Αθήνα 14.11.2005
Δαιδαλώδες, γραφειοκρατικό, με εκ γενετής αδυναμίες, το σύστημα προσλήψεων του ν. 2190/94 επιτέλεσε προ πολλού τον πρωταρχικό στόχο του, να καθιερώσει δηλαδή σε ανεκτό βαθμό διαφανείς και αντικειμενικές συνθήκες ανταγωνισμού στις προσλήψεις του Δημοσίου. Στις μισές έστω...

Είναι πλέον καιρός να περάσει στο επόμενο στάδιο, βελτιώνοντας τα ποιότικά του χαρακτηριστικά και επιχειρώντας διεύρυνση της εφαρμογής του, με την ένταξη σε αυτό μεγάλου μέρος των προσλήψεων που σήμερα είναι εκτός και το υπονομεύουν.

Λέγοντας ποιοτικά χαρακτηριστικά εννοούμε αυτά που έχουν να κάνουν αφενός με την απλούστευση των διαδικασιών και τον δραστικό περιορισμό της γραφειοκρατίας και αφετέρου με την πιστότερη αξιολόγηση των προσόντων των υποψηφίων και την άρση των αδικιών.

Τα πρώτα μπορούν σχετικά εύκολα να βελτιωθούν με την βοήθεια της πληροφορικής και των νέων τεχνολογιών και νομίζουμε ότι έχει ήδη ξεκινήσει η προσπάθεια ηλεκτρονικού εκσυγχρονισμού του ΑΣΕΠ, ενώ κάτι ανάλογο επιχειρείται και στο δημόσιο τομέα με το έργο «Σύζευξις». Απαιτούνται ωστόσο αλλαγές και σε νομοθετικό επίπεδο. Αλλαγές που θα έχουν να κάνουν με αυτές καθ’ αυτές τις διαδικασίες των προσλήψεων και δεν θα στοχεύουν μόνο στην μείωση της γραφειοκρατίας αλλά και στην καθιέρωση υψηλότερου βαθμού πιστότητας στα κριτήρια επιλογής.

Η διαδικασία της σειράς προτεραιότητας, που εφαρμόζεται ευρέως σήμερα, μόνο προβλήματα καθυστερήσεων δημιουργεί, χωρίς καν να εξασφαλίζει ικανοποιητικό βαθμό αξιοκρατίας, αφού η μονοκρατορία του βαθμού του βασικού τίτλου σπουδών επισκιάζει κάθε άλλο κριτήριο.

Το ΑΣΕΠ έχει εδώ και τρία χρόνια στα συρτάρια του μια απάντηση που ακούγεται ελκυστική. Τα τεστ ή αλλιώς την γραπτή συνέντευξη, έναν νέο τρόπο αξιολόγησης όπου και χρήση των νέων τεχνολογιών θα μπορεί να γίνεται, επισπεύδοντας θεαματικά τις διαδικασίες, και πιο αξιόπιστη αξιολόγηση των προσόντων των υποψηφίων θα επιτυγχάνεται.

Από εκεί και πέρα θα πρέπει να γίνουν και άλλα βήματα αλλά κυρίως θα πρέπει να εξεταστεί το όλο σύστημα των εκτός ΑΣΕΠ προσλήψεων, που δημιουργεί ανισότητες και υπονομεύει όσο τίποτα άλλο το όλο οικοδόμημα του ν. 2190/94 και το έργο της ανεξάρτητης αρχής.

Γιατί, συν των άλλων, είναι εντελώς παράλογο φορείς όπως το Ελεγκτικό Συνέδριο να διεκδικούν ρόλο ΑΣΕΠ και να προσλαμβάνουν οικονομολόγους και μάλιστα με προσωπική συνέντευξη.

Ή το υπουργείο Εξωτερικών, να προσλαμβάνει εκτός ΑΣΕΠ και με διαβλητές διαδικασίες υπαλλήλους γραφείου για διετή απασχόληση, τη στιγμή που ένας δήμος προσλαμβάνει οδοκαθαριστες για απασχόληση τεσσάρων μηνών με τα κριτήρια του ΑΣΕΠ.