Σε ανακοίνωσή της, που φέρει τον χαρακτηριστικό τίτλο «Λύκοι ενδεδυμένοι με προβιές προβάτων», κάνει λόγο για προκλητική προσπάθεια εξαγνισμού των Συμβουλίων Ιδρύματος (ΣΙ), «ενός θεσμού που στη συνείδηση της πλατειάς πανεπιστημιακής κοινότητας έχει καταρρεύσει, αφού χρησιμοποιήθηκε μόνον ως όργανο επιβολής αντιδραστικών αλλαγών», όπως αναφέρει.

««Τα Συμβούλια δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τα Πανεπιστήμια. Είναι ένας θεσμός παρασιτικός, ένας θεσμός επιβολής και υπεράσπισης ιδιοτελών συμφερόντων, πρέπει να καταργηθεί άμεσα», καταλήγουν οι πανεπιστημιακοί.

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ

Τις τελευταίες ημέρες επιχειρείται μια προκλητική προσπάθεια εξαγνισμού των Συμβουλίων Ιδρύματος (Σ.Ι.), ενός θεσμού που στη συνείδηση της πλατειάς πανεπιστημιακής κοινότητας έχει καταρρεύσει, αφού χρησιμοποιήθηκε μόνον ως όργανο επιβολής αντιδραστικών αλλαγών. Η προκλητικότητα της προσπάθειας δεν έγκειται στην υπεράσπιση του θεσμού – ο καθένας μπορεί να υπερασπίζεται την άποψή του – αλλά στη συνειδητή και κυνική διαστρέβλωση της πραγματικότητας.

Θυμίζουμε:

- Ο Νόμος Διαμαντοπούλου και το βασικό εργαλείο επιβολής του, τα Συμβούλια Ιδρύματος, επιβλήθηκαν δεν επιλέχθηκαν από την πανεπιστημιακή κοινότητα. Η συντριπτική πλειονότητα των Συλλόγων ΔΕΠ πανελλαδικά, το σύνολο των Συγκλήτων, οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια πήραν αρνητική θέση για το νόμο, αντιστάθηκαν καθολικά στην επιβολή του.

- Οι εκλογές για τα Συμβούλια Ιδρύματος έγιναν με αποκλεισμό των φοιτητών και των εργαζομένων. Αλλά και οι ψηφοφορίες των μελών ΔΕΠ έγιναν σε κράτος τρομοκρατίας, με ένα βασικό «επιχείρημα» «Dura lex, sed lex» («σκληρός νόμος, αλλά νόμος»), και με ηλεκτρονική, δηλαδή διαβλητή, ψηφοφορία. Αποτελούσε δε φαιδρή «καινοτομία», η εκλογή μέρους των Συμβουλίων από το ίδιο το Συμβούλιο Ιδρύματος αναπαράγοντας έτσι «δια κλώνου» την πλειοψηφία των Συμβουλίων Ιδρύματος. Είναι απίστευτη διαστρέβλωση να παρουσιάζεται η συμμετοχή στην ψηφοφορία ως ελεύθερο «δημοψήφισμα» αποδοχής του θεσμού και μάλιστα από το «σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας».

- Το πραγματικό έργο βοήθειας των πανεπιστημίων από τα Συμβουλία Ιδρύματος, για όποιον ξέρει στοιχειωδώς τι συμβαίνει στα πανεπιστήμια, είναι κυριολεκτικά μηδενικό. Οι αγχώδεις προσπάθειες «απολογισμού δράσης», που εμφανίζουν τα Σ.Ι. τελευταία, προκαλούν θυμηδία. Ένας Διευθυντής Τομέα, σε οποιοδήποτε πανεπιστήμιο και οπουδήποτε στην Ελλάδα, θα είχε να παρουσιάσει περισσότερα!

- Αντίθετα, διέπρεψαν ως μηχανισμοί ελέγχου των πανεπιστημίων και προώθησης μιας πολιτικής που τα βύθιζε στην παρακμή. Συναίνεσαν ουσιαστικά στην Κυβέρνηση όταν αυτή διέλυε τους διοικητικούς μηχανισμούς των πανεπιστημίων με τις διαθεσιμότητες-απολύσεις. Χρησιμοποιήθηκαν ως απεργοσπαστικός μηχανισμός, όταν η μεγάλη απεργία των διοικητικών υπεράσπιζε το δικαίωμα στη δουλειά και τα ίδια τα πανεπιστήμια. Φέρουν το στίγμα του κυνικού αποκλεισμού των αντιπάλων του νόμου, μια ακραία αντιδημοκρατική ενέργεια που θα μείνει στην ιστορία των πανεπιστημίων. Ακόμη και σήμερα, προωθούν την ακραία επιχειρηματικοποίηση των πανεπιστημίων, μέσω των ΝΠΙΔ.

