Αθήνα 24.11.2008
Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλον ανώτατα και κατώτερα διοικητικά δικαστήρια όταν με σπουδή αποφαίνονται ότι το περιβόητο προεδρικό διάταγμα Παυλόπουλου για την μονιμοποίηση των συμβασιούχων είναι συμβατό με την κοινοτική νομοθεσία και το Σύνταγμα.

Οι κ.κ. δικαστικοί θα πρέπει κάποτε να αντιληφθούν αυτό που αντιλαμβάνεται και ο τελευταίος πολίτης αυτής της χώρας, ότι δηλαδή υποπίπτουν στο βαρύτατο αδίκημα της διάκρισης όταν χωρίζουν τους Έλληνες εργαζόμενους σε δύο κατηγορίες, σε αυτούς του δημόσιου τομέα, που παίρνουν προσαύξηση 50% στην εμπειρία και καταλαμβάνουν τις θέσεις του ΑΣΕΠ, και τους άλλους, τους «ταλαίπωρους» του ιδιωτικού τομέα, που δεν δικαιούνται καμιάς προσαύξησης και συνήθως μένουν εκτός.

Τι άλλην χρείαν αποδείξεων έχουν όταν είναι γνωστό ότι η χώρα έχει επίσημο σύστημα προσλήψεων, αυτό του ν. 2190/94 και του ΑΣΕΠ, το Σύνταγμα απαγορεύει την μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου και η κοινοτική οδηγία ορισμένου χρόνου, όπως επανηλειμμένα έχουν αποφανθεί τα ευρωπαϊκά δικαστήρια, δεν επιβάλλει μονιμοποιήσεις αλλά έχει αποτρεπτικό κυρίως χαρακτήρα.

Ας αφήσουν κατά μέρος τα νομικίστικα τερτίπια τόσο αυτοί όσο και μερικοί πολιτικοί και εργατολόγοι γιατί, αν δεν τόχουν καταλάβει, εκεί έξω τα πράγματα έχουν αγριέψει πολύ. Τις ευθύνες τους πρέπει κάποτε να αναλάβουν και οι έχοντες έννομο συμφέρον να παρέμβουν συνδικαλιστικοί φορείς (ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ κ.ά.), γιατί είναι συνένοχοι στο διαρκές έγκλημα της καταρράκωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και συνυπαίτιοι για την αναβίωση των πελατειακών πρακτικών και την εγκαθίδρυση της μαύρης εργασίας στο δημόσιο τομέα.

Το παραμύθι πρέπει κάποτε να τελειώσει. Κανένας Έλληνας δεν επιθυμεί να προσφεύγει στον κάθε αγροίκο κομματάρχη για να εξασφαλίσει μια προσωρινή θέση μαύρης εργασίας στο δημόσιο τομέα, που ίσως τελικά γίνει μόνιμη μέσω των διαδικασιών του ΑΣΕΠ.

Αρκετά πιά με την κοροϊδία.

Υ.Γ. 1: Αν κάποτε τα πάρουμε τελείως στο κρανίο θα περιγράψουμε με κάθε λεπτομέρεια τα τεχνάσματα μερικών πολιτικών γύρω από το θέμα, αλλά και τις μεθοδεύσεις γνωστού, ζάπλουτου, αριστεροφέρνοντα, "μαϊντανού" των καναλιών εργατοδικηγόρου (2.000 συμβασιούχοι επί 200.000 δραχμές ο καθένας για μια αίτηση αναίρεσης!), που κατέβαλλε αγωνιώδεις προσπάθειες και τελικά επέβαλλε με τη βοήθεια του Τύπου και φίλων του πολιτικών την κοινοτική οδηγία ορισμένου χρόνου, προσαρμοσμένη στο συμφέρον του.

Υ.Γ. 2: "Καπάκι" μας ήλθε και αυτή η επιστολή αναγνώστη: "Επιχειρώντας μια πρόχειρη στατιστική ανάλυση των διοριστέων ΔΕ της 3Κ/2008, είναι εύκολο να διαπιστώσει κανείς ότι σχεδόν το 90% των διοριστέων ανήκει στην κατηγορία της προσαύξησης 50 %! Συμπέρασμα: Εσείς, σκληρά εργαζόμενοι νέοι -ες του ιδιωτικού τομέα, που δεν είχατε "μπάρμπα στην Κορώνη" να σας βολέψει με καμιά συμβασούλα στο Δημόσιο, άδικα σπαταλάτε χρόνο, χρήμα και ελπίδες, συμπληρώνοντας αιτήσεις στο ΑΣΕΠ! Οι θέσεις είναι a priori κατειλημμένες από τα "βύσματα"! Είμαι σίγουρος ότι αυτή η προσαύξηση είναι αντισυνταγματική, αλλά ποιανού περισσεύουν λεφτά να κινήσει δικαστική διαμάχη; Αυτά... Ευχαριστώ".