Τα νεότερα διεθνή επιστημονικά δεδομένα για την επιδημία του κορονοϊού, όπως τα επιμελείται ο Θάνος Δημόπουλος, Καθηγητής Θεραπευτικής της Ιατρικής Σχολής και Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας (https://mdimop.gr/covid19).

Αναλυτικά:

Η Ιατρική βιβλιογραφία και οι βάσεις δεδομένων Διεθνών Οργανισμών εμπλουτίζονται καθημερινά από νέα δεδομένα όσον αφορά στο νέο κορωνοϊό (SARS-Cov-2). Στη Θεραπευτική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, με Διευθυντή τον Καθηγητή και Πρύτανη Θάνο Δημόπουλο πραγματοποιείται αποδελτίωση των πιο σημαντικών δημοσιεύσεων και ανακοινώσεων. 

Με δημοσίευσή τους στο The New England Journal of Medicine, στις 30.03.2020, οι Bhatraju και συνεργάτες αναφέρονται στην εμπειρία τους σχετικά με τη διαχείριση βαρέως πασχόντων ασθενών με COVID-19 που έχρηζαν νοσηλείας σε μονάδα εντατικής θεραπείας σε 9 νοσοκομεία της περιοχής του Seattle στις ΗΠΑ. Συνολικά, εντοπίστηκαν 24 ασθενείς με επιβεβαιωμένη λοίμωξη Covid-19. Η μέση ηλικία (± σταθερή απόκλιση) των ασθενών ήταν 64 ± 18 έτη, το 63% ήταν άνδρες και τα συμπτώματά τους είχαν ξεκινήσει 7 ± 4 ημέρες πριν από την εισαγωγή στο νοσοκομείο. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα ήταν ο βήχας και η δύσπνοια, ενώ το 50% των ασθενών είχαν πυρετό κατά την εισαγωγή. Το 58% είχε σακχαρώδη διαβήτη. Κανένας από τους ασθενείς δεν είχε ταξιδέψει πρόσφατα σε χώρα με υψηλή συρροή κρουσμάτων όπως η Κίνα, η Νότια Κορέα, το Ιράν ή η Ιταλία. Η οριακή πλειοψηφία των ασθενών (13 [54%]) είχαν πρόσφατη επαφή με ένα άτομο που ήταν γνωστό ότι ήταν άρρωστο, αλλά εάν οι ασθενείς αυτοί είχαν μολυνθεί με SARS-CoV-2 δεν ήταν γνωστό. Κατά την εισαγωγή, παρατηρήθηκε λεμφοπενία στο 75% των ασθενών, αυξημένο γαλακτικό σε 8 ασθενείς και αυξημένα ηπατικά ένζυμα σε 9 ασθενείς, ενώ 2 ασθενείς παρουσίασαν αύξηση στην τιμή της τροπονίνης. Όλοι οι ασθενείς εισήχθησαν σε μονάδα εντατικής θεραπείας εξαιτίας υποξαιμικής αναπνευστικής ανεπάρκειας. Το 75% (18 ασθενείς) χρειάστηκαν διασωλήνωση και μηχανικό αερισμό. Οι περισσότεροι (17) από τους ασθενείς είχαν επίσης υπόταση και χρειάζονταν αγγειοσυσπαστικά. Κανένας ασθενής δεν είχε θετικό δείγμα για τη γρίπη Α, τη γρίπη Β ή άλλους ιούς της αναπνευστικής οδού. Οι μισοί ασθενείς (12) πέθαναν μεταξύ της 1ης και της 18ης ημέρας της ΜΕΘ, συμπεριλαμβανομένων 4 ασθενών που είχαν εντολή μη αναζωογόνησης. Από τους 12 επιζώντες ασθενείς, 5 έλαβαν εξιτήριο από το νοσοκομείο και βρίσκονται κατ’οίκον σπίτι, 4 εξήλθαν από τη ΜΕΘ αλλά παραμένουν στο νοσοκομείο και 3 συνεχίζουν να λαμβάνουν μηχανική υποστήριξη στη ΜΕΘ κατά τη συγγραφή του άρθρου.

Από τη δημοσίευση, όπως αναλύει ο καθηγητής κ. Δημόπουλος, φαίνεται ότι υπάρχει μακρά διάρκεια νοσηλείας μετά από διασωλήνωση. Η διάμεση διάρκεια νοσηλείας για τους επιζώντες είναι οι 17 ημέρες και η διάμεση διάρκεια νοσηλείας στη ΜΕΘ είναι οι 14 ημέρες. Επίσης, παρατηρήθηκε υψηλό ποσοστό θνητότητας κυρίως σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας και με συννοσηρότητες. 

Με άρθρο-παρέμβαση στο περιοδικό The Journal of the American Medical Association (JAMA) Health Forum, 30Mar2020, o Joan Stephenson, consulting editor στο ίδιο επιστημονικό περιοδικό, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την έλλειψη αίματος για μεταγγίσεις στις ΗΠΑ. Τα Αμερικανικά Κέντρα Αιμοδοσίας και ο Αμερικανικός Ερυθρός Σταυρός προβαίνουν σε επείγουσες εκκλήσεις για δωρεά αίματος, ιδιαίτερα προς τις νεαρότερες ηλικίες. Σημειώνεται ότι η κοινωνική απομάκρυνση δε σημαίνει κοινωνική απαγκίστρωση – αντιθέτως, η τήρηση των μέτρων κοινωνικής απομόνωσης αποτελεί στις παρούσες συνθήκες πράξη κοινωνικής ευθύνης και προστασίας του κοινωνικού συνόλου. Ο Αμερικανικός Οργανισμός Φαρμάκων (FDA) τονίζει ότι είναι αδήριτη η ανάγκη συνέχισης της αιμοδοσίας ειδικά όσο τα κρούσματα του νέου κορωνοϊού θα συνεχίσουν να αυξάνονται στην κοινότητα. Ήδη στις 18 Μαρτίου 2020 περισσότεροι από 12000 αιμοδότες είχαν ακυρώσει τα προγραμματισμένα ραντεβού για αιμοδοσία και οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι το νούμερο θα ξεπεράσει τις 350000. Σημαντική απώλεια καταγράφεται επίσης λόγω του κλεισίματος σχολείων και χώρων εργασίας, τα οποία αποτελούν σημαντικές πηγές αιμοδοτών. Υπολογίζεται ότι έως και το 40% των αποθεμάτων αίματος σε παναμερικανικό επίπεδο προέρχεται από αυτές τις πηγές. Επίσης προκαλεί ανησυχία η ταυτόχρονη εξάπλωση του ιού σε όλη την αμερικανική επικράτεια, διότι θα επικρατήσει ταυτόχρονη έλλειψη αίματος και αυξημένες ανάγκες σε όλες τις πολιτείες. Με το άρθρο αυτό, επισημαίνεται για άλλη μία φορά από τον καθηγητή κο Δημόπουλο, Πρόεδρο της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας, ότι η έλλειψη αίματος στην εποχή της πανδημίας COVID-19 αποτελεί παγκόσμιο ζήτημα, συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας, και επομένως είναι σημαντική η επιμονή στη συνέχιση της αιμοδοσίας από τους υγιείς.

