Αθήνα 7.10.2009
Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Η αύξηση της παραγωγικότητας είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδίσει η ελληνική κοινωνία αν θέλει να βρει την απωλεσθείσα ισοροπία της. Ένα στοίχημα που θα κερδηθεί μόνο όταν απελευθερωθούν οι δημιουργικές δυνάμεις της.

Κατ’ εξοχήν φορείς δημιουργικότητας είναι οι νέοι άνθρωποι με τα αυξημένα, σε σχέση με τις παλαιότερες γενιές, προσόντα. Προσόντα που όμως δεν ξέρουν τι να τα κάνουν και σχεδόν ανεπαίσθητα διολισθαίνουν σε επαγγελματικά αδιέξοδα, δέσμιοι πολλές φορές ενός πτυχίου που δεν έχουν καν κορνιζάρει.

Χρέος και συμφέρον της πολιτείας είναι να στρέψει το ενδιαφέρον της στην παραμελημένη και αδικημένη νεολαία της και να της ανοίξει δρόμους μέσα από την επιχειρηματικότητα και την αυτοαπασχόληση, παρέχοντας οικονομική και συμβουλευτική στήριξη σε κάθε νέο που εισέρχεται στον επιχειρηματικό στίβο.

Αρκετές δυνάμεις σπατάλησε στην σχεδόν μονοσήμαντη προσπάθειά της να προσελκύσει... βαρβάρους, δηλαδή ξένους επενδυτές που δήθεν θα έδιναν «φτερά» στην οικονομία και δουλειά στους ανέργους.

Το φιάσκο του λεγόμενου «ιρλανδικού θαύματος» είναι εξόχως διδακτικό.