι νόμιμη, όπως και η δική σας όταν ήσασταν Υπουργός. Οι παρατάσεις αυτές δίδονταν νόμιμα και δημοσιεύονταν και στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Ήταν υπουργικές αποφάσεις.
Κάνουν ή δεν κάνουν την ίδια εργασία, κύριε Υπουργέ; Και σας παρακαλώ ορίστε μία Διακομματική Επιτροπή να πάμε να δούμε, όπου θέλετε, τι κάνει ο καθένας από αυτούς. Κάντε το με κλήρωση, κάντε το με όποιο τρόπο θέλετε, γιατί δεν είναι δυνατόν να πάμε σε τριάντα χιλιάδες ανθρώπους.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Παρακαλώ να ολοκληρώσετε, κύριε Μπούρα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι αυτοί καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κύριε Μπούρα, σας παρακαλώ. Κλείσατε ήδη τέσσερα λεπτά. Παρακαλώ, δεν έχω άλλη δυνατότητα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι διαθέτουν πολύτιμη εμπειρία, η οποία πρέπει να τύχει αξιοποίησης από το Ελληνικό Κράτος;
Και πρέπει να σας πω –και να θυμηθώ κι εσάς και όλους- ότι άλλα λέγατε το 2004 με αυτό που κληρονομήσατε εσείς σε εμάς, τους συμβασιούχους. Τώρα αλλάξατε εντελώς προσωπείο.
Εμείς, όμως, θεωρώντας το Κράτος συνεπές και συνεχές, κάναμε εκείνο που έπρεπε να κάνουμε και κάναμε αορίστου χρόνου όλους όσους προηγουμένους εσείς είχατε βάλει με συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ.
Το λόγο έχει για δύο λεπτά η Βουλευτής Α’ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας κα Ελισάβετ Βόζενμπεργκ.
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΒΟΖΕΝΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ.
Κύριε Υπουργέ, είναι βέβαιο ότι από τη συζήτησή μας υπήρξε το συμπέρασμα –και είναι κοινό τοις πάσι- ότι όλα αυτά τα χρόνια νομιμοποιήθηκε μία παρανομία, την οποία ξεκίνησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και μάλιστα με τη νομοθετική πρωτοβουλία το πρώτον του Υπουργού τότε του κ. Γιαννίτση, ο οποίος, όπως γνωρίζετε, υπήγαγε το καθεστώς αυτό των απασχολουμένων σε ασφαλιστική ρύθμιση στο ΙΚΑ. Συνεχίστηκε και επί Νέας Δημοκρατίας.
Σε κάθε περίπτωση, επειδή στην πολιτική πραγματικότητα δεν γίνεται δίκη προθέσεων, είναι βέβαιο ότι εγώ θέλω να απομακρυνθώ από τις κομματικές σκοπιμότητες και να στοχεύσω στο ότι υπήρχε η ανάγκη αυτοί οι νέοι άνθρωποι, οι μαθητευόμενοι, να βρουν και μία θέση εργασίας.
Η θέση εργασίας, βέβαια, με τον τρόπο που έγινε, με τις παρατάσεις των συμβάσεων, έγινε κατά τρόπο παράτυπο και εγκαθιδρύθηκε.
Στην παρούσα φάση, όμως, κύριε Υπουργέ, είναι βέβαιο ότι η οποιαδήποτε νομοθετική μεταρρύθμιση που στέργει στο να καλυφθούν οι πάγιες και διαρκείς ανάγκες με προσλήψεις μέσω του Α.Σ.Ε.Π., που είναι καθ’ όλα νόμιμο και οπωσδήποτε ενστερνίζεται την αξιοκρατία, δεν μπορεί να εκδικείται μία σωρεία ανθρώπων, που ήδη τις καλύπτουν και όταν υπάρχει ο κίνδυνος και είναι υπαρκτός -γιατί, όπως εσείς αναρωτηθήκατε ρητορικά για την ενδεχόμενη αντισυνταγματικότητα κάποιου νόμου που δεν έχει κριθεί, έτσι θα σας πω και εγώ ρητορικά, αλλά με πιθανότητα μεγάλη- όλοι αυτοί οι άνθρωποι, εάν προσφύγουν στα δικαστήρια, να δικαιωθούν ως προς την απόκτηση αποζημιώσεων και μάλιστα με τους μισθούς που θα αναλογούσαν στις συμβάσεις αορίστου χρόνου και θα επιβαρυνθεί η πολιτεία να καταβάλει και τις αποζημιώσεις αυτές και τους μισθούς των νέων ανθρώπων που θα έχει προσλάβει για την κάλυψη των παγίων αναγκών, στις οποίες οι μαθητευόμενοι αυτοί ανήκουν.
