Αθήνα 2.10.2010

Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Πολλοί θεωρούν το διαδίκτυο χώρο ασυδοσίας, μαθαίνουν απ' έξω κι ανακατωτά την αλφαβήτα της κλοπής και στήνουν δουλειές με κλοπιμαία. Κι είναι τέτοιο το θράσος τους, που δεν ωροδούν μπροστά σε κανέναν και σε τίποτα. Είναι οι άθλιοι του διαδικτύου.

Το φαινόμενο τείνει να λάβει διαστάσεις επιδημίας, αλλά στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας δεν κουνιέται φύλλο. Όλοι συμπεριφέρονται σαν να μην συμβαίνει τίποτα, ακόμη και οι εντεταλμένοι να προστατεύουν τα δικαιώματα των εργαζομένων φορείς. Κάποιος που θα θελήσει να βρει το δίκιο του, θα πρέπει υποχρεωτικά να προσφύγει στη δικαιοσύνη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Η κατάσταση μπορεί να περιγραφτεί και ως τραγέλαφος. Ξενυχτάς, κοπιάζεις να βρεις στοιχεία, να γράψεις το κείμενο, να το δώσεις για διόρθωση και επιμέλεια, και πριν προλάβεις καλά καλά να το αναρτήσεις, το βλέπεις δημοσιευμένο στα sites των αθλίων του διαδικτύου, που συνήθως δηλώνουν ειδησεογραφικά, πολλές φορές χωρίς να αναφέρεται καν η πηγή.

Από εκεί και πέρα στήνεται ένα διαδικτυακό γκροτέσκο σκηνικό. Το κείμενό σου περιφέρεται στο διαδίκτυο αδέσποτο, έρμαιο των διαθέσεων και των προθέσεων του κάθε μικρόνου, που μπορεί να το λεηλατεί, να το κόβει και να το ράβει στα μέτρα του, να το ερμηνεύει, να το κριτικάρει και να το αποδίδει στον πρώτο κλέψαντα ή στους επόμενους, κάνοντας μάλιστα και σχετική παραπομπή!

Το ανησυχητικό είναι ότι η κατάσταση αυτή δεν φαίνεται να ενοχλεί ούτε καν τον αναγνώστη, ο οποίος θα έπρεπε πρώτος να καταδικάζει και να αφορίζει τέτοια φαινόμενα. Με την απαθή στάση του δείχνει να νομιμοποιεί την κλοπή και γενόμενος ουσιαστικά κλεπταποδόχος να διαιωνίζει το σύμπτωμα.

Προφανώς, η κατάσταση αυτή δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχισθεί. Το διαδίκτυο δεν έχει χρείαν αθλίων, που ουσιαστικά υπονομεύουν τόσο την ποιότητα του μέσου και του λόγου, όσο και την ελευθερία της έκφρασης.

Υ.Γ.: Για όσους τυχόν το αγνοούν, για τη δημοσίευση στο διαδίκτυο ισχύει το τυπικό δίκαιο, αυτό δηλαδή που ισχύει και για τον έντυπο Τύπο.