Σε δημοσίευσή τους στο περιοδικό JAMA Ophthalmology, στις 31 Μαρτίου 2020, οι Wu και συνεργάτες περιέγραψαν τα ευρήματα της οφθαλμολογικής αξιολόγησης 38 ασθενών με COVID-19. Από τους 38 ασθενείς με κλινικά επιβεβαιωμένη λοίμωξη COVID-19, 25 (65,8%) ήταν άνδρες και η μέση ηλικία ήταν τα 65,8 έτη. Μεταξύ αυτών, 28 ασθενείς (73,7%) είχαν θετικά ευρήματα για SARS-CoV-2 στη δοκιμασία PCR από ρινοφαρυγγικά επιχρίσματα και 2 ασθενείς (5,2%) είχαν θετικά ευρήματα για SARS-CoV-2 από δείγμα ληφθέν από τον επιπεφυκότα καθώς και από το ρινοφάρυγγα. Συνολικά, 12 από τους 38 ασθενείς (31,6%) είχαν οφθαλμικές εκδηλώσεις συμβατές με επιπεφυκίτιδα, συμπεριλαμβανομένης της υπεραιμίας του επιπεφυκότα, της χύμωσης επιπεφυκότα ή των αυξημένων εκκρίσεων. Στη μονοπαραγοντική ανάλυση, οι ασθενείς με οφθαλμολογικά συμπτώματα ήταν πιο πιθανό να έχουν υψηλότερο αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων και ουδετερόφιλων και υψηλότερα επίπεδα προκαλσιτονίνης, C-αντιδρώσας πρωτεΐνης και γαλακτικής δευδρογενάσης σε σύγκριση με τους ασθενείς χωρίς οφθαλμολογικά συμπτώματα. Συμπερασματικά, το ένα τρίτο των ασθενών με COVID-19 είχε οφθαλμολογική συμπτωματολογία, η οποία συχνά εμφανίστηκε σε ασθενείς με πιο σοβαρή νόσο. 

Σύμφωνα με δημοσίευση στις 01.04.2020 στο New England Journal of Medicine, κατά τους ειδικούς, οι περισσότερες αναλύσεις υποθέτουν ότι τόσο η πανδημία όσο και η οικονομική επιβράδυνση στην Αμερική θα διατηρηθούν για μια περίοδο πολλών μηνών. Για να μπορέσουν οι ΗΠΑ να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της πανδημίας που έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις, και για να ομαλοποιηθεί η κατάσταση μέχρι τέλος Ιουνίου, θα πρέπει να ακολουθηθούν τα παρακάτω βήματα:

1. Καθιέρωση ενός Υπεύθυνου για την Πανδημία. Αυτό το πρόσωπο πρέπει να έχει πλήρη εμπιστοσύνη του Προέδρου των ΗΠΑ και πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του αμερικανικού λαού. Το πρόσωπο αυτό δεν μπορεί να είναι απλός συντονιστής μεταξύ των Οργανισμών. Αυτός ο διοικητής φέρει την πλήρη εξουσία και την εξουσία του αμερικανικού προέδρου να κινητοποιήσει κάθε πολιτικό και στρατιωτικό πλεονέκτημα που χρειάζεται για να κερδίσει αυτόν τον «πόλεμο».

2. Πραγματοποίηση εκατομμυρίων διαγνωστικών εξετάσεων. Δεν χρειάζεται ο καθένας να εξετάζεται, αλλά τουλάχιστον όλοι με συμπτώματα. Οι ΗΠΑ πρέπει να στραφούν για να εκτελέσουν εκατομμύρια διαγνωστικές εξετάσεις τις επόμενες 2 εβδομάδες, διότι χωρίς διάγνωση δεν μπορεί να εκτιμηθεί και το εύρος της κατάστασης.

3. Προμήθεια στο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό μασκών, γαντιών και ειδικού εξοπλισμού. Οι άφθονες προμήθειες εξοπλισμού ατομικής προστασίας θα πρέπει να αποτελούν το βασικό ζήτημα για κάθε υγειονομικό εργαζόμενο των Η.Π.Α. που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή,  φροντίζει ασθενείς και εξετάζει για λοιμώξεις.

4. Διαχωρισμός του πληθυσμού σε πέντε ομάδες για να ακολουθηθεί η κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση. Πρέπει πρώτα να μάθουμε ποιος είναι μολυσμένος. Δεύτερον, ποιος πιθανολογείται ότι είναι μολυσμένος. Τρίτον, ποιος έχει εκτεθεί. Τέταρτον, αυτός που δεν είναι γνωστό ότι έχει εκτεθεί ή μολυνθεί, και η πέμπτη κατηγορία είναι αυτοί που έχει ανανήψει από λοίμωξη και έχουν επαρκές ανοσοποιητικό σύστημα. Πρέπει να δράσουμε με βάση συμπτώματα, εξετάσεις, δοκιμασίες (επί του παρόντος, δοκιμασίες αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης για την ανίχνευση του ιικού RNA) και εντοπισμό εκείνων που ανήκουν σε καθεμιά από τις πρώτες τέσσερις ομάδες. Η ικανότητα να εντοπιστεί η πέμπτη ομάδα - όσοι είχαν προηγουμένως μολυνθεί, τώρα έχουν θεραπευτεί και είναι επαρκώς άνοσοι - απαιτεί ύπαρξη εξετάσεων που βασίζονται σε αντισώματα. 

5. Να εμπνευστεί και να κινητοποιηθεί  ο λαός. Σε αυτή την προσπάθεια όλοι έχουν ένα ρόλο να παίξουν και ουσιαστικά όλοι είναι πρόθυμοι. Οι προσπάθειες αυτές πρέπει να ενταθούν. Ο καθένας μπορεί να συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου έκθεσης και να υποστηρίξει τους φίλους και τους γείτονές του σε αυτή την κρίσιμη εποχή. Αφού όλοι οι εργαζόμενοι στην υγειονομική περίθαλψη έχουν τις μάσκες που χρειάζονται, στη συνέχεια θα μπορούν να προσφερθούν  χειρουργικές μάσκες και απολυμαντικά χεριών σε κάθε αμερικανικό νοικοκυριό. Εάν όλοι φορούν χειρουργική μάσκα έξω από το σπίτι, εκείνοι που είναι προ-συμπτωματικοί και μολυσμένοι θα είναι λιγότερο πιθανό να μεταδώσουν τη μόλυνση σε άλλους. Και αν ο καθένας φοράει μάσκα, δεν υπάρχει στίγμα.

6. Χρησιμοποίηση επιστημονικής γνώσης, ενώ γίνεται η βασική και κλινική έρευνα ταυτοχρόνως. Οι κλινικοί ιατροί χρειάζονται καλύτερους προγνωστικούς παράγοντες που να καθορίζουν τις περιπτώσεις όπου η κατάσταση του ασθενούς είναι επιρρεπής σε ταχεία επιδείνωση ή/και θάνατο. Οι αποφάσεις για τη διαμόρφωση της αντίδρασης στη δημόσια υγεία και την επανέναρξη της οικονομίας θα πρέπει να καθοδηγούνται από την επιστήμη. Αν μάθουμε πόσοι άνθρωποι έχουν μολυνθεί και πόσοι είναι πλέον άνοσοι, μπορεί να διαπιστώσουμε ότι είναι ασφαλές να επιστρέψουν στις δουλειές τους και στην καθημερινότητα. Είναι ασφαλές για τους άλλους να επιστρέψουν στην εργασία; Αυτό εξαρτάται από το επίπεδο της μόλυνσης που εξακολουθεί να υφίσταται, από τη φύση των πιθανών εκθέσεων στο χώρο εργασίας και από τον αξιόπιστο έλεγχο και την ταχεία ανίχνευση νέων περιπτώσεων. Μπορούν τα σχολεία να ανοίξουν με ασφάλεια; Αυτό εξαρτάται από αυτό που μαθαίνουμε για τα παιδιά ως φορείς του ιού  προς τους δασκάλους, τους γονείς και την Τρίτη ηλικία. Πόσο επικίνδυνα είναι οι μολυσμένα χώροι και οι επιφάνειες; Αυτό εξαρτάται από την επιβίωση του ιού υπό διαφορετικές περιβαλλοντικές συνθήκες και σε διάφορα υλικά. Proslipsis.gr

