23 Οκτωβρίου 2015

FRANÇOIS HOLLANDE (Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας): Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, κύριε Πρωθυπουργέ, κύριε Πρόεδρε του Κοινοβουλίου, κυρίες και κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι μέλη του Κοινοβουλίου, κατ’ αρχήν θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τα θερμά σας λόγια, για τα συλλυπητήριά σας μετά από την καταστροφή που έπληξε τη χώρα μου με σαράντα δυο θύματα. Τα θερμά σας λόγια με συγκίνησαν ιδιαίτερα. 

Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που η Γαλλία γνωρίζει τέτοιες καταστροφές τα τελευταία χρόνια. Και εσείς, όμως, ξέρετε τι σημαίνει δοκιμασία και μπροστά σε τέτοια γεγονότα θα πρέπει να δείχνουμε αλληλεγγύη. 

Και βεβαίως αυτό που μας ενώνει είναι οι κοινές μας αξίες. Γι’ αυτό ακριβώς νιώθω ιδιαίτερη συγκίνηση και αξιολογώ ποια είναι η τιμή που κάνετε στη χώρα μου, δίνοντάς μου τη δυνατότητα να εκφραστώ, να πάρω το λόγο εδώ μπροστά στη Βουλή. Για κάθε Ευρωπαίο το Κοινοβούλιο της Ελλάδας, η Βουλή των Ελλήνων είναι ένα σύμβολο. Εδώ, στην αρχαία Αθήνα, γεννήθηκε η ιδέα της Δημοκρατίας και από εδώ μπόρεσε να ξεπεράσει τα ευρωπαϊκά σύνορα η Δημοκρατία, η οποία παραμένει μια ιδέα που μας ενώνει. 

Η Δημοκρατία είναι πάντα ένας αγώνας, δεν είναι κεκτημένο. Στην Ελλάδα χρειάστηκαν πολλές γενιές μέχρι να εδραιωθεί η Δημοκρατία. Είστε οι συνεχιστές της Εθνοσυνέλευσης στην Επίδαυρο και ξέρετε πολύ καλά ότι χρειάστηκε χρόνος μέχρι να μπορέσει να ανακτήσει την κυριαρχία του ο ελληνικός λαός, ένας λαός που έχει πληρώσει, έχει αντισταθεί στο φασισμό, στο ναζισμό. Και κατόπιν, πολεμήσατε για να ξαναβρείτε την ελευθερία σας. 

Είναι, λοιπόν, πολύ σημαντικό το ότι η Γαλλία μπόρεσε να σταθεί στο πλευρό της Ελλάδας στις δύσκολες στιγμές της ιστορίας της. Στην περίοδο της Δικτατορίας η Γαλλία μπόρεσε να υποδεχθεί καλλιτέχνες, φιλοσόφους, διανοούμενους, συνδικαλιστές και πολιτικούς ηγέτες.

Το 1974, στο αεροπλάνο του τότε Προέδρου Valéry Giscard d' Estaing, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής γύρισε στην Ελλάδα. Η Γαλλία, λοιπόν, συνέχισε τις προσπάθειές της από τότε μέχρι σήμερα έτσι ώστε να εδραιωθεί η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρώπη. 

Ο Στρατηγός De Gaulle το 1963 ήρθε εδώ, στην Αθήνα, και είπε ότι αυτή η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δεν μπορεί παρά να προασπιστεί τα κυρίαρχα δικαιώματά του στο εσωτερικό αυτών των συνόρων είτε να γίνει ένας οικονομικός δορυφόρος. Αυτά τα λόγια είναι σήμερα καθοριστικά, επίκαιρα, τη στιγμή που παίρνω το λόγο εδώ μπροστά σας.

Θα ήθελα, λοιπόν, να σας πω για την επίσκεψή μου στην Ελλάδα σήμερα ότι από τη Γαλλία που γεννήθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη Γαλλία της Γαλλικής Επανάστασης που έδωσε ελπίδα και εκτός των γαλλικών συνόρων, έρχομαι σήμερα στην Ελλάδα, για να χαιρετήσω το δίδαγμα Δημοκρατίας που μας δώσατε τους τελευταίους μήνες, μία χώρα δηλαδή για την οποία η αξιοπρέπεια είναι κάτι σημαντικό. Είναι μία χώρα που θέλει να κρατήσει στα χέρια της την τύχη της, να αντιμετωπίσει με θάρρος τις δυσκολίες που την έχουν πλήξει. 

