Αθήνα 14.12.2011, 15:32

Το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης ενέκρινε απόφαση της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΣΔΔΑ) που καθορίζει την εξεταστέα ύλη του διαγωνισμού εισαγωγής σπουδαστών στη Σχολή. Άγνωστο, ωστόσο, παραμένει το πότε θα προκηρυχθεί ο διαγωνισμός.

Με άλλη απόφαση του ίδιου υπουργείου συγχωνεύονται σε ένα ενιαίο συνιστώμενο τμήμα, το Τμήμα Διοίκησης και Οικονομικής Διαχείρισης, τα ακόλουθα τμήματα της Σχολής:
α) Το τμήμα Οικονομικής κατεύθυνσης
β) Το τμήμα Γενικής Διοίκησης
γ) Το τμήμα Πολιτιστικής Κατεύθυνσης
δ) Το τμήμα Περιφερειακής Διοίκησης
ε) Το τμήμα Διαχείρισης Πληροφοριακών Συστημάτων
στ) Το τμήμα Τουριστικής Οικονομίας και Ανάπτυξης
ζ) Το τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης

* Ακολουθεί η σχετική απόφαση.

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
Αριθμ. ΔΙΕΚ/ΤΜ.Β/Φ.8/21139 (1)
Έγκριση της απόφασης για τον καθορισμό των εξεταζόμενων μαθημάτων και των γνωστικών πεδίων κατά το προκαταρκτικό και τελικό στάδιο του εισαγωγικού διαγωνισμού της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΣΔΔΑ), τον προσδιορισμό της εξεταστέας ύλης και τη διαδικασία διεξαγωγής του διαγωνισμού.

Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις:
α) του άρθρου 18 παρ. 6 του Π.Δ. 57/2007 «Κωδικοποίηση σε ενιαίο κείμενο των διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας που διέπουν το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (Ε.Κ.Δ.Δ.Α.)» (ΦΕΚ 59 Α΄/2007),
β) του άρθρου 57 παρ. 1 περ. α) και παρ. 2, 3, 4 του ν. 3966/2011 «Θεσμικό πλαίσιο των Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων, Ίδρυση Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Οργάνωση του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ» και λοιπές διατάξεις» (ΦΕΚ 118Α΄/2011),
γ) του άρ. 3 του Π.Δ. 65/2011 «Διάσπαση του Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στα Υπουργεία: α) Εσωτερικών και
β) Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης» (ΦΕΚ 147Α΄/2011),
δ) του Π.Δ. 66/2011 «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (ΦΕΚ 148Α΄/2011).
2. Την αριθμ. ΔΙΔΚ/Φ.1/2/12995/1−07−2011 απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης με θέμα: «Καθορισμός αρμοδιοτήτων των Υφυπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Κων/νου Ρόβλια και Παντελή Τζωρτζάκη» (ΦΕΚ 1587Β΄/2011).
3. Την υπ’ αριθ. 3711/6−10−2011 απόφαση του Δ.Σ. του Ε.Κ.Δ.Δ.Α.
4. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού, αποφασίζουμε:
Εγκρίνουμε την αριθμ. 3711/6−10−2011 απόφαση του Δ.Σ. του Ε.Κ.Δ.Δ.Α. για τον καθορισμό των εξεταζόμενων μαθημάτων και των γνωστικών πεδίων κατά το προκαταρκτικό και τελικό στάδιο του εισαγωγικού διαγωνισμού της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης, τον προσδιορισμό της εξεταστέας ύλης και τη διαδικασία διεξαγωγής του διαγωνισμού ως εξής:
Α. Πίνακας μαθημάτων προκαταρκτικού σταδίου
1. Οργάνωση και Λειτουργία του Κράτους
2. Πολιτική Οικονομία και Δημόσια Οικονομική
Όλοι οι υποψήφιοι εξετάζονται υποχρεωτικά στα δύο παραπάνω μαθήματα.
Β. Πίνακας μαθημάτων τελικού σταδίου
α) ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ Δημόσια Διοίκηση
Υποχρεωτική γραπτή δοκιμασία για όλους τους υποψήφιους με ανάπτυξη θέματος στο γνωστικό πεδίο της Δημόσιας Διοίκησης.
