Αθήνα 23.7.2010, 17:01

Την απόσυρση του άρθρου 6 από το προσχέδιο νόμου "Αναγέννηση της Επιθεώρησης Εργασίας και άλλες συναφείς διατάξεις για τον έλεγχο της αγοράς εργασίας και της ασφάλισης", ζητεί με επιστολή τους προς τον υπουργό Εργασίας Ανδρέα Λοβέρδο η Ελληνική Εταιρεία Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος.

Σύμφωνα με την Εταιρεία, με το εν λόγω άρθρο επιχειρείται "να «απονεμηθεί» η δυνατότητα άσκησης μιας ειδικότητας -με κατάφορη παραβίαση της προαναφερόμενης και όχι μόνο νομοθεσίας- σε ιατρούς που έχουν «αυτοεκπαιδευθεί» κατά την εκτέλεση καθηκόντων γιατρού εργασίας σε μια επιχείρηση για 75 ώρες".

* Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επιστολής.

Αθήνα, 23.07.2010
Προς
τoν Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης
Καθηγητή κ. Λοβέρδο Ανδρέα, Πειραιώς 40, Aθήνα 10182
Τηλεομοιοτυπικά: 2105202669, 2105289124, Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: loverdos@hol.gr
Κοιν.:
κ. Κουκιάδη, Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων
κ. Παναγόπουλο, Πρόεδρο ΓΣΕΕ
κ. Παπασπύρο, Πρόεδρο ΑΔΕΔΥ
κ. Καλοκαιρινό, Πρόεδρο ΠΙΣ
Η επιστολή Κοινοποιείται επίσης σε όλα τα Κόμματα της Ελληνικής Βουλής
Θέμα: Προσχέδιο Νόμου «Αναγέννηση της Επιθεώρησης Εργασίας
και άλλες συναφείς διατάξεις για τον έλεγχο της αγοράς εργασίας
και της ασφάλισης» Αρθρο 6.
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,
Η Ιατρική της Εργασίας είναι μια ιατρική ειδικότητα η οποία καθιερώθηκε στη
χώρα μας το 1986 με το Π.Δ.213/86 (ΦΕΚ 87/Α/07.07.1986) «Καθιέρωση της
ιατρικής ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας», όπου στο 1ο άρθρο του ορίζεται ο χρόνος ειδίκευσης στα 4 χρόνια. Επιπλέον με το Π.Δ. 415/1994 «Περί του χρόνου ειδίκευσης ιατρών για απόκτηση ειδικότητας» καθορίζονται επακριβώς τα αντικείμενα της τετραετούς εκπαίδευσης στην ειδικότητα. Αυτή άλλωστε η τετραετής εκπαίδευση, σύμφωνα με το άρθρο 5 του Π.Δ.38/2004 «Προσαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας προς τις διατάξεις των Οδηγιών 2001/19/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, που αφορούν το επάγγελμα του ιατρού», απαιτείται από ιατρούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προτίθενται να ασκήσουν την ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας στη χώρα μας.
Με το άρθρο 6 του προσχεδίου νόμου επιχειρείται να «απονεμηθεί» η δυνατότητα άσκησης μιας ειδικότητας -με κατάφορη παραβίαση της προαναφερόμενης και όχι μόνο νομοθεσίας- σε ιατρούς που έχουν «αυτοεκπαιδευθεί» κατά την εκτέλεση καθηκόντων γιατρού εργασίας σε μια επιχείρηση για 75 ώρες. Να αναμένουμε ότι πλέον το Υπουργείο Εργασίας θα καθορίζει τον τρόπο ειδίκευσης σε μία ιατρική ειδικότητα; Θα μπορούσαν, άραγε και οι Ειδικοί Ιατροί Εργασίας με 75 ώρες αυτοδιδαχής στη Χειρουργική να ασκούμε καθήκοντα Ειδικού Χειρουργού;
Ο χρόνος ειδίκευσης έχει διασαφηνισθεί από πληθώρα Ευρωπαϊκών Οδηγιών και νομοθετημάτων. Περιγράφεται επακριβώς στα άρθρα 25 και 27 της με αρ.
93/16/ΕΟΚ Κοινοτικής Οδηγίας της 5ης Απριλίου 1993. Στο άρθρο 25 αναφέρεται ότι «η συνολική διάρκεια της ειδικεύσεως δεν δύναται να μειωθεί εκ του γεγονότος ότι πραγματοποιείται κατά μερική απασχόληση» και στο άρθρο 27 αναφέρεται ότι «τα κράτη μέλη, τα οποία έχουν επί του θέματος νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις, μεριμνούν ώστε η ελάχιστη διάρκεια των ειδικεύσεων που ορίζονται κατωτέρω να μην είναι μικρότερη… (από 4 έτη για την Ιατρική της Εργασίας)».