Δημοκρατία, λοιπόν, είναι να απευθυνθεί κανείς στην ευφυΐα των πολιτών και όχι στο φόβο, να δώσει τη δυνατότητα σε ένα λαό να κάνει μία διαυγή επιλογή, να διαλέξει την υπευθυνότητα, τη βούληση. Δημοκρατία είναι ο διάλογος, το ανοιχτό πνεύμα και η πρόοδος, ο αγώνας κατά της ολιγαρχίας, των προνομίων και γι’ αυτό και αυτός ο αγώνας είναι ασταμάτητος, δεν ολοκληρώνεται ποτέ. Θα πρέπει, λοιπόν, πραγματικά να στηρίξουμε τη Δημοκρατία, να μην υποχωρήσουμε μπροστά στη δημαγωγία. 

Ο ελληνικός λαός πήρε το λόγο τρεις φορές τους τελευταίους μήνες. Η Ευρώπη, λοιπόν, σας κοιτούσε και αναρωτιόταν, γιατί ήταν καθοριστική η απόφασή σας και για το μέλλον της Ευρώπης και όχι μόνο για τη δική σας τύχη. Όμως, σταθήκατε στο ύψος των περιστάσεων. 

Εδώ και χρόνια, τρία διαδοχικά Κοινοβούλια ψήφισαν προγράμματα στήριξης σημαντικά για το μέλλον της χώρας. Υπήρξε και η Συμφωνία της 13ης Ιουλίου. Γνωρίζω πολύ καλά τι συζητήσεις έντονες προκάλεσε αυτή η Συμφωνία. Υιοθετήσατε, όμως, με μεγάλη πλειοψηφία και εθνική ενότητα αυτή τη Συμφωνία εδώ στο Κοινοβούλιο. Εκφράσατε τις δικές σας ευαισθησίες, αλλά εκφράσατε κυρίως τη δέσμευσή σας προς την Ευρώπη και τη θέλησή σας να παραμείνετε στην Ευρωζώνη.

Έναντι, λοιπόν, διχαστικών δυνάμεων που οδηγούσαν σε διάσπαση, εσείς πιστέψατε στην ευρωπαϊκή ιδέα και δεν ακούσατε τις συμβουλές όλων αυτών που σας συμβούλευαν περιστασιακά και για λίγο να βγείτε από την Ευρωζώνη. Δεν θελήσατε, επίσης, να κλειστείτε σε έναν προστατευτισμό και να προστατευθείτε από σύνορα, χάρτινα σύνορα θα έλεγα. 

Θελήσατε, αντίθετα, να ανανεώσετε τη δέσμευσή σας και την προσήλωσή σας στις ευρωπαϊκές ιδέες.

 

Υπερασπιστήκατε την εθνική σας κυριαρχία, χωρίς όμως να γίνετε εθνικιστές. Υποστηρίξατε την ιδιαιτερότητά σας, χωρίς να απομονωθείτε. Θελήσατε να στηρίξετε την ταυτότητά σας, χωρίς όμως να έχετε ψευδαισθήσεις. Στηρίξατε μία συμβιβαστική λύση, που είναι ουσιαστικά αυτό που θεμελιώνει την ευρωπαϊκή ιδέα. 

Προστατεύσατε με αυτή την απόφασή σας την Ευρώπη από αναταραχές που θα μπορούσαν να την είχαν αποσταθεροποιήσει και την ίδια ώρα προστατευθήκατε από την κερδοσκοπία, η οποία θα σας είχε καταστρέψει. Ήδη σας έπληξε πολύ. Η απόφασή σας αυτή έβαλε την Ελλάδα σε μία νέα δυναμική. Η Ελλάδα σήμερα μπορεί να αναστηλωθεί και να ανακάμψει.