Τελειώνοντας, θα ήθελα απλώς να παρακαλέσω μία Κυβέρνηση η οποία εμφανίστηκε με ένα πρόσωπο ανθρώπινο -έτσι τουλάχιστον επαγγέλλεται- να μην αυτοαναιρείται η ίδια, δείχνοντας αναλγησία και ουσιαστικά με μία πρωτοβουλία, η οποία εκδικείται νέους ανθρώπους που δεν έχουν καμία ευθύνη, εάν η πολιτεία τους εκμεταλλεύτηκε και τους μεταχειρίστηκε, προκειμένου να βιοποριστούν με ένα νόμιμο τρόπο.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡEΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ, κυρία συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Ανδρέας Λοβέρδος για δέκα λεπτά, προκειμένου να δευτερολογήσει.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κατ’ αρχάς, θέλω να σχολιάσω κάτι που είπε ο συνάδελφός μας, ο κ. Αυγενάκης. Είπατε ότι στο σχέδιο νόμου του κυρίου Ραγκούση δεν υπάρχει η ρύθμιση που ανέφερα εγώ εδώ. Δεν έχετε δίκιο.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Δεν είπα αυτό.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Πώς είπατε;
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Δεν είπα αυτό.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Μου το φωνάζετε την ώρα που μιλούσα και όταν πήρατε το λόγο, είπατε ότι οι ρυθμίσεις, οι οποίες…
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Όχι, δεν είπα αυτό.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Ωραία, αφήστε με τότε να διευκρινίσω κάτι, το έχετε ή δεν το έχετε πει.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Αναφέρθηκα στις προκηρύξεις που έχουν βγάλει οι ίδιοι, που ζητάνε συμβασιούχους…
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Όχι. Η νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Εσωτερικών, προσωπικά του Υπουργού κυρίου Ραγκούση, η οποία σχετίζεται με το θέμα μας και την οποία ανέφερα στα στοιχεία της λύσης του προβλήματος, κάνει αναφορά, κύριε Πρόεδρε, σε τι; Κάνει αναφορά σε αυτούς οι οποίοι έχουν μία εμπειρία είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα και αυτοί που έχουν αυτήν την εμπειρία, έχουν και τις δυνατότητες που έχουν οι άνεργοι. Δηλαδή, για ένα stagier ο οποίος μέσα αυτήν τη στιγμή στη διάρκεια της μαθητείας του δεν χάνεται το πλεονέκτημά του να διεκδικήσει μία θέση ορισμένου χρόνου έναντι αυτού ο οποίος είναι άνεργος. Αυτό το κάναμε στοιχείο της λύσης, ούτως ώστε στις προκηρύξεις, για τις οποίες αναφερθήκατε, μπορούν οι άνθρωποι αυτοί να βάλουν υποψηφιότητα και να πάρουν τις θέσεις. Άρα, υπάρχει ενδιαφέρον για κάποιους ανθρώπους που έχουν χρόνια, εγκλωβισμένοι από τις ρυθμίσεις τις οποίες προανέφερα και δεν χρειάζεται να αναφερθουν εκ νέου, να διεκδικήσουν τη θέση υπαλλήλου.