Το άρθρο αυτό που υπογράφεται από τον Harvey V. Fineberg (από το Gordon and Betty Moore Foundation, Palo Alto, CA, και από την National Academies Standing Committee on Emerging Infectious Diseases and 21st Century Health Threats, Washington, DC) αναφέρει ότι με αυτά τα μέτρα θα μπορέσουν να ανακουφίσουνε τους Αμερικανούς και να τους βοηθήσουν να ελαχιστοποιήσουν τη θλίψη και την απώλεια, να διαδραματίσουν ουσιαστικό ρόλο στον παγκόσμιο αγώνα ενάντια στη λοίμωξη Covid-19, να διατηρήσουν την οικονομική τους ισχύ και να είναι σε ισχυρότερη θέση για να βοηθήσουνε άλλες χώρες. Επίσης, σημειώνεται στο άρθρο ότι με την πάροδο του χρόνου θα πρέπει να είναι καλύτερα εξοπλισμένοι για να αντιμετωπίσουν τόσο τον κορωνοϊό όσο και άλλες αναδυόμενες απειλές στον 21ο αιώνα, συμπεριλαμβανομένων και αποτελεσματικών εμβολίων. Η αναζωογόνηση των υποδομών δημόσιας υγείας θα ενισχύσει τις εθνικές, κρατικές και τοπικές δυνατότητες για την αντιμετώπιση μελλοντικών απειλών. Η διαμόρφωση ακριβών προγνωστικών μοντέλων για αναδυόμενες λοιμώξεις θα βελτιώσει σημαντικά την ετοιμότητα. Με την άμεση υλοποίηση αυτών των 6 βημάτων, οι Αμερικάνοι θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως κάθε χρόνο την επέτειο της απόβασης στη Νορμανδία (D-Day) στις 6 Ιουνίου 2020, την ημέρα που η Αμερική θα δηλώνει τη νίκη επί του κορωνοϊού.

Στις 27 Μαρτίου, οι Shen et al. δημοσίευσαν στο JAMA μια σειρά 5 ασθενών με λοίμωξη COVID-19 σε κρίσιμη κατάσταση, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε θεραπεία σε Νοσοκομείο του Shenzhen (Κίνα), λαμβάνοντας μετάγγιση πλάσματος προερχομένου από άτομα που είχαν αναρρώσει από την ιογενή λοίμωξη. Όλοι οι ασθενείς είχαν σοβαρή αναπνευστική ανεπάρκεια και λάμβαναν μηχανικό αερισμό, ενώ σε έναν απαιτήθηκε οξυγόνωση με εξωσωματική μεμβράνη (ECMO). Τέσσερις εκ των ασθενών έλαβαν το πλάσμα την 19η-22η  ημέρα νοσηλείας (ασθενείς χωρίς συννοσηρότητα), ενώ ένας ασθενής έλαβε τη μετάγγιση πλάσματος την 10η ημέρα (ασθενής με υπέρταση και ανεπάρκεια μιτροειδούς). Αν και οι ασθενείς συνέχιζαν να λαμβάνουν αντιιική θεραπεία, κυρίως με λοπιναβίρη / ριτοναβίρη και ιντερφερόνη, η χρήση του πλάσματος φάνηκε να συμβάλει στην ανάρρωσή τους, με κλινική βελτίωση, αύξηση του τίτλου των αντισωμάτων έναντι του ιού και αρνητικοποίηση για ιικό γενετικό υλικό 1-12 ημέρες μετά τη μετάγγιση.

Τα ευρήματα των Shen et al είναι πολλά υποσχόμενα, ωστόσο η μελέτη έχει περιορισμούς. Η παρέμβαση δεν αξιολογήθηκε σε τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή συγκριτικά με ομάδα ελέγχου, ενώ επισημαίνεται ότι οι ασθενείς λάμβαναν και άλλες θεραπείες. Επίσης ο ιδανικός χρόνος χορήγησης παραμένει άγνωστος, αν και αναμένεται η χορήγηση να είναι πιο αποτελεσματική στους ασθενείς που δεν έχουν αναπτύξει χυμική ανοσία στον ιό SARS-CoV-2. Η μετάγγιση πλάσματος έχει επίσης το πλεονέκτημα ότι και άλλα συστατικά του μπορούν επίσης να ασκήσουν ευεργετικά αποτελέσματα, όπως είχε παρατηρηθεί με την αναπλήρωση των παραγόντων πήξης στη λοίμωξη από τον ιό Ebola. Δεν έχουν ωστόσο διερευνηθεί ενδελεχώς οι ανεπιθύμητες ενέργειες και η βέλτιστη φαρμακοτεχνική μορφή (πλάσμα ή υπεράνοσος σφαιρίνη) για την παρέμβαση.

Οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν τους ασθενείς που έχουν προσβληθεί από COVID-19 να γίνουν δότες πλάσματος, σε κατάλληλο χρονικό διάστημα μετά το εξιτήριο από το νοσοκομείο.  Επισημαίνεται ότι το πλάσμα από το παρόν επιδημικό κύμα μπορεί να αποθηκευτεί για χρήση όχι μόνο τώρα, αλλά και σε ενδεχόμενες μελλοντικές περιόδους έξαρσης των κρουσμάτων.

Στις 26 Μαρτίου 2020 ο Αμερικανικός Οργανισμός Φαρμάκων (FDA) εξέδωσε απαντήσεις σε συχνές ερωτήσεις σχετικά με την ερευνητική χρήση άνοσου ορού σε ασθενείς με COVID-19.

 

Τι είναι ο άνοσος ορός;

• Το άνοσος ορός (πλάσμα) είναι το υγρό μέρος του αίματος που συλλέγεται από ασθενείς που έχουν αναρρώσει από μια λοίμωξη.

• Τα αντισώματα που υπάρχουν στον ορό ιαθέντων ασθενών είναι πρωτεΐνες που μπορεί να βοηθήσουν στην καταπολέμηση της λοίμωξης.

Γιατί διερευνάται για τη θεραπεία ασθενών με COVID-19;

• Ο άνοσος ορός διερευνάται για τη θεραπεία ασθενών με COVID-19 επειδή δεν υπάρχει εγκεκριμένη θεραπεία για αυτή την ασθένεια και υπάρχουν κάποιες πληροφορίες που υποδηλώνουν ότι μπορεί να βοηθήσει ορισμένους ασθενείς να ανακάμψουν.

• Περαιτέρω έρευνα είναι απαραίτητη για να διαπιστωθεί εάν ο άνοσος ορός μπορεί να συντομεύσει τη διάρκεια της ασθένειας, να μειώσει τη νοσηρότητα ή να αποτρέψει το θάνατο που σχετίζεται με τη λοίμωξη COVID-19.

Είναι ο άνοσος ορός ασφαλής και αποτελεσματικός έναντι του SARS-CoV-2;

• Δεν είναι γνωστό εάν ο άνοσος ορός είναι μια αποτελεσματική θεραπεία έναντι του SARS-CoV-2.