β) ΦΑΚΕΛΟΣ
Οι υποψήφιοι εξετάζονται γραπτά και προφορικά σε φάκελο με επίκαιρο θέμα ή πρόβλημα σχετικό με ένα από τα γνωστικά πεδία που μπορούν να επιλέξουν από τον παρακάτω πίνακα:
1. Περιβάλλον - Ποιότητα Ζωής
2. Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις
3. Εφαρμοσμένη Πληροφορική
4. Κοινωνική Διοίκηση
5. Οικονομική του Χώρου και Περιφερειακή Πολιτική
γ) ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ
Οι υποψήφιοι εξετάζονται γραπτά και προφορικά σε μία ξένη γλώσσα που επιλέγουν μεταξύ της αγγλικής, γαλλικής, γερμανικής, ισπανικής ή ιταλικής.
ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ, ΤΩΝ ΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΠΕΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΚΕΛΛΟΥ Ε.Σ.Δ.Δ.Α. ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ
ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ
1. ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
1. Το κράτος: Θεωρίες του κράτους: Μορφές κρατικής οργάνωσης (συγκεντρωτική, ομοσπονδιακή κ.λπ.). Η διοίκηση του κράτους και η αυτοδιοίκηση. Δικαιοσύνη και δικαστική λειτουργία. Κράτος και οικονομία. Το ζήτημα της διαφθοράς. Η νομιμοποίηση του κράτους. Έθνος και κράτος, εθνικό συμφέρον, γενικό συμφέρον, δημόσιο συμφέρον.
2. Το πολιτικό σύστημα του κράτους: Κράτος και πολιτικό σύστημα. Θεωρίες της δημοκρατίας. Δημοκρατική αρχή, δημοκρατικό πολίτευμα και αντιπροσώπευση. Το κοινοβουλευτικό σύστημα. Η σχέση κοινωνίας και πολιτικής. Η κοινωνία στο πολιτικό σύστημα. Η ιδιότητα του πολίτη. Εκλογές, οι ομάδες συμφερόντων και η
διαδικασία λήψεως των αποφάσεων.
3. Οι πολιτικές του κράτους: Θεωρίες περί των πολιτικών του κράτους. Φιλελευθερισμός, νεοφιλελευθερισμός, σοσιαλισμός. Κρατικές πολιτικές και παρεμβατισμός.
4. Κράτος και θεμελιώδη δικαιώματα: Κράτος δικαίου, κράτος πρόνοιας, κοινωνικό κράτος. Οικονομική ελευθερία, οικονομική αγορά και εργασία. Δικαιώματα και ελευθερίες. Το πλαίσιο της κρατικής δράσης και η αρχή της νομιμότητας.
5. Συνταγματικοί θεσμοί στην Ελλάδα: Εκλογικό Σώμα (σύνθεση, προσόντα εκλογέα, συνταγματικές εκλογικές αρχές). Βουλή (αρμοδιότητες, οργάνωση και λειτουργία, διάλυση, νομική θέση βουλευτών, άσκηση νομοθετικού έργου, άσκηση κοινοβουλευτικού ελέγχου). Κυβέρνηση (συγκρότηση, διορισμός και απαλλαγή από καθήκοντα,
οργάνωση και λειτουργία, αρμοδιότητες των μελών της Κυβερνήσεως και των Υφυπουργών, ευθύνη των μελών της Κυβερνήσεως και των Υφυπουργών). Πρόεδρος της Δημοκρατίας (εκλογή, αναπλήρωση, αρμοδιότητες, ευθύνη). Δικαστική Λειτουργία (Λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία των δικαστικών λειτουργών).
6. Η Ευρωπαϊκή Ένωση: Το πολιτικό σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δομή, όργανα και λειτουργία). Πηγές του κοινοτικού δικαίου. Το ζήτημα της συνταγματικής οργάνωσης της Ε.Ε.. Η εσωτερική αγορά. Ο χώρος των κοινών πολιτικών. Εξωτερικές σχέσεις και άμυνα. Το ζήτημα της διεύρυνσης της Ε.Ε.
2. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ
1. Ιστορική εξέλιξη της οικονομικής σκέψης: Κλασική Πολιτική Οικονομία, Μαρξισμός, Νεοκλασικισμός, Θεσμική Σχολή, Κεϋνσιανισμός.
