Το πρόγραμμα της τελετής θα ξεκινήσει με προσφώνηση από τον Κοσμήτορα της Σχολής Επιστημών Υγείας, Καθηγητή Γεώργιο Καρακιουλάκη, και θα συνεχισθεί με προσφώνηση από τον Πρύτανη του ΑΠΘ, Καθηγητή Περικλή Μήτκα, προσφώνηση από τον Διευθυντή της Α’ Μαιευτικής και Γυναικολογικής Κλινικής του ΑΠΘ, Καθηγητή, Βασίλειο Ταρλατζή, και έπαινος του Τιμώμενου από τον Πρόεδρο του Τμήματος Ιατρικής, Καθηγητή Αλέξανδρο Γαρύφαλλο. Ακολούθως θα γίνει η τελετή αναγόρευσης και αντιφώνηση και ομιλία από τον τιμώμενο, με θέμα: «From the bench to the bedside: the development of a new biologic-Από το εργαστήριο στην κλινική πράξη. Η ανάπτυξη ενός νέου βιολογικού παράγοντα».

 

Ο Καθηγητής G.S. Panayi  (Γαβριήλ Σ. Παναγή) γεννήθηκε στην Κάτω Δρυ, ένα πολύ μικρό  χωριό στην περιοχή της Λάρνακας της  Κύπρου. Σε νεαρή ηλικία, μετανάστευσε με τους γονείς του  στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου και έλαβε  την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του. Αποφοίτησε  από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Cambridge και ολοκλήρωσε τις προκλινικές σπουδές  του σε δύο χρόνια, αφιερώνοντας το τρίτο έτος της φοίτησής του, στη μελέτη της ανοσολογίας, τομέας που  παραμένει στα κύρια ενδιαφέροντά του  μέχρι σήμερα.  Σπούδασε την κλινική ιατρική στο Νοσοκομείο St Mary’s του Λονδίνου και απέκτησε εμπειρία στην γενική ιατρική και τη ρευματολογία σε πολλά νοσοκομεία του Ηνωμένου Βασιλείου,  συμπεριλαμβανομένων αυτών του Πανεπιστήμιου του Εδιμβούργου και του Ινστιτούτου Ρευματολογίας Kennedy του Λονδίνου. Στο Εδιμβούργο ξεκίνησε τη μελέτη πάνω στα Τ λεμφοκύτταρα.   Στο Ινστιτούτο Kennedy μελέτησε την κυτταρική ανοσία, θέμα για το οποίο του απονεμήθηκε ο τίτλος  του Διδάκτορα της Ιατρικής (Doctor of Medicine - MD) από το Πανεπιστήμιο του Cambridge. 

Ήταν ο ιδρυτής και ο διευθυντής του Ακαδημαϊκού Τμήματος Ρευματολογίας στο νοσοκομείο Guy’s & St Thomas’ του King’s College του Λονδίνου και μέλος Μονάδας Ερυθηματώδους  Λύκου  στο ίδιο νοσοκομείο. Το Τμήμα απέκτησε  παγκόσμια φήμη και προσέλκυσε  πολλούς αξιόλογους ερευνητές από όλο τον κόσμο στην έρευνα των ρευματικών παθήσεων. Για την συνεισφορά του στη ρευματολογία και την ανοσολογία του απονεμήθηκε ο τίτλος του Ομότιμου Καθηγητή της Ρευματολογίας.

 Έχει ερευνήσει ενεργά και σε βάθος τους μηχανισμούς  καταστροφής των αρθρώσεων στη ρευματοειδή αρθρίτιδα και σε άλλα συναφή νοσήματα. Κατά την περίοδο που η παθογένεια της ρευματοειδούς αρθρίτιδας ήταν επικεντρωμένη στους ρευματοειδείς  παράγοντες, κατέδειξε το σημαντικό ρόλο των Τ λεμφοκυττάρων  και των κυτταροκινών  στην  παθογένεια της νόσου.   Πραγματοποίησε  πρωτοπόρο και καινοτόμο έρευνα στη γενετική της αρθρίτιδας,  καθώς  επίσης  και τους  γενετικούς παράγοντες που συμβάλλουν στην τοξικότητα  των ανοσοτροποποιητικών φαρμάκων.

Στο Τμήμα του πραγματοποιήθηκαν κλινικές μελέτες  πάνω σε ήδη γνωστές αλλά και σε νέες πρωτοποριακές θεραπείες. Ήταν από τα πρώτα τμήματα που πραγματοποίησαν  τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές με μονοκλωνικό anti-CD7 αντίσωμα.  Η μελέτη  επικρίθηκε  ως  «ανόητη»  διότι είχε  εκτιμηθεί  ότι το κόστος  των μονοκλωνικών αντισωμάτων  τα  απέκλειε  από τη θεραπευτική  αντιμετώπιση της ρευματοειδούς  αρθρίτιδας! Κάτι που φυσικά στη συνέχεια ξεπεράσθηκε πανηγυρικά.