Θα ήθελα, λοιπόν, μέσω ημών να εκφράσω τη στήριξη της Γαλλίας προς την Ελλάδα. Εδώ και έξι χρόνια περνάτε από οικονομική κρίση, κοινωνική κρίση, ηθική κρίση άνευ προηγουμένου. Το 1/4 του εθνικού πλούτου έχει καταστραφεί, έχει εξαλειφθεί. Οι πιο αδύναμες κοινωνικά ομάδες έχουν πληγεί περισσότερο. 

Οι νέοι σήμερα δεν έχουν μέλλον. Και αυτό που σας εκφράζω εδώ δεν είναι συμπόνοια, γιατί έχετε δίκιο να μην θέλετε συμπόνοια, αυτό που εκφράζω είναι η στήριξη για μια συνεργασία ισχυρή. 

Η Γαλλία δεσμεύεται για μια συνεργασία για την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και την επιστροφή της ανάπτυξης. Είμαι Γάλλος, φίλος της Ελλάδας και δεσμεύομαι και ως Γάλλος, αλλά και ως Ευρωπαίος, ως προοδευτικός, γιατί από την αρχή της πολιτικής μου δέσμευσης με εμπνέουν οι προοδευτικές ιδέες. 

Από την αρχή προσπάθησα να στηρίξω την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη για έναν πολύ απλό λόγο: Χωρίς την Ελλάδα, η Ευρώπη δεν θα ήταν Ευρώπη και η Ευρωζώνη θα έχανε νομιμότητα.

Ξέρω βεβαίως ότι οι μεταρρυθμίσεις που καλείστε να υλοποιήσετε είναι πολύ απαιτητικές. Και στη Γαλλία χρειαζόμαστε τέτοιες μεταρρυθμίσεις, έτσι ώστε να προστατεύσουμε το κοινό μας μέλλον. Ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολες οι μεταρρυθμίσεις, ιδιαίτερα για την εξισορρόπηση του συνταξιοδοτικού, για το θέμα της φορολογικής μεταρρύθμισης –άδικο-, για τον εκσυγχρονισμό του κράτους, την οικονομική αποτελεσματικότητα. Όλα αυτά, όμως, είναι απαραίτητα, όχι μόνο για λογιστικούς λόγους, αλλά και για την εγγύηση του μέλλοντος των νέων Ελλήνων, για το μέλλον της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της Ελλάδας, αλλά και την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών.

Αυτή η τόσο μακριά νύχτα της 12ης Ιουλίου σημάδεψε, όχι μόνο την τύχη της Ελλάδας, αλλά και μιας ιδέας που έχουμε για την Ευρώπη. Πολλές φορές χρειάζονται ώρες για να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται. Εκείνη τη νύχτα δεν επρόκειτο για κάποια μέτρα, επρόκειτο για τη συνύπαρξή μας στην Ευρώπη, αν η ευρωπαϊκή ιδέα μάς ξεπερνάει. Βεβαίως, χρειάζεται πειθαρχία, αλλά η πειθαρχία δεν αρκεί. Έπρεπε να καταλάβουμε αν έχουμε ένα κοινό όραμα, μια κοινή τύχη.

Όταν μπήκα εκείνο το βράδυ της Συνόδου Κορυφής, κοίταζα τους συναδέλφους μου, τους Ευρωπαίους ηγέτες και δεν ήμουν καθόλου σίγουρος ότι θα μπορούσα να τους πείσω. Και εκείνοι αναρωτιόνταν τι έπρεπε να κάνουν. Νωρίς το πρωί, όταν άρχισαν να υπάρχουν αμφιβολίες αν θα μπορούσαμε ή όχι να βρούμε λύση, τους ένιωσα ανήσυχους, πολύ ανήσυχους όσον αφορά τις συνέπειες του να μην παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Χρειάστηκε να συζητήσουμε, χρειάστηκαν επιχειρήματα και θα ήθελα εδώ να χαιρετίσω τη στάση του Αλέξη Τσίπρα, γιατί αγωνίστηκε, έτσι ώστε να γίνει σεβαστή η θέση της Ελλάδας. Κι αυτό το έκανε εξ ονόματος της χώρας του και δεν είναι εύκολο να υπάρξει ένα αξιόπιστο πρόγραμμα, το οποίο θα πρέπει να υιοθετηθεί σε ένα πνεύμα εμπιστοσύνης, όπως ακριβώς έκανε εκείνη τη νύχτα των διαπραγματεύσεων, η οποία κράτησε ατελείωτες ώρες. Τέλος, έγινε η Συμφωνία, η οποία πρέπει να βασίζεται σε υπευθυνότητα και σε δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Ελλάδα.