2. Το σύστημα της αγοράς και ο σχηματισμός των τιμών: Επιλογές του καταναλωτή και η θεωρία της ζήτησης αγαθών. Θεωρία της παραγωγής του κόστους και της προσφοράς αγαθών. Ανταγωνισμός, συντονισμός και ισορροπία.
3. Μορφές αγοράς, ανταγωνισμός και κοινωνική ευημερία: Τέλειος ανταγωνισμός, μονοπώλιο και ολιγοπωλιακός ανταγωνισμός.
4. Ο μηχανισμός της αγοράς και η λογική των ρυθμιστικών παρεμβάσεων του κράτους: Ατέλειες και αποτυχίες της αγοράς, δημόσια αγαθά, εξωτερικές οικονομίες και εξωτερικές επιβαρύνσεις.
5. Συνολική προσφορά, συνολική ζήτηση και η έννοια της μακροοικονομικής ισορροπίας: Το εισοδηματικό κύκλωμα και το σύστημα των εθνικολογιστικών κατηγοριών. Προσδιορισμός του εθνικού εισοδήματος και της συνολικής απασχόλησης.
6. Ο χρηματοπιστωτικός τομέας, η κεντρική τράπεζα και ο προσδιορισμός του γενικού επιπέδου των τιμών. Ανεργία και πληθωρισμός. Οικονομική ανάπτυξη και μεγέθυνση.
7. Ο κρατικός προϋπολογισμός: Η διαδικασία του κρατικού προϋπολογισμού (κατάρτιση, ψήφιση, εκτέλεση και έλεγχος). Φύση και κριτήρια δημοσίων δαπανών. Χρηματοδότηση των δημοσίων δαπανών (τύποι φορολογίας και δημοσίου δανεισμού).
8. Οικονομικές πολιτικές του κράτους, συμπληρωματικότητες και αντιθέσεις: Σταθεροποιητική πολιτική
(δημοσιονομική και νομισματική), εισοδηματική πολιτική, κοινωνική πολιτική, αναπτυξιακή πολιτική, πολιτική ανταγωνισμού και δημόσιες επιχειρήσεις.
9. Διεθνής οικονομία και οικονομική πολιτική: Η αποτελεσματικότητα της νομισματικής και δημοσιονομικής
πολιτικής σε μια ανοικτή οικονομία. Οικονομική ανάπτυξη και οικονομικές ανισότητες σε παγκόσμιο επίπεδο.
10. Οικονομικές διαστάσεις της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης: Η εσωτερική αγορά. Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
11. Η ελληνική οικονομία στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης: Εξελίξεις και προοπτικές. Δημόσια οικονομικά. Ισοζύγιο πληρωμών. Απασχόληση και ανεργία. Κατευθύνσεις πολιτικής. Προοπτικές ονομαστικής και πραγματικής σύγκλισης. Δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη.
ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ − ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ − Ε.Σ.Δ.Δ.Α.
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ
1. Έννοια, αντικείμενο και αποστολή της Δημόσιας Διοίκησης. Η Δημόσια Διοίκηση στο πλαίσιο του πολιτικού συστήματος και της Δημοκρατίας. Δημόσιο Συμφέρον. Διοίκηση και Δίκαιο. Το γραφειοκρατικό πρότυπο διοίκησης (πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα). Ο κρατικός παρεμβατισμός στην οικονομία και την κοινωνία. Η έννοια του δημόσιου τομέα (πολιτική, νομική, οικονομική). Η έννοια της δημόσιας πολιτικής και τα βασικά της στάδια. Διοικητικός εκσυγχρονισμός και η προβληματική των μεταρρυθμίσεων.
2. Διοικητική Οργάνωση: Κεντρική Διοίκηση, Κυβέρνηση (Πρωθυπουργός Υπουργοί, Υπουργικό Συμβούλιο), Συλλογικά κυβερνητικά όργανα, Υπουργεία (αριθμός, εσωτερική οργάνωση, σχέσεις πολιτικής και διοικητικής εξουσίας, κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ υπουργείων, συντονισμός και όργανα άσκησης του). Αποσυγκέντρωση - αποκέντρωση. Η διοικητική περιφέρεια (προγραμματικός και διοικητικός ρόλος). Τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού και πρόσφατες μεταρρυθμίσεις τους.