Σε ό,τι αφορά το συνάδελφο κ. Ροντούλη, θα ήθελα να πω το εξής. Ποινική ευθύνη των Υπουργών, κύριε Ροντούλη, και τα τοιαύτα αποτελούν θέματα που δεν είναι ελκυστικά για εμάς. Είμαστε πολιτικό κόμμα. Εγώ ούτε εκπρόσωπος port parole της δικαιοσύνης είμαι, ούτε τίποτε σχετικό. Είμαι πολιτικός και αναφέρομαι στα θέματα που σχετίζονται με τα πολιτικά λάθη των προκατόχων μου και αυτά στηλιτεύω. Μάλιστα, απαντώντας σε ερώτηση συναδέλφου, είχα πει προ μίας εβδομάδος ότι αρνούμαι και να μεταφέρω την ενημέρωση που έχω από τον Ο.Α.Ε.Δ για τέτοια θέματα. Με έχει ενημερώσει ο Πρόεδρος της Γ.Σ.Ε.Ε. ότι υπάρχει ενδιαφέρον ποινικό γι’ αυτό το θέμα, αλλά αυτό αφορά τη δικαιοσύνη, θα σας τα πει η δικαιοσύνη. Δεν αφορά εμάς και ούτε θα κάνουμε τα λάθη της Νέας Δημοκρατίας να μετατρέπουμε τα έδρανα αυτά σε έδρανα φορέων λόγου της δικαιοσύνης. Είμαστε πολιτικοί και θα μείνουμε σε αυτά.
Σε ό,τι αφορά το θέμα της αντισυνταγματικότητας της προσαύξησης του 40% και του 50%, θα σας πω το εξής. Μα, είναι δυνατόν να περιμένουμε να βγει μία βεβαία απόφαση για να λύσουμε το θέμα; Όταν αυτό το εκτιμάμε ως νομοθέτης, το λύνουμε πριν προκύψει. Πρέπει να αφήσουμε τον κόσμο να βασανίζεται στα δικαστήρια, να πληρώνει δικηγόρους, προκειμένου να δώσουμε μία λύση για ένα πρόβλημα, που καταφανώς υπάρχει σε σχέση με τη συνταγματικότητα της συγκεκριμένης ρύθμισης; Το βλέπουμε, αίρουμε την αντισυνταγματικότητα και προλαμβάνουμε περιπέτειες τέτοιου επιπέδου.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Προσφύγατε μόλις ήρθε η ρύθμιση; Σαν κόμμα, σαν ΠΑ.ΣΟ.Κ.;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Δεν προσφεύγουν τα κόμματα. Προσφεύγουν όσοι έχουν έννομο συμφέρον. Η προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας δεν γίνεται ως λαϊκή πράξη.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ξέρουμε πως γίνονται αυτά, κύριε Υπουργέ.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Η προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας γίνεται από αυτόν που έχει έννομο συμφέρον. Απαντώ, λοιπόν και σ’ αυτό.
Στο χώρο του πολιτικού μας συστήματος υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα άποψη. Την εξέφρασε σήμερα με τρόπο πολύ χαρακτηριστικό ο κ. Παφίλης. Την εκφράζει και η Γραμματέας του Κόμματός του. Την εξέφρασε στην Αίθουσα αυτή, ερωτώντας το Υπουργείο Εργασίας, ο Πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Τσίπρας. Να καταργήσουμε όλες τις ελαστικές μορφές απασχόλησης και η εργασία να είναι μία, η πλήρης εργασίας, με όλα τα δικαιώματα που αυτή η πλήρης εργασία συνεπάγεται. Δεν οδηγεί πουθενά η σκέψη αυτή. Δηλαδή μου θυμίζει την απαγόρευση της πάλης των τάξεων από το μακαρίτη το Λάσκαρη. Δεν οδηγεί πουθενά η παρέμβαση στο χώρο των εργασιακών σχέσεων, όπου θα απαγορεύσεις λόγου χάρη –με ποιον τρόπο άλλωστε;- ένα κέντρο διασκεδάσεως να ανοίγει Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή μεσημέρι και να του απαγορεύσεις γι’ αυτό το χρόνο που ανοίγει να πάρει εργαζόμενους. Το παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό και γι’ αυτό το μεταχειρίστηκα. Υπάρχουν δεκάδες εκατοντάδες τέτοια παραδείγματα. Στα παραδείγματα αυτά –οι συνάδελφοι από το Υπουργείο Εργασίας ξέρουν- αντιστοιχούν μορφές ελαστικής απασχόλησης. Δεν είναι μία η μορφή της ελαστικής απασχόλησης, είναι πλείονες. Αντιστοιχούν, λοιπόν, μορφές. Το ζήτημα είναι αν υπάρχει καταστρατήγηση στην πράξη της νομοθεσίας που διέπει αυτές τις μορφές ελαστικής απασχόλησης και αν υπάρχει ανάγκη συμπλήρωσης της σχετικής νομοθεσίας.
