Αθήνα 15.11.2013, 14:11
Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ Ο όρος εργασία, που δηλώνει στιβαρή και σταθερή σχέση, σχεδόν αντικαταστάθηκε στις μέρες μας από τον όρο απασχόληση, που εκφράζει την πρόσκαιρη και προσωρινή, την ίδια στιγμή που στο προσκήνιο εισβάλλει δυναμικά ο όρος απασχολησιμότητα, που δηλώνει ότι όλα είναι ρευστά και φλου, ο εργαζόμενος πρέπει να είναι "ευέλικτος", προσαρμόσιμος, αναλώσιμος, κυριολεκτικά άθυρμα της αγοράς εργασίας, των εργοδοτών και των λεγόμενων χρηματοπιστωτικών αγορών που κανοναρχούν πλέον τα πάντα στην λεγόμενη παγκοσμιοποιημένη οικονομία (κρατούν, ωστόσο, κλειστά σύνορα στη διακίνηση των εργαζομένων!).
Τα αναφέρουμε όλα αυτά με αφορμή τη διαπίστωση ότι αυξάνονται και πληθύνονται τον τελευταίο καιρό οι εκδηλώσεις που ως στόχο έχουν να αναγάγουν σε κανονικότητα το σχετικά πρόσφατο είδος της απασχολησιμότητας.
Δεν θέλει δα και πολύ σκέψη για να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα ότι αυτή η νέα "κανονικότητα", η απασχολησιμότητα, κατακερματίζει τις ζωές των ανθρώπων και τους επιφυλάσσει ένα σωρό δεινά. Τον λόγο, όμως, έχουν οι κοινωνικές επιστήμες. |