Χρειάζεται αλληλεγγύη της Ευρώπης, αλλά θα πρέπει να δούμε τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Υπάρχουν τα 35 δισεκατομμύρια ευρώ για τις επενδύσεις, η δέσμευση όσον αφορά την εξυπηρέτηση του χρέους, κάτι που είναι απαραίτητο. Τις επόμενες εβδομάδες, οι οποίες θα είναι καθοριστικές, θα πρέπει η Ελλάδα για άλλη μια φορά να αντιμετωπίσει την αξιολόγηση των δεσμεύσεών της. 

Σας διαβεβαιώ ότι είναι πολύ σημαντικό να γίνει σεβαστό αυτό που γράφτηκε στη Συμφωνία. Και είναι πολύ σημαντικό, έτσι ώστε να τηρηθούν οι δεσμεύσεις και να μην αμφισβητηθούν τα θεμελιώδη δικαιώματα των οικογενειών της Ελλάδας, το δικαίωμα για μία στέγη και ομιλώ εδώ για τις κατασχέσεις των πρώτων κατοικιών. Και εδώ άκουσα πολύ καλά το μήνυμα που μου έδωσε η Ελληνική Κυβέρνηση. 

 

Οι επόμενες, λοιπόν, εβδομάδες θα είναι καθοριστικές, γιατί σε αυτές τις επόμενες εβδομάδες θα πρέπει πραγματικά να ξεκαθαριστεί η αβεβαιότητα στην οποία βρίσκεται εδώ και πολύ καιρό ο ελληνικός λαός. Θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί ο προϋπολογισμός, να γίνει η ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος και να υπάρξει άρση του ελέγχου των κεφαλαίων. 

Θα ήθελα να επαναλάβω ότι η Γαλλία ήταν στο πλευρό σας κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων. Θα παραμείνουμε στο πλευρό σας για την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, διότι αυτή ήταν η επιλογή μου, αυτή ήταν η επιλογή των Ευρωπαίων, αλλά και για έναν άλλο λόγο, γιατί υπάρχει ένα δεσμός μεταξύ των δύο χωρών μας, των δύο λαών μας. Πρόκειται για έναν δεσμό ιστορικό. Η Γαλλία στήριξε την Ελλάδα κάθε φορά που η ανεξαρτησία και η δημοκρατία απειλούνταν. 

Οι ηγέτες της Γαλλίας, οι προκάτοχοί μου, άσχετα με την πολιτική τους ευαισθησία, στήριξαν τον δεσμό των δύο χωρών μας, των δύο δημοκρατικών μας πολιτευμάτων, θέλοντας να μας τοποθετήσουν στην ίδια ευρωπαϊκή κατεύθυνση. 

Θελήσαμε, επίσης, να δραστηριοποιηθούμε στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γιατί πρεσβεύουμε τις ίδιες αξίες υπέρ της ειρήνης στη Μέση Ανατολή. Θέλουμε να καταπολεμήσουμε την τρομοκρατία. Θέλουμε να βρεθούν πολιτικές λύσεις, οι οποίες επιτέλους θα σταματήσουν αυτόν τον αποτρόπαιο πόλεμο στη Συρία. Και ακριβώς επειδή έχουμε δεσμευθεί σε αυτήν την περιοχή, είμαστε δύο μεσογειακές χώρες, θέλουμε να υπάρξει συνύπαρξη διαφορετικών θρησκειών, εθνών, να υπάρξει σεβασμός των μειονοτήτων. Και εδώ σκέφτομαι ιδιαίτερα τους χριστιανούς στη Μέση Ανατολή που πρέπει να τους επιτρέψουμε να παραμείνουν εκεί που πάντα ζούσαν. Η Γαλλία, λοιπόν, χαιρετά ιδιαίτερα τις προσπάθειες της Ελλάδας για τη σταθεροποίηση της περιοχής της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Στηρίζουμε όλες τις πρωτοβουλίες που αφορούν το Κυπριακό και οι οποίες θα συνοδεύσουν, θα στηρίξουν το διάλογο για να υπάρξει επανένωση της Κύπρου και να υπάρξει και μια πολιτική λύση, σύμφωνα με τους προκαθορισμένους κανόνες και κριτήρια των Ηνωμένων Εθνών. Αυτά μας ενώνουν στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής.