Σας λέω, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι εδώ υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχει πρόβλημα και σε ό,τι αφορά τη συμπλήρωση των θεσμικών εγγυήσεων, υπάρχει πρόβλημα και σε ό,τι αφορά τον έλεγχο αν τηρούνται οι όποιες υπάρχουσες θεσμικές εγγυήσεις. Ανάμεσα στα μεγάλα θέματα που έχουμε αναδεχθεί στο χώρο της εργασίας, είναι και αυτό. Πρώτα απ’ όλα να συμπληρώσουμε τις εγγυήσεις και δεύτερον, να κάνουμε την επανασύσταση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, ώστε να μπορεί να κάνει τους ελέγχους όπως πρέπει να τους κάνει.
Το χρονοδιάγραμμά μας είναι: Μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου θα έχουμε έτοιμο -μέσα από ένα διάλογο που διεξάγεται σε τεχνικό και κοινωνικό επίπεδο ταυτοχρόνως, ένα διάλογο μιας Επιτροπής που προεδρεύω εγώ- ένα σύστημα νέων εγγυήσεων για όλες τις μορφές ελαστικής απασχόλησης. Και από το νέο έτος, από το ίδιο σχήμα όπου διεξάγεται συζήτηση για την τεχνική διάσταση του προβλήματος και ταυτοχρόνως γίνεται και ο κοινωνικός διάλογος, όλοι οι φορείς είναι μέσα, θα ετοιμάσουμε και τις ρυθμίσεις για την επανασύσταση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας. Με αυτόν τον τρόπο απαντάμε στις σύγχρονες ανάγκες. Η κατάργηση των μορφών ελαστικής απασχόλησης και αδύνατη είναι και δεν μας εκφράζει, γιατί υπάρχουν ανάγκες γι’ αυτή τη μορφή απασχόλησης, εδώ ή εκεί, στο χώρο των κοινωνικών και οικονομικών δραστηριοτήτων.
Έχετε δίκιο ως προς τη θέαση του προβλήματος από τη μεριά του υποψήφιου εργαζομένου. Τι θα του άρεσε; Να κάνει αυτό ή να έχει μία πλήρη εργασία με όλα τα δικαιώματα που απορρέουν απ’ αυτή; Προφανώς, θέλει το δεύτερο. Μακάρι, αυτό θα ήταν μια ευχή.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Αφού δεν μπορεί να ζήσει, κύριε Υπουργέ.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Γνωρίζουμε καλά. Γνωρίζουμε και φράσεις που έχουν ακουστεί επ’ αυτού. «Δεν με νοιάζει, κύριε να μετεκπαιδεύομαι, δεν με νοιάζει, κύριε να αλλάζω δουλειές, με νοιάζει να έχω μία σταθερή δουλειά». Ναι, αυτό είναι το 100%. Και το δικαίωμα που λέτε –το είπατε εδώ, το είπε και η κυρία Παπαρήγα προχθές- στην εργασία είναι μία καλή διατύπωση. Ορισμένοι μάλιστα λένε ότι απορρέει και από το Σύνταγμα της χώρας. Είναι μία καλή διατύπωση, στην πράξη, όμως, στην καθημερινότητα έχεις άλλου είδους ανάγκες. Σ’ αυτές τις άλλες ανάγκες δεν θα ανταποκριθείς; Τι θα πεις;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Για ποιον έχεις ανάγκες; Για το κεφάλαιο, όχι για τον εργαζόμενο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Συγγνώμη, κύριε Παφίλη.