Αυτά είναι στην παραγματικότητα τα Συμβούλια Ιδρύματος. Ένας θεσμός παρασιτικός στα πανεπιστήμια, ένας θεσμός επιβολής. Οι ζηλωτές του ακόμη αναφέρονται «στην τεράστια κυβερνητική πλειοψηφία» που τον γέννησε, αφού πουθενά δεν μπορούν να βρουν επιχειρήματα αποδοχής του από την πανεπιστημιακή κοινότητα ή ακόμη και ελάχιστα θετικά δείγματα δράσης. Ξεχνούν όμως να πουν ότι ο λαός διέλυσε κυριολεκτικά αυτή την «κραταιά» μνημονιακή και νεοφιλελεύθερη πλειοψηφία, ζητώντας ριζικά άλλη πολιτική, και στα πανεπιστήμια και στην κοινωνία. Κουτοπόνηρα, ζητούν παράταση της λειτουργίας τους «για να δοκιμαστούν» - λες και εμφανίστηκαν χθες - ποντάροντας στην παλιννόστηση των πολιτικών συσχετισμών που τους γέννησαν.

Η εξαγγελθείσα κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρύματος είναι σε θετική κατεύθυνση. Η καθυστέρηση στην υλοποίησή της μόνο προβλήματα δημιουργεί. Η εκλογή Πρυτανείας στο ΕΚΠΑ, υπό τον πλήρη έλεγχο του Συμβουλίου Ιδρύματος, μετά τη δεδηλωμένη απόφαση για κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρύματος, δείχνει ότι το αντιδραστικό μπλοκ εξουσίας θα εκμεταλλευτεί χωρίς κανένα ενδοιασμό κάθε ολιγωρία και κάθε παράταση του σημερινού καθεστώτος απουσίας δημοκρατίας στα πανεπιστήμια. 

Γιατί δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τα πανεπιστήμια. Είναι γι’ αυτούς ένα παιχνίδι εξουσίας και υπεράσπισης ιδιοτελών συμφερόντων.

Τα Συμβούλια Ιδρύματος πρέπει να καταργηθούν άμεσα, ως πρώτο βήμα για τον εκδημοκρατισμό των πανεπιστημίων. Η διατήρηση των Συμβουλίων Ιδρύματος, ακόμη και ως «υπολειμμάτων» που λαθροβιούν μέχρι να καταργηθούν έχει ήδη αποδειχθεί ότι αποτελεί τροχοπέδη όχι μόνο κάθε αναγεννητικής προσπάθειας του πανεπιστημίου αλλά ακόμη και της απλής λειτουργίας του. Ο απαραίτητος χρόνος για την προετοιμασία ενός νέου δημοκρατικού και αναγεννητικού θεσμικού πλαισίου δεν μπορεί να δοθεί έχοντας τα πανεπιστήμια «με τη θηλιά στο λαιμό». Το Υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας κ' Θρησκευμάτων έχει την πολιτική ευθύνη για την άμεση επιστροφή της δημοκρατικής ομαλότητας στα πανεπιστήμια. Οι συλλογικοί δημοκρατικοί θεσμοί διοίκησης των πανεπιστημίων θα πρέπει να ενισχυθούν άμεσα. Ελεύθερες εκλογές για Πρυτανείες και Κοσμητείες, με συμμετοχή του συνόλου της πανεπιστημιακής κοινότητας πρέπει να προγραμματιστούν, επίσης, άμεσα. Η αναπαραγωγή της εξουσίας των Συμβουλίων Ιδρύματος στις Πρυτανείες και τις Κοσμητείες μέσω της προεπιλογής υποψηφίων δεν μπορεί, σιωπηρώς, να γίνει ανεκτή.

Τα πανεπιστήμια σήμερα βρίσκονται σε τραγική κατάσταση. Υποστελεχωμένα σε εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό, με χρηματοδότηση δραματικά κάτω από τις στοιχειώδεις λειτουργικές δαπάνες, με φοιτητική μέριμνα υπό κατάρρευση. Η ζοφερή αυτή πραγματικότητα ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση και την επιχειρηματικοποίηση, με πολλές και διαφορετικές εκφάνσεις. Απαιτούνται άμεσα συγκεριμένα μέτρα, άλλως οι κυβερνητικές δηλώσεις για ουσιαστική στήριξη των πανεπιστημίων θα αποδειχθούν κενές περιεχομένου.

Ως Συνάντηση Πανεπιστημιακών Δασκάλων είμαστε έτοιμοι για νέες μάχες. Στις πιο δύσκολες στιγμές, μαζί με τους φοιτητές και τους εργαζόμενους, κρατήσαμε την ελπίδα στα πανεπιστήμια ζωντανή. Θα είμαστε παρόντες και με αναγεννημένη αποφασιστικότητα στη μάχη για τον εκδημοκρατισμό των πανεπιστημίων, για ένα καλύτερο πανεπιστήμιο για το λαό μας.