Αθήνα 9.11.2009
Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Εντρυφώντας αυτές τις ημέρες στα βιογραφικά των νέων γενικών και ειδικών γραμματέων, που ορίσθηκαν μέσω των ανοικτών προσκλήσεων που εξέδωσε η κυβέρνηση, διαπιστώσαμε ότι σχεδόν όλοι διαθέτουν βασικούς ή μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών από πανεπιστήμια της αλλοδαπής.

Το γεγονός δεν μας εξέπληξε. Έχουμε δει άπειρες φορές τόσο την πολιτεία όσο και την εκπαιδευτική κοινότητα και τους εργοδότες να εκδηλώνουν, με διάφορους τρόπους, την απαξία τους για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και την ιδιαίτερη προτίμησή τους προς αυτά της αλλοδαπής.

Η μελαγχολία μας προέρχεται από τη διαπίστωση ότι η προτίμηση αυτή πολλές φορές δεν στηρίζεται σε κριτήρια ποιότητας αλλά είναι αποτέλεσμα ψυχολογικών διεργασιών, με κυριώτερη την αίσθηση κατωτερότητας.

Κι από το συμπέρασμα ότι για να προκόψει κανείς σε τούτο τον τόπο πρέπει να κάνει ένα «πέρασμα» από πανεπιστήμια του εξωτερικού.