Αθήνα 7.9.2008
Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Διαβάζοντας όλα αυτά που γράφονται περί ορθής πρακτικής στην αναζήτηση εργασίας, μένουμε για μια στιγμή με την αίσθηση ότι ζούμε στην ιδεατή χώρα, όπου η δικαιοσύνη, η ισονομία και η αξιοκρατία «στήνουν» καθημερινό, τρελό χορό με τους πολίτες της.

Σε αυτή την ακριβοδίκαιη χώρα για να βρεις εργασία δεν έχεις παρά να συντάξεις με συγκεκριμένο τρόπο το βιογραφικό σου, να προσέξεις λίγο τις συστατικές επιστολές και το ντύσιμο σου, να μην σου ξεφύγει «η γλώσσα του σώματος» κατά τη διάρκεια της συνέντευξης και να μυηθείς σε μερικά «μυστικά» που θα σε βοηθήσουν να καλύψεις τυχόν δυσμορφίες και μειονεξίες και να αναδείξεις κάθε πτυχή των προσόντων σου.

Αν ακολουθήσεις τη συνταγή, χαμογελαστοί εργοδότες θα τρέξουν να σε προϋπαντήσουν και με γιαπωνέζικη υπόκληση θα σου ανοίξουν διάπλατα τις πόρτες και θα σε ξεναγήσουν στον εργασιακό σου χώρο, αφού πρώτα σε κεράσουν γλυκό του κουταλιού για το καλωσόρισμα. Είναι τότε που αρχίζουν τα δύσκολα, αφού θα βρεθείς μπροστά στο τεράστιο δίλημμα να μην ξέρεις ποιόν να πρωτοδιαλέξεις!

Η γλυκειά, όμολογουμένως, αίσθηση δυστυχώς διαρκεί όσο και η ανάγνωση του εκάστοτε δημοσιεύματος. Κατόπιν δίνει και πάλι τη θέση της στην... φυσιολογική, που μας θέλει να ζούμε σε μια αποξεραμένη χώρα, όπου η έλλειψη ιδανικών και ηθικών αξιών έχει δημιουργήσει συνθήκες κοινωνικής αποσύνθεσης.

Σε αυτή την "έρημη χώρα" όλοι γνωρίζουν ότι η "αξιοκρατία" είναι συνυφασμένη με το ρουσφέτι και τις πελατειακές σχέσεις, γι’ αυτό και προσφεύγουν στον υπουργό για να τους βρεί δουλειά ακόμη και σε σουπερμάρκετ, στον επιχειρηματία για να μεσολαβήσει στον καθηγηταρά, στο γνωστό για να μεσολαβήσει στο... βολευτή, ή στον κουμπάρο τους που έχει κάποιες υψηλές γνωριμίες. Η τάση καταγράφεται και στις δημοσκοπήσεις, αφού στην ερώτηση «πώς βρήκατε δουλειά;» η απάντηση «μέσω γνωστού» έρχεται πρώτη και μάλιστα με διαφορά.

Οι μόνοι που φαίνεται να αγνοούν την πραγματικότητα είναι μερικοί «ειδήμονες» περί τα καριερίστικα, που φλομώνουν τον κόσμο με μπαρούφες, χωρίς καν να τον προειδοποιούν ότι αυτά που λένε άντε και να ισχύουν για ένα δέκα τοις εκατό των θέσεων και δη στελεχών σε πολυεθνικές εταιρείες και σε κάποιες εξελιγμένες ελληνικές.

Θα ήταν σαφώς χρησιμότεροι αν παρουσίαζαν του πελατειακούς τρόπους πρόσληψης, μεταφέροντας και τη δική τους εμπειρία. Αφού κι αυτοί με ρουσφέτι προσλήφθηκαν.