• Οι μεταγγίσεις πλάσματος είναι γενικά ασφαλείς και καλά ανεκτές από τους περισσότερους ασθενείς, αλλά μπορούν να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις και άλλες παρενέργειες. Επίσης, δεν είναι γνωστό αν οι ασθενείς με COVID-19 θα μπορούσαν να έχουν άλλου τύπου αντιδράσεων στη χορήγηση άνοσου ορού.

• Παρόλο που δεν είναι γνωστό εάν ο άνοσος ορός είναι ασφαλής και αποτελεσματικός έναντι της λοίμωξης COVID-19, υπάρχουν πρώιμες ενδείξεις ότι ο άνοσος ορός μπορεί να είναι αποτελεσματικός για ορισμένους ασθενείς.

• Επειδή δεν υπάρχουν εγκεκριμένες θεραπείες, ο FDA επιτρέπει την επείγουσα ερευνητική χρήση του άνοσου ορού για τη θεραπεία ασθενών με COVID-19 σύμφωνα με τα κριτήρια της έκτακτης ανάγκης IND.

Πώς μπορεί ένας γιατρός να αποκτήσει πρόσβαση σε άνοσο ορό;

• Ο γιατρός πρέπει να έρχεται σε επαφή με το τοπικό κέντρο αιμοδοσίας για να ενημερωθεί για τη λήψη πλάσματος από έναν ιαθέντα δότη. Proslipsis.gr

• Οι αδειοδοτημένοι γιατροί μπορούν να ζητήσουν τη χρήση άνοσου ορού για ασθενή με COVID-19 μέσω ειδικής φόρμας σύμφωνα με τις οδηγίες του FDA.

Τι είναι το IND;

Ένας ιατρός μπορεί να αποφασίσει να αιτηθεί τη χρήση ενός πειραματικού προϊόντος για συγκεκριμένο ασθενή μέσω μιας αίτησης έκτακτης ανάγκης για ερευνητικά νέα φάρμακα (eIND) εάν:

• ο ιατρός θεωρεί ότι το προϊόν μπορεί να χρειαστεί επειγόντως για τη σοβαρή ή άμεση απειλητική για τη ζωή ασθένεια ή κατάσταση του ασθενούς.

• δεν υπάρχει ικανοποιητική εναλλακτική θεραπεία.

• ο πιθανός κίνδυνος από το ερευνητικό φάρμακο δεν είναι μεγαλύτερος από τον πιθανό κίνδυνο από την ασθένεια ή την κατάσταση, και

• ο ασθενής δεν μπορεί να έχει πρόσβαση στο ερευνητικό προϊόν μέσω κλινικών δοκιμών ή πρωτοκόλλων διευρυμένης πρόσβασης.

Πού μπορεί ένας γιατρός να αποκτήσει άνοσο ορό για έναν ασθενή με COVID-19;

• Ο άνοσος ορός δεν είναι ακόμη ευρέως διαθέσιμος από τα κέντρα αιμοδοσίας, αν και πολλά αρχίζουν να συλλέγουν.

• Τα νοσοκομεία θα πρέπει να έρχονται σε επαφή με την αιμοδοσία για να συζητήσουν πιθανές επιλογές για τη λήψη άνοσου ορού από ιαθέντες.

• Ο FDA δεν παρέχει άνοσο ορό στα νοσοκομεία.

Πρόσφατα ανάρρωσα από τη λοίμωξη COVID-19, μπορώ να γίνω δότης άνοσου ορού;

• Ο άνοσος ορός πρέπει να συλλέγεται μόνο από ιαθέντα άτομα εάν είναι επιλέξιμα για δωρεά αίματος.

• Τα άτομα πρέπει να έχουν προηγουμένως διαγνωστεί με COVID-19 τεκμηριωμένα με εργαστηριακό έλεγχο και να πληρούν άλλα εργαστηριακά κριτήρια.

• Τα άτομα πρέπει να έχουν αναρρώσει πλήρως, με πλήρη λύση των συμπτωμάτων για τουλάχιστον 14 ημέρες πριν τη δωρεά άνοσου ορού.

Νομίζω ότι είχα COVID-19, αλλά δεν είχα ελεγχθεί εργαστηριακά. Μπορώ να γίνω δότης;

• Όχι, τα άτομα πρέπει να είχαν διάγνωση COVID-19 τεκμηριωμένη εργαστηριακά για να είναι επιλέξιμοι για δότες.

Που πρέπει να επικοινωνήσω αν θέλω να γίνω δότης;

• Δε συλλέγουν άνοσο ορό όλα τα κέντρα αιμοδοσίας, αλλά ορισμένοι έχουν αρχίσει να συλλέγουν.

• Μπορείτε να ζητήσετε πληροφορίες το τοπικό κέντρο αιμοδοσίας για τις διαθέσιμες επιλογές. 

• Ο FDA δεν συλλέγει άνοσο ορό.

Σε δημοσιευμένο άρθρο στο Lancet Infectious Diseases στις 24/03/2020, αναφέρεται ότι οι έγκυες γυναίκες θα μπορούσαν να είναι πιο επιρρεπείς σε λοίμωξη COVID-19 από τον γενικό πληθυσμό λόγω και φυσιολογικών προσαρμοστικών αλλαγών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Καθώς η λοίμωξη COVID-19 εξαπλώνεται με ταχείς ρυθμούς, η διαχείριση της μητέρας και η ασφάλεια του εμβρύου εκλύουν ιδιαίτερη ανησυχία. Οι Nan Yu και συνεργάτες αναφέρουν τα κλινικά χαρακτηριστικά και τις μαιευτικές και νεογνικές εκβάσεις της εγκυμοσύνης με COVID-19 στο Wuhan, Κίνα. Αξιολογήθηκαν επτά έγκυες γυναίκες με πνευμονία COVID-19 και τα συμπτώματα έναρξης ήταν παρόμοια με αυτά που έχουν αναφερθεί σε μη εγκύους ενήλικες με COVID-19. Όλες οι ασθενείς έλαβαν οξυγονοθεραπεία και αντιιική θεραπεία. Ο χρόνος εγκυμοσύνης ήταν 37 έως 41 εβδομάδες συν 5 ημέρες. Όλες πραγματοποίησαν καισαρική τομή και τα αποτελέσματα των εγκύων γυναικών και νεογνών ήταν καλά. Τρία νεογνά ελέγχθηκαν για SARS-CoV-2, και ένα βρέθηκε να έχει μολυνθεί με 36 ώρες μετά τη γέννηση. Τα ευρήματα της μελέτης παρέχουν ορισμένες ενδείξεις για την κλινική αξιολόγηση και τη διαχείριση των εγκύων γυναικών με COVID-19, αλλά παραμένουν ερωτήματα. Απαιτούνται κλινικές δοκιμές για να αποδειχθεί η αποτελεσματικότητα των φαρμάκων και οι επιπτώσεις στο έμβρυο  για τη θέσπιση τυποποιημένης θεραπείας για τις έγκυες γυναίκες με COVID-19. Σε περιπτώσεις εγκύων γυναικών με COVID-19, απαιτούνται περισσότερα στοιχεία για να διαπιστωθεί πότε θα πρέπει να συνιστάται η καισαρική τομή. Σε μία δεύτερη δημοσίευση, οι Zhu και συνεργάτες ανέλυσαν τα χαρακτηριστικά από εννέα έγκυες γυναίκες με COVID-19. Επτά από τις γυναίκες γέννησαν τα μωρά τους με καισαρική τομή και δύο με κολπικό τοκετό. Και τα τρία νεογνά που γεννήθηκαν με κολπικό τοκετό (συμπεριλαμβανομένων δύο που ήταν δίδυμα) είχαν βαθμολογία Apgar τουλάχιστον 9 και αρνητική δοκιμασία νουκλεϊνικού οξέος για SARS-CoV-2. Συμπερασματικά, απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την αξιολόγηση του κινδύνου και την παραγωγή κατευθυντήριων γραμμών για τους χρόνους και τις μεθόδους τοκετού σε ασθενείς με COVID- 19. Όπως συζητήθηκε στη μελέτη, αν και όλες οι μητέρες και τα βρέφη έδειξαν καλά αποτελέσματα, όλες οι έγκυες γυναίκες ήταν στο τρίτο τρίμηνο και είχαν μόνο ήπια συμπτώματα. Ως εκ τούτου, η επίδραση της λοίμωξης SARS- CoV- 2 στο έμβρυο κατά το πρώτο ή το δεύτερο τρίμηνο ή σε ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή λοίμωξη παραμένει προς διερεύνηση. 

