Αθήνα 17.4.2014, 16:12
Ο Εθνικός Κήπος δεν χρειάζεται ευκαιριακά σχέδια εντυπωσιασμού που μάλιστα ενέχουν τον κίνδυνο καταστροφών, αλλά επειγόντως φυτοτεχνικά έργα συντήρησης και προστασίας, τονίζει σε ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ένωση Βιοεπιστημόνων (ΠΕΒ), με αφορμή την παραχώρηση του Κήπου από το Δήμο Αθηναίων για τη διεξαγωγή Μπιενάλε Τέχνης.
«Η χρήση του Εθνικού Κήπου για τη διεξαγωγή Μπιενάλε Τέχνης προϋποθέτει έργα τα οποία ενέχουν κινδύνους επιπτώσεων στα ιστορικά και βοτανικά χαρακτηριστικά του», τονίζεται στην ανακοίνωση της (ΠΕΒ), η οποία ακολούθως προχωρεί σε μια περιγραφή των περιεχομένων του Κήπου.
«Ο Εθνικός Κήπος σήμερα χαρακτηρίζεται από τα καμπυλόγραμμα μονοπάτια του, τα μικρά ανοίγματα, τις πυκνές συστάδες δένδρων και θάμνων, τη μεγάλη ποικιλία φυτών, την αρμονική ένταξη των κατασκευών στο χώρο και τη σημαντική παρουσία νερού σε τεχνητές λίμνες και κανάλια. Η σκίαση που δημιουργούν τα ψηλά δένδρα και η παρουσία του νερού συντελούν ώστε ο κήπος ακόμα και τις πιο ζεστές μέρες του καλοκαιριού να δημιουργεί συνθήκες δροσιάς και ξεκούρασης. Φιλοξενεί σήμερα περίπου 47.000 δένδρα και θάμνους προερχόμενα από όλο τον κόσμο, τα οποία ανήκουν σε 519 Είδη και ποικιλίες. Από αυτά, τα 102 είναι αυτοφυή ελληνικά ενώ τα υπόλοιπα ξενικά. Ορισμένα από τα ξενικά Είδη έχουν εγκλιματιστεί πολύ καλά στην περιοχή και μπορούν να θεωρηθούν «φυτικά μνημεία». Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι περίφημοι αμερικάνικοι φοίνικες, οι ουασινγκτόνιες (Washingtonia filifera), οι καζουαρίνες Αυστραλίας (Casuarina sp.), οι βραχυχίτωνες (Brachychiton platanifolia), οι κινέζικοι αείλανθοι (Ailanthus altissima), οι κανάριοι φοίνικες (Phoenix canariensis), τα μπαμπού (Bambusa vulgaris), οι φυτόλακες (Phytolacca dioica), οι αθάνατοι (Agave americana), κ.ά. Στα φυτά που συνδέονται με την ιστορία του κήπου ανήκουν οι βελανιδιές (Quercus aegilops, Q. petraea, Q. robur). Από τα ελληνικά δένδρα διακρίνονται οι φλαμουριές (Tilia europaea), οι φτελιές (Ulmus campestris), οι κουτσουπιές (Cercis siliquastrum), οι χαρουπιές (Ceratonia siliqua), η χαλέπιος πεύκη (Pinus halepensis), οι λεύκες (Populus alba), τα πλατάνια (Platanus orientalis), οι νεραντζιές (Citrus aurantium), οι αγριελιές (Olea europaea var. oleaster) και θάμνοι, όπως δάφνες (Laurus nobilis), δενδρολίβανα (Rosmarinus officinalis) κ.ά.».
Η ΠΕΒ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου επισημαίνοντας ότι «ο Εθνικός Κήπος αδιαμφισβήτητα χρειάζεται επειγόντως φυτοτεχνικά έργα συντήρησης και προστασίας. Τα έργα αυτά όμως για να είναι αποτελεσματικά πρέπει να σχεδιαστούν και υλοποιηθούν από ειδικούς επιστήμονες με σεβασμό των αρχών της φυτοτεχνίας και όχι ως «εικαστικές παρεμβάσεις» κάποιων μη ειδικών, οι οποίοι σχεδιάζουν την κοπή μεγάλων κωνοφόρων για την αποκατάσταση «οπτικής επαφής με την Ακρόπολη και με το κτίριο της Βουλής», φυτεύσεις για τις ανάγκες της Μπιενάλε, την κίνηση βαρέων οχημάτων μέσα στον κήπο για τις μεταφορές των εκθεμάτων και την κατασκευή έργων προβολής τους».
Και η ανακοίνωση καταλήγει: «Ως Πανελλήνια Ένωση Βιοεπιστημόνων καταδικάζουμε τέτοιου είδους παρεμβάσεις και ενώνοντας τη φωνή μας με την φωνή άλλων επιστημονικών φορέων θεωρούμε ότι, σε αντίθεση με την σχεδιαζόμενη δράση, ο Κήπος χρειάζεται επειγόντως συντήρηση και αποκατάσταση στο σύνολό του, σύμφωνα με τις διεθνείς αρχές των Ιστορικών Κήπων και Πάρκων (Χάρτα της Βενετίας και της Φλωρεντίας και Ευρωπαϊκή σύμβαση για το Τοπίο) και όχι με ευκαιριακά σχέδια εντυπωσιασμού». |