Αθήνα 13.5.2009, 12:54
Είναι μια πρωτοβουλία από αυτές που δεν έχουμε συνηθίσει: 73 πανεπιστημιακοί καθηγητές, οι περισσότεροι των οικονομικών, αποφάσισαν να "κατέβουν" για λίγο από την έδρα τους και να διοργανώσουν συνέντευξη Τύπου για το μείζον κοινωνικό πρόβλημα των ημερών: την οικονομική κρίση και την απασχόληση.

Με σύνθημα: "να μην πληρώσουν την κρίση οι εργαζόμενοι", οι πανεπιστημιακοί:

* Διαπιστώνουν ότι "μετά από μια μακρά περίοδο γενικευμένων νεοφιλελεύθερων πολιτικών στο ευρωπαϊκό πεδίο, η Ελλάδα είναι μια χώρα με ελλειμματικό κοινωνικό κράτος, με συστηματικές παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας ενώ μια σειρά αντεργατικών νόμων ή και νομοθετικών κενών αφήνει απροστάτευτη την εργασία. Έτσι λοιπόν η επερχόμενη οικονομική κρίση όχι μόνο βρίσκει τους εργαζόμενους σε δύσκολη θέση αλλά αποτελεί και την αφορμή για την επιδείνωσή της. Όλη την προηγούμενη περίοδο ενώ οι επιχειρήσεις είδαν τα κέρδη τους να εκτινάσσονται, και παρά τις εκάστοτε κυβερνητικές υποσχέσεις για γενική ευημερία, οι κοινωνικές ανισότητες διευρύνθηκαν επικίνδυνα. Σαν αυτό να μην συνέβη, οι κυρίαρχοι οικονομικοί κύκλοι καλούν τους εργαζόμενους να πληρώσουν το λογαριασμό της πολιτικής τους… Οι εργαζόμενοι όμως είναι οι μόνοι που δεν φταίνε".

* Παραθέτουν στοιχεία για την απασχόληση και τις αμοιβές των εργαζομένων που αποδεικνύουν τα αποτελέσματα των πολιτικών των προηγούμενων χρόνων: 
- Απασχόληση
· 360.000 άνεργοι για το 2008, οι περισσότεροι από αυτούς μακροχρόνιοι
· 350.000 προσωρινά απασχολούμενοι
· 270.000 εργαζόμενοι με μερική απασχόληση
· 30.000 εργαζόμενοι με καθεστώς δανεισμού
· 70.000 εργαζόμενοι με καθεστώς εργολαβίας
· 30.000 εργαζόμενοι σε stage
· 270.000 μισθωτοί εργαζόμενοι με μπλοκάκι
· 600.000 ανασφάλιστοι εργαζόμενοι.
- Αμοιβές
· Οι πραγματικές αμοιβές βρίσκονται στα επίπεδα του 1984.
· Το 25% των εργαζομένων λαμβάνει αμοιβές μέχρι 750 ευρώ.
· Το 14% των μ ισθωτών α νήκει στην κ ατηγορία τ ων ν εόπτωχων.
· Το 21% του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας (πρώτη θέση στην ΕΕ15)
· 400.000 μισθωτοί καταφεύγουν σε δεύτερη εργασία ενώ η πλειοψηφία τους καλύπτει βασικές ανάγκες μέσω του δανεισμού με επαχθείς κατά κανόνα όρους.

"Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι εργοδότες επιβάλλουν είτε την μετατροπή της πλήρους απασχόλησης σε μειωμένο ωράριο είτε την εκ περιτροπής τετραήμερη και τριήμερη εργασία αξιοποιώντας αντεργατικές ρυθμίσεις του 1990 και του 1998. Και όλα αυτά με την επίκληση «οικονομικού περιορισμού της δραστηριότητας της επιχείρησης» στην οποία προσφεύγουν ακόμη και αν πρόκειται για μικρή μείωση των κερδών τους μετά από μια περίοδο μεγάλης κερδοφορίας".

* Προτείνουν μέτρα "που θα βάζουν φραγμούς στη γενικευμένη εργασιακή ανασφάλεια και φτώχεια:
- Αυστηρός έλεγχος των απολύσεων (αιτιολόγηση απολύσεων, επέκταση της προστασίας για τις ομαδικές απολύσεις για τις επιχειρήσεις κάτω των 20 εργαζόμενων).
- Καθιέρωση θεσμών εργατικού και κοινωνικού διαχειριστικού ελέγχου στις επιχειρήσεις που επικαλούνται οικονομικά προβλήματα για την επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων.
- Κατάργηση των ρυθμίσεων που επιβάλλουν βλαπτικούς όρους στους εργαζόμενους.
- Αναγνώριση και ενίσχυση των δικαιωμάτων των πιο ευάλωτων τμημάτων της μισθωτής εργασίας και ανεξάρτητα από εθνικότητα.
- Άμεση κατάργηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης στο δημόσιο τομέα.
- Ενίσχυση των επιθεωρήσεων εργασίας με προσωπικό και αρμοδιότητες.
- Γενναία αύξηση του ύψους αλλά και επιμήκυνση καταβολής του επιδόματος ανεργίας.
- Επιβολή κοινωνικού φόρου στις επιχειρήσεις που προβαίνουν σε απολύσεις λόγω αναδιαρθρώσεων.