Βεβαίως, υπάρχουν και αυτά που θέλουμε να κάνουμε από εδώ και πέρα για την Ευρώπη. Η Ευρώπη δεν είναι απλώς ένα νόμισμα, μία αγορά, κανόνες. Είναι μία κοινή ιδέα. Είναι αξίες. Και ήρθε η ώρα -πέρα από την πειθαρχία, η οποία τόσο πολύ μας έχει απασχολήσει τον τελευταίο καιρό εξαιτίας της κρίσης που μας μαστίζει- η Ευρώπη να προχωρήσει, να γίνει πιο δυνατή σε πολιτικό επίπεδο, να μπορεί να μεταφέρει μηνύματα, να μιλήσει δυνατά και να μην αφήνουμε άλλους να μιλάνε εξ ονόματος της Ευρώπης. Αντίθετα, η Ευρώπη θα πρέπει να είναι μια πολιτική δύναμη. 

Η Ευρώπη θα πρέπει να δώσει ελπίδα σε λαούς που σήμερα αμφιβάλλουν. Και αν βλέπετε να μην είναι τόσο έντονη σήμερα η ευρωπαϊκή ιδέα και φιλοδοξία, αυτό είναι κάτι που σίγουρα θα πλήξει και τη Δημοκρατία. Αυτοί που αμφισβητούν την Ευρώπη αμφισβητούν τις αξίες της, αμφισβητούν τις αρχές της. 

Πρέπει, επίσης, να δώσουμε μια κοινωνική διάσταση σε αυτήν την Ευρώπη, μια αλληλεγγύη. Θα επανέλθω στο θέμα της αλληλεγγύης, όταν θα μιλήσω για τους πρόσφυγες.

Βεβαίως, επανέρχομαι στη φιλία μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας, γιατί και εδώ υπάρχει μια οικονομική διάσταση, την οποία θέλω να ενισχύσω με την επίσκεψή μου. Είμαστε ο τέταρτος επενδυτής στην Ελλάδα με εκατόν είκοσι επιχειρήσεις και δώδεκα χιλιάδες Έλληνες εργάζονται σε αυτές.

Θα ήθελα η Γαλλία να ενισχύσει τη θέση της, να συμμετάσχει σε μεγάλα σχέδια υποδομών στην Ελλάδα, στον τομέα της υγείας, στην ενέργεια, στις νέες τεχνολογίες. Η Γαλλία μπορεί να συνεισφέρει και εσείς μπορείτε να δημιουργήσετε με τη Γαλλία μια στρατηγική εταιρική σχέση. 

Βεβαίως, ο Πρωθυπουργός σας ζήτησε να επιστρέψουν οι επενδύσεις. Εγώ θα κάνω έκκληση στους Γάλλους επιχειρηματίες. Ήρθα εδώ με μία αντιπροσωπεία Υπουργών, μελών κάθε παράταξης του Κοινοβουλίου, εκλεγμένους, αλλά και πολλούς Γάλλους επιχειρηματίες, γιατί ήθελα να αποκτήσουν εμπιστοσύνη οι Γάλλοι επιχειρηματίες στην οικονομία της Ελλάδας και να πάρουν χρήσιμες αποφάσεις για τις δύο χώρες μας.

Υπάρχει και το θέμα του πολιτισμού. Ο πολιτισμός δεν είναι κάτι το επιπλέον, ο πολιτισμός είναι η ψυχή μας. 

Είμαστε δύο μεγάλα έθνη, τα οποία επιθυμούν να δημιουργήσουν μια εικόνα μέσω του πολιτισμού. Ο πολιτισμός είναι ίσως το πιο πολύτιμο που έχουμε. Τα πάντα μπορεί να χάσει ένας λαός και μια χώρα εκτός από τον πολιτισμό του, γιατί πρόκειται για την ψυχή του. Εγώ λοιπόν θα ήθελα οι δύο χώρες μας να έχουν περισσότερες φιλοδοξίες, με καλλιτέχνες, με μουσεία. 

