«Η προσωπική συνέντευξη έχει αμαρτωλό παρελθόν», ισχυρίσθηκε σήμερα ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου. 

Εμείς ξέρουμε ότι η προσωπική συνέντευξη απλά δεν έχει κανένα παρελθόν επειδή δεν εφαρμόσθηκε ποτέ στην πράξη, παρότι ισχύει ακόμα η σχετική διάταξη νόμου του Προκόπη Παυλόπουλου. Και δεν εφαρμόσθηκε όχι λόγω των γενικευμένων λαϊκιστικών και αναχρονιστικών αντιδράσεων, αλλά λόγω κόστους και επειδή λίγο αργότερα οι προσλήψεις απλά «πάγωσαν». Μόνο η Proslipsis τάχθηκε τότε το 2005 ξεκάθαρα υπέρ της, αφενός επειδή αναγνώριζε την αναγκαιότητά της και αφετέρου επειδή θεωρούσε εγγύηση το γεγονός ότι θα τη διενεργούσε το ΑΣΕΠ. 

Για να καταλάβει, όμως, κανείς το μέγεθος της ανοησίας και των πολιτικών και άλλων σκοπιμοτήτων εκείνης της σκοτεινής περιόδου, θα πρέπει να γνωρίζει ότι προσωπική συνέντευξη εφαρμόζει το ΑΣΕΠ από συστάσεώς του μέχρι σήμερα, για τις λίγες θέσεις ειδικού επιστημονικού προσωπικού, σύμφωνα με το άρθρο 19 του νόμου 2190|94, με απόλυτη επιτυχία και χωρίς κανένα παρατράγουδο. Θυμίζουμε ότι ο τότε πρόεδρος του ΑΣΕΠ, Γιώργος Βέης, αλλά και η πλειονότητα του Διοικητικού Συβουλίου της Ανεξάρτητης Αρχής, ήταν υπέρ της γενικευμένης εφαρμογής της προσωπικής συνέντευξης, ιδίως για τις θέσεις ευθύνης.

Αλλά ποιός τελικά είναι αυτός που δεν είναι υπέρ της προσωπικής συνέντευξης; Ο ίδιος ο κ. Γαβρόγλου την εφαρμόζει κατά την επιλογή Περιφερειακών Διευθυντών Εκπαίδευσης και αλλού και όλοι μας στην καθημερινότητά μας, ακόμη και για την επιλογή οικιακής βοηθού.