Οι Zhou και συνεργάτες (The Lancet 11Mar2020) αναλύουν την κλινική πορεία και τους παράγοντες κινδύνου για θνησιμότητα ενήλικων ασθενών με COVID-19 στην πόλη Wuhan της Κίνας με μια αναδρομική μελέτη. Συμπεριελήφθησαν 191 ασθενείς με μέση ηλικία τα 56 έτη (εύρος 18-87) και οι περισσότεροι ασθενείς ήταν άνδρες (62%). Σχεδόν οι μισοί ασθενείς είχαν και άλλα νοσήματα, με την υπέρταση να είναι η πιο συχνή συννοσηρότητα, ακολουθούμενη από διαβήτη και στεφανιαία νόσο. Τα συνηθέστερα συμπτώματα κατά την είσοδο ήταν πυρετός (94%) και βήχας (79%), ακολουθούμενα από απόχρεμψη και καταβολή. Λεμφοπενία κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο εμφανίστηκε σε 77 (40%) ασθενείς, λευκοπενία σε 32 (17%) και λευκοκυττάρωση σε 40 (21%). 29 ασθενείς (15%) είχαν αναιμία και 13 (7%) είχαν θρομβοπενία. Τρανσαμινασαιμία (αυξημένη τιμή ALT) παρουσιάστηκε σε 59 ασθενείς (31%), ενώ αυξημένη τιμή κρεατινίνης σε 8 ασθενείς (4%). Η τιμή της γαλακτικής αφυδογονάσης (LDH) ήταν αυξημένη σε 123 άτομα (67%), της κρεατινικής κινάσης σε 22 (13%), και της καρδιακής τροπονίνης σε 24 ασθενείς (17%). Ο χρόνος προθρομβίνης ήταν παρατεταμένος σε 11 ασθενείς (6%), ενώ 72 ασθενείς (42%) είχαν τιμές D-διμερούς άνω της μονάδας. 102 ασθενείς (80%) είχαν αυξημένη τιμή φερριτίνης, ενώ 14 (9%) είχαν αυξημένη τιμή προκαλσιτονίνης. Όσον αφορά στην ακτινολογική εικόνα, 59% των ασθενών εμφάνισαν πνευμονική πύκνωση, το 71% θάμβος δίκην θολής υάλου και το 75% αμφοτερόπλευρα πνευμονικά διηθήματα. Ο διάμεσος χρόνος από την εμφάνιση της ασθένειας (δηλαδή, πριν από την εισαγωγή) έως την έξοδο από το νοσοκομείο ήταν 22 ημέρες (18-25), ενώ ο διάμεσος χρόνος έως το θάνατο ήταν 18,5 ημέρες (15-22). 32 ασθενείς χρειάστηκαν επεμβατικό μηχανικό αερισμό, εκ των οποίων 31 (97%) απεβίωσαν. Ο διάμεσος χρόνος από την εμφάνιση της ασθένειας έως τον επεμβατικό μηχανικό αερισμό ήταν 14,5 ημέρες (12-19). Η σήψη ήταν η πιο συχνή επιπλοκή, ακολουθούμενη από αναπνευστική ανεπάρκεια, ARDS, καρδιακή ανεπάρκεια και σηπτικό σοκ. Η συχνότητα των επιπλοκών ήταν υψηλότερη στους θανόντες από τους επιζώντες. Οι μισοί από τους μη επιζώντες παρουσίασαν δευτερογενή μόλυνση, ενώ πνευμονία που σχετίζεται με τον αναπνευστήρα παρατηρήθηκε σε δέκα (31%) από 32 ασθενείς που χρειάστηκαν επεμβατικό μηχανικό αερισμό. Ο αριθμός των λεμφοκυττάρων κατά την εισαγωγή ήταν σημαντικά υψηλότερος στους επιζώντες από τους μη επιζώντες. Στους επιζώντες, ο αριθμός των λεμφοκυττάρων ήταν χαμηλότερος την ημέρα 7 μετά την έναρξη της νόσου και βελτιώθηκε κατά τη διάρκεια της νοσηλείας, ενώ η σοβαρή λεμφοπενία παρατηρήθηκε μέχρι το θάνατο στους αποβιώσαντες. Τα επίπεδα d-διμερούς, καρδιακής τροπονίνης I υψηλής ευαισθησίας, φερριτίνης ορού, γαλακτικής αφυδρογονάσης και IL-6 ήταν σαφώς αυξημένα στους μη επιζώντες σε σύγκριση με τους επιζώντες καθ 'όλη την κλινική πορεία και αυξήθηκαν με την επιδείνωση της ασθένειας. Στους θανόντες, η καρδιακή τροπονίνη Ι αυξήθηκε ταχέως μετά την 16η ημέρα από την εμφάνιση της νόσου, ενώ η γαλακτική αφυδρογονάση αυξήθηκε τόσο για τους επιζώντες όσο και για τους θανόντες στο αρχικό στάδιο της ασθένειας, αλλά μειώθηκε μετά την 13η ημέρα για τους επιζώντες.

Στη μονομεταβλητή ανάλυση, η πιθανότητα θανάτου στο νοσοκομείο ήταν υψηλότερη σε ασθενείς με διαβήτη ή στεφανιαία νόσο. Με αυξημένο κίνδυνο θανάτου σχετίστηκαν επίσης η αυξημένη ηλικία, η λεμφοπενία, η λευκοκυττάρωση, και οι αυξημένες τιμές ALT, γαλακτικής δεϋδρογενάσης, υψηλής ευαισθησίας καρδιακής τροπονίνης Ι, κινάσης κρεατίνης, d-διμερούς, φερριτίνης ορού,  ιντερλευκίνης 6, χρόνου προθρομβίνης, κρεατινίνης και προκαλιτονίνης. Στο μοντέλο πολυπαραγοντικής λογαριθμικής παλινδρόμησης, η μεγαλύτερη ηλικία, η υψηλότερη βαθμολογία SOFA και η τιμή d-διμερούς μεγαλύτερη από 1 μg / mL κατά την εισαγωγή σχετίστηκαν με αυξημένη πιθανότητα θανάτου. Η βαθμολογία διαδοχικής αξιολόγησης οργανικής ανεπάρκειας (βαθμολογία SOFA) χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση της κατάστασης ενός ατόμου (κατά κύριο λόγο κατά τη διάρκεια παραμονής σε μονάδα εντατικής θεραπείας) και την αξιολόγηση της λειτουργίας ή του βαθμού οργανικής ανεπάρκειας. Η βαθμολογία βασίζεται σε έξι διαφορετικές κλίμακες που αντικατοπτρίζουν τη λειτουργία έξι συστημάτων του οργανισμού - αναπνευστικό, καρδιαγγειακό, ηπατικό, νεφρικό, νευρολογικό και πηκτικότητα.