Ο τομέας της αρχαιολογίας είναι επίσης ένας καθοριστικός τομέας και η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή από το 1846 συμμετέχει στην ακτινοβολία αυτού του τομέα για τις δύο χώρες μας. 

Υπάρχει επίσης και η γαλλική γλώσσα, η γαλλοφωνία, της οποίας είναι μέλος η Ελλάδα. Θυμάμαι ότι στη δική μου γενιά -μια προηγούμενη γενιά- πολλοί Έλληνες μιλούσαν γαλλικά. Θα ήθελα, λοιπόν, η Γαλλία να γίνει η πρώτη χώρα υποδοχής Ελλήνων φοιτητών. Και θα ήθελα να υπάρξει πολλαπλασιασμός των συμφωνιών συνεργασίας. Έχουν υπογραφεί πεντακόσιες συμφωνίες συνεργασίας μεταξύ ελληνικών και γαλλικών ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. 

Επίσης, μπορούμε να συνεργαστούμε και σε πολλούς άλλους τομείς, τους οποίους σας ανέφερα, που θα ενσωματωθούν στη διακήρυξη που υπογράψαμε με τον Πρωθυπουργό, τον Αλέξη Τσίπρα. 

Η Γαλλία, λοιπόν, θα στηρίξει οικονομικά και τεχνικά την Ελλάδα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, για τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης, για τη μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας, των νοσοκομείων, και για οτιδήποτε, όπως η φορολογία, θα μπορούσε να σας βοηθήσει να ανακτήσετε περισσότερη οικονομική ανάπτυξη. 

Βεβαίως, όλα αυτά τα θέματα είναι ευαίσθητα θέματα. Η Γαλλία είναι διατεθειμένη, ακριβώς επειδή είναι πολύ ευαίσθητη σε θέματα κυριαρχίας, να σας συνοδεύσει και στο θέμα της αξιοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του κράτους. Και αυτό εμπεριέχεται στη Συμφωνία της 13ης Ιουλίου. 

Κυρίες και κύριοι, σας είπα ότι η Ευρώπη είναι αυτό που θέλουμε να κάνουμε. Η Ευρώπη είναι μια κληρονομιά, ένα κεκτημένο, μια ιστορία που διαθέτουμε. Και το ερώτημα είναι: Μας εμπνέει ακόμα αυτό το σχέδιο; Υπάρχει ακόμα ευρωπαϊκή φιλοδοξία; Υπάρχει ακόμα ευρωπαϊκή κοινή τύχη και όραμα; 

Κάποιοι έρχονται στην Ευρώπη για να έχουν απλώς οικονομική στήριξη. Και κανείς δεν μπορεί να παραμείνει στην Ευρώπη μόνο για οικονομικούς λόγους. Μένουμε στην Ευρώπη, γιατί μόνο από κοινού μπορούμε να είμαστε αλληλέγγυοι, πιο ισχυροί και πιο ικανοί να αλλάξουμε τον κόσμο. Γι’ αυτόν τον λόγο, θα ήθελα να εδώ υπογραμμίσω ότι η Ευρώπη δεν υπάρχει χωρίς αλληλεγγύη και χωρίς κοινές αξίες. 

Σήμερα η Ελλάδα είναι στην πρώτη γραμμή όσον αφορά στις ροές των προσφύγων -πεντακόσιες χιλιάδες από την αρχή του 2015. Η μεγάλη πλειοψηφία αυτών των προσφύγων θέλουν να ξεφύγουν από βιαιότητες, από πόλεμους και ζητούν καταφύγιο στην Ευρώπη. Υπάρχουν και άλλοι που χρησιμοποιούν τη μετανάστευση για να μπορέσουν να ζήσουν καλύτερα, να βρουν δουλειά. Αυτούς δεν μπορούμε να τους υποδεχτούμε. 

Είναι δύσκολη απόφαση, αλλά αυτό πρέπει να κάνουμε. Πρέπει να προστατεύσουμε τα σύνορά μας και η Ευρώπη μπορεί και πρέπει να αποτελέσει εγγύηση. 