Σε αυτόν που μπορεί να δουλέψει Παρασκευή, γιατί δεν βγαίνει αλλιώς –θα ήθελε και αυτός να δουλεύει από Δευτέρα, όπως δούλευε- γιατί είναι κέντρο διασκεδάσεως και δουλεύει Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή μεσημέρι, θα του πεις μην προσλάβεις προσωπικό; Θα του πεις υπό ποιες προϋποθέσεις θα το κάνει, πώς δεν θα καταστρατηγήσει τις εγγυήσεις και θα τον ελέγχεις.
Αυτό είναι το πλέγμα των υποχρεώσεων μιας Κυβέρνησης που θέλει να δώσει λύσεις σε υπάρχοντα προβλήματα.
Τώρα, σε ό,τι αφορά τον κ. Μπούρα και κάτι το οποίο ανέφερε αναφορικά με το επίδομα αλληλεγγύης. Πρόκειται για 2,5 εκατομμύρια δικαιούχους. Δεν είναι μικρό πράγμα. Λέτε τώρα. Πού βρίσκεις αυτά τα λεφτά; Επειδή η Κυβέρνηση είπε, ο κ. Παπακωνσταντίνου και πολύ σωστά ότι είναι μια μορφή ευθύνης απέναντι στα πράγματα που οδηγεί ορισμένους να πληρώσουν γι’ αυτό το ποσό που χρειάζεται για το επίδομα αλληλεγγύης που θα το πάρουν 2,5 εκατομμύρια Έλληνες αλλά και κάποιοι ξένοι αλλοδαποί μετανάστες, κύριε Μπούρα, με συγχωρείτε. Παραγνωρίζετε το γεγονός ότι αφορά τις 300 πιο μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις και την πάρα πολύ μεγάλη ακίνητη περιουσία; Απ’ αυτούς ζητήσαμε. Δεν ζητήσαμε από τον μεσαίο Έλληνα, δεν ζητήσαμε από έναν διπλωμάτη που επιστρέφει μετά από τρία χρόνια στο εξωτερικό και του ζητούσε ο κ. Παπαθανασίου έκτακτη εισφορά πάνω σ’ αυτά που έπαιρνε για να ζήσει στην αλλοδαπή όταν υπηρετούσε στο εξωτερικό.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Γιατί δεν το καταργείτε;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Με συγχωρείτε. Εμείς ζητήσαμε από τις 300 μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις και αυτές ανταποκρίθηκαν θετικά. Πού υπάρχει κακό σ’ αυτό; Πού η ευρηματικότητα του κ. Ευθυμίου ή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μας χρειάζεται για να καλύψει μέτρα τα οποία άλλοτε καταγγέλλαμε όπως λέτε ενώ τώρα τα μεταχειριζόμαστε; Καμιά σχέση δεν έχει η έκτακτη εισφορά της Νέας Δημοκρατίας με αυτό το μέτρο με το οποίο ανταποκριθήκαμε σε μια ανάγκη αναδιανομής την οποία διεκπεραιώσαμε με πάρα πολύ καλό τρόπο.
Και ακόμη λέτε και πόσα δεν λέτε, ταυτοχρόνως ενώ κάναμε αυτό φανήκαμε πολύ συνεπείς στις προεκλογικές μας υποχρεώσεις και για τον απεγκλωβισμό πάρα πολλών κοινωνών Ελλήνων πολιτών με ακάλυπτες επιταγές από την 1.1.2008.
Κύριε Πρόεδρε, υπογραμμίζω γιατί η αγορά το έχει ακούσει αυτό το μέτρο ότι η Κυβέρνηση σχετικά με τα μέτρα που πήρε για τον ΤΕΙΡΕΣΙΑ έβγαλε από αυτή τη δύσκολη θέση –και αυτό θα κάνει καλό στην αγορά- πάρα πολλούς συμπολίτες μας οι οποίοι από την 1.1.2008 έως σήμερα και για τρεις μήνες μετά την ψήφιση του νόμου θα καλύψουν τις ακάλυπτες επιταγές τους, θα καλύψουν τις υποχρεώσεις τους και θα μπορέσουν να ξαναμπούν στην αγορά με τους ίδιους όρους που ήταν στο παρελθόν για να δώσουν τη μάχη τους.
Κάνουμε λοιπόν πράγματα μέσα στις πρώτες σαράντα-σαράντα πέντε μέρες μας, πρέπει να τα υπογραμμίζουμε αυτά γιατί εμφανίζετε μια πραγματικότητα η οποία δεν υπάρχει. Αντιπολιτευόσαστε με έναν τρόπο όψιμο θα έλεγα. Εντάξει, να το κατανοήσω αλλά ακριβής πάντως δεν είναι.
Και σε ό,τι αφορά κύριε Πρόεδρε, την ουσία της επίκαιρης επερώτησης έδωσα την απάντησή μου στο πρώτο εικοσάλεπτο και δεν έχω τίποτα περισσότερο να προσθέσω.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος για έξι λεπτά.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, τόσο ο Υπουργός ο κ. Λοβέρδος όσο και ο συνάδελφος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ευθυμίου είναι γνωστό ότι έχουν και κοινοβουλευτική εμπειρία και συγκροτημένο πολιτικό λόγο. Όσο όμως και να προσπαθούν δεν μπορούν να μας πείσουν ότι προέρχονται από μία παράταξη η οποία προήλθε από πολιτική παρθενογένεση, και από τη στιγμή που έγινε Κυβέρνηση –ομιλώ για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μετά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, κύριε Πρόεδρε- θα είναι ο τιμητής των πάντων και θα καταχωνιάσει στη συλλογική μνήμη του ελληνικού λαού τα όσα προηγήθηκαν με πρωταγωνίστριες τις Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πριν το Μάρτιο του 2004. Είναι οξύμωρο λοιπόν στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ., του διαχρονικού ΠΑ.ΣΟ.Κ., να κατηγορούν σήμερα τη Νέα Δημοκρατία ότι άνοιξε τεράστιες τρύπες στο δημόσιο, στα όρια μεταξύ νομιμότητος και παρανομίας για να περάσει μέσα τους δικούς της. Ποιοι κατηγορούν; Κατηγορούν τα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το οποίο μετέτρεψε στην εικοσαετία που άσκησε τη διακυβέρνηση του τόπου τον υπό στενότερη έννοια αλλά και υπό ευρύτερη έννοια δημόσιο τομέα σε μια τεράστια χοάνη και σε έναν τεράστιο μηχανισμό ικανοποίησης πελατειακών αιτημάτων κάθε λογής πρασίνων κλαδικών.
Πότε τριπλασιάστηκε ο αριθμός δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα; Πότε δημιουργήθηκε το τεράστιο χρέος δημοσίων οργανισμών ή οργανισμών υπό το δημόσιο έλεγχο ή επιχειρήσεων υπό το δημόσιο έλεγχο, όπως στο παρελθόν η Ολυμπιακή ή ο Ο.Σ.Ε.;
Πότε συγκροτήθηκαν οι κλαδικές; Πότε κομματικοποιήθηκε η δημόσια διοίκηση; Πότε έφθασαν να κομματικοποιήσουν ακόμα και τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας;
Επαναλαμβάνω για μια ακόμη φορά. Ο λαός μας έχει μνήμη. Δεν είμαστε αμνήμονες. Δεν είμαστε λαός λωτοφάγων και γνωρίζουμε τι έπραξε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην εικοσαετή διακυβέρνηση που άσκησε, προσπαθώντας να αλώσει το δημόσιο τομέα και να το κάνει θεραπαινίδα των δικών του κομματικών πελατειακών βλέψεων.
