Αθήνα 22.10.2005 Έχει τα δίκια της η κυβέρνηση όταν μιλάει για ενορχηστρωμένη επίθεση εναντίον της με αφορμή τις προσλήψεις ημετέρων. Το κυνήγι του «γαλάζιου παιδιού» εξελίχθηκε πλέον σε κυνήγι μαγισσών και στον τομέα αυτό η τέχνη της πολιτικής (και της δημοσιογραφίας) υποβιβάστηκε στο επίπεδο της Γκαιμπελικής και μάλιστα κακής, μιας και εξέλειπε πλέον το μέτρο…
Αντί όμως να διαμαρτύρεται και να τα βάζει με όλους, θα ήταν καλύτερο να επιδοθεί σε ακήσεις αυτοκριτικής, καθώς φέρει ακεραία την ευθύνη για την αναβίωση του πελατισμού και τις ουρές που πλέον σχηματίζουν στα πολιτικά και κομματικά γραφεία της οι «ψωμοζητούντες».
Κι αυτό κατάφερε να το επιτύχει πότε με δηλώσεις κορυφαίων στελεχών της για τα δικαιώματα των «δικών της παιδιών» και πότε με φαινόμενα τύπου Χούπη και λαδώματα κομματικών φίλων της.
Το δυστύχημα γι’ αυτήν είναι ότι ξεσήκωσε όλον αυτόν τον ορυμαγδό χωρίς καν να διαχειρίζεται περισσότερες «παραθυράτες» θέσεις από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, κάτι που θα πρέπει να την οδηγήσει σε περαιτέρω προβληματισμό.
Και βέβαια καλό θα είναι να αποφεύγει τις κορώνες περί νέου ήθους στα πολιτικά πράγματα του τόπου κ.λπ., γιατί μόνο θυμηδία προκαλούν, καθώς τα γεγονότα την διαψεύδουν οικτρά.
Η παρούσα κυβέρνηση κατάφερε μέσα σε πολύ λίγο χρόνο να γύρισει τη χώρα πολλά χρόνια πίσω, κι αυτό δεν της το συγχωρεί κανένας πολίτης.
Κρίμα, γιατί σε νομοθετικό επίπεδο έχει δώσει αρκετά καλά δείγματα γραφής στον τομέα των προσλήψεων – μονιμοποιήσεων.
Παρότι επιμένει να διατηρεί το άρθρο 6 του ν. 2527/1997 για τις συμβάσεις έργου, που ανοίγει τα περισσότερα «παράθυρα».
Έχει αναλογισθεί ότι με την ένταξη του εν λόγω προσωπικού στις διατάξεις του άρθρου 21 του ν. 2190/94 για το εποχικό προσωπικό και στον έλεγχο του ΑΣΕΠ θα απέφευγε πολλά φαινόμενα διαφθοράς και ακόμα περισσότερα πραγματικά ή φανταστικά σενάρια, από αυτά που καθημερινά βλέπουν το φώς της δημοσιότητας και πλήτουν το κύρος της;
|