3. Στελέχωση της Δημόσιας Διοίκησης: Είδη προσωπικού. Συστήματα στελέχωσης. Σύστημα σταδιοδρομίας. Διαδικασία επιλογής και πρόσληψης του προσωπικού. Επιλογή για θέσεις ευθύνης. Ο ρόλος του ΑΣΕΠ. Συσχέτιση διοικητικής οργάνωσης και στελέχωσης.
4. Διοικητικές διαστάσεις των οικονομικών λειτουργιών της Δημόσιας Διοίκησης: Προϋπολογισμός. Πργραμματισμός. Έλεγχος δαπανών.
5. Έλεγχος της Δημόσιας Διοίκησης: Έλεγχος από Ανεξάρτητες Αρχές (συνταγματική κατοχύρωση, σκοπιμότητα, διακρίσεις). Γενικός Επιθεωρητής της Δημόσιας Διοίκησης (διορισμός, αρμοδιότητες). Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών της Δημόσιας Διοίκησης (αποστολή - αρμοδιότητες). Ιεραρχικός έλεγχος. Δημοσιονομικός έλεγχος.
6. Ρόλος και λειτουργία της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
7. Χαρακτηριστικά και αδυναμίες της ελληνικής διοίκησης και δημόσιας πολιτικής. Απόπειρες μεταρρύθμισης της ελληνικής διοίκησης.
ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ − ΦΑΚΕΛΟΣ − Ε.Σ.Δ.Δ.Α.
1. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ − ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ
1. Φυσικό Περιβάλλον: Βιολογική ποικιλότητα, υγρότοποι, υδατικά οικοσυστήματα, χερσαία οικοσυστήματα, προστατευόμενα είδη χλωρίδας και πανίδας. Δομή και λειτουργία οικοσυστημάτων, αλληλεπιδράσεις ατμό−
σφαιρας, εδάφους, υδρόσφαιρας. Κύκλοι στοιχείων στη φύση. Διαχείριση Προστατευομένων Περιοχών. Προστασία δασών. Φυσικές καταστροφές. Ερημοποίηση. Αισθητική Τοπίου. Αποκαταστάσεις. Χωροταξία. Πολιτική υπαίθρου. Χρήσεις γης. Νομικό καθεστώς προστασίας και διαχείρισης περιβάλλοντος.
2. Ατμοσφαιρικό Περιβάλλον: Παγκόσμια προβλήματα, κλιματική αλλαγή, στρατοσφαιρικό όζον. Διασυνοριακή, περιφερειακή αέρια ρύπανση (οξίνιση, ευτροφισμός, τροποσφαιρικό όζον). Ατμοσφαιρική ρύπανση σε μέση − τοπική
κλίμακα (βιομηχανική, αστική). Ποιότητα αέρα εσωτερικών χώρων, θόρυβος. Νομικό καθεστώς προστασίας.
3. Υδατικοί Πόροι: Λίμνες, ποτάμια, θαλάσσιο περιβάλλον, υπόγειοι υδατικοί πόροι, υδατικά αποθέματα (επιφανειακά, υπόγεια). Ποιότητα και προστασία υδάτων (βιομηχανικές, αστικές και αγροτικές δραστηριότητες). Αξιοποίηση υδατικών πόρων − Νομικό καθεστώς προστασίας.
4. Έδαφος και υπέδαφος: Ρύπανση, προστασία και αποκατάσταση εδαφών. Ρύπανση και προστασία υδρο− φορέων. Διαχείριση παράκτιας ζώνης. Διαχείριση ορεινών περιοχών. Χρήσεις γης. Νομικό καθεστώς προστασίας.
5. Αστικό Περιβάλλον: χωροταξία και πολεοδομία. Αστική βιώσιμη ανάπτυξη. Αναπλάσεις. Πολιτική γης, οι−
κιστικές επεκτάσεις, περιοχές πρασίνου. Μεταφορές, διαχείριση κυκλοφορίας και περιβάλλον. Παραγωγή λυμάτων και απορριμμάτων σε οικιστικές, αστικές περιοχές. Διαχείριση στερεών αποβλήτων (αστικά, βιομηχανικά), Διαχείριση υγρών αποβλήτων. Βιολογική επεξεργασία αερίων ρύπων στο πλαίσιο βιώσιμης ανάπτυξης. Νομικό καθεστώς προστασίας.
