Αθήνα 28.9.2009, 18:48
Οι διπλωματούχοι μηχανικοί της χώρας βιώνουν εφέτος την μεγαλύτερη ανεργία από το 1997, σχεδόν διπλάσια από το 2006 και τετραπλάσια από το 2003.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση που έγινε από την Public Issue για λογαριασμό του ΤΕΕ, επί δείγματος 2.517 διπλωματούχων μηχανικών σε όλη τη χώρα, οι μη απασχολούμενοι αυτή την περίοδο διπλωματούχοι μηχανικοί φτάνουν στο 13% (7% άνεργοι και 6% προσωρινά άνεργοι), με το αντίστοιχο ποσοστό να φτάνει το 5% το 1997, μόλις το 3% το 2003 και 8% το 2006.

Το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας καταγράφεται μεταξύ των νέων διπλωματούχων μηχανικών, με 23% για όσους απέκτησαν άδεια άσκησης επαγγέλματος μετά το 2006, ενώ στην αντίστοιχη έρευνα του 2006 το ποσοστό των ανέργων μεταξύ εκείνων που απέκτησαν άδειας άσκησης επαγγέλματος την περίοδο 2001-2005 ήταν μόλις 14%.

Στο σύνολο όσων δεν απασχολούνται, ένας στους τρεις (31%) βρίσκεται εκτός αγοράς για διάστημα μεγαλύτερο από 12 μήνες.

Σχεδόν ένας στους δυο (43%) των μη απασχολούμενων (κυρίως γυναίκες, νέες ηλικίες και κάτοικοι επαρχίας) αντιμετωπίζει την κατάσταση με την οικονομική στήριξη της οικογένειας τους.

Ως προς τις επιμέρους ειδικότητες, το μεγαλύτερο πρόβλημα ανεργίας αντιμετωπίζουν οι Χημικοί Μηχανικοί (15%), ακολουθούν οι Μεταλλειολόγοι (14%) και οι Ηλεκτρολόγοι (9%).

Σε σύγκριση με την έρευνα του 2006 η αύξηση της ανεργίας καταγράφεται σημαντικά υψηλότερη του μέσου όρου, στις ειδικότητες των Ναυπηγών (6% από 0% το 2006) και των Ηλεκτρολόγων (9% από 4% το 2006), καθώς και στους μηχανικούς εκτός Αθήνας και Θεσσαλονίκης (6% από 2% το 2006).

Υψηλότερη του μέσου όρου (9% έναντι 7% σε ότι αφορά τους μακροχρόνια ανέργους), καταγράφεται η ανεργία μεταξύ των γυναικών.

Αλλά και για όσους απασχολούνται τα πράγματα δεν εξελίσσονται καθόλου καλά. Ένας στους τέσσερις νέους διπλωματούχους μηχανικούς (με άδεια μετά το 2006) δηλώνει ότι αν και έχει εξηρτημένη σχέση εργασίας, πληρώνεται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών. Απ’ αυτούς, το 64% (από 55% το 2006) δηλώνει ότι η επιλογή για αμοιβή με ΔΠΥ δεν ήταν του μηχανικού, αλλά έγινε καθ’ υπόδειξη του εργοδότη. Δυο στους τρεις (65%) δηλώνει ότι δεν είναι ενημερωμένο (όχι και τόσο/καθόλου) για τις νομικές, εργασιακές και ασφαλιστικές διαφορές μεταξύ του καθεστώτος της σημερινής απασχόλησης και της απασχόλησης με βάση τη συλλογική σύμβαση.

Για έναν στους τέσσερις η απασχόληση με ΔΠΥ δεν προβλέπει ετήσια άδεια (27%), και για πάνω από έναν στους δυο δεν προβλέπεται επίδομα άδειας και εορτών (55-54% αντίστοιχα), ενώ για τρεις στους τέσσερις (76%) δεν προβλέπεται αμοιβή υπερωριακής απασχόλησης !

Δύο στους τρεις διπλωματούχους μηχανικούς (64%) καταβάλλουν οι ίδιοι τις υποχρεωτικές εισφορές στο ΤΣΜΕΔΕ.

Δύο στους δέκα (19%) εργαζόμενους διπλωματούχους μηχανικούς, για να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές υποχρεώσεις τους έχουν και δεύτερη εργασία (έναντι 17% το 2006, 15% το 2003 και 23% το 1997).

Ως προς το είδος της απασχόλησης, περισσότεροι από τους μισούς μηχανικούς (55%) ασκούν ελεύθερο επάγγελμα, περίπου ένας στους τέσσερις (23%) απασχολείται στο δημόσιο τομέα και οι υπόλοιποι (22%) έχουν εξαρτημένη σχέση εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Μεταξύ των απασχολούμενων στον ιδιωτικό τομέα καταγράφεται και ένα 7% απασχολούμενων οι οποίοι εμπίπτουν στην κατηγορία των οιονεί μισθωτών, έχουν δηλαδή εξαρτημένη σχέση εργασίας και αμείβονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών.