Το μεσημέρι της 26ης Μαρτίου 2020, το Παρατηρητήριο του Πανεπιστημίου Johns Hopkins ανακοίνωσε 475.052 κρούσματα με 21.357 θανάτους, ενώ 114.787 έχουν επιβεβαιωμένα αναρρώσει. Στην Κίνα έχουν διαγνωσθεί 81.285 κρούσματα και 3.287 θάνατοι. Πλέον αρχίζουν και άρονται σταδιακά τα μέτρα κοινωνικής απομόνωσης, ενώ δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στον εντοπισμό κρουσμάτων που εισέρχονται στη χώρα από το εξωτερικό.

Η γειτονική Ιταλία συνεχίζει την αύξηση των κρουσμάτων και πλέον βρίσκεται στη 2η θέση της λίστας με 74.386 επιβεβαιωμένα κρούσματα και και στη πρώτη θέση της λίστας των θανόντων με 7.503 θανάτους, υπερδιπλάσιους από την Κίνα. Ακολουθούν οι ΗΠΑ με 68.573 περιστατικά και 1.036 θανάτους, που σύμφωνα με τον ΠΟΥ θα αποτελέσει το αμέσως επόμενο επίκεντρο της επιδημίας μετά την Ευρώπη. Η Ισπανία έχει 49.515 επιβεβαιωμένα περιστατικά και 3.647 θανάτους, ξεπερνώντας τους θανάτους στην Κίνα.

Στην υπόλοιπη Ευρώπη, η Γερμανία έχει 38.609 κρούσματα και 213 θανάτους, η Γαλλία έχει 25.233 κρούσματα και 1.331 θανάτους, και το Ηνωμένο Βασίλειο 9.529 επιβεβαιωμένα περιστατικά και 465 θανάτους. Τετραψήφιο αριθμό κρουσμάτων έχουν επίσης η Ελβετία με 10.909, Ολλανδία με 6.412, το Βέλγιο με 4.937, η Δανία με 1.851, η Νορβηγία με 3.100, η Σουηδία με 2.526, η Αυστρία με 6.001, η Πορτογαλία με 2.995, η Ιρλανδία με 1.564, το Λουξεμβούργο με 1.333 και η Πολωνία με 1.085. Ραγδαία αύξηση παρουσιάζει τις τελευταίες μέρες η Τουρκία με 2.433 επιβεβαιωμένα κρούσματα και 59 θανάτους, ενώ οι εκτιμήσεις για τα πραγματικά κρούσματα ανέρχονται σε αρκετές χιλιάδες.

Στην Ελλάδα ο αριθμός των κρουσμάτων έχει παρουσιάσει σταθερή άνοδο και έχει ανέλθει στα 821 ενώ έχουν σημειωθεί και 23 θάνατοι. Οι επόμενες 2-3 εβδομάδες κρίνονται καθοριστικές για την πορεία της επιδημίας στη χώρα μας. Σημειώνουμε την ανάγκη εντατικοποίησης των διαγνωστικών ελέγχων ώστε να καταγραφούν όσα περιστατικά γίνεται περισσότερο, με δεδομένο ότι τα μη καταγεγραμμένα περιστατικά αποτελούν ιδιαίτερα σημαντική πηγή διασποράς του νέου κορωνοϊού, σύμφωνα με δημοσίευση των Li και συνεργατών στο περιοδικό Science 16Mar2020. 

Ο νέος κορωνοϊός SARS-CoV-2 έχει πλέον παγκόσμια εξάπλωση και στις 11 Μαρτίου 2020 ο ΠΟΥ τον χαρακτήρισε ως πανδημία. Η Ευρώπη βρίσκεται στο επίκεντρο με την Ιταλία και την Ισπανία να μετράνε περισσότερους θανάτους πλέον από την Κίνα. Η συρροή μεγάλου αριθμού κρουσμάτων σε σύντομο χρονικό διάστημα δοκιμάζει το ιταλικό σύστημα υγείας καθώς η ανάγκη για κλίνες εντατικής θεραπείας ξεπερνά κατά πολύ τη διαθεσιμότητα. Η ιταλική κυβέρνηση εισήγαγε προοδευτικά μέτρα στις 9 Μαρτίου και 11 Μαρτίου 2020, για να περιορίσει δραστικά τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και να προλάβει την εξάπλωση του ιού. Σύμφωνα με τα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά της λοίμωξης μέχρι τις 8 Μαρτίου, επιδημιολογικό μοντέλου προέβλεπε περισσότερα από 30.000 περιστατικά μέχρι τις 15 Μαρτίου 2020. Τα καταγεγραμμένα περιστατικά σύμφωνα με το  Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στις 15 Μαρτίου 2020 ήταν 24.747, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα μέτρα που θεσπίστηκαν στις 11 Μαρτίου 2020 άρχισαν να μειώνουν τον αριθμό των νέων περιπτώσεων εντός 3-4 ημερών, σύμφωνα με τους Saglietto και συνεργάτες, The Lancet, 23Mar2020. Όλες οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες φαίνεται να βρίσκονται σε αντίστοιχη κατάσταση, αλλά με καθυστέρηση μερικών εβδομάδων συγκριτικά με την Ιταλία (Εικόνα). Οι Saglietto et al τονίζουν ότι όλες οι χώρες πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη την πορεία της Ιταλίας και να λάβουν δραστικότατα μέτρα κοινωνικής απομόνωσης ώστε να μειωθεί η εξάπλωση της λοίμωξης, να διασφαλίσουν την αποτελεσματική αντίδραση των συστημάτων υγείας και να μειώσουν τη θνησιμότητα που στην Ιταλία ανέρχεται στο 4%.

Με χθεσινή (25/03/20) δημοσίευση στο περιοδικό The Lancet Oncology οι You και συνεργάτες δημοσίευσαν τις επίσημες κατευθυντήριες οδηγίες του Υπουργείου Υγείας της Γαλλίας. Η αναγκαιότητα αυτών των οδηγιών έγκειται στην αυξημένη πιθανότητα να παρουσιάσουν επιπλοκές από το αναπνευστικό σύστημα οι ασθενείς με καρκίνο, και κυρίως όσοι λαμβάνουν χημειοθεραπεία ή/και έχουν υποβληθεί σε χειρουργείο εντός ενός μήνα από τη λοίμωξη COVID-19 (Liang et al. Lancet Oncology 2020; 21:335-37).

Πρώτον, ορισμένα μέτρα πρόληψης μπορούν να εφαρμοστούν στα ογκολογικά τμήματα. Η βασική αρχή είναι οι ασθενείς με καρκίνο και τα ογκολογία ή ακτινοθεραπευτικά τμήματα να αποφεύγουν - όσο το δυνατόν περισσότερο - οποιαδήποτε επαφή με άτομα με COVID-19. Τα τμήματα ογκολογίας και ακτινοθεραπείας θα πρέπει να παραμείνουν ιδανικά χωρίς κρούσματα COVID-19. Εάν, παρά την αρχή αυτή, οι ασθενείς αυτοί είχαν εισαχθεί στο νοσοκομείο, θα πρέπει να απομονώνονται από άλλους ασθενείς με καρκίνο και να απευθύνονται σε τμήματα εξειδικευμένα στον αγώνα κατά του COVID-19 το συντομότερο δυνατό.