6. Ενέργεια και Περιβάλλον: Ενεργειακές ανάγκες, χρήσεις, εκπομπές. Ενέργεια Μεταφορές. Ορθολογική χρήση και εξοικονόμηση ενέργειας. Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αξιοποίηση αιολικής ενέργειας, ηλιακής, βιομάζας, γεωθερμίας, ενεργειακά συστήματα. Βιοκλιματικά κτίρια, υλικά. Νομικό καθεστώς προστασίας.
7. Βιώσιμη ανάπτυξη και περιβάλλον: Η έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης και η ενσωμάτωση της στις παραγωγικές διαδικασίες. Συνιστώσες βιώσιμης ανάπτυξης. Εθνικό στρατηγικό σχέδιο βιώσιμης ανάπτυξης. Ενσωμάτωση κριτηρίων βιωσιμότητας στις δημόσιες πολιτικές. Διαχείριση φυσικής κληρονομιάς. Διαχείριση φυσικών και βιολογικών πόρων. Μεγάλα έργα υποδομής. Τουρισμός. Οικιστικές επεκτάσεις. Βιοκλιματικός σχεδιασμός κτιρίων και οικισμών. Νομικό καθεστώς προστασίας και διαχείρισης.
8. Μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων: Σκοπός, πεδίο εφαρμογής, περιεχόμενο μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Διαδικασία έγκρισης περιβαλλοντικών όρων.
9. Πολιτιστικό περιβάλλον: Αρχαιότητες, μνημεία, ιστορικοί τόποι. Διατηρητέα κτίρια. Παραδοσιακοί οικισμοί. Αρχαιολογικοί χώροι. Νομικό καθεστώς προστασίας.
10. Διεθνής και ευρωπαϊκή πολιτική προστασίας περιβάλλοντος: Διακηρύξεις Στοκχόλμης (1972) και Ρίο (1992) για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη. Agenda 21. Συνθήκες Maastricht (1992) και Amsterdam (1997). Σύμβαση Παρισίων (1972). Σύμβαση Βέρνης (1979). Σύμβαση Γρανάδας (1986). Παγκόσμια Διάσκεψη Γιοχάνεσμπουργκ (2002). Σχέδιο Ανάπτυξης του Κοινοτικού Χώρου (ΣΑΚΧ) (1999). Εδαφική Ατζέντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2020 (2011).
2. ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
1. Το διεθνές οικονομικό σύστημα. Διαχρονική εξέλιξη των εμπορικών και χρηματοπιστωτικών ροών μεταξύ των κυριοτέρων χωρών. Το ισοζύγιο πληρωμών.
2. Λόγοι ύπαρξης διεθνούς εμπορίου. Η θεωρία του απόλυτου και του συγκριτικού πλεονεκτήματος. Τα οφέλη του διεθνούς εμπορίου και η διακρατική κατανομή τους. Η δυνατότητα ύπαρξης ζημιών από το ελεύθερο εμπόριο.
3. Επιπτώσεις του διεθνούς εμπορίου στη διανομή του εισοδήματος. Το υπόδειγμα των ειδικών παραγωγικών συντελεστών. Το υπόδειγμα Heckscher−Ohlin. Επιχειρήματα υπέρ−κατά του ελευθέρου εμπορίου τον 19ο και 20ο αιώνα.
4. Οικονομίες κλίμακας, ατελής ανταγωνισμός και διεθνές εμπόριο.
5. Πολιτική διεθνούς εμπορίου κάτω από συνθήκες τέλειου και ατελούς ανταγωνισμού. Δασμοί, επιδοτήσεις και ποσοτικοί περιορισμοί ως όργανα άσκησης εμπορικής πολιτικής. Στρατηγική εμπορική πολιτική. Προστατευτισμός και εθνικά συστήματα πολιτικής οικονομίας.
