Αθήνα 20.1.2009
Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Η υπόθεση της Κωνσταντίνας Κούνεβα, της μετανάστριας - συνδικαλίστριας από τη Βουλγαρία που άγνωστοι νεοβάρβαροι εξανάγκασαν να πιεί βιτριόλι και μέρες τώρα χαροπαλεύει στον Ευαγγελισμό, δεν θα πρέπει να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο.

Πρώτα απ' όλα όμως θα πρέπει να κινητοποιήσει την κυβέρνηση, η οποία οφείλει να δείξει μεγαλύτερη ζέση στην αναζήτηση των φυσικών και ηθικών αυτουργών, καθώς πρόκειται για ακραίο συμβάν που έχει εξαγριώσει τους εργαζόμενους, προοιωνίζοντας τα χειρότερα.

Με αφορμή το γεγονός, η κυβέρνηση οφείλει επίσης να επανεξετάσει το καθεστώς ενοικίασης των εργαζομένων και την πρακτική των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο χώρο αυτό, λαμβάνοντας υπόψη και τα όσα κατά καιρούς κατήγγειλε η κ. Κούνεβα, ιδιαίτερα για τις συμβάσεις που συνάπτουν με ανάλογες εταιρείες καθαρισμού πολλές δημόσιες υπηρεσίες (νοσοκομεία, πανεπιστήμια κ.λπ.).

Η κ. Κούνεβα είχε -μεταξύ άλλων- καταγγείλει ότι το κράτος χρυσοπληρώνει τους εργολάβους, οι οποίοι και καρπώνονται το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων δηλώνοντας πλασματικές ώρες εργασίας και δίνοντας στις καθαρίστριες μισθούς πείνας, πολύ κάτω από τη συλλογική σύμβαση εργασίας, και συγκεκριμένα 500 ευρώ για 8 ώρες εργασίας, 400 για 6 ώρες εργασίας και 150-180 για 3 ώρες εργασίας, ενώ παράλληλα δεν πληρώνουν τις υπερωρίες τους και δεν τους κολλούν ένσημα, με αποτέλεσμα αυτές να μην θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης.

Επίσης, ότι υποχρεώνουν τις καθαρίστριες να υπογράφουν οικειοθελή αποχώρηση συγχρόνως με την πρόσληψη και χαρτιά με αποδοχές που ποτέ δεν έλαβαν ακόμη και για τα δώρα, ενώ πολλές φορές καταφεύγουν στην άσκηση ψυχολογικής βίας, εκβιάζοντάς τες με απολύσεις και μαύρες λίστες (και πράττοντας τα χειρότερα, όπως αποδεικνύει η απόπειρα δολοφονίας της κ. Κούνεβα).  

Αλλά και στην εφημερίδα μας έχουν φτάσει καταγγελίες από δημόσια ιδρύματα που χρησιμοποιούν ιδιωτικά συνεργεία καθαρισμού, οι οποίες κάνουν λόγο για χαμηλό επίπεδο παρεχόμενων υπηρεσιών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη δημόσια υγεία, καθώς η εντατικοποίηση της εργασίας υποχρεώνει πολλές φορές τις καθαρίστριες να κάνουν βιαστικά τη δουλειά τους ή και να αφήνουν το έργο τους ημιτελές. Μάλιστα, περιγράφουν τραγελαφικές καταστάσεις, με τους υπαλλήλους να τραβολογούν τις καθαρίστριες από εδώ και από εκεί για να προλάβουν να καθαρίσουν τον δικό τους χώρο.

Όλα τα παραπάνω συνθέτουν εικόνα σύγχρονου δουλεμπορίου, ανάλογο με αυτό που ευδοκιμεί και σε πολλές αγροτικές περιοχές της χώρας μας, με τα θύματα να είναι σχεδόν πάντα μετανάστες. Μια εικόνα που -επειδή δεν τιμά κανέναν μας- θα πρέπει να μας κινητοποιεί.