Με τις μέσες ωριαίες αποδοχές των γυναικών στην Ευρώπη να υπολείπονται κατά 16,7 % των αντίστοιχων αποδοχών των ανδρών, στην πραγματικότητα, οι γυναίκες παρέχουν ετησίως το 16 % του χρόνου εργασίας τους δωρεάν. Στην Ελλάδα η μισθολογική διαφορά μεταξύ των δύο φύλων αντιπροσωπεύει το 15%. 

Ενόψει της ημέρας αυτής, ο πρώτος Αντιπρόεδρος κ. Τίμερμανς, η Επίτροπος κ. Τίσεν και η Επίτροπος κ. Γιούροβα δήλωσαν:

«Εάν ο μέσος Ευρωπαίος άνδρας σταματήσει να εργάζεται σήμερα, οι συνολικές αποδοχές του για το έτος που διανύουμε θα είναι παρά ταύτα ίσες με τις αποδοχές που θα λάβει η μέση Ευρωπαία γυναίκα που θα συνεχίσει να εργάζεται μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου. Το γεγονός αυτό δεν είναι δίκαιο, δεν είναι βιώσιμο και, ειλικρινά, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό. Οι Ευρωπαίοι εργοδότες πρέπει να σταματήσουν να στέλνουν το μήνυμα ότι οι γυναίκες αξίζουν δύο μισθούς λιγότερο κατ’ έτος από ό,τι οι άνδρες.

Οι άνδρες και οι γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ίσοι — αυτό αποτελεί μία από τις θεμελιώδεις αξίες μας. Ωστόσο αυτό, στην αγορά εργασίας μας, ακόμη και το έτος 2016, δεν αποτελεί ακόμη πραγματικότητα. 

Η αλήθεια είναι ότι ο χώρος εργασίας εξακολουθεί να αποτελεί τομέα στον οποίο οι γυναίκες και οι άνδρες δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες. Για εργασία ίσης αξίας, οι άνδρες λαμβάνουν κατά μέσο όρο υψηλότερες αποδοχές. 

Η «γυάλινη οροφή» εξακολουθεί να υφίσταται: μολονότι περισσότερες γυναίκες διαθέτουν πτυχίο πανεπιστημίου από ό,τι άνδρες, ποσοστό μικρότερο από το 5 % των διευθυντών επιχειρήσεων στην ΕΕ είναι γυναίκες. Πρόκειται για σπατάλη των ικανοτήτων των γυναικών. Γενικά, οι γυναίκες εργάζονται συχνά σε κλάδους στους οποίους οι αμοιβές είναι χαμηλότερες, ενώ, επιπλέον, οι άνδρες είναι λιγότερο πιθανό να διακόψουν τη σταδιοδρομία τους και να αναλάβουν τη φροντίδα των παιδιών τους ή εξαρτώμενων συγγενών. Ως εκ τούτου, συνήθως οι γυναίκες είναι αυτές που αφιερώνουν λιγότερο χρόνο σε αμειβόμενη εργασία και που δυσκολεύονται περισσότερο να συνδυάσουν την επαγγελματική με την οικογενειακή τους ζωή. 

Οι ανισότητες αυτές αντικατοπτρίζονται στις ωριαίες αποδοχές των γυναικών, οι οποίες εξακολουθούν να υπολείπονται κατά 16,7 % των αντίστοιχων αποδοχών των ανδρών συναδέλφων τους. Εξάλλου, με τον σημερινό ρυθμό προόδου, το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων μειώνεται τόσο αργά ώστε, αν ο ρυθμός αυτός συνεχιστεί, θα χρειαστεί να περιμένουμε το έτος 2086 μέχρι να εξισωθούν οι αποδοχές γυναικών και ανδρών.

Η Επιτροπή εργάζεται σκληρά για να εξαλείψει το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων. Διαβουλευθήκαμε με τους κοινωνικούς εταίρους και με το ευρύ κοινό αναζητώντας τρόπους καλύτερης αντιμετώπισης των προκλήσεων που θέτει ο συνδυασμός επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, ούτως ώστε τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες να μπορούν να αξιοποιούν πλήρως τις δυνατότητές τους στην αγορά εργασίας, απολαμβάνοντας παράλληλα την οικογενειακή ζωή τους.

Με την ολοκλήρωση πλέον των διαβουλεύσεων με τους κοινωνικούς εταίρους, η Επιτροπή θα υποβάλει εντός του 2017 πρόταση για τις εργαζόμενες οικογένειες, η οποία όχι μόνο θα βοηθά τους εργαζόμενους γονείς και τους λοιπούς εργαζόμενους που βαρύνονται με υποχρεώσεις παροχής φροντίδας να επιτύχουν τη σωστή ισορροπία μεταξύ της προσωπικής και της επαγγελματικής τους ζωής, αλλά θα οδηγεί και σε αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας. Απαιτείται περισσότερη ισότητα στη λήψη αδειών και στην παροχή επιλογών άδειας, καθώς και πιο ευέλικτες ρυθμίσεις εργασίας και οικονομικότερες υπηρεσίες παιδικής φροντίδας. Οι άνδρες θα πρέπει να είναι σε θέση να επιλέγουν να φροντίζουν τις οικογένειές τους, όπως ακριβώς και οι γυναίκες, και οι επιχειρήσεις θα πρέπει να μπορούν να κρατούν και να προωθούν τις ικανές γυναίκες που χρειάζεται η Ευρώπη. Η Επιτροπή θα συνεχίσει επίσης να υποστηρίζει έμπρακτα τις προσπάθειες των κρατών μελών για την εξάλειψη του μισθολογικού χάσματος μεταξύ των φύλων.

Σήμερα λοιπόν, την ευρωπαϊκή ημέρα ισότητας των αμοιβών, δεσμευόμαστε να παρέχουμε στις γυναίκες και στους άνδρες τις ίδιες ευκαιρίες στην αγορά εργασίας. Η παροχή ίσης αμοιβής για εργασία ίσης αξίας στον ίδιο χώρο εργασίας δεν αποτελεί απλώς θεμελιώδη ευρωπαϊκή αξία αλλά και όρο της ανταγωνιστικότητάς μας, η οποία θα εξαρτηθεί και από την ικανότητά μας να επιτρέπουμε την ανάπτυξη των ικανοτήτων των γυναικών, για την πρόοδο όλων μας».