Σημειώνεται ότι το ποσοστό των ελεύθερων επαγγελματιών εμφανίζεται συστηματικά αυξανόμενο τα τελευταία χρόνια, καθώς από 42% το 2003, ανέβηκε σε 47% το 2006 και 55% στην παρούσα μέτρηση. Αντίθετα, συστηματικά μειούμενο εμφανίζεται το ποσοστό των απασχολούμενων στον δημόσιο τομέα (από 33% το 2003, σε 28% το 2006 και 23% στην παρούσα μέτρηση). Χαρακτηριστικά σημειώνεται ότι το 2003 σχεδόν ένας στους τέσσερις μηχανικούς (24%) ήταν μόνιμος δημόσιος υπάλληλος, ενώ τώρα το αντίστοιχο ποσοστό δεν ξεπερνά το 15% !

Το 51% των εργαζόμενων μηχανικών απασχολείται στην κύρια εργασία έως 8 ώρες, το 34% 9-10 ώρες και το 14% εργάζεται περισσότερες από 10 ώρες. Ο μέσος απασχόλησης στη δεύτερη εργασία (για όσους προσφεύγουν σ’ αυτή) είναι 2,7 ώρες.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ευρήματα σε ότι αφορά τον «βαθμό ικανοποίησης» των διπλωματούχων μηχανικών από την εργασία.

Οι εργαζόμενοι διπλωματούχοι μηχανικοί εμφανίζονται ικανοποιημένοι από το αντικείμενο της εργασίας τους σε ποσοστό 83% (έναντι 78% το 2006 και το 2003), αλλά και από τις συνθήκες εργασίας και το εργασιακό περιβάλλον κατά 77% (έναντι 72% το 2006, 67% το 2003 και 63% το 1997) και μπορεί μόλις το 58% να δηλώνουν ικανοποιημένοι από τις αποδοχές, όμως, το ποσοστό αυτό είναι κατά 10% αυξημένο σε σχέση με το 2006 και 2003 και κατά 20% σε σχέση με το 1997.

Αντίθετα, εκφράζουν εντονότερη απαισιοδοξία, σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό, για τις προοπτικές της οικονομίας, καθώς διαφοροποιούνται αρνητικά στους δείκτες που αποτυπώνουν τις προσδοκίες για την οικονομική κατάσταση της χώρας τον επόμενο χρόνο (-12,5 μονάδες) και -ακόμη περισσότερο- για την επόμενη πενταετία (-34,1 μονάδες). Βεβαίως, οι διαφοροποιήσεις μεταξύ των επιμέρους ειδικοτήτων μηχανικών είναι σημαντικές και αυτές, σε μεγάλο βαθμό, έχουν σχέση με τους κλάδους της οικονομίας στους οποίους δραστηριοποιείται η κάθε ειδικότητα. Πάντως οι Αγρονόμοι Τοπογράφοι εκφράζουν απαισιοδοξία σε όλους σχεδόν τους οικονομικούς δείκτες.

«Οι εκτιμήσεις του ΤΕΕ, σε σχέση με την ανάπτυξη της οικονομίας και τις αδιέξοδες προοπτικές της επιβεβαιώνονται και από τα ευρήματα της δημοσκόπησης» υπογράμμισε ο πρόεδρος του ΤΕΕ Γιάννης Αλαβάνος. «Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα είχε σε ετήσια βάση ένα εντυπωσιακό ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ, για χώρα της Ε.Ε., παράλληλα, όμως, καταγραφόταν μεταξύ των τελευταίων χωρών σε ότι αφορά τους δείκτες ανταγωνιστικότητας, καινοτομίας, έρευνας και παιδείας. Δηλαδή, σε όλους τους δείκτες που επηρεάζονται από την αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού. Η Ελλάδα έχει έναν πλούτο που είναι ο αριθμός και η ποιότητα των μηχανικών της, αλλά δεν τον χρησιμοποιεί, τον απαξιώνει».

Και πρόσθεσε: «Η αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού σε όλους τους τομείς συνιστά προϋπόθεση για να επανέλθει η χώρα σε αναπτυξιακή τροχιά και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας για όλο τον πληθυσμό. Αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος και προς αυτή την κατεύθυνση θα κινηθεί το ΤΕΕ, σε συνεργασία με όλους τους επιστημονικούς και συλλογικούς φορείς με τους οποίους έχει υπογράψει και σχετικά μνημόνια συνεργασίας, εκφράζοντας την κατηγορηματική αντίθεσή του στη λογική μιας κοινωνίας των 2/3 συνολικά και ειδικότερα για τους μηχανικούς. Γι’ αυτό και - μια εβδομάδα πριν τις εκλογές - καλεί τα κόμματα να εγκαταλείψουν φοβικά σύνδρομα, το καθένα και από τη σκοπιά του, απέναντι στο επιστημονικό δυναμικό της χώρας και να ανακοινώσουν συγκεκριμένα μέτρα αξιοποίησης του, θέσεις για τις γυναίκες και τους νέους επιστήμονες που πλήττονται βαριά και ριζικές μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση».