Αθήνα 21.12.2011, 17:32

Μνήμες γεμάτες αγάπη, πόνο, ελπίδα, απόγνωση, σκοτάδι, φως, τάξη, χάος αποτυπωμένες από τον Σωτήρη Σόρογκα με το προσωπικό του ζωγραφικό ιδίωμα, έχει την τιμή να παρουσιάσει το Μουσείο Μπενάκη, στη μεγάλη αναδρομική έκθεση που διοργανώνεται προς τιμή του σημαντικού Έλληνα ζωγράφου.

Η παρουσίαση του έργου του Σωτήρη Σόρογκα στο Μουσείο Μπενάκη δομείται γύρω από δέκα θεματικές με τις οποίες ο Σόρογκας καταπιάστηκε σε όλες τις φάσεις της καλλιτεχνικής του πορείας. Έτσι, το κοινό, εκτός από τα «Πρώτα έργα» του καλλιτέχνη στα οποία αρχίζουν να διαφαίνονται οι αναζητήσεις του, θα έχει την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με τις «Πέτρες» των οποίων η μεγάλη συχνότητα και η πολυμορφία των συνδυασμών που παρουσιάζουν τις καθιστούν ένα από τα κυρίαρχα μοτίβα στο έργο του ζωγράφου, τα «Άλογα» που αποκαλύπτουν τον προβληματισμό του Σόρογκα ως προς τη διατύπωση της κίνησης μέσα στο χώρο και τα «Αρχαία μάρμαρα» για τα οποία ο Σόρογκας αντλεί στοιχεία από τη σεφερική ποίηση. Επιπλέον, παρουσιάζονται επιλογές από τα «Πορτρέτα» και τα «Μαύρα ανοίγματα», έργα στα οποία είναι έντονος ο πειραματισμός του δημιουργού πάνω στο λευκό και το μαύρο. Παράλληλα, παρουσιάζονται ενότητες έργων, όπως τα «Ξύλα», τα «Θαλάσσια ξύλα» και οι «Σκουριές», στα οποία εικονογραφείται με βασανιστική εμμονή η αποσύνθεση, η γοητεία του «θνήσκοντος» και η μαγεία του εγκαταλελειμμένου. Στην παρουσίαση περιλαμβάνονται, ακόμα, οι μακέτες των έργων που φιλοτεχνήθηκαν από τον Σόρογκα για τον σταθμό Λαρίσης του Αττικό Μετρό. Επίσης, στον εκθεσιακό χώρο προβάλλεται οπτικοακουστικό υλικό, καθώς και συγγράμματα του ίδιου του καλλιτέχνη πάνω στην τέχνη.

Τέλος, η έκθεση συνοδεύεται από πλούσια εικονογραφημένη έκδοση με κείμενα των Κική Δημουλά, Χάρη Καμπουρίδη, Δημήτρη Κοσμόπουλου και Γιάννη Μπόλη, η οποία οφείλεται στη γενναιόδωρη χορηγία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.

Σύντομο βιογραφικό
Ο Σωτήρης Σόρογκας γεννήθηκε το 1936 στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (1957–1961), στο εργαστήριο του Γιάννη Μόραλη και από τη δεκαετία του ’60 επισκέφτηκε πολλές φορές τα ευρωπαϊκά καλλιτεχνικά κέντρα, κυρίως το Παρίσι. Στη δεκαετία του ’70 τα ταξίδια του συνεχίστηκαν και στην Αμερική. Το 1966, διορίστηκε βοηθός στην έδρα Ζωγραφικής στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, όπου διδάσκει μέχρι και σήμερα ως ομότιμος καθηγητής. Το 1969, ίδρυσε μαζί με τους Γιάννη Βαλαβανίδη, Βαγγέλη Δημητρέα, Μαρία Καραβέλα, Βάσω Κυριάκη και Γιώργο Μήλιο, την «Ομάδα των Έξι». Με τη χορηγία του Ιδρύματος Φορντ, το 1972, παρακολούθησε τη σύγχρονη τέχνη στη Νέα Υόρκη, το Σικάγο, το Λονδίνο, το Μιλάνο κ.α. Το 1981, συμμετείχε στη Μπιενάλε του Σάο Πάολο. Από το 1984 αποτελεί μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού τέχνης και θεωρίας της τέχνης Σπείρα. Το 2004, βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την καλλιτεχνική του προσφορά και την ίδια χρονιά εξελέγη στη θέση του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, από την οποία παραιτήθηκε το 2005. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.