Επιπλέον, σύμφωνα με το προσχέδιο νόμου, η άσκηση εκ μέρους των ιατρών
αυτών, εκτός από την κύρια ειδικότητά τους και μιας επιπλέον ειδικότητας (της Ιατρικής της Εργασίας) είναι παράνομη. Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν.1579/1985 «Κύριες και συναφείς ιατρικές ειδικότητες - Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας» απαγορεύεται όχι μόνο η άσκηση, αλλά και η χρησιμοποίηση «περισσοτέρων από έναν τίτλων ιατρικών ειδικοτήτων», όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 12 του Ν.Δ. 2266/1955». Τα εδάφια 2, 3 και 4 του άρθρου 6 προσχεδίου νόμου δεν μπορούν να εφαρμοσθούν γιατί αντίκεινται στο Ν.3418/ΦΕΚ287/28.11.2005 «Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας». Συγκεκριμένα στο άρθρο 7 «Τόπος άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος», στην παράγραφο 1 περιγράφεται ότι «Ο ιατρός ασκεί τα καθήκοντά του στην περιφέρεια του Ιατρικού Συλλόγου, στον οποίο έχει εγγραφεί και με τη διεύθυνση, που έχει δηλώσει» και στο άρθρο 2 αναφέρεται σαφώς ότι «Απαγορεύεται η πλανοδιακή άσκηση της ιατρικής. Επιτρέπονται οι τακτικές επισκέψεις για την παροχή ιατρικής συνδρομής στο πλαίσιο εφαρμογής εγκεκριμένων προγραμμάτων υγείας ή όταν αυτό επιβάλλεται από τις ιδιαίτερες τοπικές συνθήκες και μετά από άδεια του Διοικητικού Συμβουλίου του κατά τόπο αρμόδιου Ιατρικού Συλλόγου». Στο όλο ζήτημα έχει να διαδραματίσει πολύ συγκεκριμένο ρόλο και έχει ευθύνη ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, ώστε με τις πρωτοβουλίες του να μην επιτρέψει να μετατραπεί σε κενό γράμμα ένας κλάδος της Ιατρικής στη χώρα μας, αφού κινδυνεύει άμεσα μια ιατρική ειδικότητα και για τον λόγο αυτόν ζητούμε την άμεση ανταπόκρισή του. Περιμένουμε, άλλωστε, σαφή τοποθέτηση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ ως εκπροσώπων των εργαζομένων της χώρας. Θεωρούμε επίσης ότι ευθύνη έχουν και οι εργοδότες και είναι απολύτως σαφές ότι άν δεν διαμαρτυρηθεί ο ΣΕΒ για το άρθρο 6 του προσχεδίου νόμου, απλά θα φανεί ότι δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον για την υγιεινή και ασφάλεια στην εργασία, παρά μόνο στενά νομότυπη εφαρμογή διαδικασιών χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο. Τέλος τη μεγαλύτερη ευθύνη έχει η σημερινή Κυβέρνηση, που πέρυσι ως Αξιωματική Αντιπολίτευση συνέβαλε και δημιουργήθηκε η ΚΥΑ για τις ρυθμίσεις για Ιατρούς Εργασίας.
Επομένως, είμαστε αναγκασμένοι να ζητήσουμε από όλους τους βουλευτές συμπολιτευόμενους και αντιπολιτευόμενους, για λόγους συνέπειας σε σχέση με όσα έλεγαν και ψήφισαν προ 12μήνου στη Βουλή (Πρακτικά της Βουλής Απριλίου έως Μαΐου 2009) να ζητήσουν την απόσυρση του άρθρου 6, είτε να το καταψηφίσουν.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, η Ελληνική Εταιρεία Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος, εκφράζοντας τους Ειδικούς Ιατρούς Εργασίας της χώρα μας είναι πλήρως αντίθετη με το άρθρο 6 και με όλα τα εδάφιά του, ζητώντας την απόσυρσή του.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο
της Ελληνικής Εταιρεία Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος

Mε τιμή

Ο Πρόεδρος
Θ.Κ. Κωνσταντινίδης, Ειδικός Ιατρός Εργασίας, Αναπληρωτής Καθηγητής Ιατρικής Σχολής ΔΠΘ

Ο Γενικός Γραμματέας
Βασίλης Δρακόπουλος, Ειδικός Ιατρός Εργασίας Ελληνικού Ινστιτούτου Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας