Αθήνα 22.8.2008, 22:15
Την εξεταστέα ύλη για τέσσερις ακόμη κλάδους του επικειμένου γραπτού διαγωνισμού 2008 για την πρόσληψη εκπαιδευτικών στα δημόσια σχολεία, που πλέον θεωρείται σίγουρο ότι θα διεξαχθεί σε δύο ή τρεις φάσεις στις αρχές του 2009, παρουσιάζει η Proslipsis.

Πρόκειται για τους κλάδους:
- ΠΕ 12 Ηλεκτρολόγων, Ηλεκτρονικών Μηχανικών και Φυσικών - Ραδιοηλεκτρολόγων
- ΠΕ 13 Νομικών και Πολιτικών Επιστημών
- ΠΕ14 Ιατρών, Οδοντιάτρων, Φαρμακοποιών, Γεωπόνων και Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος
- ΠΕ 17 Ηλεκτρολόγων ΑΣΕΤΕΜ – ΤΕΙ – ΚΑΤΕΕ, Τεχνολόγων Ενεργειακής Τεχνικής (ή όπως μετονομάστηκε σε Ενεργειακής Τεχνολογίας) (με κατεύθυνση Ενεργειακού Ηλεκτρολόγου), Ηλεκτρονικών ΑΣΕΤΕΜ – ΤΕΙ – ΚΑΤΕΕ, Τεχνολόγων Ιατρικών Οργάνων.

Όλοι ο υποψήφιοι εξετάζονται στη δεύτερη θεματική ενότητα και στο ή στα γνωστικά της ειδικότητάς τους και σε εξεταστέα ύλη, όπως περιγράφονται παρακάτω.

Τα γνωστικά αντικείμενα στα οποία εξετάζονται οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί των κλάδων αυτών κατατάσσονται σε δύο θεματικές ενότητες (πρώτη και δεύτερη θεματική ενότητα) αντίστοιχα. Η εξέταση κάθε ενότητας διαρκεί τουλάχιστον τέσσερις ώρες. Το υπουργείο Παιδείας μπορεί, κατά τα ισχύοντα στη νομοθεσία ΑΣΕΠ, να ζητήσει τον ορισμό συντελεστή κατά γνωστικό αντικείμενο.

Πρώτη θεματική ενότητα
Η πρώτη θεματική ενότητα έχει ως σκοπό να διαγνώσει τον βαθμό κατοχής των γνωστικών αντικειμένων, τα οποία θα κληθεί να διδάξει ο υποψήφιος, εφόσον και όταν διοριστεί στην εκπαίδευση. Ειδικότερα, τα γνωστικά αντικείμενα και η εξεταστέα ύλη της ενότητας αυτής ορίζονται κατά κλάδο και ειδικότητα ως ακολούθως:

Κλάδοι - Ειδικότητες και εξεταζόμενα μαθήματα

Α. Κλάδος ΠΕ 13 Νομικών και Πολιτικών Επιστημών
Οι υποψήφιοι εξετάζονται στα παρακάτω μαθήματα:
1. Συνταγματικό Δίκαιο
− Μορφή Πολιτεύματος
− Ατομικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
− Οργάνωση και Λειτουργία της Πολιτείας
− Αναθεώρηση του Συντάγματος
2. Πολιτική Επιστήμη
− Πολιτικοί Θεσμοί
− Πολιτική Ψυχολογία
− Πολιτική Κοινωνιολογία
− Διεθνείς Σχέσεις
3. Αστικό Δίκαιο (Γενικές Αρχές)
4. Ευρωπαϊκή Ένωση
− Ιστορική εξέλιξη
− Θεσμοί / Όργανα
− Αρμοδιότητες
− Πολιτικές

Β 1. Για τις ειδικότητες Ιατρικής και Οδοντιατρικής κλάδου ΠΕ14:
Εξεταζόμενο μάθημα: Ανατομία
Εξεταστέα ύλη
Ερειστικό σύστημα
Μυϊκό σύστημα
Κυκλοφορικό σύστημα
Πεπτικό σύστημα
Αναπνευστικό σύστημα
Ουροποιητικό σύστημα
Γεννητικό σύστημα
Νευρικό σύστημα
Αισθητήρια όργανα