Να θυμίσω και ένα πρόσφατο παράδειγμα; Εκατόν είκοσι χιλιάδες συμβασιούχους είχαν όμηρους και τους μετέφεραν, τους έσυραν από εκλογική διαδικασία σε εκλογική διαδικασία οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε μία ιδιότυπη και κραυγαλέα ομηρία, προκειμένου να εκβιάζουν μπροστά στην κάλπη και να υφαρπάζουν την ψήφο τους. Αυτά έγιναν και δεν τα ξεχνάμε. Σήμερα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει το πρόβλημα. Δεν το έχει η Νέα Δημοκρατία.
Και ο κ. Ευθυμίου κούνησε και ένα χαρτί. Όλα τα stage τα οποία έγιναν επί των ημερών του κ. Ευθυμίου είναι καθ’ όλα νόμιμα, σύμφωνα με το καθεστώς το οποίο ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., καθεστώς διπλής χρηματοδότησης, καθορισμένης τόσο από εθνικούς πόρους, όσο και από πόρους των ευρωπαϊκών ταμείων. Και είναι προγράμματα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας, προγράμματα μαθητείας τα οποία προσέφεραν στους νέους που ενεγράφησαν στα προγράμματα αυτά και τα παρακολούθησαν και προσέφεραν και στους οργανισμούς εκείνους του δημοσίου ή στη δημόσια διοίκηση υπό τη στενότερη έννοια που εδέχθη αυτά τα παιδιά.
Κατά συνέπεια, αυτοί οι οποίοι πρέπει σήμερα να λύσουν το πρόβλημα είναι οι Υπουργοί της Κυβέρνησης του κυρίου Γιώργου Παπανδρέου και αυτοί που πρέπει να απολογούνται σήμερα για το πρόβλημα και για την κραυγαλέα αναξιοπιστία που χαρακτηρίζει την πολιτική στάση και συμπεριφορά τους είναι πάλι οι Υπουργοί της Κυβέρνησης του κυρίου Γιώργου Παπανδρέου. Διεκήρυτταν προεκλογικά για να υφαρπάξουν την ψήφο της νεολαίας ότι θα προστατεύσουν τα εργασιακά δικαιώματα κάθε νέου ανθρώπου που έχει το δικαίωμα στην εργασία. Βεβαίως! Και ήρθαν τώρα να πετάξουν στο καλάθι των αχρήστων δεκάδες χιλιάδες παιδιά τα οποία δεν έκαναν καμία αμαρτία. Και εργασιακή εμπειρία απέκτησαν και προσέφεραν και υπηρέτησαν μέσα σε ένα καθ’ όλα νόμιμο καθεστώς.
Βεβαίως, από όλα όσα λέω εξαιρώ τα θέματα κάποιων προεκλογικών stage, γιατί τέτοιες καταγγελίες έφθασαν και στο γραφείο μου κατά την προεκλογική περίοδο. Θα επαναλάβω ότι ζητώ να διερευνηθούν και αυτά, αλλά και όλη η περίοδος που αφορά τα stage από την ελληνική δικαιοσύνη.
Σε κάθε περίπτωση, ας αφήσουμε τις κομματικές αντιδικίες και αντιπαλότητες. Εδώ είναι ένα θέμα που πρέπει να μας ενώνει, ένα θέμα στο οποίο οφείλουμε να βρούμε κοινό άξονα σύγκλισης.
Κύριε Λοβέρδο, πρέπει να λύσετε το θέμα. Εγώ παρακολούθησα τον προβληματισμό σας για τις ελαστικές μορφές. Δεν μπορεί να είναι ο στόχος μας η μερική απασχόληση και οι ελαστικές και ευέλικτες μορφές.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Προφανώς δεν είναι.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Συμφωνώ μαζί σας. Δεν είναι ο στόχος μας, αλλά πρέπει να προσαρμόσουμε τέτοιες διαδικασίες στις ανάγκες της αγοράς, εξασφαλίζοντας παράλληλα και την απαραίτητη ασφάλεια που επιβάλλουν τα κοινωνικά δικαιώματα και τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων. Flexicurity, ευελιξία και ταυτόχρονα να εξασφαλίσουμε την ασφάλεια.