6. Η αγορά συναλλάγματος. Η προσφορά χρήματος, το επίπεδο τιμών και η συναλλαγματική ισοτιμία στη βραχυχρόνια και στη μακροχρόνια περίοδο. Το δόγμα της ισοτιμίας των αγοραστικών δυνάμεων.
7. Το διεθνές νομισματικό σύστημα. Πριν και μετά την κατάρρευση της συμφωνίας Bretton−Woods. Πολιτικές επίτευξης ισορροπίας. Η θεωρία περί αρίστων νομισματικών περιοχών και το ευρώ. Οικονομική πολιτική στην ευρωζώνη. Το διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα.
8. GATT/ Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου: Γενικές ρυθμίσεις (ρήτρα μάλλον −ευνοουμένου κράτους, ρήτρα εθνικής μεταχείρισης, κατάργηση των τελωνειακών δασμών και ποσοτικών περιορισμών, ντάμπινγκ, επιδοτήσεις εξαγωγών, τελωνειακές ενώσεις και ΖΕΣ). Οι κώδικες (τελωνειακής εκτίμησης της αξίας των εισαγομένων προϊόντων, κρατικών προμηθειών, τεχνικών εμποδίων στο εμπόριο, αδειών εισαγωγής). Οι συμφωνίες του γύρου της Ουρουγουάης. Ο γύρος της Ντόχα, τρέχουσες εξελίξεις. GATS. Ο ρόλος των Διεθνών Οικονομικών Οργανισμών (ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα)
9. Κράτος, οικονομική ανάπτυξη και πολυεθνικές επιχειρήσεις.
10. Παγκοσμιοποίηση και διακυβέρνηση της παγκόσμιας οικονομίας.
3. ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ
1. Αρχιτεκτονική Υπολογιστών. Αρχές οργάνωσης υπολογιστικών συστημάτων. Συστήματα αρίθμησης και υλοποίηση αριθμητικών πράξεων. Βασικές αρχές σχεδίασης συνδυαστικών και ακολουθιακών κυκλωμάτων. Αλγόριθμοι αριθμητικών πράξεων. Οργάνωση κεντρικής μονάδας επεξεργασίας, οργάνωση πολλών καταχωρητών, οργάνωση στοίβας, τρόποι αναφοράς στη μνήμη, μορφή εντολών, μικροπρογραμματισμός. Οργάνωση μνήμης, κατηγορίες μνήμης, ιεραρχία μνήμης, μνήμες τυχαίας προσπέλασης, συσχετική μνήμη, γρήγορη μνήμη, εικονική μνήμη. Οργάνωση εισόδου - εξόδου, σύγχρονη - ασύγχρονη επικοινωνία, διακοπές, προσαρμοστικές μονάδες, κανάλια, επεξεργαστές Ε/Ε, επεξεργαστές επικοινωνίας, διάδρομοι.
2. Λειτουργικά συστήματα. Βασικές αρχές ενός λειτουργικού συστήματος. Είσοδος/Εξοδος και απομονωτές, ταυτόχρονες διαδικασίες, αδιέξοδα κρίσιμο τμήμα, συγχρονισμός − επικοινωνία διεργασιών. Χρονοδρομολόγηση κεντρικής μονάδας επεξεργασίας. Διαχείριση μνήμης (στατική και δυναμική ανάθεση, εικονική μνήμη, σελιδοποίηση, τμηματοποίηση). Διαχείριση αρχείων, χρονοδρομολόγηση δίσκων, αδιέξοδα.
3. Βάσεις δεδομένων. Συστήματα διοίκησης βάσεων δεδομένων και η αρχιτεκτονική τους. Δομές δεδομένων για βάσεις δεδομένων. Μοντελοποίηση − Το μοντέλο E−R. Μοντελοποίηση σχεσιακών βάσεων δεδομένων (εννοιολογικό επίπεδο, λογικό επίπεδο), αρχές κανονικοποίησης, σχεσιακή άλγεβρα, η γλώσσα SQL, θέματα ακεραιότητας βάσεων δεδομένων. Μοντελοποίηση αντικειμενοστρεφών και αντικειμενο−σχεσιακών βάσεων δεδομένων, φυσική οργάνωση (αρχεία και ευρετήρια), επεξεργασία και βελτιστοποίηση ερωτήσεων.