Η πιο πρόσφατη μελέτη του, αφορά στην ανθρώπινη πρωτεΐνη BiP, που ο ίδιος και οι συνεργάτες του απέδειξαν ότι ρυθμίζει  την ανοσιακή απόκριση. Αυτός ο ιδιαίτερος μηχανισμός διαφέρει από τους  μηχανισμούς  δράσης των ήδη υπαρχόντων βιολογικών παραγόντων, οι  οποίοι στηρίζονται στην καταστολή του ανοσιακού συστήματος. Σε μια πρόσφατα δημοσιευμένη φάσης I/IIA κλινική μελέτη έχει δειχθεί ότι το BiP είναι ασφαλές και αποτελεσματικό σε ασθενείς με ενεργό ρευματοειδή αρθρίτιδα, που  δεν ανταποκρίνονται στις  υπάρχουσες θεραπείες. Το BiP, μπορεί να φανεί χρήσιμο και σε άλλα αυτοάνοσα νοσήματα όπως ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, μια κλασική  νόσος  δυσλειτουργίας του ανοσιακού συστήματος, στις σπονδυλαρθρίτιδες  και τη νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα. Η θεραπεία αυτή πιθανόν να ανοίξει το δρόμο για μια νέα εποχή στη θεραπεία των αυτοανόσων νοσημάτων, με την επίτευξη ανοσορρύθμισης αντί  της  καταστολής, και κατ’ επέκταση να παρουσιάζει λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες .

 

Στην Ιατρική, είναι σημαντικό να θυμόμαστε τις  κοινωνικές διαστάσεις της ασθένειας. Οι ασθενείς, όχι μόνο χρειάζονται ισχυρή υποστήριξη από το κράτος και την κοινωνία, αλλά και εστιασμένη αντιμετώπιση των προβλημάτων τους. Ο Καθηγητής  G.S. Panayi, είναι ιδιαίτερα υπερήφανος διότι ήταν βασικός συντελεστής  στη δημιουργία του Εθνικού Συλλόγου για τη Ρευματοειδή Αρθρίτιδα στο Ηνωμένο Βασίλειο (NRASS), ενός συλλόγου αποτελούμενου από ασθενείς με το νόσημα αυτό. Ήταν η πρώτη φορά που η ρευματοειδής  αρθρίτιδα διαφοροποιήθηκε, στο επίπεδο αυτό,  από την πιο συχνή  ασθένεια της οστεοαρθρίτιδας, διεκδικώντας ως νόσημα τις δικές της ιδιαιτερότητες. Ο σύλλογος πέτυχε εντυπωσιακά οφέλη για τα μέλη του σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση των ακριβών βιολογικών θεραπειών, και όχι μόνο. Τα μέλη της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου, ενημερώθηκαν, για πρώτη φορά εκτενώς, αναφορικά με τις ανάγκες των πασχόντων από αυτή τη σοβαρή ασθένεια. 

 

Ο Καθηγητής G.S. Panayi έχει δημοσιεύσει  πάνω από 400 άρθρα, ανασκοπήσεις  και κεφάλαια σε βιβλία αναφοράς. Βραβεύτηκε με τον τίτλο του Διδάκτορα  των Επιστημών (Doctor of Science - ScD) από το Πανεπιστήμιο του Cambridge, σε αναγνώριση του  εύρους και της αριστείας της προσφοράς του στην  ανοσολογία και τη γενετική της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.  Η διάκριση αυτή, είναι η υψηλότερη που αποδίδει το φημισμένο αυτό πανεπιστήμιο σε ερευνητές αποφοίτους του. Επίσης, έχει επιμεληθεί την έκδοση οκτώ βιβλίων, είτε μόνος του είτε σε συνεργασία με συναδέλφους του. 

 

Η διεθνής φήμη του έχει αναγνωριστεί με την απονομή πολλών βραβείων, συμπεριλαμβανομένων του βραβείου Alessandro Robecchi της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ρευματολογίας (EULAR), το Pathology Gold Medal του νοσοκομείου St Mary's του Λονδίνου, ενώ του έχει απονεμηθεί ο τίτλος του Master του Αμερικανικού Κολλεγίου Ρευματολογίας, καθώς και ο τίτλος του Επίτιμου-Ισόβιου μέλους των Ρευματολογικών Εταιρειών  της Ελλάδος, της Ιταλίας και της Ισπανίας.