Αθήνα 18.9.2005
Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Όταν το υπουργείο Εσωτερικών, ο υποτιθέμενος  θεματοφύλακας του επίσημου συστήματος προσλήψεων, προσλαμβάνει κόσμο από το παράθυρο, τότε ηχούν άκρως υποκριτικά και δικολαβίστικα τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί συχνά ο προϊστάμενος υπουργός του, στην προσπάθειά του να πείσει ότι αυτός δεν είναι σαν τους προηγούμενους, εργάζεται για την ισονομία και την αξιοκρατία και άλλα τέτοια γλαφυρά.

Ας μην απορούν για την οξύτητα του λόγου μας οι όχι και τόσο μυημένοι στα των προσλήψεων του Δημοσίου αναγνώστες. Ούτε για την τακτική μας να προσωποποιούμε καταστάσεις.

Στις προσλήψεις γίνονταν και γίνονται εγκλήματα και κάποιοι με ονοματεπώνυμο φέρουν βαριές ευθύνες. Χρέος μας είναι τους αναφέρουμε ονομαστικά, ιδιαίτερα όταν τα έργα τους επιφυλάσσουν στους πολίτες τραγικά αποτελέσματα.

Ποιος δεν έχει παρακολουθήσει, για παράδειγμα, αυτό το δραματικό και γκροτέσκο συγχρόνως θέαμα του συμβασιούχου που, σκαρφαλωμένος στην μαρκίζα, απειλεί να πέσει στο κενό. Τέτοιες και άλλες πιο φοβερές καταστάσεις διαιωνίζει το νυν υπουργείο Εσωτερικών και ο προϊστάμενος υπουργός του κ. Παυλόπουλος, με την τακτική του να προσλαμβάνει συμβασιούχους από το παράθυρο και να δημιουργεί εργαζόμενους σε ομηρία, που αργά ή γρήγορα οδηγούνται στην απελπισία.

Ας μην μιλήσουμε για την καταρράκωση κάθε έννοιας αξιοκρατίας και την υπονόμευση του επισήμου συστήματος προσλήψεων και του ΑΣΕΠ, για το οποίο «κόπτεται» στα λόγια ο κ. υπουργός. Να υπενθυμίσουμε μόνο ότι από το 1995 έως σήμερα μόνο 100.000 μπήκαν στο Δημόσιο από την πόρτα του ν. 2190/94 (σύμφωνα με τις ετήσιες εκθέσεις της ανεξάρτητης αρχής) και περισσότεροι από άλλες… εισόδους.

Δυστυχώς, οι πρόσφατες προσλήψεις στο υπουργείο του κ. Παυλόπουλου δεν αποτελούν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες της σύστασης των νέων στρατιών συμβασιούχων (η Proslipsis τις παρουσιάζει υπό το σλόγκαν «Αυτές τις θέσεις ποιος θα τις πάρει;».), κάτι που μας επιβεβαιώνουν ακόμα και στενοί του συνεργάτες.

Είναι καιρός να τελειώνει αυτή η θλιβερή ιστορία των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, για την οποία, παρεπιμπτόντως, υπάρχουν και ποινικές ευθύνες (π.χ. για κάποιους νομικούς συμβούλους υπηρεσιών, που τη μια στιγμή υπέγραφαν ότι οι εργαζόμενοι δεν κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και την άλλη ακριβώς το αντίθετο).

Ας ευχηθούμε ο κ. Παυλόπουλος να διδαχθεί από την ομολογία στην Βουλή του τέως υφυπουργού κ. Σταύρου Μπένου "κάναμε άθλια πράγματα στις προσλήψεις" και να αλλάξει ρότα.

Για το καλό όλων, προτού βρεθεί στην αντιπολίτευση.