Β 2. Για την ειδικότητα Φαρμακευτικής κλάδου ΠΕ14:
Εξεταζόμενο Μάθημα: Φαρμακολογία
Εξεταστέα ύλη
Φαρμακολογία Ι (Γενική)
Φαρμακολογία ΙΙ (Ειδική)

Β 3. Για την ειδικότητα Νοσηλευτικής κλάδου ΠΕ14:
Εξεταζόμενο Μάθημα: Νοσηλευτική
Εξεταστέα ύλη
Δεοντολογία
Βασική νοσηλευτική
Νοσηλευτική φροντίδα άρρωστου με νοσήματα του
πεπτικού συστήματος
Νοσηλευτική φροντίδα άρρωστου με νοσήματα του
αναπνευστικού συστήματος
Νοσηλευτική φροντίδα άρρωστου με νοσήματα του
κυκλοφορικού συστήματος
Ωρλ νοσηλευτική
Οφθαλμολογική νοσηλευτική
Ορθοπεδική νοσηλευτική
Γυναικολογική νοσηλευτική
Μαιευτική νοσηλευτική βρεφοκομία
Παιδιατρική νοσηλευτική
Ψυχιατρική νοσηλευτική
Νευρολογική νοσηλευτική
Γεροντολογική νοσηλευτική
Ουρολογική νοσηλευτική
Αιματολογική νοσηλευτική
Ογκολογική νοσηλευτική

Β 4. Για τις ειδικότητες Γεωπονίας και Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος κλάδου ΠΕ14.
Εξεταζόμενο Μάθημα: Φυσιολογία φυτών
Εξεταστέα ύλη
Χημική σύσταση των φυτών (πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λιπίδια, νουκλεϊκά οξέα)
Βασικές αρχές μεταβολισμού ανώτερων φυτών
Ανταλλαγή ύλης (ενεργός και παθητική μεταφορά ιόντων, απορρόφηση νερού, υδατικό δυναμικό κυττάρου και φυτικών ιστών)
Αναπνοή ανώτερων φυτών
Φωτοσύνθεση
Ανόργανη διατροφή ανώτερων φυτών (απαραίτητα χημικά στοιχεία: ρόλος, απορρόφηση από τη ρίζα, μεταφορά και κυκλοφορία στο φυτό, μεταβολισμός και συμβιωτική δέσμευση αζώτου, νόμοι απόδοσης των φυτών)
Διαπνοή

Γ. Οι ειδικότητες των κλάδων ΠΕ12 και ΠΕ17 της Δ/θμιας Εκπ/σης και τα εξεταζόμενα μαθήματα ομαδοποιούνται όπως παρακάτω.
Οι υποψήφιοι των κλάδων στους οποίους αναφέρεται μόνο ένα υποχρεωτικό μάθημα εξετάζονται στην ύλη του μαθήματος αυτού. Οι υποψήφιοι των κλάδων στους οποίους αναφέρονται και μαθήματα επιλογής εξετάζονται στην ύλη του υποχρεωτικού μαθήματος, καθώς επίσης και στην ύλη ενός από τα αναφερόμενα μαθήματα επιλογής, το οποίο επιλέγουν.
α) Για τις ειδικότητες Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του κλάδου ΠΕ12 και Ηλεκτρολόγων ΑΣΕΤΕΜ – ΤΕΙ – ΚΑΤΕΕ και Τεχνολόγων Ενεργειακής Τεχνικής (ή όπως μετονομάστηκε σε Ενεργειακής Τεχνολογίας ) (με κατεύθυνση Ενεργειακού Ηλεκτρολόγου) του κλάδου ΠΕ17 ως εξεταστέα ύλη για το υποχρεωτικό μάθημα «Ηλεκτροτεχνία» ορίζεται η ακόλουθη:
1. Ηλεκτρισμός − Ηλεκτρομαγνητισμός
− Ηλεκτροστατικό πεδίο.
− Νόμος Gauss. Νόμος Coulomb.
− Ενέργεια ηλεκτροστατικού πεδίου.
− Πυκνωτές.
− Ηλεκτρικά Ρεύματα.
− Μαγνητικό πεδίο. Νόμος Ampere. Ενέργεια μαγνητικού πεδίου.
− Μαγνητικά κυκλώματα, μαγνητική αντίσταση.
− Ηλεκτρομαγνητική επαγωγή. Νόμος Faraday.
− Αμοιβαία επαγωγή και αυτεπαγωγή.
− Συζευγμένα κυκλώματα.
− Μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας – μετασχηματιστές.
− Σύνθετη αντίσταση.
− Κυκλώματα RL, RC, RLC, σειράς και παράλληλα.
− Συντονισμός.
− Στοιχειώδη μεταβατικά φαινόμενα (σε κυκλώματα RL, RC, RLC)
− Πολυφασικά συστήματα. Τριφασικό σύστημα.
− Ισχύς εναλασσόμενου ρεύματος. Αντιστάθμιση.
− Μέτρηση ισχύος σε τριφασικά δίκτυα.
− Εξισώσεις Maxwell.
− Φαινόμενα ακτινοβολίας.
− Παραγωγή − Διάδοση Ηλεκτρομαγνητικών Κυμάτων.
− Ενέργεια ηλεκτρομαγνητικού πεδίου.
− Συμπεριφορά της ύλης στο ηλεκτρικό και μαγνητικό πεδίο. Διηλεκτρικά και μαγνητικά υλικά.
2. Ανάλυση κυκλωμάτων
− Νόμοι Kirchhoff.
− Μετασχηματισμός πηγών. Θεωρήματα Τhevenin, Norton.
− Θεωρήματα δικτύων (μετασχηματισμός Υ/ Δ, επαλληλίας, απόκρισης, αντιστάθμισης, μέγιστης μεταφοράς ισχύος)
− Επίλυση ηλεκτρικών δικτύων.
− Ανάλυση κυκλωμάτων στη Μόνιμη Ημιτονοειδή Κατάσταση.
β) Για τις ειδικότητες Ηλεκτρονικών Μηχανικών και Φυσικών − Ραδιοηλεκτρολόγων του κλάδου ΠΕ12 και Ηλεκτρονικών και Τεχνολόγων Ιατρικών Οργάνων του κλάδου ΠΕ17 ορίζεται ως πρώτο μάθημα τα «Ηλεκτρονικά» και ως δεύτερο μάθημα οι υποψήφιοι μπορούν να επιλέξουν ένα εκ των μαθημάτων α) Επικοινωνίες β) Δίκτυα Η/Υ.
Α. Ηλεκτρονικά
1. Τελεστικοί ενισχυτές
• Ο ιδανικός τελεστικός ενισχυτής.
• Ανάλυση κυκλωμάτων ιδανικών και πραγματικών Τελεστικών Ενισχυτών.
• Αναστρέφουσα − Μη αναστρέφουσα συνδεσμολογία (επίδραση του πεπερασμένου κέρδους ανοικτού βρόχου, κέρδος κλειστού βρόχου, αντιστάσεις εισόδου – εξόδου, απόκριση συχνότητας, ανάδραση, χαρακτηριστική μεταφοράς).
• Λειτουργία μεγάλου σήματος των Τελεστικών Ενισχυτών (Κορεσμός εξόδου, ρυθμός ανόδου, εύρος ζώνης πλήρους ισχύος).
• Προβλήματα λειτουργίας dc Τελεστικών ενισχυτών (Τάση εκτροπής, ρεύματα πόλωσης εισόδου).
2. Διπολικά τρανζίστορ ένωσης (ΒJT)
• Φυσική δομή περιοχές λειτουργίας
• Παράμετροι τρανζίστορ
• Ανάλυση κυκλωμάτων σε DC λειτουργία
• Το τρανζίστορ ως ενισχυτής (σταθεροποίηση σημείου λειτουργίας)
• Βασικές συνδεσμολογίες proslipsis.gr ενισχυτών (κοινού εκπομπού, κοινής βάσης, κοινού συλλέκτη)
• Το τρανζίστορ ως διακόπτης (λειτουργία στην περιοχή κόρου και αποκοπής)
3. Τρανζίστορ επίδρασης πεδίου (FET)
• Φυσική δομή περιοχές λειτουργίας
• Παράμετροι τρανζίστορ
• Ανάλυση κυκλωμάτων σε DC λειτουργία
• Το τρανζίστορ ως ενισχυτής (σταθεροποίηση σημείου λειτουργίας)
• Βασικές συνδεσμολογίες ενισχυτών (κοινού εκπομπού, κοινής βάσης, κοινού συλλέκτη)
• Το τρανζίστορ ως διακόπτης (λειτουργία στην περιοχή κόρου και αποκοπής)
• MOSFET απογύμνωσης − πύκνωσης
4. Ενισχυτές
• Χαρακτηριστικά ενισχυτών
• Τάξεις λειτουργίας ενισχυτών (τάξη Α, Β, ΑΒ, C)
• Ανάδραση. (Βασικές τοπολογίες ανάδρασης, προσδιορισμός του κέρδους βρόχου, ευστάθεια, επίδραση της ανάδρασης στους πόλους του ενισχυτή, αντιστάθμιση συχνότητας)
• Συντονισμένοι ενισχυτές
• Σύζευξη ενισχυτών δύο ή περισσοτέρων βαθμίδων
5. Φίλτρα (παθητικά – ενεργά)
• Τύποι και προδιαγραφές φίλτρων
• Συνάρτηση μεταφοράς φίλτρου 1ου και 2ου βαθμού
• Παθητικά φίλτρα (Βutterworth, Chebyshev, RCL)
• Ενεργά φίλτρα 1ης και 2ης τάξης.
• Κυκλώματα διαφόρισης – ολοκλήρωσης
• Μηχανικά Φίλτρα
6. Ψηφιακά Ηλεκτρονικά
• Αριθμητικά Συστήματα (Δυαδικό, δεκαδικό, Δεκαε0\πξαδικό). Πράξεις − Μετατροπές.
• Κυκλώματα λογικών πυλών
• Απλοποίηση λογικών συναρτήσεων (Άλγεβρα Boole – Πίνακες Carnaught) και Υλοποίηση κυκλωμάτων.
• Flip− Flop
• Καταχωρητές
• Αριθμητικά κυκλώματα (ημιαθροιστής − αθροιστής, αφαιρέτης, συγκριτής, πολλαπλασιαστής)
• Μνήμες (RAM − ROM – EPROM)
• Μετατροπείς από αναλογικό σε ψηφιακό σήμα και αντίστροφα (A/D και D/A)
Β. i. Επικοινωνίες
1. Βασικές Αρχές μετάδοσης ηλεκτρικών σημάτων
• Στοιχεία συστήματος επικοινωνιών
• Τρόποι ηλεκτρονικών επικοινωνιών
• Μέσα μετάδοσης (ασύρματα, ενσύρματα, οπτικά)
• Ηλεκτρομαγνητικό φάσμα.
• Πολυπλεξία (TDM, FDM)
• Θόρυβος και παραμορφώσεις
2. Γραμμές Μεταφοράς
• Ισοσταθμισμένες και μη γραμμές μεταφοράς
• Χαρακτηριστική αντίσταση
• Εύρος ζώνης
• Ανακλώμενη ισχύς και στάσιμο κύμα
• Τύποι καλωδίων
3. Κεραίες και διάδοση Η/Μ κύματος
• Διάδοση Η/Μ κύματος στο γήινο χώρο
• Μικροκύματα
• Τύποι και χαρακτηριστικά κεραιών
• Μικροκυματικές κεραίες
4. Αναλογικές Διαμορφώσεις − Αποδιαμορφώσεις
• Διαμόρφωση – αποδιαμόρφωση πλάτους (AM) – συ−
μπίεση φορέα
• Διαμόρφωση – αποδιαμόρφωση συχνότητας (FM)
• Διαμόρφωση – αποδιαμόρφωση φάσης (PM).
5. Ψηφιακές Διαμορφώσεις − Αποδιαμορφώσεις
• Διαμόρφωση – αποδιαμόρφωση πλάτους παλμών (PAM)
• Διαμόρφωση – αποδιαμόρφωση διάρκειας παλμών (PDM)
• Διαμόρφωση – αποδιαμόρφωση θέσης παλμών (PPM).
• Παλμοκωδική Διαμόρφωση (PCM)
6. Πομποί – Δέκτες επικοινωνιών
• Πομποί ΑΜ, FM, FM stereo
• Δικτυώματα προσαρμογής – σύνθετης αντίστασης
• Δέκτες ΑΜ, FM, FM stereo
• Επιλογή ενδιάμεσης συχνότητας και είδωλα
• Χαρακτηριστικά δεκτών (πιστότητα, ευαισθησία, επιλεκτικότητα)
ii. Δίκτυα Η/Υ
1. Τεχνικές μεταγωγής
• Μεταγωγή κυκλώματος
• Μεταγωγή πακέτου
• Μεταγωγή μηνύματος
• Πολυπλεξία FDM, TDM (σύγκριση αυτών)
2. Μέσα μετάδοσης
• Κατηγορίες καλωδίων UTP
• Ομοαξονικά καλώδια
• Οπτικές ίνες
• Επίγειες μικροκυματικές ζεύξεις
• Χωρητικότητα καναλιού (θεώρημα Shannon)
3. Τύποι καθυστερήσεων μετάδοσης δεδομένων στα δίκτυα
• Καθυστέρηση ουράς
• Καθυστέρηση επεξεργασίας
• Καθυστέρηση μετάδοσης
• Καθυστέρηση διάδοσης
4. Τοπικά Δίκτυα και Δίκτυα Ευρείας Περιοχής
• Τοπολογίες δικτύων
• Τεχνολογίες διασύνδεσης δικτύων ευρείας περιοχής.
Κριτήρια επιλογής
• Τοπικά δίκτυα (LAN), Μητροπολιτικά (ΜΑΝ)
5. Το μοντέλο O.S.I.
• Επίπεδο μεταφοράς (Transport Layer)
• Connectionless Transport UDP – δομή πεδίου, έλεγχος λάθους
• Αρχές αξιόπιστης μεταφοράς δεδομένων (Gο−Back−
N,Selective Repeat)
• Connection−Oriented Transport TCP – Η λειτουργία της σύνδεσης TCP, δομή πεδίου, έλεγχος ροής, λειτουργία Telnet, Round Trip Time and Timeout (RTT), έλεγχος συμφόρησης (congestion control)
• Επίπεδο δικτύου (Network Layer)
• Αλγόριθμοι δρομολόγησης (Link state, Distance Vector)
• Πρωτόκολλο ΙP, IP διευθυνσιοδότηση, δομή διαγράμματος, κατακερματισμός και επανένωση διαγράμματος, ICMP
• Αλγόριθμοι RIP, OSPF, IGRP
• Router (λειτουργία – πόρτες εισόδου, εσωτερική δρομολόγηση, πόρτες εξόδου, χρησιμότητα)
• LINK LAYER
• Μodem (λειτουργία, χρησιμότητα)
• Τεχνικές ελέγχου λαθών και διόρθωσή τους (error detection and correction) − CRC
• Αλγόριθμοι ALOHA, CSMA, CSMA/CD, Taking turns
• Διευθυνσιοδότηση LAN και ARP
• Ethernet (δομή του frame, τεχνολογίες Ethernet)
• HUBS, Βridges and Switches (χαρακτηριστικά και κριτήρια επιλογής τους)
• Διαφορά των δομικών στοιχείων (bridges – router, router – hub)
• 802.11 (αρχιτεκτονική LAN)
• ATM αρχιτεκτονική.