Δεν μπορούμε να αφήσουμε την Ελλάδα όμως και την Ιταλία μόνες μπροστά σε αυτήν τη ροή προσφύγων. Η Ευρώπη, λοιπόν, πρέπει να πάρει αποφάσεις. 

Εδώ, επανέρχομαι στην ιδέα και στη λέξη της «αλληλεγγύης». Αυτοί που αμφισβητούσαν την αλληλεγγύη όταν έπρεπε να στηρίξουν οικονομικά κάποιες χώρες, σήμερα ζητούν αλληλεγγύη οι ίδιοι προς τις ίδιες χώρες αυτές, ζητώντας τους να προστατεύσουν τα εξωτερικά σύνορα. Και καλά κάνουν. Η Ελλάδα είχε δίκιο όμως όταν ζητούσε αλληλεγγύη, γιατί αυτή είναι η βάση της ευρωπαϊκής ιδέας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Όταν μια χώρα αντιμετωπίζει δυσκολίες, πρέπει να την στηρίξουμε, όχι όταν όλα πηγαίνουν καλά. Όλοι χρειαζόμαστε οι μεν τους δε. 

Υπάρχουν κάποιοι στην Ευρώπη που δεν γνωρίζουν τη γεωγραφία και ξαφνικά συνειδητοποίησαν ότι η Ελλάδα είναι στο Νότο, ότι έχει σύνορα, ότι οι ακτές της είναι λίγα χιλιόμετρα μακριά από την Τουρκία και ότι υπήρχε πέρασμα, ότι υπάρχουν ελληνικά νησιά τα οποία έχουν κατακλυστεί σήμερα από τους πρόσφυγες. Αυτό ακριβώς πρέπει να δείξουμε. Πρέπει να δείξουμε αποτελεσματικότητα και αλληλεγγύη.

 

Γιατί αν η αλληλεγγύη είναι απλώς ευχολόγια, διακηρύξεις και λέξεις, δεν έχει καμία αποτελεσματικότητα. 

Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να δημιουργήσουμε αυτά τα περίφημα «Hot Spots», τα Κέντρα Καταμέτρησης και Ταυτοποίησης, έτσι ώστε να υποδεχόμαστε τους ανθρώπους αυτούς, αυτοί που δεν μπορούν να μπουν να τους αποπέμπουμε και αυτούς που πρέπει να τους υποδεχθούμε να τους δώσουμε άσυλο. Πρέπει να δημιουργήσουμε βεβαίως και συνοριοφύλακες σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Θα πρέπει να έχουμε μια σχέση με την Τουρκία, μια σχέση απαιτητική, μια σχέση αλληλοβοήθειας, υποστήριξης, γιατί δεν μπορούμε να αφήσουμε η Τουρκία να αφήνει να περνούν άτομα τα οποία θα έπρεπε να σταματήσουν. 

Ξεκινήσαμε, λοιπόν, με την Τουρκία τη συνεργασία μας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Και η κ. Μέρκελ την προηγούμενη Κυριακή πήγε στην Τουρκία και στο όνομα της Ευρώπης ξεκίνησε αυτήν τη συνεργασία, αλλά και εκεί θα πρέπει βεβαίως να τεθούν όροι και να δοθούν στηρίξεις και μέτρα. 

Η Γαλλία θα διαθέσει στις ευρωπαϊκές υπηρεσίες που στηρίζουν την Ελλάδα -την FRONTEX και το Ευρωπαϊκό Γραφείο για το άσυλο- προσωπικό και μέσα, ώστε να στηρίξει αυτές τις δύο υπηρεσίες για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες. 

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ζήσατε μια κρίση και συνεχίζετε να τη ζείτε. Στην Ελλάδα και στα ελληνικά «κρίση» δεν σημαίνει μόνο «κρίση», αλλά προέρχεται από το ρήμα «κρίνω» που σημαίνει «αξιολογώ» και «αποφασίζω» επίσης. Είναι στιγμές δηλαδή που τα πράγματα μπορούν να στραφούν προς τη μία ή προς την άλλη πλευρά. Μπορεί να ξαναγεννηθεί η ελπίδα ή να συμβεί και το αντίθετο. 