4. Τεχνολογία λογισμικού. Μοντέλα κύκλου ζωής λογισμικού. Προϋπολογισμός κόστους λογισμικού. Ανάλυση απαιτήσεων. Σχεδιασμός, υλοποίηση και γλώσσες προγραμματισμού. Μεθοδολογίες ανάπτυξης συστημάτων λογισμικού. Έλεγχος ορθότητας, διοίκηση έργου, κοστολόγηση, εξασφάλιση ποιότητας, διαχείριση σχηματισμών, περιβάλλοντα ανάπτυξης, πρότυπα. Αντικειμενοστρεφής ανάπτυξη συστημάτων λογισμικού και η γλώσσα μοντελοποίησης UML. Συντήρηση λογισμικού και εργαλεία CASE.
5. Δίκτυα υπολογιστών. Σκοπός και εφαρμογές των δικτύων υπολογιστών. Τυποποίηση και πρότυπα OSI/ISO και TCP/IP. Φυσικό επίπεδο, επίπεδο ζεύξης, επίπεδο δικτύου, επίπεδο μεταφοράς, επίπεδο συνόλου, επίπεδο παρουσίασης, επίπεδο εφαρμογών: Πρότυπα, επίδοση, εφαρμογές. Τοπικά δίκτυα. Δίκτυα ευρείας ζώνης (B− ISDN, ATM). Ασύρματα δίκτυα. Proslipsis.gr
4. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ
1. Οργάνωση και Διοίκηση των Κοινωνικών Υπηρεσιών σε Εθνικό και Περιφερειακό Επίπεδο στην Ελλάδα.
2. Το Σύστημα Κοινωνικής Προστασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο. Η τυπολογία των συστημάτων κοινωνικής προστασίας στην Ε.Ε. Η εξέλιξη των δαπανών κοινωνικής προστασίας. Μορφές χρηματοδότησης. Σύγκλιση ή απόκλιση των συστημά− των κοινωνικής προστασίας σε Ευρωπαϊκό Επίπεδο.
3. Το Σύστημα των Κοινωνικών Ασφαλίσεων στην Ελλάδα. Διαχρονική εξέλιξη, οργάνωση, διοίκηση. Τυπολογία των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης. Όργανα και προσωπικό. Εποπτεία και έλεγχος. Ο ρόλος του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα στο σύστημα των κοινωνικών ασφαλίσεων. Τα επαγγελματικά ασφαλιστικά ταμεία.
4. Χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης: οικονομικά συστήματα παροχών και κάλυψης των δαπανών
(κεφαλαιοποιητικό, διανεμητικό). Μέσα χρηματοδότησης (εργατικές & εργοδοτικές εισφορές, συμμετοχή του κράτους, κοινωνικοί πόροι, αξιοποίηση αποθεματικών και περιουσίας των φορέων).
5. Δημογραφικές εξελίξεις και η κρίση του συστήματος κοινωνικών ασφαλίσεων. Συντάξεις και συνταξιοδοτική πολιτική. Η μακροχρόνια βιωσιμότητα των συνταξιοδοτικών συστημάτων. Ευρωπαϊκή Ένωση και ευρωπαϊκές πολιτικές για τις συντάξεις.
6. Το Σύστημα Υγείας στην Ελλάδα. Μεταρρυθμίσεις των συστημάτων υγείας στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Περιφερειακή συγκρότηση των υπηρεσιών υγείας στην Ελλάδα. Οργάνωση διοίκηση και λειτουργία των πρωτοβάθμιων, δευτεροβάθμιων και τριτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας σε περιφερειακό επίπεδο. Η παραγωγικότητα
και αποδοτικότητα των υπηρεσιών υγείας σε περιφερειακό επίπεδο. Η κατάσταση υγείας και η ποιότητα ζωής του ελληνικού πληθυσμού. Το υγειονομικό δυναμικό.
7. Δράσεις και συνεργασίες του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα υγείας στην Ελλάδα. Δημόσιες και ιδιωτικές δαπάνες υγείας.
