Αθήνα 12.2.2010, 22:09

Τρεις νομοθετικές πρωτοβουλίες του υπουργείου Οικονομικών συζητήθηκαν και εγκρίθηκαν επί της αρχής σήμερα στο Υπουργικό Συμβούλιο, οι οποίες θα έρθουν προς ψήφιση στη Βουλή το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση του υουργείου, τα σχέδια νόμου αφορούν στα εξής:   

1. Προσαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας στην Οδηγία 2006/123 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Η πρωτοβουλία αφορά στην προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2006/123 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά. Με τις ρυθμίσεις της Οδηγίας εισάγονται μια σειρά από σημαντικές διοικητικές καινοτομίες που διευκολύνουν την εγκατάσταση των φυσικών και των νομικών προσώπων που δραστηριοποιούνται στον τριτογενή τομέα και την ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών:
- Επιβάλλεται η διοικητική απλοποίηση στον τομέα των υπηρεσιών.
- Επιβάλλεται η εγκατάσταση και λειτουργία Κέντρων Ενιαίας Εξυπηρέτησης για τους παρόχους και τους αποδέκτες υπηρεσιών. Τα κέντρα αυτά πρέπει να λειτουργούν ηλεκτρονικά και από απόσταση και η λειτουργία τους ανατίθεται στα ΚΕΠ.
- Επιβάλλεται απογραφή της νομοθεσίας που διέπει τις υπηρεσίες προκειμένου να καταργηθούν ή να τροποποιηθούν διατάξεις που παρεμποδίζουν την ελευθερία εγκατάστασης και την ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών.
- Θεσπίζεται μηχανισμός διοικητικής συνεργασίας με τα άλλα κράτη μέλη και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δηλαδή διασύνδεση με το ηλεκτρονικό σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών ΙΜΙ που αποτελεί διευρωπαϊκό δίκτυο και λειτουργεί πιλοτικά από 1 Ιανουαρίου 2009 στον τομέα των υπηρεσιών.

Οι ρυθμίσεις της Οδηγίας είναι οριζόντιες και όχι κλαδικές και καλύπτουν το σύνολο του τριτογενούς τομέα με σημαντικές ωστόσο εξαιρέσεις.

Ειδικότερα, δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οι παρακάτω δραστηριότητες:
- Οι χρηματοοικονομικές υπηρεσίες.
- Οι υπηρεσίες και τα δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών.
- Οι υπηρεσίες στον τομέα των μεταφορών, των αστικών συγκοινωνιών, των λιμενικών υπηρεσιών, ταξί και ασθενοφόρων.
- Οι υπηρεσίες που παρέχονται από γραφεία εύρεσης προσωρινής εργασίας.
- Οι υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης (ιατρικές και φαρμακευτικές).
- Οι οπτικοακουστικές υπηρεσίες.
- Οι δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών τυχερών παιχνιδιών.
- Οι κοινωνικές υπηρεσίες.
- Οι ιδιωτικές υπηρεσίες ασφάλειας.
- Οι υπηρεσίες συμβολαιογράφων και δικαστικών επιμελητών.

Επισημαίνεται ότι όσον αφορά στην παροχή υπηρεσιών δεν ισχύει μετά την παρέμβαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η «αρχή της χώρας καταγωγής» η οποία δημιούργησε αντιδράσεις και φόβους για κοινωνικό ντάμπιγκ. Προκύπτει σαφώς από τις διατάξεις που ενσωματώνονται ότι σε περίπτωση διασυνοριακής παροχής υπηρεσίας με μετακίνηση εργαζομένων (π.χ. υπηρεσίες σε κατασκευαστικές εταιρείες) εφαρμοστέο εργατικό δίκαιο είναι αυτό της χώρας υποδοχής και όχι της χώρας καταγωγής.

Η ενσωμάτωση της Οδηγίας στην ελληνική νομοθεσία θα συμβάλλει ουσιαστικά στην ενδυνάμωση του τριτογενούς τομέα των υπηρεσιών. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΣΥΕ του 2008, οι υπηρεσίες που καλύπτει το νομοσχέδιο συμβάλουν στο 60,4% της προστιθέμενης αξίας της οικονομίας και αφορούν περίπου το 58% της απασχόλησης.

2.  Εποπτεία Ιδιωτικής Ασφάλισης και τη σύσταση εγγυητικού κεφαλαίου ιδιωτικής ασφάλισης ζωής

Η δεύτερη νομοθετική πρωτοβουλία αφορά στην Εποπτεία Ιδιωτικής Ασφάλισης και τη σύσταση εγγυητικού κεφαλαίου ιδιωτικής ασφάλισης ζωής.