Δεδομένης της ευαισθησίας των ασθενών σε επιπλοκές από τη λοίμωξη από SARS-CoV-2, η παρουσία τους στα νοσοκομεία πρέπει να ελαχιστοποιηθεί. Θα πρέπει να προωθούνται τα μέτρα που επιτρέπουν τη διαχείριση των ασθενών με καρκίνο στο σπίτι. Αυτό περιλαμβάνει την τηλεϊατρική και τις τηλεφωνικές κλήσεις για την αντικατάσταση των επισκέψεων στο πλαίσιο απλής παρακολούθησης, καθώς και την αντικατάσταση ενδοφλέβιων φαρμάκων με φάρμακα από το στόμα (π.χ. χημειοθεραπεία και ορμονικές θεραπείες), όπου είναι δυνατόν. Η προσαρμογή των δοσολογικών σχημάτων των θεραπειών χημειοθεραπείας ή ακτινοθεραπείας μπορεί να θεωρηθεί ότι μειώνει τη συχνότητα των εισαγωγών στο νοσοκομείο (π.χ. κάθε 2 ή 3 εβδομάδες, αντί εβδομαδιαίας χορήγησης). Επιπλέον, μερικοί ασθενείς με αργά εξελισσόμενο μεταστατικό καρκίνο θα μπορούσαν να λάβουν προσωρινά διαλείμματα στη θεραπεία τους (“drug holidays”) κατά την κρίση του θεράποντος ογκολόγου, με την επαναξιολόγηση της νόσου να πραγματοποιείται κάθε 2-3 μήνες και όχι νωρίτερα, για να αποφευχθεί η εισαγωγή σε νοσοκομείο. Παρά τα μέτρα αυτά, ορισμένοι ασθενείς με καρκίνο θα πρέπει να μεταβούν στο νοσοκομείο για συστηματική θεραπεία ή ακτινοθεραπεία. Οι ασθενείς με καρκίνο που εμφανίζουν συμπτώματα του COVID-19 θα πρέπει να απευθύνονται σε τμήματα που ειδικεύονται στην καταπολέμηση του COVID-19. Για την προστασία των ασθενών με καρκίνο, τα κέντρα χημειοθεραπείας ημερήσιας νοσηλείας θα πρέπει να υιοθετήσουν μέτρα κοινωνικής απομόνωσης (π.χ. απόσταση μεταξύ καθισμάτων, προστατευτική μάσκα από ασθενείς και προσωπικό).

Οι ασθενείς με καρκίνο που δεν έχουν COVID-19, ή που έχουν αναρρώσει, μπορούν να συνεχίσουν τη θεραπεία, με τις προαναφερθείσες προσαρμογές για να περιορίσουν την παρουσία τους στο νοσοκομείο. Εάν η δυνατότητα πρόσβασης μειωθεί εξαιτίας της διάθεσης εγκαταστάσεων για τη διαχείριση ασθενών με COVID-19 ή αν η πιθανότητα μόλυνσης από τον κορωνοϊό και των επικίνδυνων για τη ζωή επιπλοκών θεωρήθηκε υπερβολικά υψηλή, μπορεί να απαιτείται μια επιλογή ασθενών που θα λάβουν θεραπεία. Η λήψη αποφάσεων θα πρέπει να στηρίζεται στο σκοπό της θεραπείας (ίαση ή έλεγχος νόσου), στην ηλικία των ασθενών, στο προσδόκιμο ζωής, στο χρόνο από τη διάγνωση (π.χ. πρόσφατη διάγνωση ή βαριά προθεραπευμένος ασθενής) και στα συμπτώματα. Προτείνεται η ακόλουθη σειρά προτεραιότητας (αλλά παραμένει στη διακριτική ευχέρεια του κλινικού ιατρού και της θεραπευτικής ομάδας του ασθενούς): (1) ασθενείς με καρκίνο που αντιμετωπίζονται με θεραπείες  με σκοπό την ίαση (ευνοώντας τους ασθενείς ηλικίας ≤60 ετών ή προσδόκιμο ζωής ≥5 ετών ή και τα δύο), (2) ασθενείς με καρκίνο που αντιμετωπίζονται με θεραπείες για τον έλεγχο της νόσου και είναι ηλικίας 60 ετών ή νεότεροι ή με προσδόκιμο ζωής 5 ετών και άνω, ή και τα δύο, και βρίσκονται στην πρώτη γραμμή θεραπείας και (3) άλλοι ασθενείς με καρκίνους που αντιμετωπίζονται με σκοπό τον έλεγχο της νόσου και όχι την ίαση, ευνοώντας εκείνους των οποίων οι καρκινικές βλάβες επεκτείνονται γρήγορα ή των οποίων τα συμπτώματα μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή τους γρήγορα στην περίπτωση διακοπής της θεραπείας. Οι ασθενείς με καρκίνο που πρέπει να νοσηλευτούν για υποστηρικτική περίθαλψη (π.χ. αντιμετώπιση του πόνου, βακτηριακή λοίμωξη ή παρηγορητική φροντίδα πριν από το θάνατο) μπορούν να νοσηλεύονται σε μη εξειδικευμένα ογκολογικά κέντρα ή να αντιμετωπίζονται κατ’οίκον. 

Η ASCO λαμβάνει υπόψη της την έκθεση της WHO-China (Report of the WHO-China Joint Mission on Coronavirus Disease 2019 (COVID-19) που δημοσιεύθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2020. Η έκθεση αυτή δείχνει ότι στην Κίνα το ποσοστό θνητότητας για τους ασθενείς με καρκίνο ως συνυπάρχουσα κατάσταση και εργαστηριακά επιβεβαιωμένη μόλυνση ήταν 7,6%. Αυτό είναι συγκρινόμενο με: συνολικά 3,8%, μη συνυπάρχουσα κατάσταση 1,4%, καρδιαγγειακή νόσος 13,2%, διαβήτης 9,2%, υπέρταση 8,4%, χρόνια αναπνευστική ασθένεια 8,0%. Επίσης, σύμφωνα με την ASCO, η πιο λεπτομερής διαθέσιμη έκθεση που παρέχει δεδομένα σχετικά με την πορεία της ασθένειας COVID-19 σε ασθενείς με καρκίνο συγκριτικά με άτομα χωρίς καρκίνο είναι η δημοσίευση των Liang et al, Lancet Oncol. Σε αυτό το άρθρο που αναφέρθηκε σε μια προοπτική ομάδα 1571 ασθενών με COVID-19, 18 από τους οποίους είχαν ιστορικό καρκίνου, διαπιστώθηκε ότι οι ασθενείς με ιστορικό καρκίνου είχαν υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης σοβαρών επεισοδίων σε σύγκριση με άλλους ασθενείς. Σύμφωνα με την αλληλογραφία από τους Xia et al (Xia et al, Lancet Oncol), αυτοί οι 18 ασθενείς αντιπροσωπεύουν μια ετερογενή ομάδα και δεν αποτελούν ιδανική αντιπροσώπευση ολόκληρου του πληθυσμού ασθενών με καρκίνο.

H American Society of Clinical Oncology συμβουλεύει τους ογκολογικούς ασθενείς:

- Οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερώνονται σχετικά με τα συμπτώματα του COVID-19 και να εκπαιδεύονται στην κατάλληλη υγιεινή, το ενδελεχές πλύσιμο των χεριών, την ελαχιστοποίηση των επαφών με άλλους ασθενείς και με κάθε άλλο άτομο.

- Ογκολογικοί ασθενείς με πυρετό πρέπει να ενημερώνουν τους γιατρούς τους για να γίνεται κλινική αξιολόγηση.

- Για τις χειρουργικές επεμβάσεις στους ογκολογικούς ασθενείς: το CDC προτείνει οι μη επείγουσες χειρουργικές επεμβάσεις να επαναπρογραμματιστούν, αν είναι δυνατό. Ωστόσο, οι κλινικοί ιατροί και οι ασθενείς θα πρέπει να κάνουν εξατομικευμένους προσδιορισμούς με βάση τις πιθανές επιπτώσεις της καθυστέρησης της χειρουργικής επέμβασης που σχετίζεται με τον καρκίνο. Σε ορισμένες καταστάσεις (π.χ. πρώιμο στάδιο καρκίνου του μαστού), όπου η χημειοθεραπεία χωρίς χειρουργείο είναι διαθέσιμη αλλά δεν εξετάζεται συστηματικά, μπορεί να είναι λογικό να εξεταστεί πλέον αυτή η προσέγγιση. 

- Για τις ακτινοβολίες στους ογκολογικούς ασθενείς: Η ASCO αναγνωρίζει τους κινδύνους καθυστέρησης της ακτινοθεραπείας για ασθενείς με ταχέως εξελισσόμενο, ενδεχομένως ιάσιμο όγκο που μπορεί να αντισταθμίσει τους κινδύνους έκθεσης / μόλυνσης με COVID-19. Από την άλλη, ασθενείς που λαμβάνουν ακτινοβολία για απλό έλεγχο συμπτωμάτων ή με χαμηλό κίνδυνο βλάβης λόγω αλλαγής του προγράμματος ακτινοβολίας, μπορούν να καθυστερήσουν με ασφάλεια τις επισκέψεις στα ακτινοθεραπευτικά τμήματα.

-Για τις ανοσοκατασταλτικές θεραπείες: Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχουν άμεσα στοιχεία που να υποστηρίζουν την αλλαγή ή την καθυστέρηση της χημειοθεραπείας ή της ανοσοθεραπείας σε ασθενείς με καρκίνο. Η ισορροπία των δυνητικών βλαβών που μπορεί να προκύψει από την καθυστέρηση ή τη διακοπή της θεραπείας σε σχέση με τα πιθανά οφέλη της ενδεχόμενης πρόληψης ή καθυστέρησης της μόλυνσης με COVID-19 είναι πολύ αβέβαιη. Οι κλινικές αποφάσεις θα πρέπει να εξατομικεύονται, ώστε να λαμβάνονται υπόψη παράγοντες όπως ο κίνδυνος επανεμφάνισης του καρκίνου, εάν η θεραπεία καθυστερήσει, τροποποιηθεί ή διακοπεί, ο αριθμός των κύκλων θεραπείας που έχουν ήδη ολοκληρωθεί και την ανοχή του ασθενούς στη θεραπεία.

Ωστόσο, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τα ακόλουθα σημεία πρακτικής:

1.   Για ασθενείς σε βαθιά ύφεση που λαμβάνουν θεραπεία συντήρησης, η διακοπή της χημειοθεραπείας μπορεί να είναι μια επιλογή.

2.   Μερικοί ασθενείς μπορεί να είναι σε θέση να αλλάξουν τη χημειοθεραπεία από ενδοφλέβια σε θεραπεία από το στόμα, γεγονός που θα μείωνε τη συχνότητα των επισκέψεων στην κλινική, αλλά θα απαιτούσε μεγαλύτερη επαγρύπνηση για να βεβαιωθεί ότι οι ασθενείς παίρνουν σωστά το φάρμακο.

3.   Οι αποφάσεις για τροποποίηση ή καθυστέρηση της χημειοθεραπείας πρέπει να περιλαμβάνουν την αξιολόγηση της ένδειξης για χημειοθεραπεία. 

4.   Οι προφυλακτικοί αυξητικοί παράγοντες που θα χρησιμοποιηθούν σε σχήματα χημειοθεραπείας υψηλού κινδύνου, καθώς και τα προφυλακτικά αντιβιοτικά μπορεί να έχουν πιθανή αξία για τη διατήρηση της συνολικής υγείας του ασθενούς και την καθιστούν λιγότερο ευάλωτη σε πιθανές επιπλοκές του COVID-19.

5.   Η  μεταμόσχευση αλλογενών βλαστικών κυττάρων μπορεί να καθυστερήσει, ιδιαίτερα εάν η κακοήθεια του ασθενούς ελέγχεται με συμβατική θεραπεία. 

6.   Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχουν στοιχεία ή δημοσιευμένες οδηγίες σχετικά με τη χρήση προληπτικής αντιιικής θεραπείας για το COVID-19 σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς. Αυτός είναι ένας ενεργός τομέας έρευνας και τα στοιχεία μπορεί να είναι διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή. Η προφυλακτική αντιιική θεραπεία που απευθύνεται σε άλλες ιογενείς λοιμώξεις πρέπει να συνεχιστεί σύμφωνα με τις τυποποιημένες κλινικές οδηγίες και πρακτικές. Το Tamiflu δεν είναι γνωστό ότι είναι αποτελεσματικό στη θεραπεία του COVID-19. Η ASCO γνωρίζει ότι κλινικές δοκιμές βρίσκονται σε εξέλιξη ή έχουν δημοσιευθεί πρώιμα αποτελέσματα σχετικά με τη χρήση πιθανών αντιιικών φαρμάκων (π.χ. χλωροκίνη, remdesivir, lopinavir). Ωστόσο, μέχρι στιγμής καμία από αυτές τις μελέτες δεν αφορούσε αποκλειστικά ασθενείς με καρκίνο, ούτε αφορούσαν τη χρήση φαρμάκων ως προφύλαξη.

7.   Σύμφωνα με το ASCO, για να διαφυλαχθούν πόροι του συστήματος υγείας και να μειωθεί η επαφή του ασθενούς με τις δομές υγειονομικής περίθαλψης, συνιστάται να αναβληθούν προς το παρόν οι διαδικασίες που απαιτούν κλινικές επισκέψεις, όπως μαστογραφία και κολονοσκόπηση.

Τονίζουμε την αναγκαιότητα να είμαστε όλοι συνεπείς στα μέτρα κοινωνικής απομόνωσης που έχουν τεθεί σε εφαρμογή στη χώρα μας. Η καθυστερημένη εφαρμογή τους μπορεί να μειώσει τα χρονικά περιθώρια για τον έλεγχο της αλυσίδας μετάδοσης. Αποτελεί γεγονός ότι πλέον η πλήρης αναχαίτιση της πανδημίας αποτελεί ουτοπία. Ο σκοπός είναι να επιβραδύνουμε σημαντικά την πορεία της, ώστε να αναβάλουμε την έξαρση, δηλαδή το μέγιστο αριθμό κρουσμάτων ανά ημέρα, και τα νέα κρούσματα να διασπαρούν στο χρόνο “flattening of the epidemic curve”. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορέσει το εθνικό σύστημα υγείας να ανταπεξέλθει στις ανάγκες νοσηλείας και υποστήριξης των ασθενών που χρήζουν νοσηλείας και εντατικής υποστήριξης. Τέλος, τονίζουμε την ιδιαίτερα μειωμένη διαθεσιμότητα αίματος και την αδήριτη ανάγκη για συνέχιση της αιμοδοσίας η οποία συνεχίζει να πραγματοποιείται με ασφάλεια στους κατάλληλα διαμορφωμένους σταθμούς αιμοδοσίας.