8. Το Σύστημα Κοινωνικής Πρόνοιας στην Ελλάδα. Οργάνωση, διοίκηση και χρηματοδότηση του εθνικού συστήματος κοινωνικής φροντίδας. Περιφερειακή αποκέντρωση των προνοιακών υπηρεσιών. Δραστηριοποίηση της Εκκλησίας και των ιδιωτικών φορέων στην κοινωνική πρόνοια. Εθελοντισμός. Προνοιακές παροχές σε άτομα με ειδικές ανάγκες, ηλικιωμένους, παιδιά, μητέρες, αστέγους κλπ.
9. Ο ρόλος των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην οργάνωση, διοίκηση και χρηματοδότηση των μονάδων κοινωνικής πρόνοιας.
10. Πολιτικές για την καταπολέμηση της ανεργίας της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο.
11. Εργασιακές σχέσεις. Συμμετοχή των εργαζομένων στις επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις. Συλλογικές συμ− βάσεις εργασίας. Διαιτησία στις συλλογικές διαφορές εργασίας, συλλογικοί εργατικοί αγώνες.
12. Το περιφερειακό κράτος πρόνοιας. Ευρωπαϊκές πολιτικές για την ανάπτυξη των υπηρεσιών σε περιφερειακό επίπεδο.
5. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
1. Η ανάδειξη της μεταβλητής του χώρου. Έννοια και γνωστικά αντικείμενα της Περιφερειακής Επιστήμης. Περιφερειακή Οικονομική Πολιτική. Περιφερειακή Ανάπτυξη.
2. Περιφερειακό Πρόβλημα. Κριτήρια προσδιορισμού, αίτια δημιουργίας, λόγοι αντιμετώπισης και θεωρητική διερεύνηση των περιφερειακών ανισοτήτων. Θεωρία σταδίων ανάπτυξης (Rostow, Friedmann). Θεωρία της
Σωρευτικής Αιτιότητας (Myrdal). Θεωρία του Διαπεριφερειακού Εμπορίου. Θεωρία της έλλειψης και αφθονίας των φυσικών πόρων. Θεωρία της εξάρτησης.
3. Αναπτυξιακή Περιφέρεια: Συστήματα ταξινόμησης Περιφερειών. Διάκριση Περιφερειών κατά Boudeville και διάκριση με βάση το αναπτυξιακό κριτήριο. Περιφερειακή Διοικητική Οργάνωση.
4. Θεωρίες Περιφερειακής ανάπτυξης και μεγέθυνσης. Υποδείγματα τύπου Harrod−Domar. Νεοκλασσικό υπόδειγμα. Θεωρία εξαγωγικής βάσης. Θεωρία των τομέων. Θεωρία της κλαδικής διάρθρωσης. Το υπόδειγμα της ενδογενούς ανάπτυξης και τα καινοτομικά υποδείγματα. Ανάλυση του περιφερειακού εισοδήματος. Θεωρία κεντρικής θέσης και θεωρία πόλων ανάπτυξης. Η Νέα Οικονομική Γεωγραφία.
5. Θεωρίες επιλογής του τόπου εγκατάστασης. Ελαχιστοποίηση του κόστους μεταφοράς. Ελαχιστοποίηση του κόστους εγκατάστασης. Μεγιστοποίηση της ζήτησης και των εσόδων. Μεγιστοποίηση του κέρδους. Η πρακτική της επιλογής του τόπου εγκατάστασης.
6. Περιφερειακή Πολιτική: Σκοποί και μέσα. Εναρμόνιση των σκοπών της εθνικής και Περιφερειακής Πολιτικής. Τα μέσα της Περιφερειακής Πολιτικής: Υποδομές, κίνητρα επενδύσεων, τοπική ανάπτυξη, καινοτόμες δράσεις. Πολιτική Αστικών Κέντρων.
7. Ελληνική Περιφερειακή Πολιτική και Προγραμματισμός. Περιφερειακή Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης και Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς.
8. Μέθοδοι Περιφερειακής Ανάλυσης. Μέτρηση περιφερειακών ανισοτήτων: μέτρα διασποράς και μέτρα συγκέντρωσης. Συντελεστές ειδίκευσης περιφερειών: συντελεστές συμμετοχής, συντελεστές ειδίκευσης, συντελεστές εγκατάστασης, συντελεστές χωροταξικής αλληλεξάρτησης. Μέθοδοι οριοθέτησης Περιφερειών.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 1 Νοεμβρίου 2011

Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