Μεταξύ άλλων, με το σχέδιο νόμου καταργείται η Επιτροπή Εποπτείας Ιδιωτικής ασφάλισης (ΕΠΕΙΑ) που συστήθηκε με το νόμο 3229/2004 και οι επιχειρήσεις του τραπεζικού και ασφαλιστικού κλάδου υπάγονται στην ενιαία εποπτεία της Τράπεζας της Ελλάδος. Η επιλογή αυτή γίνεται για δραστικότερη αντιμετώπιση των εξελίξεων που παρατηρούνται στον ευρύτερο χρηματοπιστωτικό τομέα. Είναι σαφές, ότι η διεθνοποίηση των αγορών και η αύξηση του ανταγωνισμού οδηγεί τις επιχειρήσεις του τραπεζικού και ασφαλιστικού κλάδου σε συνεργασίες και μετοχικές διασυνδέσεις. Συνεπώς, είναι εύλογο οι επιχειρήσεις αυτές να υπάγονται σε ενιαίο εποπτικό έλεγχο, πράγμα που θα συντελέσει στη δημιουργία ισότιμων, κατά το δυνατόν, όρων ανταγωνισμού, αλλά και στην αντιμετώπιση του συστημικού κινδύνου.

Ακόμα, συνίσταται εγγυητικό κεφάλαιο ιδιωτικής ασφάλισης ζωής. Στην Ελλάδα έχουν συσταθεί και λειτουργούν τρία εγγυητικά κεφάλαια εξασφάλισης πελατών, ένα ανά χρηματοοικονομικό κλάδο, τα οποία προβλέπονται από κοινοτικές οδηγίες. Το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ) καλύπτει τον κίνδυνο των πιστωτικών ιδρυμάτων από τραπεζικές εργασίες και επενδυτικές δραστηριότητες, το Συνεγγυητικό Κεφάλαιο καλύπτει τον κίνδυνο των Ανωνύμων Εταιρειών Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών (ΑΕΠΕΥ) κατά την παροχή των επενδυτικών υπηρεσιών και το Επικουρικό Κεφάλαιο του ασφαλιστικού κλάδου, που καλύπτει τον κίνδυνο ασφαλιστικής επιχείρησης, αλλά μόνο όσον αφορά την υποχρεωτική ασφάλιση οχημάτων. Χωριστή περίπτωση αποτελεί το Επικουρικό Κεφάλαιο που λειτουργεί στα πλαίσια του Χρηματιστηρίου Αθηνών και το οποίο καλύπτει τον πιστωτικό κίνδυνο των χρηματιστηριακών εταιρειών κατά την εκκαθάριση των χρηματιστηριακών συναλλαγών. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο ασφαλιστικός κλάδος στερείται παντελώς εγγυητικού κεφαλαίου για την κάλυψη των δραστηριοτήτων ασφάλισης ζωής και σε τούτο συντείνει και το γεγονός ότι μέχρι τώρα δεν υφίσταται αντίστοιχη κοινοτική οδηγία.

Οι πρόσφατες εξελίξεις στην ασφαλιστική αγορά, όμως, κατέδειξαν την ανάγκη δημιουργίας εγγυητικού κεφαλαίου ζωής, για την κάλυψη του κενού που παρουσιάζεται στον ασφαλιστικό κλάδο. Η ανάγκη αυτή επιχειρείται να θεραπευτεί στο προτεινόμενο σχέδιο νόμου.

Ειδικότερα το Εγγυητικό Κεφάλαιο Ζωής συνιστάται με τη μορφή Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου, κατά το πρότυπο του Επικουρικού Κεφαλαίου που καλύπτει την υποχρεωτική ασφάλιση οχημάτων. Σκοπός του εγγυητικού κεφαλαίου ζωής είναι κατά πρώτο λόγο η διατήρηση και μεταβίβαση του χαρτοφυλακίου των ασφαλιστηρίων συμβολαίων σε άλλη ασφαλιστική επιχείρηση ή σε άλλες ασφαλιστικές επιχειρήσεις και αν αυτό δεν επιτευχθεί η λύση των ασφαλιστηρίων συμβολαίων και η καταβολή αποζημίωσης στους ασφαλισμένους.

Μέλη του εγγυητικού κεφαλαίου καθίστανται υποχρεωτικά:
α) Οι ασφαλιστικές εταιρείες με έδρα την Ελλάδα.
β) τα υποκαταστήματα ασφαλιστικών επιχειρήσεων τρίτων χωρών
γ) τα υποκαταστήματα ασφαλιστικών επιχειρήσεων χωρών -μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ε.Ο.Χ..

Με το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου καταργείται προηγούμενη ρύθμιση ως αναποτελεσματική και αντικοινοτική και προβλέπεται σύσταση εγγυητικού κεφαλαίου, το οποίο είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και το οποίο θα αποτελέσει ένα μηχανισμό για τη μεταβίβαση του χαρτοφυλακίου ζωής σε ανάδοχο εταιρία. Παράλληλα, προβλέπεται και η διασφάλιση των απαιτήσεων των ασφαλισμένων με ποσοστό κάλυψης 100% μέχρι του ποσού των 50.000 ευρώ.