Δεύτερη θεματική ενότητα
1. Η δεύτερη θεματική ενότητα αφορά: 1) τη Γενική Διδακτική Μεθοδολογία − Παιδαγωγικά Θέματα και 2) την Ειδική Διδακτική και έχει ως σκοπό την αξιολόγηση των βασικών γνώσεων των υποψηφίων για να μπορούν:
α) να επιτελούν το διδακτικό και το οργανωτικό τους έργο, σύμφωνα με:
(i) τις γενικές αρχές της διδασκαλίας και
(ii) τις σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις των μαθημάτων της ειδικότητάς τους.
β) να είναι σε θέση να αντιμετωπίζουν κριτικά τη γνώση.
γ) να αντιμετωπίζουν στην πράξη προβλήματα της καθημερινής σχολικής ζωής.
δ) να βοηθούν τον μαθητή στην προσαρμογή του στο σχολείο και να συμβάλλουν θετικά στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
ε) να κατανοούν τον ρόλο του σχολικού θεσμού μέσα στην κοινωνία και την επίδραση που η τελευταία ασκεί σ’ αυτόν.
1. Η εξεταστέα ύλη της δεύτερης θεματικής ενότητας περιλαμβάνει δύο επί μέρους θέματα για όλους τους κλάδους:
α) Γενική διδακτική μεθοδολογία και γενικά ψυχοπαιδαγωγικά θέματα που η εξεταστέα ύλη ορίζεται η ίδια για όλους τους κλάδους.
β) Ειδική διδακτική του γνωστικού αντικειμένου κατά κλάδο και ειδικότητα.