Όμως, όσο και καλή διάθεση να έχετε δεν μπορείτε να παρακάμψετε αυτό το κοινωνικό πρόβλημα. Το πρόβλημα των stagiers είναι κοινωνικό πρόβλημα. Θα τους βρίσκετε παντού μπροστά σας. Όχι γιατί τους υποκινούμε εμείς. Ορισμένοι από αυτούς δικαίως είναι θυμωμένοι και με ορισμένες πρακτικές ορισμένων στελεχών της Νέας Δημοκρατίας. Μιλάω για πρακτικές κρατικών αξιωματούχων και όχι εκλεγμένων Βουλευτών ή διατελεσάντων Υπουργών ή Υφυπουργών. Το πρόβλημα είναι, όμως, να δώσετε λύση. Και θα σας ζητήσω τη λύση να τη δώσετε τώρα. Πάρτε το θέμα στα χέρια σας. Εσείς έχετε την καυτή πατάτα. Δεν την έχει ούτε ο κ. Πάγκαλος ούτε ο κ. Παπανδρέου.
(XP)
(4XA)
Εσείς θα συνδέσετε το όνομά σας με αυτή την πολιτική αθλιότητα, με αυτό το τρανό δείγμα κομματικού ρεβανσισμού. Τέτοια συμπεριφορά και τέτοιο στίγμα δεν σας αξίζουν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Απλώς θέλω να πω ότι στη νύξη του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας σχετικά με το θέμα των εργασιακών σχέσεων, ανέφερα στη δευτερολογία μου ότι ασκείται νομοθετική πρωτοβουλία επί θεμάτων πλειόνων εγγυήσεων για θέματα των εργασιακών σχέσεων εκεί όπου υπάρχουν εναλλακτικές μορφές ευέλικτες. Θα έχουμε τη δυνατότητα να το συζητήσουμε από την κάθε πλευρά που κάθε κόμμα βλέπει αυτό το θέμα τον Ιανουάριο. Θα υπάρξει συζήτηση προ της καταθέσεως του σχεδίου νόμου από το Δεκέμβριο. Θα ενημερωθείτε για τις προθέσεις της Κυβέρνησης επ’ αυτού στις μέρες που σας λέω.
Μετά την ψήφιση του Ιανουαρίου, το επόμενο βήμα είναι η επανασύσταση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας. Εκεί πρέπει να γίνει η μεγάλη προσπάθεια. Συνεπώς χωρίς το θεωρητικό ή ιδεολογικοπολιτικό ζήτημα πλήρης απασχόληση ή μερική και τα τοιαύτα θα μπούμε στο θέμα πώς μπορούμε για όλες τις μορφές εργασίας ή απασχόλησης να κάνουμε ελέγχους. Έχουμε βάλει ένα χρονοδιάγραμμα ως προς αυτό για να το φέρουμε στη Βουλή στα τέλη Φεβρουαρίου.
Συνεπώς σε δυο μεγάλες ανάγκες και του νομικού κόσμου της χώρας αλλά και όσον αφορά στον έλεγχο των εργασιακών σχέσεων θα προσπαθήσουμε να τις απαντήσουμε με τις συγκεκριμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες. Θα μας δοθεί η ευκαιρία να κάνει ο καθένας μας τις δικές του δημιουργικές προτάσεις από τη σκοπιά του. Και όσον αφορά τη συζήτηση περί κομματικού κράτους στην Ελλάδα εγώ πιστεύω ότι δεν τιμά κανέναν. Το πελατειακό κράτος στην Ελλάδα είχε ξεπεράσει κάθε όριο. Προσπαθούμε να βάλουμε μια τάξη και ως προς αυτό θέλουμε στήριξη.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της υπ’ αρίθμ.1/4-11-2009 επίκαιρης επερώτησης Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας προς τους Υπουργούς Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης σχετικά με τα προγράμματα stage και τους συμβασιούχους ορισμένου χρόνου.
Κύριοι συνάδελφοι, στο σημείο αυτό δέχεστε να λύσουμε τη συνεδρίαση.