Σκοπός του εγγυητικού κεφαλαίου ζωής είναι κατά πρώτο λόγο η διατήρηση και μεταβίβαση του χαρτοφυλακίου των ασφαλιστηρίων συμβολαίων σε άλλη ασφαλιστική επιχείρηση ή σε άλλες ασφαλιστικές επιχειρήσεις και αν αυτό δεν επιτευχθεί η λύση των ασφαλιστηρίων συμβολαίων και η καταβολή αποζημίωσης στους ασφαλισμένους. Προβλέπεται ειδική μεταβατική ρύθμιση αποκλειστικά και μόνο για την περαίωση των εκκρεμών περιπτώσεων.

Επίσης, στο σχέδιο νόμου ορίζεται ότι στην περίπτωση διανομής μερίσματος από τις τράπεζες για τη χρήση 2009, η διανομή περιορίζεται αποκλειστικά στη διανομή μετοχών. Τέλος, παρατείνεται η διάρκεια του προγράμματος για τη σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος μέχρι το τέλος του 2010.

3. Εισαγωγή, εγκατάσταση και λειτουργία τεχνικών παιχνιδιών

Τέλος, όπως είναι γνωστό η Ελλάδα έχει καταδικαστεί από το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) επειδή διατηρεί σε ισχύ το νόμο 3037/2002 με τις ρυθμίσεις του οποίου απαγορεύεται μεταξύ άλλων η εισαγωγή, εγκατάσταση και λειτουργία τεχνικών παιχνιδιών.

Από το Σεπτέμβριο του 2009 επιβάλλεται πρόστιμο ύψους περίπου ενός εκατομμυρίου ευρώ κάθε μήνα (990.000). Με τη νομοθετική πρωτοβουλία του υπουργείου Οικονομικών, προβλέπονται τα εξής:

1. Τα τεχνικά ψυχαγωγικά παιχνίδια επιτρέπεται να λειτουργούν μόνο σε ειδικά καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος που έχουν λάβει άδεια από τον οικείο Δήμο. Επιτρέπεται επίσης να λειτουργούν σε καταστήματα internet cafe εφόσον έχουν λάβει ομοίως ειδική άδεια.

2. Η εισαγωγή, εγκατάσταση και λειτουργία των παιχνιδιών αυτών επιτρέπεται με την απλή υποβολή αίτησης από τον εισαγωγέα εγκαταστάτη ή επιτηδευματία προς την Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου τυχερών παιχνιδιών του άρθρου 16 του ν. 3229/2004, για εξέταση, χαρακτηρισμό, ταξινόμηση και πιστοποίηση του ψυχαγωγικού παιχνιδιού. Αν η Επιτροπή διαπιστώσει ότι το παιχνίδι δεν είναι ψυχαγωγικό αλλά τυχερό, επιβάλλει κυρώσεις και απαγορεύει τη λειτουργία του.

3. Στα καταστήματα που επιτρέπεται η λειτουργία των τυχερών παιχνιδιών, απαγορεύεται η πώληση αλκοόλ και η είσοδος σε άτομα κάτω των 16 ετών.

4. Για τη εξέταση, το χαρακτηρισμό, την ταξινόμηση και πιστοποίηση κάθε παιχνιδιού καταβάλλεται παράβολο υπέρ του Δημοσίου 1.000 ευρώ για τα ηλεκτρονικά και 500 ευρώ για τα μηχανικά και ηλεκτρομηχανικά.

5. Για την διενέργεια των παιχνιδιών προκαταβάλλεται ετήσιο τέλος για κάθε θέση διεξαγωγής που διαφοροποιείται ανάλογα με τον πληθυσμό του Δήμου (100 ευρώ για πόλεις μέχρι 2.00 κατοίκους και 800 ευρώ για πόλεις πάνω από 50.000 κατοίκους).

6. Η εισαγωγή, εγκατάσταση και λειτουργία τυχερών - ψυχαγωγικών παιχνιδιών απαγορεύεται. Προβλέπονται αυστηρές ποινικές και διοικητικές κυρώσεις.

7. Η Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου τυχερών παιχνιδιών είναι αρμόδια για τον έλεγχο και την εφαρμογή των διατάξεων. Ο έλεγχος κατά κύριο λόγο διενεργείται από τις αστυνομικές αρχές. Έλεγχοι διενεργούνται επίσης στα πλαίσια των συναρμοδιοτήτων τους και από άλλες αρχές, Δημοτική Αστυνομία, ΥΠ.Ε.Ε.