Ειδικότερα:
Α. Η εξεταστέα ύλη του πρώτου θέματος αφορά τον τρόπο αντιμετώπισης, με μία γενική παιδαγωγική αντίληψη, ζητημάτων αγωγής και μάθησης, καθώς και βασικά γνωστικά στοιχεία ψυχοπαιδαγωγικής (που υπάρχουν σε όλα τα αντίστοιχα ψυχοπαιδαγωγικά βιβλία). Ειδικότερα:
α1. Με τη Γενική διδακτική μεθοδολογία επιδιώκεται να ελεγχθεί αν οι υποψήφιοι κατέχουν βασικές γνώσεις γύρω από τη μεθοδολογία της διδασκαλίας (προγραμματισμός, διεξαγωγή και αξιολόγηση).
α2. Τα γενικά ψυχοπαιδαγωγικά θέματα αναφέρονται:
1) στην πρακτική αντιμετώπιση ποικίλων ζητημάτων της καθημερινής σχολικής ζωής, όπως προβλήματα προσαρμογής και συμπεριφοράς στο σχολείο, προβλήματα μετάβασης από τη μια βαθμίδα στην άλλη, προβλήματα συμπεριφοράς στη σχολική τάξη και το σχολικό χώρο, αμοιβές − ποινές μαθητών, κίνητρα, διαπροσωπικές σχέσεις, επικοινωνία και ψυχολογικό κλίμα στο σχολικό περιβάλλον, σχέσεις μεταξύ μαθητών − εκπαιδευτικών - γονέων, προβλήματα σχετικά με την παιδική ή την εφηβική ηλικία (ανάλογα με τη βαθμίδα), απλά μαθησιακά προβλήματα, κρούσματα νεανικής παραβατικότητας στο πλαίσιο του σχολείου, οικογενειακά ή προσωπικά προβλήματα των μαθητών, και
2) σε γενικά παιδαγωγικά θέματα που αφορούν τη σχέση σχολείου και κοινωνίας, τον ρόλο του εκπαιδευτικού στο σύγχρονο σχολείο, τις επιδράσεις του σχολείου στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ατόμου, τους εξωσχολικούς παράγοντες αγωγής και τα βασικά στοιχεία της δομής και λειτουργίας του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος.
Οι υποψήφιοι καλούνται να αναπτύξουν τα ζητούμενα είτε υπό τη μορφή σύντομου δοκιμίου είτε υπό τη μορφή απαντήσεων σε ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών σε συγκεκριμένα διδακτικά και παιδαγωγικά προβλήματα στην τάξη ή στο σχολείο τους.
Β. Με την ειδική διδακτική επιδιώκεται να ελεγχθεί εάν οι υποψήφιοι είναι σε θέση να εφαρμόζουν κατά το σχεδιασμό μιας διδασκαλίας «επί χάρτου» εναλλακτικές μορφές διδασκαλίας, πέραν της δασκαλοκεντρικής.
Η εξέταση της ειδικής διδακτικής αναφέρεται ειδικότερα σε ζητήματα των αντίστοιχων προς την ειδικότητα των υποψηφίων γνωστικό/ά αντικείμενο/α [γενικοί σκοποί και ειδικοί στόχοι του μαθήματος (με βάση τα ισχύοντα Προγράμματα Σπουδών και τις Οδηγίες διδασκαλίας του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου), μέθοδοι, πορεία και μορφές διδασκαλίας, διδακτικές ενέργειες, χρήση εποπτικών και άλλων διδακτικών μέσων, τρόποι και τεχνικές αξιολόγησης των μαθητών].
Στους υποψηφίους μπορεί να δοθεί μία διδακτική δραστηριότητα σχετική με το μάθημα (ή τα μαθήματα) της ειδικότητάς τους και τους ζητείται: να παρουσιάσουν ένα αναλυτικό σχέδιο στο οποίο να εκθέτουν τη μέθοδο και τον τρόπο διδασκαλίας και αξιολόγησής της και να αιτιολογήσουν με βάση τις παιδαγωγικές τους γνώσεις την άποψή τους. Μπορεί ακόμη να τους δίδεται ένα συγκεκριμένο σχέδιο μαθήματος και να τους ζητείται να το σχολιάσουν ή να απαντήσουν σε ερωτήσεις που τυχόν αναφέρονται σ’ αυτό.