Εγώ πιστεύω ότι αυτήν τη στιγμή θα έχουμε μια αναγέννηση και θα πρέπει και η Γαλλία να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που της αναλογεί. Και αν θέλετε πραγματικά να υπάρξει επόμενο στάδιο στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, τότε θα πρέπει όλοι να μην λειτουργήσουμε με τον τρόπο του «κατά προσέγγιση». Θα πρέπει να λειτουργήσουμε με βαθιά πιστεύω, γιατί εάν δεν προχωρήσει η Ευρώπη, τελικά λογικά όλες οι χώρες θα αρχίσουν να την αμφισβητούν. 

Δεν είμαι υπέρ αυτών που θέλουν να αποσυρθούν, να περιχαρακωθούν, να υψώσουν τείχη, να θεωρήσουν τον άλλο ως ύποπτο. Δεν συμφωνώ με αυτούς που δεν θέλουν τίποτα να δώσουν σε όλους όσοι ζουν σε διαφορετική χώρα ή με διαφορετικό τρόπο. 

Θα ήθελα να μην καταφεύγει κανείς στον φόβο. Θα ήθελα να διδαχθούμε για το πώς η οικονομική και κοινωνική κρίση οδήγησε σε απογοητεύσεις και σε ρήγματα. Να τα κρίνουμε όλα αυτά, να τα γνωρίσουμε και να δράσουμε. Γι’ αυτό προτείνω η Ευρώπη να αποκτήσει μια νέα πολιτική ατζέντα, να υπάρξουν έργα επενδυτικά και σχέδια πέρα από το σχέδιο Γιούνκερ, να εμπλακεί η νεολαία, να είναι η νέα γενιά στον πυρήνα των ευρωπαϊκών πολιτικών. 

Εγώ αυτό που επιθυμώ είναι η οικονομική και νομισματική ένωση να έχει το δικό της προϋπολογισμό, τη δική της οικονομική διακυβέρνηση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να συνδέεται άμεσα με τη λήψη των αποφάσεων σε επίπεδο Αρχηγών Κρατών και κυβερνήσεων ή σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Επιτροπής. 

Οφείλουμε να προχωρήσουμε, να προχωρήσουμε προς τα εμπρός, να προοδεύσουμε, να έχουμε μία πορεία που δεν ανακόπτεται και είναι κάτι που λέω εδώ, στην Ελλάδα, γιατί η Γαλλία όπως και η Ελλάδα έχει εμπνευστεί από τον αιώνα του Διαφωτισμού. Πιστεύουμε ότι πάντοτε υπάρχει η δυνατότητα προόδου.

Και πέρα από την οικονομική ισχύ της κάθε χώρας ή την αδυναμία της όποιας χώρας, η Ελλάδα και η Γαλλία είναι χώρες που ενσαρκώνουν μία συγκεκριμένη ιδέα, μία συγκεκριμένη αντίληψη του πολιτισμού και έχουμε όλοι αυτή τη συνείδηση. Κι έτσι θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε και να κομίσουμε ένα πραγματικά ευρωπαϊκό μήνυμα, ένα ευρωπαϊκό μήνυμα που θα σφυρηλατήσει μεταξύ των λαών της Ευρώπης, ένα μήνυμα που θα θέσει στο περιθώριο τους φανατισμούς, ένα μήνυμα το οποίο θα μας οδηγήσει σε μία κοινή ζωή, που θα δώσει ελπίδα στη νεολαία. Και γι’ αυτό το λόγο ήρθα εδώ στην Αθήνα, στο λίκνο της Δημοκρατίας. 

Ήρθα γιατί ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στις επιλογές που κάνατε, να εκφράσω την αλληλεγγύη μου και να εκφράσω τη στήριξη μου στο σεβασμό που έχετε αναλάβει να τηρήσετε τις δεσμεύσεις σας. Εδώ στην Ελλάδα, στο λίκνο της Δημοκρατίας υπήρξε η πρώτη αντίληψη, η πρώτη φαντασίωση για τη δημιουργία της Ευρώπης και από εδώ πρέπει να ξεκινήσουμε για να οικοδομήσουμε το κοινό μας μέλλον.

Ζήτω η Ελλάδα! Ζήτω η Γαλλία! Ζήτω η φιλία μας!